Η Σημασία της Επανόδου του Χριστού

Πρέπει ν’ αναμένωμε μια κατά γράμμα επάνοδο σ’ αυτόν τον πλανήτη; Τι σημαίνει η επάνοδός του για το ανθρώπινο γένος;

ΠΡΟΣΦΑΤΩΣ μια Καναδική εφημερίς είχε με μερικούς κληρικούς διαφόρων πίστεων συνεντεύξεις σχετικά με την αντίληψί τους όσον αφορά τη σημασία της επανόδου του Χριστού. Ένας είπε ότι η δευτέρα έλευσις του Χριστού είχε πραγματοποιηθή με την αποδοχή των διδασκαλιών του Χριστού από άτομα και όχι με την επάνοδό του στη γη. Ένας Πρεσβυτεριανός λειτουργός είπε ότι επίστευε ότι «θα γίνη μια σωματική επάνοδος του Χριστού.» Ωστόσο, ένας άλλος εξέφρασε την πίστι του σε δύο ελεύσεις: την μία για να λάβη τους Χριστιανούς στον αέρα και να τους έχη στον ουρανό, και τη δευτέρα για να επιστρέψη στη γη και να βασιλεύση εκεί για πάντα μαζί με τους ακολούθους του. Και, τελικά, ένας λειτουργός παρεδέχθη ότι δεν εννοούσε αυτή τη διδασκαλία.

Προφανώς υπάρχει σύγχυσις σ’ αυτό το θέμα μεταξύ των θρησκειών του κόσμου. Λόγω της σπουδαιότητος της διδασκαλίας της Γραφής σ’ αυτό το θέμα, θα κάνωμε καλά να ερευνήσωμε την πραγματική σημασία της επανόδου του Χριστού και να μάθωμε πώς λαμβάνει χώρα.

Η επάνοδος του Χριστού δεν σημαίνει, όπως μερικοί κληρικοί υπαινίσσονται, ότι καθώς ο κόσμος γίνεται περισσότερο Χριστιανικός η έλευσις του Χριστού γίνεται περισσότερο πλήρης, και ότι, όταν η μεταστροφή του κόσμου πραγματοποιηθή ο Χριστός θα επανέλθη με την πληρέστατη έννοια. Αν αυτή η διδασκαλία ήταν ορθή, είμεθα υποχρεωμένοι να πούμε ότι ο Χριστός φεύγει μάλλον παρά επανέρχεται, εφόσον, όχι μόνο ο κόσμος γίνεται λιγώτερο Χριστιανικός ανάλογα με τους αριθμούς του πληθυσμού του κόσμου, αλλά ακόμη και οι ονομαζόμενοι Χριστιανικοί τομείς απομακρύνονται σταθερά από τις διδασκαλίες και το παράδειγμά του. Η απάντησις του ιδίου του Ιησού στην ερώτησι των αποστόλων του για την επάνοδό του δείχνει ότι δεν επίστευε ότι μια τέτοια μεταστροφή του κόσμου θα ελάμβανε χώραν.​—Βλέπε Ματθαίος 24:3-14.

Μήπως αυτό μας αφήνει με μια μόνο άλλη εκδοχή: μια κατά γράμμα επάνοδο του Χριστού Ιησού στον πλανήτη μας τη Γη; Καθόλου. Και πάλι οι λόγοι του Ιησού αποβάλλουν κάθε τέτοια ιδέα. Λέγει αυτός στο εδάφιο Ιωάννης 6:51: «Εγώ είμαι ο άρτος ο ζων, ο καταβάς εκ του ουρανού. Εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, θέλει ζήσει εις τον αιώνα. Και ο άρτος δε τον οποίον εγώ θέλω δώσει, είναι η σαρξ μου, την οποίαν εγώ θέλω δώσει υπέρ της ζωής του κόσμου.» Ο Ιησούς παρέδωσε έτσι το σάρκινο σώμα του ως θυσία για το ανθρώπινο γένος. Επί πόσο χρόνο θα ίσχυε αυτή η θυσία; Ο απόστολος Παύλος απαντά: «Είμεθα ηγιασμένοι δια της προσφοράς του σώματος του Ιησού Χριστού άπαξ γενομένης.» (Εβρ. 10:10) Ο Χριστός Ιησούς επομένως δεν θα πάρη οπίσω αυτό που παρέδωσε, δηλαδή, τη σάρκινη ύπαρξί του.

Αυτοί, που προσκολλώνται στην ιδέα μιας βασιλείας με τον Χριστό Ιησού από ένα επίγειο θρόνο, μειώνουν έτσι το μεγαλείο της ουρανίας ελπίδος, που έθεσε ο Ιησούς μπροστά στους κεχρισμένους ακολούθους του. Αυτά τα άτομα κάνουν να φαίνεται ότι η ουρανία κατοικία που υπεσχέθη να ετοιμάση για τους μαθητάς του είναι μόνο τόπος προσωρινής διαμονής ωσότου επανέλθουν σ’ αυτή τη γη μαζί του, ωσάν αυτή, επί τέλους, να ήταν ο καλύτερος τόπος που μπορεί να υπάρξη. (Ιωάν. 14:2, 3) Ο Ιησούς ενεθάρρυνε τους ακολούθους του σε πιστότητα, προσφέροντας ως αμοιβή τα προνόμιο τού να καθήσουν μαζί του κοντά στο θρόνο του Πατρός του. Ο Πατήρ του είπε: «Ο ουρανός είναι θρόνος μου, η δε γη υποπόδιον των ποδών μου.» (Πράξ. 7:49) Επομένως, γιατί ο Ιησούς θα επανέφερε εδώ κάτω στο υποπόδιο αυτούς τους ακολούθους του;​—Αποκάλ. 3:21· 2 Κορ. 5:1, 16· Κολ. 3:1, 2.

ΜΕ ΠΟΙΑ ΕΝΝΟΙΑ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ

Μια μεγάλη δυσκολία προφανώς έγκειται στην αποτυχία ν’ αντιληφθούν ότι η λέξις «επάνοδος» μπορεί να σημαίνη κάτι άλλο, εκτός από μια σωματική επιστροφή σε μια προηγουμένη γεωγραφική τοποθεσία. Εν τούτοις, στην καθημερινή μας ομιλία, κάνομε συχνά λόγο για «επάνοδο» με άλλες έννοιες. Παραδείγματος χάριν, λέμε ότι ένα άτομο «επανήλθε στην κανονική υγεία,» ή ότι ένας εκθρονισμένος άρχων «επανήλθε στην εξουσία» (μολονότι πιθανόν να μην εγκατέλειψε ποτέ το ανάκτορό του).

Σημειώστε τη χρήσι που κάνει η Γραφή της λέξεως στη Γένεσι 18:10. Εκεί ο Ιεχωβά Θεός είπε στον Αβραάμ: «Εξάπαντος θέλω επιστρέψει προς σε κατά τον αυτόν τούτον καιρόν του έτους· και ιδού, Σάρρα η γυνή σου θέλει έχει υιόν.» Ετήρησε αυτή την υπόσχεσι, όχι με το να επισκεφθή κατά γράμμα τη Σάρρα, αλλά με το να εκτείνη τη δύναμί του προς αυτήν ώστε στην πολύ προχωρημένη ηλικία της να μπορή να συλλάβη και να γεννήση τον Ισαάκ. (Γέν. 21:1 ) Η Γραφή ομιλεί για πολλές ευκαιρίες, στις οποίες ο Ιεχωβά «επεσκέφθη» το έθνος Ισραήλ. Έτσι διαβάζομε σχετικά με τη Ναομί, την πενθερά της Ρουθ, ότι «ήκουσεν . . . ότι επεσκέφθη ο Ιεχωβά τον λαόν αυτού.» Πώς; «Δίδων εις αυτούς άρτον.» Ώστε η επίσκεψίς του δεν ήταν μια κατά γράμμα μετάβασις στη χώρα των αλλά μια στροφή της προσοχής του προς αυτούς ή ανάληψις ωρισμένης δράσεως υπέρ αυτών.​—Ρουθ 1:6, ΜΝΚ· Γέν. 18:21.

Επομένως, εφόσον η επάνοδος του Χριστού δεν σημαίνει μια κατά γράμμα επιστροφή σ’ αυτή τη γη, πρέπει να σημαίνη ότι αυτός λαμβάνει Βασιλική εξουσία επάνω στη γη και στρέφει την προσοχή του προς τη γη. Δεν παρίσταται ανάγκη ν’ αφήση τον ουράνιο θρόνο του και να κατέλθη σωματικώς στον μικρό πλανήτη μας για να το κάμη αυτό, όπως ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών δεν παρίσταται ανάγκη να μεταβαίνη σε όλες τις πενήντα Πολιτείες της Ενώσεως για να προεδρεύση σ’ αυτές. Πριν από την ανάληψί του στον ουρανό, ο Ιησούς είπε στους μαθητάς του: «Ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος.» (Ματθ. 28:20) Πώς ήταν μαζί τους; Όχι κατά γράμμα, αλλά μέσω του αγίου πνεύματος, που εξεχύθη την Πεντηκοστή, συνέχισε να οδηγή και να τους διδάσκη ώστε, οπουδήποτε συνήρχοντο μαζί ακόμη και δύο ή τρεις, θα μπορούσε να είναι «εκεί . . . εν τω μέσω αυτών.» (Ματθ. 18:20) Εν τούτοις, η επάνοδός του με Βασιλική εξουσία θα εσήμαινε κάτι πολύ σοβαρώτερο και θα κατέληγε στην εκπλήρωσι μερικών συγκεκριμένων σκοπών που θα επηρέαζαν ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.

ΤΙ ΕΚΠΛΗΡΩΝΕΙ Η ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ

Η μαρτυρία της Γραφής και τα ιστορικά γεγονότα, που την εκπληρώνουν, αποδεικνύουν ότι το έτος 1914 μ.Χ. ήλθε ο ωρισμένος καιρός του Θεού για ν’ αρχίση να κυβερνά ο Υιός του από τον ουράνιο θρόνο του και ότι τότε ακούσθηκε στον ουρανό η φωνή: «Τώρα έγεινεν η σωτηρία και η δύναμις και η βασιλεία του Θεού ημών, και η εξουσία του Χριστού αυτού.» (Αποκάλ. 12:10) Τι εσήμαινε, όμως, η άσκησις τώρα της εξουσίας από τον Χριστό; Εσήμαινε ότι όχι μόνο οι πιστοί μαθηταί του επάνω στη γη αλλά όλα τα έθνη θα ‘συνήγοντο έμπροσθεν αυτού’ και θα ήρχοντο, για επισκόπησι, επιθεώρησι και κρίσι. Από τον ένδοξο θρόνο του στους ουρανούς ο Χριστός έστρεψε την προσοχή του προς όλους αυτούς και δεν παρίσταται ανάγκη ν’ αποστείλη ένα δορυφόρο εφωδιασμένο με τηλεοπτικές φωτογραφικές μηχανές για να το κάμη αυτό. Εκπληρώνει έτσι ένα από τους σκοπούς της επανόδου του, της κρίσεως των εθνών και διαχωρισμού των ανθρώπων σε «πρόβατα» ή «ερίφια». (Ματθ. 25:31-33) Όχι μόνο με αγγέλους αλλά και με πιστούς Χριστιανούς μάρτυρας, επίσης, το εκτελεί αυτό, αποστέλλοντάς τους να εξαγγείλουν σε όλη την οικουμένη τ’ αγαθά νέα της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του.​—Ματθ. 24:14.

Η επάνοδος του Χριστού σημαίνει επιπροσθέτως ότι στρέφει την προσοχή του προς τους μαθητάς του που επιζούν και προς άλλους συγκληρονόμους, οι οποίοι κοιμούνται σε γηίνους τάφους. Ο απόστολος μάς λέγει: «Ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας· επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον.» (1 Θεσ. 4:15, 16) Όταν ήταν επί της γης, ο Ιησούς εστάθη εμπρός από τη θύρα του τάφου του Λαζάρου και τον εκάλεσε να εξέλθη. Τώρα, από την ουράνια θέσι της δυνάμεώς του μπορεί ν’ αποστείλη αυτή την κλήσι συγχρόνως σε χιλιάδες μνημεία σ’ όλη την υδρόγειο και, μέσω του πνεύματος του Θεού, να κάμη ώστε οι κεχρισμένοι ακόλουθοί του ν’ αναστηθούν εκ νεκρών σε ζωή ως πνευματικοί υιοί του Θεού και να ενωθούν μαζί του στη διακυβέρνησί του από τον ουρανό. (Αποκάλ. 14:1) Η απόδειξις της Γραφής δείχνει ότι άρχισε να το κάνη αυτό από το 1918 μ.Χ. κι εντεύθεν.

Η επάνοδός του σημαίνει, επίσης, μια εποχή επιδείξεως ευνοίας προς τους πιστούς Χριστιανούς, που είναι ακόμη ζώντες επί της γης, κι έτσι, στο επόμενο εδάφιο ύστερ’ από αυτά, που μόλις παρετέθησαν, διαβάζομε: «Έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα· και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.» (1 Θεσ. 4:17) Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτοί οι ζώντες Χριστιανοί εξαιρούνται από το ν’ αποδειχθούν πιστοί μέχρι θανάτου, αλλά, μάλλον, σημαίνει ότι ο Βασιλεύς των εκφράζει τώρα την επιδοκιμασία του σ’ αυτούς και τους ενώνει με τον εαυτό του πνευματικώς, μ’ ένα τρόπο, που είναι αόρατος στους ανθρωπίνους οφθαλμούς όπως είναι και ο ίδιος ο αέρας. Τους ελευθερώνει από κάθε αιχμαλωσία στη σύγχρονη ‘Βαβυλώνα τη Μεγάλη’, την παγκόσμιο αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, και τους ανυψώνει σε μια θέσι τιμής ως τους επιδοκιμασμένους αντιπροσώπους της ενδόξου βασιλείας του. Τα εδάφια Αποκάλυψις 11:11, 12 δείχνουν συμβολικά ότι ακόμη και οι εχθροί τους είναι υποχρεωμένοι να ιδούν την απόδειξι της ευνοίας του Βασιλέως να εκδηλώνεται απέναντι σ’ αυτούς τους πιστούς υπηκόους.

Προφανώς η επάνοδός του θα σημαίνη, επίσης, πλήρη ανακούφισι από κάθε διωγμό και παθήματα γι’ αυτούς τους πιστούς Χριστιανούς, οι οποίοι τώρα δίνουν άφοβα μαρτυρία για τη βασιλεία του. Ο απόστολος Παύλος υπεσχέθη: «Εις εσάς δε τους θλιβομένους άνεσιν μεθ’ ημών, όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ’ ουρανού μετά των αγγέλων της δυνάμεως αυτού.» (2 Θεσ. 1:7) Σ’ αυτό τον αιώνα των ηλεκτρονικώς ελεγχομένων από το «έδαφος στον αέρα» και από τον «αέρα στο έδαφος» βλημάτων, ο Χριστός Ιησούς, που έχει περιβληθή με ‘πάσαν εξουσίαν εν ουρανώ και επί γης’, δεν παρίσταται ανάγκη να εγκαταλείψη τον ουράνιο θρόνο του και να ταξιδέψη σε μια τοποθεσία γεωγραφικώς κοντά στους εναντιουμένους εχθρούς των δούλων του επάνω στη γη για να εξαλείψη αυτούς τους πονηρούς. Ως μια «ρομφαία κοπτερά» και ράβδος σιδηρά, η δύναμίς του δια του πνεύματος του Θεού και μέσω των ισχυρών αγγελικών δυνάμεων θα φθάση όλους αυτούς και θα τους συνθλίψη ως στον «ληνόν του οίνου.» Η επάνοδός του θα σημαίνη, επομένως, καταστροφή γι’ αυτούς στην επικείμενη μάχη του Αρμαγεδδώνος.​—Ματθ. 28:18· Αποκάλ. 19:11-15· 16:14-16· Ψαλμ. 2:8, 9.

Η επάνοδος του Χριστού με Βασιλική εξουσία θα έχη μια θαυμαστή σημασία για ένα αναρίθμητο πλήθος ανθρώπων, που αγαπούν δικαιοσύνη και οι οποίοι θα τον υπηρετήσουν ως επίγειοι υπήκοοι. Σ’ αυτούς θα ειπή: «Έλθετε, οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην εις εσάς βασιλείαν από καταβολής κόσμου.» (Ματθ. 25:34) Η χιλιετής διακυβέρνησις του Χριστού επάνω τους θα τους ανυψώση σε ανθρωπίνη τελειότητα και θα τους καταστήση ικανούς για αιώνια ζωή στην παραδεισιακή γη.​—Αποκάλ. 20:4-6· 21:1-4.

Το έθνος Ισραήλ ανέμενε επί δεκαπέντε μακρούς αιώνες την έλευσι του Μεσσίου και απέτυχε να κατανοήση τη σημασία της, όταν αυτή επραγματοποιήθη. Σεις μην αφήσετε να σας διαφύγη η σημασία της επανόδου του Χριστού σήμερα. Μελετάτε τον Λόγο του Θεού καθημερινά και αφήνετέ τον να κατευθύνη τη σκέψι σας.