Διαθέτετε Χρόνο για να Προσεύχεσθε Κάθε Μέρα
1. Ποια είναι μια καλή συνήθεια πριν από το φαγητό;
ΟΤΑΝ τα μέλη της οικογενείας συγκεντρώνωνται κάθε μέρα για τα γεύματά τους είναι μια καλή συνήθεια πρώτα να εκφράζουν εκτίμησι για την προμήθεια της τροφής. Προσεύχεσθε στον Θεό για την τροφή που τρώτε; Είναι αλήθεια ότι μπορεί με τα λεφτά σας να την έχετε αγοράσει και ίσως με τα χέρια σας να την έχετε καλλιεργήσει ή ετοιμάσει για σερβίρισμα, αλλά, σκεφθήτε, δεν είναι ο Δημιουργός μας εκείνος που έκαμε εν πρώτοις αυτή τη θαυμαστή προμήθεια για τροφή, όπως εξηγείται στο βιβλίο της Γενέσεως: «Ιδού, σας έδωκα πάντα χόρτον κάμνοντα σπόρον, όστις είναι επί του προσώπου πάσης της γης, και παν δένδρον, το οποίον έχει εν εαυτώ καρπόν δένδρου κάμνοντα σπόρον· ταύτα θέλουσιν είσθε εις εσάς προς τροφήν»;—Γέν. 1:29.
2. (α) Πρέπει να είμεθα πάρα πολύ απησχολημένοι για ν’ αναγνωρίσωμε τον Δοτήρα της τροφής; (β) Ποια εμπιστοσύνη εξέφρασαν ο Δαβίδ και ο Χριστός Ιησούς;
2 Ο Ιεχωβά έχει σχεδιάσει με θαυμαστό τρόπο την απέραντη θελκτική ποικιλία πραγμάτων για να τρώμε όπως σιτηρά, λαχανικά, φρούτα και κρέας. Πώς μπορεί να είναι κανείς πάρα πολύ απησχολημένος για να θυμάται τον Δοτήρα όλων αυτών των ζωτικών πραγμάτων όπως η τροφή που τρώμε και η ανάγκη καθημερινής διατροφής. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να δείξη κανείς την εκτίμησι και την αναγνώρισι που οφείλονται στον Θεό σχετικά μ’ αυτό. Και πάλι μπορούμε να μιμηθούμε τον Χριστό Ιησού, ο οποίος μας εδίδαξε να προσευχώμεθα: «Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος εις ημάς σήμερον.» (Ματθ. 6:11) Όταν έθρεψε χιλιάδες με θαυματουργικό τρόπο εξέφρασε μια ευλογία. (Ματθ. 14:14-21) Μπορούμε να έχωμε πίστι στο ότι ο Ιεχωβά δεν θ’ αφήση το λαό του να πεινάση. Ο Δαβίδ είχε αυτή την εμπιστοσύνη όταν έγραψε: «Νέος ήμην και ήδη εγήρασα, και δεν είδον δίκαιον εγκαταλελειμμένον ουδέ το σπέρμα αυτού ζητούν άρτον.»—Ψαλμ. 37:25· Ματθ. 6:31-33.
3. (α) Ποιο είναι ένα σπουδαίο μέρος της λατρείας μας; (β) Γιατί πρέπει να προσερχώμεθα εγκαίρως για την έναρξι των συναθροίσεών μας;
3 Η εκκλησιαστική προσευχή είναι ένα ζωτικό μέρος της λατρείας μας. Δείχνει κατάλληλο σεβασμό για το ότι έχομε προσέλθει στις συναθροίσεις που έχουν διευθετηθή για την εκκλησία εγκαίρως ώστε να καθήσωμε και ν’ ακούσωμε προσεκτικά την εναρκτήριο προσευχή. Ένας αφιερωμένος αδελφός εκλέγεται για να εκπροσωπήση τον όμιλο σε προσευχή. Ν’ ακούτε τι λέγει καθώς εκφράζεται με προσευχή στον Θεό. Αν συμφωνήτε με τις σκέψεις που εκφράζονται, μπορείτε να πήτε από την καρδιά σας ‘Αμήν’ (Εβραϊκή λέξις που σημαίνει «βεβαίως»).—1 Κορ. 14:16.
4. Τι επιτυγχάνει η προσευχή για κείνους οι οποίοι παρευρίσκονται στην συνάθροισι;
4 Είναι ενθαρρυντικό ν’ ακούτε θερμές εκφράσεις αίνου και ευχαριστιών στον Ιεχωβά, που ακούει προσευχή, και αίτησι για το πνεύμα του και την καθοδήγησί του. Πόσο κατάλληλο είναι να προσευχώμεθα στην αρχή και στο τέλος των συναθροίσεών μας για μελέτη της Γραφής και εκπαίδευσι. Αυτό βοηθεί τον παρευρισκόμενο ν’ απομακρύνη σκέψεις που αποσπούν την προσοχή και δίνει ένα τόνο σοβαρότητος στην διευθέτησι. Νέοι και ηλικιωμένοι μπορούν ν’ ακούν και να μαθαίνουν να φοβούνται και να υπακούουν στον Θεό όταν συναθροίζωνται. (Δευτ. 31:12) Πραγματικά η πολύτιμη προμήθεια της προσευχής στις συναθροίσεις μας συνδέει τους αδελφούς μας με αγάπη και ενότητα και μας βοηθεί να ενθυμούμεθα εκείνους που δεν είναι σε θέσι να παρευρίσκωνται. (Πράξ. 12:5) Η ομαδική προσευχή συνδέει μια εκκλησία και, μαζί με άλλες πνευματικές ευλογίες των συναθροίσεων, παροτρύνει όλους σε αγάπη και καλά έργα.—Εβρ. 10:24, 25.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ
5, 6. (α) Υπάρχει κάποια ειδική στάσις ή ειδικός τύπος που απαιτείται όταν κανείς προσεύχεται; (β) Γιατί το να γονατίση κανείς βοηθεί;
5 Η ομιλία με τον Θεό δεν πρέπει να περιορίζεται στην ώρα του φαγητού και των εκκλησιαστικών συναθροίσεων. Μπορούμε να βρίσκωμε πολλές ευκαιρίες κάθε μέρα για να επικοινωνούμε με τον Πατέρα μας στον ουρανό. Δεν υπάρχει καμμιά ειδική στάσις που είναι αναγκαία ούτε και ειδικός τύπος που πρέπει ν’ ακολουθήση κανείς. Ο απόστολος Παύλος αμέσως μετά την περιγραφή της πνευματικής πανοπλίας παραθέτει τα εξής λόγια: «Προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης προσευχής και δεήσεως διά του πνεύματος.»—Εφεσ. 6:18.
6 Το να γονατίση κανείς όταν προσεύχεται τον βοηθεί να έχη την ορθή στάσι της διανοίας. Είναι ένας πλήρης σεβασμού τρόπος να πλησιάζη κανείς τον Κυρίαρχο του σύμπαντος. (Εφεσ. 3:14) Σε μερικές χώρες υπάρχει συνήθεια να υποκλίνωνται μπροστά σε ανθρώπους. Είναι πάρα πολύ κατάλληλο να υποκλίνεται κανείς στο Μεγαλύτερο Πρόσωπο που υπάρχει. Η πρόσκλησις του Ψαλμού 95:6 είναι: «Δεύτε, ας προσκυνήσωμεν και ας προσπέσωμεν· ας γονατίσωμεν ενώπιον του Ιεχωβά, του Ποιητού ημών.» Είναι θαυμαστό το να σκέπτεται κανείς μόνον ότι δεν απαιτείται να ορισθή συνάντησις σε κάθε ώρα και σε κάθε μέρος μια σύντομη αίτησις ή έκφρασις ευγνωμοσύνης μπορεί να γίνη στον Θεό μέσω του αγωγού, του Ιησού Χριστού.—Ιωάν. 16:23.
7. (α) Ονομάστε δυο ζωτικά πράγματα που πρέπει να εξετάζωνται όταν ομιλούμε με τον Θεό. (β) Γιατί είναι καλό να βρίσκεται κανείς σ’ ένα ήσυχο μέρος;
7 Η ομιλία προς τον Θεό είναι ζήτημα καρδιάς καθώς επίσης και διανοίας. Ο ψαλμωδός ετόνισε αυτό το σημείο λέγοντας: «Έκραξα εν όλη καρδία· άκουσόν μου, Ιεχωβά.» (Ψαλμ. 119:145 ΜΝΚ) Αντί ν’ απαιτήται μια ειδική σωματική στάσις ή ειδικός τόπος για προσευχή, εκείνο που λέτε και το ελατήριο που υπάρχει πίσω από τα λόγια είναι εκείνο που υπολογίζεται. Μη επαναλαμβάνετε τα ίδια πράγματα. Μερικοί νομίζουν ότι η προσευχή είναι πιο αποτελεσματική μ’ αυτό τον τρόπο. Αλλ’ αυτό δεν είναι εκείνο που συνέστησε ο Ιησούς. (Ματθ. 6:7) Δεν είναι καλό ν’ αποστηθίζη κανείς λέξεις γι’ αυτό το σκοπό. Για μια ειλικρινή προσευχή οι ιδέες και οι σκέψεις είναι εκείνες που έχουν την μεγαλύτερη σημασία. Η λατρεία πρέπει να προέρχεται από την καρδιά, όχι από τα χείλη. (Ματθ. 15:8) Είναι ωφέλιμο και βοηθεί στο να συγκεντρώνεται κανείς όταν ζητή ένα ήσυχο τόπο για να μιλήση στον Θεό.—Βλέπε Ματθαίος 6:6· Μάρκος 1:35· Λουκάς 9:18.
8. Γιατί πρέπει να γίνεται εξομολόγησις των αμαρτημάτων μας; Με ποια βάσι;
8 Εκτός από τις βασικές ανάγκες σας καθώς και άλλα αιτήματα, εξομολογείσθε τα αμαρτήματά σας με Γραφικό τρόπο; Βάσει της χάριτος και του ελέους του Ιεχωβά μπορούμε τώρα να ζητούμε συγχώρησι των αμαρτιών μας μέσω της θυσίας του Χριστού. (Αριθμ. 14:17-19) Υπάρχει ένας μεσίτης, ο Χριστός Ιησούς, ο καθωρισμένος τρόπος για να πλησιάση κανείς στον Θεό. (1 Ιωάν. 1:9· 1 Τιμ. 2:5) Φυσικά, αν επιθυμούμε συγχώρεσι και εμείς με τη σειρά μας πρέπει να είμεθα συγχωρητικοί, όπως δείχνει το εδάφιο Λουκάς 11:4. Είναι καλό να θυμάστε ότι οσοδήποτε και αν εσείς συγχωρήτε τους άλλους, ποτέ δεν θα φθάσετε τον βαθμό στον οποίο ο Θεός έχει συγχωρήσει εσάς.
9. (α) Ποια γραμμή ενεργείας είναι αναγκαία ν’ ακολουθήσωμε για να εκδηλωθή έλεος; (β) Περιγράψτε μια στοργική προμήθεια για βοήθεια.
9 Μια ειλικρινής εξομολόγησις των αμαρτιών και σφαλμάτων βοηθεί το άτομο να προχωρήση με μια καλύτερη συνείδησι. (Ψαλμ. 32:5) Ωστόσο, μη εξομολογήτε τα αμαρτήματά σας το βράδυ και ζητείτε συγχώρησι, αν την επομένη μέρα δεν καταβάλλετε την κατάλληλη προσπάθεια να υπερνικήσετε αυτή την ιδιαίτερη αδυναμία. Η παροιμία λέγει σοφά: «Ο κρύπτων τας αμαρτίας αυτού δεν θέλει ευοδωθή· ο δε εξομολογούμενος και παραιτών αυτάς θέλει ελεηθή.» (Παροιμ. 28:13) Μερικές φορές είναι επίσης ανάγκη να ζητήτε βοήθεια από πρεσβυτέρους στην εκκλησία και να παρακαλήτε να προσευχηθούν για σας, όπως δείχνουν τα εδάφια Ιάκωβος 5:14-16. Αυτή η στοργική διευθέτησις είναι μια άλλη έξοχη προμήθεια για την πνευματική ευημερία μας.
10. Ποια οφέλη προκύπτουν με το να κάνη κανείς την προσευχή συνήθειά του;
10 Όταν φθάνη κανείς σε επίγνωσι της Γραφής αποκτά νέες συνήθειες καθώς ανανεώνεται η προσωπικότης του. (Κολ. 3:9, 10) Μια απ’ αυτές τις συνήθειες πρέπει να είναι η τακτική προσευχή. Είναι καλό ν’ ανυψώνετε την καρδιά σας και όταν αυτό είναι κατάλληλο και την φωνή σας προς τον Ιεχωβά και να μιλήτε σ’ αυτόν. Δεν απαιτούνται πάρα πολλά λόγια. Όταν, στην έναρξι της ημέρας, επιθυμήτε να κατορθώσετε πολλά, κάμετέ το γνωστό σ’ αυτόν. Όταν, κουρασμένος στη διάρκεια της ημέρας έχετε ανάγκη προσθέτων δυνάμεων, ζητήστε τις. Στο τέλος μιας ημέρας εργασίας, υπάρχει κάποια ικανοποίησις· εκφράστε την εκτίμησί σας γι’ αυτό. Όλη την ημέρα να διατηρήτε επαφή, και να εκφράζεσθε. Κάμετέ το συνήθειά σας να εμπιστεύεσθε στον ουράνιο Πατέρα σας· τότε με τον καιρό η προσευχή θα γίνη μέρος της ζωής σας. Θ’ απολαμβάνετε αυτό το προνόμιο στο πλήρες. «Αγρυπνείτε εις τας προσευχάς.» «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε.» Αποκτήστε την καλή συνήθεια να μιλάτε με τον Θεό.—1 Πέτρ. 4:7· 1 Θεσσ. 5:17.
11. Τι είναι η δέησις, και πότε είναι αναγκαία;
11 Η Γραφή μιλεί για δέησι μαζί με την προσευχή, διότι η δέησις είναι μια πιο έντονη μορφή ταπεινής παρακλήσεως στον Θεό. (Φιλιππ. 4:6) Ο Χριστός Ιησούς προσευχήθηκε για να μη εκλείψη η πίστις του Πέτρου. (Λουκ. 22:32) Ο Ιεχωβά ήταν έτοιμος να βοηθήση τον ίδιο τον Υιό του σε καιρό ανάγκης. (Εβρ. 5:7) Υπάρχουν περιστάσεις που ένα άτομο έχει ανάγκη βοηθείας—όταν εκλίπουν οι σωματικές δυνάμεις του, όταν εξαντλούνται οι διανοητικές του δυνάμεις και όταν υπάρχη ανάγκη να λυθούν σοβαρά προβλήματα. Τότε είναι καιρός να εμπιστευθήτε στον Θεό σας για βοήθεια, κατεύθυνσι, σοφία και δύναμι. Είναι παρηγορητικό να μάθη κανείς ότι «οι οφθαλμοί του Ιεχωβά είναι επί τους δικαίους, και τα ώτα αυτού εις την κραυγήν αυτών.»—Ψαλμ. 34:15, ΜΝΚ.
12. Τι έχει προμηθεύσει ο Ιεχωβά για να μας βοηθήση στον πόλεμό μας;
12 Εξαιτίας του γεγονότος ότι οι εχθροί μας είναι πιο ισχυροί από μας, δεν είναι δυνατόν να σταθούμε μόνοι χωρίς εξωτερική βοήθεια. Υπάρχει η ζωτική πνευματική πανοπλία από τον Θεό που περιγράφεται στα εδάφια Εφεσίους 6:11-17, μαζί με την προσευχή και τη δέησι (εδάφιο 18), που μπορούν να μας καταστήσουν ικανούς να παραμείνωμε σταθεροί εναντίον του Διαβόλου και των δαιμόνων του. Με επιμελή μελέτη, προσευχή, στοχασμούς και τακτική επικοινωνία μαζί με τους Χριστιανούς αδελφούς μας και την επιθυμία να διαδίδωμε το ευαγγέλιο της βασιλείας σε άλλους μπορούμε να είμεθα υγιείς στην πίστι, ισχυροί και αποφασισμένοι να παραμείνωμε στην αλήθεια. Όταν πλησιάζωμε κάθε μέρα τον ουράνιο Προστάτη μας, θα ενθυμούμεθα να είμεθα άγρυπνοι ώστε να διεξάγωμε το ορθό είδος πολέμου.—1 Τιμ. 6:12.
13. Ποια θαυμαστή ανακούφισι μπορεί να έχωμε από τα καθημερινά φορτία μας;
13 Αν διαθέτετε χρόνο και δεν είσθε πάρα πολύ απησχολημένος για να προσευχηθήτε, μπορείτε να λάβετε πολλή παρηγοριά, γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά βοηθεί με πολλούς τρόπους στην επίλυσι των προβλημάτων μας και σε πράγματα τα οποία τείνουν να μας επιβαρύνουν πολύ. Προσκαλούμεθα να επιρρίψωμε τα φορτία μας και τις ανησυχίες μας σ’ αυτόν, διότι μας βεβαιώνει ότι φροντίζει για μας. (Ψαλμ. 55:22· 1 Πέτρ. 5:7) Όταν έχωμε προσευχηθή για ένα ζήτημα, θα κάνωμε καλά να έχωμε πίστι ότι ο Θεός θα φροντίση γι’ αυτό, δηλαδή, αν εμείς εργαζώμεθα σε αρμονία μ’ αυτό που έχομε ζητήσει απ’ αυτόν. Μας γίνεται η σύστασις να μη μεριμνούμε για τίποτε. (Φιλιππ. 4:6) Γιατί να μη απαλλάξετε την διάνοιά σας απ’ εκείνο που σας ανησυχεί. Με την προσευχή και τη δέησι μαζί με απόδοσι ευχαριστιών, ας γίνωνται γνωστά τα αιτήματά σας προς τον Θεό.
ΝΙΚΗΤΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
14. (α) Πώς μπορούμε να νικήσωμε στις δοκιμές της πίστεως; (β) Πώς πρέπει να βλέπομε τον χρόνο που δαπανάται στο να μιλούμε με τον Θεό;
14 Έχομε φθάσει στην εποχή που αντιμετωπίζομε την πιο μεγάλη κρίσι στην παγκόσμιο ιστορία. Υπάρχουν δοκιμές της πίστεως τώρα και περισσότερες θα έλθουν. Είναι ανάγκη να προσέχωμε συνεχώς τον εαυτό μας και τη διδασκαλία μας. (1 Τιμ. 4:16) Δεν είναι καιρός να διακινδυνεύουμε. Όχι μόνο οφείλομε να βρισκώμεθα στον αγώνα, αλλά πρέπει επίσης και να υπακούωμε στους κανόνας για ζωή. Ένας κανών είναι να είμεθα ‘άγρυπνοι στις προσευχές.’ Στις χώρες όπου υπάρχει ευημερία είναι εύκολο να παγιδευθήτε με την αγάπη πραγμάτων που μπορείτε ν’ αποκτήσετε ή να κατέχετε και να διαπιστώσετε ότι βάζετε τους επίγειους θησαυρούς μπροστά από τους ουρανίους θησαυρούς. Είναι επίσης εύκολο να μολυνθήτε με κοσμικούς τρόπους. Ζητείτε από τον Ιεχωβά δύναμι για να μπορήτε να μιλάτε με θάρρος την αλήθεια, όταν είναι ανάγκη, και δύναμι για να παραμείνετε σιωπηλός όταν θα μπορούσατε να προδώσετε μια εμπιστευτική θέσι. Οι πιο πολύτιμες στιγμές κάθε μέρα μπορούν να είναι εκείνες που πλησιάζετε τον Θεό και ζητάτε απ’ αυτόν να σας βοηθήση και να φυλάγη τα βήματά σας στην οδό του. (Ψαλμ. 37:34) Προσεύχεσθε όχι μόνον να βγήτε νικητής ανάμεσα από δοκιμασίες και πειρασμούς αλλά επίσης για να κερδίσετε τη θεία επιδοκιμασία.
15. (α) Γιατί μπορούμε να περιμένωμε ότι θα μας εισακούση ο Θεός; (β) Πρέπει να εκφραζώμεθα ελεύθερα σ’ αυτόν;
15 Το γεγονός ότι ο Θεός μάς παραγγέλλει να προσευχώμεθα και έχει τον Λόγο του γεμάτο από παραδείγματα ανθρώπων που προσηύχοντο πρέπει να μας πείση ότι μπορούμε να περιμένωμε ότι θ’ ακούη τις αιτήσεις μας. Προσεύχεσθε για να βρίσκεσθε στην ασφαλή πλευρά, στην πλευρά του Ιεχωβά στο μεγάλο ζήτημα, και για να μπορήτε να διατηρήσετε μια βαθειά ριζωμένη χαρά αληθινής φιλίας και κατανοήσεως μαζί του. Αν επιθυμήτε ν’ απολαμβάνετε την ευλογητή στενή σχέσι με τον Θεό, τότε πρέπει να είσθε συνεπείς και να ζήτε σε αυστηρή αρμονία με αυτά που λέτε σ’ αυτόν. Όταν πρέπει να ληφθούν αποφάσεις, εκλέγετε την πορεία η οποία θα κρατήση την εκπαιδευμένη Χριστιανική συνείδησί σας αγαθή και καθαρή. (1 Τιμ. 1:5, 19) Δεν πρέπει να συμπεραίνετε ότι, εφόσον ο Θεός γνωρίζει ήδη τις πιο βαθειές σκέψεις μας, δεν είναι ανάγκη να λέμε σ’ αυτόν τίποτε. Πρέπει να επιθυμήτε να εκφράζεσθε σ’ αυτόν ελεύθερα λόγω εγκαρδίου επιθυμίας ν’ απολαμβάνετε τις πιο καλές σχέσεις μαζί του πάντοτε.
16. (α) Ποια στάσι πρέπει να διατηρή ο Χριστιανός; (β) Πρέπει κανείς να μιλή στον Θεό και να υπηρετή τους εχθρούς του;
16 Η παράκλησίς μας πρέπει επίσης να είναι να διατηρήσωμε θεοκρατική στάσι έτσι ώστε να μη μιλούμε στον Θεό και στην πραγματικότητα να υπηρετούμε τον κυριώτερο εχθρό του. Εκείνος που είναι αφιερωμένος και βαπτισμένος για να κάνη το θέλημα του Θεού δεν πρέπει να σκέπτεται ή να ενεργή όπως ο εχθρός. Ο κανών της Γραφής είναι ότι δεν μπορεί κανείς να υπηρετή δύο κυρίους. (Ματθ. 6:24) Ούτε μπορούμε να χωλαίνωμε ανάμεσα σε δύο φρονήματα, με το να κρατούμε τη λατρεία μας και την υπηρεσία μας διηρημένη μεταξύ της οργανώσεως του Ιεχωβά και του Σατανά. (1 Κορ. 7:23) Μερικοί μπορεί να μη επιχειρηματολογούν ανοιχτά εναντίον της αληθείας ή του τρόπου του Θεού στο να ενεργή, αλλ’ από το άλλο μέρος είναι πιθανόν ν’ αρνούνται να ενεργήσουν σύμφωνα με τα καλά πράγματα που έχουν μάθει κι’ έτσι ν’ ανθίστανται στην κατεύθυνσι να προχωρήσουν. Με το να διατηρηθή μια στενή σχέσι με τον Θεό, και να χρησιμοποιή αυτή την πνευματική γέφυρα της προσευχής, ένα άτομο θα είναι πιο κατάλληλο να διατηρή στη διάνοιά του την ανάγκη να παραμένη πάντοτε νομιμόφρον και πιστό στον Θεό.
17. (α) Πώς μπορεί ένα άτομο να επιτύχη περισσότερα απ’ όσα νομίζει ότι μπορεί; (β) Από ποια πηγή δυνάμεως πρέπει ν’ αντλούμε;
17 Οι προσευχές σας δεν πρέπει ποτέ να υποβιβασθούν σε μια απλή ρουτίνα ή τυπικισμό. Συνεχίζετε να πλησιάζετε τον Ύψιστο Θεό με πλήρη πίστι και να ζητήτε πάντοτε πράγματα σε αρμονία με το θέλημά του. (1 Ιωάν. 5:14, 15) Η πίστις δεν είναι μια ιδιότης που την είχαν μόνον άνθρωποι των Βιβλικών χρόνων. Μπορούμε να προσευχώμεθα για περισσότερη πίστι ώστε να επιτυγχάνωμε περισσότερα απ’ όσα ‘νομίζομε ότι μπορούμε να επιτύχωμε.’ Διαβάζοντας το εδάφιο Εφεσίους 3:20 πρέπει να παίρνωμε θάρρος για ν’ αντλούμε πιο τακτικά απ’ αυτήν την αόρατη αποθήκη απεριόριστης βοηθείας ώστε να μπορούμε να κάνωμε εκείνο που είναι το θέλημα του Θεού για μας: «Εις δε τον δυνάμενον υπερεκπερισσού να κάμη υπέρ πάντα όσα ζητούμεν ή νοούμεν, κατά την δύναμιν την ενεργούμενην εν ημίν . . .» Να αισθάνεσθε ελεύθερος να παρακαλήτε για τις βιωτικές σας ανάγκες, για πνευματικές ευλογίες καθώς και για τον θρίαμβο της δικαιοσύνης και για να είσθε ένας καλύτερος και πιο ισχυρός μάρτυς, δίνοντας καλή και λογική εξήγησι της αληθείας αμέσως.
18. (α) Πρέπει να λησμονούμε να προσευχώμεθα; (β) Γιατί έχομε ανάγκη της προσευχής;
18 Με τις αρχές της πιστότητος και της νομιμοφροσύνης στα συμφέροντα του Ιεχωβά ερριζωμένες στη διάνοια και στην καρδιά μας, είθε να παραμείνουμε ισχυροί στην πίστι, εγκαρτερούντες στην προσευχή ώστε να μη απομακρυνθούμε ποτέ από την οδό της δικαιοσύνης. (Ρωμ. 12:12) Πρέπει να είναι ακατανόητο να βγάλωμε τον Ιεχωβά Θεό από το νου μας έστω και μια μέρα της αφιερωμένης ζωής μας. Σκεφθήτε για μια στιγμή τη χαρά, τη δύναμι, την εμπιστοσύνη και την ισορροπία που έχει ο λαός για το όνομα του Ιεχωβά επειδή γνωρίζουν πώς να πλησιάζουν τον Πατέρα των στον ουρανό μέσω προσευχής. (Ιωάν. 16:24) Είναι ανάγκη να σκεπτώμεθα συχνά το πολύτιμο προνόμιο της προσευχής ώστε να μπορούμε να παραμένωμε στις καθωρισμένες θέσεις μας μέσα στην ολοένα επεκτεινομένη οργάνωσι του Ιεχωβά. Επιθυμούμε να είμεθα πάντοτε έτοιμοι να δεχθούμε όλα όσα προμηθεύονται στοργικά για να διατηρήσουμε την ολοκάρδια αφοσίωσί μας σ’ Εκείνον που ακούει προσευχή.
19. Ποια δικαιολογία ακούμε συχνά στη διακονία του αγρού, και μπορούμε να χρησιμοποιούμε κατάλληλα αυτή τη δικαιολογία για να μη προσευχώμεθα;
19 Όταν παρουσιάζωμε το άγγελμα της Βασιλείας σε άλλους, συχνά ακούμε την απάντησι: «Είμαι πολύ απησχολημένος.» Είναι δύσκολο να εξακριβώσωμε γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο πολύ απησχολημένοι ώστε δεν έχουν καιρό ν’ ακούσουν το άγγελμα της Γραφής. Εν τούτοις, μήπως κι’ εμείς διαπιστώνομε με την πορεία της ενεργείας μας ότι στην πραγματικότητα λέμε ότι είμεθα πολύ απασχολημένοι ώστε να μη μπορούμε να μιλήσωμε στον Θεό ή ν’ ακούσωμε τον Λόγο του με το να τον μελετούμε τακτικά; Προσέχετε μη συλληφθήτε σε πολύ μεγάλη δραστηριότητα που αθόρυβα θα καταπνίξη την εκτίμησι της επικοινωνίας σας με τον Θεό. Με άλλα λόγια, ποτέ μην αφήσετε να καταρρεύση αυτή η πνευματική γέφυρα της πραγματικής κατανοήσεως και φιλίας με τον Ιεχωβά Θεό.
20. Ποια πρόσκλησι πρέπει να δεχώμεθα κάθε μέρα;
20 Είθε να αισθανώμεθα πάντοτε ευτυχισμένοι με τη θεία πρόσκλησι να προσευχώμεθα: «Ο Ιεχωβά είναι πλησίον πάντων των επικαλουμένων αυτόν· πάντων των επικαλουμένων αυτόν εν αληθεία.» (Ψαλμ. 145:18) Να είσθε βέβαιος ότι μέσω του θαύματος της προσευχής ο Ιεχωβά μπορεί να σας ακούση. Το να μιλάτε μαζί του είναι πραγματικά ένα πολύ ιερό και προσφιλές προνόμιο. Αν εκτιμάτε αυτό το γεγονός, θα προσεύχεσθε. Να διαθέτετε χρόνο για να το κάνετε κάθε μέρα.