Επιθυμείτε “τις Καλές Παλιές Ημέρες”;
«ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ δεν κατασκευάζουν τα αυτοκίνητα όπως τα κατασκεύαζαν στο παρελθόν.» «Το ψυγείο της Μητέρας κράτησε είκοσι χρόνια, αλλά το δικό μας είναι η τρίτη φορά που χαλά μέσα σε δύο χρόνια.» «Οι παλιές μέρες φαίνονταν πολύ πιο όμορφες, πολύ πιο ειρηνικές.»
Σας φαίνονται γνωστά αυτά τα σχόλια; Πιθανώς να έχετε ακούσει άλλους να μιλούν μ’ αυτό τον τρόπο ή ίσως σεις ο ίδιος να έχετε εκφρασθή έτσι. Πολλοί άνθρωποι επιθυμούν «τις καλές παλιές μέρες,» όπως τις αποκαλούν. Θυμούνται μ’ ευχαρίστησι πώς ήσαν τα πράγματα τότε και προτιμούν εκείνη την κατάστασι από αυτήν που επικρατεί σήμερα.
Αλλά ήσαν «οι καλές παλιές μέρες» από όλες τις απόψεις καλύτερες από τώρα; Εκείνο που κάνει το ερώτημα αυτό πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η Αγία Γραφή συμβουλεύει: «Μη είπης, Τις η αιτία, δια την οποίαν αι παρελθούσαι ημέραι ήσαν καλήτεραι παρά ταύτας; διότι δεν ερωτάς φρονίμως περί τούτου.» (Εκκλησ. 7:10) Ποιο είναι το σημείο που θέλει να τονίση αυτή η συμβουλή; Μήπως σημαίνει ότι πρέπει ν’ αγνοήσωμε το γεγονός ότι το έγκλημα αυξάνει, ότι οι οικογένειες διαλύονται πιο συχνά και ότι υπάρχει μεγαλύτερη μόλυνσι απ’ ό,τι στο παρελθόν; Ποια είναι η ισορροπημένη άποψις και πώς η απόκτησις αυτής της απόψεως μπορεί να συντελέση στην εξεύρεσι μεγαλύτερης ευχαριστήσεως τώρα;
Υπάρχουν αρκετές αιτίες για τις οποίες οι άνθρωποι μιλούν νοσταλγικά για «τις καλές παλιές μέρες.» Μερικές φορές έχουν υπ’ όψιν τους το γεγονός ότι προϊόντα όπως τα αυτοκίνητα, τα ενδύματα ή τα σπίτια φαίνεται ότι ήσαν καλύτερα στο παρελθόν. Άλλοι μπορεί να σκέπτωνται περισσότερο τον γενικό τρόπο ζωής ή την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στα περασμένα χρόνια. Θα είναι αποκαλυπτικό να εξετάσωμε και τις δύο απόψεις.
ΗΣΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ;
Όσον αφορά τα κατασκευασμένα προϊόντα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δεξιοτεχνία ήταν γενικά καλύτερη τα περασμένα χρόνια. Οι εργάτες συνήθιζαν να υπερηφανεύωνται περισσότερο για ό,τι έκαναν. Αυτό μπορούσατε να το δήτε στα τελειωμένα προϊόντα. Πριν από χρόνια, ήταν απίθανο να βρήτε ξεφλουδισμένη μπογιά ή χαλαρές βίδες σε μια καινούργια ηλεκτρική κουζίνα, σ’ ένα αυτοκίνητο ή σ’ ένα ποδήλατο. Ο ξυλουργός που έκανε τα ντουλάπια σας πιθανόν ήταν ένας πραγματικός δεξιοτέχνης και είχε υπ’ όψι του το ότι εργαζόταν ακριβώς στην κοινότητα που ζούσε· ως αποτέλεσμα, έκανε μια αξιοσέβαστη εργασία.
Ωστόσο, εκτός από την εργασία, είναι τα σημερινά προϊόντα κατώτερα; Σε πολλές περιπτώσεις, όχι. Από μια τεχνική ή πρακτική άποψι, τα περισσότερα προϊόντα έχουν βελτιωθή. Παραδείγματος χάριν, θυμηθήτε πόσο συχνά οι Μητέρες αντιμετώπιζαν την αγγαρεία να ξεπαγώσουν το ψυγείο, το οποίο μάλιστα δεν διατηρούσε τα πράγματα τόσο παγωμένα. Αλλ’ αν έχετε ένα πιο καινούργιο μοντέλο, πιθανώς έχει ένα ξεχωριστό θάλαμο ψύξεως καθώς επίσης και σύστημα αποψύξεως. Είναι αλήθεια ότι είναι πιο πολύπλοκο και έχει περισσότερα εξαρτήματα που μπορεί να χαλάσουν. Αλλά δεν απολαμβάνετε αυτά τα εξαρτήματα; Θα επέστρεφαν πρόθυμα τα περισσότερα άτομα στο είδος του ψυγείου που είχε η Γιαγιά;
Το ίδιο μπορεί να λεχθή και για τα καινούργια σπίτια ή τα αυτοκίνητα. Κάποιος μπορεί να σκεφθή ότι το παλιό του αυτοκίνητο ήταν πιο στερεό από το σημερινό του αυτοκίνητο. Ωστόσο, ωδηγούσε εξ ίσου άνετα και ασφαλώς όπως με τα καινούργια μοντέλα; Πιθανώς ήταν πιο δύσκολο να το βάλη μπρος στις ημέρες που έκανε κρύο, πιο δύσκολο να το οδηγήση και απαιτούσε μεγαλύτερη προσπάθεια να το σταματήση παρ’ ό,τι τα σημερινά μοντέλα που έχουν καλύτερα συστήματα αναφλέξεως, καλύτερη δύναμι οδηγήσεως και βελτιωμένα φρένα. Ίσως συνηθίζετε να το θεωρήτε φυσικό ν’ αλλάζετε τα λάδια στο αυτοκίνητό σας μετά από 2.000 μίλια (3.200 χιλ.) και να βάζετε μπουζί μετά από 15.000 μίλια (24.000 χιλ.). Με τις σημερινές προηγμένες μηχανές, μπορεί να πάτε μέχρι 9.000 μίλια (14.500 χιλ.) και να μην έχετε ακόμη αλλάξει τα λάδια, και τα μπουζί μπορεί να είναι εν τάξι για 30.000 μίλια (48.000 χιλ.).
Όσον αφορά τα υλικά, τα προϊόντα από πλαστικό ή πολυέστερ ίσως δεν έχουν την ίδια φυσική ή πλούσια «υφή,» όπως έχουν τα προϊόντα που είναι από ξύλο, δέρμα, βαμβάκι ή μαλλί, που συνηθίζοντο τα περασμένα χρόνια. Ωστόσο, έχουν τα δικά τους πλεονεκτήματα που συνήθως παραβλέπομε. Ρωτήστε μια γυναίκα η οποία κάθε εβδομάδα συνήθιζε να «λουλακιάζη» και να κολλάρη τα πουκάμισα, αν αναπολή αυτή την εργασία. Τα σύγχρονα πουκάμισα και οι μπλούζες που είναι φτιαγμένες από μίγμα φυσικών και συνθετικών ινών συνήθως χρειάζονται λίγη περιποίησι και αντέχουν περισσότερο στους λεκέδες. Και μπορεί να στοιχίζουν πολύ πιο λίγο από τα προϊόντα που είναι φτιαγμένα από φυσικά υλικά.
Χωρίς αμφιβολία, υπάρχουν ωρισμένες καλές απόψεις των σημερινών προϊόντων. Συνήθως αντέχουν περισσότερο, απαιτούν λιγώτερη διατήρησι και έχουν πολλά εξαρτήματα που μας γλυτώνουν από αρκετή εργασία· έτσι, είναι πολύτιμα στο σύστημα του γοργού ρυθμού που ζούμε. Γιατί, λοιπόν, τόσα πολλά άτομα αναπολούν με νοσταλγία «τις καλές παλιές μέρες;» Τι ήταν διαφορετικά τότε;
Κατ’ αρχήν, φαίνεται ότι το περισσότερο μέρος της τεχνικής προόδου έλαβε χώρα εις βάρος πολλών ευχάριστων συνθηκών διαβιώσεως. Για να παράγωνται μαζικώς τα πιο πολύπλοκα τεχνικά προϊόντα, οικοδομήθηκαν βιομηχανικές πόλεις με πολλά εργοστάσια και, όπως αναγνωρίζουν όλοι, αυτός είναι ο κύριος παράγων που συμβάλλει στο παρόν πρόβλημα της μολύνσεως. Ο εκβιομηχανοποιημένος τρόπος ζωής είχε τις συνέπειές του και στους εργάτες, επίσης. Αναγκάσθηκαν να διάγουν με πιο αγχώδη και νευρικό τρόπο τη ζωή τους, καθώς επίσης και να ζουν σε πιο ακάθαρτο, λιγώτερο υγιεινό περιβάλλον. Αυτό έβλαψε τα συναισθήματα και τη σταθερότητα των ανθρώπων. Αλήθεια, η Γραφή λέγει ότι ο Δημιουργός του ανθρωπίνου γένους αποδοκιμάζει εκείνους που ‘διαφθείρουν τη γη’ και έχει σκοπό ν’ απαλλάξη τη γη απ’ αυτούς. (Αποκάλ. 11:18) Αλλά όσο για τώρα, τα ενοχλητικά προβλήματα που συνδέονται με τη σημερινή βιομηχανοποίησι υπάρχουν ακόμη και προκαλούν ανησυχία στους ανθρώπους καθώς και την επιθυμία για «τις καλές παλιές μέρες.»
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΑΠΛΩΣ ΓΙΑ «ΠΡΑΓΜΑΤΑ»
Αλλά υπάρχει και κάτι περισσότερο στην ευρεία επιθυμία για «τις παλιές καλές μέρες» εκτός από την απλή παράβλεψι της τεχνικής προόδου, που έκανε το ανθρώπινο γένος. Όπως αναφέρθη ανωτέρω, μερικοί ιδιαίτερα επιθυμούν τον τρόπο της ζωής ή την ατμόσφαιρα που υπήρχε τότε. Μπορεί ν’ αναγνωρίζουν ότι τα σημερινά κατασκευασμένα προϊόντα είναι από ωρισμένες απόψεις ανώτερα από τα προϊόντα του παρελθόντος, ωστόσο, αυτό και μόνο δεν τους φέρνει ευχαρίστησι. Προσωπικά μπορεί να αισθάνωνται ότι κάποια θεμελιώδης ανάγκη δεν ικανοποιείται στον βαθμό που ικανοποιείτο στο παρελθόν. Επί πλέον, μερικά σκεπτόμενα άτομα ίσως ανησυχούν για το αν αυτή η βασική έλλειψις ικανοποιήσεως μπορεί να συμβάλη στη γενική ηθική κατάπτωσι που βλέπομε ν’ αφθονή παρά την υλική πρόοδο του ανθρώπου.—2 Τιμ. 3:1-5.
Ας εξετάσωμε, λοιπόν, γιατί φαίνεται ότι σήμερα υπάρχει ένα διαφορετικό πνεύμα ή ατμόσφαιρα και τι μπορούμε να κάνωμε γι’ αυτό.