Προσέχετε εις «Τον Προφητικόν Λόγον»

«Εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε, ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω.»—2 Πέτρ. 1:19.

 1. Πώς ο προφητικός Λόγος του Θεού περιγράφει καλά τις προρρήσεις των ανθρώπων για την εποχή μας;

ΕΝΑ βαθύ σκότος επικάθεται επάνω στο ανθρώπινο γένος. Βέβαια, έχουν γίνει πολλές προρρήσεις για καλυτέρους καιρούς, για ‘ένα κόσμο που θα ήταν ασφαλής για τη δημοκρατία’ και για ‘τέσσερες ελευθερίες,’ κι’ έχουν γίνει λαμπρές προφητείες σχετικά μ’ αυτό που θα επετύγχαναν η Κοινωνία των Εθνών, και αργότερα τα Ηνωμένα Έθνη. Αλλά κατά κάποιον τρόπο, όλες αυτές οι προφητείες έμειναν ανεκπλήρωτες. Η κατάστασις είναι όμοια μ’ εκείνη που έκαμε τον Θεόν να διακηρύξη, σε κάποια άλλη κρίσιμη εποχή: «Και ιάτρευσαν το σύντριμμα . . . του λαού μου επιπολαίως, λέγοντες, Ειρήνη, ειρήνη· και δεν υπάρχει ειρήνη.» (Ιερεμ. 6:14) Πόσο αληθεύει αυτό γι’ αυτόν τον κόσμο σήμερα!

 2. Γιατί τόσο πολλές ανθρώπινες προβλέψεις αποτυγχάνουν; Πώς βρίσκονται σε αντίθεσι με τους προφητικούς λόγους του Ιεχωβά;

² Γιατί αυτές οι ανθρώπινες προβλέψεις για καλυτέρους καιρούς και για ειρήνη αποτυγχάνουν όλες; Εν πρώτοις, βασίζονται συνήθως σε ευσεβείς πόθους, μάλλον παρά σε γεγονότα. Πολλές απ’ αυτές γίνονται για προπαγανδιστικούς σκοπούς. Και το πιο σπουδαίο είναι ότι αυτές οι ανθρώπινες προρρήσεις στρέφονται εναντίον του εμπνευσμένου Λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής. Δεν είναι σε αρμονία με τους σκοπούς του Θεού γι’ αυτή τη γη που έχουν διακηρυχθή. Οι λόγοι του Ιεχωβά Θεού σ’ αυτούς τους δήθεν προφήτας είναι: «Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών, ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου.» Σχετικά με τον δικό του προφητικό Λόγο, προσθέτει: «Δεν θέλει επιστρέψει εις εμέ κενός, αλλά θέλει εκτελέσει το θέλημά μου, και θέλει ευοδωθή εις ό,τι αυτόν αποστέλλω.» (Ησ. 55:8, 11) Κι εσείς, επίσης, μπορείτε να έχετε βεβαία επιτυχία με το να προσέξετε επειγόντως αυτόν τον Λόγο!

ΕΝΑ «ΣΠΕΡΜΑ» ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΣ

 3. (α) Εναντίον τίνος εξεφράσθη η πρώτη προφητεία του Θεού, και τι προλέγει; (β) Ποια βάσις υπάρχει για να πιστεύωμε ότι ειρήνη και ελευθερία θ’ αποκατασταθούν στη γη;

³ Ας γυρίσωμε πίσω τις σελίδες της Γραφής στην πρώτη προφητεία εμπνευσμένη από τον Θεό, σχεδόν πριν από έξη χιλιάδες χρόνια. Ακούστε αυτή την κρίσι που απηγγέλθη στην Εδέμ. Είναι εναντίον του αποστάτου Σατανά, ο οποίος παρεπλάνησε τους πρώτους γονείς μας. Ο Ιεχωβά διακηρύττει: «Και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σού και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό [αυτός, ΜΝΚ] θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.» (Γεν. 3:15) Προλέγει συντριβή της κεφαλής του Σατανά. Και, σημειώστε πώς ο απόστολος Παύλος εφαρμόζει αυτό το εδάφιο γράφοντας σ’ εκείνους που αληθινά αγαπούν τον Θεό και τη δικαιοσύνη: «Ο δε Θεός της ειρήνης ταχέως θέλει συντρίψει τον Σατανάν υπό τους πόδας σας.» (Ρωμ. 16:20) Έτσι με τη συντριβή του Σατανά και του «σπέρματός» του ο Ιεχωβά φέρνει πραγματική ειρήνη σ’ αυτή τη γη, αποκαθιστώντας την κτίσι που στενάζει «εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού.» Η προφητεία του Ιεχωβά στην Εδέμ προμηθεύει τη βάσι γι’ αυτή την ελπίδα.—Ρωμ. 8:20, 21.

 4. (α) Ποιος είχε πρώτος ονομασθή «προφήτης» στη Βίβλο; (β) Ποια δύο αξιοσημείωτα θαύματα είχαν γίνει σχετικά με τον Ισαάκ;

⁴ Αλλά ποιος είναι το «σπέρμα» της γυναικός—το «σπέρμα» της διεκδικήσεως που υποστηρίζει το μέρος του Ιεχωβά στο ζήτημα που υπάρχει εναντίον του Σατανά; Δύο χιλιάδες χρόνια μετά την Εδέμ ο Ιεχωβά έρριψε πολύ φως σ’ αυτό το ζήτημα μέσω της πολιτείας του με τον «φίλον» του Αβραάμ—τον πρώτο άνθρωπο που ονομάζεται «προφήτης» στο Βιβλικό υπόμνημα. (Ιακ. 2:23· Γέν. 20:7) Ο Ιεχωβά έκαμε δύο αξιοσημείωτα θαύματα σχετικά με τον πιστό Αβραάμ. Με το πρώτο απ’ αυτά ενίσχυσε τον Αβραάμ και τη σύζυγό του, την από πολύν καιρό στείρα Σάρρα, ώστε να γεννήσουν τον μόνο γυιο των, τον Ισαάκ, στην γηραιά ηλικία των. (Γέν. 21:1-7) Ύστερ’ από χρόνια, όταν ο Ισαάκ είχε φθάσει σε νεαρή ανδρική ηλικία, ο Ιεχωβά διέταξε τον Αβραάμ να σφάξη τον Ισαάκ ως θυσία επάνω στο Όρος Μοριά. Ο Αβραάμ υπήκουσε. Αλλά όταν ήταν έτοιμος να βυθίση την μάχαιρα στον Ισαάκ, ένα άλλο θαύμα! Ένας άγγελος εκάλεσε τον Αβραάμ να παραιτηθή. Και ιδού! ένας κριός ήταν εκεί έτοιμος για ν’ αντικαταστήση τον Ισαάκ ως θυσία ολοκαυτώματος. Ο Ισαάκ επεστράφη στον Αβραάμ, ως να ήταν μέσω αναστάσεως.

 5. Ποια υπόσχεσι με όρκο έκαμε ο Ιεχωβά στον Αβραάμ, και πώς μπορείτε να συμμετάσχετε στην εκπλήρωσί της;

⁵ Πόσο πρέπει να είχε συγκλονισθή ο Αβραάμ από εκείνα που άκουσε κατόπιν!—την με όρκο προφητική διακήρυξι του Ιεχωβά, όπως διεβιβάσθη μέσω του αγγέλου: «Ότι, επειδή έπραξας το πράγμα τούτο, και δεν ελυπήθης τον υιόν σου, τον μονογενή σου, ότι ευλογών θέλω σε ευλογήσει, και πληθύνων θέλω πληθύνει το σπέρμα σου ως τα άστρα του ουρανού, και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης· και το σπέρμα σου θέλει κυριεύσει τας πύλας των εχθρών αυτού· και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου.» Αυτή η δεσμευμένη με όρκο υπόσχεσις είχε ήδη μια αξιοσημείωτη εκπλήρωσι. Με το να καλλιεργήτε πίστι ομοία με του Αβραάμ μπορείτε να έχετε τη χαρά της συμμετοχής στις περαιτέρω εκπληρώσεις της.—Γέν. 22:1-18· Εβρ. 11:8-19.

 6. (α) Ποια είναι μερικά από τα πράγματα που έχουν προφητευθή σχετικά με το «σπέρμα»; (β) Ποιον σπουδαίο σκοπό εξεπλήρωσαν αυτές οι προφητείες;

⁶ Στη διάρκεια των επομένων δύο χιλιάδων ετών, οι προφήται του Ιεχωβά έως τον Μαλαχία, και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, εξακολούθησαν να συγκεντρώνουν την προσοχή στο υποσχεμένο «σπέρμα.» Αυτός ο ίδιος ο υιός του Ισαάκ, επροφήτευσε ότι το «σπέρμα» θα ήταν ένας άρχων που θα ωνομάζετο Σηλώ, ή «Εκείνος Εις Ον Ανήκει,» από τον Ιούδα. (Γέν. 49:10) Ο Ησαΐας προείπε ότι θα εγεννάτο από μια παρθένο, από τον οίκο Δαβίδ, την ταπείνωσι και την απόρριψί του καθώς και τον θυσιαστικό του θάνατο. (Ησ. 14· 9:6, 7· 28:16· 50:6· 53:5-12) Ο Δανιήλ τον περιέγραψε ως ‘Χριστόν τον Ηγούμενον,’ και προείπε τις ακριβείς χρονολογίες της εμφανίσεώς του και της αποκοπής του σε θάνατο. (Δαν. 9:24-27) Άλλοι προφήται προσέθεσαν μικρές λεπτομέρειες για τη ζωή του και τη διακονία του, καθώς και για τον θάνατο και την ανάστασί του. (Μιχ. 5:2· Ωσηέ 11:1· Ζαχ. 9:9· 11:12· Ψαλμ. 22:16-18· 34:20· 16:10· 110:1) Εχρησίμευσαν άραγε αυτές οι εκατοντάδες προφητειών για τον προσδιορισμό της ταυτότητος του «σπέρματος» όταν Αυτό εμφανίσθηκε τελικά; Ασφαλώς εχρησίμευσαν, όπως επανειλημμένως εβεβαίωσαν κάτω από θεία έμπνευσι οι πιστοί μαθηταί του Μεσσίου!—Ματθ. 1:22, 23· 2:15, 17, 18· 12:40· 21:4, 5· 27:9· Λουκ. 2:11· Ιωάν. 19:23, 24, 31-37· Πράξ. 2:29-36.

 7. (α) Πώς οι απόστολοι του Ιησού προσδιορίζουν με θετικό τρόπο την ταυτότητα του «σπέρματος»; (β) Σε ποια ένδοξη εκπλήρωσι είχαν φθάσει τεσσάρων χιλιάδων ετών προφητείες;

⁷ Δεν είναι άξιον απορίας ότι ο Πέτρος, όταν ερωτήθηκε, μπόρεσε να πη τόσο θετικά σ’ Αυτόν: «Συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος»! (Ματθ. 16:16) Στα λόγια αυτά ο Παύλος προσθέτει τη δική του μαρτυρία: «Προς δε τον Αβραάμ ελαλήθησαν αι επαγγελίαι και προς το σπέρμα αυτού· δεν λέγει, Και προς τα σπέρματα, ως περί πολλών, αλλ’ ως περί ενός, «Και προς το σπέρμα σου,» όστις είναι ο Χριστός.» (Γαλ. 3:16) Ώστε, υπήρχε εκεί το «σπέρμα» της διεκδικήσεως για το οποίο είχε γίνει υπόσχεσις στην Εδέμ—και το «σπέρμα» του Αβραάμ. Ασφαλώς, δεν υπήρξε ματαία η προφήτευσις επί τέσσερες χιλιάδες έτη! Πόσο θαυμάσια συνεχωνεύθησαν στην εκπλήρωσί των η Εδεμική και η Αβρααμιαία υπόσχεσις! Διότι η θαυματουργική γέννησις του Ισαάκ, στην προχωρημένη ηλικία του Αβραάμ και της Σάρρας, εξεικόνιζε καλά το πώς ο Θεός θ’ απέστελλε το υποσχεμένο «σπέρμα» από την ουρανία, ομοία με σύζυγο οργάνωσί του των αγίων αγγέλων, ύστερ’ από αναμονή τεσσάρων χιλιετηρίδων. Και οι συνθήκες που περιέβαλλαν τη θυσία του Ισαάκ συνεδέοντο με το ‘κέντημα της πτέρνας’ που θα ελάμβανε το Εδεμικόν «σπέρμα» από το οποίον θα εθεραπεύετο, διότι μ’ αυτό εξεικονίζετο η μεγάλη θυσία του Ιησού στη γη, και η αποκατάστασίς του στην ουρανία παρουσία του Πατρός του μέσω αναστάσεως. Εδώ, λοιπόν, έχομε μια μεγαλειώδη βεβαίωσι ότι όλες οι προφητείες του Ιεχωβά θα έχουν ένδοξη εκπλήρωσι.

 8. Πώς πολλαπλασιάσθηκε το «σπέρμα» του Αβραάμ, και τι μπορεί να λεχθή για τον αριθμό του;

⁸ Ο απόστολος Παύλος είχε εμπνευσθή, επίσης, να εξηγήση τον πολλαπλασιασμό του «σπέρματος» του Αβραάμ—«ως τα άστρα του ουρανού, και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης.» Περιέγραψε τους κεχρισμένους ακολούθους του Ιησού ότι θα εγίνοντο «πάντες . . . εις εν Χριστώ Ιησού . . . άρα . . . σπέρμα του Αβραάμ, και κατά την επαγγελίαν κληρονόμοι.» Αυτοί πρόκειται να κληρονομήσουν την ουρανία βασιλεία μαζί με τον Χριστό. Αλλά ο αριθμός των δεν παρέμεινε για πάντα ακαθόριστος ‘ως τα άστρα και ως η άμμος,’ διότι ο Θεός απεκάλυψε αργότερα ότι αυτός ο πνευματικός Ισραήλ αποτελείται από 144.000 αγορασμένους από τη γη.—Γαλ. 3:28, 29· Αποκάλ. 7:4· 14:1, 3.

 9. Πώς εχρησιμοποίησε ο Ιεχωβά τον Ισραήλ, και σε τι εφιστούσε την προσοχή το σχέδιο της σκηνής;

⁹ Σε μια θαυμαστή εξεικόνισι της ενδόξου υπηρεσίας που θα εκτελούσε το υποσχεμένο «σπέρμα,» ο Ιεχωβά εχρησιμοποίησε το κατά σάρκα σπέρμα του Αβραάμ, τον αρχαίο Ισραήλ, για να κάνη προφητικά πρότυπα. Ακολουθώντας το εμπνευσμένο από τον Ιεχωβά «σχέδιον,» επιδέξιοι εργάται, γεμάτοι από «το πνεύμα του Θεού,» ανήγειραν τη σκηνή, με τα παραπετάσματα και τα σκεύη της. (Έξοδ. 35:30· 36:3) Εδώ επί πεντακόσια περίπου χρόνια, και τετρακόσια ακόμη χρόνια στο ναό που ανήγειρε ο Σολομών, το ιερατείο του Ισραήλ ήταν υποχρεωμένο να προσφέρη τις θυσίες που διέτασσε ο Ιεχωβά. Πιθανώς εκατομμύρια θυσίες είχαν προσφερθή στη διάρκεια των αιώνων, και όλες αυτές ‘είχαν την μαρτυρίαν του Ιησού,’ εφιστώντας την προσοχή στην τελεία ανθρωπίνη θυσία του καθώς και στο έργο του ως αναστημένου Αρχιερέως, ο οποίος θα διακονή σ’ εκείνους εκ του ανθρωπίνου γένους «τους προσμένοντας αυτόν δια σωτηρίαν.»—Εβρ. 7:26-28· Αποκάλ. 19:10.

10. (β) Με ποιο τρόπο απέδειξε ο Ιησούς ότι ήταν ένα «σπέρμα» διεκδικήσεως, και πώς αμείφτηκε; (β) Ποιες προφητείες μας υπενθυμίζουν τα εδάφια Εβραίους 10:12, 13;

¹⁰ Ο Ιησούς απεδείχθη ότι ήταν ένα «σπέρμα» διεκδικήσεως, με το ότι διεκράτησε άψογη ακεραιότητα στον Ιεχωβά κι εμεγάλυνε τον Ιεχωβά, ακόμη και όταν εδέχθη το οδυνηρό ‘κέντημα της πτέρνας’ στο ξύλο του μαρτυρίου. Μ’ αυτό, ευλογήθηκε ο Ιεχωβά Θεός, ως Εκείνος τον οποίον υποτυπούσε ο Αβραάμ. (Γέν. 22:17) Αλλά και άλλες ευλογίες επρόκειτο να έλθουν! Δείχνοντας την εκπλήρωσι του Ψαλμού 110, ο Παύλος λέγει για τον Ιησού: «Αυτός αφού προσέφερε μίαν θυσίαν υπέρ αμαρτιών, εκάθισε διαπαντός εν δεξιά του Θεού, προσμένων του λοιπού εωσού τεθώσιν οι εχθροί αυτού υποπόδιον των ποδών αυτού.» (Εβρ. 10:12, 13) Ναι, «οι εχθροί αυτού.» Αυτή η έκφρασις μάς επαναφέρει πίσω στο εδάφιο Γένεσις 3:15, όπου διαβάζομε για «έχθραν» μεταξύ των δύο ‘σπερμάτων’. Μας υπενθυμίζει, επίσης, την υπόσχεσι που είχε δώσει ο Θεός στον Αβραάμ με όρκο, ότι το ‘σπέρμα του θέλει κυριεύσει τας πύλας των εχθρών αυτού.’ Ποιο είναι αυτό το εχθρικό «σπέρμα,» και πώς το «σπέρμα» της γυναικός του Θεού το ταπεινώνει;

Ο ΟΦΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ

11. Πώς περιγράφει ο Ιωάννης τα «τέκνα του Διαβόλου»;

¹¹ Σχετικά με το «σπέρμα» του πρωτίστου εχθρού Σατανά, ο απόστολος Ιωάννης γράφει: «Εν τούτω γνωρίζονται τα τέκνα του Θεού και τα τέκνα του διαβόλου. Πας όστις δεν πράττει δικαιοσύνην, δεν είναι εκ του Θεού, ουδέ όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού. Διότι αυτή είναι η παραγγελία την οποίαν ηκούσατε απ’ αρχής, να αγαπώμεν αλλήλους· ουχί καθώς ο Κάιν ήτο εκ του πονηρού, και έσφαξε τον αδελφόν αυτού. Και δια τι έσφαξεν αυτόν; διότι τα έργα αυτού ήσαν πονηρά, τα δε του αδελφού αυτού δίκαια.»—1 Ιωάν. 3:10-12.

12, 13. (α) Με τι ταυτίσθηκε πάντοτε το «σπέρμα του όφεως»; (β) Ποια διάφορα μέρη του «σπέρματος» του Σατανά υπάρχουν;

¹² Ένας εσφαλμένος τρόπος λατρείας, μαζί με μίσος για τον αδελφό του, ήταν εκείνο που έκαμε τον Κάιν τέκνον του Διαβόλου. (Γέν. 4:3-8) Και έως σήμερα, η ταυτότης του «σπέρματος του όφεως» προσδιορίζεται από την ψευδή λατρεία, έχει δε αυτό διώξει και θανατώσει αληθινούς λάτρεις του Θεού. Μετά τον κατακλυσμό της εποχής του Νώε, ανεπτύχθη μια παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, βασισμένη επάνω στα μυστήρια της Βαβυλώνος. (Γέν. 10:9) Τόσο αξιόμεμπτη είναι στα όμματα του Θεού αυτή η αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, ώστε η τελική προφητεία της Αγίας Γραφής την περιγράφει ως ‘Βαβυλώνα την μεγάλην, την μητέρα των πορνών και των βδελυγμάτων της γης.’—Αποκάλ. 17:5.

¹³ Είναι ανάγκη να είμεθα σ’ επιφυλακή εναντίον αυτού του θρησκευτικού «σπέρματος» του Σατανά, κι επίσης εναντίον των Σατανικών «ουρανών» που αποτελούν επίσης μέρος του «σπέρματός» του. (Εφεσ. 6:12) Ο Σατανάς έχει οργανώσει αυτό το πνευματικό «σπέρμα» από τους αγγέλους, οι οποίοι απεδείχθησαν απειθείς την εποχή του Νώε, και επάνω στους οποίους έγινε ‘Βεελζεβούλ ο άρχων των δαιμονίων.’ (Ματθ. 12:24· 2 Πέτρ. 2:4) Ο Σατανάς έθεσε, επίσης, «πάντα τα βασίλεια του κόσμου» υπό τον έλεγχό του, χρησιμοποιώντας τους δαίμονάς του ως «άρχοντας» επάνω σ’ αυτά. (Ματθ. 4:8, 9· Δαν. 10:13, 20) Το «σπέρμα» του Σατανά έφθασε έτσι να είναι μια ισχυρή οργάνωσις στον ουρανό και στη γη. Αποτελεί το όργανό του με το οποίο προσπαθεί να καταβροχθίση εκείνους που αγαπούν δικαιοσύνη, και οφείλομε να είμεθα προσεκτικοί μήπως υποδουλωθούμε ποτέ απ’ αυτήν.—1 Πέτρ. 5:8, 9.

14. Πώς απεκάλεσε ο Ιησούς τον θρησκευτικό κλήρο της εποχής του, και γιατί;

¹⁴ Ο θρησκευτικός κλήρος της εποχής του Ιησού αποτελούσε μέρος του «σπέρματος» του Σατανά. Εδίδασκαν παραδόσεις αντί του Λόγου του Θεού, και έχυσαν το δίκαιο αίμα των προφητών του Θεού. Ο Ιησούς τους απεκάλεσε «Όφεις, γεννήματα εχιδνών.» (Ματθ. 23:33-36· 15:6) Αυτοί ισχυρίζοντο ότι ήσαν «σπέρμα» του Αβραάμ, αλλά ο Ιησούς τους είπε: «Εάν ήσθε τέκνα του Αβραάμ, τα έργα του Αβραάμ ηθέλετε κάμνει. Τώρα δε ζητείτε να με θανατώσητε, άνθρωπον όστις σας ελάλησα την αλήθειαν, την οποίαν ήκουσα παρά του Θεού· τούτο ο Αβραάμ δεν έκαμε. Σεις κάμνετε τα έργα του πατρός σας. . . . Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου, και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος, και δεν μένει εν τη αληθεία· διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ.»—Ιωάν. 8:39-41, 44.

15, 16 (α) Είναι όλες οι θρησκείες καλές; Γιατί απαντάτε έτσι; (β) Πώς στέκει ο «Χριστιανικός κόσμος» σχετικά με τα εδάφια Ματθαίος 7:15, 16;

¹⁵ Σε ποιο «σπέρμα» ανήκουν οι σύγχρονες θρησκείες αυτού του κόσμου; Οφείλομε να είμεθα προσεκτικοί σε δηλώσεις όπως, «Όλες οι θρησκείες είναι καλές.» Δεν είναι όλες οι θρησκείες καλές, και ειδικά εκείνες οι οποίες έχουν βαθιά αναμιχθή στην κοσμική πολιτική. Ο Παύλος προειδοποίησε τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνος για μια διαφθορά της αληθινής θρησκείας, λέγοντας: «Φοβούμαι όμως μήπως, καθώς ο όφις εξηπάτησε την Εύαν δια της πανουργίας αυτού, διαφθαρή ούτως ο νους σας εκπεσών από της απλότητος της εις τον Χριστόν.» (2 Κορ. 11:3) Έλαβε χώραν αυτή η διαφθορά; Η ιστορία αποδεικνύει ότι έλαβε χώραν, ακριβώς όπως το είχαν προείπει οι απόστολοι. (Πράξ. 20:29, 30· 2 Θεσ. 2:3-12· 1 Ιωάν. 2:18, 19) Και ο Ιησούς, επίσης, προεφήτευσε γι’ αυτό, όταν είπε: «Προσέχετε δε από των ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς εσάς με ενδύματα προβάτων, έσωθεν όμως είναι λύκοι άρπαγες. Από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς.»—Ματθ. 7:15, 16.

¹⁶ Τι καρπούς, παραδείγματος χάριν, παρήγαγε ο «Χριστιανικός κόσμος»; Επειδή αντικατέστησε την αγνή διδασκαλία της Γραφής με Βαβυλωνιακές παραδόσεις, τόσο ο Καθολικισμός όσο και ο Προτεσταντισμός σήμερα βρίσκονται σε κατάστασι δογματικής συγχύσεως. Παρατηρήστε, επίσης, τους «καρπούς» του υπό την μορφή της Ιεράς Εξετάσεως, των σταυροφοριών, των «ιερών πολέμων» και των δύο παγκοσμίων πολέμων, οι οποίοι εξαπελύθησαν μεσ’ από τον «Χριστιανικό κόσμο,» και έλαβαν πρόθυμη υποστήριξι από τον κλήρο και τους στρατιωτικούς ιερείς και των δύο παρατάξεων. Μπορεί ο «Χριστιανικός κόσμος» να προβάλη οποιονδήποτε ισχυρισμό ότι είναι ταυτισμένος με το «σπέρμα» που περιγράφεται στον Λόγο της προφητείας του Ιεχωβά ως ο «Άρχων Ειρήνης»;—Ησ. 9:6, 7· 2:4.

ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ

17. Πώς αυτό το ζήτημα έφθασε σ’ ένα αποκορύφωμα από το 1914, και γιατί;

¹⁷ Όπως εξηγήθηκε λεπτομερώς στο βιβλίο Ο Καιρός Είναι Εγγύς, που εξεδόθη από την Εταιρία Σκοπιά το 1889, η Βιβλική προφητεία, περιλαμβανομένης και της προφητείας του Δανιήλ κεφάλαιον 4, εφιστούσε την προσοχή στο έτος 1914 ως ένα αξιοσημείωτο έτος.a Αυτό επρόκειτο να σημειώση το τέλος των «επτά καιρών,» ή 2.520 ετών, της ανεμπόδιστης κυριαρχίας της γης από τα έθνη που βρίσκονται υπό τον Σατανά. Αυτό επρόκειτο να είναι ο καιρός για ν’ αναλάβη το υποσχεμένο «σπέρμα» βασιλική εξουσία στον ουρανό. Και πράγματι, ο παγκόσμιος πόλεμος, ο οποίος ήλθε το 1914 ως η αρχή των «ωδίνων,» ήταν σαφής απόδειξις ότι το σύστημα πραγμάτων του Σατανά διήρχετο τώρα τις έσχατες ημέρες του. Η θλίψις στη γη εξακολούθησε ν’ αυξάνη, ως αξιοσημείωτη εκπλήρωσις της προφητείας του Ιησού που εκτίθεται στα κεφάλαια 24 και 25 του κατά Ματθαίον ευαγγελίου σχετικά με τη ‘συντέλεια του συστήματος πραγμάτων.’ Η εχθρότης μεταξύ των δύο ‘σπερμάτων’ προχώρησε, επίσης, προς ένα αποκορύφωμα, όπως προειδοποίησε ο Ιησούς τους ακολούθους του: «Τότε θέλουσι σας παραδώσει εις θλίψιν, και θέλουσι σας θανατώσει· και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών δια το όνομά μου. . . . Και πολλοί ψευδοπροφήται θέλουσιν εγερθή, και πλανήσει πολλούς· και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή. Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή.» (Ματθ. 24:3, 9-13) Σύμφωνα με την προφητεία, ο «Χριστιανικός κόσμος» πλήττεται από ανομία. Και που μέσα στον «Χριστιανικό κόσμο» μπορείτε να βρήτε γνήσια αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό και τη δικαιοσύνη του; Μακάριοι όμως είναι εκείνοι οι οποίοι έχουν εξέλθει από τα βαβυλωνιακά θρησκευτικά συστήματα του «Χριστιανικού κόσμου,» και οι οποίοι υπομένουν με την ελπίδα της σωτηρίας μέσω του Χριστού, του «σπέρματος.»—Εβρ. 9:28· Λουκ. 21:34-36.

18, 19. (α) Γιατί το «σπέρμα» του εχθρού επιτίθεται στους αληθινούς Χριστιανούς; (β) Ποια παραδείγματα δίδονται για την προστασία του Θεού επάνω στο λαό του, και τι μπορούμε να διδαχτούμε απ’ αυτό;

¹⁸ Οι Χριστιανοί, οι οποίοι βασίζονται στην Αγία Γραφή, είναι απησχολημένοι στο να υπακούουν στην προφητική εντολή του Ιησού για την εποχή μας: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει έλθει το τέλος.» (Ματθ. 24:14) Γι’ αυτό, το «σπέρμα» του εχθρού τους εδίωξε ανηλεώς κατά καιρούς. Παραδείγματος χάριν, στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Καθολικός Χίτλερ της Γερμανίας διεκήρυξε σχετικά μ’ αυτούς τους Χριστιανούς μάρτυρας του Ιεχωβά: «Αυτό το γένος θα εξαλειφθή στη Γερμανία!» Να σταλούν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως! Αλλά τελικά ο Χίτλερ ήταν εκείνος που εξέλιπε, ενώ οι μάρτυρες του Ιεχωβά ελευθερώθηκαν για να συνεχίσουν το ωργανωμένο των κήρυγμα. Ιδού ένα έξοχο παράδειγμα της διαφυλάξεως από τον Ιεχωβά του λαού του ανάμεσα απ’ αυτούς τους κινδυνώδεις καιρούς:

¹⁹ Τον Απρίλιο του 1945, η προσέγγισις των Ρωσικών στρατευμάτων ανάγκασε τους Εθνικοσοσιαλιστάς να εκκενώσουν το Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως του Σανξενχάουζεν. Μια ομάς μαρτύρων του Ιεχωβά ώφειλε να προχωρήση έξω μαζί με τους υπολοίπους. Λεηλασίες, πανικός και συμπλοκές τους περιέβαλλαν, και οι εκκωφαντικοί βομβαρδισμοί του πολέμου επλησίαζαν ολοένα περισσότερο. Τι έκαμαν αυτοί; Παρέμειναν όλοι μαζί. Παρέμειναν κοντά στον Ιεχωβά με προσευχή. Διετήρησαν θεοκρατική τάξι στο στρατόπεδό των. Έδιναν μαρτυρία για τη βασιλεία του Θεού σ’ εκείνους που συναντούσαν στο δρόμο των. Οι άνθρωποι τους άκουαν ευχαρίστως και τους επρομήθευσαν τροφή και στέγη για τη νύχτα, ενώ χιλιάδες άλλων ανθρώπων πέθαιναν γύρω των. Ο Ιεχωβά ήταν μαζί με τον λαό του που είχε διακρατήσει ακεραιότητα, όπως δείχνει η ακόλουθη αφήγησις από ένα του ομίλου:

«Από τον όμιλό μας που απετελείτο από 230 περίπου αδελφούς και αδελφές κανείς, ούτε ακόμη και ο πιο αδύνατος, δεν έπεσε στο δρόμο· παρά το γεγονός ότι είχαμε μεταξύ μας μερικούς αδελφούς ηλικίας 65 έως 75 ετών. Όλοι έστεκαν πιστά. Μπορούσατε και πάλι να παρατηρήσετε το Θεοκρατικό πνεύμα και την διευθέτησι καθώς και το πώς μας επροστάτευε ο άγγελος του Κυρίου. Πόσο θαυμάσια εξεπληρώνοντο τότε οι υποσχέσεις του Ιεχωβά στα εδάφια Ησαΐας 40:29-31.»

Ο Ιεχωβά πράγματι «αυξάνει την δύναμιν» μεταξύ εκείνων οι οποίοι πιστά υποστηρίζουν το μέρος του στο ζήτημα που υπάρχει μεταξύ των δύο ‘σπερμάτων.’

20. (α) Ποια πρόσφατα παραδείγματα δείχνουν τη δύναμι του Ιεχωβά υπέρ του λαού του; (β) Ποια είναι η απόφασις του Σατανά και τι πρέπει ν’ αναμένεται;

²⁰ Και στις ακόμη πιο πρόσφατες ημέρες, πόσο θαυμασίως έχει ενισχύσει ο Ιεχωβά τους πιστούς δούλους του για να παραμείνουν σταθεροί στην αληθινή λατρεία παρά τη δαιμονική εναντίωσι στην Κούβα, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, και στη Μαλάουι, τη Ζάμπια και την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία! Με τον θυμό του εναντίον της ομοίας με γυναίκα οργανώσεως του Θεού, ο Σατανάς είναι αποφασισμένος, ως το πικρό τέλος, «να κάμη πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής, τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρία του Ιησού.» Ο Σατανάς συγκεντρώνει ολόκληρη την οργάνωσι του «σπέρματός» του στον ουρανό και στη γη για την τελική ολοκληρωτική επίθεσι στους φαινομενικά ανυπεράσπιστους Μάρτυρας, οι οποίοι διακηρύττουν τους σκοπούς της Βασιλείας του Ιεχωβά δια Χριστού.—Αποκάλ. 12:17· Ιεζεκιήλ κεφ. 38.

21. (α) Γιατί είναι τώρα ο κατάλληλος καιρός για να ‘αγρυπνή’ ένας; (β) Τι αναμένει την ‘Βαβυλώνα την Μεγάλη’ και από τι εξαρτάται η επιβίωσις;

²¹ Η τελική αναμέτρησις πλησιάζει! Ο Σατανάς προσπαθεί να επιφέρη σύγχυσι στους ανθρώπους με προπαγάνδα, καθώς τα «πνεύματα [εμπνευσμένες εκφράσεις, ΜΝΚ] δαιμόνων» συνάγουν τα έθνη μαζί ‘εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος . . . τον Αρμαγεδδώνα.’ Είναι τώρα ο κατ’ εξοχήν καιρός για τον λαόν του Θεού ν’ αγρυπνή’! (Αποκάλ. 16:13-16) Η ανομία, η βία και η αγωνία αυξάνουν στη γη. Αλλά κάποτε προτού εξαγγελθή ελευθερία σ’ όλη τη γη για όλο το ανθρώπινο γένος, το «σπέρμα» του Σατανά, περιλαμβανομένης και της ‘Βαβυλώνος της Μεγάλης,’ πρέπει να τεθή κατά μέρος. Η τύχη που θα έχη η θρησκευτική Βαβυλών της αξίζει καλά, διότι περιγράφεται ως ‘μεθύουσα εκ του αίματος των αγίων, και εκ του αίματος των μαρτύρων του Ιησού.’ Αυτή η ερήμωσις της παγκοσμίας αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας καταφθάνει μ’ εκπληκτικό αιφνιδιασμό, ακριβώς «εν μια ώρα,» όπως τονίζει η Αποκάλυψις τρεις φορές. Τώρα είναι ζωτικά επείγον για όλους εκείνους, που επιθυμούν να ταυτισθούν με το αληθινό «σπέρμα» της επαγγελίας, να προσέξουν την εντολή του αγγέλου: «Εξέλθετε εξ αυτής, ο λαός μου, δια να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής.» Αυτή η ιδία η επιβεβαίωσίς σας εξαρτάται από την απελευθέρωσί σας από κάθε ανάμιξι με την ψευδή θρησκεία!—Αποκάλ. 17:6· 18:4, 10, 17, 19.

22. Πώς ο προφητικός Λόγος περιγράφει τη νίκη εναντίον του Σατανά και του «σπέρματός» του;

²² Σε πολλά σημεία, ο προφητικός Λόγος προειδοποιεί για την εκτέλεσι της κρίσεως του Θεού επάνω στον Σατανά και το «σπέρμα» του. Παραδείγματος χάριν, έχομε τα εδάφια Ιερεμίας 25:31-38 (ΜΝΚ) που μας λέγουν ότι «εν εκείνη τη ημέρα θέλουσι κοίτεσθαι τεθανατωμένοι παρά Ιεχωβά απ’ άκρου της γης έως άκρου της γης.» Στην πρώτη γραμμή είναι οι πολιτικοί και θρησκευτικοί «ποιμένες,» οι οποίοι θα ‘ολολύξουν, και θ’ αναβοήσουν,’ και μαζί τους θα κυλισθούν στο χώμα οι «έγκριτοι του ποιμνίου» μαζί με τους ευνοουμένους εξέχοντας ακολούθους, οι οποίοι τους ακολουθούν στην καταστροφή. Τελικά, αυτός ο ίδιος ο Όφις ο αρχαίος, μαζί με τους δαίμονές του, θα περιορισθούν για χίλια έτη. Τα εδάφια Αποκάλυψις 19:11 έως 20:3 περιγράφουν πώς ο Χριστός Ιησούς και οι άγιοι άγγελοι του ουρανού θα πολεμήσουν για μια τέτοια ακριβώς νίκη, για τη διεκδίκησι του ονόματος του Ιεχωβά. Ο θρίαμβος επί του Όφεως και του «σπέρματός» του θα είναι πλήρης!

ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ «ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ»

23, 24. (α) Πώς θα εκπληρωθή το τελικό μέρος της επαγγελίας προς τον Αβραάμ; (β) Γιατί μπορούμε να είμεθα βέβαιοι γι’ αυτό, κι’ έτσι πώς πρέπει να ενεργήσωμε;

²³ Έτσι το «σπέρμα» κυριεύει «τας πύλας των εχθρών αυτού.» Αλλά θ’ ακολουθήσουν περισσότερα. Διότι η με όρκο δοσμένη στον Αβραάμ υπόσχεσις του Ιεχωβά τερματίζει με τα εξής λόγια: «Και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου.» (Γέν. 22:18) Για να ‘ευλογηθούν,’ αυτά τα «έθνη» οφείλουν να υπακούσουν, όπως ακριβώς υπήκουσε ο Αβραάμ. Είτε πρόκειται γι’ αυτούς από το ανθρώπινο γένος οι οποίοι διέρχονται ζώντες μέσ’ από τον Αρμαγεδδώνα, είπε για «τους νεκρούς μικρούς και μεγάλους,» οι οποίοι ίστανται σ’ αυτή τη γη και πάλι μέσω αναστάσεως, όλοι οφείλουν ν’ ασκήσουν πίστι στο ιερατικό «σπέρμα» και στην απολυτρωτική του θυσία, και όλοι οφείλουν να τεθούν κάτω από τη βασιλική εξουσία των ‘νέων ουρανών,’ που αποτελούνται από τον Χριστό και τους 144.000 συντρόφους του. Και τι μεγαλειώδεις ευλογίες υπάρχουν εναποθηκευμένες για όλους εκείνους οι οποίοι ‘ευλογούνται’ έτσι λόγω της υπακοής! Διότι αυτοί θ’ αποτελέσουν μια «νέαν γην»—μια ευτυχισμένη, ειρηνική, στοργική κοινωνία ανθρώπων όλων των φυλών. Θ’ αποκατασταθούν σε ακτινοβόλο υγεία και νεότητα, με προοπτική αιωνίου ζωής «εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού.» Αφού ο απόστολος Ιωάννης είχε αυτή την μεγαλοπρεπή όρασι της μεγαλειώδους διευθετήσεως του Θεού για την εποχή εκείνη, ο ίδιος ο Ιεχωβά προσέθεσε την σφραγίδα του στην περιγραφή αυτών των ευλογιών που είναι, εναποθηκευμένες για το ανθρώπινο γένος, λέγοντας, «Γράψον· διότι ούτοι οι λόγοι είναι αληθινοί και πιστοί.»—Αποκάλ. 21:1-5· 20:11-13· Ρωμ. 5:12, 18· 8:21.

²⁴ Και πάλι, στο εδάφιο Αποκάλυψις 22:6 (ΜΝΚ) διαβάζομε: «Ούτοι οι λόγοι είναι πιστοί και αληθινοί· και Ιεχωβά ο Θεός των αγίων προφητών απέστειλε τον άγγελον αυτού, δια να δείξη εις τους δούλους αυτού τα όσα πρέπει να γείνωσι ταχέως.» Και μ’ ένα τόνο επειγούσης μορφής η προφητεία προσθέτει: «Ιδού έρχομαι ταχέως· μακάριος όστις φυλάττει τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου.» «Ιδού, έρχομαι ταχέως· και ο μισθός μου είναι μετ’ εμού, δια να αποδώσω εις έκαστον ως θέλει είσθαι το έργον αυτού.» Είθε ν’ αγωνιζώμεθα γι’ αυτόν τον μισθό, με το να εργαζώμεθα για την πιστή υποστήριξι του «σπέρματος» το οποίο διεκδικεί το άγιον όνομα του Ιεχωβά!—Αποκάλ. 22:7, 12.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Ο Ιησούς είπε στους θρησκευτικούς ηγέτες της εποχής του! «Σεις είσθε εκ πατρός του Διαβόλου.» Υπό το φως αυτής της αληθείας, οφείλομε να είμεθα προσεκτικοί σε δηλώσεις όπως «Όλες οι θρησκείες είναι καλές»