Μάθετε να Εμπιστεύεσθε στον Ιεχωβά

ΣΤΗ γενεά μας ασκούνται τρομερές πιέσεις σε όλους. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι σαν μια βαρεία ατμόσφαιρα που εισχωρεί απ’ όλες τις πλευρές. Ασφαλώς απαιτείται θάρρος για να προχωρή κανείς.

Ο μόνος τρόπος για ν’ αντιμετωπίση ο καθένας επιτυχώς τις πιέσεις του κόσμου είναι η εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, τον Δημιουργό. Γι’ αυτόν τον λόγο οι μάρτυρες του Ιεχωβά προσπαθούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να διακρίνουν ότι οι ανθρώπινες λύσεις θ’ αποτύχουν, ότι μόνον ο Θεός μπορεί να δώση και θα δώση βοήθεια στο ανθρώπινο γένος.

Ο Λόγος του Θεού λέγει: «Μη πεποίθατε επ’ άρχοντας, επί υιόν ανθρώπου, εκ του οποίου δεν είναι σωτηρία . . . Μακάριος εκείνος . . . του οποίου η ελπίς είναι επί Ιεχωβά τον Θεόν αυτού· τον ποιήσαντα τον ουρανόν και την γην, . . . τον φυλάττοντα αλήθειαν εις τον αιώνα.»—Ψαλμ. 146:3, 5, 6, ΜΝΚ.

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ

Αλλά ακόμη και οι αληθινοί Χριστιανοί, των οποίων η ελπίς και η εμπιστοσύνη είναι στην κυβέρνησι της Βασιλείας του Θεού γι’ αυτή τη γη, πρέπει να μάθουν να εμπιστεύωνται στον Ιεχωβά. Είναι σχετικά εύκολο να παρατηρήση κανείς αυτό το φθειρόμενο σύστημα πραγμάτων και να πη ότι η μόνη ελπίδα είναι στη θεία κυβέρνησι για τη γη. Εν τούτοις, τα ερωτήματα που μπορεί να θέση κανείς στον εαυτό του είναι: ‘Ζω εγώ πραγματικά μια ζωή εμπιστοσύνης στον Ιεχωβά;’ Εμπιστεύομαι όχι μόνον σε ό,τι θα κάμη ο Ιεχωβά στο μέλλον, αλλά και στην καθημερινή του καθοδήγησι;’

Λόγου χάριν, μπορεί να είσθε ένα νεαρό και γεμάτο ζωτικότητα άτομο. Ή μπορεί να μένετε σ’ ένα άνετο σπίτι, με οικονομική ασφάλεια. Αυτό είναι καλό. Αλλά πρέπει να λάβετε αποφάσεις ως προς την κοσμική εργασία, την απόκτησι πραγμάτων που χρειάζεσθε ή που επιθυμείτε, ή να κάμετε πράγματα που σας είναι ευχάριστα. Κάνοντας τούτο, μήπως εμπιστεύεσθε στη δική σας δύναμι ή στα υπάρχοντά σας. Ο Βιβλικός συγγραφεύς Ιάκωβος προειδοποιεί να μη θέτωμε την εμπιστοσύνη μας εσφαλμένα όταν λέγη:

«Έλθετε τώρα οι λέγοντες· Σήμερον ή αύριον θέλομεν υπάγει εις ταύτην, την πόλιν και θέλομεν κάμει εκεί ένα χρόνον και θέλομεν εμπορευθή και κερδήσει· οίτινες δεν εξεύρετε το μέλλον της αύριον· διότι ποια είναι η ζωή σας; είναι τωόντι ατμός όστις φαίνεται προς ολίγον και έπειτα αφανίζεται· αντί να λέγητε, Εάν ο Ιεχωβά θελήση και ζήσωμεν, θέλομεν κάμει τούτο ή εκείνο.»—Ιακ. 4:13-15, ΜΝΚ.

Όταν λοιπόν παίρνετε οποιαδήποτε απόφασι, ζητείτε πρώτα την καθοδηγία του Θεού στο ζήτημά σας; Πώς αυτό θα επηρεάση την υπηρεσία σας σ’ Αυτόν, στους αδελφούς σας και στους άλλους; Θα απλοποιήση τη ζωή σας, ελαττώνοντας τα όσα αποσπούν την προσοχή στα Χριστιανικά καθήκοντα; Θα σας κάμη ικανούς να φροντίσετε καλύτερα για τις ευθύνες στην εκκλησία, ή να επεκταθήτε υπηρετώντας με μια ευρύτερη ικανότητα; Θα σας βοηθήση να βελτιώσετε την πνευματικότητά σας; Πώς θα σας δώση περισσότερη ευκαιρία να είσθε με την οικογένειά σας και να την εποικοδομήσετε;

Μια από τις κύριες σκέψεις είναι, Τι θα κάμη αυτό για μένα ΤΩΡΑ από μια πνευματική άποψι; Οτιδήποτε θα εμπόδιζε τώρα είναι επικίνδυνο, διότι τώρα είναι ο καιρός που είσθε στη ζωή, όπως λέγει ο Ιάκωβος. Επί πλέον, το μέλλον ολοκλήρου αυτού του συστήματος πραγμάτων είναι σύντομο.

Εξ άλλου, μπορεί να μην είσθε υλικώς ευκατάστατος. Εμπιστεύεσθε, ωστόσο, στον Ιεχωβά προτιμώντας τα πνευματικά πράγματα όταν λαμβάνετε μια απόφασι, θυσιάζοντας, αν είναι ανάγκη, καλύτερες υλικές προσδοκίες; Αυτό δείχνει πραγματική εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά.

ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΔΕΙΝΟΠΑΘΗΜΑΤΩΝ

Επίσης, είναι ανάγκη να εμπιστευώμεθα στον Ιεχωβά όταν αντιμετωπίζουμε πραγματικές ταλαιπωρίες ή διωγμούς. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Διότι δεν θέλομεν να αγνοήτε, αδελφοί, περί της θλίψεως ημών, ήτις συνέβη εις ημάς εν τη Ασία, ότι καθ’ υπερβολήν εστενοχωρήθημεν υπέρ δύναμιν, ώστε απελπίσθημεν και του ζην αλλ’ ημείς αυτοί εν εαυτοίς, ελάβομεν την απόφασιν του θανάτου, διά να μη έχωμεν την πεποίθησιν εις εαυτούς, αλλ’ εις τον Θεόν τον εγείροντα τους νεκρούς· όστις ηλευθέρωσεν ημάς εκ τοσούτου μεγάλου θανάτου, και ελευθερώνει· εις τον οποίον ελπίζομεν ότι και έτι θέλει ελευθερώσει.»—2 Κορ. 1:8-10.

Πρέπει να θεωρούμε τις αντιξοότητες ως ευκαιρίες για να ενισχύσωμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά, διότι όταν δεν υπάρχη τίποτε περισσότερο που μπορούμε να κάμωμε για τον εαυτό μας, σε ποιον άλλον μπορούμε να εμπιστευθούμε; Μερικοί μάρτυρες του Ιεχωβά, όταν ενησχολούντο στο ολοχρόνιο έργο του κηρύγματος, έμαθαν πλήρως για πρώτη φορά τι σημαίνει εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. Κατά καιρούς δεν εγνώριζαν από που θα προήρχετο το επόμενο φαγητό τους. Ωστόσο όταν είχαν πίστι και εμπιστοσύνη προχωρώντας σ’ αυτό το έργο «σκαπανέως» που είχαν εκλέξει ως σταδιοδρομία της ζωής των, έτυχαν πλήρους φροντίδος και ήσαν ευτυχείς.—1 Τιμ. 6:6-8.

Σε καιρούς στενοχώριας ή διωγμού, προσφεύγετε στον Θεό με προσευχή. (Εβρ. 4:16) Επίσης, μη παραβλέπετε τη βοήθεια που μπορούν να δώσουν οι προσευχές των Χριστιανών αδελφών σας. Ο απόστολος έκαμε έκκλησι στους συγχριστιανούς του: «Ενώ και σεις συνεργείτε υπέρ ημών διά της δεήσεως, διά να γείνη εκ πολλών προσώπων ευχαριστία υπέρ ημών.» (2 Κορ. 1:11) Αν δείχνετε εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά με την πορεία της ενεργείας σας, και αν οι πιστοί αδελφοί σας μεσολαβούν στον Θεό με προσευχές για σας, μπορείτε να έχετε πλήρη εμπιστοσύνη ότι θα σας δοθή όλη η βοήθεια που χρειάζεσθε.—1 Τιμ. 2:1.

Η εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά σημαίνει περισσότερο από πίστι ότι αυτός θα φροντίση για μας. Περιλαμβάνει και την επίδειξι θάρρους, παρρησίας, από μέρους μας, προσήλωσι στις Βιβλικές αρχές και γνωστοποίησι στους άλλους της στάσεώς μας. Ο Ιησούς είπε: «Πας λοιπόν όστις με ομολογήση έμπροσθεν των ανθρώπων, θέλω ομολογήσει και εγώ αυτόν έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς.»—Ματθ. 10:32.

Η αλήθεια τούτου έγινε αισθητή από έναν αδελφό ο οποίος σε όλα σχεδόν τα χρόνια της ζωής του στην αλήθεια ήταν παράλυτος. Χρειάσθηκε μεγάλη προσπάθεια και χρόνια ασκήσεως ακόμη και για να βαδίση και για να κάνη οτιδήποτε για τον εαυτό του. Εργάσθηκε σκληρά στο σχολείο για να μάθη να δημοσιογραφή. Είχε πολύ επιτυχία στις εκπομπές ραδιοφώνου και τηλεοράσεως, αλλά ήταν πάντοτε σταθερός και τολμηρός για την αλήθεια—διεσαφήνισε στους προϊσταμένους του από την αρχή ότι αυτός ήταν ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά και δεν μπορούσε, να παραβή τις Χριστιανικές του αρχές στις διαφημίσεις. Έχασε εργασίες εξ αιτίας της ειλικρίνειας του και απέρριψε υψηλές θέσεις επειδή απαιτούσαν δράσι την οποία για ν’ αναπτύξη έπρεπε να παραβιάζη τη συνείδησί του.

Εν τούτοις, αυτός ο αδελφός και η σύζυγός του έτυχαν καλής φροντίδος, χωρίς να εξαρτώνται από άλλους. Εργασία υπήρχε πάντοτε γι’ αυτόν. Επίσης ο Ιεχωβά του άνοιξε καλές ευκαιρίες να δίνη μαρτυρία σε άτομα που κανονικά ήταν δύσκολο να τα πλησιάση κανείς, και απήλαυσε πολλά εκκλησιαστικά καθήκοντα, υπηρετώντας ως πρεσβύτερος και μετέχοντας στην υπηρεσία ειδήσεων στις μεγάλες συνελεύσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά.

Κανείς λοιπόν δεν πρέπει ν’ απελπίζεται, οποιαδήποτε και αν είναι η σωματική του κατάστασις, η οικονομική του κατάστασις, οι προηγούμενες ή οι τωρινές συνθήκες του. Πραγματικά, ο Θεός δοξάζεται πολύ περισσότερο όταν είναι φανερό ότι ένα πράγμα έχει επιτευχθή, όχι με τη δύναμι και ικανότητα του ατόμου, αλλά με τη δύναμι του Θεού. Όπως είπε ο απόστολος: «Έχομεν δε τον θησαυρόν τούτον εις οστράκινα σκεύη, διά να ήναι η υπερβολή της δυνάμεως του Θεού και ουχί εξ ημών.»—2 Κορ. 4:7.

Η ειλικρινής εμπιστοσύνη σας δοξάζει τον Ιεχωβά. Κατόπιν, η γεμάτη εκτίμησι καρδιά του, εκδηλώνει συμπάθεια σ’ εσάς.—Εβρ. 6:10· 11:6.