Ποτέ Δεν Είσθε Πολύ Ηλικιωμένος για ν’ Αλλάξετε

ΠΕΡΥΣΙ ένας εβδομηκοντούτης διάκονος στη Σουηδία έλαβε πρόσκλησι να φοιτήση στην 39η σειρά σπουδαστών της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ στο Μπρούκλυν, Νέας Υόρκης. Αντί να σκεφθή ότι ήταν πολύ ηλικιωμένος για να λάβη δεκάμηνο εντατική διακονική εκπαίδευσι, ήταν ευτυχής γι’ αυτή την προσδοκία. Επιθυμούσε πολύ να τύχη της προχωρημένης αυτής εκπαιδεύσεως, μολονότι τα πολλά πράγματα που θα εμάθαινε θ’ απαιτούσαν να κάμη αλλαγές στον τρόπο που συνήθιζε να εκτελή ωρισμένα πράγματα.

Αυτή η προθυμία τού να κάμουν κάτι νέο και να κάμουν αλλαγές και προσαρμογές, όταν χρειάζωνται, τηρεί τους πιο ηλικιωμένους σε δραστηριότητα και νέους στην καρδιά. Δεν είναι ανάγκη να αισθάνεσθε δέσμευσι από γνωστές ιδέες και συνήθειες απλώς διότι είσθε προχωρημένης ηλικίας. Όταν μακροχρόνιες πεποιθήσεις καταφαίνεται ότι είναι εσφαλμένες, δεν υπάρχει δικαιολογία για απόρριψι της ευθύνης που μπορεί να φέρουν οι νέες πληροφορίες, με το να λέγωμε: «Εγώ είμαι πολύ ηλικιωμένος για ν’ αλλάξω.» Ενόσω ένας ζη, ποτέ δεν είναι πολύ ηλικιωμένος για ν’ αλλάξη τους τρόπους του.

Ένας που συνεχίζει ν’ ακολουθή θρησκευτικές διδασκαλίες που δεν συμφωνούν με τον λόγον του Θεού, την Αγία Γραφή, δυσαρεστεί τον Θεό. Γι’ αυτό, μια δύσκολη απόφασι αντιμετωπίζει ένα πιο ηλικιωμένο άτομο, όταν μαθαίνη ότι οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις δεν υποστηρίζονται από τη Γραφή. Τι θα κάμη; Θ’ αντιμετωπίση την πρόκλησι, έστω κι αν αυτή περιλαμβάνη μια ριζική αλλαγή στη ζωή του; Ατυχώς, πολλοί στερούνται πρωτοβουλίας, θάρρους και ταπεινοφροσύνης για να κάμουν μια προσεκτική μελέτη του Θείου λόγου και να φέρουν τη ζωή τους σε αρμονία με τις δίκαιες αρχές του. Υπάρχουν, φυσικά, εξαιρέσεις.

Μια τέτοια εξαίρεσι αποτελεί η Σίστα Βάσκουεζ, ηλικίας ενενήντα έξη ετών, που κατοικεί στο Γκολφίτο της Κόστα Ρίκας. Ως Ρωμαιοκαθολική, δεν έτυχε διδασκαλίας από τον λόγον του Θεού σε όλη τη μακρά ζωή της. Αλλ’ όταν έμαθε τι απαιτεί ο Θεός, ως αποτέλεσμα Γραφικής μελέτης με διακόνους, που την επεσκέπτοντο, εβαπτίσθη στο νερό στο 1963, συμβολίζοντας την αφιέρωσί της να Τον υπηρετή. Μολονότι η Σίστα Βάσκουεζ είναι τυφλή και δεν μπορεί να βαδίση, ποτέ δεν χάνει ευκαιρία να δώση μαρτυρία σε πολλά άτομα, που την επισκέπτονται στο σπίτι της. Το να λέγη στους άλλους τ’ αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού της φέρνει μια ευτυχία, που ποτέ δεν θα επραγματοποιείτο, αν αυτή ησθάνετο ότι ήταν πολύ ηλικιωμένη για ν’ αλλάξη.

Είναι αληθές ότι είναι πολύ καλύτερο να κάμετε όπως η Γραφή λέγει, και να θυμάσθε ‘τον Πλάστην σας εν ταις ημέραις της νεότητός σας’. Αργότερα, όταν «έλθωσιν αι κακαί ημέραι, και φθάσωσι τα έτη εις τα οποία θέλεις ειπεί, Δεν έχω ευχαρίστησιν εις αυτά», είναι πολύ πιο δύσκολο να είσθε δραστήριος στην υπηρεσία του Θεού. Αλλά και όταν ακόμη είσθε τώρα ηλικιωμένος και οι ταλαιπωρίες, που συνδέονται με την προχωρημένη ηλικία, σας έκαμαν να χάσετε την ευχαρίστησί σας στη ζωή, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πολύ αργά για ν’ αλλάξετε. Πραγματικά, ο μόνος τρόπος για να εύρετε αληθινή ευχαρίστησι είναι να κάμετε τις αλλαγές που χρειάζονται για να πράττετε το θέλημα του Θεού.—Εκκλησ. 12:1.

Ο Σούμπα Σεσάη, που γεννήθηκε πριν από 111 χρόνια, στις 8 Αυγούστου 1854, στη Σιέρρα Λεόνε της Αφρικής, θα είναι ένα από τα πρώτα άτομα που θα το επιβεβαιώσουν αυτό. Ύστερ’ από μια πολύ δραστήρια ζωή, ο Πα Σούμπα, όπως λέγεται από τους γνωστούς του, ετυφλώθη στο έτος 1938. «Συνήθιζα να προσεύχωμαι ειλικρινά να πεθάνω», εξήγησε. «Μ’ έκαναν να πιστεύω ότι η τύφλωσίς μου ήταν μια ποινή για τις εβδομήντα πέντε λεοπαρδάλεις που είχα σκοτώσει ως κυνηγός.» Ως αποτέλεσμα των ψευδών αυτών διδασκαλιών και της απωλείας της οράσεώς του, η ζωή είχε καταστή ταλαιπωρία για τον Πα Σούμπα, και αυτός δεν εύρισκε ευχαρίστησι στη ζωή.

Αυτή η άποψις, όμως, γρήγορα άλλαξε, όταν τελικά του εφέρθη η Γραφική αλήθεια από ένα μάρτυρα του Ιεχωβά κι έμαθε την αληθινή αιτία των παθημάτων και για το υποσχεμένο παρά Θεού νέο σύστημα πραγμάτων. (2 Πέτρ. 3:13· Αποκάλ. 21:4) Ευχαρίστως εδέχθη το Γραφικό άγγελμα και συνεμόρφωσε τη ζωή του με τις Γραφικές διδασκαλίες. «Αν ευαρεστήται ο Ιεχωβά Θεός να παραβλέψη την περασμένη ζωή μου και να με δεχθή», είπε, «γιατί να φρονώ ότι είμαι πολύ ηλικιωμένος για ν’ αλλάξω;» Έτσι, σε ηλικία 107 ετών εβαπτίσθη σε μια Χριστιανική Γραφική συνέλευσι στο Πορτ Λόκο.

Από τότε ο Πα Σούμπα βρήκε πραγματική ευτυχία κι ευχαρίστησι στη συνταύτισί του με τον Χριστιανικό λαό και στην κήρυξι των αγαθών νέων της Βασιλείας του Θεού σε άλλους. Μολονότι είναι τυφλός κι ελαφρώς ανίκανος, χρησιμοποιεί, ωστόσο, κάθε ευκαιρία για να μιλή για τη Γραφή στον καθένα, ο οποίος τον επισκέπτεται για να τον χαιρετήση. Επίσης βγαίνει στην πόρτα του και δίνει μαρτυρία στους διερχομένους. Μ’ αυτόν τον τρόπο μπόρεσε να διατηρήση ένα μηνιαίο μέσον όρο δεκατεσσάρων ωρών στο έργον κηρύγματος στο 1963—κι αυτό σε ηλικία 109 ετών!

Είναι πολύ πιθανό να είσθε και σεις τόσο ηλικιωμένος. Αν, λοιπόν, άτομα, που έχουν περάσει το εκατοστό έτος της ηλικίας των, μπορούν να μάθουν τη Γραφική αλήθεια, να συμμορφώσουν τη ζωή τους με αυτή και να την κηρύξουν στους άλλους, τότε και σεις μπορείτε. Πραγματικά, είναι απολύτως αναγκαίο να κάμετε μια τέτοια αλλαγή. Η ζωή σας στο σύστημα πραγμάτων του Θεού εξαρτάται από αυτήν.

Αλλ’ ίσως, εκτός από την προχωρημένη ηλικία σας, η μητρική σας γλώσσα να μην είναι η γλώσσα της κοινότητος στην οποία ζήτε. Πρέπει ένας άνθρωπος να θεωρή τον εαυτό του πολύ ηλικιωμένον για να μάθη μια νέα γλώσσα για να εκφράση στους πλησίον του τα καλά πράγματα που έχει μάθει από την Αγία Γραφή;

Πριν από τρία χρόνια ένας νεαρός Ιταλόφωνος διάκονος στην Πρόβιντενς, της Ροντ Άιλαντ, άρχισε μια Γραφική μελέτη μ’ έναν ογδοηκοντούτη, ο οποίος δεν ενόμιζε ότι ήταν πολύ ηλικιωμένος για να μάθη να μιλή Αγγλικά. Όταν ετονίσθη σ’ αυτόν τον άνθρωπο ότι έπρεπε να παρακολουθή όλες τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, άρχισε να το πράττη, μολονότι στην αρχή δεν μπορούσε να καταλάβη κάθε τι που ελέγετο. Αλλ’ ως αποτέλεσμα της τακτικής παρακολουθήσεως συναθροίσεων και της χρήσεως της Αγγλικής γλώσσης, σε λίγον καιρό μπορούσε να μιλή Αγγλικά αρκετά καθαρά ώστε να δίνη μια αποτελεσματική Γραφική ομιλία. Μολονότι είναι τώρα ογδόντα τριών ετών, είναι ένας τακτικός κήρυξ από σπίτι σε σπίτι, ο οποίος συμμετέχει και στην ολοχρόνια διακονία στη διάρκεια ωρισμένων περιόδων του έτους!

Πόσο έκδηλο είναι ότι αν ένας αληθινά θέλη να κάνη το θέλημα του Θεού, ποτέ δεν είναι πολύ ηλικιωμένος να το κάνη! Είναι αληθές ότι μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολο για έναν ηλικιωμένο να κάμη διαρρυθμίσεις για να υπηρετή τον Θεό, αλλά μπορεί αυτό να γίνη. Ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός θα σας βοηθήση ν’ αλλάξετε. Υπόσχεται την υποστήριξί του. Στον λόγο του λέγει ότι «και έως του γήρατός σας εγώ αυτός είμαι· και έως των λευκών τριχών εγώ θέλω σας βαστάσει.»—Ησ. 46:4.