Οι Επισκέπται μας τα Έκτισαν!

Έκθεσις από την Ιαπωνία

ΟΤΑΝ ακούτε τη λέξι «επισκέπτης,» τι σκέπτεσθε; Πιθανώς σκέπτεσθε την ψυχαγωγία και την ένδειξι φιλοξενίας με άλλους τρόπους σε άτομα που δεν ανήκουν στην οικογένειά σας. Αντί ν’ αναμένουν από τους επισκέπτες να εργασθούν στη διάρκεια της επισκέψεώς των, οι οικοδεσπότες συνήθως ξεφεύγουν από το δικό τους πρόγραμμα για να ευχαριστήσουν τους επισκέπτες τους.

Πρόσφατα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Νουμαζού της Ιαπωνίας είχαν μερικούς ασυνήθεις επισκέπτες. Η Νουμαζού είναι η τοποθεσία όπου βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ιαπωνία. Αυτοί οι επισκέπτες ήσαν προετοιμασμένοι να εργασθούν, έφεραν μάλιστα τα δικά τους εργαλεία και εφόδια. Αυτό δεν είναι ασύνηθες. Σε πολλά μέρη του κόσμου, επιδέξιοι εργάτες έχουν προσφερθή εθελοντικά να μετάσχουν σε ειδικά έργα που γίνονται στα διάφορα γραφεία τμημάτων των Μαρτύρων του Ιεχωβά, που ονομάζονται επίσης οίκοι «Μπέθελ.» Εδώ στη Νουμαζού, οι εθελοντές εργάτες ήλθαν από όλη την Ιαπωνία και παρέμειναν επί ένα έτος και πλέον.

Ποια ήταν η εργασία που επιθυμούσαν να κάνουν; Ήταν η κατασκευή δύο κτιρίων για την επέκτασι των τυπογραφείων των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ιαπωνία. Αυτό ίσως εξέπληξε μερικούς, επειδή δύο κτίρια, γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό, είχαν κτισθή το 1972. Αλλά δύο μόλις χρόνια αργότερα, τα κτίρια αυτά απεδείχθηκαν ανεπαρκή.

Γιατί; Το 1971, όταν έγιναν για πρώτη φορά τα σχέδια γι’ αυτά τα κτίρια, ο αριθμός των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ιαπωνία έφθασε ένα ανώτατο όριο 11.629. Η εκτύπωσις των περιοδικών Σκοπιά και Ξύπνα! τότε, έφθανε τα 192.000 αντίτυπα για κάθε έκδοσι. Ωστόσο, μέχρι το φθινόπωρο του 1974, ο αριθμός των Μαρτύρων στην Ιαπωνία είχε φθάσει τις 26.355 (μια αύξησι 127 τοις εκατό). Η αντίστοιχη αύξησις στη ζήτησι των περιοδικών, απαιτούσε μια αύξησι εκτυπώσεως 93 τοις εκατό, κατά μέσον όρο 371.445 περιοδικά σε κάθε έκδοσι. Ήταν φανερό ότι εχρειάζοντο μεγαλύτερα τυπογραφεία.

Έτσι έγιναν σχέδια για ένα τετραώροφο κτίριο με συνολική επιφάνεια 15.683 τετραγωνικών ποδών (1.457 τετραγωνικά μέτρα). Αλλά η εναντίωσις εκ μέρους των γειτόνων κατέστησε αναγκαία την εγκατάλειψι αυτού του σχεδίου. Έγινε δεκτό ένα νέο σχέδιο που περιελάμβανε δύο κτίρια μικρότερου ύψους. Και, όπως απεδείχθη, αυτό το σχέδιο επέτρεπε περισσότερο χώρο επιφανείας απ’ όσο η τετραώροφη οικοδομή. Τα δύο νέα κτίρια μαζί, θα είχαν επιφάνεια 16.500 τετραγωνικών ποδών (1.533 τετραγωνικά μέτρα).

Και τα δύο κτίρια επρόκειτο να έχουν ύψος 33 ποδών (10 μέτρα)· το ένα θα εχωρίζετο σε τρία πατώματα και το άλλο σε δύο. Η τριώροφη οικοδομή θα είχε δώδεκα δωμάτια για χώρους διαμονής. Η άλλη οικοδομή θα είχε μόνο ένα δωμάτιο ως χώρο διαμονής· ο υπόλοιπος χώρος θα εχρησιμοποιείτο για αποστολή και αποθήκευσι.

Ενώ εκτίζοντο τα δύο αυτά κτίρια, η ανάγκη για Γραφικά έντυπα που εκδίδουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ηύξανε συνεχώς. Η ζήτησις για τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! είχε ως αποτέλεσμα να τυπώνωνται κατά μέσον όρο 448.219 αντίτυπα σε κάθε έκδοσι. Πράγματι, όλοι εκείνοι οι οποίοι ενδιεφέροντο γι’ αυτή την υπόθεσι ήσαν ευτυχείς όταν τα δύο νέα κτίρια αποπερατώθηκαν τον Δεκέμβριο του 1975. Αποτελούν πράγματι ένα κεφάλαιο που συντελεί στο να συμβαδίζη η παραγωγή εντύπων με τις ολοένα επεκτεινόμενες δραστηριότητες των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ιαπωνία, των οποίων ο αριθμός έφθασε τους 41.201 τον Μάιο του 1977.

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ

Αυτό το οικοδομικό έργο ήταν πράγματι αξιοσημείωτο. Δεν έγινε μόνο η εργασία της ανοικοδομήσεως από ζηλωτάς, αλλ’ ακόμη και η αρχιτεκτονική σχεδίασις και η επεξεργασία των σχεδίων έγιναν από τους επισκέπτες μας. Τι ήταν εκείνο που υπεκίνησε αυτούς τους ανθρώπους να προσφέρουν δωρεάν τις εργασίες τους για ένα έτος και πλέον; Χωρίς εξαίρεσι, η πρωταρχική υποκινούσα δύναμις ήταν το πνεύμα που διήγειρε μέσα τους η μελέτη της Αγίας Γραφής.

Μερικοί από τους επισκέπτες ανέφεραν τις πείρες που τους ωδήγησαν να μάθουν τη Βιβλική αλήθεια. Δύο απ’ αυτούς, παραδείγματος χάριν, ανέφεραν ότι ανήκαν σε μια ριζοσπαστική φοιτητική κίνησι στη διάρκεια του καιρού που σπούδαζαν στο Πανεπιστήμιο. Εκείνον τον καιρό συμμετείχαν σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Αυτό ήταν έκφρασις της ειλικρινούς επιθυμίας τους ν’ απομακρυνθή η τόσο πολύ διαδεδομένη διαφθορά αυτού του συστήματος πραγμάτων και να επιτευχθή αληθινή ειρήνη και ασφάλεια.

Τότε συνέβη κάτι απροσδόκητο. Ένας νεαρός δάσκαλος, που παρακολουθούσε συγκεντρώσεις αυτής της ριζοσπαστικής φοιτητικής κινήσεως, άρχισε να τους δίνη απαντήσεις από την Αγία Γραφή. Μολονότι ο δάσκαλος αυτός δεν ήταν Μάρτυς του Ιεχωβά, χρησιμοποιούσε ως βάσι για τις απαντήσεις του το βιβλιάριο «Ιδού! Κάμνω Νέα Τα Πάντα,» που είχε εκδώσει η Εταιρία Σκοπιά. Όταν μια φορά δεν μπόρεσε να δώση απάντησι σε ωρισμένα ερωτήματα, προσκάλεσε τους σπουδαστές στο σπίτι του όπου συνήντησαν τη σύζυγο του, η οποία ήταν μια Μάρτυς του Ιεχωβά.

Το ενδιαφέρον που έδειξαν οι φοιτηταί για τις εξηγήσεις που έδινε η σύζυγός του, οι οποίες ήσαν βασισμένες στην Αγία Γραφή, έκανε επίσης και τον δάσκαλο ν’ ανταποκριθή πιο θετικά. Ως αποτέλεσμα, και οι τρεις νέοι έγιναν βαπτισμένοι Μάρτυρες και άρχισαν να μιλούν στους γείτονές τους για την ελπίδα την οποία δεν μπόρεσαν να βρουν στη φοιτητική τους κίνησι. Όταν άκουσαν για την ευκαιρία να έλθουν στο Μπέθελ στη Νουμαζού για την εργασία της ανοικοδομήσεως, αυτοί οι πρώην φοιτηταί ήσαν μεταξύ εκείνων που προσφέρθηκαν με χαρά.

ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΕΠΟΠΤΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ

Δεν υπήρχε έλλειψις εργατών για την ανοικοδόμησι των δύο νέων κτιρίων. Ωστόσο, ένα τόσο μεγάλο έργο θ’ απαιτούσε καλή οργάνωσι και επιδέξια κατεύθυνσι. Ποιος θα μπορούσε να παράσχη αυτή την αναγκαία εποπτεία; Τον Αύγουστο του 1972, σε μια Χριστιανική συνέλευσι στη Ναγκόγια, βαπτίσθηκε ένας άνδρας που είχε αυτά τα προσόντα. Ήταν ο Ταντάζο Φουκαγιάμα, ο οποίος ήταν πρώην επόπτης μιας μεγάλης εταιρίας οικοδομών και είχε τριαντάχρονη πείρα στην τέχνη της ανοικοδομήσεως.

Η σύζυγος του ήταν Μάρτυς του Ιεχωβά από το 1958. Είχε τρία μικρά παιδιά, ηλικίας τεσσάρων ετών, δύο ετών και δέκα μηνών, και αισθανόταν την ανάγκη καθοδηγίας για ν’ αναθρέψη ορθά τα παιδιά της. Όταν την επεσκέφθη μια Μάρτυς και της προσέφερε μια δωρεάν οικιακή Γραφική μελέτη, εκείνη δέχθηκε με προθυμία. Εκείνον τον καιρό, όμως, ο σύζυγος της δεν έδειχνε ενδιαφέρον. Ήταν απασχολημένος με την εργασία του, έφευγε από το σπίτι νωρίς κάθε μέρα κι επέστρεφε αργά το βράδυ. Τελικά η εργασία του τον έκανε να λείπη από το σπίτι επί μήνες μερικές φορές, και του επέτρεπε να είναι με την οικογένειά του μόνο δύο εβδομάδες τον χρόνο. Αλλά ακόμη και αυτό το χρονικό διάστημα διεμοιράζετο σε διάφορες περιόδους εορτών. Αυτό συνέβαινε επί δώδεκα χρόνια.

Όλον αυτό τον καιρό όμως, η σύζυγός του, που είναι τώρα «σκαπανεύς» Μάρτυς, μελετούσε την Αγία Γραφή με τα παιδιά της και τα έπαιρνε μαζί της στις Χριστιανικές συναθροίσεις. Η επίδρασις που είχε στα παιδιά αυτή η Χριστιανική εκπαίδευσις, εντυπωσίασε ευνοϊκά τον πατέρα τους. Πρόσεξε ότι τα παιδιά του δεν μεγάλωναν απλώς, αλλά ανέπτυσσαν και θαυμάσιες ιδιότητες και ωραία συμπεριφορά. Με τον καιρό, η θυγατέρα του πανδρεύθηκε και εισήλθε στο έργο του «ειδικού σκαπανέως» με τον σύζυγό της.

Τελικά, δέχθηκε και ο πατέρας μια Γραφική μελέτη με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Όταν έμαθε τη Γραφική συμβουλή σχετικά με την ευθύνη του πατέρα στην οικογένεια, αυτός ο άνδρας απεφάσισε να εγκαταλείψη την εργασία του, η οποία τον κρατούσε μακρυά από το σπίτι τόσο πολύ. Επέστρεψε σπίτι για να είναι μαζί με τη σύζυγο του και τους δύο γυιους του, που ήσαν ήδη άνδρες.—Εφεσ. 6:4.

Αλλά στον Ταντάζο Φουκαγιάμα επεφυλάσσετο μια έκπληξις. Ένα μήνα από τότε που έφυγε από την εταιρία οικοδομών, τον πλησίασε ένα μέλος του προσωπικού της οικογενείας Μπέθελ της Ιαπωνίας και του ζήτησε να εξετάση τη δυνατότητα να εποπτεύση στο έργο ανοικοδομήσεως στη Νουμαζού. Με ανάμικτα συναισθήματα, εξήγησε ότι ο λόγος για τον οποίο εγκατέλειψε την ανοικοδόμησι ήταν για να δαπανήση περισσότερο χρόνο με την οικογένειά του. Του ελέχθη, όμως, ότι θα μπορούσε να τον συνοδεύση ολόκληρη η οικογένεια. Δεν υπήρχε δισταγμός. Το Μπέθελ στη Νουμαζού θα φρόντιζε για τέσσερις ακόμη επισκέπτες. Έτσι, οι επισκέπτες εργάτες στη Νουμαζού απέκτησαν έμπειρη εποπτεία.

Μπόρεσαν οι εθελοντές να συνεργασθούν ομαλά; Τα σχόλια ενός ατόμου που ήλθε να καθαρίση τον σηπτικό βόθρο στο Μπέθελ δίνουν μια καλή απάντησι. Επειδή ήταν συνηθισμένος στους αγενείς τρόπους και στη χυδαία γλώσσα των περισσοτέρων οικοδόμων, έμεινε κατάπληκτος όταν παρετήρησε τους εργάτες που ειργάζοντο σ’ αυτή την οικοδομή. «Εγνώριζα ότι ήσαν διαφορετικοί,» είπε αυτός ο άνδρας, διότι ποτέ προηγουμένως δεν είχα δει ανθρώπους σε μια εργασία που έδιναν ο ένας τα εργαλεία στον άλλο και έλεγαν, ‘Ευχαριστώ.’ Επίσης, έλεγαν, ‘Γκοκουροζάμα’!a Αυτό είναι ασυνήθιστο σ’ αυτόν τον κόσμο!»

Όλοι οι εθελοντές έχουν φύγει τώρα, αλλά υπάρχουν οι αγαπημένες αναμνήσεις της σκληρής τους εργασίας και της στοργικής τους συναναστροφής. Αυτές οι αναμνήσεις αναζωπυρώθηκαν όταν έγινε μια ειδική συνάθροισι στην Αίθουσα Βασιλείας του Μπέθελ στη Νουμαζού, στις 19 Μαρτίου 1977. Τότε έγινε η αφιέρωσις αυτών των ωραίων κτιρίων στον Ιεχωβά Θεό, για να χρησιμοποιηθούν προς δόξα δική του. Η ομιλία της αφιερώσεως εδόθη από τον επισκέπτη επίσκοπο ζώνης από τα κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Νέα Υόρκη. Το ακροατήριο περιελάμβανε και τους είκοσι πέντε μαθητάς της Σχολής Διακονίας της Βασιλείας για πρεσβυτέρους εκκλησιών, που λειτουργούσε στο Μπέθελ της Νουμαζού. Και—το πιο ευχάριστο—η δεκαπενθήμερη τάξις σπουδαστών που λειτουργούσε εκείνες ακριβώς τις μέρες, περιελάμβανε τον πρώην επόπτη οικοδομών, τον Ταντάζο Φουκαγιάμα, ο οποίος έχει τώρα τα προσόντα να είναι ένας πνευματικός επίσκοπος στη Χριστιανική εκκλησία και παρακολουθούσε αυτή την τάξι.

Αυτά τα δύο νέα κτίρια χρησιμοποιούνται τώρα πλήρως. Τα μέλη της οικογενείας Μπέθελ της Ιαπωνίας είναι πράγματι ευγνώμονα όταν δείχνουν τα ωραία αυτά οικοδομήματα και λέγουν: «Οι επισκέπται μας τα έκτισαν!»

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 686]

Ο Ταντάζο Φουκαγιάμα—επόπτης οικοδομών και τώρα Χριστιανός πρεσβύτερος