Το Μέρος Μου στην Προαγωγή της Ορθής Λατρείας

Αφήγησις υπό Άρθουρ Χ. Σέκορντ

ΟΤΑΝ ήμουν νέος, ενόμιζα ότι ήμουν Χριστιανός. Είχα βαπτισθή σ’ ένα εκκλησιαστικό σύστημα του «Χριστιανικού κόσμου» και παρακολουθούσα τακτικά ένα Κυριακό σχολείο. Επίστευα ότι αυτός ήταν ο ορθός τρόπος λατρείας του Θεού. Όμως, υπήρχαν πάντοτε πολλές ερωτήσεις στη διάνοιά μου σχετικά με τη Γραφή και με αυτά που θεωρούσα ως διδασκαλίες της.

Όταν εμεγάλωσα αρκετά, ώστε να εξέλθω εκ μέσου των λεγομένων Χριστιανών κι εκείνων που υπετίθετο ότι ήσαν διδάσκαλοι της Γραφής και υποστηρικταί των αληθειών της, άρχισα να διαπιστώνω ότι δεν υπήρχε πραγματική Γραφική οδηγία για ορθή λατρεία που θα μπορούσε να έχωμε από την εκκλησία και το Κυριακό σχολείο. Αντιθέτως, κατά τα Χριστούγεννα, παραδείγματος χάριν, μας έδιδαν ως δώρα βιβλία με περιπέτειες, με πολεμικές δόξες, ναυτικές ιστορίες και άλλα έντυπα, που έστρεφαν τις διάνοιές μας μακριά από τον Δημιουργό και την ορθή λατρεία. Καθώς περνούσε ο καιρός διαρκώς εμειώνετο το ενδιαφέρον μου για θρησκευτικές διδασκαλίες.

ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΗ ΓΡΑΦΗ

Ο πατέρας μου ήταν ο πρώτος από την οικογένειά μας που άρχισε να μελετά πληρέστερα τη Γραφή. Μολονότι είχε να εργασθή πολύ σκληρά στο αγρόκτημά μας στο Οντάριο (Καναδά), για να διαθρέψη τη μεγάλη μας οικογένεια (εγώ ήμουν ένα από τα επτά παιδιά), ενδιέφερετο για την ορθή λατρεία.

Το ενδιαφέρον του πατέρα μου ετονώθη περαιτέρω, όταν ο αδελφός του ενδιεφέρθη για τις διδασκαλίες της Γραφής, όπως εκηρύττοντο από τον Κ. Τ. Ρώσσελ από το τέλος του παρελθόντος αιώνος. Ο θείος μου μας έστελλε βιβλιάρια, φυλλάδια μεγάλα και μικρά, που εξηγούσαν τη Γραφή, αλλ’ ο πατέρας μου ήταν ο μόνος στην οικογένειά μας που τα εκτιμούσε. Προσπαθούσε να μας πη ό,τι εμάθαινε και μας ενεθάρρυνε να διαβάζωμε τα έντυπα. Προσπαθούσα κι εγώ, αλλά το εκκλησιαστικό σύστημα, μέσα στα όποιο είχα βρεθή από τον καιρό της γεννήσεώς μου στα 1890, είχε αμβλύνει το ενδιαφέρον μου για τη θρησκεία.

Κάποιον καιρό αργότερα, πήγα στο Τορόντο για να επισκεφθώ τον θείο μου. Ένα Κυριακάτικο απόγευμα με προσεκάλεσε να τον συνοδεύσω σε μια αίθουσα εκθέσεων, όπου οι «Διεθνείς Σπουδασταί της Γραφής» (όπως εκαλούντο τότε οι μάρτυρες του Ιεχωβά) συνεκεντρώνοντο για δημόσιες συναθροίσεις. Ο ομιλητής ωμίλησε από το βιβλίο Το Θείον Σχέδιον των Αιώνων. Καθώς το έκανε αυτό, επανήλθαν στη μνήμη μου εκείνα που ο πατέρας μου προσπαθούσε να μας πη και τα ολίγα που είχα διαβάσει. Διεπίστωσα ότι όχι μόνο μπορούσα να κατανοήσω ό,τι ελέγετο, αλλά, επιπρόσθετα, εχάρηκα για τις πληροφορίες που έδιδοντο σε τέτοιο βαθμό, ώστε απεφάσισα να επιδοθώ στην ανάγνωσι και μελέτη της Γραφής, όταν επέστρεψα στο σπίτι!

Το 1911 έγινα συνδρομητής του περιοδικού Η Σκοπιά. Απέκτησα, επίσης, ένα λεξικό της Γραφής και το βιβλιάριο Τι Λέγουν αι Γραφαί περί Άδου; Την εποχή εκείνη οι ομιλίες του Κ. Τ. Ρώσσελ, προέδρου της Εταιρίας Σκοπιά, ετυπώνοντο στην εφημερίδα της κομητείας μας. Αυτές απεδείχθησαν πολύ ενδιαφέρουσες και εκπαιδευτικές από απόψεως Γραφικών διδασκαλιών. Αργότερα είδα την ταινία «Το Φωτόδραμα της Δημιουργίας», που προεβάλλετο στη γενέτειρα μου Σίμκοε, του Οντάριο. Ήταν η πρώτη φορά που είχα το προνόμιο να ιδώ εκείνη τη θαυμασία ταινία και ν’ ακούσω τις συνοδευτικές ομιλίες, οι οποίες όλες εζωογόνησαν την επιθυμία μου να γνωρίσω περισσότερα για τη Γραφή και τις διδασκαλίες της. Έπειτ’ από καιρό, ύστερ’ από πολλή Γραφική έρευνα, αντελήφθηκα ότι έπρεπε ν’ αφιερώσω τη ζωή μου στον Ιεχωβά. Πήγα στο Τορόντο στα μέσα του θέρους του 1915 κι εβαπτίσθηκα στο νερό για να συμβολίσω την αφιέρωσί μου.

Ως αποτέλεσμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ηγέρθη εναντίωσις κατά της δράσεως κηρύγματος των μαρτύρων του Ιεχωβά. Λόγου χάριν, ηθέλησα να πάω στο Χάμιλτον για ν’ ακούσω τον Κ. Τ. Ρώσσελ, που θα έδιδε μια προγραμματισμένη ομιλία, αλλά, λόγω της πιέσεως που εδημιουργήθη από τον πόλεμο, δεν του επετράπη να ομιλήση και υπεχρεώθη να εγκαταλείψη τον Καναδά. Επίσης, όλα μας τα έντυπα απηγορεύθησαν και η ελευθερία μας προς δράσιν εμποδίσθη. Εν τούτοις, εξακολούθησα να κάνω ό,τι μπορούσα για την προαγωγή της ορθής λατρείας.

Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΚΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ

Μετά τον πόλεμο, επιθυμούσα να έχω όσο το δυνατόν περισσότερο μέρος στην προαγωγή της ορθής λατρείας. Είχα προωθήσει μέσα μου την επιθυμία να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στα κεντρικά γραφεία της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στο Μπρούκλυν, της Νέας Υόρκης. Υπέβαλα την αίτησί μου, ελάχιστα αναμένοντας ότι θα εγίνετο δεκτή, καθόσον το επάγγελμά μου τότε ήταν αγροτικές ασχολίες και είχα λάβει λίγη εκπαίδευσι σε σύγκρισι με αυτό που ενόμιζα ότι απητείτο στα κεντρικά γραφεία.

Σύντομα, προς έκπληξίν μου, ήλθε μια επιστολή από την Εταιρία, που με προσκαλούσε να πάω αμέσως στα κεντρικά γραφεία, στο Μπέθελ. Απεχαιρέτησα βιαστικά την οικογένειά μου και τους φίλους μου. Μπορώ ακόμη να ενθυμούμαι πόσο λυπημένος εφαίνετο ο πατέρας μου βλέποντας με ν’ αναχωρώ, διότι έχανε τον σύντροφό του στην αλήθεια. Αλλά συγχρόνως ήταν ευχαριστημένος, διότι εγνώριζε ότι αυτό ήταν προς το πνευματικό καλό μου και διότι εξεπληρώνετο η επιθυμία μου να έχω αυξημένο μέρος στην προαγωγή της ορθής λατρείας.

Άρχισα την ολοχρόνια υπηρεσία μου στο Μπέθελ με το να διορισθώ στο τυπογραφικό εργοστάσιο, που τότε ήταν ένα μικρό κτίριο στην Κόνκορντ Στρητ, αριθ. 18, στο Μπρούκλυν. Στη διάρκεια της εβδομάδος, που επακολούθησε, άκουσα μερικούς συνεργάτας να μιλούν για την ανοικοδόμησι υπό της Εταιρίας ενός ραδιοσταθμού στο Στάτεν Άιλαντ της Νέας Υόρκης, και για την ανάγκη βοηθείας στην εργασία κατά τα Σαββατοκύριακα. Χάρηκα που το άκουσα και προσέφερα τις υπηρεσίες μου. Όταν έφθασε η δύο εβδομάδων περίοδος των διακοπών μου, αφιέρωσα αυτόν τον χρόνο βοηθώντας στο έργο της ανοικοδομήσεως του ραδιοσταθμού.

Σύντομα διωρίσθηκα για να εργάζωμαι τακτικά στην κατασκευή του ραδιοσταθμού, συνδέοντας καλώδια, θέτοντας τα χαλύβδινα ελάσματα πάνω στους διακοσίων ποδών ύψους πύργους και σε άλλες κατασκευές. Οι ιστοί υψώθησαν κι εχρωματίσθησαν, κεραίες κατεσκευάσθησαν και ο πομπός και οι αίθουσες εκπομπών εγκατεστάθησαν. Εκρίθη σκόπιμο ν’ αγορασθή η γειτονική προς τον ραδιοσταθμό εδαφική περιοχή ώστε να μην είναι δυνατόν να παρενοχλούνται τα εκπεμπόμενα κύματα από υψηλά κτίρια. Το έδαφος αυτό εχρησιμοποιήθη αργότερα και για καλλιέργεια λαχανικών. Επιπροσθέτως, εγκατεστάθησαν μηχανήματα παραγωγής ηλεκτρικής ενεργείας κι έτσι δεν θα εχάνετο χρόνος εκπομπής λόγω ελλείψεως ηλεκτρικού ρεύματος από τις εγκαταστάσεις της τοπικής εταιρίας στη διάρκεια «ηλεκτρικών θυελλών». Κατόπιν το κάθε τι ήταν έτοιμο. Το βράδυ της 24ης Φεβρουαρίου 1924, ο σταθμός WBBR άρχισε τις εκπομπές του, προάγοντας την ορθή λατρεία με το να μιλή για τα καλά νέα της βασιλείας του Θεού.

Κατά καιρούς μου ανέθεταν να χρωματίσω τους ιστούς και τις κεραίες του σταθμού. Έπρεπε να δαπανώ όλη την ημέρα εκεί ψηλά, απ’ όπου μπορούσα να βλέπω σχεδόν ολόκληρο το Στάτεν Άιλαντ. Είχα μια θέα από ψηλά των δένδρων, των δρόμων και των σπιτιών όλης της περιοχής. Διερωτώμουνα, όμως, αν αυτό ήταν κήρυγμα των αγαθών νέων της Βασιλείας. Κατόπιν διεπίστωνα ότι σε μικρή από μένα απόστασι τα αγαθά νέα εταξίδευαν μέσω των κυμάτων του αέρος και ότι το έργο μου ήταν αναγκαίο για να διατηρήται ο εξοπλισμός, τον οποίον ο Ιεχωβά Θεός μετεχειρίζετο ως ένα μέσον για να προωθήται η ορθή λατρεία.

Όπως ανεφέρθη, η επιπρόσθετη ιδιοκτησία, που απεκτήθη κοντά στον ραδιοσταθμό, εχρησιμοποιήθη για καλλιέργεια λαχανικών. Ένας αδελφός, ονόματι Χέρμαν Χένσελ, που είχε διατελέσει ο ίδιος καλλιεργητής λαχανικών, προσεφέρθη ευχαρίστως να δώση οδηγίες σ’ εκείνους από μας που είχαμε διορισθή σ’ αυτό το έργο επιπρόσθετα προς τα καθήκοντα μας στον ραδιοσταθμό. Ερχόταν μια ή δυο φορές την εβδομάδα, ιδιαιτέρως Σάββατο πρωί, και έκανε ό,τι μπορούσε μέσα στο χρόνο του, αφήνοντας υποδείξεις σχετικά με το τι άλλο θα μπορούσε να γίνη.

Όταν τα λαχανικά εμεγάλωναν κατηναλίσκοντο από την οικογένεια της Σκοπιάς του σταθμού WBBR και από την οικογένεια του Μπέθελ στο Μπρούκλυν. Όσα δεν μπορούσαν να καταναλωθούν στην εποχή τους εγίνοντο «κονσέρβες» για κατανάλωσι στους χειμερινούς μήνες. Για να γίνη αυτό, εχρειάζετο εξοπλισμός κονσερβοποιίας κι ένα κτίριο κατάλληλο για τον σκοπό αυτό. Αυτά έγιναν από πολλούς αδελφούς που έμεναν πλησίον και οι οποίοι είχαν λάβει πείραν της αγαθότητας του Θεού με το να έλθουν σε γνώσι της αληθείας. Έτσι, ήσαν ευτυχείς προσφέροντας πρόθυμα τη βοήθειά τους και ήρχοντο οποτεδήποτε εκαλούντο για να μας βοηθήσουν να φροντίσωμε για τις τροφές που έπρεπε να γίνουν «κονσέρβες». Κατά καιρούς είχα, επίσης, την απορία πώς αυτή η κατασκευή «κονσερβών» αποτελούσε κήρυγμα των αγαθών νέων της Βασιλείας. Τότε, όμως, ανακαλούσα στο νου μου πόσο ήταν κατάλληλο για μας να χρησιμοποιήσωμε την ενέργειά μας για να βοηθήσωμε στη διατροφή εκείνων που δαπανούσαν όλο τους τον χρόνο επεκτείνοντας τη σχετική με τη Βασιλεία δράσι στο Μπέθελ και στο σταθμό WBBR.

Η ΟΡΘΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΕΙ ΤΑΧΕΩΣ

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήλθε και κατέστησε δυσκολώτερο το κήρυγμα των αγαθών νέων μέσω του ραδιοφώνου ως επίσης και τη μετάβασι από θύρα σε θύρα για επίσκεψι των ανθρώπων. Οι εχθροί της ορθής λατρείας χρησιμοποιούσαν κάθε δυνατό μέσον στην προσπάθειά τους να σταματήσουν αυτή τη δράσι κηρύγματος. Αλλά με το να παραμένωμε ουδέτεροι ως προς τις πολεμικές ενέργειες, και με το να επαναπαυώμεθα στον Λόγο και στην καθοδηγία του Ιεχωβά, η ορθή λατρεία συνεχίσθη. Στις αρχές του 1942 ο αγαπητός μας Αδελφος Ρόδερφορδ, που είχε διατελέσει πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά επί είκοσι πέντε χρόνια, ετελείωσε την πορεία του ως ένας που έδωσε μεγάλη προώθησι στην ορθή λατρεία και ως πρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά. Αλλά το χέρι του Ιεχωβά δεν εσμικρύνθη. Ο Αδελφός Ν. Χ. Νορρ εξελέγη ως πρόεδρος και η δράσις της Βασιλείας συνεχίσθη, ναι, επεξετάθη, ημέρα με την ημέρα και μήνα με τον μήνα. Όταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ετελείωσε, όλες οι μορφές του κηρύγματος της Βασιλείας παρουσίασαν μεγάλη αύξησι.

Τελικά, η περίοδος της μεγίστης χρησιμότητος του WBBR στο κήρυγμα των αγαθών νέων της Βασιλείας πέρασε. Ένα πιο εντατικό κήρυγμα από θύρα σε θύρα διεπιστώθη ότι ήταν πιο κατάλληλο. Έτσι, ο σταθμός WBBR επωλήθη το 1957. Το άγγελμα του αποχαιρετισμού εδόθη από τον πρόεδρο της Εταιρίας. Είπε στο ακροατήριο του σταθμού ότι τα αγαθά νέα θα εκηρύττοντο με πιο αποτελεσματικό τρόπο. Το επόμενο πρωί, αφού το πρόγραμμα ετελείωσε στις 8 π.μ., ο σταθμός WBBR διέκοψε απότομα τα κύματά του στον αέρα, τελειώνοντας έτσι τριάντα τρία χρόνια προαγωγής εκ μέρους του της ορθής λατρείας του Ιεχωβά Θεού.

Έπειτα έλαβα διορισμό να πάω στο Μπέθελ του Μπρούκλυν για να βοηθήσω στο τυπογραφικό εργοστάσιο. Τι αλλαγή, όμως, σχετικά με το μικρό εργοστάσιο στην Κόνκορντ Στρητ 18, στο οποίο είχα εργασθή για πρώτη φορά! Αντί αυτού, υπήρχαν τώρα δύο τεράστια, σύγχρονα κτίρια, καλά εξωπλισμένα με τα τελευταία και καλύτερα τυπογραφικά μηχανήματα, ικανά να τυπώνουν εκατομμύρια αντιτύπων κάθε εβδομάδα σε εικοσάδες γλωσσών για να προωθήσουν την ορθή λατρεία. Ασφαλώς εκπληρώνεται τώρα η προφητεία του Ιησού, όταν είπε: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη.»—Ματθ. 24:14.

Καθώς τώρα πλησιάζω την ηλικία των τριών τετάρτων του αιώνος και κυττάζω πίσω στα σαράντα ένα μου χρόνια της ολοχρονίου υπηρεσίας στο πιο επιθυμητό έργο που μπορεί ένας να κάμη, γνωρίζω ότι ο Ιεχωβά με ευνόησε καθώς εξακολούθησα να κάνω το μέρος μου στην προαγωγή της ορθής λατρείας. Γνωρίζω, επίσης, ότι θα ευνοήση όλους τους άλλους, που έρχονται σ’ επίγνωσι του θελήματός του και των σκοπών του, που αφιερώνουν τη ζωή τους στον Θεόν, και οι οποίοι έπειτα κάνουν το μέρος των στην προαγωγή της ορθής λατρείας.