Η πιο Σπουδαία Θεραπεία
1. Πώς ο Θεός και ο Χριστός είναι ακόμη δραστήριοι ως Θεραπευταί;
Ο ΙΕΧΩΒΑ Θεός και ο Χριστός Ιησούς εξακολουθούν ακόμη να δρουν ως οι μεγάλοι Θεραπευταί. Αλλά πώς συμβαίνει αυτό αν η ημέρα της απονομής του χαρίσματος του πνεύματος για τη θεραπεία της σωματικής ασθενείας βρίσκεται δεκαεννέα περίπου αιώνες στο παρελθόν; Πώς επίσης, εξακολούθησε ως την ημέρα αυτή το πρόγραμμά του υγείας για τους Χριστιανούς μάρτυράς του; Από ποια άποψι επιτελεί ιάσεις και θεραπείες τώρα; Οι Γραφές απαντούν ότι αυτός επιτελεί τέτοια θαύματα τώρα από μια σπουδαιότερη άποψι παρά από μια φυσική ή σωματική άποψι, δηλαδή, από μια πνευματική άποψι.
2. Σχετικά με τούτο, τι παραβλέπουν σήμερα οι συνήγοροι της θείας θεραπείας; Και γιατί δεν το εκτιμούν αυτό οι άνθρωποι που έχουν τον φυσικόν νουν;
2 Οι θρησκευόμενοι που καθιστούν τα θαύματα επάνω στο ανθρώπινο σώμα εξέχον δόγμα τους και πρώτιστο στήριγμα της αξιώσεώς τους ότι είναι λαός του Θεού, θέτουν την κυρία έμφασι επάνω σε ό,τι είναι σωματικό ή φυσικό. Παραβλέπουν τα μεγαλύτερα θαύματα του Θεού που επιτελούνται από μια πνευματική άποψι. Τα σωματικά θαύματα στις αποστολικές ημέρες πριν από τόσον καιρό, ήσαν απλώς δευτερεύοντα απέναντι των πιο θαυμαστών και πιο σπουδαίων πνευματικών θαυμάτων. Οι σωματικές θεραπείες παρήλθαν στον δέοντα καιρό καθώς είχε προλεχθή, αλλά τα έργα της πνευματικής μεταμορφώσεως εξακολούθησαν δια μέσου των αιώνων έως σήμερα. Οι άνθρωποι του κόσμου τούτου, που έχουν τον φυσικόν νουν, δεν θα μπορέσουν να εκτιμήσουν αυτά τα μεγαλύτερα και πιο ζωτικά θαύματα, και δεν θα φροντίσουν γι’ αυτά ούτε θα τους αποδώσουν κάποια αξία ούτε θα τα πιστέψουν ως πραγματικά. Σχετικά με τούτο ο απόστολος λέγει: «Ο φυσικός όμως άνθρωπος δεν δέχεται τα του Πνεύματος του Θεού· διότι είναι μωρία εις αυτόν, και δεν δύναται να γνωρίση αυτά· διότι πνευματικώς ανακρίνονται.»—1 Κορινθίους 2:14.
3. Πώς τα πνευματικά θαύματα είναι σπουδαιότερα και διαρκέστερα σε αποτέλεσμα;
3 Αλλά σήμερα εκατοντάδες χιλιάδων άτομα καλής θελήσεως αρχίζουν να εκτιμούν αυτά τα θαυμάσια έργα που είναι σπουδαιότερα για αιώνια ζωή στο νέο κόσμο από ό,τι θα μπορούσαν ποτέ να είναι οι προσωρινές σωματικές θεραπείες σ’ αυτόν τον κόσμο. Τα καλά αποτελέσματα που είχαν από φυσική άποψι οι θαυματουργικές σωματικές θεραπείες σ’ εκείνους που τις ελάμβαναν στις αποστολικές ημέρες, ετελείωναν με τον θάνατό τους. Τα καλά αποτελέσματα που επέρχονται σ’ εκείνους που έχουν πιστέψει και έχουν λάβει πείραν της δυνάμεως του Θεού μέσω του Χριστού από μια πνευματική άποψι, εξακολουθούν, διότι θα είναι μαζί τους όταν θα αναστηθούν σε ζωή στον υποσχεμένο νέο κόσμο. Ας μην ισχυριζώμεθα, λοιπόν, ότι είμεθα Χριστιανοί και συγχρόνως να είμεθα απλώς ‘φυσικοί άνθρωποι οι οποίοι δεν δέχονται τα του πνεύματος του Θεού ούτε τα εννοούν’.
4. Ποια θεραπεία τυφλότητος ήταν πιο σπουδαία, η φυσική ή η πνευματική;
4 Ο Ιησούς και οι προικισμένοι μαθηταί του έδιναν όρασι στους τυφλούς για να ιδούν τον φυσικό κόσμο που ήταν γύρω τους. Υπάρχει, ωστόσο, μια θανατηφόρος πνευματική τυφλότης, για την οποίαν ο Σατανάς ή Διάβολος είναι πραγματικά υπεύθυνος. Ο θεός του αιώνος τούτου [παρόντος συστήματος πραγμάτων, Μ.Ν.Κ.] ετύφλωσε τα νοήματα των απίστων, εις το μη αυγάσαι αυτοίς τον φωτισμόν του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, ος εστιν εικών του Θεού.» (2 Κορινθίους 4:4, Κείμενον) Οι οφθαλμοί της διανοίας ή της κατανοήσεως είναι ανάγκη να ανοιχθούν για να ιδούν το φως της ζωής, αλλιώς θα προσκόψωμε και θα οδηγηθούμε στην καταστροφή. Οι τυφλοί θρησκευτικοί οδηγοί ωδηγούσαν τον τυφλό Ιουδαϊκό λαό στο λάκκο όπου και οι δύο έπεφταν μαζί στην καταστροφή. (Ματθαίος 15:14) Τι, λοιπόν, είναι περισσότερο ζωτικό να αφαιρεθή, η φυσική ή η διανοητική τυφλότης; Ποιο θαύμα είναι μεγαλύτερο, το φυσικό ή το πνευματικό;
5, 6. Τι προκύπτει από τη σύγκρισι των φυσικών θαυμάτων με τα πνευματικά θαύματα του αντιστοίχου είδους;
5 Επίσης, ο Ιησούς και οι μαθηταί του με το χάρισμα της θεραπείας έκαναν τους κωφούς να ακούουν, τους βωβούς να μιλούν, τους χωλούς να περιπατούν, τους λεπρούς να είναι αρκετά καθαροί για να εισέλθουν στο ναό μαζί με άλλους λάτρεις του Θεού. Αλλά τα φυσικά εκείνα θαύματα δεν συγκρίνονται με τα πνευματικά θαύματα που κάνουν ανθρώπους κωφούς προηγουμένως ως προς τον λόγον του Θεού, να τον ακούουν τώρα με κατανόησι. Με πνευματικά θαύματα εκείνοι που η γλώσσα τους ήταν βωβή όσον αφορά τον αίνον του Θεού, άνοιξαν το στόμα τους για να διαγγείλουν τη φήμη του, να κηρύξουν τον λόγον του και να δώσουν μαρτυρία για τη βασιλεία του. Εκείνοι που εχώλαιναν βαδίζοντας με αβεβαιότητα σύμφωνα με τους ανθρωπίνους ηθικούς κανόνας και την κατά παράδοσιν αυτοδικαίωσι και την καλή υπόληψι μέσα στον κόσμο, απέκτησαν δύναμι να βαδίσουν ακλόνητα στο μονοπάτι της δικαιοσύνης του Θεού μέσω του Χριστού, εμμένοντας ανένδοτα στην στενήν οδόν που οδηγεί στην αιώνια ζωή. Εκείνοι που ήσαν μολυσμένοι με τη λέπρα της αμαρτίας εδέχθηκαν αληθινό καθαρισμό από την αηδή κατάστασι των παραβατών του νόμου του Θεού με το να λουσθούν στο αίμα του Ιησού.
6 Ο Ιησούς και οι απόστολοί του ήγειραν νεκρούς: τη θυγατέρα του Ιαείρου, τον υιόν της χήρας της Ναΐν, τον Λάζαρο, τη Δορκάδα, τον Εύτυχο. Αλλά ήσαν τάχα οι αναζωογονήσεις αυτές των φυσικώς νεκρών, για να πεθάνουν απλώς και πάλι εν σαρκί, μεγαλύτερα θαύματα από την έγερσι ανθρώπων που ήσαν νεκροί απέναντι του Θεού μέσα στην αμαρτωλή τους, αποξενωμένη απ’ αυτόν κατάστασι ζωής, για να δράσουν και υπηρετήσουν τον Ιεχωβά Θεό; Για τους κεχρισμένους Χριστιανούς αυτό σημαίνει αθάνατη ζωή στο νέο κόσμο, δόξα μαζί με τον Ιησού Χριστό στην ουράνια βασιλεία του. Προς αυτούς που έχουν αυτή την πνευματική ανάστασι στη διάρκεια αυτού του κόσμου, είναι γραμμένο: «Και εσάς όντας νεκρούς δια τας παραβάσεις και τας αμαρτίας εζωοποίησεν· . . . Ο Θεός όμως πλούσιος ων εις έλεος, δια την πολλήν αγάπην αυτού με την οποίαν ηγάπησεν ημάς, και ενώ ήμεθα νεκροί δια τα αμαρτήματα, εζωοποίησεν ημάς μετά του Χριστού· (κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι)· και συνανέστησε, και συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις δια Ιησού Χριστού.»—Εφεσίους 2:1-6.
7. Ποιες προφητείες ανέφερε ο Ιησούς που μιλούσαν για θαύματα ιάσεως; Και για ποιο είδος ιάσεως;
7 Όταν ο Ιησούς ανήγγειλε στους Ιουδαίους εκείνους της Ναζαρέτ, στη συναγωγή, την αποστολή του ως του Απεσταλμένου του Θεού, του Μεσσίου, αναφέρθηκε στα θαύματα πνευματικής ιάσεως που επρόκειτο να επιτελέση, λέγοντας «Πνεύμα Κυρίου [Ιεχωβά, Μ.Ν.Κ.] είναι επ’ εμέ· δια τούτο με έχρισε· με απέστειλε δια να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν, και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, δια να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου [Ιεχωβά, Μ.Ν.Κ.] ενιαυτόν.» (Λουκάς 4:16-19) Την ανάγκη της πνευματικής θεραπείας ως πρωτίστης σημασίας, την ετόνισε πάλι ο Ιησούς όταν ακόμη μια φορά ανέφερε μια περικοπή της προφητείας του Ησαΐα, για να εξηγήση γιατί εκήρυττε στο λαό με παραβολές: «Δια τούτο λαλώ προς αυτούς δια παραβολών, διότι βλέποντες δεν βλέπουσι, και ακούοντες δεν ακούουσιν, ουδέ νοούσι. Και εκπληρούται επ’ αυτών η προφητεία του Ησαΐου, η λέγουσα, “Με την ακοήν θέλετε ακούσει, και δεν θέλετε εννοήσει· και βλέποντες θέλετε ιδεί, και δεν θέλετε καταλάβει· διότι επαχύνθη η καρδία του λαού τούτου, και με τα ώτα βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών έκλεισαν, μήποτε ίδωσι με τους οφθαλμούς, και ακούσωσι με τα ώτα, και νοήσωσι με την καρδίαν, και επιστρέψωσι, και ιατρεύσω αυτούς”.»—Ματθαίος 13:13-15.
8. Ποια θαύματα ήσαν αναγκαία για τους θρησκευτικούς εκείνους Ιουδαίους; Γιατί;
8 Εκείνο που ήταν αναγκαίο γι’ αυτούς τους θρησκευτικούς Ιουδαίους, ήταν να έχουν τα πνευματικά θαύματα, για ν’ ανοίξουν τα διανοητικά τους μάτια, να ξεφράξουν τα αυτιά της κατανοήσεώς τους, να αφαιρέσουν το λιπαρό περίβλημα ιδιοτελείας που ήταν γύρω από την καρδιά τους. Τότε θα μπορούσαν πρώτα να διακρίνουν τι έκανε ο Θεός και θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν τον Μεσσία τον οποίον αυτός είχε αποστείλει και να επιστρέψουν από την κοσμική τους πορεία αυτοδικαιώσεως και να λάβουν πνευματική θεραπεία από τον Ιεχωβά Θεό. Παρ’ όλα τα θαύματα που επετέλεσε ο Ιησούς επάνω σε ανθρώπινα σώματα, η πλειονότης των Ιουδαίων δεν εστράφηκε ποτέ σ’ αυτόν και στους αποστόλους του ώστε να επιδιορθωθούν τα μάτια τους, τα αυτιά τους και οι καρδιές τους πνευματικώς και να λάβουν τη θεραπεία από την αμαρτία και τις συνέπειές της και να εγερθούν σε ζωή ως ο πνευματικός Ισραήλ του Θεού. Γι’ αυτό το λόγο το έθνος του φυσικού Ισραήλ, που δεν ήθελε να πιστέψη χωρίς σημεία και θαύματα, απερρίφθη από τον Θεό. Η αγία τους πόλις και ο ναός κατεστράφησαν, το έθνος τους διελύθη και τα μέλη του διασκορπίσθηκαν στους τέσσερες ανέμους ως λαός καταφρονημένος και καταραμένος.
ΕΠΑΝΟΡΘΩΤΙΚΗ ΙΑΣΙΣ
9, 10. Σε ποιους κατά τον αιώνα αυτόν ενήργησε ο Θεός ένα εξέχον θαύμα, και πώς το προείπε μέσω του Ιερεμία;
9 Άνθρωποι που γοητεύονται σήμερα από τη σκέψι της θείας θεραπείας με θαύματα που επηρεάζουν το σώμα, είναι τυφλοί ως προς το γεγονός ότι το μέγα πρόγραμμα υγείας του Ιεχωβά λειτουργεί με δύναμι σήμερα, ότι επιτελεί εξαίσια θαύματα πνευματικής θεραπείας για να ζήσωμε σ’ αυτόν τον ένδοξο νέο κόσμο που βρίσκεται κατ’ άμεσον τρόπον μπροστά μας. Το εξέχον θαύμα είναι εκείνο που Αυτός ενήργησε επάνω στο υπόλοιπο των πιστών του μαρτύρων που αποτελούν την ορατή του θεοκρατική οργάνωσι. Το προείπε αυτό το θαύμα πριν από είκοσι πέντε αιώνες, στον καιρό που η αρχαία Ιερουσαλήμ βρισκόταν κάτω από την απειλή καταστροφής από τις Χαλδαϊκές στρατιές υπό τον Ναβουχοδονόσορα, τον βασιλέα της Βαβυλώνος. Διαβάζομε:
10 «Διότι ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός του Ισραήλ, περί των οικιών της πόλεως ταύτης, και περί των οικιών των βασιλέων του Ιούδα, οίτινες θέλουσι καταστραφή από χαρακωμάτων και από μαχαίρας, των ερχομένων δια να πολεμήσωσι προς τους Χαλδαίους, και δια να εμπλήσωσιν αυτάς με τα πτώματα των ανθρώπων τους οποίους εγώ θέλω πατάξει, εν τη οργή μου και εν τω θυμώ μου, και δια πάσας τας κακίας τών οποίων έκρυψα το πρόσωπόν μου από της πόλεως ταύτης· ιδού, εγώ θέλω φέρει εις αυτήν υγιείαν και ίασιν, και θέλω ιατρεύσει αυτούς, και θέλω κάμει αυτούς να ίδωσιν αφθονίαν ειρήνης και αληθείας. Και θέλω επιστρέψει την αιχμαλωσίαν του Ιούδα και την αιχμαλωσίαν του Ισραήλ, και θέλω οικοδομήσει αυτούς ως το πρότερον· και θέλω καθαρίσει αυτούς από πάσης της ανομίας αυτών, με την οποίαν ημάρτησαν εις εμέ και θέλω συγχωρήσει πάσας τας ανομίας αυτών, με τας οποίας ημάρτησαν εις εμέ, και με τας οποίας απεστάτησαν απ’ εμού. Και η πόλις αύτη θέλει είσθαι εις εμέ όνομα ευφροσύνης, αίνεσις και δόξα έμπροσθεν πάντων των εθνών της γης, τα οποία θέλουσιν ακούσει πάντα τα αγαθά τα οποία εγώ κάμνω εις αυτούς· και θέλουσιν εκπλαγή και τρομάξει δια πάντα τα αγαθά, και δια πάσαν την ειρήνην, την οποίαν θέλω κάμει εις αυτήν.»—Ιερεμίας 33:1-9, Α.Σ.Μ.
11. Πώς το υπόλοιπο έφθασε σε μια κατάστασι που εχρειάζετο θεραπεία;
11 Στη διάρκεια των ετών του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, από το 1914 έως το 1918, το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ ήλθε κάτω από τη δυσαρέσκεια του Ιεχωβά. Η βασιλεία Του δια του Χριστού του είχε γεννηθή στους ουρανούς το 1914, στο τέλος των προσδιωρισμένων «καιρών των εθνών» που επραγματοποιήθηκε στο έτος εκείνο· αλλά, κάτω από τη μεγάλη πίεσι του διωγμού, της καταθλίψεως και της διεθνούς εναντιώσεως στη διάρκεια των πολεμικών εκείνων ετών, που έφθασαν σ’ ένα αποκορύφωμα το 1918, οι κεχρισμένοι μάρτυρες του Θεού απέτυχαν και η οργάνωσίς των εδοκίμασε διάλυσι και ήλθαν κάτω από αιχμαλωσία στο κοσμικό σύστημα της συγχρόνου Βαβυλώνος. Αλλά από το 1919 και έπειτα ήλθαν σε κατανόησι της πνευματικής των καταστάσεως. Έκαμαν έκκλησι για κάποιο θείο επανορθωτικό φάρμακο. Η έκκλησίς των είχε καλά διατυπωθή από τον Ιερεμία, ο οποίος προείπε την αιχμαλωσία του πνευματικού Ισραήλ: «Ιασαί με, Ιεχωβά, και θέλω ιαθή· σώσον με, και θέλω σωθή· διότι συ είσαι το καύχημά μου, Ιδού, ούτοι λέγουσι προς εμέ, Πού ο λόγος του Ιεχωβά; ας έλθη τώρα. Αλλ’ εγώ δεν απεσύρθην από του να σε ακολουθώ ως ποιμήν.» (Ιερεμίας 17:14-16, Α.Σ.Μ.) Οι καρδιές εκείνων που αποτελούσαν το υπόλοιπο είχαν συντριβή λόγω της έκδηλης δυσμενείας του Θεού και διότι, εξαιτίας του φόβου και της μη κατάλληλης κατανοήσεως, είχαν σπρωχθή έξω από την υπηρεσία του.
12. Πώς αυτός εθεράπευσε και αναζωογόνησε το υπόλοιπο; Με ποια ανταπόκρισι;
12 Ο Θεός άκουσε την προσευχή τού μετανοημένου και με συντριμμένη καρδιά υπολοίπου του. Τους συνάθροισε πάλι, διώρθωσε τα ρήγματα της οργανώσεώς των και τους αναδιοργάνωσε για περισσότερο αποτελεσματική από κάθε άλλη φορά υπηρεσία. Τους ανοικοδόμησε στη γη ως την ορατή θεοκρατική οργάνωσι για ν’ αντιπροσωπεύουν την ουρανία του Ιερουσαλήμ που τώρα ακτινοβολούσε με τη δόξα της Βασιλείας. Τώρα εχρειάζετο, όχι φυσική θεραπεία σαρκίνων οργανισμών, αλλά πνευματική θεραπεία του υπολοίπου των μαρτύρων του, για την ανάρρωσί τους από τον ακάθαρτο φόβο και από τη θρησκευτική ανοησία. Αποστέλλει τον λόγον αυτού, και ιατρεύει αυτούς, και ελευθερόνει από της φθοράς αυτών.» (Ψαλμός 107:17-20) Άνοιξε τα μάτια τους και τα αυτιά τους πληρέστερα για να λάβουν Γραφική κατανόησι. Επί ένα χρονικό διάστημα έκειντο σαν νεκροί κάτω από κατασταλτικούς νόμους και μέτρα του κόσμου, αλλά τώρα είχαν αναζωογονηθή με το πνεύμα του Θεού. Ανορθώθηκαν και ενασχολήθηκαν σε ελεύθερη και άφοβη δράσι ως μάρτυρές του για να κηρύξουν σε όλα τα έθνη τα καλά νέα της βασιλείας Του. Μια πνευματική ανάστασις πράγματι! (Αποκάλυψις 11:7-12) Έτσι ελευθερώθηκαν από την αιχμαλωσία τους και συνάχθηκαν σε μια αδιάσπαστη ενότητα πίστεως και ενεργείας. Από όλη αυτή τη Γραφική κατανόησι και τα προνόμια της χαρωπής αυτής υπηρεσίας παρηγορήθηκαν πολύ. Οι γλώσσες των ελύθηκαν για να ψάλουν: «Αινείτε τον Ιεχωβά· διότι είναι καλόν να ψάλλωμεν εις τον Θεόν ημών· διότι είναι τερπνόν, η αίνεσις πρέπουσα. Ο Ιεχωβά οικοδομεί την Ιερουσαλήμ· συνάγει τους διεσπαρμένους του Ισραήλ. Ιατρεύει τους συντετριμμένους την καρδίαν, και δένει τας πληγάς αυτών.»—Ψαλμός 147:1-3, Α.Σ.Μ.
13. Πώς, λοιπόν, η πόλις ή οργάνωσις του Ιεχωβά έγινε χαρά, αίνος και δόξα μπροστά σε όλα τα έθνη, και με ποιον φωτισμό;
13 Μ’ αυτό τον τρόπο, μέσω του επανορθωτικού αυτού έργου ελέους για το κεχρισμένο του υπόλοιπο, ο μέγας ουράνιος Ιατρός επετέλεσε ένα σύγχρονο θαύμα πνευματικής θεραπείας. Εξέπληξε τον «Χριστιανικό κόσμο», αλλά και τον επίκρανε επίσης. Η αποκαταστημένη οργάνωσις του λαού του Ιεχωβά έχει αφθονία ειρήνης, αληθείας και πνευματικής ευημερίας, με τα οποία αυτός την εγέμισε. Κάνοντάς τους δραστηρίους στο έργο της μαρτυρίας του σε όλα τα μέρη της γης, κατέστησε την οργάνωσί τους αίνον και δόξα γι’ αυτόν μπροστά σε όλα τα έθνη, και το όνομα «μάρτυρες του Ιεχωβά» έγινε χαρά σε αναρίθμητα πλήθη. Για την ορατή του θεοκρατική οργάνωσι η ημέρα αυτή είναι ημέρα λαμπρότητος ανάμεσα στην πυκνούμενη νέφωσι και το σκότος των κοσμικών εθνών. Αυτοί έχουν ουράνιο φως ημέρα και νύχτα· και το φως αυξάνει έως τον φωτισμό τελείας ημέρας και η λαμπρότης μιας εβδομάδος ημερών συγκεντρώνεται όλη σε μία ημέρα. Καθώς προελέχθη: «Το δε φως της σελήνης θέλει είσθαι ως το φως του ηλίου, και το φως του ηλίου θέλει είσθαι επταπλάσιον, ως το φως επτά ημερών, εν τη ημέρα καθ’ ην ο Ιεχωβά επιδένει το σύντριμμα του λαού αυτού, και θεραπεύει την πληγήν του τραυματισμού αυτών.»—Ησαΐας 30:26, Α.Σ.Μ.
14. Πώς αποδεικνύει αυτή η θεραπεία ότι η βασιλεία του Ιεχωβά ιδρύθη;
14 Η από τον Θεό αποκατάστασις των μαρτύρων του στη θεοκρατική του οργάνωσι, η εμπιστοσύνη που τους έδειξε κάνοντάς τους πρέσβεις της βασιλείας του απεσταλμένους στους λαούς όλων των εθνών, εκπληρώνει την προφητεία της Γραφής. Είναι μια πειστική απόδειξις στους μάρτυράς του ότι η υποσχεμένη βασιλεία του έχει ιδρυθή στους ουρανούς. Ο Ιεχωβά τώρα βασιλεύει «επί της γης» μέσω του Χριστού του, τον οποίον έχει ενθρονίσει ως Βασιλέα του νέου κόσμου. Όπως ακριβώς στο παρελθόν ο Ιώβ αποκατεστάθη από την αιχμαλωσία του στην εξουσία του Σατανά και εθεραπεύθηκε από την θανατηφόρο ασθένειά του και εδικαιώθηκε, έτσι και το πιστό υπόλοιπο του Θεού έλαβε πείραν αποκαταστάσεως, συγχωρήσεως των αμαρτιών και πνευματικής θεραπείας. Και όπως ακριβώς ο πτωχός Λάζαρος απέθανε ως προς την κατάστασι της ασθενείας και της πείνας που υπέφερε στην πύλη του πλουσίου, όπου οι καταφρονημένοι σκύλοι έγλειφαν τις πληγές του, έτσι και το υπόλοιπο των μαρτύρων του Ιεχωβά εδοκίμασε αλλαγή καταστάσεως από το 1918. Όπως ο Λάζαρος, έτσι και αυτοί τώρα βρίσκουν τον εαυτό τους στον κόλπο της ευνοίας του μεγαλυτέρου Αβραάμ, του Ιεχωβά Θεού. (Λουκάς 16:19-25) Δεν αισθάνονται πια ότι είναι άρρωστοι πνευματικώς. Βρίσκονται στη θεοκρατική Του οργάνωσι, μια πόλι που ακτινοβολεί από πνευματική υγεία. Άλλοτε τους καθιστούσε χωλούς ο εχθρικός κόσμος· τώρα όμως λαμβάνουν από αυτόν τον κόσμο τη λεία τους, δηλαδή, τους ανθρώπους καλής θελήσεως. Γιατί γίνεται αυτό τώρα; Η προφητική απάντησις είναι: «Διότι ο Ιεχωβά είναι ο κριτής ημών· ο Ιεχωβά είναι ο νομοθέτης ημών· ο Ιεχωβά είναι ο βασιλεύς ημών· αυτός θέλει σώσει ημάς . . . τότε λεία μεγάλων λαφύρων θέλει διαμερισθή· οι χωλοί θέλουσι διαρπάσει την λείαν. Και ο κάτοικος δεν θέλει λέγει, Ητόνησα· ο λαός, ο κατοικών εν αυτή, θέλει λάβει άφεσιν ανομίας.»—Ησαΐας 33:22-24, Μ.Ν.
Ο «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΦΑΡΜΑΚΟ
15. Τι έχουν επιτελέσει οι θεραπευταί του «Χριστιανικού κόσμου» για τη σωματική του υγεία;
15 Εναντίον του υπολοίπου των μαρτύρων του Ιεχωβά σήμερα αντιτάσσεται η μεγάλη οργάνωσίς του «Χριστιανικού κόσμου» που κομπάζει για την αρχαιότητά της που την ανάγει ως τον ίδιο τον απόστολο Πέτρο. Έπειτα από τόσους αιώνες υπάρξεως, τουλάχιστον δεκαέξη αιώνες από την εποχή του Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου, αποτελεί τάχα η οργάνωσις αυτή μια εικόνα υγείας από φυσική και πνευματική άποψι; Η ιατρική επιστήμη έχει κάμει εκεί μεγάλα βήματα προόδου, αλλά τι αυτό επετέλεσε για τον «Χριστιανικό κόσμο»; Άτομα που εξασκούν τη Χριστιανική Επιστήμη ή την Ιουδαϊκή Επιστήμη της θεραπείας δια πίστεως, και εκείνοι που συνηγορούν για την άμεση θεία θεραπεία με προσευχή και επίθεσι των χειρών, τι έχουν όλοι αυτοί επιτελέσει για την ανακούφισι του «Χριστιανικού κόσμου»; Ούτε ακόμη την εξάλειψι του κοινού κρυολογήματος, για να μη μιλήσωμε για τους μεγάλους εκείνους φονείς: τα καρδιακά νοσήματα, τον καρκίνο, την αρθρίτιδα, τη φυματίωσι, την πνευμονία, τα νοσήματα των νεφρών και του ήπατος, τα έλκη του πεπτικού συστήματος κλπ.
16. Ποια είναι η κατάστασίς του από άλλες απόψεις, και ποια θεραπεία χρειάζεται περισσότερο;
16 Αλλά εκτός αυτού, κυττάξτε τη χειρότερη κατάστασι του «Χριστιανικού κόσμου» από κοινωνική, πολιτική, οικονομική, δικαστική, ηθική και θρησκευτική άποψι. Η κατάστασίς του περιγράφεται καλά από τον Ησαΐα όταν μιλή για το αρχαίο πρωτότυπό του, τον Ισραήλ: «Ουαί, έθνος αμαρτωλόν, λαέ πεφορτωμένε ανομίαν, σπέρμα κακοποιών, υιοί διεφθαρμένοι· εγκατέλιπον τον Κύριον, κατεφρόνησαν τον Άγιον του Ισραήλ, εστράφησαν εις τα οπίσω. Δια τι παιδευόμενοι θέλετε επιπροσθέτει στασιασμόν; όλη η κεφαλή είναι άρρωστος, και όλη η καρδία κεχαυνωμένη· από ίχνους ποδός μέχρι κεφαλής δεν υπάρχει εν αυτώ ακεραιότης, αλλά τραύματα, και μελανίσματα, και έλκη σεσηπότα· δεν εξεπιέσθησαν, ουδέ εδέθησαν, ουδέ εμαλακώθησαν δι’ αλοιφής.» Τι, λοιπόν, χρειάζεται περισσότερο ο «Χριστιανικός κόσμος», τη θεραπεία των φυσικών οργανισμών του λαού του ή την πνευματική θεραπεία του;
17. Γιατί αυτή είναι η πιο σπουδαία θεραπεία; Πώς την καθώρισε ο Ησαΐας;
17 Ομολογουμένως υπάρχει σοβαρή ανάγκη σωματικής θεραπείας. Εν τούτοις, αυτή η σωματική ευεξία ποτέ δεν θα εγλύτωνε τον «Χριστιανικό κόσμο» από τις συμφορές και την καταστροφή τού επικειμένου πολέμου του Αρμαγεδδώνος. Η πνευματική θεραπεία είναι η πιο επείγουσα, η πιο σπουδαία, η πραγματικά ζωτική θεραπεία. Διότι μόνο εκείνοι που ζητούν και αποκτούν την πνευματική ανάρρωσι θα επιζήσουν των τρομερών ερημώσεων και καταστροφών του ‘πολέμου της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος’ και θα εισέλθουν στον υγιή νέο κόσμο. Τοποθετώντας την πνευματική θεραπεία στην πρώτη θέσι, ο προφήτης Ησαΐας καθώρισε την πορεία που πρέπει να λάβη ο «Χριστιανικός κόσμος» και περιέγραψε τα βέβαια αποτελέσματα: «Έλθετε τώρα, και ας διαδικασθώμεν, λέγει Κύριος· εάν αι αμαρτίαι σας ήναι ως το πορφυρούν, θέλουσι γείνει λευκαί ως χιών· εάν ήναι ερυθραί ως κόκκινον, θέλουσι γείνει ως λευκόν μαλλίον. Εάν θέλητε, και υπακούσητε, θέλετε φάγει τα αγαθά της γης· εάν όμως δεν θέλητε, και αποστατήσητε, θέλετε καταφαγωθή υπό μαχαίρας· διότι το στόμα του Κυρίου ελάλησε.»—Ησαΐας 1:4-6, 18-20.
18. Τι αποδεικνύονται ότι είναι οι ιατρικοί σύμβουλοι του «Χριστιανικού κόσμου»;
18 Αλλά ο «Χριστιανικός κόσμος» είναι όμοιος με τον Ασά τον βασιλέα της αρχαίας Ιερουσαλήμ στον καιρό της σοβαράς του ασθενείας. Γι’ αυτόν είναι γραμμένο: «Αλλ’ ουδέ εν τη αρρωστία αυτού εξεζήτησε τον Ιεχωβά, αλλά τους ιατρούς.» (2 Χρονικών 16:12, Α.Σ.Μ.) Σήμερα ο «Χριστιανικός κόσμος» στρέφει τα νώτα του στο πραγματικό φάρμακο που καθορίζει ο Ιεχωβά στο λόγο Του και καλεί τους θρησκευτικούς του ιατρούς παράπλευρα στην κλίνη του θανάτου του. Αυτοί, με τις ειδωλολατρικές τους φιλοσοφίες, τις παραδόσεις ανθρώπων, τους ματαίους τυπικισμούς, τελετουργίες και άγια έτη και το κοσμικό τους φρόνημα, αποδεικνύονται ότι είναι εκείνο που είπε ο Ιώβ στους ψευδείς φίλους του, «εφευρεταί ψεύδους» και «ιατροί ανωφελείς».—Ιώβ 13:4.
19. Πώς αυτοί οι κληρικοί ιατροί εξομοιώθηκαν με τους ιερείς, προφήτας και ποιμένας που περιέγραψαν ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ;
19 Μαζί με τον Ιερεμία μπορούμε κατάλληλα να προβάλωμε το ερώτημα: «Δεν είναι βάλσαμον εν Γαλαάδ; δεν είναι εκεί ιατρός; δια τι λοιπόν η θυγάτηρ του λαού μου δεν ανέλαβε την υγείαν αυτής (Ιερεμίας 8:22) Οι κληρικοί ιατροί είναι απατηλοί σε ό,τι αφορά την πνευματική ευεξία των ανθρώπων, των «λαϊκών». Με δύο ήδη παγκοσμίους πολέμους, για τους οποίους είναι υπεύθυνοι, κι έναν τρίτον που απειλεί τον «Χριστιανικό κόσμο» και, το χειρότερο απ’ όλα, με τον Αρμαγεδδώνα που αναπόφευκτα επικρέμαται επάνω του, οι κληρικοί έχουν εξομοιωθή με τους θρησκευτικούς ηγέτας που περιέγραψε ο Ιερεμίας και που είχαν αποτύχει να αποτρέψουν την καταστροφή της Ιερουσαλήμ: «Από μικρού αυτών έως μεγάλου αυτών πας τις εδόθη εις την πλεονεξίαν· και από προφήτου έως ιερέως πας τις πράττει ψεύδος. Και ιάτρευσαν το σύντριμμα της θυγατρός του λαού μου επιπολαίως, λέγοντες, Ειρήνη, ειρήνη· και δεν υπάρχει ειρήνη.» (Ιερεμίας 6:13, 14) Ο προφήτης Ιεζεκιήλ (34:4) μαρτυρεί ότι παρημέλησαν τα αιώνια πνευματικά συμφέροντα των προβάτων του Θεού: «Δεν ενισχύσατε το ασθενές, και δεν ιατρεύσατε το κακώς έχον, και δεν εκάμετε επίδεσμα εις το συντετριμμένον, και δεν επανεφέρατε το πεπλανημένον, και δεν εζητήσατε το απολωλός· αλλ’ εν βία και εν σκληρότητι εδεσπόζετε επ’ αυτά.» Για τούτο ο λόγος του Θεού αναφαίνει ουαί προς αυτούς, και τα ουαί τους θα έλθουν επάνω τους στο πλήρες κατά τον Αρμαγεδδώνα, για την καταστροφή τους.