Ο Σατανάς​—το Πνεύμα της Απάτης

Πώς είναι καταφανής η ύπαρξις του; Ποιες είναι οι μέθοδοι της απάτης του;

ΜΙΑ πρόφασις για ανυπαρξία είναι το ευνοούμενο κάλυμμα των εγκληματιών. Πίσω από την απατηλή αυτή προμετωπίδα, το ωργανωμένο έγκλημα μπορεί να λεηλατή μια κοινότητα με πολύ λίγη παρέμβασι. Αφού οι εγκληματίαι βρίσκουν αυτό το απατηλό τέχνασμα τόσο χρήσιμο στις διαρπαγές των, δεν μπορούμε να υποψιασθούμε ότι ο Σατανάς, ο πρώτιστος εγκληματίας, θα το χρησιμοποιούσε ομοίως; Η πρόφασις ότι δεν υπάρχει υπήρξε μια από τις πιο επιτυχείς απάτες του. Πίσω από το παραπέτασμά του εξασκεί ελεύθερα την επιρροή του πάνω στις ανθρώπινες υποθέσεις. Αλλά ο σύγχρονος κόσμος προχωρεί τυφλά, ισχυριζόμενος ότι ο Σατανάς δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια παράδοσι του δεισιδαίμονος παρελθόντος. Μέσα στη φαντασιώδη σοφία του τον εξορίζει στη συγκεχυμένη περιοχή των μύθων και θρύλων του ανθρωπίνου γένους.

Ανάμεσα στους πιο ενθέρμους κήρυκας της ανυπαρξίας του υπήρξαν πολλοί κληρικοί, που υπεστήριξαν ότι αυτός δεν είναι τίποτε περισσότερο από το κακό μέσα στον άνθρωπο. Ο γνωστός Γερμανός θεολόγος, Φρειδερίκος Σλαϊερμάχερ, ισχυρίσθη: «Το πρόβλημα παραμένει να ζητήσωμε το κακό μάλλον μέσα μας παρά στον Σατανά.» Ο Χ. Μ. Μάρτενσεν, ο Δανός θεολόγος, διεκήρυξε: «Η αρχή του κόσμου δεν έχει μέσα της καμμιά προσωπικότητα.» Η Θεολογία του Άλμπρεχτ Ριτσλ απορρίπτει τελείως πίστι στον Διάβολο. Εσχάτως, ο κληρικός Τζένε Ε. Κλαρκ της Εκκλησίας της Θρησκευτικής Επιστήμης εχλεύασε την ύπαρξι Σατανά, ιχυριζόμενος ότι «ο μόνος αντίδικος που πραγματικά υπάρχει μπορεί να βρεθή μέσα μας». Εκφράζοντας τη δημοφιλή αυτή άποψι, Η Βρετανική Εγκυκλοπαιδεία, Έκδοσις 11η, αναφέρει: «Μπορεί με πεποίθησι να βεβαιωθή ότι πίστις στον Σατανά δεν θεωρείται τώρα γενικώς ως ένα ουσιώδες άρθρο της Χριστιανικής πίστεως, ούτε ευρέθη ότι είναι ένα αναπόσπαστο στοιχείο της Χριστιανικής πείρας.»

Αυτή η στάσις μπορεί να φαίνεται λογική και υγιής σ’ αυτόν τον πονηρευόμενο κόσμο, αλλά είναι επικίνδυνη. Αφοπλίζει και δημιουργεί μια ψευδή αίσθησι ασφαλείας. Αφήνει το κοινόν διάπλατα ανοιχτό για επίθεσι και εκμετάλλευσι από αυτόν τον άρχοντα της πονηρίας. Κάνει τους ανθρώπους εύκολη λεία στις απάτες του. Σημειώστε τι λέγει σχετικώς το βιβλίο Σατανάς, που εξεδόθη από τους Σηντ και Ουώρντ: «Ο θρίαμβος του διαβόλου έγκειται στο να διεκφεύγη από το να γίνη αμέσως αντιληπτός από τον άνθρωπο. Αυτός είναι η ασάφεια ενσαρκωμένη· ποτέ δεν γνωρίζομε ποια μάσκα είναι εκείνη που τον κρύβει. . . . Είναι επικίνδυνο να μην πιστεύωμε αρκετά στον διάβολο· διότι το να φανταζώμεθα ότι δεν υπάρχει σημαίνει να κάνωμε το έργο του γι’ αυτόν. . . . Δεν είναι καθόλου σοφία το να υποτιμούμε έναν εχθρό. Είναι βλακεία το να καλλιεργούμε άγνοια του εχθρού ως το σημείο να είμεθα τυφλοί ως προς την ύπαρξί του· διότι με τέτοια τυφλότητα είναι αδύνατο ν’ αντιμετωπίσωμε έναν εχθρό, έστω να τον κρατήσωμε μόνο σε απόστασι, ή να τον νικήσωμε.»

ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΣ

Παρά τις προσπάθειες του Σατανά ν’ αποκρύψη την ύπαρξί του, αυτός εκτίθεται σαφώς στον γραπτό λόγο του Θεού. Το γεγονός ότι ο λόγος του Θεού μιλεί για μερικούς αγγέλους που πήραν κακό δρόμο και για «πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις» παρέχει ουσιώδη αιτία για να συμπεράνωμε ότι ο Σατανάς έχει προσωπικότητα και δεν είναι μια αφηρημένη έννοια που ονομάζεται κακόν. (Εφεσ. 6:12) Ο Πέτρος προσδιορίζει αυτές τις πονηρές πνευματικές δυνάμεις ως «αγγέλους αμαρτήσαντας». (2 Πέτρ. 2:4) Η δραστηριότης των είναι καταφανής στα παράδοξα έργα του πνευματισμού.

Όταν ο Ιησούς μίλησε για τον Σατανά, δεν εχρησιμοποίησε λόγια που υπηνίσσοντο ότι μιλούσε για την αρχή του κακού, αλλά τα λόγια του αποκαλύπτουν ότι ανεφέρετο σε μια φαύλη προσωπικότητα που είναι ‘ο άρχων των δαιμονίων’. (Ματθ. 12:24) Είπε: «Εκείνος ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος, και δεν μένει εν τη αληθεία· διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ. Όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί· διότι είναι ψεύστης, και ο πατήρ αυτού του ψεύδους.» (Ιωάν. 8:44) Ο Ιησούς μιλεί καθαρά εδώ για μια προσωπικότητα που είχε κάποτε υπηρετήσει τον Θεό, μένοντας στην αλήθεια. Αυτό δεν μπορεί να λεχθή για την αφηρημένη αρχή του κακού. Πότε αυτή ‘έμεινε εν τη αληθεία’;

Σαν ένα πεινασμένο λιοντάρι απολυμένο, που ενεδρεύει αθώρητο στο ψηλό χόρτο της ζούγκλας περιμένοντας να καταβροχθίση κάποιον, ο Σατανάς περιέρχεται ζητώντας να φέρη τον απρόσεκτον κάτω από την κυριαρχία του και να τον καταπιή στη μεγάλη του οργάνωσι. «Εγκρατεύθητε, αγρυπνήσατε· διότι ο αντίδικός σας διάβολος, ως λέων ωρυόμενος, περιέρχεται, ζητών τίνα να καταπίη.» (1 Πέτρ. 5:8) Εκείνοι που ανόητα πείθουν τον εαυτό τους ότι δεν υπάρχει τέτοιος εχθρός, εύκολα οδηγούνται σε θέσι εναντιώσεως προς τον Ιεχωβά, τον Υπέρτατον Κυρίαρχον.

ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Ο Σατανάς, έχοντας υπεράνθρωπη νοημοσύνη, είναι ένας τρομερός εχθρός που μπορεί με ευκολία, να νικήση στρατηγικά και την πιο έξυπνη ανθρώπινη διάνοια. Τα απατηλά του τεχνάσματα δεν δείχνουν έλλειψι φαντασίας. Είναι πολλά και μεγάλης ποικιλίας. Μερικά είναι τόσο ύπουλα ώστε η σκέψις ενός ατόμου μπορεί επιδέξια να διαστραφή για να δικαιολογή ως ορθά μερικά πράγματα που συνήθως γνωρίζει ότι είναι εσφαλμένα. Χωρίς να το καταλάβη μπορεί να οδηγηθή στο να υπηρετή τον Σατανά.

Ο βασανισμός και ο φόνος θεοοειδών ανθρώπων που διαφωνούν με τις δημοφιλείς θρησκευτικές γνώμες είναι προφανώς εσφαλμένοι, αλλά πάρα πολλοί άνθρωποι, από τον καιρό του Ρωμαϊκού διωγμού του πρώτου αιώνος ως τις Ναζιστικές και Κομμουνιστικές ιερές εξετάσεις της εποχής μας, τους εδικαιολόγησαν ως ορθούς. Διαβολική λογίκευσις διέστρεψε τη σκέψι των.

Υπήρξε σκοπός του Σατανά από τον καιρό της ανταρσίας του ν’ απομακρύνη τους ανθρώπους από τον στοργικό Δημιουργό και να εναντιωθή σ’ αυτόν και να τον συκοφαντήση. Αφού τα πονηρά του συμφέροντα εξυπηρετούνται με τον διωγμό και τον φόνο των δούλων του Θεού, αυτός θα ήταν η αιτία για να διαστραφή η σκέψις των ανθρώπων ώστε να δικαιολογή εγκλήματα εναντίον των. Ο Ιησούς το προείπε αυτό όταν είπε: «Έρχεται ώρα, καθ’ ην πας όστις σας θανατώση θέλει νομίσει ότι προσφέρει λατρείαν εις τον Θεόν.»​—Ιωάν. 16:2.

Οι σελίδες της ιστορίας διεβράχησαν με αθώο αίμα χυμένο από θρησκευτικούς ζηλωτάς, των οποίων τη σκέψι είχε διαστρέψει ο Σατανάς μέσω ψευδών θρησκευτικών συστημάτων. Οι καρδιές των εσκληρύνθησαν στις οξείες κραυγές ανδρών, γυναικών και παιδιών που αυτοί εξέσχιζαν σε δύο μέσα στους δαιμονικούς των θαλάμους βασανισμού ή έψηναν μέχρι θανάτου επάνω σε πασσάλους. Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα, τα έκαναν εν τω ονόματι του Θεού. Τι τερατώδη εγκλήματα συνέδεσαν με τον Θεό! Τι όνειδος επέφεραν οι πράξεις των στο όνομά του! Ποιος άλλος παρά ο Σατανάς θα έδινε αρχή στην ιδέα ότι μ’ αυτό προσφέρεται λατρεία στον Θεό; Χωρίς να το γνωρίζουν υπηρέτησαν καλά τα συμφέροντα του Σατανά.

Με επιδέξιες απάτες ο Σατανάς επέτυχε να χρησιμοποιήση ως διακόνους του ανθρώπους που θεωρούσαν τον εαυτό τους δούλο του Θεού και που εξωτερικά εφαίνοντο να είναι άνθρωποι δικαιοσύνης. «Διότι οι τοιούτοι είναι ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις αποστόλους Χριστού. Και ουδέν θαυμαστόν· διότι αυτός ο Σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός. Δεν είναι λοιπόν μέγα αν και οι διάκονοι αυτού μετασχηματίζωνται εις διακόνους δικαιοσύνης.»​—2 Κορ. 11:13-15.

Ως ψευδής άγγελος διαφωτίσεως, ο Σατανάς έχει ενθαρρύνει την καλλιέργεια φιλοσοφιών και θεωριών που είναι υπέρμαχοι των προσπαθειών του να συκοφαντή τον Υπέρτατον Κυρίαρχον. Διάχυτη σ’ αυτές είναι η σκέψις ότι δεν υπάρχει Θεός. Τόσο συχνά επανελήφθη και υπεδηλώθη το αθεϊστικό αυτό ψεύδος, ώστε η σκέψις ενός μεγάλου ποσοστού του ανθρωπίνου γένους έχει κυριαρχηθή απ’ αυτό. Τούτο είναι καταφανές στη σκέψι που ισχυρίζεται ότι ο άνθρωπος είναι το εξελικτικό αποτέλεσμα ενός τυχαίου συμβάντος. Επειδή η ιδέα αυτή περιεβλήθη έντεχνα με μια χροιά καλής υπολήψεως μέσω συνδέσμου με την επιστήμη, αναφέρεται κοινώς σαν να επρόκειτο για ένα αποδεδειγμένο γεγονός μάλλον παρά για μια αναπόδεικτη θεωρία. Ο προφανής της σκοπός είναι να εξαλείψη από την ανθρώπινη σκέψι την ανάγκη του Δημιουργού. Αυτό προσαρμόζεται καλά στον σκοπό του Σατανά ν’ απομακρύνη τους ανθρώπους από τον Θεό.

Εύλογα η Γραφή προειδοποιεί: «Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις δια της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου, και ουχί κατά Χριστόν.» (Κολ. 2:8) Η κοσμική σοφία δεν είναι αξιόπιστη. Πρέπει να κοσκινισθή με προσοχή και με αγρυπνία για τις πανούργες απάτες του Σατανά.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Η αγάπη του ανθρώπου για την ελευθερία δεν ξέφυγε από το να γίνη και αυτή όργανον στα χέρια του Σατανά. Την εχρησιμοποίησε για να πείση τους ανθρώπους να παραβούν τους θείους νόμους και να στασιάσουν εναντίον του Ιεχωβά. Όταν ο μεγάλος απατεών μίλησε στην Εύα μέσω ένας όφεως, την επλάνησε ώστε να φαντασθή ότι θα είχε μεγαλύτερη ελευθερία παραβαίνοντας ένα νόμο του Θεού. «Θέλετε είσθαι ως θεοί, γνωρίζοντες το καλόν και το κακόν,» της είπε. (Γεν. 3:5) Αυτή ηπατήθη. Αντί ανεξαρτησίας από τον Θεό, βρήκε υποδούλωσι και θάνατο.

Ο Σατανάς χρησιμοποιεί το ίδιο τέχνασμα σήμερα. Με ύπουλα μέσα επηρεάζει την κοσμική σκέψι για να κάμη την ανεξαρτησία από τους θείους νόμους να φαίνεται ως κάτι επιθυμητό. Οι νόμοι του Θεού χλευάζονται με πανουργία ως περιοριστικοί ελευθερίας, φορτικοί και απαρχαιωμένοι. Η κοσμική σκέψις σμικροποιεί και συχνά δικαιολογεί την αδικία των ανηθίκων πράξεων που απαγορεύονται από τον Θεό. Χρησιμοποιούνται ακόμη ναρκωτικά για να συμβάλουν στην απομάκρυνσι των ενόχων αισθημάτων που προέρχονται από τέτοιες πράξεις. Με την κοσμική σκέψι ο Σατανάς διεγείρει τη στασιαστική ιδέα της απαλλαγής από τους ηθικούς κανόνες του Θεού και της ατομικής κρίσεως του τι είναι καλό και κακό. Είναι το ίδιο παλαιό ψεύδος που ελέχθη στην Εύα, αλλά παρουσιάζεται μ’ ένα ολιγώτερο καταφανή τρόπο. Αυτή η διαβολική αναζήτησις τού να είναι κανείς ελεύθερος από τους νόμους του Θεού ώστε να σκέπτεται και να ενεργή όπως του αρέσει, δεν έφερε στον άνθρωπο ένα καλύτερο κόσμο.

Ακόμη και το πεδίον της διασκεδάσεως είναι χρωματισμένο με αυτή την ιδέα της απαλλαγής από τους περιορισμούς των ηθικών νόμων που Θεού. Τα δραματικά θέματα αναφέρονται κυρίως σε ό,τι είναι ανήθικο, εγκληματικό και βίαιο. Το αποτέλεσμα που έχουν στη σκέψι των ανθρώπων δεν πρέπει να υποτιμηθή. Τελευταίως μια ομάς ερεύνης του Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου του Στάνφορδ για Έρευνα των Μέσων Επικοινωνίας παρετήρησε τα εξής για τη διασκέδασι στην Τηλεόρασι: «Από ώρα σε ώρα περνούσε αυτή η παράταξις της βίας, και πρέπει να περνά μπροστά στα τέκνα μας από εβδομάδα σε εβδομάδα, και η ποσότης της και η έντασίς της μας κάνει να μένωμε έκπληκτοι.» Πρέπει επίσης να μας κάνη να σταματούμε για να σκεφθούμε για το βλαβερό αποτέλεσμα που μπορεί να έχη στα παιδιά καθώς και στους ενηλίκους. Πρέπει να καταβάλλεται προσοχή στην εκλογή της διασκεδάσεως έτσι ώστε ύπουλες ιδέες, που καταστρέφουν τον σεβασμό για τους θείους νόμους, να μην έχουν την ευκαιρία να εισδύσουν σε ευαίσθητες διάνοιες. Να είσθε άγρυπνοι ν’ αναγνωρίζετε το είδος της διασκεδάσεως που αντανακλά την επιρροή της διεστραμμένης σκέψεως του Σατανά.

ΕΘΝΙΚΗ ΣΚΕΨΙΣ

Το πώς η κακή σκέψις του Σατανά μπορεί να διαπεράση τον ανθρώπινο συλλογισμό σε μια εθνική κλίμακα φαίνεται στην προθυμία του ανθρώπου να δικαιολογήση την αποτέφρωσι ολοκλήρων πόλεων εν ονόματι του πολέμου. Ο Δρ Χιου Κηνλεϋσάιντ, πρώην Καναδός διπλωμάτης, αφού έκαμε την παρατήρησι ότι η ανθρώπινη φυλή είναι «κυριαρχικά παράφρων», είπε: «Μπορούμε να δεχθούμε χωρίς τύψι της συνειδήσεως την ιδέα της αποτεφρώσεως εκατοντάδων χιλιάδων ή εκατομμυρίων γυναικών και παιδιών που κάτω από ομαλές συνθήκες θα είμαστε χαρούμενοι να τους περιθάλψωμε, και στους οποίους θα βρίσκαμε ευγένεια και ευχαρίστησι. . . . Επειδή είμεθα παράφρονες, επενοήσαμε πολιτικές και οικονομικές και θρησκευτικές αιτίες για να δικαιολογήσωμε τη θανατηφόρο κατάκαυσί τους.» Όμοιοι διαβολικοί συλλογισμοί διέστρεψαν τη σκέψι των Εθνικοσοσιαλιστών για να δικαιολογήσουν τα κακόφημα στρατόπεδά των εξοντώσεως.

Η απαίσια δύναμις, που διαστρέφει τη σκέψι των εθνών ώστε να επινοήσουν ένα ατομικό ολοκαύτωμα το ένα για το άλλο, δεν ενδιαφέρεται για την ευημερία του ανθρωπίνου γένους. «Επροσέξαμε τη σοφία του όφεως», λέγουν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης. Εφέραμε το πυρ του Προμηθέως από τον ουρανό. Αλλά το πυρ μάς καταναλίσκει μάλλον παρά μας θερμαίνει.» Ο Σατανάς είναι αποφασισμένος να εξακολουθήση να κυβερνά ή αλλιώς να καταστρέψη το ανθρώπινο γένος, χρησιμοποιεί δε τον εθνικισμό για να συμφωνή με τους φαύλους σκοπούς του. Οι Γραφές αληθινά αναφέρουν: «Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται.»​—1 Ιωάν. 5:19.

ΜΕΣΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Αφού οι απάτες του Σατανά είναι τόσο επιδέξιες και πειστικές ώστε πλανούν σχεδόν και τους «εκλεκτούς» του Θεού, δεν μπορείτε να είσθε απρόσεκτοι ή αδιάφοροι γι’ αυτές. (Ματθ. 24:24) Έχετε ανάγκη μέσων προστασίας. Δύο από τα καλύτερα μέσα προστασίας είναι η αναγνώρισις της υπάρξεως του Σατανά και η γνώσις των κατευθύνσεων και αρχών του Θεού. Η αναγνώρισις της υπάρξεως του Σατανά είναι ουσιώδης για επιτυχή αντίστασι στην κακή του επιρροή στη σκέψι σας, και η γνώσις των κατευθύνσεων και αρχών του Θεού είναι ζωτική για την ανίχνευσι αυτής της επιρροής. Οτιδήποτε έχει η σκέψις του Σατανά για την υποστήριξί της θα είναι εκτός αρμονίας με τις κατευθύνσεις και αρχές του Θεού.

Αγάπη για τη δικαιοσύνη, πίστις στον λόγον του Θεού και εμπιστοσύνη σ’ αυτόν για σωτηρία μπορούν να χρησιμεύσουν ως προστατευτική πανοπλία εναντίον των επιδεξίων τεχνασμάτων του Σατανά. «Ενδύθητε την πανοπλίαν του Θεού, δια να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου.» (Εφεσ. 6:11) Να είσθε προφυλακτικοί απέναντι στην κοσμική σκέψι και την τάσι της να δικαιολογή εκείνο που είναι κακό στα όμματα του Θεού. Μην υποτιμάτε τη δύναμι και ικανότητα του Σατανά. Να είσθε άγρυπνοι! Να είσθε προσεκτικοί! Αντισταθήτε στις προσπάθειες του Σατανά να διαμορφώση ττη σκέψι σας και να σας αποπλανήση με την πανουργία του.​—2 Κορ. 11:3.