Σαφής Ομιλία για τη Νίκαια και την Τριάδα
Ο ΠΟΛΥ γνωστός συγγραφεύς και ιστορικός Ερ. Γ. Ουέλς είχε πολύ συγκεκριμένες ιδέες περί του δόγματος της τριάδος. Στο βιβλίο του υπό τον τίτλον Ο Θεός ο Αόρατος Βασιλεύς εξέθεσε τη δική του θρησκευτική πίστι και τον λόγο για τον οποίον απέρριψε την Τριάδα. Στον πρόλογο παρατηρεί τα εξής: «Ο συγγραφεύς έχει τη γνώμη ότι η Σύνοδος της Νικαίας, η οποία αναγκαστικώς απεκρυστάλλωσε τις αντιλογίες δύο αιώνων και διετύπωσε το δόγμα, στο οποίο βασίζονται όλες οι υφιστάμενες Χριστιανικές εκκλησίες, ήταν μια από τις πιο καταστρεπτικές και μια από τις λιγώτερο αξιοσέβαστες από όλες τις θρησκευτικές συγκεντρώσεις.
Ναι, απ’ εκεί εξεκίνησε όλη η ανωμαλία, εσκέφθη ο Ερ. Γ. Ουέλς, και όποιος ήγειρε φωνή διαμαρτυρίας δεν είχε ελπίδα επιτυχίας. Προσθέτει, «Η συστηματική καταστροφή από τους ορθοδόξους όλων των αιρετικών συγγραμμάτων, δεν είχε υπέρ αυτής καμμιά ιδιότητα εντίμου πεποιθήσεως, που έρχεται σ’ εκείνους, οι οποίοι έχουν πραγματική γνώσι περί Θεού· ήταν μια έρις διαφωνιών, που αν αφήνοντο να δράσουν, θα έφθειραν την καλή εργασία.» Ο Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος ηγήθη σ’ αυτό, διότι ήθελε να έχη μια ενωμένη αυτοκρατορία με κάθε θυσία.
Αλλ’ αν αυτό είναι αληθές, πώς θα μπορούσε μια τέτοια πλάνη να παραμείνη επί αιώνες ίσαμε σήμερα; Ο Ουέλς λέγει, «Μια μεγάλη πλειονότης εκείνων, οι οποίοι κατέχουν κι επαναλαμβάνουν τα Χριστιανικά δόγματα, απέκτησαν αυτή τη συνήθεια τόσο ασυναίσθητα από την άσκεπτη παιδική ηλικία, ώστε μόνο με τον πιο ελαφρό τρόπο εννοούν τη φύσι των δηλώσεων που υιοθετούν. Θέλουν να μιλούν και να σκέπτωνται για τον Χριστό και για τον Θεό με τρόπους, εντελώς ασυμβίβαστους με το δόγμα της Τριαδικής θεότητος, πάνω στην οποία, θεωρητικώς, στηρίζεται το όλον οικοδόμημα των εκκλησιών.»
Ήταν σταθερή πίστις του Ερ. Γ. Ουέλς ότι δεν υπήρχε μεγαλύτερος λίθος προσκόμματος στη κατανόησι περί Θεού από την τριάδα. Απεμακρύνθη απ’ αυτήν με το σχόλιο. «Δια πίστεως είπαμε για κείνο το παραγεμισμένο μορμολύκειον της θεότητος, αυτή την ασυνάρτητη συσσώρευσι αρχαίων θεολογικών ιδεών, τη θεότητα της Νικαίας, ‘Αυτός βέβαια δεν είναι Θεός’.»