Το Βάπτισμα—Μόνο μια Αρχή

Συνιστάται όταν αυτό το άρθρο εξετασθή στην εκκλησία ν’ αναγνωσθούν τα παρατιθέμενα στις ερωτήσεις εδάφια και να γίνη η εφαρμογή των, αν ο χρόνος το επιτρέπει.

 1. (α) Πώς θεωρούσε ο Ιησούς το βάπτισμα του: (Ιωάν. 6:38) (β) Πώς μπορεί να αισθάνωνται για το βάπτισμα μερικοί από τον ‘πολύ όχλο’ σήμερα;

ΓΙΑ τον Ιησού, το βάπτισμά του ήταν μόνο η αρχή της διακονίας του. Ο Ιησούς δεν το θεώρησε σαν το τέλος, αλλά μάλλον, σαν την αρχή μιας υπηρεσίας που έπρεπε να διατηρηθή και ν’ αναπτυχθή. Τι θα λεχθή για σας; Έχετε βαπτισθή σε συμβολισμό της αφιερώσεώς σας να κάμετε το θέλημα του Θεού, προσδιορίζοντας έτσι τον εαυτό σας ενώπιον των άλλων ως ένα Μάρτυρα του Ιεχωβά; Ίσως αυτό συνέβη πρόσφατα σ’ εσάς, τους τελευταίους λίγους μήνες ή το περασμένο έτος περίπου, όπως συνέβη και σε πολλούς οι οποίοι τώρα αριθμούνται μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Πώς αισθάνεσθε γι’ αυτό; Ίσως νομίζετε ότι έχετε κάμει το κύριο βήμα και τώρα μπορείτε να πήτε στον εαυτό σας: «Τώρα τακτοποιήθηκα. Όλοι γνωρίζουν ότι είμαι ένας Μάρτυς του Ιεχωβά, ένας από τον ‘πολύν όχλο’ των ‘άλλων προβάτων’ του Ιησού και αν πεθάνω τώρα μπορώ να είμαι βέβαιος ότι θ’ αναστηθώ μετά από λίγο στη βασιλεία του Θεού.»—Ιωάν. 10:16· Αποκάλ. 7:9· Εβρ. 10:5-9.

 2. (α) Ποιο παράδειγμα θα μας βοηθήση να κατανοήσωμε το θέμα του βαπτίσματος; (β) Ποια στάσι απέναντι στο γάμο διακρατούν πολλοί σήμερα;

² Είναι αυτή η σοφή και κατάλληλη στάσις που θα υιοθετήσετε; Προτού εξετάσωμε καλύτερα τη στάσι του Ιησού, ας δούμε ένα παράδειγμα, το παράδειγμα του γάμου. Είτε είσθε νυμφευμένος είτε όχι, γνωρίζετε ότι πολλοί άνθρωποι θεωρούν την τελετή του γάμου σαν ένα μεγάλο γεγονός και δαπανούν πολύ χρόνο, προσοχή και χρήματα για την προετοιμασία της. Και κατόπιν όταν έχουν τελειώσει η τελετή και η δεξίωσις λέγουν: ‘Το πρώτο βήμα τέλειωσε. Το τι θα συμβή μετά δεν έχει και πολλή σημασία.’

3, 4. (α) Τι αποτυγχάνουν ν’ αντιληφθούν πολλοί νεαροί όσον αφορά τον γάμο; (Ματθ. 19:4-6) (β) Ποία αντιστοιχία θα εξετάσωμε εμείς τώρα;

³ Πολύ συχνά οι νεαροί αποτυγχάνουν ν’ αντιληφθούν ότι το να νυμφευθούν σημαίνει να εισέλθουν σε μια σχέσι που πρέπει συνεχώς να την αναπτύσσουν και να τη διαφυλάσσουν. Οι γαμήλιες υποσχέσεις και η καταχώρησίς των στο ληξιαρχείο είναι απλώς η αρχή. Επειδή πολλοί έχουν εσφαλμένη και κοντόφθαλμη άποψι για το γάμο τους, δεν είναι προετοιμασμένοι για τις απροσδόκητες δυσκολίες, για να μην αναφέρουμε τους πειρασμούς, που μπορεί να προκύψουν αφού περάση η πρώτη περίοδος των απολαύσεων και των συγκινήσεων. Επειδή αισθάνονται κάποιο βαθμό απογοητεύσεως και ανησυχίας, είτε ο ένας είτε και οι δύο σύντροφοι, μπορεί ν’ αρχίσουν να αναζητούν αλλού διέξοδο για τα συναισθήματα και τα πάθη τους και ικανοποίησι για τις επιθυμίες της καρδιάς τους. Έτσι τελικά, το βήμα που έγινε στην αρχή έχει τώρα τελειώσει και αναζητούν ένα νέο δεσμό. Δεν είναι αυτή η κυρία αιτία για τη διάλυσι τόσο πολλών γάμων και τη λύπη και πικρία που προκύπτουν απ’ αυτούς;

⁴ Ας δούμε τώρα πώς μπορεί να υπάρχη μια αντιστοιχία μεταξύ του παραδείγματος που εξετάσαμε και των ζητημάτων που σχετίζονται με το βάπτισμα του Ιησού, καθώς επίσης και με το δικό σας βάπτισμα.

ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΣΧΕΣΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ

 5. Ποια σαφή γνώσι και κατανόησι είχε ο Ιησούς τον καιρό του βαπτίσματός του;

⁵ Κατ’ αρχήν, πώς έβλεπε ο ίδιος ο Ιησούς το βάπτισμά του; Οι αφηγήσεις των ευαγγελίων αναφέρουν λίγα πράγματα για τις σκέψεις του Ιησού προτού έλθη «από της Γαλιλαίας εις τον Ιορδάνην προς τον Ιωάννην τον Βαπτιστή δια να βαπτισθή υπ’ αυτού.» (Ματθ. 3:13) Προσέξτε όμως το παρελθόν του. Απ’ ότι συνέβη όταν ήταν ηλικίας δώδεκα ετών, γνωρίζομε πόσο προχωρημένη κατανόησι είχε σχετικά με τις Εβραϊκές Γραφές. Ο Λουκάς αναφέρει ότι «το παιδίον ο Ιησούς» ήταν στον ναό επί τρεις σχεδόν ημέρες ‘καθήμενος εν μέσω των διδασκάλων’ και ότι «εξίσταντο πάντες οι ακούοντες αυτόν δια την σύνεσιν και τας αποκρίσεις αυτού.» Θυμηθήτε επίσης τι είπε στη μητέρα του: «Δεν ηξεύρετε ότι πρέπει να ήμαι εις τα του Πατρός μου;» (Λουκ. 2:43-49) Αυτός προφανώς εγνώριζε τη θαυματουργική του γέννησι. Είχε επίσης αντιληφθή το βασικό νόημα εκείνων που ο άγγελος Γαβριήλ είπε στη μητέρα του τη Μαρία όταν της ανήγγειλε τη σύλληψι που θα ελάμβανε χώρα με τη δύναμι του αγίου πνεύματος και τη Θεόδοτη βασιλεία που θα περιήρχετο στον υιό της. Πιθανώς εγνώριζε και τη σημασία των θεοπνεύστων λόγων του Συμεών προς τη Μαρία ότι «και σου δε αυτής την ψυχήν ρομφαία θέλει διαπεράσει,» λόγια που προέλεγαν την αγωνιώδη λύπη της όταν θα έβλεπε τον υιό της στο ξύλο του μαρτυρίου.—Λουκ. 1:30-33· 2:34, 35.

 6. (α) Ποια οξεία αντίληψι επέδειξε ο Ιησούς όταν παρουσιάσθηκε για βάπτισμα; (β) Ποια ήταν η στάσις του Ιησού και ποια ήταν η βάσις, γι’ αυτή τη στάσι; (Ιωάν. 4:34)

⁶ Απ’ όλα αυτά μπορούμε να συμπεράνωμε με βεβαιότητα ότι ο Ιησούς, είχε οξεία αντίληψι των όσων ευρίσκοντο μπροστά του ιδιαίτερα καθώς πλησίαζε την ηλικία των τριάντα ετών. Εγνώριζε ότι το βάπτισμά του ήταν μόνο η αρχή. Μήπως η αρχή της διακονίας του και της μελλοντικής του ανταμοιβής επειδή θα απεδεικνύετο πιστός; Όχι. Υπήρχε κάτι ακόμη που συμβάδιζε μ’ αυτά τα πράγματα, αλλά τώρα γινόταν βαθύτερο. Αυτό το βαθύτερο και πιο σπουδαίο και πολύτιμο πράγμα, ήταν η σχέσις του με τον ουράνιο Πατέρα του η οποία τώρα ελάμβανε πρόσθετη σημασία, πνευματική σημασία. Αυτό δείχνει ο Ψαλμός 40:6-10 τον οποίο ο Ιησούς χωρίς αμφιβολία αντελήφθη ότι μιλούσε προφητικά για τον εαυτό του και για τη θυσία του τελείου ανθρωπίνου σώματος του αντί όλων των ζωικών θυσιών που προσεφέροντο κάτω από τον Νόμο που είχε δοθή μέσω του Μωυσέως. Ότι αυτή είναι η ορθή κατανόησις, επιβεβαιώνεται από την παράθεσι αυτού του εδαφίου που κάνει ο Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή 10:5-9. Εν τούτοις παρά τις κακουχίες και τον θάνατο που περιλαμβάνοντο σ’ αυτή τη θυσία, ποια ήταν η στάσις του Ιησού και ποια ήταν η βάσις γι’ αυτή τη στάσι; Προσέξτε την απάντησι που δίδεται στον Ψαλμό 40:8: «Χαίρω, Θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου· και ο νόμος σου είναι εν τω μέσω της καρδίας μου.»

 7. (α) Ποια σχέσι με τον Πατέρα του διακρατούσε πάντοτε ο Ιησούς και τι υποκινούσε αυτή τη σχέσι; (β) Πώς ο Ιησούς διετήρησε και ενίσχυσε αυτή τη σχέσι μετά το βάπτισμά του; (Εβρ. 5:7-9)

⁷ Πόσο εύγλωττα μαρτυρεί αυτό το εδάφιο, όχι μόνο τη διανοητική στάσι του Ιησού, αλλά και τη βαθειά του εκτίμησι και τα εγκάρδια κίνητρα που τον υποκινούσαν να διακρατήση μια σχέσι συνεχούς υποταγής και αφοσιώσεως στον ουράνιο Πατέρα του! Ο Ιησούς, πάντοτε χαιρόταν να κάνη το θέλημα του Πατρός του, ιδιαίτερα όταν αντελήφθη ότι είχε έλθει ο κατάλληλος χρόνος για ν’ αρχίση αυτή τη θυσιαστική πορεία. Το βάπτισμά του ήταν μόνο το πρώτο βήμα: Στη συνέχεια θα έπρεπε να διατηρήση και να ενισχύση αυτή τη σχέσι με το να προσπαθή πάντοτε να ευαρεστή και να τιμά τον Πατέρα του, ανεξάρτητα από το τι θα συναντούσε, «για το καλύτερο ή για το χειρότερο» όπως συνήθως λέγεται όταν ένα ζεύγος δίνη τους γαμήλιους όρκους. Καθώς είπε στον Πατέρα του όταν περνούσε τις τελευταίες αγωνιώδεις στιγμές: «Πάτερ, σώσον με εκ της ώρας ταύτης. Αλλά δια τούτο ήλθον εις την ώραν ταύτην. Πάτερ, δόξασόν σου το όνομα.»—Ιωάν. 12:27, 28.

 8. (α) Ποιες χαρές δοκιμάσατε σεις καθ’ οδόν προς το στάδιο της αφιερώσεως; (β) Ποια αντίληψι μπορεί να έχετε ως προς τις κακουχίες, όπως είχε και ο Ιησούς; (Μάρκ. 10:28-30)

⁸ Τώρα, τι μπορεί να λεχθή για σας; Εφαρμόζεται σε σας το παράδειγμα του γάμου και μπορεί να σας βοηθήση με κάποιο τρόπο; Φυσικά, δεν υπάρχει καμμιά ομοιότης όταν κανείς συγκρίνη το δικό σας παρελθόν με το παρελθόν του Ιησού πριν γίνη τριάντα ετών. Αλλά δεν είναι αλήθεια ότι δοκιμάσατε μεγάλη χαρά όταν μάθατε την αλήθεια σχετικά με το τι είδους Θεός είναι ο Ιεχωβά, «Θεός οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος και αληθινός;» (Έξοδ. 34:6) Δεν είχατε και σεις όπως και ο Ιησούς μεγάλη χαρά όταν μάθατε όχι μόνο τον σκοπό του Ιεχωβά, αλλά και ότι μπορούσατε κι εσείς να συμμετάσχετε σ’ αυτό τον σκοπό; Φθάσατε ν’ αντιληφθήτε ότι κάνοντας το βήμα της αφιερώσεως θα μπορούσατε και σεις να συμπεριληφθήτε ανάμεσα σε κείνους για τους οποίους ο Παύλος έγραψε: «Όστις [ο Ιεχωβά] ηλευθέρωσεν ημάς από της εξουσίας του σκότους και μετέφερεν εις την βασιλείαν του αγαπητού αυτού Υιού.» (Κολ. 1:13) Χωρίς αμφιβολία, διακρίνατε όπως και ο Ιησούς ότι το να προσδιορισθήτε ως ένας αφιερωμένος δούλος του Ιεχωβά μπορεί να σημάνη κακουχίες. Ίσως περάσατε μερικές δοκιμασίες και εναντίωσι πριν από το βάπτισμά σας, αλλά εκτιμήσατε την αξία όσων είχατε μάθει και ήσαστε αποφασισμένος να μείνετε σταθερός σ’ αυτά.

 9. (α) Πώς υπεισέρχεται εδώ η ομοιότης με τη γαμήλια σχέσι; (β) Σε ποια ευνοημένη σχέσι εισήλθατε με το βάπτισμα και πώς θα έπρεπε να τη θεωρήτε; (Μιχ. 4:5) (γ) Ποιο μεγάλο ερώτημα αντιμετωπίζετε τώρα;

⁹ Εδώ είναι το σημείο όπου υπεισέρχεται η ομοιότης με τη γαμήλια σχέσι. Είχατε κοντόφθαλμη ή ευρεία άποψι της αφιερώσεώς σας και του βαπτίσματός σας; Νομίζετε ότι είχατε κάμει όλα όσα απαιτούντο; Είχατε επίγνωσι του ότι εισήλθατε σε μια προσωπική σχέσι όχι μ’ έναν άνθρωπο, αλλά με τον Υπέρτατο του σύμπαντος, και μάλιστα μ’ Εκείνον στον οποίον θα μπορούσατε να ομιλήτε με οικειότητα και να τον αποκαλήτε Πατέρα σας; Διακρίνατε ότι είχατε αρχίσει μια σχέσι την οποία δεν θα έπρεπε να πάρετε στα ελαφρά, αλλ’ ότι μπορούσατε και έπρεπε να την καλλιεργήσετε και να την περιφρουρήσετε, αλλιώς θα μπορούσε να χαλαρώση και να κινδυνεύση να διασπασθή και πιθανώς να τερματισθή; Αποφασίσατε να πήτε σε οποιεσδήποτε περιστάσεις, όπως είπε και ο Ιησούς: «Πάτερ, δόξασόν σου το όνομα;» Έτσι το μεγάλο ερώτημα που χρειάζεται να υποβάλετε στον εαυτό σας είναι: Πώς μπορεί αυτό το πολύτιμο πράγμα, αυτή η σχέσις στην οποία έχω εισέλθει με τον ουράνιο Πατέρα μου να ενισχυθή και να γίνη βαθύτερη;

ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΣ ΕΠΑΝΩ Σ’ ΕΝΑ ΑΣΦΑΛΕΣ ΘΕΜΕΛΙΟ

10. (α) Γιατί πρέπει να κάνετε επιμελή προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής; (β) Πώς μπορείτε να το κάμετε αυτό; (2 Τιμ. 3:14, 16, 17)

¹⁰ Σπουδαίο ρόλο παίζει ο τρόπος με τον οποίο κάνετε την προσωπική σας μελέτη από την Αγία Γραφή και το να μάθετε να κάνετε πρακτική εφαρμογή αυτών που μελετάτε στην καθημερινή σας ζωή. Ο Ιησούς πάντοτε ευχαριστείτο να κάμη το θέλημα του Θεού διότι έλεγε: «Ο νόμος σου είναι εν τω μέσω της καρδίας μου.» (Ψαλμ. 40:8) Είχε μελετήσει και μπορούσε να εφαρμόζη τον Λόγο του Θεού. Το ίδιο μπορεί ν’ αληθεύη και μ’ εσάς, όπως αναφέρεται στον Ψαλμό 1:1-3: «Μακάριος ο άνθρωπος . . . (του οποίου) εν τω νόμω του Κυρίου είναι το θέλημα αυτού, και εν τω νόμω αυτού μελετά ημέραν και νύκτα.» Κατόπιν λέγει πώς αυτός ο άνθρωπος θα ομοιάζη με δένδρο που πάντοτε είναι παραγωγικό και πράσινο «και πάντα, όσα αν πράττη, θέλουσι ευοδωθή.» Αυτό απαιτεί κάτι περισσότερο από απλή επιφανειακή ανάγνωσι της Αγίας Γραφής. Σημαίνει συνεχή εντρύφησι σ’ όλα όσα περιέχει ο Λόγος του Θεού καθώς και στην πνευματική τροφή και τη συμβουλή που δίδεται από τον ‘πιστό και φρόνιμο δούλο’ και κατόπιν σημαίνει φροντίδα για το τι επίδρασι μπορεί να έχη αυτό στα καθημερινά ζητήματα της ζωής μας.—Ματθ. 24:45-47.

11. (α) Ποιος είναι ο σκοπός της ακριβούς γνώσεως; (Φιλιπ. 1:9-11) (β) Τι είδους δεσμό πρέπει να σφυρηλατήσωμε με τον Ιεχωβά, και πώς;

¹¹ Μη κάμετε το λάθος να σκεφθήτε ότι η μελέτη είναι απλώς ζήτημα εγκεφαλικής γνώσεως της αληθείας. Η ακριβής γνώσις είναι πραγματικά αναγκαία, αλλ’ αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει ν’ απομνημονεύσετε ένα πλήθος γεγονότων και περιστατικών. Μάλλον, η ορθή μελέτη έχει σκοπό να σας κάμη «να εμπλησθήτε από της επιγνώσεως του θελήματος αυτού μετά πάσης σοφίας και πνευματικής συνέσεως, δια να περιπατήσητε αξίως του Ιεχωβά, ευαρεστούντες κατά πάντα, καρποφορούντες εις παν έργον αγαθόν . . . ενδυναμούμενοι . . . εις πάσαν υπομονήν και μακροθυμίαν.» (Κολ. 1:9-11 ΜΝΚ) Όπως και σ’ ένα γάμο, αυτό σημαίνει μια αυξανόμενη κατανόησι και αφοσίωσι, σημαίνει τη σφυρηλάτησι ενός δεσμού που δεν μπορεί ποτέ να σπάση. Υπήρξε ένας καιρός που οι εξ Εβραίων Χριστιανοί έγιναν ‘νωθροί εις την ακοήν.’ Τους έλειπε η προσωπική μελέτη και η εφαρμογή και είχαν γίνει ως νήπια που έπρεπε να τρέφονται με γάλα. Γι’ αυτό παρατηρήστε τι έγραψε σ’ αυτούς ο Παύλος: «Των τελείων όμως είναι η στερεά τροφή, οίτινες, δια την έξιν έχουσι τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.» Δεν είναι μόνο η εγκεφαλική γνώσις, αλλά το ίδιο το πνεύμα της αληθείας, η ‘αγάπη της αληθείας’ που σώζει.—Εβρ. 5:11-14· 2 Θεσσ. 2:10· 1 Κορ. 8:1.

12. (α) Ποια έλλειψις καταστρέφει συχνά τις ανθρώπινες σχέσεις; (β) Ποια ιδιότης απαιτείται ιδιαιτέρως για την αποκατάστασι καλών σχέσεων; (Λουκ. 14:11)

¹² Κατόπιν είναι το ζήτημα της προσευχής. Και εδώ επίσης μπορεί να μας βοηθήση το παράδειγμα του γάμου. Δεν είναι η έλλειψις επικοινωνίας το πρώτο σημείο για μια ρήξι στις σχέσεις μεταξύ των συζύγων; Η ρίζα του κακού μπορεί να μην είναι φανερή. Μπορεί να είναι μια μικρή παρεξήγησις, ή απλώς ο ένας απ’ αυτούς τους δύο συζύγους είναι κάπως δειλός και συγκρατημένος λόγω ιδιοσυγκρασίας. Εν τούτοις αν συνεχίζεται η έλλειψις επικοινωνίας, η σχέσις των συζύγων θα υποστή κλονισμό και έντασι. Αυτή η σχέσις θα μπορέση ν’ αποκατασταθή μόνο αν καταβληθή ευσυνείδητη προσπάθεια για να ξανανοίξουν οι γραμμές επικοινωνίας. Αυτό δεν είναι εύκολο. Εδώ, περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, απαιτείται και από τα δύο μέλη μια ιδιότης και αυτή η ιδιότης είναι η ταπεινοφροσύνη.

13. Όσον αφορά την προσευχή, ποιο πρόβλημα μπορεί ν’ αναπτυχθή με τον καιρό; (1 Πέτρ. 4:7)

¹³ Πώς εφαρμόζεται αυτό μ’ ένα πνευματικό τρόπο; Το να φθάσετε στην αφιέρωσί σας και στο βάπτισμά σας δεν ήταν πραγματικά δύσκολο. Η εκτίμησίς σας για την αλήθεια και η αγάπη σας για τον Δοτήρα της αληθείας σάς ωδήγησαν να κάμετε αυτά τα αρχικά βήματα και με προσευχή είπατε στον Ιεχωβά τη βαθειά σας ευγνωμοσύνη και την επιθυμία σας ν’ αφιερωθήτε σ’ αυτόν ανεπιφύλακτα και ολόψυχα. Αρχίσατε ένα νέο τρόπο ζωής. Εν τούτοις, εξ αιτίας της ατελείας και άλλων λόγων, αυτό το πρώτο ενδιαφέρον μπορεί να εξασθενήση, όπως και σ’ ένα γάμο. Μπορεί κάποτε να διαπιστώσετε ότι, είτε βαθμιαίως είτε αλλιώς η προσευχή έχει γίνει δύσκολη ή έχει μεταβληθή σε μια ρουτίνα. Τι πρόκειται να κάμετε;

14. Τι μπορείτε να κάμετε αν εμποδίζωνται οι προσευχές σας; (Ιακ. 5:14, 15)

¹⁴ Μην αναζητήσετε προφάσεις ή δικαιολογίες για τον εαυτό σας. Αυτό είναι το αντίθετο της ταπεινοφροσύνης. Μάλλον, κάμετε έντιμη και ειλικρινή προσπάθεια να εντοπίσετε τη ρίζα του κακού. Μήπως ενοχλείται η συνείδησίς σας από κάτι; Αυτό θα μπορούσε εύκολα να παρεμποδίση τις προσευχές σας. Μήπως έχετε γίνει κάπως αμελείς, αφήνοντας τις πιέσεις της καθημερινής ζωής ν’ απαιτούν πάρα πολλά από τον χρόνο σας και την προσοχή σας; Μήπως υπάρχει κάποια αδυναμία που είναι πολύ πιο βαθειά ριζωμένη απ’ όσο νομίζετε; Μπορεί να φθάσετε στο σημείο να πήτε στον εαυτό σας: Ποτέ δεν θα μπορέσω να συμπληρώσω αυτό που άρχισα. Αν η δυσκολία έχη γίνει τόσο σοβαρή ώστε να αισθάνεσθε ότι δεν μπορείτε να πλησιάζετε τον Ιεχωβά με προσευχή, τότε η μόνη λύσις είναι να εμπιστευθήτε σ’ έναν από τους δούλους του Ιεχωβά και να ζητήσετε τη βοήθειά του, κατά προτίμησιν ένα επίσκοπο ή κάποιον άλλον ο οποίος είναι ώριμος. Αυτό φυσικά θ’ απαιτήση ταπεινοφροσύνη, αλλά μπορεί να μην είναι τόσο δύσκολο όσο φανταζόμαστε και αξίζει την προσπάθεια. Ακόμη και στην οικογενειακή ζωή, μερικές φορές ο μεγαλύτερος αδελφός ή αδελφή βοηθούν τον νεώτερο να τακτοποιήση τα πράγματα με τον πατέρα ή τη μητέρα. Το ίδιο μπορεί να συμβή και στον οίκο του Θεού.

15. Πώς ωφελούν οι εγκάρδιες προσευχές στον Ιεχωβά; (Ματθ. 6:6)

¹⁵ Η αξία της προσευχής δεν μπορεί να υπερτονισθή—όχι της τυπικής προσευχής, αλλά μάλλον της προσευχής που θ’ αντανακλά το βάθος της εκτιμήσεως για όλα τα καλά πράγματα που έχει κάμει ο Ιεχωβά για μας και για τους άλλους. Θέλομε να εκφράζωμε το στοργικό μας ενδιαφέρον για τους άλλους, ζητώντας από τον Θεό να τους βοηθήση να υπερνικούν τα προβλήματα τους καθώς να βοηθήση κι εμάς στα δικά μας προβλήματα. Αυτό θα είναι προστασία εναντίον της τάσεως να γίνουμε εγωκεντρικοί, πράγμα το οποίο είναι αντίθετο της ταπεινοφροσύνης.

16. (α) Πώς μας βοηθεί ο ψαλμωδός να ενθυμούμεθα ότι το βάπτισμα είναι μόνο η αρχή; (β) Πώς ο Ιησούς ήταν ένα καλό παράδειγμα για μας;

¹⁶ Υπάρχει ακόμη ένα πράγμα που είναι αναγκαίο για να συμπληρώσωμε το οικοδόμημα της πίστεώς μας επάνω σε μια ασφαλή βάσι και θα μας βοηθήση να έχομε στο νου ότι το βάπτισμά μας ήταν μόνο η αρχή. Αυτό επίσης αναφέρεται στον Ψαλμό 40 εδάφια 9, 10 (ΜΝΚ): «Εκήρυξα δικαιοσύνην εν συνάξει μεγάλη· ιδού, δεν εμπόδισα τα χείλη μου, Ιεχωβά, συ εξεύρεις . . . Την αλήθειάν σου και την σωτηρίαν σου ανήγγειλα· δεν έκρυψα το έλεός σου και την αλήθειάν σου από συνάξεως μεγάλης.» Αυτό βεβαίως έγινε στην περίπτωσι του Ιησού ο οποίος ήταν αποφασισμένος να τελειώση όσα άρχισε με το βάπτισμά του. (Ιωάν. 4:34) Αυτά τα λόγια του ψαλμωδού δείχνουν κατ’ αρχήν μεγάλη αγάπη για τον Ιεχωβά και τις θαυμαστές του ιδιότητες κι επίσης τη βαθειά επιθυμία του να δη την πλήρη διεκδίκησι του ονόματος του Ιεχωβά. Δείχνουν επίσης αληθινή αγάπη για τον πλησίον, ειλικρινή επιθυμία να γνωρίσουν και άλλοι αυτά τα πράγματα, ιδιαίτερα εκείνοι που έχουν ευήκοα ώτα οι οποίοι θα μπορούσαν ν’ ανταποκριθούν και να βοηθήσουν στην ανοικοδόμησι της ‘μεγάλης συνάξεως.’ Με το να εφαρμόση αυτά τα λόγια ο Ιησούς, έθεσε ένα θαυμαστό παράδειγμα για μας.—Ματθ. 9:36-38· Ιωάν. 17:6, 18-21.

17. Πώς μπορούμε να εκδηλώσωμε το ενδιαφέρον μας για τους ανθρώπους; (Λουκ. 10:2, 5, 6)

¹⁷ Ένα πράγμα αξίζει να παρατηρηθή. Ο Ιησούς δεν περιέφερε ένα αντίγραφο των Εβραϊκών Γραφών, αλλά η διδασκαλία του ανεφέρετο συνεχώς σ’ αυτές τις Γραφές από τις οποίες και παρέθετε. Όσο για μας, είναι εύκολο να έχωμε πάντοτε μαζί μας ένα αντίτυπο της Αγίας Γραφής. Γι’ αυτό είναι ωφέλιμο να μάθωμε πώς να χρησιμοποιούμε την ίδια την Αγία Γραφή όταν δίνωμε μαρτυρία στους ανθρώπους. Πρέπει να ενδιαφερώμεθα για τους ανθρώπους, να εκδηλώνωμε το ενδιαφέρον μας με το να τους επισκεπτώμεθα όταν δείχνουν σχετική επιθυμία και να προσπαθούμε ν’ αρχίσωμε Γραφικές μελέτες στα σπίτια τους.

18. Με ποιους τρόπους μπορούν οι βαπτισμένοι να διευρύνουν τον τομέα της δραστηριότητός τους; (1 Κορ. 16:9)

¹⁸ Μπορεί επίσης να υπάρξουν ευκαιρίες για να διευρύνετε τον τομέα της δραστηριότητός σας, είτε ως ευαγγελιζόμενος της εκκλησίας, βοηθητικός ή τακτικός ολοχρόνιος διαγγελεύς των αγαθών νέων, ιεραπόστολος ή μέλος της οικογενείας Μπέθελ. Φυσικά δεν είναι για όλους αυτά τα προνόμια υπηρεσίας, αλλά όταν υπάρχη ειλικρινής και σωστός προγραμματισμός και όταν το άτομο κάνη την επιθυμία της καρδιάς του ζήτημα προσευχής, συχνά ανοίγεται ο δρόμος για να συμμετάσχη περισσότερο στην πραγματοποίησι του θελήματος του Θεού.

19. Ως βαπτισμένο άτομο, τι πρέπει να εκτιμάτε συνεχώς με την καρδιά σας; (2 Κορ. 4:6, 7)

¹⁹ Δεν πρέπει ποτέ να αισθάνεσθε ότι κάποιος προσπαθεί να σας θέση κάτω από πίεσι. Αλλά πρέπει συνεχώς να εκτιμάτε με την καρδιά σας όλα όσα συμβολίζει το βάπτισμά σας. Ως ένας αφιερωμένος δούλος του Ιεχωβά, βρίσκεσθε σε πολύ ευνοημένη θέσι. Πρέπει να αισθάνεσθε το θερμό ενδιαφέρον που έχει για σας η ουράνια και η επίγεια οικογένεια του Ιεχωβά και ως αποτέλεσμα, πρέπει να υποκινήσθε να συνεχίσετε την υπηρεσία σας προς τον Ιεχωβά. Μην το ξεχνάτε. Το βάπτισμα σας ήταν μόνο η αρχή.