‘Καλή Μαρτυρία Παρά των Έξωθεν’
Μολονότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν απολαμβάνουν πολλή δημοτικότητα, το έργον που κάνουν και ο τρόπος με τον οποίον κάνουν το έργον, δηλαδή με ζήλο κι ενθουσιασμό, έχουν εξαρθή από τον τύπο της Βραζιλίας, Ιδιαίτερα σε περιόδους συνελεύσεων. Εφόσον οι καρποί, και όχι «το φαινόμενον», είναι εκείνοι που λογίζονται από τον Θεό, οι μάρτυρες του Ιεχωβά αναγνωρίζουν ως αληθή τα λόγια του αποστόλου στην επιστολή 1 Τιμόθεον 3:7, όταν λέγη ότι ένας πρέπει να έχη «παρά των έξωθεν μαρτυρίαν καλήν.» Με τον τρόπο αυτόν έχουν δείξει ότι είναι ώριμοι Χριστιανοί.
Η εφημερίς Ο Τέμπο της 7ης Ιανουαρίου 1959, που εκδίδεται στην πόλι του Σαν Πάολο, έγραψε: «Μολονότι υπάρχουν πολλές επιβλητικές θρησκείες με τη δράσι των σε όλα τα μέρη του κόσμου, ούτε μια δεν υπάρχει σήμερα σε όλο το πρόσωπο της γης, που να δείχνη την ίδια αγάπη κι ενότητα όπως η θεοκρατική οργάνωσις των μαρτύρων του Ιεχωβά στην κοινωνία τους του Νέου Κόσμου.»
Υπάρχει λόγος για τον οποίον είναι έτσι οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Η εφημερίς Ντιάριο ντε Κομέρσιο ε Ιντούστρια του Σάο Πάολο, 8ης Ιανουαρίου 1959, απαντώντας στο ερώτημα, «Ποιος είναι ο λόγος του ζήλου και του ενθουσιασμού των;» έγραψε: «Η συμβουλή που εδόθη από τον απόστολο Παύλο στον νεαρό βοηθό του Τιμόθεο, ‘Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν,’ τονίζεται συνεχώς στους Μάρτυρας, και γι’ αυτό τον σκοπό παρακολουθούν πέντε συναθροίσεις την εβδομάδα. . . . Αυτό, εκτός από την προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής και συγγενών θεμάτων, αποτελεί τον λόγο, για τον οποίον συμπεριφέρονται σαν λαός μ’ ένα συγκεκριμένο σκοπό στη ζωή.»