Η Ανάμνησις Κατά το 1951

Μια από τις πιο σπουδαίες ημέρες στο ημερολογιακό έτος για το λαό που καλείται με το μεγάλο όνομα του Ιεχωβά, είναι η ημέρα κατά την οποία τηρείται η ανάμνησις του δείπνου του Κυρίου. (1 Κορινθίους 11:20-26) Και πώς να μη συμβαίνη αυτό; Είναι καιρός χαράς και αγαλλιάσεως για τον ευνοημένο κι ευτυχισμένο αυτόν λαό. Η 14η του Νισάν είναι ο κατάλληλος καιρός για την τήρησι του δείπνου του Κυρίου, στο έτος δε αυτό, το 1951, συμπίπτει την Παρασκευή, 23 Μαρτίου, μετά τη δύσι του ηλίου (ή μετά τις 6 μ.μ.). Όλες οι ομάδες, μονάδες και όμιλοι αφιερωμένων ατόμων και οι καλής θελήσεως άνθρωποι πρέπει να συγκεντρωθούν. Αφού ψαλή ένας ύμνος της Βασιλείας και γίνη η προσευχή της ενάρξεως, ένα αφιερωμένο άτομο, κατά προτίμησιν ένας από τους κεχρισμένους του Ιεχωβά, πρέπει να κάνη μια ομιλία για το δείπνον του Κυρίου. Τα εμβλήματα πρέπει να είναι άζυμος άρτος και κόκκινος οίνος, προς μίμησιν του παραδείγματος του Κυρίου. Προσκαλούμε εγκάρδια όλα τα άτομα καλής θελήσεως, είτε αφιερωμένα είτε όχι, να παρακολουθήσουν το σημαντικό κι ευλογητό αυτό γεγονός. Ποια είναι τα προνόμια που θ’ αποκτήσετε με το να παρευρεθήτε; Ποιοι μετέχουν; Πρέπει να μετάσχω κι εγώ; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά και άλλα θα δοθούν ικανοποιητικά στις συναθροίσεις αυτές. Όλοι όσοι θα παρευρεθούν, θ’ αποκτήσουν ειρήνη του νου και η ενότης του λαού του Ιεχωβά θ’ αύξηση παγκοσμίως με το να λάβη πλήρη κατανόησι και εκτίμησι της ευκαιρίας αυτής. Το περασμένο έτος παρευρέθησαν πάνω από μισό εκατομμύριο άτομα. Γιατί να μην είσθε ένας απ’ αυτούς το έτος τούτο και να μη δεχθήτε την πρόσκλησι που απευθύνεται σε πολύ περισσοτέρους μέσω της Σκοπιάς σε 35 γλώσσες; Μετά την Ανάμνησι μπορούν να γίνουν κατάλληλες υπηρεσιακές ανακοινώσεις για κείνους που συναθροίσθηκαν, να ψαλή ένας τελικός ύμνος και να διαλυθή η συνάθροισις με προσευχή. Πρέπει να γίνη έκθεσις στην Εταιρία Σκοπιά για τον ολικό αριθμό εκείνων που παρευρέθησαν σε κάθε συνάθροισι και τον αριθμό εκείνων που έλαβαν μέρος στα εμβλήματα.