Ειρηνεύετε με Απόκτησι Θείας Γνώσεως
«Πάντες δε οι υιοί σου θέλουσιν είσθαι διδακτοί του Ιεχωβά, και θέλει είσθαι μεγάλη η ειρήνη των υιών σου.»—Ησ. 54:13 ΜΝΚ
1. Γιατί η όρασις είναι τόσο ζωτική;
Η ΥΛΙΚΗ τροφή έχει πολύ να κάνη στην καλή όρασι, η οποία μας επιτρέπει να βλέπωμε την ωραιότητα και τις διαστάσεις πολλών πραγμάτων, και να γνωρίζωμε τι γίνεται γύρω μας. Πόσο ικανοποιητική είναι η καλή τροφή, αλλά πόσο πιο ικανοποιητική είναι η χρήσις οξείας οράσεως! Πόσο απολαυστικό είναι να βλέπωμε κοντά και μακριά, να υπολογίζωμε τις διαστάσεις, να βλέπωμε τα χρώματα, τη λειτουργία των μηχανών, την αρχιτεκτονική, να παρατηρούμε τους ανθρώπους στην εργασία και στο παιγνίδι, να ταξιδεύωμε για να δούμε νέα πράγματα, να αναπαυώμαστε μ’ ένα βιβλίο και να ταξιδεύωμε με τα μάτια της διανοίας στο παρελθόν ή στο μέλλον, σε άλλες χώρες, ή να πετούμε, να κολυμπούμε, να ξαναζούμε τα νιάτα και να μετέχωμε σε μια περιπέτεια! Η όρασις μάς καθιστά ικανούς να βλέπωμε περασμένους και τωρινούς πολέμους και διχόνοιες, και να επιδιώκωμε ειρήνη. Η όρασις είναι ένα θαυμαστό εφόδιο για να το χρησιμοποιούμε ζητώντας ειρήνη με τον Ιεχωβά Θεό, τον Πλάστη των οφθαλμών και Δημιουργό της τροφής που ενισχύει την όρασι.
2. Τι πρέπει να χρησιμοποιούμε για να έχωμε πνευματική όρασι;
2 Αν η υλική τροφή είναι ουσιώδης για την καλή φυσική όρασι, η πνευματική τροφή είναι πολύ πιο ουσιώδης για την πνευματική όρασι. Όπως ακριβώς είναι ανάγκη να ερχώμαστε σ’ ένα ωρισμένο μέρος, μια ωρισμένη ώρα κάθε μέρα για να τρώμε φυσική τροφή που την έχει ετοιμάσει κάποιος διωρισμένος γι’ αυτό, έτσι διαπιστώνομε ότι πρέπει να τρώμε πνευματική τροφή τακτικά, και να την τρώμε, επίσης, σ’ ένα ωρισμένο μέρος, μια ωρισμένη ώρα και να σερβίρεται από κάποιον αναγνωρισμένο ως επί κεφαλής αυτού του σπουδαίου γεύματος.
3. Άσχετα με το μέρος που εκλέγομε, τι είναι απαραίτητο να χαρακτηρίζη το μέρος της μελέτης;
3 Άσχετα με το πού είναι το μέρος που εκλέγει κανείς για να συμμετέχη στην πνευματική τροφή, πρέπει το μέρος αυτό να είναι ειρηνικό, ήσυχο, να είναι ένα μέρος όπου μπορείτε να μελετήσετε, να ζυγίσετε και να σκεφθήτε τα πράγματα. Είναι το μέρος όπου θα εξετάζετε τη Γραφή μαζί με άλλους στην οικογένεια, κι έτσι όλη η προσοχή πρέπει να συγκεντρώνεται στο θέμα που μελετάται. Τα εδάφια Ψαλμός 133:1, 3, ΜΝΚ, τονίζουν τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας ατμόσφαιρας: «Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί! Είναι ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Ιεχωβά την ευλογίαν.»
4. Τι πρέπει να μας οδηγή στον καθορισμό της ώρας για μελέτη;
4 Ο χρόνος δεν είναι ο ίδιος σε όλους τους ανθρώπους, αλλά για να ωφεληθή κανείς όσο το δυνατόν περισσότερο από την πνευματική τροφή απαιτείται μια άγρυπνη διάνοια για να μπορή να σκέπτεται λογικά, να κάνη συγκρίσεις και να χρησιμοποιή τη φαντασία για να δημιουργή εικόνες των γεγονότων που εξετάζονται στη μελέτη. Η μελέτη αργά τη νύχτα, μετά από πολλές ώρες υπερωριακής εργασίας, ή μετά από εργασία μιας ημέρας που ακολουθείται από λίγες ώρες βομβαρδισμού της διανοίας σας από τηλεόρασι, δεν θα αποδειχθή τόσο παραγωγική όσο θα θέλατε να είναι. Μάλλον, διαλέξτε μια ώρα, που θα την βρήτε σεις και η οικογένειά σας πολύ κατάλληλη για να κάνετε τη μελέτη παραγωγική. Μη ξεχνάτε τη νουθεσία του εδαφίου Κολοσσαείς 3:23, 24, ΜΝΚ: «Και παν ό,τι αν πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε, ως εις τον Ιεχωβά και ουχί εις ανθρώπους, εξεύροντες ότι από του Ιεχωβά θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν της κληρονομίας.»
5, 6. (α) Ποιος θα ήταν πολύ κατάλληλος για να λάβη την ηγεσία σε μια ομαδική μελέτη; (β) Γιατί αυτές οι ίδιες ιδιότητες είναι ουσιώδεις για προσωπική μελέτη;
5 Εκείνος που λαμβάνει την ηγεσία σ’ αυτά τα πνευματικά γεύματα, είτε λίγοι είναι οι παρευρισκόμενοι είτε πολλοί, πρέπει να είναι ένα άτομο που επιδιώκει ειρήνη, εκτιμώντας ότι η πνευματική τροφή είναι τόσο σπουδαία όσο περιγράφεται στις Παροιμίες 3:13-18: «Μακάριος ο άνθρωπος, όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος, όστις απέκτησε σύνεσιν· διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν. Είναι τιμιωτέρα πολυτίμων λίθων· και πάντα όσα επιθυμήσης δεν είναι αντάξια αυτής. Μακρότης ημερών είναι εν τη δεξιά αυτής· εν τη αριστερά αυτής, πλούτος και δόξα. Αι οδοί αυτής είναι οδοί τερπναί και πάσαι αι τρίβοι αυτής ειρήνη. Είναι δένδρον ζωής εις τους εναγκαλιζομένους αυτήν· και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν.» Όταν αναγνωρίσωμε ότι η αληθινή σοφία προέρχεται από τον Ιεχωβά Θεό, αυτό θα μας κάμη να περιμένωμε με ανυπομονησία αυτές τις ευκαιρίες για οικογενειακή ή ομαδική μελέτη.
6 Τα ανθρώπινα πλάσματα πρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις κάθε μέρα, και χρησιμοποιούν έναν οδηγό σαν στόχο. Μπορεί αυτός ο οδηγός να είναι οι κανόνες της θρησκείας τους ή ένα πλήθος ιδεών από ανθρώπους του παρελθόντος και του παρόντος, μαζί με τις δικές τους ιδιοτελείς τάσεις και αισθήματα. Η πίστις τους θα καταδειχθή στην προσωπικότητά τους. Αυτό που βάζουν στη διάνοιά τους, αυτό θα διέπη τις πράξεις τους. Γι’ αυτό, εκείνοι που επιθυμούν να υπηρετήσουν τον Θεό και να χρησιμοποιούν τη Βίβλο ως οδηγό τους πρέπει να τη μελετούν καθημερινά. (Ιερ. 10:23· Παρ. 3:5, 6) Αυτό πρέπει να γίνεται από τον καθένα, ώστε οι ιδέες της Αγίας Γραφής να γίνουν και δικές του ιδέες.
Ο ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
7-9. (α) Πώς ο Ιησούς έδωσε το παράδειγμα για μας αναπτύσσοντας οξεία πνευματική όρασι; (β) Τι είδους τροφή έδωσε στον Ιησού αυτές τις ικανότητες;
7 Ο Ιησούς Χριστός είναι το εξέχον παράδειγμα του ατόμου που τρέφεται τακτικά με το λόγο του Θεού. (Ιωάν. 17:3) Ο Ιησούς χρησιμοποιούσε τις αρχές του Ιεχωβά για να παίρνη τις αποφάσεις του. (Ματθ. 19:3-6) Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια αξιοσημείωτη οξυδερκή όρασι. Ο Ιησούς από τη νεότητά του τακτικά εστρέφετο στις Γραφές: «Και ο Ιησούς προέκοπτεν εις σοφίαν και ηλικίαν και χάριν παρά Θεώ και ανθρώποις.» (Λου 2:52) Όταν διαβάσατε την ομιλία που έδωσε ο Ιησούς, η οποία αναγράφεται στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, κεφάλαια 5-7 και που συχνά ονομάζεται η επί του Όρους Ομιλία, παρατηρήσατε πόσα εδάφια των Εβραϊκών Γραφών μελέτησε και παρέθεσε ο Ιησούς σ’ αυτή την ομιλία; Μπορούσε, επίσης, να βλέπη στο μέλλον και να προλέγη μελλοντικά πράγματα. Θυμηθήτε όταν είπε στους μαθητές ότι ο Πέτρος θα τον αρνείτο τρεις φορές. (Ματθ. 26:34) Μπορούσε να δη μελλοντικό διωγμό. Για απόδειξι της ορθότητας της προβλέψεώς του, παραβάλετε το εδάφιο Ιωάννης 16:2 με τις Πράξεις 8:1.
8 Μπορούσε να βλέπη ακόμη πιο μακριά απ’ αυτά, διότι στο κατά Ματθαίον 24 και στο κατά Λουκάν 21 υπάρχουν προφητείες δοσμένες από τον Ιησού που εκπληρώνονται σήμερα και που μπορούμε να δούμε την εκπλήρωσί τους αν έχωμε καλή πνευματική όρασι.
9 Ο Ιησούς είχε την πιο καλή πνευματική ενόρασι και είδε πόσο σπουδαίο ήταν να θέτη το θέλημα του ουράνιου Πατέρα του πρώτο στη ζωή του. Πραγματικά, ο Ιησούς έλεγε: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με και να τελειώσω το έργον αυτού.» (Ιωάν. 4:34) Ο Ιησούς απελάμβανε ειρήνη από τον Ιεχωβά Θεό. Εδίδαξε και άλλους πώς να επιδιώξουν και ν’ αποκτήσουν αυτή την ειρήνη.
10-13. (α) Διευκρινίστε την ανάγκη προετοιμασίας για να είμεθα καλά κατατοπισμένοι ώστε να διδάξωμε και άλλους αποτελεσματικά. (β) Ποια γνώσις είναι ουσιώδης σ’ εμάς, και γιατί πρέπει να είναι ακριβής;
10 Οι οδηγίες αυτές που έδωσε ο Ιησούς βρίσκονται ακόμη στη Γραφή σας, και υπάρχει κάθε λόγος για ν’ απολαμβάνετε ειρήνη, αν είσθε το είδος του ατόμου που περιγράφεται στο κατά Ματθαίον 5:6: «Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, διότι αυτοί θέλουσι χορτασθή.» Αλλά για ν’ αποκτήσετε σωτηρία, δεν μπορείτε να διστάζετε να μιλήσετε στους άλλους γι’ αυτά τα θαυμαστά πράγματα, όπως ακριβώς τονίζεται στο εδάφιο Ρωμαίους 10:10: «Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.»
11 Εκείνοι που διδάχθηκαν θα είναι διδάσκαλοι, και οι διδάσκαλοι πρέπει να έχουν γνώσι. Ο διδάσκαλος Παύλος είπε στον Τιμόθεο: «Ταύτα παράδος εις πιστούς ανθρώπους, οίτινες θέλουσιν είσθαι ικανοί και άλλους να διδάξωσι.» (2 Τιμ. 2:2) Ένα πράγμα για μας είναι το να μάθωμε νέα και ενδιαφέροντα πράγματα για τον εαυτό μας. Όπως όταν θέλωμε να ετοιμάσωμε φαγητό για τον εαυτό μας, μπορούμε να χρησιμοποιήσωμε πολλές μεθόδους εξοικονομήσεως χρόνου, καταλήγοντας ίσως σ’ ένα ελαφρό πρόχειρο φαγητό ή σάντουιτς. Δεν τρώμε όμως, ένα δυναμωτικό φαγητό. Γι’ αυτό γρήγορα απορούμε γιατί μας λείπει η φυσική ευεξία και ευτυχία. Είναι, λοιπόν, ένα άλλο πράγμα για μας το να είμεθα αρκετά ισχυροί για να διδάξωμε άλλους.
12 Αλλ’ αν πρόκειται να μεταδώσωμε αυτά τα πράγματα σε άλλους, σκεπτόμεθα, μελετούμε τρόπους για να διδάξωμε αυτά τα σημεία σε άτομα, με διαφορετικά ‘πιστεύω’. Ετοιμάζομε τροφή για πολλά πνευματικά γεύματα. Επειδή ενδιαφερόμεθα να λάβουν οι άλλοι μια ολοκληρωμένη κατανόησι των Βιβλικών αληθειών, κατατοπιζόμαστε καλά εμείς οι ίδιοι. Είμαστε σε θέσι να διδάξωμε σε άλλους τη γνώσι του Θεού. Απολαμβάνομε ειρήνη με τον Ιεχωβά και μπορούμε να βοηθήσωμε κι άλλους να επιδιώξουν ειρήνη μαζί του.
13 Υπάρχει, όμως, κι ένας άλλος ακόμη λόγος που πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι η διδασκαλία μας θα είναι ακριβής και αποτελεσματική. Αυτοί τους οποίους διδάσκομε πρέπει να διδαχθούν έτσι ώστε να είναι «ικανοί και άλλους να διδάξωσι.» Τι διαφορά υπάρχει μεταξύ του να κάνετε ένα βιαστικό πρόχειρο φαγητό για τον εαυτό σας και να ετοιμάσετε ένα φαγητό για μια φιλική οικογένεια! Υπάρχει, όμως, μεγαλύτερη ακόμη διαφορά όταν διδάσκωμε αυτούς τους φίλους να ετοιμάζουν ένα τέτοιο γεύμα για τους δικούς τους φίλους. Οι αλήθειες, που διδάσκομε σ’ αυτούς τους πιστούς ανθρώπους, θα μεταδοθούν σε άλλους, αλλ’ οι άνθρωποι αυτοί δεν πρέπει να χρησιμοποιούν τις φιλοσοφίες των ανθρώπων ή να νοθεύουν την αλήθεια ώστε να επιτρέπη συμβιβασμό, ή να γίνουν απλώς μια σχολή νέων πραγμάτων. Πρέπει να μεταδώσουν ακριβώς την αλήθεια του Ιεχωβά σε όλους εκείνους τους πράους που βρίσκονται σε οποιοδήποτε μέρος της γης, για να μπορέσουν να γνωρίσουν το θέλημα του Θεού και ν’ απολαύσουν ειρήνη που προέρχεται απ’ αυτόν. Μπορούμε, συνεπώς, να εκτιμήσωμε γιατί, ζητώντας να βρούμε ειρήνη, έχομε ανάγκη ν’ αποκτήσωμε γνώσι, ακριβή γνώσι, όχι μόνο για τον Ιεχωβά Θεό, αλλά και για τον θυσιασθέντα υιό του, τον Ιησού Χριστό. Ο θεόπνευστος Βιβλικός συγγραφέας Πέτρος, εκφράζοντας την προσευχή του για τους εκζητητές ειρήνης στους οποίους έγραφε, είπε: «Χάρις και ειρήνη πληθυνθείη εις εσάς δια της επιγνώσεως του Θεού και του Ιησού του Κυρίου ημών. Καθώς η θεία δύναμις αυτού εχάρισεν εις ημάς πάντα τα προς ζωήν και ευσέβειαν δια της επιγνώσεως του καλέσαντος ημάς δια της δόξης αυτού και αρετής.»—2 Πέτρ. 1:2, 3.
14. Ποια μεγάλη αξία έχει η διαρκής στροφή στη Γραφή όταν διδάσκωμε ειλικρινείς ανθρώπους;
14 Η αλήθεια πρέπει να εξηγήται απλά, όπως την εξηγούσε ο Ιησούς στην επίγεια διακονία του, μιλώντας στους ανθρώπους σε γλώσσα κατανοητή και με τέτοιο τρόπο που να μπορούσαν να μεταδώσουν και σε άλλους αυτές τις πληροφορίες. (Ιωάν. 4· Λουκ. 24) Πλήρης γνώσις απαιτείται για να διδάξη κανείς με απλό τρόπο. Για να είμαστε βέβαιοι γι’ αυτό πρέπει να δείξωμε στους άλλους πού βρίσκεται η γνώσις αυτή στο Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Κατόπιν, όταν τα λόγια μας λησμονούνται, μπορεί η γνώσις να αναζητηθή πάλι στην Αγία Γραφή, και βρίσκεται εκεί εξίσου ακριβής και αξιόπιστη όπως όταν είπε ο Ιησούς πριν από 1900 χρόνια: «Ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια.»—Ιωάν. 17:17.
15. Πώς δεν πρέπει να θεωρήται η μελέτη μας και τι χρειάζεται για την ετοιμασία της πνευματικής τροφής, για να έχωμε ποιες ανταμοιβές;
15 Για να έχη κανείς αυτό το είδος της γνώσεως, πρέπει να μελετά. Η απόκτησις γνώσεως δεν πρέπει να θεωρήται σαν μια μονότονη εργασία ξηρών γεγονότων και αναγνώσεως τόμων. Αντίθετα, είναι ένα πνευματικό φαγητό στο οποίο αποβλέπομε. Είμεθα πρόθυμοι ν’ αναζητούμε αυτούς τους θησαυρούς του Ιεχωβά. Την υλική τροφή την απολαμβάνομε πλήρως αν με επιμελή προετοιμασία διεγείρεται κάθε τόνος γεύσεως. Χρόνος περιλαμβάνεται στην ετοιμασία της, αν πρόκειται να εκτιμηθή και ν’ ανταποκριθή στις προσδοκίες μας όταν την τρώμε. Το ίδιο συμβαίνει και με την πνευματική τροφή. Πρέπει να ερευνήσωμε και να ανασκάψωμε, αν θέλωμε τις ανταμοιβές που υπόσχεται το εδάφιο Παροιμίες 2:4-6, ΜΝΚ: «Εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς, τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Ιεχωβά και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού. Διότι ο Ιεχωβά δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.»
ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΓΚΗ ΓΝΩΣΕΩΣ
16. (α) Ποιοι λόγοι μας παρακινούν ν’ αποκτήσωμε γνώσι; (β) Εξηγήστε την ανάγκη για πνευματική τροφή.
16 Πολλοί λόγοι μας παρακινούν ν’ αποκτήσωμε γνώσι. Ζούμε στον καιρό που θα δη το τέλος αυτού του πονηρού κόσμου. Η πίεσις αυξάνει «αι ημέραι είναι πονηραί.» (Εφεσ. 5:16) Έχομε ανάγκη γνώσεως. Καθ’ ομολογίαν δούλοι του Θεού καταστράφηκαν επειδή στερούντο γνώσεως. (Ωσηέ 4:6, 9) Δεν μπορούμε να εμπαίξωμε τον Θεό της σοφίας. Αυτός είναι ο Δημιουργός των απαιτήσεων για ζωή στον μελλοντικό του παραδεισιακό κόσμο. Έπειτα δεν πρέπει να εξαπατούμε του εαυτό μας ώστε να νομίζωμε ότι η αυξημένη γνώσις είναι μόνο για λίγους εκλεκτούς. Η φυσική τροφή και το ποτό είναι απολύτως ουσιώδη για να διατηρούμεθα στη ζωή· δεν υπάρχει υποκατάστατο που θα μπορούσε να κρατήση το σώμα ζωντανό. Ούτε μπορούμε να βρούμε κάτι άλλο που θα μπορούσε να μας δώση την απαιτούμενη γνώσι. Δεν υπάρχει αμφιβολία, «αυτή . . . είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.» (Ιωάν. 17:3) Ένας άλλος ακόμα λόγος που μας παρακινεί ν’ αποκτήσωμε γνώσι είναι ότι «εν τω νόμω του Ιεχωβά είναι το θέλημά» μας. (Ψαλμ. 1:2, ΜΝΚ) Αν αυτή είναι η στάσις μας, θα είμεθα πολύ χρήσιμοι στον Ιεχωβά Θεό, με το να βοηθούμε πολλούς άλλους ν’ αναπτυχθούν στην οργάνωσί του και να γνωστοποιήσωμε τον δρόμο της ειρήνης στους πλησίον μας. Συχνά πρέπει να παρακινούμε ωρισμένα άτομα να φάνε υλική τροφή. «Υιέ μου, φάγε μέλι, διότι είναι καλόν· και κηρήθραν, διότι είναι γλυκεία επί του ουρανίσκου σου· τοιαύτη θέλει είσθαι εις την ψυχήν σου η γνώσις της σοφίας· όταν εύρης αυτήν, τότε θέλεις λάβει αμοιβήν, και η ελπίς σου δεν θέλει εκκοπή.»—Παρ. 24:13, 14.
17-19. Τι θα είναι ανάγκη να κάνετε για να βρήτε χρόνο ν’ ανταποκριθήτε σε κάθε τι που υπάρχει για μελέτη στις εκκλησίες;
17 Τώρα παρατηρήστε ένα από τα εμπόδια για την απόκτησι γνώσεως, τον καιρό. Πότε είναι ο καλύτερος καιρός, πόσο χρόνο μπορώ να αφιερώσω στη μελέτη, και ποια μέθοδος που αξιοποιεί το χρόνο θα μου φέρη τα πιο μεγάλα οφέλη γνώσεως; Θεωρήστε το χρόνο που δαπανάτε στη μελέτη σαν μια επένδυσι που θα σας φέρη άφθονα κέρδη. Θα είσθε επιμελής και συνετός ως προς το χρόνο σας και ωστόσο όχι φιλάργυρος ώστε να καταλήξετε σαν τον πλούσιο που πέθανε από έλλειψι τροφής; Ο Παύλος δίνει μια καλή συμβουλή στα εδάφια Εφεσίους 5:15, 16: «Προσέχετε λοιπόν πώς να περιπατήτε ακριβώς, μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί.»
18 Ο χρόνος που διατίθεται πρέπει να είναι αρκετός ώστε να μπορήτε να προετοιμάζεσθε για τις Γραφικές σας μελέτες με την εκκλησία σας κάθε εβδομάδα. Είναι ανάγκη να διαβάζετε καλά, εποικοδομητικά άρθρα σαν εκείνα που δημοσιεύονται στα περιοδικά Η Σκοπιά και Ξύπνα! Η επιθυμία σας για γνώσι θα σας οδηγήση στη μελέτη Γραφικών διδασκαλιών και ερωτημάτων που σας υποβάλλουν άλλοι. Όλη αυτή η μελέτη απαιτεί χρόνο.
19 Υπάρχουν πολλά άτομα που παρακολουθούν συναθροίσεις τρία βράδυα την εβδομάδα με την εκκλησία τους και διεξάγουν μια Γραφική μελέτη μ’ ένα νεοενδιαφερόμενο άτομο ένα άλλο βράδυ και, ωστόσο, τους μένουν τρία βράδυα ακόμη για να τα διαθέσουν σε μελέτη ή άλλες ασχολίες. Αλλά γιατί να μη διαθέσετε το ένα απ’ αυτά να μελετήσετε μαζί με την οικογένειά σας από το Λόγο του Θεού;
20. Αν παραλείπωμε ή αναβάλλωμε τις περιόδους μελέτης, τι πρέπει να μας οδηγή στο να λάβωμε μια τέτοια απόφασι;
20 Για να επέλθη καλό αποτέλεσμα, αυτές οι διευθετήσεις για μελέτη πρέπει να είναι τακτικές, καθωρισμένες ώρες που δεν αναβάλλονται για κάτι άλλο. Εδώ ακολουθούμε την αρχή που περιγράφεται στο Λόγο του Ιεχωβά στο εδάφιο Ματθαίος 6:33: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού.» Η μόνη περίπτωσις για ν’ αναβάλωμε αυτές τις ώρες μελέτης είναι όταν χρειάζεται να δώσωμε προσοχή σε κάτι που είναι πιο σπουδαίο ενώπιον του Ιεχωβά.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΟΥΜΕ
21. Τι καθορίζει αν ο Ιεχωβά θα μας βοηθήση ή όχι να γνωρίσωμε Αυτόν και το θέλημά του;
21 Το ερώτημα πιθανώς που ακούμε συχνά είναι: «Πώς πρέπει να μελετώ;» Πρώτα-πρώτα, το πιο σπουδαίο πράγμα είναι να μελετούμε με ορθή διάθεσι. Το ελατήριο που υποκινεί την έρευνά μας για γνώσι είναι εκείνο που θα καθορίση αν πρόκειται να έχωμε τη συνεχή βοήθεια του Ιεχωβά ή όχι. Αυτό το σημείο διευκρινίζεται καλά στο εδάφιο Ματθαίος 13:23: «Ο δε σπαρθείς επί την γην την καλήν, ούτος είναι ο ακούων τον λόγον και νοών· όστις και καρποφορεί.»
22. Στην αναγνώρισι ποιων γεγονότων βασίζεται η πρόοδος στη γνώσι;
22 Τα ακόλουθα γεγονότα πρέπει να χαραχθούν για πάντα στο νου μας, με το να τα ανασκοπούμε μέχρις ότου γίνουν σταθερό μέρος της σκέψεώς μας. Αν το κάνωμε αυτό, ποτέ δεν θα σταματήσωμε να αποκτούμε γνώσι. Οι Χριστιανοί πρέπει να αυξάνουν σε γνώσι. (Εβρ. 5:12-6:2· 2 Τιμ. 2:15· Εφεσ. 4:13) Ο Ιεχωβά είναι ο Μέγας Εκπαιδευτής. (Ησ. 30:20) Ο Χριστός Ιησούς είναι ο Αριστοτέχνης Διδάσκαλος. (Ματθ. 5:2· 13:1-52· Μάρκ. 4:1, 2· 9:31· Ιωάν. 3:2· 13:13· 15:1-8· 20:16) Το πνεύμα του Ιεχωβά είναι ουσιώδες για την απόκτησι γνώσεως. (Ιωάν. 14:26· 4:24· Πράξ. 1:16· 2 Πέτρ. 1:21· 1 Κορ. 2:10) Ο Ιεχωβά αποκάλυψε τον εαυτό του και τους σκοπούς του μέσω της Γραφής. Η Γραφή είναι θησαυρός θείας σοφίας. (2 Τιμ. 3:16, 17· Ιωάν. 17:17· 2 Πέτρ. 1:19, 21) Ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί την οργάνωσί του για να διδάξη και να θρέψη τον λαό του. (Ματθ. 24:45-47) Επομένως, να πιστεύετε ανεπιφύλακτα την αλήθεια που εκθέτει ο «πιστός και φρόνιμος δούλος.» (Ματθ. 24:45· 1 Κορ. 13:7) Ο Ιεχωβά διδάσκει μόνο τους πράους. (Ψαλμ. 25:9) Η διδασκαλία του Ιεχωβά φέρνει ειρήνη. (Ησ. 54:13· Ψαλμ. 119:165) Αποκτήστε γνώσι προς όφελος άλλων. (Παρ. 15:28· 20:5· 14:25) Η γνώσις δεν είναι το παν που απαιτεί ο Ιεχωβά από τον λαό του. (2 Πέτρ. 1:5-8) Η γνώσις μας πρέπει να είναι ακριβής. (1 Τιμ. 2:3, 4· Κολ. 3:2, 9, 10) Η πίστις αναπτύσσεται σύμφωνα με την ακριβή γνώσι. (Εφεσ. 4:13· Κολ. 2:6, 7) Ο σπουδαστής πρέπει να εκφράζεται καθώς κατανοεί την αλήθεια. (Γαλ. 6:6) Δεν μπορεί να έχη ανεξάρτητο τρόπο σκέψεως. Οι σκέψεις πρέπει να υποτάσσωνται στον Χριστό. (2 Κορ. 10:5) Χρειαζόμαστε βοήθεια για ν’ αποκτήσωμε γνώσι. (Παρ. 4:18· 1 Κορ. 2:13· Λουκ. 24:32) Είμαστε υποχρεωμένοι να προσέχωμε και να μαθαίνωμε. (Εβρ. 2:1) Σταθερότης και παιδεία χρειάζεται για ν’ αποκτήσωμε γνώσι. (Ματθ. 16:21-23· Παρ. 4:13· 17:10) Δεχθήτε την αλήθεια με εκτίμησι. (Ιακ. 1:21) Ζητείτε γνώσι με προσευχή. (Ιακ. 1:5-7· Ματθ. 7:7· Μάρκ. 11:24· Κολ. 1:9, 10) Μην έχετε πνεύμα επικρίσεως. (Ρωμ. 8:5· Πράξ. 17:11) Δεν υπάρχουν μέθοδοι εξοικονομήσεως χρόνου για την απόκτησι γνώσεως, δεν υπάρχουν υποκατάστατα της μελέτης. (2 Τιμ. 3:16, 17· Παρ. 2:1-7) Η ανασκόπησις είναι ουσιώδης για τη συγκράτησι των αληθειών. (Ιωάν. 14:26· 2 Πέτρ. 1:12· 3:1, 2· Ρωμ. 15:14, 15) Ο στοχασμός είναι ουσιώδης για τη διακράτησι γνώσεως. (Παρ. 15:28· Ψαλμ. 77:12· Γέν. 24:63· 2 Τιμ. 2:7) Η γνώσις σημαίνει ζωή. (Ιωάν. 17:3· Ματθ. 4:4) Η ικανότης της σκέψεως διατηρείται και αναπτύσσεται με τη γνώσι.—Παρ. 3:21, 22· 2:1, 10-15.
23. Ποιο σκοπό εξυπηρετούν οι παραβολές ή εξεικονίσεις;
23 Οι εξεικονίσεις αποτελούν ένα βοήθημα για κατανόησι. Αποκτώντας τη γνώσι που έφερε σ’ εμάς ο Ιησούς, θα βρούμε πολλές ενδιαφέρουσες παραβολές ή εξεικονίσεις που χρησιμοποιήθηκαν για να κάμουν τα διάφορα σημεία δυνατά και σαφή. Τα εδάφια κατά Ματθαίον 13:34, 35 και 15:15 δείχνουν πώς ο Ιησούς χρησιμοποιούσε παραβολές· χρησιμοποιούσε εξεικονίσεις που τις καταλάβαιναν εύκολα οι γεωργοί, οι αλιείς, οι νοικοκυρές κι εκείνοι που βρίσκονται σε άλλα κοινωνικά επίπεδα. Σήμερα οι εξεικονίσεις χρησιμοποιούνται ελεύθερα στις δημοσιεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Σημειώστε τέτοιες εξεικονίσεις στο βιβλίο Από τον Απολεσθέντα Παράδεισο στον Αποκαταστημένο Παράδεισο και πώς αυτές βοηθούν τον αναγνώστη να εκτιμήση πιο πολύ την έντυπη πληροφορία.
ΝΑ ΖΗΤΕ Ο,ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ
24-30. Ποια σημεία, που περιγράφονται στους Κριτές 6-8, προσκολλώνται στη διάνοιά σας, βοηθώντας σας να θυμάστε αυτή την αφήγησι και ν’ αποκτήσετε γνώσι του Ιεχωβά;
24 Τώρα που έχομε μια γόνιμη διάνοια καλά καλλιεργημένη μ’ αυτές τις αρχές, μπορούμε ν’ απολαύσωμε ένα πιο θελκτικό συμπόσιο του Λόγου του Ιεχωβά. Για να ωφεληθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο από τις εικόνες που ξετυλίγονται μπροστά μας, οραματιζόμεθα νοερά τα συμβάντα που περιλαμβάνονται στο γεγονός. Με τα κεφάλαια 6-8 των Κριτών, ελάτε μαζί μας στο παρελθόν, όταν κυβερνούσαν οι κριτές του Ισραήλ, και θα συναντηθούμε μ’ ένα γεωργό που ονομαζόταν Γεδεών. Αυτός μόλις είχε δεχθή την επίσκεψι του αγγέλου του Ιεχωβά, ο οποίος δίνει αποδείξεις ότι ο Γεδεών είχε εκλεγή για να σώση τους Ισραηλίτες από τους Μαδιανίτες. Γρήγορα μας συναρπάζει μια αλυσίδα γεγονότων που κινούνται γοργά. Τη νύχτα κατεδαφίζεται ο βωμός του Βάαλ και οικοδομείται το θυσιαστήριο του Ιεχωβά, πράγμα που κάνει τους ανθρώπους της πόλεως να ζητήσουν το αίμα του Γεδεών. Ακούτε τον πατέρα του Γεδεών να τους εξαποστέλλη στο δρόμο τους, με μια πρόκλησι στο θεό τους Βάαλ. Οι αγγελιαφόροι του Γεδεών φέρνουν μαζί 32.000 άνδρες, και τώρα με δύο ακόμη σημεία από τον Θεό, που εξαλείφουν οποιεσδήποτε αμφιβολίες από τη διάνοια του Γεδεών, βαδίζομε προς την πηγή Αρώδ, που απέχει πέντε μίλια κάτω από το ογκώδες στρατόπεδο των λεηλατών Μαδιανιτών στην Κοιλάδα Ιεζραέλ.
25 Αλλά τώρα μόλις μπορείτε να πιστέψετε τα μάτια σας. Ο Γεδεών κάνει εκείνο που ο Ιεχωβά διέταξε πριν από πολύ καιρό να κάνουν οι αξιωματικοί του στρατού. «Οι άρχοντες . . . θέλουσιν ειπεί, Τις άνθρωπος είναι δειλός και άκαρδος; Ας αναχωρήση, και ας επιστρέψη εις την οικίαν αυτού, δια να μη δειλιάση η καρδία των αδελφών αυτού, ως η καρδία αυτού.» (Δευτ. 20:8) Μήπως η καρδιά σας έλυωσε σχεδόν όταν μάθατε ότι 22.000 άνδρες επέστρεψαν στο σπίτι τους; Τι θα γίνη, αν οι Μαδιανίτες που είναι σαν έντομα σε αριθμούς, μάθουν για το σχέδιο του Γεδεών και το μέγεθος του στρατού του που ελαττώθηκε τώρα σε 10.000;
26 Τώρα οδηγούνται στο νερό. Σταματούν για να πιούν! Μερικοί βάζουν γρήγορα μια χούφτα νερό στο στόμα τους και σχεδόν αμέσως ξεχωρίζονται στη μια πλευρά για να γίνουν μόνο 300 εν όλω. Οι 9.700 που έσκυψαν γονατιστοί για να πιουν νερό, στέλλονται στα σπίτια τους! Θυμάστε τα λόγια του αγγέλου προς τον Γεδεών: «Θέλεις πατάξει τους Μαδιανίτας ως άνδρα ένα.» (Κριτ. 6:16) Αλλά με τόσο λίγους; Δεν είναι παράδοξο το ότι αυτή η θέσις, το όνομα της πηγής Αρώδ, σημαίνει «τρόμος.»
27 Θεωρήστε τώρα τον εαυτό σας σαν έναν από τους τριακοσίους. Τώρα συμπεραίνετε ότι αν νικήσωμε, αυτό θα γίνη με τη δύναμι του Ιεχωβά, όχι τη δική μας, και θα κάνωμε καλά ν’ ακολουθήσωμε τις οδηγίες του μέσω του Γεδεών χωρίς ανησυχίες πλέον. Τώρα έχετε το σημείο που ο Ιεχωβά τονίζει σε όλες τις παρούσες και τις μέλλουσες γενεές: ακολουθείτε τις οδηγίες.
28 Η νύχτα πέφτει, ο Γεδεών κατοπτεύει το εχθρικό στρατόπεδο και ενισχύεται από ό,τι ακούει. Επιστρέφει γρήγορα και οργανώνει τους τριακόσιους σε τρία σώματα. Κάθε άνδρας παίρνει τον πιο παράδοξο εφοδιασμό μάχης: σάλπιγγες και πυρσούς σε μεγάλες αδιαφανείς στάμνες. Ο Γεδεών μάς διδάσκει πώς πρέπει να τα χρησιμοποιήσωμε αυτά και αποκαλύπτει το σύνθημα.
29 Και τώρα αρχίζομε, στα μεσάνυχτα· το σκοτάδι συμπυκνωμένο σαν τείχος νεκρώνει τους ήχους των κινουμένων ανδρών. Υποθέστε ότι κάποιος πέφτει στο σκοτάδι και ξυπνά τον εχθρό, ή κάποιος υπερβολικά ανυπόμονος δεν περιμένει το σύνθημα του Γεδεών, αλλ’ ανεξάρτητα προτρέχει των διευθετήσεων του Ιεχωβά. Είναι ένας καιρός εντάσεως, το αισθάνεσθε στα κόκκαλά σας· τα δευτερόλεπτα φαίνονται σαν ώρες. Πλησιάζετε, μπορείτε ν’ ακούσετε τις σβησμένες φωνές του εχθρού καθώς τοποθετούνται σκοποί για να φρουρήσουν τα μεσάνυχτα. Το στρατόπεδο κοιμάται. Και τότε, τριακόσιες μία αντηχούσες σάλπιγγες ενώνονται σ’ ένα ηχηρό σάλπισμα, τριακόσιες μία στάμνες συντρίβονται, τριακόσιοι ένας πυρσοί κρατούνται ψηλά καθώς τριακόσιες μία ανδρικές φωνές βροντοφωνούν «Ρομφαία του Ιεχωβά και του Γεδεών!» (ΜΝΚ)
30 Το στρατόπεδο των Μαδιανιτών διασπάται σε καταστρεπτικό πανικό. Το στρατόπεδο, που ήταν ως η άμμος της θάλασσας, γίνεται μια τρέχουσα άτακτη μάζα. Στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου, φονεύοντας σε παράφρονη σύγχυσι. Φεύγουν τυφλά διατρέχοντας μίλια πάνω στο ανώμαλο έδαφος, με εκατόν είκοσι χιλιάδες άνδρες φονευμένους από τους συντρόφους τους και από τους άλλους Ισραηλίτες που κάλεσε ο Γεδεών για ν’ αποκλείσουν το δρόμο της διαφυγής στις διαβάσεις του Ιορδάνου.
31. (α) Πώς μπορούμε να διευθετήσωμε την ύλη ώστε να τη θυμώμαστε για μελλοντική χρήσι; (β) Αλλά ποιο είναι πραγματικά το πιο ουσιώδες σημείο που πρέπει να κρατούμε στη διάνοιά μας;
31 Αυτό είναι ένα θέαμα που δεν θα το ξεχάσετε ποτέ. Έτσι δεν θα λησμονήτε, αν ζήτε εκείνο που διαβάζετε όταν μελετάτε. Να χρησιμοποιήτε όλες τις αισθήσεις σας. Να χρησιμοποιήτε την περιγραφή για να δημιουργήτε μια εικόνα. Να διεγείρετε τη φαντασία σας. Ν’ αποτελήτε μέρος του γεγονότος. Να γεύεσθε την τροφή. Να οδηγήτε τους ίππους. Ν’ αναρριχάσθε στους βράχους. Να σαλπίζετε τις σάλπιγγες. Να περπατάτε στο υγρό χορτάρι. Να αισθάνεσθε την περίπτωσι· ν’ αποκτάτε το νόημά της. Και ενώ κάνετε όλ’ αυτά, να εφαρμόζετε τη συμβουλή που σας δίνουν. Αν εντυπώνετε στη διάνοιά σας τους λόγους των ενεργειών που γίνονται και πώς είναι αναμεμιγμένα το όνομα και το θέλημα του Ιεχωβά, θα θυμάστε τη γνώσι αυτή εύκολα για να την χρησιμοποιήτε. Σημειώστε πόσον καιρό αναφέρονται οι πράξεις του Γεδεών στη Γραφή, και, το πιο σπουδαίο, ότι ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που έφερε τη νίκη.—1 Σαμ. 12:11· Ψαλμ. 83:9, 11· Ησ. 9:4· 10:26· Εβρ. 11:32.