Αφήνετε Το Φως Σας Να Λάμπη;
1, 2. Γιατί είναι κατάλληλο να συγκρίνωμε τη δραστηριότητα ενός χειροτονημένου διακόνου με μια πόλι που βρίσκεται επάνω σε όρος και με μια λυχνία που είναι αναμμένη;
ΕΝΑΣ χειροτονημένος διάκονος του Θεού φέρει μια βαριά ευθύνη. Αρχίζει εκεί που εσταμάτησε ο Ιησούς. Ο Διδάσκαλος ήταν εκείνος που είπε στους πιστούς ακολούθους του: «Σεις είσθε το φως του κόσμου. Πόλις κειμένη επάνω όρους δεν δύναται να κρυφθή. Ουδέ ανάπτουσι λύχνον, και θέτουσιν αυτόν υπό τον μόδιον, αλλ’ επί τον λυχνοστάτην, και φέγγει εις πάντας τους εν τη οικία. Ούτος ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων, δια να ίδωσι τα καλά σας έργα, και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς.» (Ματθ. 5:14-16) Αυτό το φως της αληθείας λάμπει στον κόσμο ημέρα και νύχτα λόγω της δραστηριότητος των αληθινών Χριστιανών. Όταν οι χειροτονημένοι διάκονοι κηρύττουν από σπίτι σε σπίτι, το φως λάμπει. Αλλ’ αυτός δεν είναι ο μόνος καιρός που ο Χριστιανός αφήνει το φως του να λάμψη. Αυτό πρέπει να λάμπη όταν τρώγη, όταν πίνη, όταν γενικά συνομιλή, όταν εργάζεται καθώς και όταν βρίσκεται στην εκκλησία του λαού του Θεού. Ποτέ δεν μπορεί ένας Χριστιανός να κρύψη ή να συγκαλύψη το φως του. «Σεις είσθε το φως του κόσμου . . . Ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων.»
2 Ένας χειροτονημένος διάκονος του Θεού αποβλέπει στο μέλλον. Ώστε, λοιπόν, αν θα ήθελε «να αγαπά την ζωήν, και ίδη ημέρας αγαθάς, . . . ας ζήτηση ειρήνην, και ας ακολουθήση αυτήν.» (1 Πέτρ. 3:10, 11) Ενόσω ακολουθεί ειρήνην δεν έχει καιρό για αδικοπραγία και συνεπώς για ασυμφωνία με τον λόγον του Θεού. Αν ενεργή έτσι, αυτό θα γίνη αντιληπτό. Ως διάκονος πρέπει επί είκοσι τέσσερες ώρες την ημέρα ν’ αποδεικνύη ότι ζη μια Χριστιανική ζωή. Αυτός παρατηρείται όπως ακριβώς μια πόλις που βρίσκεται σ’ ένα λόφο· τίποτε δεν την κρύβει. Βρίσκεται εκεί για να την βλέπουν από πολλά μίλια ολόγυρα. Δεν μπορείτε να κρύψετε αυτή την πόλι, όπως δεν μπορείτε να κρύψετε το φως ενός αληθινού Χριστιανού. Το φως ενός χειροτονημένου διακόνου λάμπει συνεχώς. Ακτινοβολεί πάντοτε, εκτός αν ο διάκονος εσκεμμένως αποπνίγη το φως με τον τρόπο που τρώγει, πίνει, μιλεί, εργάζεται ή κηρύττει τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού. Αλλά ποτέ ας μη συμβή αυτό! Άνθρωποι κάθε είδους ας βλέπουν τα καλά σας έργα, επειδή όταν βλέπουν τα καλά σας έργα όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα δοξάσουν τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς.
3. Εκτός από το καλό έργο του Χριστιανού στο κήρυγμα, τι άλλο πρέπει να μπορούν να παρατηρήσουν οι άνθρωποι ευνοϊκά;
3 Η διακήρυξις από σπίτι σε σπίτι ότι η βασιλεία του Θεού είναι πλησίον είναι ζωτική, πολύ σπουδαία· και τα αγαθά αυτά νέα βοηθούν τους ανθρώπους να ιδούν πιο καθαρά τις μεγάλες ευλογίες που ο Θεός επιφυλάσσει για τους πιστούς. Αλλ’ ας παρατηρήσουν επίσης τα καλά έργα του Χριστιανού, τον τρόπο με τον οποίον ζη, πως συμπεριφέρεται στην εργασία και σε ώρες παιδιάς, τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται τα παιδιά του, τον τρόπο με τον οποίο συναναστρέφεται με ανθρώπους στην εκκλησία, μαζί με τη διδακτική του ικανότητα. Ναι, όλα αυτά ομιλούν αν αυτός αφήνη το φως του να λάμπη.
4, 5. (α) Υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως Χριστιανός για μέρος μόνο του χρόνου του, και γιατί; (β) Μπορούν όλοι οι Χριστιανοί ν’ αφιερώσουν το ίδιο ποσόν χρόνου στο κήρυγμα των αγαθών νέων; (γ) Σε ποιο συμπέρασμα φθάνομε έτσι όσον αφορά το ζήτημα αυτό;
4 Ένα άτομο που έχει αφιερωθή στην υπηρεσία του Ιεχωβά και έχει βαπτισθή στο νερό δεν μπορεί να πη ότι είναι ένας Χριστιανός για μέρος μόνο του χρόνου του. Πρέπει να είναι ένας ολοχρόνιος Χριστιανός. Δυνατόν να μη μπορή να δαπανήση όλες τις ώρες που είναι ξυπνητός στο κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι και στη διεξαγωγή Γραφικών μελετών όπως κάνουν οι σκαπανείς και οι ιεραπόστολοι. Αλλ’ αυτό δεν δημιουργεί διαφορά ως προς το αν είναι κανείς Χριστιανός. Οι εντολές του Θεού είναι οι ίδιες για όλους τους Χριστιανούς. Πολλοί Χριστιανοί μεταξύ των μαρτύρων του Ιεχωβά αναφέρονται ως σκαπανείς και ιεραπόστολοι, ολοχρόνιοι κήρυκες. Τα άτομα αυτά μπόρεσαν να διευθετήσουν τις υποθέσεις των έτσι ώστε μπορούν να δαπανούν όλον τον χρόνον των διδάσκοντας και διακονώντας άλλα άτομα με το να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και να διεξάγουν Γραφικές μελέτες στα σπίτια εκείνων που πιστεύουν. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι όλα τα άτομα που αφιέρωσαν τη ζωή τους στον Ιεχωβά Θεό και εβαπτίσθησαν δεν μπορούν ν’ αφιερώνουν όλον τον χρόνον των στο έργο του κηρύγματος, αλλ’ ασφαλώς πρέπει ν’ αφιερώνουν όλον τον χρόνον των στη Χριστιανική ζωή. Πρέπει ν’ αποδεικνύουν ότι είναι χειροτονημένοι διάκονοι ενώπιον του Θεού τόσο πλήρως όσο και ένας που ευαγγελίζεται όλες τις ώρες της εγρηγόρσεώς του. Όλοι οι Χριστιανοί πρέπει να είναι ολοχρόνιοι φορείς φωτός ακριβώς όπως ήταν και ο Ιησούς, επειδή βαδίζουν στα ίχνη του.
5 Τι πρέπει, λοιπόν, να συμπεράνωμε; Τούτο: Ένας Χριστιανός, είτε είναι σκαπανεύς είτε ιεραπόστολος, είτε άτομο γνωστό ως ευαγγελιζόμενος εκκλησίας, πρέπει να είναι ένας χειροτονημένος διάκονος ενώπιον του Θεού ολοχρονίως. Σύμφωνα με τις Γραφές, στα συγγράμματα του Παύλου καθώς και του Πέτρου και στα ίδια τα λόγια του Ιησού, ένας που ζη Χριστιανική ζωή πρέπει να ‘ζητή πρώτον την βασιλείαν και την δικαιοσύνην αυτού’. Περαιτέρω ο Ιησούς είπε: «Εάν τας εντολάς μου φυλάξητε, θέλετε μείνει εν τη αγάπη μου· καθώς εγώ εφύλαξα τας εντολάς του Πατρός μου, και μένω εν τη αγάπη αυτού.» (Ιωάν. 15:10) Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις· όλοι οι Χριστιανοί έχουν τις ίδιες εντολές, τον ίδιο Λυτρωτή, τον ίδιο Θεό.
ΤΑ ΕΡΓΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΦΑΝΕΡΑ
6, 7. Πώς θα μπορούσαμε να εξηγήσωμε το 1 Τιμ. 5:24, 25 εν σχέσει με κακά έργα ανθρώπων;
6 Ότι είναι πραγματικά ένα άτομο θα φανερωθή τελικά. Ο Παύλος ετόνισε στον Τιμόθεο: «Τινών ανθρώπων αι αμαρτίαι είναι φανεραί, και προπορεύονται αυτών εις την κρίσιν· εις τινας δε και επακολουθούσιν. Ωσαύτως και τα καλά έργα τινών είναι φανερά· και όσα είναι κατ’ άλλον τρόπον δεν δύνανται να κρυφθώσι.» (1 Τιμ. 5:24, 25) Ένα απλό παράδειγμα θα μας βοηθήση ν’ αντιληφθούμε το σημείο που τονίζει ο Παύλος. Ήταν ένας κλέφτης σε κάποια πόλι, ο οποίος ελήστευε σπίτια επί δύο χρόνια και ήταν επίσης ένας άλλος άνθρωπος, ο οποίος για πρώτη φορά προσπάθησε να κλέψη από ένα σπίτι. Στο πρώτο του τόλμημα αυτού του είδους ο αρχάριος αυτός κλέφτης συνελήφθη φεύγοντας από το σπίτι με τα κλεμμένα αντικείμενα. Παρεδόθη στην αστυνομία. Έγινε η δίκη. Οι μάρτυρες έδωσαν τη μαρτυρία τους και απεδείχθη ότι ήταν κλέφτης. Η απόφασις: έξη μήνες φυλακή. Οι αμαρτίες αυτού του ανθρώπου ‘ήσαν φανεραί και ωδήγησαν αμέσως σε κρίσι’.
7 Αλλά τι θα πούμε για τον πρώτο κλέφτη, που έκλεβε επί δύο χρόνια τώρα; Αυτός αποφασίζει να κάμη μια νέα κλοπή. Αυτή τη φορά, όμως, γίνεται αντιληπτός. Η αστυνομία τον συλλαμβάνει. Φέρεται στο δικαστήριο, και με τη μαρτυρία που παρουσιάζεται αποδεικνύεται όχι μόνο ότι έκλεψε στο τελευταίο σπίτι στο οποίο μπήκε παράνομα, αλλά ότι είχε ληστέψει πολλά άλλα σπίτια στα περασμένα δύο χρόνια! Ενώ ο κλέφτης αυτός μπορεί να είχε μια καλή υπόληψι στην κοινότητα ως τον καιρό αυτό, τώρα και ‘αυτού αι αμαρτίαι γίνονται φανεραί’, αλλά μόνο αργότερα, έπειτα από δύο χρόνια. Δεν μπορεί κανείς να κρύβη πάντοτε την πραγματική κατεύθυνσι της ζωής του. Αν είναι κλέφτης, τελικά αυτό θα γίνη φανερό.
8. Πώς θα μπορούσαν τα έργα ενός δικαίου ατόμου να γίνουν αμέσως φανερά;
8 Ο Παύλος υποστηρίζει ότι όπως ακριβώς οι αμαρτίες μερικών ανθρώπων είναι αμέσως φανερές και άλλον ανθρώπων οι αμαρτίες γίνονται φανερές αργότερα, έτσι το ίδιο αληθεύει και με τα δίκαια έργα μερικών ατόμων. Ίσως ένα άλλο παράδειγμα θα δείξη καθαρά αυτή την αλήθεια. Μια γυναίκα ζηλώτρια στο να κηρύττη τα αγαθά νέα από σπίτι σε σπίτι έχει έξοχη επιτυχία στο να διεγείρη το ενδιαφέρον των ανθρώπων για τον λόγον του Θεού, πράγμα που καταλήγει σε πολλές οικιακές Γραφικές μελέτες. Με τα καλά έργα της, σε μια βραχεία μόνο χρονική περίοδο, αρκετοί άνθρωποι έρχονται στην Αίθουσα Βασιλείας των μαρτύρων του Ιεχωβά, συμμελετούν με την εκκλησία, αρχίζουν να κηρύττουν τα αγαθά νέα αυτοί οι ίδιοι, αφιερώνουν τη ζωή τους στην υπηρεσία του Ιεχωβά και βαπτίζονται. Τα καλά έργα αυτής της γυναικός είναι φανερά αμέσως σε όλη την εκκλησία.
9, 10. Γιατί θα μπορούσαν τα καλά έργα ενός άλλου ατόμου να είναι κρυμμένα επί πολύν καιρό;
9 Εξ άλλου, υπάρχει μια άλλη γυναίκα στην ίδια εκκλησία, εξίσου ζηλώτρια στο να βγαίνη στο έργο της μαρτυρίας, αλλά για κάποιο λόγο οι άνθρωποι που συναντά και έχει συμμελέτες μαζί τους δεν έρχονται στην Αίθουσα της Βασιλείας τόσο γρήγορα. Συμμελετούσε μαζί τους πάνω από ένα έτος, αλλά δεν υπάρχουν ακόμη αποτελέσματα.
10 Συμβαίνει, εξ άλλου, ο σύζυγος αυτής της δευτέρας γυναικός να μην ενδιαφέρεται για τη Γραφή και για το άγγελμά της και επί δύο χρόνια ηναντιώνετο πάρα πολύ στο να αναλάβη η σύζυγός του το έργο της διακονίας. Όταν ενυμφεύθησαν πριν από δέκα χρόνια ήσαν πολύ κοσμικοί άνθρωποι, πηγαίνοντας σε πάρτυ, σε νυκτερινές λέσχες και μεθώντας. Αυτή ήταν μια «μεγάλη» ζωή, αλλά μάλλον ατυχής, με πολλές οικογενειακές φιλονεικίες στην περίοδο της νηφαλιότητος και σε άλλους καιρούς. Τα παιδιά τους αργότερα τους κρατούσαν για λίγο στο σπίτι, αλλά έλειπε η πραγματική ευτυχία. Δεν υπήρχε ειρήνη στο σπίτι. Εν τούτοις, πριν από δύο χρόνια και κάτι, η γυναίκα αυτή άρχισε να μελετά τη Γραφή μ’ έναν από τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Δεν χρειάσθηκε πάρα πολύς καιρός για να εκτιμήση εκείνο που ο Παύλος έγραψε στους Θεσσαλονικείς: «Και ημείς ευχαριστούμεν τον Θεόν αδιαλείπτως, ότι παραλαβόντες τον λόγον του Θεού . . . εδέχθητε αυτόν ουχί ως λόγον ανθρώπων, αλλά, (καθώς είναι αληθώς), λόγον Θεού.» (1 Θεσ. 2:13) Επιθυμούσε τη σωτηρία, διότι τώρα έμαθε ότι μπορούσε ν’ απολαύση μια καλύτερη ζωή. Αφιερώθηκε στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Εβαπτίσθη στο νερό και απεδείχθη μια χειροτονημένη διάκονος, ανακαινίζοντας τη διάνοιά της και ζώντας μια καλή Χριστιανική ζωή μαζί με το έργο του κηρύγματος που έκανε. Άφηνε το φως της να λάμπη. Παρακολουθούσε όλες τις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας και έπαιρνε τα παιδιά της μαζί της εκτός του ότι συμμελετούσε μαζί τους στο σπίτι. Αλλά ο σύζυγός της ποτέ δεν επήγε στην Αίθουσα Βασιλείας μαζί της. Οι συμμάρτυρές της στην εκκλησία δεν εγνώριζαν πολλά για τον σύζυγό της ή για την οικιακή της ζωή, επειδή ο σύζυγος δεν ήθελε να επιτρέψη σε κανένα από τους μάρτυρας του Ιεχωβά να πηγαίνη στο σπίτι του.
11. Τον καιρό που τα καλά έργα του ατόμου είναι κρυμμένα, ποια συμβουλή του Πέτρου ακολουθείται;
11 Η γυναίκα αυτή, που είναι τώρα μια χειροτονημένη διάκονος, έπρεπε να δείξη καλά έργα στο σπίτι καθώς και έξω, πάντοτε ακολουθώντας τις εντολές του Θεού. Απέβλεψε για συμβουλή στον Πέτρο, ο οποίος έγραψε με την έμπνευσι του αγίου πνεύματος: «Ομοίως αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας υμών, ίνα και εάν τινες απειθώσιν εις τον λόγον, κερδηθώσιν άνευ του λόγου δια της διαγωγής των γυναικών, αφού ίδωσι την μετά φόβου καθαράν διαγωγήν σας. Των οποίων ο στολισμός ας ήναι ουχί ο εξωτερικός, ο του πλέγματος των τριχών και της περιθέσεως των χρυσίων, ή της ενδύσεως των ιματίων, αλλ’ ο κρυπτός άνθρωπος της καρδίας κεκοσμημένος με την αφθαρσίαν του πράου και ησυχίου πνεύματος, το οποίον ενώπιον του Θεού είναι πολύτιμον. Διότι ούτω ποτέ και αι άγιαι γυναίκες, αι ελπίζουσαι επί τον Θεόν, εστόλιζον εαυτάς υποτασσόμεναι εις τους άνδρας αυτών. Καθώς η Σάρρα υπήκουσεν εις τον Αβραάμ, καλούσα αυτόν κύριον· της οποίας σεις εγεννήθητε τέκνα, αγαθοποιούσαι και μη φοβούμεναι μηδεμίαν πτόησιν.»—1 Πέτρ. 3:1-6.
12-14. Αφού οι άνθρωποι παρατηρήσουν ποια καλά έργα, γίνονται τα έργα αυτά φανερά σε όλους;
12 Στην αφιερωμένη αυτή γυναίκα, που ήταν μια καλή νοικοκυρά, μια στοργική μητέρα, δεν επετρέπετο να μιλή για την αλήθεια στον άνδρα της. Αυτός της το απηγόρευσε. Εν τούτοις, η μεγάλη αλλαγή που είδε σ’ αυτήν μέσω των καλών της έργων μιλούσε δυνατώτερα από τα λόγια. Αυτή δεν μεθούσε πια. Η διάθεσίς της άλλαξε. Το σπίτι της ήταν καθαρό και πάντοτε σε τάξι· τα φαγητά της ήσαν καλύτερα και εσερβίροντο εγκαίρως. Τα παιδιά συμπεριεφέροντο καλά και εδιδάσκοντο ν’ αγαπούν και να σέβωνται τον πατέρα των. Οι συνθήκες στο σπίτι ήσαν πολύ καλύτερες από ότι ήσαν συνήθως. Αλλά γιατί;
13 Λοιπόν, έπειτα από δύο χρόνια που ζούσε ως Χριστιανή και συγχρόνως υπέφερε κάποια σκληρή μεταχείρισι, μια μέρα ενώ επέστρεφε στο σπίτι από την υπηρεσία του αγρού, ο σύζυγός της της είπε: «Έγινε μεγάλη αλλαγή σ’ εσένα. Σε τι οφείλεται αυτό;» Φυσικά, η μόνη απάντησις ήταν: «Προσπαθώ να ζω σύμφωνα με τον λόγον του Θεού, ζητώντας και ακολουθώντας ειρήνη.» Αυτός απήντησε: «Αν ο λόγος του Θεού σε βοήθησε να κάνης τόσο πολλά καλά έργα, ίσως, αν αφήσω τον λόγον του Θεού να ενεργήση σ’ έμενα, κι εγώ επίσης μπορέσω να γίνω ένας πιστός.» Έγινε!
14 Επομένως, στη ζωή αυτής της γυναικός βλέπομε ότι τα καλά της έργα «επακολουθούσιν». Ναι, ο λόγος του Θεού είναι αληθινός: «Ωσαύτως και τα καλά έργα τινών είναι φανερά· και όσα είναι κατ’ άλλον τρόπον, δεν δύνανται να κρυφθώσι.»—1 Τιμ. 5:24, 25.
15. Ποια παρηγορία, λοιπόν, υπάρχει για όλους μας, και έτσι τι θέλομε ν’ αποδειχθούμε ότι είμεθα;
15 Ενώ τα δίκαια έργα μερικών ανθρώπων παράγουν καλά αποτελέσματα γρήγορα, εν τούτοις άλλων ατόμων τα δίκαια έργα γίνονται φανερά τελικώς, ακόμη και έπειτα από πολλά χρόνια. Ποτέ μην αποθαρρύνεσθε επειδή φαίνεται ότι δεν υπάρχουν αποτελέσματα από τα καλά σας έργα. Εξακολουθείτε να είσθε ένας Χριστιανός. Σωτηρία θα προέλθη για μερικούς επειδή αφήνετε το φως σας να λάμπη, έστω και αν αυτό παρατηρήται σε μικρά πράγματα, στο φαγητό, στο ποτό, στη συνομιλία, στην εργασία ή όταν κάνετε κάτι άλλο. Να είσθε βέβαιος ότι οτιδήποτε κάνετε είναι για τη δόξα του Θεού. Δεν πρέπει κανείς να ζητή το δικό του όφελος, αλλά το όφελος των πολλών για να σωθούν! Θυμηθήτε, αυτή η Χριστιανή γυναίκα δεν ζητούσε το δικό της όφελος, αλλά το όφελος του συζύγου της για να σωθή και αυτός και να συμμετάσχη στις χαρές του να ζη στον νέο κόσμο του Θεού. Να είσθε ένας Χριστιανός στο διάστημα όλης της ημέρας, ν’ αποδειχθήτε ολοχρόνιος χειροτονημένος διάκονος ενώπιον του Θεού.
16. Εκτελούνται τα καλά έργα ενός χειροτονημένου διακόνου μόνο για να βλέπωνται από τους ανθρώπους; Αν όχι, γιατί όχι;
16 Ένας χειροτονημένος διάκονος πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι ή κάνοντας καλά έργα για τον εργοδότη του ή στην κατοικία του για τη σύζυγό του και τα τέκνα του, και συμπεριφερόμενος κατάλληλα στην εκκλησία, δεν προσπαθεί να επιδειχθή. Ο λόγος του Θεού πρέπει να τον οδηγή, και, επειδή ακολουθεί τον λόγον, η ζωή γίνεται ευχάριστη και ειρηνική. «Διότι οι οφθαλμοί του Ιεχωβά είναι επί τους δικαίους, και τα ώτα αυτού εις την δέησιν αυτών.» (1 Πέτρ. 3:12, ΜΝΚ) Μας δίδεται η νουθεσία: «Προσέχετε να μη κάμνητε την ελεημοσύνην σας έμπροσθεν των ανθρώπων, δια να βλέπησθε υπ’ αυτών· είδε μη, δεν έχετε μισθόν πλησίον του Πατρός σας του εν τοις ουρανοίς.» (Ματθ. 6:1) «Πάντα πράττετε εις δόξαν Θεού.» Μην είσθε υποκριταί.
17. (α) Πώς προειδοποιούμεθα στο ζήτημα της εκτελέσεως των καλών έργων μας; (β) Ποια κατάλληλα λόγια του Ιησού έχομε σχετικά με την ορθή και εσφαλμένη διαγωγή;
17 Μην κάνετε τα όσα κάνετε για να βλέπεσθε από τους ανθρώπους, αλλά, οτιδήποτε κάνετε, κάνετε το σαν στον Ιεχωβά Θεό και αφήστε αυτόν να σας δώση την ανταμοιβή. Μη φαίνεσθε ότι είσθε ένας διάκονος του Θεού με τον ίδιο τρόπο που ενεργούν στον κόσμο οι κληρικοί σήμερα προβάλλοντας μια εμφάνισι αγιότητος ενώπιον των ποιμνίων των. Μην κατατάσσεσθε ή περιγράφεσθε από τον Ιησούν όμοια με τους γραμματείς και Φαρισαίους της εποχής του. Ο Ιησούς είπε γι’ αυτούς: «Πράττουσι δε πάντα τα έργα αυτών, δια να βλέπωνται υπό των ανθρώπων . . . Αγαπώσι τον πρώτον τόπον εν τοις δείπνοις, και τας πρωτοκαθεδρίας εν ταις συναγωγαίς, και τους ασπασμούς εν ταις αγοραίς, και να ονομάζωνται υπό των ανθρώπων, Ραββί . . . Όστις δε υψώση εαυτόν, θέλει ταπεινωθή· και όστις ταπεινώση εαυτόν, θέλει υψωθή. Αλλ’ ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί· διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχόμενους αφίνετε να εισέλθωσιν. Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί· διότι περιέρχεσθε την θάλασσαν και την ξηράν, δια να κάμητε ένα προσήλυτον· και όταν γείνη, κάμνετε αυτόν υιόν της γεέννης διπλότερον υμών.» (Ματθ. 23:5-15) Ένας πραγματικός χειροτονημένος διάκονος κατευθύνει την προσοχή των ανθρώπων στον Θεό και όχι στον εαυτό του. Προσέχοντας στον λόγον του Θεού και κηρύττοντας τον, θα σώση όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά κι εκείνους που τον ακούουν.—1 Τιμ. 4:16.
ΔΙΕΠΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
18. Πόσο μέρος από το Ματθαίος 6:33 διαβάζουν μερικοί;
18 Ολόκληρη η ζωή ενός Χριστιανού, πρέπει να διέπεται από τον λόγον του Θεού. Ο Χριστιανός πρέπει να πιστεύη εκείνο που η Γραφή λέγει και να ευφραίνεται να εκτελή τις εντολές του Θεού. Πρέπει να εκτιμά τη δικαιοσύνη του Θεού και να θέλη να ζη σύμφωνα με ότι είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή. Ο Ιησούς ήταν εκείνος που είπε: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού· και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.» (Ματθ. 6:33) Μερικά άτομα, όταν διαβάζουν αυτό το εδάφιο, διαβάζουν μόνο «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού», διότι αυτή είναι η έκτασις του ενδιαφέροντός των. Είναι ανυπόμονοι για τον Αρμαγεδδώνα, τη μάχη της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος, τον καιρό που ο Ιεχωβά θα καταστρέψη κάθε πονηρία από τη γη, και θα ιδρύση τον δίκαιο νέο του κόσμο. Γιατί τόσο ανυπόμονοι; Επειδή θέλουν να ζουν στον παράδεισο, να έχουν τελεία ζωή, ειρήνη και ευτυχία, τροφή και στέγη και όλα τα αγαθά που προσφέρει ο νέος κόσμος.
19. Τι άλλο υπάρχει για εξέτασι στο Ματθαίος 6:33;
19 Εν τούτοις, τα άτομα εκείνα που ζητούν μόνο τη Βασιλεία και όχι τη δικαιοσύνη του Ιεχωβά, πρέπει τώρα να αναγνώσουν ολόκληρο το εδάφιο. Ο Ιησούς είπε: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού.» Η δικαιοσύνη του, επίσης, είναι κάτι που πρέπει να το ζητούμε. Τώρα ακριβώς πρέπει να γνωρίσωμε τις αρχές της αληθείας και δικαιοσύνης του Ιεχωβά και πως να ζούμε. Αν ένας Χριστιανός ζητή τη δικαιοσύνη του Ιεχωβά, τότε θα θέλη να γνωρίση τι πρέπει να κάμη ένας Χριστιανός. Παραδείγματος χάριν, η Γραφή λέγει ότι ένας άγαμος άνδρας ή γυναίκα δεν πρέπει να ζη σε πορνεία. «Εάν δεν εγκρατεύωνται, ας νυμφευθώσι· διότι καλήτερον είναι να νυμφευθώσι παρά να εξάπτωνται.» (1 Κορ. 7:9) Όταν είναι νυμφευμένοι, κανείς από τους γαμηλίους συντρόφους δεν μπορεί να ζη σε μοιχεία, επειδή αυτό δεν είναι εκζήτησις δικαιοσύνης. «Ηκούσατε ότι ερρέθη εις τους αρχαίους, ‘Μη μοιχεύσης’.»—Ματθ. 5:27.
20. Τι είδους νουθεσία βρίσκομε στον λόγον του Θεού;
20 Στον λόγον του Θεού υπάρχει μια έξοχη νουθεσία για το πώς πρέπει να ζουν τα άγαμα άτομα και για τη διαγωγή των νυμφευμένων ζευγών, για την ανατροφή τέκνων, για το έργο που πρέπει να γίνη από την «εκκλησία του Θεού και για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται οι επίσκοποι. Δίδεται συμβουλή να αγαπούμε τους πλησίον μας και να είμεθα φιλόξενοι στους ξένους. Δίδεται νουθεσία για την ηθική πορεία της ζωής ενός ατόμου, για τη γλώσσα του, για το φαγητό του, για το ποτό του, για την εργασία του, για την τιμιότητά του, για τη γενική του διάθεσι. Ασφαλώς δεν μπορεί να είναι φονεύς, κλέπτης, μέθυσος, ειδωλολάτρης, ψεύστης, λαίμαργος, εκβιαστής, υβριστής. Ολόκληρη η ζωή ενός Χριστιανού διέπεται από Γραφικές αρχές που «εκτίθενται σαφώς στον λόγον του Θεού. Ας ζητούμε, λοιπόν, τη δικαιοσύνη του Θεού καθώς και τη Βασιλεία, αλλά όχι μόνο τη Βασιλεία. Αν πράττετε το ορθόν, η υπόσχεσις είναι ότι όλα τα άλλα πράγματα θα σας προστεθούν.
21, 22. Ποιοι είναι οι καρποί της παλαιάς προσωπικότητος; της νέας προσωπικότητος;
21 Πράττοντας εκείνο που είναι ορθόν ένας Χριστιανός ενδύεται μια νέα προσωπικότητα και συμμορφώνει τη ζωή του προς το θέλημα του Θεού με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα. Ο απόστολος Παύλος γράφοντας στους Εφεσίους το είπε αυτό: «Να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν, τον φθειρόμενον κατά τας απατηλάς επιθυμίας· και να ανανεόνησθε εις το πνεύμα του νοός σας, και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.» (Εφεσ. 4:22-24) Ένας Χριστιανός γνωρίζει ότι ο Σατανάς, ο θεός του κόσμου τούτου, «ετύφλωσε τα νοήματα των απίστων» και τους κρατεί στο σκότος. Ο Διάβολος θέλει να συμπεριφέρονται όλα τα ανθρώπινα πλάσματα σύμφωνα με τις απατηλές των επιθυμίες. «Διότι παν το εν τω κοσμώ, η επιθυμία της σαρκός, και η επιθυμία των οφθαλμών, και η αλαζονεία του βίου, δεν είναι εκ του Πατρός, αλλ’ είναι εκ του κόσμου.» (1 Ιωάν. 2:16) Ο Διάβολος, λοιπόν, θα ήθελε να κρατή κάθε άνθρωπο σε συμμόρφωσι προς ‘την προτέραν διαγωγήν, φθειρόμενον’.
22 Αλλά όταν μαθαίνη κανείς την αλήθεια, μπορεί ν’ αλλάξη προσωπικότητα, ‘απεκδυόμενος’ την παλαιά με την άσχημη γλώσσα της που άλλοτε χρησιμοποιούσε. Θα απεκδυθή επίσης τις οκνηρές ή ανέντιμες συνήθειες εργασίας, και έτσι πολλές άλλες κακές συνήθειες που θα τον εμπόδιζαν ν’ αφήνη το φώς του να λάμπη. Γνωρίζει ότι το «πρόσωπον του Ιεχωβά είναι κατά των πραττόντων κακά.» Ο Χριστιανός, λοιπόν, κάνει μια μεγάλη αλλαγή για να ‘ζητήση ειρήνην, και ν’ ακολουθήση αυτήν’, διότι γνωρίζει ότι «οι οφθαλμοί του Ιεχωβά είναι επί τους δικαίους.»—1 Πέτρ. 3:11, 12, ΜΝΚ.
23. (α) Πώς μπορεί ν’ αποκτήση κανείς τη νέα προσωπικότητα; (β) Αρχικά ποιο είδος προσωπικότητος κατείχε ο Αδάμ;
23 Ο λόγος του Θεού έχει ισχυρή επίδρασι σ’ ένα άτομο που είναι ειλικρινές. Εκατοντάδες χιλιάδων άτομα επέτρεψαν να τους οδηγή ο λόγος του Θεού ώσπου είδαν πόσο σπουδαίο είναι να γίνη κανείς χειροτονημένος διάκονος ενώπιον του Θεού, μολονότι οι πλείστες από τις κοσμικές κυβερνήσεις δεν τους αναγνωρίζουν ως τοιούτους. Αυτοί, ωστόσο, αφήνουν το φως τους να λάμπη. Δεν συμμορφώνονται πια προς την παλαιά πορεία διαγωγής, αλλά λαμβάνουν μια εντελώς νέα άποψι όσον αφορά τη ζωή, γνωρίζοντας ότι ο λόγος του Θεού ενεργείται και σε άλλους ακόμη πιστούς και ότι αυτοί οι άλλοι πιστοί αφήνουν τον λόγον του Θεού να έχη επίδρασι στη ζωή τους. Ο Παύλος εγνώριζε ότι πρέπει «να ανανεόνησθε εις το πνεύμα του νοός σας». Και ποιο είναι αυτό το πνεύμα ή η δύναμις που ωθεί τη διάνοια; Είναι το πνεύμα του Θεού, η ενεργός του δύναμις, η οποία αποκαλύπτεται σ’ εμάς μέσω του λόγου του. Μελετάτε τον λόγον του Θεού ώστε να ενδυθήτε τη νέα προσωπικότητα, εκείνη που αρμόζει σ’ έναν ολοχρόνιο χειροτονημένο διάκονο και ευαρεστεί τον Θεό. Ασφαλώς η προσωπικότης που ο Θεός έδωσε στον Αδάμ στην αρχική δημιουργία στον κήπο της Εδέμ ήταν σύμφωνη με το θέλημά του· και ο Θεός έκαμε αυτόν τον άνθρωπο με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα. Ήταν ένα τέλειο κτίσμα. Ετέθη σε μια τέλεια γη. Η προσωπικότης του πρέπει να είχε την ιδιότητα ενός ατόμου που ζητεί ειρήνη, διότι εκεί, στον κήπο της Εδέμ, ο Αδάμ είχε ειρήνη με όλα τα ζώα, κατάστασις που ο προφήτης Ησαΐας περιγράφει ότι θα υπάρχη στην παραδείσια γη υπό την βασιλεία των ουρανών μετά τη μάχη του Αρμαγεδδώνος.
24, 25. Ποιο είναι το θέλημα του Ιεχωβά για τους χειροτονημένους διακόνους, και πώς αυτοί θ’ ανταποκριθούν στο θέλημα Του;
24 Είναι ασφαλώς θέλημα του Θεού σήμερα να ζητήση κανείς ειρήνη με τον Θεό και να δείξη πραότητα και δικαιοσύνη, ίσως έτσι μπόρεση να σκεπασθή στην ημέρα της οργής του Ιεχωβά. (Σοφον. 2:3) Οι μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλα τα μέρη του κόσμου θέλουν ν’ αποδειχθούν άξιοι διάκονοι του Θεού με το να κηρύττουν σταθερά τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού. Θέλουν να δείξουν εκτίμησι για τη χειροτονία που έχουν λάβει από τον Ιεχωβά και ν’ αποδείξουν με καλά έργα ότι μπορούν να ζήσουν Χριστιανική ζωή. Η «κλήσις» των είναι η πρόσκλησις στη θεία υπηρεσία του Θεού των. Με το να ενδυθούν αυτή τη νέα προσωπικότητα, η οποία εδημιουργήθη σύμφωνα με το θέλημα του Θεού με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα, μπορούν να υπηρετήσουν καλύτερα και να επιτελέσουν περισσότερα. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, οι χειροτονημένοι διάκονοι του Θεού, θ’ αφιερώσουν ολόκληρον τον χρόνον των σε Χριστιανική ζωή και θα συμπεριφερθούν σ’ αυτόν τον παλαιό κόσμο όπως συμπεριεφέρετο και ο Ιησούς. Θυμούνται τι αυτός είπε: «Εάν ήσθε εκ του κόσμου, ο κόσμος ήθελεν αγαπά το ιδικόν του· επειδή όμως δεν είσθε εκ του κόσμου, αλλ’ εγώ σας εξέλεξα εκ του κόσμου, δια τούτο σας μισεί ο κόσμος.» (Ιωάν. 15:19) Αλλ’ αν και ο κόσμος τους μισή, οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα δείξουν αγάπη προς όλα τα άτομα στον κόσμο και θα παραμείνουν σε ειρήνη μαζί τους. Θα ‘ζητήσουν ειρήνην, και θ’ ακολουθήσουν αυτήν. Διότι οι οφθαλμοί του Ιεχωβά είναι επί τους δικαίους’.
25 Ως χειροτονημένοι διάκονοι ενώπιον του Ιεχωβά Θεού, οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα εκτελέσουν το θέλημά Του. «Διότι εις τούτο προσεκλήθητε, επειδή και ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς, δια να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού· όστις ‘αμαρτίαν δεν έκαμεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού.’ Όστις λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει, πάσχων δεν ηπείλει, αλλά παρέδιδεν εαυτόν εις τον κρίνοντα δικαίως.» (1 Πέτρ. 2:21-23) Σ’ αυτόν επίσης οι χειροτονημένοι διάκονοι του παραδίδουν τον εαυτό τους πράττοντας πάντοτε το ορθόν.