Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Ποιοι είναι οι συγγραφείς των εκδόσεων της Εταιρίας Σκοπιά, και ποια είναι τα προσόντα της μορφώσεώς των;—Μ. Ντ., Η.Π.Α.
Τα έντυπα που εκδίδονται από την Εταιρία Σκοπιά εκδίδονται επ’ ονόματι της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά. Ασχέτως του ποιοι μπορεί να γράψουν διάφορα άρθρα, αυτά υποβάλλονται σε προσεκτικό έλεγχο από μέλη του κυβερνώντος σώματος προτού δημοσιευθούν· ώστε κατάλληλα θεωρούνται ως προερχόμενα από την Εταιρία. Το εκδοτικό μας έργον δεν γίνεται για να προσδώση δόξα σε οιουσδήποτε ανθρώπους ή για να τους δώση ένα όνομα περίβλεπτον ενώπιον του κόσμου τούτου, ώστε να εξαρτάται από το όνομα ανθρώπων η παρότρυνσις για μελέτη του Θείου λόγου με τη βοήθεια των εκδόσεων της Εταιρίας Σκοπιά. Αποφεύγομε κάθε είδους λατρεία πλασμάτων και κάθε τι, το οποίον θα υποκινούσε σε λατρεία πλασμάτων. Σύμφωνα με αυτή την προσπάθεια, η Εταιρία δεν ανακοινώνει τα ονόματα των συγγραφέων των διαφόρων βιβλίων, βιβλιαρίων, περιοδικών, ή και άρθρων τα οποία δημοσιεύει. Οι συγγραφείς προτιμούν να παραμένουν ανώνυμοι, όχι λόγω της κατεχομένης απ’ αυτούς εκπαιδεύσεως, αλλά για να είναι συγκεντρωμένη η προσοχή των σπουδαστών των εντύπων στις αλήθειες και στα στοιχεία που παρουσιάζονται εκεί μέσα παρά στην προσωπικότητα του συγγραφέως και να επηρεάζωνται από το ποιος είναι αυτός. Οι συγγραφείς προτιμούν να είναι η Εταιρία, και όχι τα άτομα που συνεργάζονται στις εκδόσεις της, το συστατικόν στοιχείον προς όλους τους αναγνώστας των εκδόσεων της Σκοπιάς και να κατευθύνεται η προσοχή των αναγνωστών μάλλον στην οργάνωσι που χρησιμοποιείται από τον Ιεχωβά Θεό ως όργανόν του παρά σε οποιοδήποτε άτομο.—Ματθ. 24:45-47.
Αφήνομε, λοιπόν, τα έντυπα να ομιλούν αφ’ εαυτών. Η επιστημονικότης των, η λογική παρουσίασις των Γραφικών περικοπών που εξετάζονται και η πιστή των προσκόλλησις στην Αγία Γραφή είναι τα πράγματα που πρέπει να κάνουν εντύπωσι στον αναγνώστη και που πρέπει να τον πείθουν ότι αυτή είναι η Γραφική αλήθεια. Η κοσμική πολυμάθεια δεν είναι αυτό που απαιτείται. Δεν ήταν αυτή το πράγμα που απητήθη για τη συγγραφή των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών από το ευαγγέλιον του Ματθαίου ως την Αποκάλυψι. Οι συγγραφείς τών είκοσι επτά εκείνων βιβλίων της Γραφής ήσαν άνθρωποι αφανείς, σύμφωνα με τους κοσμικούς κανόνες. Ο Πέτρος κι ο Ιωάννης ήσαν κοινοί αλιείς, ο Ματθαίος ήταν τελώνης, ο Μάρκος ένας κάτοικος της Ιερουσαλήμ χωρίς φιλολογική φήμη, ο Ιάκωβος ήταν ετεροθαλής αδελφός του Ιησού, ο οποίος ήταν ξυλουργός στην πόλι της Ναζαρέτ. Μόνον ο απόστολος Παύλος προβάλλει ισχυρισμό για κάποια εκπαίδευσι. Και όμως στην προς Φιλιππησίους επιστολή, τρίτο κεφάλαιο, λέγει ότι όλα τα κοσμικά πλεονεκτήματα που είχε τα θεωρούσε απλώς σκύβαλα εν συγκρίσει με τη γνώσι του Ιησού Χριστού την οποίαν απέκτησε αφότου έγινε ακόλουθος του Σωτήρος.
Η Αγία Γραφή τονίζει ότι η κατοχή του αγίου πνεύματος ήταν εκείνη που αποτελούσε τον ουσιώδη παράγοντα στη συγγραφή των βιβλίων της Αγίας Γραφής και ότι αυτό υπεκίνησε ανθρώπους πίστεως να καταγράψουν τον λόγον του Θεού. (2 Πέτρ. 1:21· Πράξ. 28:25) Επίσης, η κατοχή του αγίου αυτού πνεύματος είναι εκείνη που χρειάζεται για την κατανόησι των Γραφών. «Αλλ’ ημείς δεν ελάβομεν το πνεύμα του κόσμου, αλλά το πνεύμα το εκ του Θεού, δια να γνωρίσωμεν τα υπό του Θεού χαρισθέντα εις ημάς. Τα οποία και λαλούμεν, ουχί με διδακτούς λόγους ανθρωπίνης σοφίας, αλλά με διδακτούς του πνεύματος του αγίου, συγκρίνοντες τα πνευματικά προς τα πνευματικά. Ο φυσικός όμως άνθρωπος δεν δέχεται τα του πνεύματος του Θεού· διότι είναι μωρία εις αυτόν, και δεν δύναται να γνωρίση αυτά· διότι πνευματικώς ανακρίνονται.» (1 Κορ. 2:12-14) Έτσι εξηγείται το ότι ο κόσμος, με τη σοφία του, δεν έφθασε στο να γνωρίση τον Θεό και να καταλάβη τους σκοπούς του, διότι δεν έχει τη σοφία που προέρχεται άνωθεν.
Έχοντας αυτά υπ’ όψιν, ενθαρρύνομε όλους εκείνους που εκζητούν τη Γραφική αλήθεια να διακρίνουν την πρώτιστη ανάγκη της κατοχής του αγίου πνεύματος από μέρους εκείνων που είναι υπεύθυνοι για την ύλη η οποία περιέχεται στις εκδόσεις της Εταιρίας μας. Η μαρτυρία του αγίου πνεύματος στο ποιόν και στο περιεχόμενον των συγγραμμάτων που εκδίδονται από την Εταιρία Σκοπιά πρέπει να είναι εκείνο που ικανοποιεί, που καταπείθει, μαζί με μια συμπαραβολή αυτών των πραγμάτων με τον εμπνευσμένο λόγο του Θεού, τις Άγιες Γραφές.
● Σχετικά με την κιβωτό που κατεσκευάσθη από τον Νώε, το εδάφιο Γένεσις 6:16 αναφέρει για μια «στέγη», το δε εδάφιο Γένεσις 8:6 αναφέρει για «θυρίδα.» Μήπως πρόκειται για το ίδιο πράγμα; Επίσης, τι ήταν η «στέγη της κιβωτού» που αναφέρεται στο εδάφιον Γένεσις 8:13;—Ε. Φ., Η.Π.Α.
Η «θυρίς» της κιβωτού και η «στέγη» είναι ένα και το αυτό πράγμα. Αυτή η στέγη (άνοιγμα φωτισμού, ΜΝΚ) προέβλεπε και για τον αερισμό της κιβωτού, κι έτσι πρέπει να εξετείνετο σε ολόκληρη την κιβωτό στο επάνω της μέρος, κάτω από τα γείσα της, που επροφύλατταν την κιβωτό από την εισροή του νερού που προήρχετο από τη βαριά υδατόπτωσι. Η «στέγη της κιβωτού» που μνημονεύεται στη Γένεσι 8:13 ασφαλώς ήταν κάτι που ευρίσκετο στην κορυφή της κιβωτού. Αν ήταν ολόκληρη η στέγη ή μέρος της στέγης δεν γνωρίζομε. Αλλ’ όταν αυτή η στέγη αφηρέθη από την κορυφή θα παρείχε αρκετό δρόμο διαφυγής για τα πτηνά ώστε να πετάξουν και να φύγουν από την κιβωτό, ανυψούμενα στον αέρα πάνω από την κιβωτό. Τα άλλα ζώα θα εύρισκαν διέξοδο από την θύρα, η οποία αποτελούσε το μόνο άλλο άνοιγμα της κιβωτού, εκτός από τη θυρίδα ή τη στέγη της κιβωτού.