Εγχείρησις Νεφρού Χωρίς Μετάγγισι Αίματος
♦ Στην Αυστραλία, ένας μάρτυς του Ιεχωβά, νέος άνδρας ηλικίας 26 ετών, διεπιστώθη ότι είχε φυματίωσι του αριστερού νεφρού. Τα φάρμακα απέτυχαν να βελτιώσουν την κατάστασι αυτού του νεφρού. Οι ιατροί απεφάνθηοαν ότι μια εγχείρησις θα ήταν αναγκαία για ν’ αφαιρεθή ο άρρωστος νεφρός. Ο Μάρτυς έκαμε γνωστή την άποψί του για την μη λήψι αίματος δια μεταγγίσεων, ο γιατρός, όμως, άφησε να υπονοηθή ότι θα ήταν πρόθυμος να εκτελέση την εγχείρησι. Ωστόσο, ο γιατρός άρχισε να επισκέπτεται τον Μάρτυρα σχεδόν κάθε μέρα προσπαθώντας να τον πείση ν’ αλλάξη γνώμη και να δεχθή αίμα. Ο Μάρτυς παρέμεινε σταθερός, δείχνοντας τον θείο νόμο, όπως αναγράφεται στις Πράξεις 15:29 «να απέχητε από . . . αίματος.»
Στις καθημερινές του επισκέψεις, ο γιατρός εβομβάρδιζε τον Μάρτυρα μ’ ερωτήσεις σαν αυτές: «Υπάρχει 99 τοις εκατό πιθανότης να μη χρειασθής μετάγγισι, αλλά θα ήταν δυνατόν να χρειασθής με πιθανότητα 1 τοις εκατό. Θα έλεγες και τότε, όχι;» και, «Μήπως άλλαξες γνώμη μέχρι της στιγμής;» Τελικά ο γιατρός μια μέρα είπε: «Θέτεις επάνω μου μεγάλη ευθύνη. Μπορώ ν’ αρνηθώ να σου κάμω εγχείρησι.» Όταν ο Μάρτυς προσεφέρθη να υπογράψη μια δήλωσι, απαλλάσσοντας τον γιατρό από κάθε ευθύνη για την άρνησι του ασθενούς να δεχθή αίμα, ο γιατρός εξεμάνη κι ώρμησε έξω από τον θάλαμο. Την παραμονή της ημέρας που είχε γίνει διευθέτησις να λάβη χώραν η εγχείρησις, ο γιατρός ηρνήθη να την εκτελέση, εκτός αν ο ασθενής συμφωνούσε να δεχθή μετάγγισι αίματος.
Η κατάστασις τώρα ήταν ζοφερή. Αν δεν εγίνετο εγχείρησις στον ασθενή εντός ενός μηνός, ο αρρωστημένος νεφρός θα εδηλητηρίαζε πιθανώς το σύστημα, προξενώντας θάνατο. Τι έπρεπε να γίνη; Θα συνέχιζε ο Μάρτυς να θέτη τον νόμο του Ιεχωβά στην πρώτη θέσι; Θα μπορούσε να βρεθή ένας γιατρός που να ήταν πρόθυμος να προβή στην εγχείρησι χωρίς τη χρήσι αίματος; Πολλοί μάρτυρες σε όλο το Σίδνεϋ εχρησιμοποίησαν τα τηλέφωνά τους, προσπαθώντας να βρουν ένα τέτοιον γιατρό. Ο επίσκοπος της εκκλησίας του ασθενούς επρομηθεύθη έναν κατάλογο από τον Ιατρικό Σύλλογο των Ουρολόγων της περιοχής του Σίδνεϋ αλλά ο ένας μετά τον άλλον απεκλείσθησαν. Πέρασαν μέρες και ακόμη δεν είχε βρεθή γιατρός. Τότε, καθώς εφαίνετο ότι οι ελπίδες έσβηναν, ένας Μάρτυς ενεθυμήθη έναν ειδικό που είχε αφαιρέσει τον αρρωστημένο νεφρό ενός άλλου Μάρτυρος δώδεκα περίπου μήνες πριν. Γρήγορα ήλθαν σ’ επαφή μαζί του και του εξέθεσαν την περίπτωσι. Έδειξε ενδιαφέρον και ρώτησε: «Είσαι βέβαιος μέσα στη διάνοιά σου ότι δεν θέλεις μετάγγισι αίματος;» Ο μάρτυς απήντησε, «Μάλιστα», και ο γιατρός είπε: «Πολύ καλά· στην περίπτωσί σου είμαι βέβαιος ότι θα μπορέσω να την φέρω εις πέρας χωρίς αίμα.»
Κατά τη διάρκεια της εγχειρήσεως η ροή του αίματος του ασθενούς επεβραδύνθη στο σημείο ώστε μόλις να κινήται μέσω ενός ψυκτικού μηχανήματος, και το κάθε τι προχωρούσε σύμφωνα με το σχέδιο. Εντός δύο ωρών ο ασθενής ήταν πάλι στο θάλαμο του και αρκετά καλά ώστε να μιλήση στη σύζυγο του. Στην εγχείρησι δεν εχάθη αίμα περισσότερο από μισό κύπελλο.