“Γίνεσθε Μιμηταί του Θεού”

«Γίνεσθε λοιπόν μιμηταί του Θεού, ως τέκνα αγαπητά.»—Εφεσ. 5:1, 2.

1, 2. (α) Τι μπορεί να λεχθή για το ένστικτο της μιμήσεως; (β) Λόγω του μιμητικού ενστίκτου των ανθρώπων, τι παράδειγμα χρειάζεται;

ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ έχει παρατηρηθή ότι «ο άνθρωπος είναι μιμητικό πλάσμα,» και ότι «μαθαίνομε το κάθε τι πολύ περισσότερο με τη μίμησι παρά με το κήρυγμα.» Ο Έλλην φιλόσοφος Αριστοτέλης είπε: «Η μίμησις είναι ενστικτώδης στον άνθρωπο από τη βρεφική του ηλικία.»

² Αυτό είναι αληθινό. Όλοι μας αρχίζομε τη ζωή με μιμήσεις. Ένα παιδί μαθαίνει να περπατή, να τρώγη μόνο του, να ομιλή, και τα λοιπά, όχι διαβάζοντας βιβλία, ούτε με αναλυτικές οδηγίες ακόμη. Αντιθέτως, μαθαίνει με το να μιμήται τους γονείς του ή τους μεγαλύτερους αδελφούς του και αδελφές του. Κι’ εμείς συνεχίζομε τη ζωή μας μιμούμενοι τους άλλους συχνά μάλιστα χωρίς να το καταλαβαίνωμε. Λόγω της σπουδαιότητας του μιμητικού ενστίκτου των ανθρώπων, πόσο ζωτικό είναι ν’ αποβλέπωμε στο ορθό παράδειγμα! Σχετικά με αυτό, δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από τον ίδιο τον Θεό. «Γίνεσθε μιμηταί του Θεού,» τονίζει ο θεόπνευστος Χριστιανός απόστολος.—Εφεσ. 5:1.

 3. Ποια φαινομενική αντίφασις υπάρχει, που δίνει αφορμή σε τι ερωτήσεις;

³ Ωστόσο, είναι φανερό ότι οι περισσότεροι άνθρωποι μιμούνται κακά παραδείγματα, επειδή βλέπουν όλα τα εγκλήματα, την ανηθικότητα και τους πολέμους στους οποίους, όπως είναι φανερό, εμπλέκονται οι άνθρωποι παντού. Αλλά συγχρόνως, πολλοί άνθρωποι λέγουν ότι λατρεύουν τον Θεό και το δείχνουν αυτό κάνοντας διάφορες θρησκευτικές πράξεις. Πώς εξηγείται αυτή η φαινομενική αντίφασις; Πώς συμβαίνει ώστε οι άνθρωποι να κάνουν τόσο πολλά κακά πράγματα, και ωστόσο να ισχυρίζονται ότι λατρεύουν τον Θεό; Μπορεί ένας άνθρωπος πραγματικά να λατρεύη τον Θεό, και ωστόσο να μη τον μιμήται;

ΘΕΟΙ ΠΟΥ ΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΜΙΜΗΣΕΩΣ

 4. (α) Τι μπορεί να λεχθή για το ανθρώπινο ένστικτο της λατρείας; (β) Τι επίδρασι έχει η λατρεία ενός Θεού στους λάτρεις;

⁴ Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε όχι μόνο με το ένστικτο της μιμήσεως αλλά και με το ένστικτο της λατρείας. Εξεδήλωσε το ανθρώπινο γένος έντονα αυτή τη διάθεσι; Η Παγκόσμιος Εγκυκλοπαιδεία του Βιβλίουa μάς λέγει: «Ποτέ δεν υπήρξε λαός που δεν είχε κάποια μορφή θρησκείας.» Εν τούτοις, ένα βασικό σημείο που πρέπει να έχωμε υπ’ όψιν είναι ότι οι λαοί έχουν λατρεύσει πολλούς και διαφόρους θεούς εκτός από τον αληθινό Θεό, ακριβώς όπως λέγει η Αγία Γραφή: «Είναι θεοί πολλοί και κύριοι πολλοί.» (1 Κορ. 8:5) Και ωστόσο οποιαδήποτε και αν ήταν η θρησκεία των, οι άνθρωποι έχουν μιμηθή ή έχουν κάμει ν’ αντανακλώνται στη ζωή τους οι ιδιότητες του Θεού που λατρεύουν. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί απλώς να λατρεύη ένα Θεό, χωρίς να μιμήται αυτόν τον Θεό σε μεγάλο βαθμό.

 5. Τι επίδρασι είχε η λατρεία των Χαναναίων θεών και γιατί;

⁵ Λόγου χάριν, οι αρχαιολόγοι μάς μιλούν για τους αιμοδιψείς τους ανηθίκους θεούς που ελάτρευαν οι αρχαίοι Χαναναίοι. Και γι’ αυτό, όπως θ’ ανεμένετο, η ιστορία αποκαλύπτει ότι οι λαοί της Χαναάν ήσαν υπερβολικά σκληροί και ανήθικοι, κάνοντας τρομερές θρησκευτικές τελετουργίες που περιελάμβαναν ακόμη και ανθρώπινες θυσίες. Η Βίβλος επίσης αναφέρει ότι οι Ιουδαίοι βασιλείς Άχαζ και Μανασσής άρχισαν να λατρεύουν τους θεούς των Χαναναίων, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να ρίχνουν τα παιδιά τους στη φωτιά για θυσία σ’ αυτούς! (2 Βασ. 16:1-3· 21:1-6) Είναι φανερό ότι η θεόπνευστη Βιβλική νουθεσία να ‘γίνωμε μιμηταί του Θεού’ δεν εσήμαινε ότι πρέπει να μιμηθούμε τους θεούς αυτών των λαών!

6-8. (α) Γιατί το να έχη κανείς απλώς τη Γραφή δεν σημαίνει ότι λατρεύει τον Θεό της Γραφής; (β) Τι είδους Θεό λατρεύει ο Χριστιανικός κόσμος, και πώς οι λάτρεις αντανακλούν τις ιδιότητες αυτού του Θεού;

⁶ Ποια είναι η κατάστασις στις χώρες του Χριστιανικού κόσμου; Ποιος θεός λατρεύεται από τους ανθρώπους εκεί; Είναι ο Θεός της Αγίας Γραφής, όπως πιστεύεται γενικά; Μολονότι οι θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου έχουν την Αγία Γραφή, αυτό δεν σημαίνει ότι την πιστεύουν, την ακολουθούν, ή και ότι λατρεύουν τον Θεό, του οποίου Λόγος είναι η Αγία Γραφή. Οι αρχαίοι Ισραηλίται επίσης είχαν τον νόμο του Θεού, που λέγει μεταξύ άλλων: «Δεν θέλει ευρεθή εις σε ουδείς διαπερνών τον υιόν αυτού ή την θυγατέρα αυτού διά του πυρός.» (Δευτ. 18:9-12) Κι’ εν τούτοις, όπως είδαμε, ακόμη και μερικοί βασιλείς των δεν έδωσαν προσοχή σ’ αυτόν τον νόμο. Ομοίως, ο Χριστιανικός κόσμος έχει αγνοήσει τον Θεό και τον Λόγο του.

⁷ Η Αμερικανική Εγκυκλοπαιδεία λέγει τα εξής σχετικά με την πίστι του Χριστιανικού κόσμου σ’ έναν Θεό που στέλνει εκατομμύρια ανθρώπους σ’ έναν πύρινο άδη: «Ο άδης, όπως νοείται γενικά, είναι η κατοικία των πονηρών πνευμάτων· οι υποχθόνιοι τόποι, . . . όπου οι χαμένες ή καταδικασμένες ψυχές πηγαίνουν μετά θάνατον για να υποφέρουν απερίγραπτα βάσανα και αιώνια τιμωρία.»b Αφού οι λαοί του Χριστιανικού κόσμου ελάτρευσαν έναν Θεό που επιδοκιμάζει τέτοια βάσανα, αυτό μας βοηθεί να εξηγήσουμε γιατί η ιστορία του Χριστιανικού κόσμου υπήρξε ιστορία θρησκευτικών πολέμων, σκληρών διωγμών και διαβολικών βασανισμών. Οι λαοί απλώς αντανακλούν τις ιδιότητες του Θεού τον οποίον λατρεύουν.

⁸ Έτσι, όταν ο Ισπανός λόγιος Μιχαήλ Σερβέτος δικάσθηκε ως «αιρετικός,» καταδικάσθηκε να καή ζωντανός καθ’ υποκίνησιν των θρησκευτικών ηγετών. Ο Σατανικός αυτός τρόπος εκτελέσεως, σύμφωνα με την έκδοσι Θεσμοί της Εκκλησιαστικής Ιστορίαςc ενεκρίνετο τότε και εφηρμόζετο σχεδόν γενικά, και από τους Καθολικούς και από τους Διαμαρτυρομένους. Ακόμη και στους συγχρόνους καιρούς, στον Χριστιανικό κόσμο άρχισαν οι τρομεροί παγκόσμιοι πόλεμοι και οι κληρικοί σε αμφότερα τα πεδία των μαχών προσηύχοντο στον Θεό των για τη νίκη και την ευλογία των στρατευμάτων του έθνους των. d Ασφαλώς δεν πρέπει να είμεθα μιμηταί ούτε αυτού του θεού του Χριστιανικού κόσμου ούτε των λάτρεών του!

 9. Ποιοι είναι μερικοί δημοφιλείς θεοί τους οποίους λατρεύουν και μιμούνται πολλοί άνθρωποι σήμερα;

⁹ Δεν πρέπει να μας εκπλήσση το ότι εκατομμύρια απογοητευμένοι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι νέοι, έπαυσαν να πηγαίνουν στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Ωστόσο, αυτά τα άτομα έχουν την ενστικτώδη επιθυμία της λατρείας. Συχνά ικανοποιούν αυτή την επιθυμία των κάνοντας είδωλα δημοφιλείς καλλιτέχνες της μουσικής «ροκ» καθώς και αστέρες του κινηματογράφου και του αθλητισμού. Η εφημερίς Τάιμς της Νέας Υόρκης της 26ης Ιουλίου 1973, περιγράφοντας έναν δημοφιλή «Θεό» του αθλητισμού, εσημείωσε ότι φαίνεται βέβαιον πως αυτός «θα λάβη την πρώτη θέσι στο πάνθεον των επαγγελματιών αθλητών, που αποτελούν την κοσμική θρησκεία της Αμερικής.» Οι νέοι συχνά προσπαθούν να μιμηθούν αυτούς τους θεούς των διασκεδάσεων και του αθλητισμού, αντιγράφοντας την κόμμωσί των, τον ρουχισμό των, τη γλώσσα και τα ήθη των. Αλλά κάνοντάς αυτό ποιον λατρεύουν στην πραγματικότητα;

10, 11. (α) Σε ποιους πηγαίνει η τιμητική λατρεία που αποδίδεται στα σύγχρονα είδωλα θεών, όπως τονίζεται στα εδάφια 1 Κορ. 10:19, 20; (β) Ποια απόδειξις υπάρχει ότι ο Διάβολος και οι δαίμονές του λαμβάνουν τη λατρεία που αποδίδεται σε δημοφιλή είδωλα;

¹⁰ Η Αγία Γραφή ομιλεί πολύ ειλικρινά για θυσίες ή λατρεία σε είδωλα θεών. Πραγματικά, αυτά που λέγει μπορεί να σας συγκλονίσουν. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος, γράφοντας με θεία έμπνευσι εξήγησε: «Τι λοιπόν λέγω; ότι το είδωλον είναι τι; ή ότι το ειδωλόθυτον είναι τι; ουχί· αλλ’ ότι εκείνα τα οποία θυσιάζουσι τα έθνη, εις τα δαιμόνια θυσιάζουσι και ουχί εις τον Θεόν.» (1 Κορ. 10:19, 20) Η τιμητική λατρεία, είτε σ’ ένα είδωλο από ξύλο και πέτρα είτε σε είδωλα διασκεδάσεων ή αθλητισμού, στην πραγματικότητα αποδίδεται στον ‘θεόν του κόσμου τούτου,’ τον Σατανά ή Διάβολον και στους δαίμονές του! (2 Κορ. 4:4) Και ποια απόδειξις υπάρχει ότι στην πραγματικότητα οι δαίμονες λαμβάνουν αυτή την τιμητική λατρεία;

¹¹ Ποια είναι η τάσις μεταξύ των λάτρεων των δημοφιλών ειδώλων των διασκεδάσεων και του αθλητισμού; Είναι η τάσις σήμερα να δείξουν τις θαυμαστές ιδιότητες της αληθείας, της αγνότητος και του ενδιαφέροντος για την ευημερία των άλλων; Όχι· αντιθέτως, η τάσις είναι προς την ανεντιμότητα, την ανηθικότητα, την ασέβεια και την απάνθρωπη μεταχείρισι των άλλων. Αυτά βλέπουν οι λάτρεις να κάνουν τα είδωλά τους. Ένας διάσημος διευθυντής Μεγάλου Συνδέσμου μπέιζμπωλ είπε προσφάτως τα εξής: «Βλέπετε πώς συμπεριφέρονται [οι παίκται], τον άγριο τρόπο με τον οποίο παίζουν. Αν οι παίκται, το κάνουν αυτό, γιατί να μην το κάνουν οι θαυμασταί των;» (Τάιμς της Νέας Υόρκης, 14 Οκτωβρίου 1973) Δεν είναι λοιπόν σαφές, ότι η μίμησις ατελών ανθρώπων ως «ειδώλων» απομακρύνει τους ανθρώπους από τη λατρεία του αληθινού Θεού; Έτσι, η τιμητική λατρεία που αποδίδεται σ’ αυτούς στην πραγματικότητα πηγαίνει στον Διάβολο και στους δαίμονές του, όπως τονίζει η Αγία Γραφή. (Ιωάν. 8:44) Δεν πρέπει βέβαια να μιμούμεθα ούτε ανθρώπινους θεούς ούτε τους αοράτους δαίμονες.

ΜΙΜΕΙΣΘΕ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ

12. Ποιος είναι ο αληθινός Θεός που πρέπει να μιμούμεθα, και γιατί η σκέψις του να τον μιμούμεθα μπορεί να συγκλονίζη τη φαντασία;

¹² Πόσο ζωτικό είναι επομένως να προσέξωμε την αποστολική νουθεσία: «Γίνεσθε μιμηταί του Θεού, ως τέκνα αγαπητά.» (Εφεσ. 5:1) Αυτό αποτελεί μια προφύλαξι από το να γίνωμε μιμηταί οποιωνδήποτε ψευδών θεών. Αλλά ποιος είναι ο αληθινός Θεός που πρέπει να μιμούμεθα; Ο θεόπνευστος Βιβλικός ψαλμωδός απαντά, απευθυνόμενος σ’ αυτόν: «Συ του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά είσαι ο μόνος Ύψιστος επί πάσαν την γην.» (Ψαλμ. 83:18, ΜΝΚ) Επειδή εδημιούργησε τα πάντα, γι’ αυτόν τον λόγον ο Ιεχωβά είναι πραγματικά ΘΕΟΣ, όπως εξήγησε ο προφήτης Ιερεμίας: «Ο Ιεχωβά είναι Θεός αληθινός, . . . Αυτός εποίησε την γην διά της δυνάμεως αυτού, εστερέωσε την οικουμένην εν τη σοφία αυτού, και εξέτεινε τους ουρανούς.» (Ιερεμ. 10:10-12) Όταν βλέπωμε την αχανή έκτασι του σύμπαντος με τα δισεκατομμύρια των ενάστρων γαλαξιών, αληθινά πόσο μικροί και ασήμαντοι είμεθα εμείς σε σύγκρισι με τον Μεγάλο Δημιουργό, τον Ιεχωβά! Και μόνον η σκέψις να τον μιμηθούμε μπορεί να συγκλονίζη τη φαντασία μας. Πώς είναι δυνατόν αυτό;

13. Γιατί είναι όχι μόνον δυνατόν, αλλά και πολύ λογικό το να μιμούνται οι άνθρωποι τον Ιεχωβά;

¹³ Είναι δυνατόν λόγω του τρόπου με τον οποίον ο Ιεχωβά Θεός μάς εδημιούργησε. Η Αγία Γραφή εξηγεί: «Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ’ εικόνα εαυτού· κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν· άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς.» (Γέν. 1:27) Το ότι επλάσθησαν κατ’ εικόνα Θεού δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι επλάσθησαν έτσι ώστε να έχουν την όψι του Θεού, αλλά μάλλον ότι ο Θεός έθεσε μέσα στους πρώτους ανθρώπους τη δυνατότητα, την ικανότητα να εκδηλώνουν τις δικές του ιδιότητες. Έγιναν τέκνα του. Μήπως ένας γυιος δεν έχει την τάσι να ενεργή σαν τον πατέρα του, ή μια θυγατέρα σαν τη μητέρα της; Πραγματικά, ένας υιός είναι κάποτε τόσο όμοιος με τον πατέρα του ώστε να λέγουν «είναι ίδιος ο πατέρας του.» Το ίδιο πρέπει να γίνεται και μ’ εμάς. Διότι μη ξεχνάτε ότι μας δίδεται η προτροπή να ‘γίνωμε μιμηταί του Θεού, ως τέκνα αγαπητά.’ (Εφεσ. 5:1) Και πώς μπορούμε να δείξωμε ότι, ως τέκνα αγαπητά, μιμούμεθα τον αληθινό Θεό Ιεχωβά και όχι ψευδείς θεούς;

14, 15. (α) Ποιος είναι ο κυριώτερος τρόπος με τον οποίο αποδεικνύομε ότι λατρεύομε τον Ιεχωβά Θεό; (β) Τι προτροπές λαμβάνομε για να μιμηθούμε τις ιδιότητες του Θεού;

¹⁴ Παρατηρώντας πάλι την αποστολική νουθεσία, βρίσκομε τον κυριώτερο τρόπο με τον οποίον μπορούμε να δείξωμε ότι μιμούμεθα τον Θεό. Λέγει: «Γίνεσθε μιμηταί του Θεού, ως τέκνα αγαπητά· και περιπατείτε εν αγάπη.» (Εφεσ. 5:1, 2) Ο Ιεχωβά Θεός είναι ακριβώς η προσωποποίησις της αγάπης. (1 Ιωάν. 4:8) Ο θεόπνευστος Βιβλικός ψαλμωδός γράφει: «Ελεήμων και οικτίρμων ο Ιεχωβά. Μακρόθυμος και πολυέλεος. Αγαθός ο Ιεχωβά προς πάντας και οι οικτιρμοί αυτού επί πάντα τα ποιήματα αυτού.»—Ψαλμ. 145:8, 9.

¹⁵ Αποδεικνύομε ότι είμεθα λάτρεις του Ιεχωβά μιμούμενοι τις στοργικές και σπλαγχνικές ιδιότητές του. Μας δίδεται η προτροπή να το πράττωμε αυτό, όπως είπε και ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού: «Γίνεσθε λοιπόν οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ σας είναι οικτίρμων.» Επίσης, ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή· διότι είναι γεγραμμένον, ‘άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος’.»—Λουκ. 6:36· 1 Πέτρ. 1:15, 16· Ματθ. 5:44, 45.

16. Πώς θα ήταν, αν ο καθένας στη γη εμιμείτο τον Θεό, και τι απόδειξι έχομε ότι ο καθένας σε λίγο θα τον μιμήται;

¹⁶ Φαντασθήτε πόσο επιθυμητό θα ήταν αν ο καθένας στη γη εμιμείτο τον Ιεχωβά Θεό, ‘και περπατούσε με αγάπη’! Δεν θα υπήρχε αμαρτωλή και κακή διαγωγή—δεν θα υπήρχαν κλοπές, ούτε μάχες, ούτε ανηθικότης· πραγματικά, κανένας δεν θα έκανε κάτι που θα έβλαπτε τους άλλους. Αντιθέτως, όλοι θα μετεχειρίζοντο τους συνανθρώπους των με καλωσύνη, αγάπη και έλεος, διότι αυτό είναι παράδειγμα που δόθηκε από τον Θεό. Θα θέλατε να ζήτε όταν ο καθένας θα κάνη το θέλημα του Θεού και θα περπατή με αγάπη; Μπορείτε να ζήτε, διότι ο σκοπός του Ιεχωβά Θεού είναι να ζουν στη γη μόνον τέτοια άτομα. Οι γραμμένες υποσχέσεις του Θεού πρόκειται σύντομα να εκπληρωθούν. Αυτό σημαίνει ότι θα τελειώση αυτός ο κόσμος των ασεβών ανθρώπων και θ’ ακολουθήση ένα νέο σύστημα πραγμάτων για κείνους που κάνουν το θέλημά του—1 Ιωάν. 2:17· 2 Πέτρ. 3:5-7, 13.

17, 18. (α) Γιατί είναι ζωτικό να γίνετε μιμητής του Θεού τώρα, και γιατί απαιτείται αυτή η προσπάθεια να μιμηθήτε τον Θεό τώρα; (β) Τι πρέπει να αντανακλούμε για να είμεθα πρέσβεις ή απεσταλμένοι του Θεού;

¹⁷ Εν τούτοις, για να είσθε κατάλληλος να ζήσετε για πάντα στο νέο σύστημα του Ιεχωβά είναι ζωτικό να γίνετε τώρα μιμητής του Θεού. Αυτό απαιτεί προσωπική προσπάθεια από μέρους σας για να γνωρίσετε τον Ιεχωβά, διότι η μεγάλη πλειονότης της ανθρωπότητος, είτε το κατανοεί είτε όχι, μιμείται τον ‘άρχοντα τον κόσμου τούτου,’ τον Σατανά ή Διάβολο. «Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται,» εξηγεί η Αγία Γραφή. Δεν αντανακλούν τα χαρακτηριστικά των εθνών ότι ο πραγματικός θεός των και άρχων είναι πραγματικά Σατανάς ο Διάβολος;—Ιωάν. 12:31· 1 Ιωάν. 5:19· 2 Κορ. 4:4.

¹⁸ Αλλ’ οι αληθινοί Χριστιανοί διαφέρουν. ‘Δεν είναι εκ του κόσμου,’ είπε ο Ιησούς, (Ιωάν. 17:16) Είναι χωρισμένοι από την πολιτική και τους αδίκους τρόπους αυτού του κόσμου, διότι πρέπει να υπηρετούν ως πρέσβεις ή απεσταλμένοι της θείας κυβερνήσεως, αντιπροσωπεύοντας κατάλληλα τον Ιεχωβά Θεό, όπως διαβάζομε: «Υπέρ του Χριστού λοιπόν είμεθα πρέσβεις, ως εάν σας παρεκάλει ο Θεός δι’ ημών.» Δεν είναι αληθινό ότι μόνον αν αντανακλούμε την προσωπικότητα του Θεού μπορεί να λεχθή ότι ο Θεός ο ίδιος παρακαλεί μέσω ημών;—2 Κορ. 5:20.

ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΙΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

19. Γιατί το γεγονός ότι ο Θεός είναι αόρατος δεν αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο να τον γνωρίσωμε πραγματικά και να τον μιμηθούμε;

¹⁹ Φυσικά, για να μιμηθούμε οποιονδήποτε πρέπει να τον γνωρίσωμε. Το ίδιο συμβαίνει και με την μίμησι του Θεού. Αντίθετα σε ό,τι νομίζουν μερικοί, το γεγονός ότι ο Θεός είναι αόρατος δεν αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο να τον γνωρίσωμε πραγματικά και να τον μιμηθούμε. Παραδείγματος χάριν, ένας φημισμένος αρχιτέκτων μπορεί να πέθανε πριν από λίγον καιρό. Αλλ’ αν ένα άτομο γνωρίση τα έργα του—τα κτίρια, τις γέφυρες και άλλα οικοδομήματα που είχε κτίσει—μπορεί να βοηθηθή, σ’ ένα βαθμό, να μιμηθή τις μεθόδους που χρησιμοποίησε εκείνος στο έργον του. Ομοίως, όλα τα δημιουργήματα του Ιεχωβά γύρω μας μπορούν να χρησιμεύσουν σαν ένα θαυμάσιο βοήθημα για να τον γνωρίσωμε και να τον μιμηθούμε, όπως έδειξε ο απόστολος Παύλος όταν είπε: «Τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα διά των ποιημάτων.»—Ρωμ. 1:20.

20. Πώς μπορεί να μας βοηθήση το λεγόμενο «Βιβλίο της Δημιουργίας» να μιμηθούμε τον Θεό;

²⁰ Το λεγόμενο «Βιβλίο της Δημιουργίας» μπορεί να μας πη πράγματα που μας βοηθούν να μιμηθούμε τον Θεό. Για παράδειγμα, εξετάστε τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός έντυσε τη γη με τόση ομορφιά και χάρι. Είναι η μεγαλοπρεπής δύσις του ήλιου, τα πολύχρωμα άνθη, τα θαλερά πράσινα λιβάδια, τα άσματα των πουλιών, ο ιδιάζων αέρας γεμάτος αρώματα από τα πυκνά δάση, και μια μεγάλη ποικιλία και αφθονία από υπέροχους καρπούς και καρύδια και άλλες τροφές. Είναι φανερό ότι μπορεί κανείς να μάθη από τη δημιουργία ότι ο Θεός είναι ένας θαυμάσιος Προμηθευτής που ενδιαφέρεται ειλικρινά για την ευτυχία των επιγείων τέκνων του. Δεν υποκινείται συνεπώς ένας γεμάτος εκτίμησι άνθρωπος να μιμηθή αυτό το παράδειγμα; Λόγου χάριν, δεν πρέπει ένας γονεύς να υποκινηθή από το παράδειγμα του Θεού για να προμηθεύη ό,τι είναι καλό, ευχάριστο και οικοδομητικό για την ωφέλεια και την ευτυχία της οικογενείας του, μιμούμενος έτσι τον ουράνιο Πατέρα του;—Ησ. 64:8· Λουκ. 6:35.

21. (α) Ποια είναι η καλύτερη βοήθεια για να μιμηθούμε τον Θεό, και είναι αρκετό να την κατέχωμε απλώς; (β) Πώς μπορούμε ν’ ακούμε τον Θεό;

²¹ Εν τούτοις, το «Βιβλίο της Δημιουργίας» δίνει περιωρισμένη βοήθεια για να μιμηθούμε τον Θεό, όπως και τα κτίρια έχουν περιορισμένη αξία για να βοηθήσουν ένα σπουδαστή να μιμηθή τον αρχιτέκτονα που τα εσχεδίασε. Η μελέτη των βιβλίων που είναι γραμμένα από τον αρχιτέκτονα και για τον αρχιτέκτονα, παραδείγματος χάριν, θα ήταν πολύ μεγαλύτερη βοήθεια για να γνωρισθή ο σπουδαστής με αυτόν και να τον μιμηθή. Ομοίως, η καλύτερη βοήθεια για να γνωρισθούμε με τον Θεό και να τον μιμηθούμε είναι το βιβλίο που έκαμε ο Θεός να γραφή και να πη για τον εαυτό του. Αυτό το βιβλίο είναι η Αγία Γραφή. Εν τούτοις, το να είσθε απλώς κάτοχος της Γραφής, ή και απλώς να την διαβάζετε, δεν θα σας βοηθήση κατ’ ανάγκην να μιμηθήτε τον Ιεχωβά Θεό. Είναι ανάγκη να μελετάτε την Αγία Γραφή. Είναι ανάγκη πραγματικά ‘ν’ ακούτε προσεκτικά’ τον Θεό. (Ησ. 55:2, 3) Πώς μπορείτε να το κάμετε αυτό; Κάνοντας όπως έκαμε ο αρχαίος Ιησούς του Ναυή που έλαβε την εξής εντολή: «Δεν θέλει απομακρυνθή τούτο το βιβλίον του νόμου από του στόματός σου, αλλ’ εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα, διά να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ.»—Ιησ. Ναυή 1:8.

22. Τι απαιτείται για να μιμηθούμε τον Θεό, ν’ αλλάξωμε τη ζωή μας για να συμμορφωθούμε με το παράδειγμά του;

²² Για να μιμηθούμε λοιπόν τον Θεό πρέπει να κάνωμε ακόμη περισσότερα από το να διαβάζωμε και να μελετούμε την Αγία Γραφή. Πρέπει να την καταλαβαίνωμε και να την εκτιμούμε, για να υποκινούμεθα να κάνωμε όλα όσα ο Θεός επιθυμεί να κάνωμε. Χρειαζόμεθα «επίγνωσιν,» δηλαδή ακριβή γνώσι του θελήματος του Θεού και των σκοπών του. Αυτό είναι εκείνο που ετόνισε ο απόστολος Παύλος ότι θα μπορούσε ν’ αλλάξη τη ζωή μας για να συμμορφωθή με το παράδειγμα του Θεού. Έγραψε: «Απεκδύθητε τον παλαιόν άνθρωπον μετά των πράξεων αυτού· και ενδύθητε τον νέον, τον ανακαινιζόμενον εις επίγνωσιν κατά την εικόνα του κτίσαντος αυτόν.» (Κολ. 3:9, 10) Μόνο με το να λάβωμε αυτή την ‘ακριβή γνώσι’ μπορούμε αληθινά να συμμορφωθούμε με την εικόνα του Θεού, μιμούμενοι τις θαυμαστές του ιδιότητες, την αγάπη, την αγαθότητα και το έλεος. Πρέπει η έλξις αυτών των θείων ιδιοτήτων να υποκινή την καρδιά.

23. Ποιος ζωτικός λόγος υπάρχει να μιμηθούμε τον Θεό στο να είμεθα συγχωρητικοί στους άλλους;

²³ Επίσης, οι λόγοι που μας δίδονται στον Λόγο του να μιμούμεθα τον Ιεχωβά Θεό μάς βοηθούν να το πράξωμε αυτό. Θα θέλαμε να μας συγχωρήση ο Θεός; Τότε πρέπει να τον μιμηθούμε στο να είμεθα συγχωρητικοί, όπως είπε ο Ιησούς στο τέλος της παραβολής του για τον πονηρό δούλο: «Ούτω και ο Πατήρ μου ο επουράνιος θέλει κάμει εις εσάς, εάν δεν συγχωρήσητε εκ καρδίας σας έκαστος εις τον αδελφόν αυτού τα πταίσματα αυτών.» Και ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, συγχωρούντες αλλήλους, καθώς ο Θεός συνεχώρησεν εσάς διά του Χριστού.» Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εξετάζοντας προσεκτικά τον Λόγο του Θεού θα μάθωμε πώς να μιμούμεθα τον Ιεχωβά Θεό καθώς και να υποκινούμεθα να το πράττωμε αυτό.—Ματθ. 18:35· Εφεσ. 4:32.

24. Πώς η προσευχή μας βοηθεί να μιμηθούμε τον Θεό;

²⁴ Ένα άλλο μέσον που θα μας βοηθήση να μιμηθούμε τον Θεό είναι η προσευχή. Στην προσευχή ομιλούμε στον Ιεχωβά. Ανοίγομε την καρδιά μας σ’ αυτόν, ζητούμε τη βοήθειά του σε καιρό θλίψεως, όταν πρόκειται να λάβωμε μεγάλες αποφάσεις, καθώς και όταν του μιλούμε για τα καθημερινά ζητήματα. Και αισθανόμεθα τη δύναμί του που μας υποστηρίζει, την καθοδηγία και την παρηγορία του, όπως υποσχέθηκε ο ψαλμωδός της Γραφής: «Επίρριψον επί τον Ιεχωβά το φορτίον σου, και αυτός θέλει σε ανακουφίσει· δεν θέλει ποτέ συγχωρήσει να σαλευθή ο δίκαιος.» (Ψαλμ. 55:22) Έτσι, η προσευχή κάνει τον Ιεχωβά πιο πραγματικό σ’ εμάς και μας βοηθεί να τον μιμούμεθα.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΜΙΜΗΤΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

25, 26. (α) Ποιο είναι το εξέχον παράδειγμα μιμήσεως του Θεού, και σε τι βαθμό το έπραξε αυτό; (β) Ποια άλλα καλά παραδείγματα μας προτρέπουν οι Γραφές να μιμηθούμε;

²⁵ Βοηθούμεθα επίσης να μιμηθούμε τον Θεό με το παράδειγμα εκείνων οι οποίοι εμιμήθησαν οι ίδιοι τον Θεό. Το καλύτερο παράδειγμα, φυσικά, είναι ο Ιησούς Χριστός. Πραγματικά, ένας από τους κυρίους λόγους για τους οποίους ήλθε στη γη ήταν να γνωρίση σ’ εμάς τον ουράνιο Πατέρα του. Και μιμήθηκε τον Πατέρα του τόσο τέλεια ώστε, αν ο Ιεχωβά Θεός ήταν στη γη, θα συμπεριεφέρετο ακριβώς όπως και ο Ιησούς. Γι’ αυτό και ο Ιησούς μπορούσε να λέγη: «Όστις είδεν εμέ, είδε τον Πατέρα.»—Ιωάν. 14:9.

²⁶ Αλλά υπάρχουν και άλλοι που περιγράφονται στην Αγία Γραφή οι οποίοι μιμήθηκαν πιστά τον Ιησού Χριστό στο να μιμηθούν τον Θεό όπως εκείνος, και μπορούμε επίσης να βοηθηθούμε να μιμηθούμε τον Θεό παρατηρώντας τα παραδείγματά των. (Εβρ. κεφ. 11) Ο απόστολος Παύλος ήταν ακριβώς ένα τέτοιο άτομο, και γι’ αυτό μπορούσε με σοφία να ενθαρρύνη: «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς και εγώ του Χριστού.» (1 Κορ. 11:1) Το να μιμούμεθα το παράδειγμα αυτών των ανθρώπων της πίστεως θα μας βοηθήση ασφαλώς να μιμηθούμε τον Ιεχωβά Θεό.

27, 28. (α) Με τι μέσον μπορούμε σήμερα να βρούμε ανθρώπους που μιμούνται τον Θεό; (β) Ποιους δείχνουν οι αποδείξεις ότι είναι οι άνθρωποι που πραγματικά μιμούνται τον Θεό σήμερα;

²⁷ Δεν πρέπει να υποθέσωμε όμως ότι μόνον άνθρωποι του μακρυνού παρελθόντος έδωσαν ένα καλό παράδειγμα μιμήσεως του Θεού. Στους Χριστιανούς δίδεται επίσης η συμβουλή: «Ενθυμείσθε τους προεστώτας σας, οίτινες ελάλησαν προς εσάς τον λόγον του Θεού· και των οποίων μιμείσθε την πίστιν.» (Εβρ. 13:7) Σήμερα ζουν πολλοί άνθρωποι που συμμορφώνουν τη ζωή τους με τους θείους τρόπους. Αν τους συναναστρέφεσθε τακτικά, μπορείτε να βοηθηθήτε πολύ στο να γίνετε μιμητής του Θεού. Ποιοι είναι αυτοί;

²⁸ Αφού οι άνθρωποι είναι μιμητικά πλάσματα που αντανακλούν σταθερά στη ζωή τους τις ιδιότητες του Θεού που λατρεύουν, ο τρόπος για να τους βρούμε είναι να αναγνωρίσωμε εκείνους οι οποίοι δεν ομολογούν απλώς ότι ακολουθούν την Αγία Γραφή, τον Λόγο του αληθινού Θεού, αλλά και πραγματικά εφαρμόζουν εκείνο που λέγει. Εν σχέσει με αυτό παρατηρήστε την είδησι που έγραψε η Ζουρνάλ ντε Μοντρεάλ στις 27 Ιουλίου 1973 για μια θρησκευτική συγκέντρωσι 28.000 και πλέον ατόμων στο Μόντρεαλ:

«Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ένας πολύ πολιτισμένος λαός. Η ευγένεια είναι ο τρόπος της ζωής των. Επίσης η σεμνότης, η καθαριότης και η ευπρέπεια. Αυτό μπορούσε εύκολα να παρατηρηθή στη συνέλευσί των. . . . Κανένας δεν πατά τα πόδια σας, ούτε σεις πατάτε κανένα χαρτί. Υπάρχει σχεδόν τελεία καθαριότης.

»Αισθάνεσθε σχεδόν σαν να είσθε σ’ έναν παράδεισο, διότι η ατμόσφαιρα είναι ήρεμη, ειρηνική και γαλήνια. Και ο καθένας είναι ντυμένος σεμνά, και κανείς δεν προσπαθεί να κάνη επιδείξεις ή να επισύρη την προσοχή στον εαυτό του, όπως γίνεται στους ποδοσφαιρικούς αγώνες.

»Και ιδιαίτερα, δεν γίνεται διάκρισις. Άνθρωποι όλων των φυλών απολαμβάνουν συντροφιά μαζί. Δεν υπάρχει κανείς με κρυφά ελατήρια ή επιφυλάξεις.

»Ορισμένως, μπορεί κανείς να πάρη ένα καλό μάθημα από τη διαγωγή των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αν τους παρατηρήση κανείς θα νόμιζε ότι η Αμερική άλλαξε!»

29. Γιατί είναι ζωτικό να συναναστρεφώμεθα στενά εκείνους που μιμούνται τον Θεό;

²⁹ Ναι, οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αυτός ο λαός που μιμείται τον Θεό σήμερα. Επομένως, αν τους συναναστρέφεσθε τακτικά, πολύ θα βοηθηθήτε να προσέξετε την αποστολική νουθεσία: «Γίνεσθε λοιπόν μιμηταί του Θεού, ως τέκνα αγαπητά· και περιπατείτε εν αγάπη.» (Εφεσ. 5:1, 2) Στους δυσκόλους καιρούς που έρχονται, δεν μπορείτε ν’ αναμένετε ότι θα μιμηθήτε πιστά τον Θεό χωρίς να επωφεληθήτε από τα βοηθήματα που προμηθεύει. Το να συναναστρέφεσθε στενά εκείνους που κάνουν το θέλημα του Θεού αποτελεί μια ζωτική βοήθεια στη ζωή με την τελειότητα υπ’ όψιν στο δίκαιο νέο σύστημα του Ιεχωβά.—2 Πέτρ. 3:13· Εβρ. 10:24, 25.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 340]

Για να ‘γίνωμε μιμηταί του Θεού’ χρειαζόμεθα περισσότερα από το Βιβλίο της Δημιουργίας· πρέπει να διαβάζωμε και να καταλαβαίνωμε την Αγία Γραφή