Ο Υπέρτατος Ρόλος του Χριστού Ιησού στους Θείους Σκοπούς

Ο ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΣ απόστολος Παύλος έγραψε τα εξής στους Κορινθίους Χριστιανούς του πρώτου αιώνος: «Πάσαι αι επαγγελίαι του Θεού είναι εν αυτώ [τω Ιησού] το Ναι, και εν αυτώ το Αμήν, προς δόξαν του Θεού.»—2 Κορ. 1:20.

Πώς συμβαίνει ώστε όλες οι υποσχέσεις του Θεού να γίνωνται «Ναι» με τον Ιησού Χριστό και ότι «εν αυτώ να [είναι] το ’Αμήν’ προς δόξαν του Θεού»; Η απάντησις που δίδεται σ’ αυτά τα ερωτήματα μας βοηθεί να κατανοήσωμε την ζωτική θέσι που κατέχει ο Χριστός Ιησούς στην άσκησι της θείας κυριαρχίας του.

Ο Ιεχωβά Θεός έκρινε κατάλληλο να κάμη τον πρωτότοκο Υιό του το κέντρο ή το κύριο πρόσωπο στη διεξαγωγή όλων των σκοπών του. Όλες οι υποσχέσεις του Θεού που αναγράφονται στις Άγιες Γραφές γίνονται «Ναι» μέσω του Χριστού Ιησού, διότι με αυτόν—με το τι ήταν ώς πρόσωπον και με το τι έκαμε—όλες αυτές οι υποσχέσεις βρίσκουν εκπλήρωσι. Το εδάφιο Ρωμαίους 15:8 μας λέγει ότι στο έθνος Ισραήλ, «ο Ιησούς Χριστός εγεινε διάκονος . . . υπέρ της αληθείας του Θεού, διά να βεβαιώση τας προς τους πατέρας επαγγελίας.» Ο Θεός, μέσω του Υιού του, διευκρίνισε κάθε πιθανή αιτία αμφιβολίας, αβεβαιότητος η αμφισβητήσεως στις διάνοιες εκείνων που τον υπηρετούσαν και έδωσε ελπίδα στις υποσχέσεις Του.

ΤΟ «ΑΜΗΝ» ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ

Αυτό αλήθευε όχι μόνο για τις υποσχέσεις και προφητείες που εξεπλήρωσε ο Ιησούς στη διάρκεια της ζωής του ως ανθρώπου. Αυτός επιβεβαίωσε την εκπλήρωσι των υποσχέσεων του Θεού και για όλες τις μελλοντικές ευλογίες. Γιατί ο Ιησούς μπόρεσε να παίξη ένα τόσο βασικό ρόλο στα πράγματα; Γιατί συνέβη ώστε αυτά που έκαμε στη διάρκεια της επιγείου ζωής του να έχουν μια τόσο κρίσιμη σπουδαιότητα; Διότι αυτό που έκαμε προμήθευσε τη νομική βάση για να εκτελέση ο Ιεχωβά Θεός εκείνες τις υποσχέσεις και να φέρη τις υποσχεμένες ευλογίες. Ο Ιεχωβά Θεός, επειδή είναι Θεός αγιότητος, δικαιοσύνης και ευθύτητος εφρόντισε ώστε ο Υιός του να παράσχη αυτή τη νομική βάση με την κατάθεσι της ανθρώπινης ζωής του ως αντιλύτρου για τους αμαρτωλούς. Αυτό επρομήθευσε τον απαιτούμενο παράγοντα για να πολιτευθή ο Θεός με ατελείς ανθρώπους και ν’ αφαιρέση τις αμαρτίες των επάνω σε μια δίκαιη βάση. (Παράβαλε Ρωμαίους 3:23-26.) Αυτό σημαίνει ότι η αποκατάστασις δικαίων συνθηκών στη γη σε μια νέα τάξι, η ανάστασις των νεκρών η απομάκρυνσις της αμαρτίας και της ατελείας και η απόκτησις ανθρωπίνης τελειότητος, υγείας και αιωνίου ζωής είναι δυνατόν να γίνουν εξ αιτίας των όσων έκαμε ο Ιησούς όταν ήταν στη γη.

Γ’ αυτόν τον λόγο, επίσης, ’εν αυτώ [τω Χριστώ] λέγεται το Αμήν, προς δόξαν του Θεού.» Η λέξις «αμήν» σημαίνει «ασφαλώς,» «πραγματικά,» «αλήθεια.» Εκείνος που χρησιμοποιεί αυτή τη λέξι δηλώνει με αυτή τη βεβαιότητα εκείνων που ελέχθησαν (ή που θα λεχθούν) και δείχνει ότι αποδέχεται και υποστηρίζει με όλη του την καρδιά την αληθινότητά τους. Ο Ιησούς Χριστός ο ίδιος καλείται «ο Αμήν . . . ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός.» (Αποκάλ. 3:14) Μέσω αυτού ο Θεός μάς έδωσε βεβαίωσι και εγγύησι ότι ολες οι επαγγελίες του είναι αληθινές και οπωσδήποτε θα εκπληρωθούν. Εξαιτίας λοιπόν του προσώπου και του έργου του Ιησού υπάρχει πραγματική δύναμις στο «Αμήν» που λέμε στον Θεό στο τέλος των προσευχών μας—προσευχών οι οποίες γίνονται στο όνομα του Ιησού,»—1 Κορ. 14:16 Ιωάν. 14:13, 14.

Ναι, καλό είναι να ρωτήσωμε: Τι θα γινόταν αν ο Υιός του Θεού δεν ήρχετο στη γη για να γεννηθή ως τέλειος άνθρωπος, αν δεν υπηρετούσε ως «ο πιστός και αληθινός» σχετικά με τους σκοπούς, του Θεού, και αν απετύγχανε να κρατήση την ακεραιότητα του στον Θεό όταν υπέστη τις επιθέσεις του Σατανά, πεθαίνοντας θυσιαστικά πάνω στο ξύλο του μαρτυρίου; Χωρίς αυτόν τι θα εσήμαινε το «Αμήν» μας στο τέλος των προσευχών μας; Πόση εμπιστοσύνη θα είχαμε στη δική μας σχέσι και στάσι απέναντι του Θεού και πώς θα μπορούσαμε να τον πλησιάζωμε αν δεν υπήρχε η λυτρωτική θυσία που επρομήθευσε ο Χριστός Ιησούς με την οποία συγχωρούνται οι αμαρτίες μας; Πόσο μεγάλη θα ήταν η ελπίδα μας για αιώνια ζωή σε μια δίκαιη νέα τάξι αν δεν παρείχε ο Θεός «βεβαίωσιν περί τούτου αναστήσας αυτόν εκ νεκρών»;—Πράξ. 17:31.

ΟΛΟΝ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΕΝ ΑΥΤΩ—ΠΩΣ;

Τι ιδεώδη εκλογή έκαμε ο Θεός εκλέγοντας αυτόν τον πρωτότοκο Υιό του! Όταν η ζωή αυτού του Υιού μεταφέρθηκε στη γη για να συλληφθή και να γεννηθή ως τέλειος άνθρωπος, είχε ήδη μια απαράμιλλη ιστορία υπηρεσίας στον Θεό που εξετείνετο προφανώς σε διάρκεια εκατομμυρίων ετών. Διότι αυτός ήταν με τον Πατέρα του από την αρχή της δημιουργίας, διότι ήταν ο ίδιος «πρωτότοκος πάσης κτίσεως.» (Κολ. 1:15 Ιωάν. 1:1, 2) Μέσω αυτού έγινε κάθε άλλη κτίσις—αγγελικά πλάσματα, έναστροι ουρανοί, ήλιος, σελήνη, ο πλανήτης γη, οι θάλασσες, η ξηρά, τα δένδρα, τα φυτά, τα άνθη, τα θαλάσσια πλάσματα, τα πτηνά, τα χερσαία ζώα και ο ίδιος ο άνθρωπος. Όπως γράφει ο Παύλος: «Αυτός είναι προ πάντων, και τα πάντα συντηρούνται δι’ αυτού. . . όστις είναι αρχή, πρωτότοκος εκ των νεκρών, δια να γείνη, αυτός πρωτεύων εις τα πάντα. Διότι εν αυτώ ηυδόκησε ο Πατήρ να κατοικήση παν το πλήρωμα, και δι’ αυτού να συνδιαλάξη τα πάντα προς εαυτόν, ειρηνοποιήσας διά του αίματος του σταυρού αυτού, δι’ αυτού, είτε τα επί της γης, είτε τα εν τοίς ουρανοίς.» (Κολ. 1:16-20) Πώς συμβαίνει ώστε ο Θεός ηυδόκησε να κατοικήση παν το πλήρωμα στον Χριστό Ιησού; Ποιο είναι αυτό το πλήρωμα που βρίσκεται στον Υιόν του Θεού;

Ο ίδιος ο απόστολος επεξηγεί το ζήτημα παρακάτω λέγοντας «διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς.» (Κολ. 2:9) Ο απόστολος Ιωάννης, επίσης, βοηθεί να το καταλάβωμε όταν γράφη ότι «ο Λόγος [ο Ιησούς στην προανθρώπινή του κατάστασι] έγεινε σαρξ, και κατώκησε μεταξύ ημών, (και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός,) πλήρης χάριτος και αληθείας. Και πάντες ημείς ελάβομεν εκ του πληρώματος αυτού, και χάριν αντί χάριτος. Διότι και ο νόμος εδόθη δια του Μωυσέως η δε χάρις και η αλήθεια έγεινε δια Ιησού Χριστού.»-Ιωάν. 1:14, 16, 17.

Ο Ιησούς ήταν τόσο πλήρης από τη γνώσι και τις θείες ιδιότητες του Πατρός του, και τόσο πλήρης από την καρποφορία του πνεύματος του Θεού, ώστε μπορούσε να λέγη ότι, «όστις είδε εμέ είδε τον Πατέρα.» (Ιωάν. 14:9) Και όχι μόνον αυτό. Ο Θεός κάνοντας τον Ιησού το μέσον με το οποίο πραγματοποιούνται όλοι οι σκοποί, του, και στον όποιον όλες οι προφητείες βρίσκουν την αληθινή τους έννοια και σημασία, έκαμε να είναι σ’ αυτόν «κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως.» (Κολ. 2:2, 3) Αν δεν μάθωμε όλα όσα λέγει ο Λόγος του Θεού για τον Υιόν του αυτόν, ποτέ δεν μπορούμε να έλθωμε σε πλήρη κατανόησι των Γράφων και των προφητειών των, του θελήματος και του σκοπού του Θεού.

Μέσω του Ιησού προσλαμβάνουν συγκεκριμένη μορφή και ουσία οι επαγγελίες του Θεού ο Ιησούς Χριστός με την πορεία της ζωής του χρησιμοποιήθηκε για να κάμη αυτές τις επαγγελίες να είναι όχι απλά λόγια άλλα πραγματικότης. Αληθινά λοιπόν σ’ αυτόν «κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς.» Αυτός ήταν περισσότερο από ένα σύμβολο η τύπος που προεσκίαζε κάτι το οποίο θα ήρχετο τελικά. Δεν ήταν ένας σκιώδης Μεσσίας, άλλα η πραγματικότης. Δεν ήταν σκιώδης άρχιερεύς. Ήταν σε ουσία και πραγματικότητα, ο αληθινός αρχιερεύς που προσκιάσθηκε. Όπως λέγει ο απόστολος για τα διατάγματα της διαθήκης του Νόμου που δόθηκαν μέσω του Μωυσέως, «τα οποία είναι σκιά των μελλόντων, το σώμα όμως είναι του Χριστού..» (Κολ. 2:16, 17) Όλον το πλήρωμα κατοικεί εν αυτώ επίσης με το ότι ο Θεός έδωσε στον Υιόν του πλήρη εξουσία να πραγματοποιήση τον θείο σκοπό. Επομένως ο αναστημένος Χριστός Ιησούς μπορούσε να λέγη στους μαθητάς του: «Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.» (Ματθ. 28:18) Έγινε «κεφαλή πάσης αρχής και εξουσίας» για να άρχη ως βασιλεύς στη θεία νέα τάξι της δικαιοσύνης. (Κολ. 2:10) Είναι ο Θείος ’Αρχηγός της ζωής,’ του οποίου η παροχή των ευεργετημάτων ζωής με την απολυτρωτική του θυσία αποτελεί την μόνην οδό που προμηθεύει ο θεός για τον καθένα από μας για ν’ αποκτήσωμε ζωή αιώνια.—Πράξ. 3:15.

Ένεκα του ζωτικού αυτού ρόλου που παίζει ο Χριστός Ιησούς στον σκοπό του Θεού, πόσο αληθινή και απηλλαγμένη από κάθε υπερβολή ήταν η δήλωσις του: «Εγώ είμαι η οδός, και η αλήθεια, και η ζωή Ουδείς άρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού»! (Ιωάν. 14:6) Εμάθατε ο,τι μπορείτε για τον Υιόν του Θεού; Επιζητείτε τώρα να ωφεληθήτε από τα ευεργετήματα που μπορεί να σας φέρη ο ζωτικός του ρόλος; Αποδίδετε σ’ αυτόν την τιμή που του οφείλεται υποτασσόμενοι πλήρως και εθελουσίως στην αρχηγία του στην καθημερινή σας ζωή; Στηρίζετε όλες τις ελπίδες σας για το μέλλον στη θεία διάταξι μέσω αυτού ως του Αρχηγού της ζωής; Κάμετε το αυτό τώρα και λάβετε «εκ του πληρώματος αυτού και χάριν αντί χάριτος» από τον Ιεχωβά Θεό, τον Πατέρα του Χριστού Ιησού.—Ιωάν. 1:16.