Προσδιορισμός της Ορθής Θρησκείας
ΕΚΕΙΝΟ που είναι ορθόν πρέπει να είναι σε πλήρη αρμονία μ’ ένα κανόνα αληθείας. Πολλοί άνθρωποι που ανήκουν σε μια εκκλησία του Χριστιανικού κόσμου πιστεύουν ότι η θρησκεία των συμφωνεί με την Αγία Γραφή. Αφού είναι έτσι, μπορούμε λογικά να χρησιμοποιήσωμε την Αγία Γραφή ως βάσι για να προσδιορίσωμε την ορθή θρησκεία.—Ιωάν. 17:17.
Γιατί να μην πάρετε την Αγία Γραφή σας και να εξετάσετε μερικές από τις βασικές αλήθειες που περιέχει. Μολονότι η απόδοσις στη δική σας μετάφρασι μπορεί να διαφέρη σε διατύπωσι, θα διαπιστώσετε ότι η έννοια που αποδίδεται είναι η ίδια μ’ εκείνη των Βιβλικών μεταφράσεων που παρατίθενται σ’ αυτό το άρθρο.
Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ
Το κεντρικό σημείο της θρησκείας είναι Εκείνος στον οποίον πρέπει ν’ αποδίδεται λατρεία—ο Θεός. Τι έχετε διδαχθή περί Θεού; Έχει τεθή υπ’ όψιν σας το όνομά του; Έχετε διδαχθή την άποψί του για τις εικόνες; Σημειώστε τι λέγει η Γραφή στον Ψαλμό 83:18 (ΜΝΚ): «Συ, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά, είσαι ο μόνος Ύψιστος επί πάσαν την γην.» Και το εδάφιο Ησαΐας 42:8 (ΜΝΚ) λέγει: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά· τούτο είναι το όνομά μου· και δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον, ουδέ την αίνεσίν μου εις τα γλυπτά.»
Συνεπώς θα ήταν δυνατόν θρησκείες οι οποίες υποτιμούν τη σπουδαιότητα της χρήσεως του ονόματος του Θεού να είναι ορθές; Θα ήταν δυνατόν Εκείνος ο οποίος δεν θέλει να δώση τη δόξα ή την αίνεσί του σε γλυπτά να επιδοκιμάζη θρησκείες που υποστηρίζουν την προσκύνησι και το φίλημα γλυπτών παραστάσεων με τον ισχυρισμό ότι οι πράξεις αυτές αποτελούν σχετική λατρεία;
Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
Εκτός από τη διδασκαλία της αληθείας περί Θεού, η ορθή θρησκεία πρέπει να τονίζη και τον κατάλληλο τρόπο με τον οποίον να πλησιάζωμε τον Θεό για λατρεία. Σχετικά με αυτό ο Ιησούς Χριστός εδήλωσε: «Εγώ είμαι η οδός, και η αλήθεια, και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού.» (Ιωάν. 14:6) Συνεπώς, η ορθή θρησκεία πρέπει να διδάσκη την αλήθεια περί του Ιησού Χριστού.
Ασφαλώς κανείς δεν ήταν πιο κατάλληλος να εξηγήση τη θέσι του στους άλλους από τον ίδιο τον Ιησού. Στους μαθητάς του ο Ιησούς είπε: «Εάν με ηγαπάτε, ηθέλετε χαρή ότι είπον, Υπάγω προς τον Πατέρα· διότι ο Πατήρ μου είναι μεγαλήτερός μου.» (Ιωάν. 14:28) Ο Ιησούς μετά την ανάστασί του είπε στη Μαρία τη Μαγδαληνή: «Μη μου άπτου· διότι δεν ανέβην έτι προς τον Πατέρα μου· αλλ’ ύπαγε προς τους αδελφούς μου, και είπε προς αυτούς, Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας, και Θεόν μου και Θεόν σας.»—Ιωάν. 20:17.
Συμφωνούν αυτές οι δηλώσεις με τη διδασκαλία ότι ο Ιησούς και ο Θεός είναι ίσοι; Δεν τονίζουν μάλλον ότι ο Ιησούς ανεγνώριζε τον Πατέρα ως τον Θεόν του;
Αλλά κάποιος θα μπορούσε να αντείπη, Δεν υπάρχουν Γραφικά εδάφια που χαρακτηρίζουν τον Ιησούν ως ίσον με τον Θεόν;
Μια περικοπή που προσκομίζεται σε απόδειξι τούτου είναι το Ιωάννης 14:8, 9. Σύμφωνα με την απόδοσι της Αναθεωρημένης Στερεότυπης Μεταφράσεως, αυτό το εδάφιο αναφέρει: «Λέγει προς αυτόν ο Φίλιππος, ‘Κύριε, δείξον εις ημάς τον Πατέρα, και αρκεί εις ημάς.’ Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς, ‘Τόσον καιρόν είμαι μεθ’ υμών, και δεν με εγνώρισας, Φίλιππε; Όστις είδεν εμέ, είδε τον Πατέρα· και πώς συ λέγεις, Δείξον εις ημάς τον Πατέρα’;»
Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν το είπε αυτό; Το εξηγεί η ίδια η Γραφή. Σε προηγούμενη περίπτωσι, ο Ιησούς είχε πει: «Απ’ εμαυτού δεν κάμνω ουδέν, αλλά καθώς με εδίδαξεν ο Πατήρ μου, ταύτα λαλώ. . . . εγώ κάμνω πάντοτε τα αρεστά εις αυτόν.» (Ιωάν. 8:28, 29) Ο Ιησούς, λοιπόν, πιστά εκπροσωπούσε τον Πατέρα του, λέγοντας τα λόγια του Πατρός του και κάνοντας τα έργα του. Αφού ο Ιησούς αντανακλούσε τελείως την προσωπικότητα του Πατρός του, οι μαθηταί του πραγματικά γνώρισαν τον Πατέρα μέσω αυτού.
Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Μια άλλη βασική διδασκαλία της Γραφής σχετίζεται με τη βασιλεία του Θεού. Ο Ιησούς Χριστός και οι απόστολοί του έκαναν τη βασιλεία του Θεού ένα εξέχον μέρος του αγγέλματός των, ο δε Ιησούς προείπε ότι «θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη.» (Ματθ. 24:14) Πότε για τελευταία φορά ακούσατε σεις έναν λειτουργό του Χριστιανικού κόσμου να υποδεικνύη αυτή τη βασιλεία ως το μέσον θεραπείας της παρούσης παγκοσμίου στενοχωρίας;
Πολλοί μπορεί να θεωρήσουν αυτό το ερώτημα ως ασύνηθες. Πιστεύουν ότι η Βασιλεία είναι μια κατάστασις μέσα στην καρδιά του ανθρώπου. Αυτό έχετε ακούσει; Παραβάλετέ το με αυτά που λέγει η Γραφή στο Δανιήλ 2:44: «Εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων, θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· και η βασιλεία αύτη δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν· θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.» Τι είναι αυτή η βασιλεία που θα κατασυντρίψη όλες τις άλλες βασιλείες; Προφανώς είναι μια κυβέρνησις, μια ουράνια κυβέρνησις του Θεού στα χέρια του Ιησού Χριστού.
Αυτό προσδίδει πραγματική δύναμι στο αίτημα της υποδειγματικής προσευχής του Ιησού: «Ελθέτω η βασιλεία σου γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης.» (Ματθ. 6:10) Πρόκειται για ένα αίτημα να έλθη η βασιλεία του Θεού εναντίον των εχθρών της, να τους εξαφανίση και να εισάγη έναν καιρό στον οποίο το θέλημα του Θεού θα γίνεται ‘στη γη όπως και στον ουρανό.’ Τι θα σημάνη αυτό για τη γη; Όταν η βασιλεία του Θεού θα έχη υπό την εξουσίαν της τα πράγματα της γης, κανένας άνθρωπος ούτε και κανένα ζώο ‘δεν θέλει κακοποιεί ουδέ φθείρει.’ (Ησ. 11:9) Επίσης, «θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον· ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσι υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.» (Αποκάλ. 21:4) Τι λαμπρή προοπτική είναι αυτή! Δεν θα υπάρχουν πια γιατροί, ούτε φαρμακεία, ούτε φάρμακα, ούτε νοσοκομεία ή ψυχιατρεία, ούτε εργολάβοι κηδειών, ούτε κηδείες, ούτε τάφοι! Δεν θα υπάρχουν πια εγκλήματα, ούτε αστυνομικοί, ούτε φυλακές! Αγαθά νέα δεν είναι αυτά; Αν είσθε μέλος εκκλησίας, είναι αυτή η λαμπρή ελπίδα στην οποία η εκκλησία σας κατευθύνει την προσοχή των ανθρώπων;
ΟΙ ΗΘΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
Η συμμόρφωσις με την ορθή θρησκεία δεν είναι μόνο ζήτημα να κατανοή και να πιστεύη κανείς ωρισμένες βασικές αλήθειες, αλλά είναι και ζήτημα να ενεργή σύμφωνα με αυτές τις πεποιθήσεις και ν’ αποδεικνύη την πίστι με έργα. Μήπως δεν αναμένομε από την ορθή θρησκεία να κάνη τους ανθρώπους καλύτερους συζύγους, καλύτερους πατέρες, καλύτερες συζύγους, καλύτερες μητέρες, καλύτερα τέκνα και καλύτερους γείτονες; Διαπιστώνετε σεις ότι αυτό γίνεται με τα μέλη των εκκλησιών που γνωρίζετε; Έχετε πεποίθησι ότι θα σας μεταχειρισθή με εντιμότητα όταν συναλλάσεσθε μ’ ένα μέλος της εκκλησίας; Το γεγονός ότι αυτός πηγαίνει τακτικά στην εκκλησία μήπως σας κάνει να πιστεύετε ότι δεν θα πη ψέμματα σε σας ούτε θα προσπαθήση να σας απατήση;
Αν είναι πράγματι ένας που συμμορφώνεται με την Αγία Γραφή, πρέπει να μπορήτε να έχετε αυτή την εμπιστοσύνη. Ο Λόγος του Θεού λέγει: «Όθεν απορρίψαντες το ψεύδος, λαλείτε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού.» (Εφεσ. 4:25) «Ή δεν εξεύρετε ότι οι άδικοι δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού; Μη πλανάσθε ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτραι, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται, ούτε κλέπται, ούτε πλεονέκται, ούτε μέθυσοι, ούτε λοίδοροι, ούτε άρπαγες, δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού.»—1 Κορ. 6:9, 10.
Φυσικά, μερικοί μπορεί να νομίζουν ότι η εκκλησία στην οποία ανήκουν προσπαθεί να βοηθήση τους ανθρώπους να ζουν μια καλή ζωή, αλλ’ ότι πολλοί δεν ανταποκρίνονται κατάλληλα σ’ αυτό. Εν τούτοις τι γίνεται στην περίπτωσι που κάνουν όσα καταδικάζει η Γραφή και δεν επιθυμούν ν’ αλλάξουν; Τι θα λεχθή αν ένας θρησκευτικός λειτουργός απροκάλυπτα συγχωρεί τη σεξουαλική ανηθικότητα; Εξετάστε τι λέγει η Γραφή ότι πρέπει να γίνη: «Σας έγραψα εν τη επιστολή, να μη συναναστρέφησθε με πόρνους. Αλλά τώρα σας έγραψα, να μη συναναστρέφησθε, εάν τις, αδελφός ονομαζόμενος, ήναι πόρνος, ή πλεονέκτης, ή ειδωλολάτρης, ή λοίδορος, ή μέθυσος, ή άρπαξ· με τον τοιούτον μηδέ να συντρώγητε· διότι τι με μέλει να κρίνω και τους έξω; Δεν κρίνετε σεις τους έσω; Τους δε έξω ο Θεός θέλει κρίνει· όθεν εκβάλετε τον κακόν εκ μέσου υμών.»—1 Κορ. 5:9, 11-13.
Οι εκκλησίες τις οποίες γνωρίζετε απομακρύνουν τους ανόμους από ανάμεσά τους; Λόγω της σαφούς Γραφικής νουθεσίας, μήπως νομίζετε ότι ο Θεός θα μπορούσε να επιδοκιμάση θρησκείες οι οποίες παραλείπουν να ενεργήσουν εναντίον εκείνων που διαπράττουν αμαρτήματα; Δεν πρέπει η ορθή θρησκεία να βοηθή με ζήλο τους ανθρώπους να συμμορφώνονται με τις υψηλές απαιτήσεις του Θεού αντί να υιοθετή τις σκέψεις εκείνων που δεν έχουν καμμιά εκτίμησι για τον Λόγον του;
Φυσικά, αληθινή θρησκεία δεν είναι μόνον το ν’ αποφεύγη κανείς να κάνη εκείνο που είναι κακό. Περιλαμβάνει επίσης και το να κάνη εκείνο που είναι πραγματικά καλό. Ιδιαίτερα οι Χριστιανοί παραγγέλλονται να καλλιεργούν τους καρπούς του αγίου πνεύματος του Θεού που είναι «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια.» (Γαλ. 5:22, 23) Απ’ αυτές τις ιδιότητες, η μεγαλύτερη είναι η αγάπη, ένα ανιδιοτελές, αυτοθυσιαστικό ενδιαφέρον για την ευημερία των άλλων. (1 Κορ. 13:13) Αυτό το είδος αγάπης αποτελεί το διακριτικό γνώρισμα εκείνων που έχουν την ορθή θρησκεία. Ο Ιησούς Χριστός είπε στους μαθητάς του: «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους· καθώς εγώ σας ηγάπησα, και σεις να αγαπάτε αλλήλους. Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.»—Ιωάν. 13:34, 35.
Είναι αυτό το είδος της αγάπης που βλέπετε να εκδηλώνεται μεταξύ εκείνων που γνωρίζετε ότι είναι μέλη μιας εκκλησίας του Χριστιανικού κόσμου; Απέχουν από τις διαμάχες του κόσμου και έτσι αποφεύγουν να βλάψουν τους συνανθρώπους των μιας άλλης φυλής ή εθνικότητος; Είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν μέρος του χρόνου και της ενεργείας των για να βοηθήσουν τους άλλους να λάβουν ακριβή γνώσι των βουλών του Θεού;
Η ορθή θρησκεία πρέπει όχι μόνον να διδάσκη την αλήθεια όπως βρίσκεται μέσα στην Αγία Γραφή, αλλά εκείνοι που προσκολλούνται σ’ αυτήν πρέπει να ζουν σε αρμονία με αυτήν. Σήμερα υπάρχει μια ομάς Χριστιανών διασκορπισμένων σε όλη τη γη οι οποίοι πραγματικά ακολουθούν την αληθινή λατρεία. Για ν’ ακούσετε τις εκφράσεις εκείνων που συνδέονται τώρα μ’ αυτή την ομάδα επειδή έχουν θετικά αναγνωρίσει την αληθινή θρησκεία βάσει του Λόγου του Θεού, σας προτρέπομε να διαβάσετε το επόμενο άρθρο.