Μέρος 6 (Τελευταίον)—Περιοδεύοντας τον Κόσμο με τον Αντιπρόεδρο
ΤΟΚΙΟ, ΙΑΠΩΝΙΑΣ
ΜΕΤΑ τις 5 μ.μ., τοπική ώρα, το αεροπλάνο από τη Σεούλ προσεγειώθη στο διεθνές αεροδρόμιο του Τόκιο, όπου ο υπηρέτης του Ιαπωνικού τμήματος με τη σύζυγό του και ο υπηρέτης περιφερείας ανέμεναν την επάνοδο του αντιπροέδρου της Εταιρίας. Έγινε μια ειδική αποχαιρετιστήριος συνάθροισις για να υπηρετήση εκείνο το βράδι ο αντιπρόεδρος, όπως είχε αναγγελθή την προηγούμενη Κυριακή στο Τόκιο. Έτσι, μετά από μια σύντομη στάθμευσι στο τμήμα της Εταιρίας του Τόκιο, έσπευσε στο Σιμπούγια-Κιου Κοκαΐντο του Τόκιο, μια δημαρχιακή αίθουσα διαλέξεων, για μια ομιλία στις 7 μ.μ. Οι εκκλησίες του Τόκιο και της Γιοκοχάμας είχαν κανονίσει να συναθροισθούν σ’ αυτό το κεντρικό σημείο. Προς ευχαρίστησιν όλων, ένα αξιόλογο ακροατήριο από 446 διαγγελείς της Βασιλείας και ανθρώπους καλής θελήσεως κατέλαβαν το ισόγειο και τον εξώστη της αιθούσης αυτής και εζήτησαν οδηγίες για το θέλημα του Θεού γι’ αυτούς στο έτος 1957 και στο μέλλον. Έλαβαν μια ώθησι για επιμελέστερη μελέτη της Γραφής και δράσι στο να κηρύττουν «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας.» Σ’ αυτή την επωφελή συνάθροισι ένας όμιλος ειδικών σκαπανέων ευαγγελιζομένων κοντά στο Τόκιο συνεκέντρωσαν είκοσι επτά προσφάτως ενδιαφερθέντα άτομα. Παρών ήταν, επίσης, κι ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου Ουασέντα, εκπαιδευτικού ιδρύματος με 25.000 εγγεγραμμένους σπουδαστάς, όπου ο πρόεδρος της Εταιρίας είχε μιλήσει σ’ ένα μεγάλο σώμα σπουδαστών και καθηγητών την άνοιξι του έτους 1956. Ο καθηγητής ενεθαρρύνθη να συνεχίση τη μελέτη του στο άγγελμα της ήδη εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού.
Ήλθε το πρωί της Πέμπτης, 31 Ιανουαρίου, και ο επισκέπτης αντιπρόεδρος είχε τη σπάνια ευχαρίστησι ν’ απολαύση την τακτική υπηρεσία του Μπέθελ στην τράπεζα του προγεύματος στο κτίριο των γραφείων του τμήματος και του ιεραποστολικού οίκου. Εκτός από τα δικά του σχόλια επάνω στο Γραφικό εδάφιο της ημέρας και την προσευχή του προτού παρατεθή το πρόγευμα, όλη η Γραφική συζήτησις έγινε στην Ιαπωνική γλώσσα, όχι μόνο από τα Ιαπωνικά μέλη του οίκου, αλλά και από τα μέλη του ιεραποστολικού σώματος από ξένες χώρες. Ήταν ευχάριστο να παρατηρή κανείς πόσο καλά οι τελευταίοι αυτοί επέδειξαν ικανότητα στο να εξετάζουν τον λόγον του Θεού στη γλώσσα του τόπου διορισμού των ως ιεραποστόλων.
Οι μετέπειτα πρωινές ώρες επέτρεψαν να γίνη πρόσθετος έλεγχος των αρχείων και τρόπου λειτουργίας των εγκαταστάσεων του τμήματος Τόκιο, μέρος δε του απογεύματος εχρησιμοποιήθη επωφελώς για την επίσκεψι άλλων δύο ιεραποστολικών οίκων σε άλλα μέρη της πρωτευούσης. Εγέμιζε κανείς από χαρά παρατηρώντας ότι οι ιεραπόστολοι ήσαν άνετα στεγασμένοι και ήσαν ευτυχείς που συγκατοικούσαν ως συνεργάται, ως βοηθοί και υποστηρικταί αλλήλων με ενότητα.
Η καθωρισμένη ώρα της αναχωρήσεως, 7 μ.μ., επλησίασε, και εξήντα περίπου ιεραπόστολοι του Τόκιο και της Γιοκοχάμας, σκαπανείς και ευαγγελιζόμενοι εκκλησιών, συγκεντρώθηκαν στο διεθνές αεροδρόμιο του Τόκιο για ν’ αποχαιρετήσουν τον Αδελφό Φραντς. Ήταν ένας λαμπρός και ευτυχής όμιλος, ενθουσιώδης και με πεποίθησι για μεγαλύτερη επέκτασι της θεοκρατικής οργανώσεως στην Ιαπωνία στο μέλλον. Καθώς το γιγάντειο αεροπλάνο της ΡΑΑ ανυψώνετο στον αέρα κι έφερνε τον Αδελφό Φραντς στο δρόμο του προς τη Χαβάη, ήλθε ο καιρός του τμήματος του Τόκιο να περατώση την έκθεσι υπηρεσίας Ιανουαρίου για την Ιαπωνία. Τι κατεδείκνυε το άθροισμα όλων των εκθέσεων που είχαν ληφθή από το εσωτερικό της χώρας; Ήταν ο καλύτερος μήνας υπηρεσίας της Βασιλείας που υπήρξε ποτέ στην Ιαπωνία, μ’ ένα νέο κορύφωμα από 685 ευαγγελιζομένους, που εσήμαινε αύξησι 26 τοις εκατό ήδη από το προηγούμενο έτος υπηρεσίας. Η κεκτημένη ταχύτης τους ανεβίβασε σ’ ένα νέο ύψος τον Φεβρουάριο, 693 διαγγελείς της Βασιλείας. Στην Ιαπωνία οι μάρτυρες του Ιεχωβά ηυχαρίστησαν Αυτόν για όλες τις θαυμαστές ευλογίες του Ιανουαρίου 1957, που αποτελούσαν χωρίς αμφιβολία τον πρόδρομο μεγαλυτέρων ακόμη προσεχών ευλογιών.
ΠΤΗΣΙΣ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΜΗΝΑ
Τις τελευταίες ώρες της Πέμπτης, τελευταίας ημέρας του μηνός Ιανουαρίου, το αεροπλάνο, που μετέφερε τον αντιπρόεδρο της Εταιρίας, ανεχώρησε από την Ιαπωνία, με πρώτο σταθμό του τη Νήσο Ουαίηκ, Αμερικανική κτήσι στο μέσον του Ειρηνικού. Εμείς οι επιβάται προσπαθήσαμε να κοιμηθούμε στα ανακλινόμενα καθίσματά μας, με τις ζώνες των καθισμάτων μας στερεωμένες για να μας κρατούν κάτω, διότι επρόκειτο να διαβούμε μερικές ανώμαλες εκτάσεις της ατμοσφαίρας. Το μεσονύκτιο πέρασε και την Παρασκευή, 1η Φεβρουαρίου, στις 2.10΄ π.μ., ώρα Τόκιο, ή 5.10΄ π. μ., ώρα Νήσου Ουαίηκ, προσγειωθήκαμε σ’ αυτό το πολύ μικρό, δακτυλιόμορφο κοραλλιογενές νησί σχήματος V, που αποτελεί την κορυφή εσβεσμένου υφάλου ηφαιστείου, με μια έκτασι τριών τετραγωνικών μιλίων. Ήταν μια επτάωρη πτήσις απ’ το Τόκιο έως εδώ. Ήταν σκοτάδι ακόμη όταν ξαναμπήκαμε στο αεροπλάνο της ΡΑΑ και απογειωθήκαμε στις 6.48΄ π.μ., ώρα Νήσου Ουαίηκ. Γρήγορα το φως αύξησε σαν προχωρούσε η αυγή της Παρασκευής, πρώτης ημέρας του Φεβρουαρίου. Συνεχίσαμε την πτήσι μας ανατολικά, στην κατεύθυνσι που ήταν ο ήλιος. Τώρα είναι περίπου 10.12΄ π.μ., ώρα Νήσου Ουαίηκ, και ο Αδελφός Φραντς προχωρεί στο θάλαμο του οδηγού κι ερωτά τον επόπτη πτήσεως πότε θα φθάσωμε στη διεθνή γραμμή αλλαγής ημερομηνίας. «Τώρα ακριβώς είμεθα εκεί!» είπε ο επόπτης πτήσεως αφού εξήτασε. Στην πραγματικότητα, εμείς δεν βλέπομε καμμιά γραμμή οιουδήποτε είδους στον υποκάτω μας Ειρηνικό Ωκεανό, εφόσον υπήρχαν διάκενα ανάμεσα στα νέφη μεταξύ αυτού και ημών. Αλλ’ είναι ο τόπος χαράξεως της γραμμής ως προς τον χρόνον.
Εδώ, λοιπόν, διεσχίσαμε τη διεθνή ημερολογιακή γραμμή. Έκαμε αυτό καμμιά διαφορά; Μάλιστα! Τι, λοιπόν, συνέβη; Εγώ δεν αισθάνθηκα πως ήμουν κατά μία μέρα νεώτερος, αλλ’ εδώ μετεπηδήσαμε από την Παρασκευή πίσω στην Πέμπτη της ιδίας εβδομάδος, και από την 1η Φεβρουαρίου πίσω στις 31 Ιανουαρίου. Όλες τις ώρες που είχε χάσει ο αντιπρόεδρος πετώντας προς ανατολάς από τη Νέα Υόρκη, δεκαπέντε περίπου χιλιάδες μίλια που ανήκαν πίσω στη δυτική κατεύθυνσι, επρόκειτο τώρα να τις επανακτήση. Τώρα μετρούμε το χρόνο μας με την ώρα της Χονολουλού, του προορισμού μας, σύμφωνα με την οποία εκερδίσαμε μια μέρα στη ζωή μας. Έτσι, λοιπόν, την Πέμπτη, 31 Ιανουαρίου, στις 5.35΄ μ.μ., μετά από μια ωραία άποψι από αέρος του περιφήμου ακρωτηρίου Ντάιαμοντ Χαίντ, προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο της Χονολουλού, με τον ήλιο ακόμη λάμποντα στιλπνά στη δύσι. Υπήρξε μια πάνω από τη θάλασσα πτήσις οκτώ ωρών και πενήντα ενός λεπτών από τη Νήσο Ουαίηκ. Συνολικά, δεκαεπτάμιση ώρες εδαπανήθησαν από τη στιγμή του ξεκινήματος από το Τόκιο της Ιαπωνίας. Κατά το ημερολόγιο, προσγειωθήκαμε στη Χονολουλού μιάμιση ώρα πριν αναχωρήσωμε από το Τόκιο.
ΧΟΝΟΛΟΥΛΟΥ, ΧΑΒΑΗ
Ήταν μια ευχάριστη έκπληξις για τους μάρτυρας του Ιεχωβά στη Χαβάη όταν έμαθαν στις αρχές Οκτωβρίου ότι επρόκειτο να έχουν την επίσκεψι του αντιπροέδρου της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά το πρώτο Σαββατοκύριακο του Φεβρουαρίου. Αμέσως άρχισαν να γίνωνται προκαταρκτικά σχέδια για να γίνη με την ευκαιρία αυτή μια περιφερειακή συνέλευσις. Ηλπίζετο ότι θα μπορούσε να γίνη αυτή η συνέλευσις στο Χίλο, για να προαχθή το έργον στη Μεγάλη Νήσο της Χαβάης, εκατόν πενήντα και πλέον μίλια νοτιοανατολικά. Αλλ’ ακόμη δεν είχε εξευρεθή ένας τόπος αρκετά μεγάλος να περιλάβη μια τέτοια συγκέντρωσι. Εξελέγη, λοιπόν, προς τούτο το Περίπτερον της Αμερικάνο-Κινεζικής Λέσχης της Χονολουλού, εδώ στη Νήσο Οαχού, το ίδιο περίπτερο όπου είχαν μιλήσει ο πρόεδρος της Εταιρίας και ο γραμματεύς του, τον Μάρτιο του 1956.
Το έργον άρχισε με την εκτύπωσι 50.000 ειδικών προσκλήσεων σε άτομα καλής θελήσεως, 40.000 συνήθων προγραμμάτων και 572 διαφημιστικών πινακίδων για βιτρίνες. Αργότερα, έγιναν σχέδια να ραδιοφωνηθή η δημοσία ομιλία από ένα των καλυτέρων σταθμών, κι έτσι διενεμήθησαν άλλα 30.000 προγράμματα στα υπόλοιπα νησιά της Περιοχής Χαβάης, ακριβώς το Σαββατοκύριακο που προηγήθηκε της περιφερειακής συνελεύσεως. Έτσι θα μπορούσαν τα ενδιαφερόμενα άτομα, που δεν ήσαν σε θέσι να παρευρεθούν προσωπικώς στη συνέλευσι, ν’ ακούσουν το άγγελμα από το ραδιόφωνο. Άλλα μέσα διαφημίσεως που εχρησιμοποιήθησαν ήσαν σχετικές ραδιοφωνικές ανακοινώσεις, άρθρα σε επτά εφημερίδες, και τρεις προβολές στην τηλεόρασι, δύο Αγγλιστί και μία Ιαπωνιστί. Δεν έμεινε ούτε μια πέτρα αγύριστη για να διαφημισθή το σπουδαίο αυτό γεγονός.
Τελικά ήλθε το βράδι, οπότε ο Αδελφός Φραντς επρόκειτο να φθάση στη Χονολουλού με αεροπλάνο της Παναμερικανικής γραμμής, στο τελευταίο σκέλος της υπηρεσιακής του περιοδείας ανά τον κόσμον, διαρκείας ένδεκα εβδομάδων. Έτσι, το βράδι της Πέμπτης, 31 Ιανουαρίου, βρήκε περίπου 250 μάρτυρας του Ιεχωβά στο αεροδρόμιο για να παράσχουν στον ταξιδιώτη μια χαρακτηριστική Χαβαϊκή υποδοχή. Ύστερ’ από λίγη καθυστέρησι λόγω τελωνειακών διατυπώσεων, επεκοινώνησε τέλος μαζί τους, τα δε μέλη αυτά της παγκοσμίου κοινωνίας Νέου Κόσμου άρχισαν να του σωρεύουν τα πατροπαράδοτα στέφανα από φρέσκα λουλούδια, πενήντα τέσσερα τέτοια ανθοστέφανα, μερικά από τα οποία ήσαν Χαβαϊκού ρυθμού! Καταϋποχρεωμένος, ο Αδελφός Φραντς δεν ήθελε ν’ αποχωρισθή τόσο γρήγορα από τους φίλους αυτούς με τους οποίους μόλις συναντήθη. Προς χαράν των ανήγγειλε ότι θα έκανε μια αφήγησι του ταξιδιού του για όλους αυτούς στην Αίθουσα Βασιλείας της Κεντρικής Μονάδος, στις 7.30΄ εκείνο το βράδι. Αυτή η Αίθουσα Βασιλείας βρίσκεται παραπλεύρως του κτιρίου του τμήματος Χονολουλού της Εταιρίας Σκοπιά, όπου μια τοποθεσία συνελεύσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά ωνομάσθη για πρώτη φορά Αίθουσα Βασιλείας πριν από είκοσι και πλέον χρόνια, μετά την επίσκεψι του Δικαστού Ρόδερφορδ, τον Απρίλιο του 1935. Σχεδόν όλο το πλήθος της υποδοχής μετέβη στον προσδιωρισμένο τόπο, και στις 7.45΄ μ.μ. άρχισε η συνάθροισις για την ακρόασι της αφηγήσεως του ταξιδιού, με 173 άτομα που κατέκλυσαν την αίθουσα. Ο χρόνος που διετέθη ήταν κατάλληλος, διότι, λόγω του ότι είχε καταληφθή από άλλους το Περίπτερο της Αμερικανο-Κινεζικής Λέσχης, οι αδελφοί που προετοίμαζαν τα της περιφερειακής συνελεύσεως, δεν μπορούσαν να μπουν στον τόπο της συνελεύσεως πριν από τις 11 μ.μ. για να κάμουν τις τελικές προπαρασκευές για την ημέρα της ενάρξεως. Γι’ αυτό, αμέσως μετά την ομιλία περί του ταξιδιού, πολλοί άλλαξαν γρήγορα ρούχα, εφόρεσαν εργατικά κι επεδόθησαν σε δράσι στο Περίπτερο, ώστε την Παρασκευή, κατά τις 2.30΄ πρωινή ώρα, όλα ήσαν έτοιμα εκεί για την πρώτη συνεδρίασι.
Όσοι έφθασαν για την πρώτη συγκέντρωσι στις 9 π.μ. είδαν το θέμα «Επέκτασις της Αγνής Λατρείας» γραμμένο με μεγάλα γράμματα και στις δύο πλευρές του προσκηνίου της εξέδρας του Περιπτέρου. Στ’ αριστερά είδαν εκτεθειμένο ένα ομοίωμα της υδρογείου σφαίρας με μια εικονογραφική προβολή του συμπλέγματος των Νήσων της Χαβάης. Αυτή η πλευρά απεικόνιζε την πρόοδο του έργου ως το έτος 1937 και παρίστανε όλα τα νησιά με καστανό χρώμα εκτός της Οαχού, η οποία είχε χρώμα κίτρινο, δείχνοντας ότι τότε υπήρχε μόνο μια εκκλησία στα νησιά της Χαβάης, και το έργον εγίνετο σ’ ένα μόνο νησί. Η άλλη πλευρά έδειχνε την πρόοδο του έργου μαρτυρίας ως το έτος 1957. Εδώ το σύμπλεγμα των Νήσων ήταν όλο κιτρινόχρωμο, εμποτισμένο στο «χρυσό φως της αληθείας της Βασιλείας» με την επέκτασι της αγνής λατρείας και παρουσίαζε τώρα ένα σύνολο δεκαεπτά εκκλησιών. Για να δειχθή περαιτέρω το θέμα της καρποφορίας, ένας μεγάλος δίσκος με φυσικούς καρπούς της Χαβάης διακοσμούσε το κέντρον της εξέδρας του Περιπτέρου και μεγάλοι ανανάδες της Χαβάης εκρέμοντο κατά διαστήματα ανάμεσα σε χρωματιστά καλαδιόφυτα κατά μήκος της προσόψεως της εξέδρας. Άλλα ιθαγενή φυτά της Χαβάης συνεπλήρωναν τη σκηνή.
Εκείνη την ώρα, 275 αδελφοί βγήκαν έξω για συναντήσεις για το έργον του αγρού, και ύστερ’ από μισής ώρας διδασκαλία ξεκίνησαν για τον αγρό. Αυτή τη φορά η διαφήμισις της δημοσίας διαλέξεως στους δρόμους διεξήχθη με διαφορετικό τρόπο. Αντί να βαδίζουν ως συνήθως με πινακίδες εμπρός και πίσω τους οι σύνεδροι κρατούσαν ψηλά οχήματα προσηρμοσμένα σε σανίδες για να επιδεικνύωνται πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων. Αυτά ήσαν, επίσης, εφωδιασμένα με έγχρωμα βέλη για να ελκύουν περισσότερο την προσοχή.
Μετά το γεύμα στην καφετήρια, που ήταν εγκατεστημένη κατά μήκος της αιθούσης διαλέξεων του Περιπτέρου, με μακρά τραπέζια, πάνω από τα οποία υπήρχε ένα είδος στεγάσματος, επακολούθησε πρόγραμμα με ομιλίες περί πνευματικής ευημερίας και επιγνώσεως και αναγγελίας της βασιλείας του Ιεχωβά με περιοδικά, αυτό δε το σημείον ετονίσθη με πρακτικές επιδείξεις. Τα ονόματα εκείνων που ήσαν εγγεγραμμένοι σ’ αυτό και στα επόμενα μέρη του προγράμματος της συνελεύσεως, όπως λόγου χάριν, Φατζάρντο, Ίτο, Σάμσον, Ακιγιόσι, Γιοσικάβα, Τσουμ, Τσογκ, Κονγκ, Λου Σιγκέμι, Καβασάκι Αχ Γιου, Ουτσιμούρα, Λιου, Παλούσκυ, Κεαλόχα, Νάκο, Κραουθέιμ, Χίγκα και Τυζόν, κατεδείκνυαν την πολυγλωσσική, πολυφυλετική σύνθεσι των κατοίκων της Χαβάης, και ότι η κοινωνία του Νέου Κόσμου αποτελείται από «ανθρώπους κάθε είδους», τους οποίους ο Θεός σώζει δια Ιησού Χριστού.
Στη διάρκεια του απογεύματος, στα «στούντιο» του σταθμού τηλεοράσεως WGBM, ο Αδελφός Φραντς ενεφανίσθη στην «Ώρα των Ξένων» επί δυόμισυ λεπτά. Επίσης, μετά τις απογευματινές συνεδριάσεις της συνελεύσεως, είκοσι πέντε ιεραπόστολοι και ειδικοί σκαπανείς, προερχόμενοι από διάφορα νησιά της Χαβάης, συγκεντρώθηκαν για μια απρογραμμάτιστη συνάθροισι στην Αίθουσα Βασιλείας παραπλεύρως του τμήματος κι είχαν μια ειδική συνάθροισι επί μιάμιση ώρα με τον Αδελφό Φραντς. Στη διάρκεια της συναθροίσεως εξητάσθησαν ενδιαφέροντα υπηρεσιακά και Γραφικά ζητήματα. Ο Αδελφός Φραντς ιδιαίτερα υπενθύμισε σ’ αυτούς τους ολοχρονίους ευαγγελιζομένους την ευνοημένη τους θέσι στη Χαβάη και τους ενουθέτησε να εξακολουθήσουν δίνοντας ένα ωραίο παράδειγμα στην ένζηλη υπηρεσία.
Το βράδι της Παρασκευής, οι παρόντες 940 ωφελήθηκαν από τις ομιλίες περί πνευματικής ανάγκης και ενότητος στην κοινωνία του Νέου Κόσμου, που εδόθησαν από τον υπηρέτη περιοχής Χαβάης και τον υπηρέτη του τμήματος της Εταιρίας, Κέιθ Γ. Στέμπινς. Εν συνεχεία ο αδελφός Φραντς έκαμε την πρώτη επίσημη ομιλία του επάνω στην εξέδρα της συνελεύσεως, για ν’ αποκορυφώση μια ευλογητή μέρα. Οι παρόντες 940 εκείνο το βράδι εστάθησαν φανερά, αποτελώντας μια ευνοϊκή τολμηρή ανακούφισι έναντι των 918 μαρτύρων οι οποίοι είχαν υποβάλει δελτία υπηρεσίας αγρού στη διάρκεια του προηγουμένου μηνός Ιανουαρίου, ο αριθμός δε αυτός ήταν κατά οκτώ μεγαλύτερος από τον επιδιωκόμενο σκοπό περί αυξήσεως 10 τοις εκατό του αριθμού των ενεργών ευαγγελιζομένων για τη Χαβάη. Έτσι, βέβαια, κατεδείχθη, ότι μια περαιτέρω αύξησις ήταν αμέσως δυνατόν να γίνη στη Χαβάη.
Στο Περίπτερο συγκεντρώθηκαν 650 άτομα τα Σάββατο πρωί για ν’ ακούσουν την ομιλία περί αφιερώσεως και βαφτίσματος. Το βάπτισμα των υποψηφίων έγινε στον γαλανό Ειρηνικό Ωκεανό παραλλήλως των δημοσίων λουτρών της ακτής Γαϊκίκι. Αφού εβαπτίσθησαν όλοι οι άλλοι, ένας υποψήφιος από τη νήσο Μολοκάο έφθασε αργά στην ακτή, αλλ’ όταν διεπιστώθη ότι αυτός ήταν πληροφορημένος στο θέμα του βαπτίσματος και όταν ατομικά απήντησε καταφατικά στα αποφασιστικά ερωτήματα που του ετέθησαν από τον ομιλητή, υπηρέτη του τμήματος, ο ζηλωτής αυτός υποψήφιος εβαπτίσθη μόνος του, για να αναβιβάση το σύνολο των βαπτισθέντων σε πενήντα δύο, δηλαδή δεκαεννέα αρρένων και τριάντα τριών θηλέων αδελφών. Το απογευματινό πρόγραμμα «Επιδίδοντας Μαρτυρία Με Σκοπό,» περιελάμβανε κατά πρώτον μια ομιλία και κατόπιν μια τετραμερή επίδειξι, διευθετημένη από τον υπηρέτη περιοχής. Επακολούθησε ένα τριμερές «συμπόσιον», με τίτλο «Μια Σταδιοδρομία με την Κοινωνία του Νέου Κόσμου,» στο οποίον εξήρθη η υπηρεσία σκαπανέως. Οι παρόντες σ’ αυτή τη συνεδρίασι ήσαν 755.
Οι εσπερινές ομιλίες προωρίζοντο να ωφελήσουν τους διακόνους της Βασιλείας κάθε ηλικίας, παιδιά, ενηλίκους, ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες, και ενδιαφερομένους που συνεταυτίσθησαν προσφάτως. Για το τελικό γεγονός της ημέρας, ο υπηρέτης του τμήματος ευγενώς προσεφέρθη ν’ αφήση τον αντιπρόεδρο να ομιλήση αντί γι’ αυτόν επάνω στην προγραμματισμένη ομιλία «Κατάλληλη Διαχείρισις των Καθηκόντων του Επισκόπου.» Όσοι ήσαν συγκεντρωμένοι γι’ αυτή τη συνάθροισι, συνεκινήθησαν που άκουσαν ν’ ανακοινώνεται ότι παρεκάθηντο 1.005 άτομα γύρω από την πνευματική τράπεζα του Ιεχωβά στο Περίπτερο, αυτή δε ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωσις διακόνων που έγινε ως τότε. Πριν τελειώση η συγκέντρωσις, ανεγνώσθησαν συγχαρητήρια τηλεγραφήματα από το Σικάγο του Ιλλινόις, από τις Φιλιππίνες Νήσους και από τη Νήσο Καντόν, όπου μια μόνη Ανατολική αδελφή, που ήταν άλλοτε στη Χαβάη, διεξάγει τώρα το έργον της μαρτυρίας, υπαγόμενη στο τμήμα της Χαβάης.
Η Κυριακή, 3 Φεβρουαρίου, τελευταία ημέρα της συνελεύσεως, ήλθε με νεφελώδεις ουρανούς, κι έβρεξε λίγο. Πόσο ευνοϊκός θα ήταν ο καιρός στην απογευματινή δημοσία συνάθροισι στο Περίπτερο; Το προηγούμενο βράδι οι παρόντες στη συνέλευσι είχαν υπερχειλίσει και ξεχύθηκαν μέσα στα ωραία γήπεδα μπροστά στο περίπτερο. Μ’ εμπιστοσύνη επροχώρησε το πρωινό πρόγραμμα της συνελεύσεως, με 860 παρόντας. Οι νεαροί διάκονοι ειδικά ενουθετήθησαν ν’ αποφεύγουν τις επιθυμίες που γεννώνται στους νέους, και όλοι οι παρόντες έλαβαν σοφές συμβουλές να φυλάττουν τη συναναστροφή μας μέσα στον παρόντα κόσμο και ποτέ να μη συμβιβάζουν τους Χριστιανικούς κανόνας. Η συνεδρίασις έληξε με επίκαιρες συμβουλές περί αποφυγής του υλισμού και αντιμετωπίσεως της ανάγκης επεκτάσεως της αγνής λατρείας.
Τελικές προπαρασκευές εγίνοντο τώρα για το μεγάλο αποκορύφωμα κάθε συνελεύσεως της κοινωνίας Νέου Κόσμου, τη δημοσία διάλεξι. Ευτυχώς, οι χειμερινοί ουρανοί της Χαβάης απέσχον από το να εξαπολύσουν κι άλλη βροχή, η δε θερμοκρασία της ατμοσφαίρας ήταν ηπία. Το θέμα «Η Ειρήνη του Νέου Κόσμου στην Εποχή Μας—Γιατί;» είχε διαφημισθή ευρέως με τα πολλά διαθέσιμα μέσα. Το κοινόν ανταπεκρίθη. Καθώς ο ομιλητής, ο αντιπρόεδρος της Εταιρίας, μιλούσε σ’ αυτό το ορατό ακροατήριο, η ομιλία του ηχογραφείτο σε ταινία. Μετά από μισή ώρα, εκείνο το μέρος της ομιλίας διεβιβάσθη αμέσως στα «στούντιο» του σταθμού ΚΡΟΑ που δεν απείχε πολύ απ’ εκεί και η ραδιοφωνική εκπομπή της άρχισε στις 3.45΄ μ.μ. Η επόμενη μισή ώρα αδιακόπου δημοσίας ομιλίας στο Περίπτερο ηχογραφήθη ομοίως, η δε ταινία διεβιβάσθη εσπευσμένως στον σταθμό ΚΡΟΑ και η ραδιοφώνησις της ομιλίας συνεχίσθη χωρίς διακοπή. Η ομιλία των τελευταίων δεκαπέντε λεπτών, με την έκκλησι στους ακροατάς να επιδιώκουν περισσότερο τον σκοπό της ειρήνης του Νέου Κόσμου και να εκφράζουν τη φιλάγαθη ελπίδα για την αιώνια εκ μέρους των απόλαυσι αυτής, ηχογραφήθη και αυτή, και η ραδιοφώνησίς της από τον σταθμό ΚΡΟΑ έληξε στις 5 μ.μ. Ο μακρινός σταθμός KILA, στο Μεγάλο Νησί της Χαβάης, συνεδέθη με τον σταθμό ΚΡΟΑ και εξέπεμψε εκ νέου ολόκληρη την ομιλία με αυτό το δίκτυο αναμεταδόσεως στους 80.000 κατοίκους της νήσου, κυρίως στη Χίλο. Μετά τη δημοσία ομιλία, ο υπηρέτης του τμήματος ανεφώνησε: «Αυτή είναι η τελευταία συνάθροισις που θα έχωμε εδώ σ’ αυτό τον τόπο.» Πώς αυτό; «Διότι τώρα είναι πολύ μικρός ο χώρος!» Ναι, το ακροατήριο είχε προσλάβει τις διαστάσεις της μεγαλυτέρας αποδόσεως οποιασδήποτε δημοσίας συναθροίσεως μαρτύρων του Ιεχωβά στη Χαβάη, ένα νέο αποκορύφωμα παρακολουθούντων από 1.472 ορατώς παρόντας, χωρίς ν’ αριθμηθή το απροσδιόριστο ακροατήριο που ήταν αοράτως παρόν δια του ραδιοφώνου.
Έγινε ένα βραχύ διάλειμμα, και επανελήφθη η συνεδρίασις της συνελεύσεως για ν’ ακούση μια περίληψι της εβδομαδιαίας μελέτης του περιοδικού Σκοπιά, και την προτροπή του υπηρέτου του τμήματος πάνω στο θέμα «Παραμονή Μέσα στα Όρια της Κοινωνίας του Νέου Κόσμου.» Ασφαλώς πολλοί από το κοινόν παρέμειναν γι’ αυτό το τέλος της συνελεύσεως, διότι, όταν ο αντιπρόεδρος επανήλθε για να δώση ένα επίσημο τέρμα στην πνευματική αυτή ευωχία, το μεγαλύτερο ως τότε ακροατήριο, καίτοι έξω από τη δημοσία συνάθροισι, ήταν παρόν για ν’ ακούση, ένα προσεκτικό ακροατήριο από 1.128 άτομα. Αφού εξέφρασε άλλη μια φορά την εκτίμησί του για την ευκαιρία που είχε να επισκεφθή αυτά τα ωραία νησιά και να γνωρισθή με όλους τους ακροατάς του που ενδιαφέρονται για τον λόγον του Θεού, τους νέους φίλους, έφερε τη συνέλευσι στο τέρμα της με ένθερμη προσευχή στον Ιεχωβά Θεό, για πνευματική ευημερία μέσω του Βασιλέως του Ιησού Χριστού. Πολλή ώρα μετά τη διάλυσι της συνελεύσεως έπεσαν οι βροχές, κατά τα μεσάνυχτα.
Άλλο ένα βράδι ήταν στη διάθεσί μας για να συναντηθούμε μ’ αυτούς τους Χαβαϊανούς φίλους που εκζητούσαν τα πνευματικά. Έτσι, στο τέλος της συνελεύσεως ανεκοινώθη ότι ο αντιπρόεδρος θα μιλούσε και πάλι στην Αίθουσα Βασιλείας της Κεντρικής Μονάδος το βράδι της Δευτέρας σε όλους όσοι ήσαν σε θέσι να έλθουν. Παρά τη βροχή, 303 άτομα εγέμισαν την ωραία Αίθουσα Βασιλείας μέχρις υπερχειλίσεως κι έλαβαν περαιτέρω ενθάρρυνσι να ψάλλουν στον Ιεχωβά «άσμα νέον.» Η συνάθροισις το επόμενο βράδι, Τρίτη 5 Φεβρουαρίου, ήταν διαφορετική. Ήταν μια αποχαιρετιστήριος συνάθροισις στο αεροδρόμιο της Χονολουλού. Πολλοί Χαβαϊανοί φίλοι, μαζί με ιεραποστόλους, εγέμισαν την αίθουσα αναμονής και προσέφεραν ωραία στεφάνια από λουλούδια και ζαχαρωτά και άλλα αναμνηστικά με την ευκαιρία της αναχωρήσεως του αντιπροέδρου. Τον ακολούθησαν ως την πύλη που φέρει προς το γήπεδο προσγειώσεως. Ύστερ’ από ένα τελευταίο κύμα Αλόχα! προς όλους αυτούς, ο Αδελφός Φραντς επέρασε την πόρτα του αεροπλάνου που ανέμενε. Λίγο μετά τις 10 μ.μ. το αεροπλάνο σαπερκονστελέσιον της ΡΑΑ απεμακρύνθη από το κτίριο του αεροδρομίου προς τον διάδρομο προσγειώσεως και γρήγορα χάθηκε από τη θέα μέσα στο σκοτάδι του νυκτερινού ουρανού, κι ανέβηκε πιο πάνω από τα σύννεφα που έσταζαν ψιλή βροχή και κάτω από τους ενάστρους ουρανούς της Χαβάης.
ΩΚΛΑΝΤ, ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΣ
Η άφιξις του αεροπλάνου στην Αμερικανική ήπειρο έγινε την επομένη μέρα μετά τις 7 π.μ. στο διεθνές αεροδρόμιο του Σαν Φρανσίσκο. Δεκατρείς αδελφοί, όλοι υπηρέται και εκπρόσωποι των πολυαρίθμων εκκλησιών της περιοχής Σαν Φρατνσίσκο-Ώκλαντ της Καλιφόρνιας ήσαν εκεί παρόντες. Ο Αδελφός Φραντς διεκόσμησε τον καθένα απ’ αυτούς μ’ ένα ανθοστέφανο νωπό από τη Χαβάη. Ο υπηρέτης δημοσίων σχέσεων της περιοχής ήταν άγρυπνος στο ανατεθειμένο του έργον κι έτσι, πριν από την εσπερινή συνάθροισι, έγινε μια ηχογράφησις στα «στούντιο» του Σταθμού KLX μιας επταλέπτου συνεντεύξεως με τον Αδελφό Φραντς, και κατόπιν μια άλλη συνέντευξις στον πρώην ραδιοφωνικό σταθμό της Εταιρίας Σκοπιά, KROW. Οι προσκλήσεις στην εσπερινή συνάθροισι που θα εγίνετο στη Δημοτική Αίθουσα Διαλέξεων, στο Ώκλαντ της Καλιφορνίας, ήσαν περιωρισμένες για να μην προσέλθη μεγάλο πλήθος. Ωστόσο, στις 8 μ.μ., ύστερ’ από ένα ωραίο μουσικό πρόγραμμα μισής ώρας, η μεγάλη αίθουσα ήταν υπερπλήρης από ένα πλήθος 8.091 άτομα που προσήλθαν ν’ ακούσουν τον ταξιδιώτη του γύρου της γης να δίνη την πρώτη του έκθεσι στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ήλθαν ακροαταί από μακρινά μέρη, ακόμη κι απ’ το Λος Άντζελες προς νότον. Όλοι επέστρεψαν στις κατοικίες των πολύ αναζωογονημένοι από τη δίωρη ομιλία που τους εδόθη, σχετικά με την περιοδεία του αδελφού.
Την άλλη μέρα το πρωί, Πέμπτη, 7 Φεβρουαρίου, ο αντιπρόεδρος επεβιβάσθη στο αεροπλάνο για να μεταβή στα Κεντρικά Γραφεία της Εταιρίας Σκοπιά στο Μπρούκλυν. Ήταν μια υπεροκτάωρη πτήσις χωρίς σταθμό, προς ανατολάς, που διέσχισε όλη τη χώρα, μετά την οποία επραγματοποιήθη ασφαλής προσγείωσις, αφού προηγουμένως έγιναν ψηλά μερικοί κύκλοι λόγω συγκοινωνιακής συμφορήσεως στο αεροδρόμιο· η προσγείωσις έγινε στο Διεθνές Αεροδρόμιο Αϊντλγουάιλντ του Λογκ Άιλαντ, έξω από την πόλι της Νέας Υόρκης. Παρόντες για να χαιρετήσουν τον Αδελφό Φραντς ήσαν ο πρόεδρος της Εταιρίας και ο γραμματεύς θησαυροφύλαξ, εκτός από ένα σημαντικό αριθμό άλλων μελών της οικογενείας Μπέθελ του Μπρούκλυν. Ήταν μια χαρωπή συνάντησις εκ νέου και υπήρχαν ακόμη Χαβαϊκοί ανθοστέφανοι για να χαρισθούν σ’ εκείνους που αποτελούσαν την επιτροπή της υποδοχής. Στις 10.30΄ μ.μ. ήμεθα πάλι στο Μπέθελ του Μπρούκλυν, ευγνώμονες στον Ιεχωβά για τη δύναμι και αγαθότητά του που μας διεφύλαξε όλους. Η ανά τον κόσμον υπηρεσιακή περιοδεία του αντιπροέδρου διήρκεσε εβδομήντα επτά ημέρες, μαζί με την ημέρα που εκερδήθη από τη διάσχισι της διεθνούς γραμμής αλλαγής ημερομηνίας στον Ειρηνικό Ωκεανό, δηλαδή ένδεκα πλήρεις εβδομάδες. Δεκαεπτά διάφορες χώρες έξω από την ηπειρωτική Αμερική έτυχαν επισκέψεως με συναθροίσεις, οι οποίες έγιναν από τα μέλη της παγκοσμίου κοινωνίας Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά. Παντού υπήρχαν μέλη αυτής της κοινωνίας Νέου Κόσμου, που εξέφραζαν την επιθυμία τους και την ελπίδα τους να παρευρεθούν στη διεθνή συνέλευσι των μαρτύρων του Ιεχωβά στο μεγάλο στάδιο της πόλεως Νέας Υόρκης, το θέρος του έτους 1958, που έχει ήδη αναγγελθή.