Υπερνίκησις των Φόβων της Εποχής Μας

ΟΤΑΝ μια τρομερή πυρίνη βολίδα και σύννεφο σχήματος μανιταριού υψώθηκε επάνω από τη Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου 1945, ένας νέος φόβος άρχισε να σφίγγη τις καρδιές του ανθρωπίνου γένους​—ο φόβος της πυρηνικής εκμηδενίσεως. Τώρα ήταν δυνατόν μια μόνο βόμβα να κατακρημνίση μια ολόκληρη πόλι.

Ο Άρθουρ Χ. Κόμπτον, Πρύτανις του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτων και κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ, είπε το 1946: «Η τρομακτική έκρηξις στη Χιροσίμα συνεκλόνισε τον κόσμο με την πραγματικότητα ότι μια καταστροφή ενεδρεύει αν ο πόλεμος δεν αποφευχθή. Αυτός ο μεγάλος φόβος έχει επισκιάσει προς το παρόν την ελπίδα ότι η ατομική ενέργεια μπορεί να πλουτίση σε μεγάλη έκτασι την ανθρωπίνη ζωή αν της εδίδετο η ευκαιρία.»

Στους ερευνητάς οι οποίοι επεσκέφθησαν την Χιροσίμα μετά τον πόλεμο, ένας αξιωματούχος της πόλεως είπε, καθώς χειρονομούσε προς την κατεύθυνσι της ερειπωμένης πόλεως του: «Όλα αυτά από μια βόμβα· είναι αφόρητο.» Τώρα, το 1969, υπάρχουν υδρογονικές βόμβες, οι οποίες είναι χιλιάδες φορές πιο ισχυρές από τη βόμβα που ισοπέδωσε τη Χιροσίμα. Ατενίζοντας την τρομακτική, αφόρητη ερήμωσι που μπορούν να επιφέρουν αυτές οι βόμβες σε σύγχρονες πόλεις καθώς και την πενιχρή πιθανότητα επιβιώσεως, άνθρωποι του κόσμου αποβλέπουν στο μέλλον με γεμάτη φόβο ανησυχία.

Ο φόβος ενός πυρηνικού πολέμου είναι μόνο ένας από τους πολλούς καταθλιπτικούς φόβους που ανησυχούν τους ανθρώπους σήμερα. Υπάρχει, επίσης, ο φόβος του αυξανομένου εγκλήματος και της βίας στους δρόμους, ο φόβος της οικονομικής απώλειας, και, άλλοι. Πώς μπορούν να νικηθούν αυτοί οι φόβοι έτσι ώστε ένα άτομο να μπορή να ζη χωρίς αυτοί να του δημιουργούν ένα συνεχές αίσθημα ελλείψεως ασφαλείας; Μολονότι, αυτό πιθανόν να φαίνεται πολύ δύσκολο, εν τούτοις μπορεί να γίνη.

ΓΝΩΣΙΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Ο φόβος ενός πυρηνικού πολέμου, παραδείγματος χάριν, επιδεινώνεται με την αβεβαιότητα του τι θα φέρη το μέλλον. Τώρα, αν ένας άνθρωπος μπορούσε να γνωρίζη τι θα συμβή στο μέλλον, πού κατευθύνονται τα έθνη και τι αυτός προσωπικώς μπορεί να κάμη για να παραμείνουν αυτός και η οικογένεια του ζώντες, δεν θα τον καθιστούσε αυτό ικανό να νικήση τον φόβο ενός πυρηνικού πολέμου; Αλλά πώς είναι, δυνατόν να γνωρίζη κανείς το μέλλον και ν’ απομακρύνη την αβεβαιότητα απ’ αυτό;

Μόνος του, ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τι θα φέρουν οι ερχόμενες ημέρες, αλλά ο Δημιουργός του γνωρίζει. Πριν από πολύν καιρό έχει γραφή στην Αγία Γραφή ότι ο Δημιουργός μας είναι Εκείνος ‘όστις απ’ αρχής αναγγέλλει, το τέλος, και από πρότερον τα μη γεγονότα.’ (Ησ. 46:10) Πριν από πολύν καιρό αυτός έκαμε να γραφούν στην Αγία Γραφή αυτές ακριβώς οι στενοχώριες οι οποίες έκαμαν την περίοδο από το 1914 να χαρακτηρίζεται ως «καιροί κακοί.» (2 Τιμ. 3:1) Όπως επίσης προελέχθη, βλέπομε τους ανθρώπους ‘ν’ αποψυχούν εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.’​—Λουκ. 21:26.

Προχωρώντας πέραν από ό,τι συμβαίνει σήμερα, η Αγία Γραφή μάς δίνει μια άποψι του μέλλοντος. Παρά τους φόβους που έχουν οι άνθρωποι για μια πυρηνική εκμηδένισι, ο Δημιουργός μας προλέγει στον γραπτό του Λόγο ότι οι πόλεμοι θα παύσουν και η γη θα γίνη ένας τόπος ειρήνης, το δε ανθρώπινο γένος θα έλθη κάτω από τη διακυβέρνησι μιας ορθής και δικαίας παγκοσμίου κυβερνήσεως. (Ψαλμ. 37:11· Δαν. 2:44) Το παρόν σύστημα ανθρωποποιήτων κυβερνήσεων, το οποίο έχει δημιουργήσει τις επικίνδυνες καταστάσεις, οι οποίες προκαλούν γεμάτες φόβο ανησυχίες για το μέλλον, θα δώση τη θέσι του σ’ αυτή τη νέα κυβέρνησι δημιουργημένη από τον Θεό. Οι πιστοί δούλοι του Θεού, οι οποίοι πιθανόν να πεθάνουν πριν από τότε, δεν θα χαθούν. Εκείνοι, οι οποίοι χάνουν τη ζωή των λόγω ασθενείας, γήρατος ή βίας, θα επανέλθουν στη ζωή μέσω αναστάσεως.​—Πράξ. 24:15.

Πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι ζούσαν κάποτε με τον φόβο του πυρηνικού πολέμου, αποβλέπουν τώρα στην ειρηνική γη που ο Θεός απεκάλυψε ότι θα υπάρχη στο εγγύς μέλλον για το ανθρώπινο γένος. Παραδείγματος χάριν, ένας νέος δεκαοκτώ ετών, ο οποίος εντρυφούσε σε άτακτη ζωή μαζί με συντρόφους του, ήταν τόσο τρομοκρατημένος για το μέλλον ώστε εσκέπτετο πραγματικά ν’ αυτοκτονήση, αλλά μπόρεσε να νικήση αυτόν τον φόβο μαθαίνοντας τι έχει προείπει ο γραπτός Λόγος του Θεού για το προσεχές μέλλον.

ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ

Αλλά τι μπορεί να κάνη ένα άτομο για να νικήση τον φόβο του εγκλήματος και της βίας στους δρόμους των πόλεων; Θα ήταν ανόητο να προσπαθή να ισχυρισθή ένας ότι δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος. Υπάρχει και μπορεί ν’ αναμένεται ότι θα γίνη χειρότερος ωσότου ο Θεός επιφέρη την υποσχεμένη του παγγήινη αλλαγή.

Στο μεταξύ οι άνθρωποι, είναι υποχρεωμένοι να ζουν σ’ αυτή την κατάστασι. Ο φόβος του κινδύνου μπορεί να ελαττωθή με το να λαμβάνωνται λογικά προληπτικά μέτρα. Μπορεί κανείς ν’ αποφεύγη να είναι στους δρόμους αργά όταν αυτοί είναι έρημοι. Όταν διακρίνη ένα ύποπτο άτομο ή ομάδα ατόμων που τριγυρίζουν άσκοπα στο δρόμο μπροστά του, μπορεί ν’ αποφύγη να βαδίζη για να τους προσπεράση με το ν’ αλλάξη την πορεία του. Με το να λαμβάνη προληπτικά μέτρα μπορεί να εμποδίση να τον νικήση ο φόβος.

Ο φόβος της οικονομικής απωλείας, λόγω των εθνικών και διεθνών νομισματικών προβλημάτων που χειροτερεύουν, μπορεί να υπερνικηθή με το να προσαρμόση ένας την άποψί του σχετικά με το χρήμα. Αντί ν’ αφήνη ν’ αναπτυχθή μια φλογερή αγάπη για το χρήμα ώστε αυτό να γίνη το κέντρον της ζωής του, μπορεί ένα άτομο να μάθη να το τηρή σε μια θέσι μικροτέρας σπουδαιότητας από άλλα πράγματα.

Οτιδήποτε κι αν συμβή στ’ αγαθά ενός ανθρώπου, αν αυτός είναι συνταυτισμένος με την οργάνωσι του Θεού, έχει καλούς φίλους στους οποίους μπορεί ν’ απευθυνθή για βοήθεια και καλή συμβουλή βασισμένη στη σοφία του Λόγου του Θεού. Μια τέτοια φιλία αξίζει περισσότερο από χρήματα και δίνει μεγαλύτερο αίσθημα ασφαλείας.

Το χρήμα είναι χρήσιμο και αναγκαίο στο παρόν σύστημα πραγμάτων, αλλά δεν είναι ανόητο να συμπεράνουμε ότι η ζωή δεν αξίζει να την ζη κανείς όταν δοκιμάζη την πείρα βαριάς οικονομικής απώλειας; Δεν αξίζει η ζωή περισσότερο από τα χρήματα και τα υλικά αγαθά; Δεν είναι ανόητο, λοιπόν, ν’ αφήνη κανείς να επηρεάζη την υγεία του ο φόβος μήπως τα χάση;

Η Αγία Γραφή δίνει καλή συμβουλή όταν λέγη: «Δεν εφέραμεν ουδέν εις τον κόσμον· φανερόν ότι ουδέ δυνάμεθα να εκφέρωμέν τι. Έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα εις ταύτα.» (1 Τιμ. 6:7, 8) Μ’ αυτή την άποψι, δεν μπορεί ένα άτομο να υπερνικήση τον φόβο της απωλείας;

Υπάρχουν πολλοί φόβοι, οι οποίοι ενοχλούν τους ανθρώπους, αλλά δεν χρειάζεται να καταβληθούν απ’ αυτούς. Με την βοήθεια του Λόγου του Θεού και απλή λογική είναι δυνατόν να υπερνικηθούν οι φόβοι της εποχής μας.