Μετά την Καταστροφή της Ωργανωμένης Θρησκείας, Ποια Οδός;
Ο αναγνώστης θα βοηθηθή αν διαβάση από το βιβλίο του Ιερεμία τα κεφάλαια 40 ως 49 προτού εξετάσει το παρόν και το επόμενο άρθρο.
«Επικατάρατος, ο ποιών το έργον τον Κυρίου αμελώς· και επικατάρατος ο αποσύρων την μάχαιραν αυτού από αίματος.»—Ιερ. 48:10.
1. Τι πρόβλημα θα θέση η καταστροφή της Ωργανωμένης Θρησκείας για τους επιζώντες;
«Η ΩΡΓΑΝΩΜΕΝΗ Θρησκεία του κόσμου έπεσε!» Τέτοια λόγια μπορεί ν’ αναμένωμε ότι θα κραυγάσουν θριαμβευτικά αυτοί που μισούν κάθε δημοφιλή θρησκεία, όταν η ωργανωμένη σημερινή θρησκεία καταπέση με βίαιη καταστροφή. Ποια οδό θ’ ακολουθήσουν οι επιζώντες από το σχεδόν απίστευτο αυτό γεγονός; Θα υπάρχη τίποτε στο οποίο να μπορούν να στραφούν; Θέτομε αυτά τα ερωτήματα με κάθε σοβαρότητα.
2. Τι ερώτημα ανέκυψε εξ αιτίας των προφητεύσεων του Ιερεμία, και σχεδόν 40 χρόνια μετά απ’ αυτές τις προφητεύσεις, πού βρέθηκε αυτός;
2 Μερικοί που είναι προσκολλημένοι σε μια μορφή δημοφιλούς θρησκείας μέχρι σήμερα, δυσπιστώντας μπορεί να ρωτήσουν ‘Θα επιτρέψη ένα τέτοιο πράγμα ο Δημιουργός του ουρανού και της γης;’ Αυτή η ερώτησις είναι σαν εκείνη που ανέκυψε πριν από 2.625 χρόνια περίπου εξ αιτίας ενός Ιουδαίου της ιερατικής τάξεως, του νεαρού προφήτου Ιερεμία από την πόλι Αναθώθ της Μέσης Ανατολής. Φαινόταν ότι προφήτευε ενάντια στη θρησκεία που ασκούσε τότε ο δικός του λαός. Σύμφωνα με τον Ιερεμία, ο ναός τους, ο μόνος που επετρέπετο από το θρησκευτικό νόμο, επρόκειτο να κατακαή. Η πόλις του ναού τους, η Ιερουσαλήμ, επρόκειτο να καταντήση σωρός ερειπίων. Εκείνοι που ασκούσαν τη δημοφιλή μορφή θρησκείας επρόκειτο ν’ απαχθούν εξόριστοι στη χώρα των κατακτητών τους, για να μείνουν εκεί 70 χρόνια. Η προφήτευσις αυτών των συμφορών από τον Ιερεμία ήγειρε έντονη διαμαρτυρία. Κοντά στο τέλος των 40 ετών αυτής της προφητεύσεως, ο Ιερεμίας βρέθηκε φυλακισμένος στην Ιερουσαλήμ, κάτω από τη βασιλεία του τελευταίου βασιλέως της βασιλικής οικογενείας του Δαβίδ που εκάθητο στο θρόνο, του Σεδεκία.
3. Με το να επιτρέψη ο Ιεχωβά μια τέτοια θρησκευτική συμφορά, μήπως κατέστρεφε τη δική του λατρεία, ή τι άλλο;
3 Ο Θεός, του οποίου το όνομα εκαλείτο στο ναό της Ιερουσαλήμ, επέτρεψε να συμβή η θρησκευτική αυτή καταστροφή. Στην πραγματικότητα, η Ιερουσαλήμ έλαβε το μήνυμα αυτής της καταδίκης απ’ ευθείας από τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό. Τι; Επρόκειτο ο ίδιος να καταστρέψη τη δική του θρησκεία, τη λατρεία του ως αληθινού Θεού; Όχι, διόλου! Απλώς σκόπευε να καταστρέψη τη βεβηλωμένη, διεστραμμένη μορφή λατρείας του που διεξήγετο τότε στο ναό του ονόματός του, προς όνειδος του ιερού αυτού ονόματος. Ο λόγος του Ιεχωβά δια στόματος Ιερεμία νίκησε! Εκείνοι που τον απέρριπταν με πείσμα έχασαν. Τον θερινό μήνα Αβ, τον πέμπτο μήνα του ημερολογιακού έτους, από την έβδομη έως και τη 10η ημέρα του μηνός εκείνου, ο ναός κατακρημνίσθηκε, και η συντετριμμένη, λιμοκτονούσα πόλις της Ιερουσαλήμ σαρώθηκε. Προηγουμένως, ο βασιλεύς Σεδεκίας συνελήφθη καθώς προσπαθούσε να φύγη και οι εξασθενημένες χιλιάδες των Ιουδαίων επιζώντων απήχθησαν ως αιχμάλωτοι, οδηγούμενοι για κοπιώδη εξορία στη Βαβυλώνα, που ήταν τότε κυρίαρχος του κόσμου.
4. Μήπως όλη αυτή η αρχαία ιστορία έχει σπουδαιότητα και σημασία για μας σήμερα;
4 Τώρα, λοιπόν, μήπως αυτή η αρχαία ιστορία μάς ενδιαφέρει πραγματικά σήμερα; Ναι! Για ποιο λόγο; Για το λόγο ότι ήταν προφητική, και γι’ αυτό ήταν ανάγκη να καταγραφή και να διαφυλαχθή στις σελίδες της Ιερής Βίβλου σε πολλές ζώσες γλώσσες μέχρι σήμερα. Ένας βαθύς σπουδαστής της αρχαίας εκείνης ιστορίας, ένας Ιουδαίος του οποίου ο λαός συνεδέετο άμεσα με τη θλιβερή εκείνη ιστορία, τόνισε τη σπουδαιότητα της αρχαίας εκείνης ιστορίας, γράφοντας τα εξής λόγια τον πρώτο αιώνα μ.Χ.: «Ταύτα δε πάντα εγίνοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών, εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν.»—1 Κορ. 10:11.
5. Πριν από ποια θρησκευτική συμφορά έγραψε ο Παύλος το εδάφιο 1 Κορινθίους 10:11, και γιατί δεν θα επαναληφθή ένα τέτοιο πράγμα;
5 Οι δυσοίωνοι αυτοί λόγοι ήσαν αυτοί που έγραψε ο Χριστιανός απόστολος Παύλος, περίπου 15 χρόνια προτού καταστραφή η ανοικοδομημένη πόλις της Ιερουσαλήμ, μαζί με το ναό της, στο έτος 70 μ.Χ., τη φορά εκείνη από τις Ρωμαϊκές λεγεώνες. Δεν θα συμβή ένα τέτοιο πράγμα για τρίτη φορά, διότι κανένας Ιουδαϊκός ναός δεν στέφει την Ιερουσαλήμ σήμερα. Τώρα τρεις μεγάλες θρησκείες διεκδικούν την ιστορική αυτή πόλι, η θρησκεία του Χριστιανικού κόσμου, του Ισλαμισμού και η θρησκεία του Ιουδαϊσμού.
6. Ποιο θα είναι το πρώτο τμήμα της Ωργανωμένης Θρησκείας που θα εκλείψη, και κατόπιν τι θα σημάνη το να πάνε οι άνθρωποι σε άλλα μέρη της Ωργανωμένης Θρησκείας;
6 Υπάρχουν θρησκείες που είναι παλαιότερες από τη θρησκεία του Χριστιανικού κόσμου. Και, όμως, σύμφωνα με όσα τόνισε ο Ιερεμίας της πρώτης Ιερουσαλήμ, ο Χριστιανικός κόσμος θα αποτελέση το πρώτο τμήμα της Ωργανωμένης Θρησκείας που θα καταστραφή. Ναι, η Ιερουσαλήμ προφητικά εξεικόνιζε τον Χριστιανικό κόσμο, διότι αυτός ισχυρίζεται ότι ασκεί τη θρησκεία που άρχισε στη δεύτερη Ιερουσαλήμ το έτος 33 μ.Χ. Αφού αυτό το σύγχρονο αντίστοιχο της καταδικασμένης Ιερουσαλήμ των ημερών του Ιερεμία εξαφανισθή, τότε ποια οδό θ’ ακολουθήσουν όσοι από τους οπαδούς της συμβή να επιζήσουν; Μήπως θα καταφύγουν σε καμμιά από τις επιζώσες μη Χριστιανικές θρησκείες; Αν το κάνουν αυτό, θα σήμαινε ότι καταφεύγουν σε άλλα μέρη που προορίζονται για αιώνια καταστροφή, δηλαδή, στην Ωργανωμένη Θρησκεία.
7. Μετά την πτώσι της Ιερουσαλήμ, πού επέτρεψαν οι Βαβυλώνιοι να ζήσουν ο Ιερεμίας και ο γραμματεύς του, και ποια εορτή πλησίαζε τότε;
7 Ας σημειώσωμε πώς καταδείχθηκε αυτό μετά την καταστροφή της πρώτης Ιερουσαλήμ στο έτος 607 π.Χ., στις ημέρες του Ιερεμία. Μερικοί από τους φτωχούς Ιουδαίους της γης επετράπη να μείνουν πίσω στην κατακτημένη γη του Ιούδα κάτω από την κατεύθυνσι του Γεδαλία, τον οποίο ο νικηφόρος Βασιλεύς Ναβουχοδονόσορ είχε διορίσει κυβερνήτη της γης. Αυτό συνέβη τον πέμπτο σεληνιακό μήνα (Αβ) του έτους 607 π.Χ. Ο Ιερεμίας και ο γραμματεύς του Βαρούχ διαφυλάχθηκαν ζωντανοί, και ο βαβυλώνιος στρατάρχης άφησε τον Ιερεμία να εκλέξη αν θα μείνη πίσω με τους φτωχούς της γης κάτω από την κατεύθυνσι του Κυβερνήτου Γεδαλία. Τι θα γινόταν τώρα; Η εποχή του φθινοπωρινού θερισμού τον έβδομο μήνα (Εθανείμ ή Τισρί) πλησίαζε. Έτσι, λοιπόν, πλησίαζε ο ωρισμένος καιρός για την τέλεσι της εορτής της συγκομιδής, ή σκηνοπηγίας, που ήταν επταήμερη (15-21 Τισρί). Αλλά, αλλοίμονο! δεν υπήρχε πια ναός της Ιερουσαλήμ στον οποίο να τελεσθή η εορτή με ευφροσύνη.—Δευτ. 16:13-16.
8. Μήπως οι φυγάδες Ιουδαίοι επανήλθαν στον Ιούδα για να εορτάσουν την εορτή της συγκομιδής;
8 Εκτός από ένα απόσπασμα στρατευμάτων κατοχής, ο Βαβυλωνιακός στρατός έφυγε από τη γη, σέρνοντας μαζί του πολλούς επιζώντες Ιουδαίους αιχμαλώτους. Έτσι Ιουδαίοι φυγάδες άρχισαν να εισρέουν από γειτονικές χώρες στη γη του Ιούδα. Μήπως επέστρεφαν στην πατρίδα τους για να υπακούσουν στο Νομοθέτη τους, τον Ιεχωβά, και να εορτάσουν την εορτή της σκηνοπηγίας, ή συγκομιδής, έστω και χωρίς την Ιερουσαλήμ και το ναό της; Όπως έδειξαν τα πράγματα, δεν ήταν αυτός ο λόγος.
9. Γιατί ηγέρθη ερώτημα σχετικά με το πού θα πήγαιναν εκείνοι που επέστρεψαν και οι φτωχοί της γης του Ιούδα;
9 Ποια οδό ακολούθησαν αυτοί που επέστρεψαν καθώς και οι φτωχοί της γης; Δεν ήσαν υποχρεωμένοι να φύγουν από τη γη. Αλλά ο Ιερεμίας είχε προείπει ότι θα επήρχοντο 70 χρόνια τελείας ερημώσεως της γης, χωρίς άνθρωπο και κατοικίδιο ζώο. Ωστόσο, ο Ιερεμίας είπε στους κατοίκους της γης να μείνουν εκεί με ειρήνη, χωρίς να φοβούνται τίποτε από τους Βαβυλωνίους που είχαν αποσυρθή. Ο κυβερνήτης τους, ο Γεδαλίας, ήταν Ιουδαίος όπως αυτοί, μόνο που ήσαν τώρα υποτελείς στο Βασιλέα Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνος. Έτσι, ο Ιεχωβά, ο Θεός τους, δεν τους εξανάγκασε να φύγουν από τη θεόδοτη γη τους, μολονότι είχε εμπνεύσει τον Ιερεμία να προείπη 70 χρόνια πλήρους ερημώσεως της γης του Ιούδα.
ΕΝΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΧΤΥΠΑ!
10. Γιατί η θρησκευτική κατάστασις που αντιμετώπισαν ‘οι πτωχοί της γης’ εκεί στη γη του Ιούδα ήταν μια θλιβερή κατάστασις;
10 Τι θλιβερή θρησκευτική κατάστασι αντιμετώπισαν εκείνοι ‘οι πτωχοί της γης’ που έμειναν στην περιοχή του Ιούδα! (Ιερ. 40:7) Δεν υπήρχε ναός στην Ιερουσαλήμ, στον οποίο να προσευχηθούν στον Ιεχωβά! Εκτός από τον Ιερεμία, δεν υπήρχε κανείς ιερεύς, ούτε Λευίτης! Ούτε θυσιαστήριο υπήρχε για να προσφέρουν τις θυσίες τους! Ούτε και η χρυσή ‘κιβωτός της διαθήκης’ με τις εικόνες των δύο αγγέλων επάνω της, όπου ο αρχιερεύς θα μπορούσε να ραντίση το αίμα των θυσιών της Ημέρας του Εξιλασμού στις 10 του μηνός Τισρί. Εξαφανίσθηκε σ’ ένα τόπο που κανείς δεν τον γνωρίζει μέχρι σήμερα!—Ωσηέ 3:4.
11. Γιατί ο Αμμωνίτης Βασιλεύς Βααλείς θεώρησε τον Ισμαήλ, το γιο του Νεθανία, ένα καλό όργανο για την εξόντωσι του Γεδαλία, του Ιουδαίου κυβερνήτη;
11 Και εδώ εμφανίζεται στη σκηνή της δράσεως ένας φαύλος! Εμφανίσθηκε στο πρόσωπο του Ισμαήλ, γιου του Νεθανία. Πιθανώς ο Βασιλεύς Βααλείς των Αμμωνιτών, στον οποίο είχε καταφύγει ο Ισμαήλ για να γλυτώση από τους Βαβυλωνίους, έκρινε ότι ο Ισμαήλ ήταν το κατάλληλο άτομο για να μισθωθή να δολοφονήση τον Γεδαλία, τον οποίο ο Βασιλεύς Ναβουχοδονόσορ είχε διορίσει επαρχιακό κυβερνήτη της Ιουδαίας. Γιατί αυτό; Διότι ο Ισμαήλ ήταν «εκ του βασιλικού σπέρματος.» Ο Ισμαήλ, λοιπόν, μέσω του Ελισαμά, του πάππου του, είχε βασιλική καταγωγή και ήταν ένας «εκ των αρχόντων του βασιλέως.» (Ιερ. 41:1) Ο επίσημος, λοιπόν, αυτός σύντροφος του εκθρονισθέντος Βασιλέως Σεδεκία θα απεστρέφετο το γεγονός ότι ο Γεδαλίας έγινε κυβερνήτης παρά το ότι δεν ήταν «εκ του βασιλικού σπέρματος.» Ο Αμμωνίτης, λοιπόν, Βασιλεύς Βααλείς, που είχε χαρή για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, έκανε τον Ισμαήλ όργανό του για να εξοντώση τον Γεδαλία.—Ψαλμ. 83:7, 8· Ιερ. 40:14.
12. Πώς ο Ισμαήλ εξετέλεσε το αποκρουστικό έργο που είχε αναλάβει και ωστόσο γιατί αναγκάσθηκε τελικά να φύγη;
12 Παρά την προειδοποίησι του Ιωανάν, γιου του Καρηά, ο Γεδαλίας φιλοξένησε τον Ισμαήλ και τους 10 συντρόφους του κάνοντάς τους γεύμα στη νέα πρωτεύουσα Μισπά, λίγα μίλια βορείως των ερειπίων της Ιερουσαλήμ. Μολονότι ήσαν παρόντες και μερικοί Βαβυλώνιοι στρατιώτες, ο Ισμαήλ και η ομάδα του αιφνιδίασαν όλους όσοι ήσαν στο γεύμα και εκεί κοντά και τους θανάτωσαν όλους ύπουλα. (Ιερ. 41:2, 3) Κι’ άλλοι έπεσαν θύματα του Ισμαήλ και της προδοτικής του ομάδος. Αυτό συνέβη τον έβδομο σεληνιακό μήνα, τον Τισρί, τον μήνα που χαρακτηριζόταν συνήθως από τον εορτασμό της σκηνοπηγίας επί επτά ημέρες. Ο λαός της Μισπά ήταν τότε διατεθειμένος ν’ ακολουθήση αυτό τον σφετεριστή της εξουσίας ως αιχμάλωτοί του. Εν τούτοις, όταν εμφανίσθηκε ο Ιωανάν, ο γιος του Καρηά, και εναντιώθηκε στον Ισμαήλ, τότε ο Ισμαήλ και οκτώ από τους άνδρες του διέφυγαν στη γη Αμμών, που δεν είχε καταληφθή ακόμη από τον Βασιλέα Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνος.—Ιερ. 41:10-15· 49:1-5.
13. Κατά απαίτησι του Ιωανάν και των ακολούθων του, ποιο μήνυμα ενέπνευσε ο Ιεχωβά τον Ιερεμία να τους δώση; Και ποια ήταν η αντίδρασις;
13 Εξ αιτίας αυτών που συνέβησαν στην προσωρινή κυβέρνησι που είχαν εγκαταστήσει οι Βαβυλώνιοι, ο Ιωανάν και ο λαός αισθάνθηκαν ότι υπήρχε λόγος να φοβούνται τη νέα παγκόσμια δύναμι, τη Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία, την οποία ο Ιεχωβά Θεός χρησιμοποιούσε ως εκτελεστικό όργανό του στη Μέση Ανατολή. Ποια οδό θα μπορούσαν τότε να ακολουθήσουν; Τυπικά, ο Ιωανάν και οι αρχηγοί του πλησίασαν τον Ιερεμία, ο οποίος ήταν ακριβής στην προφητεία του για την ερήμωσι της Ιερουσαλήμ. Υποσχέθηκαν ότι, είτε τους άρεσε το μήνυμα του Ιεχωβά μέσω του Ιερεμία είτε όχι, θα το ακολουθούσαν. Δέκα μέρες αφότου συμβουλεύθηκαν τον Ιερεμία, ήλθε το μήνυμα του Ιεχωβά μέσω αυτού. Δεν έπρεπε να υποκύψουν στο φόβο, αλλά έπρεπε να παραμείνουν στη γη, υποτεταγμένοι στη Βαβυλώνα. Αλλ’ αν, με απιστία, έφευγαν προς την Αίγυπτο, εκεί θα τους πρόφθαινε η νικηφόρος μάχαιρα του βασιλέως της Βαβυλώνος, καθώς και η πείνα και η ασθένεια. Εκτός από ένα μικρό υπόλοιπο, θα εξολοθρεύοντο μέσα στην καταδικασμένη γη της Αιγύπτου. Δεν θα επέστρεφαν με ειρήνη στην επαρχία του Ιούδα μετά την ανατροπή της Βαβυλωνιακής Αυτοκρατορίας. Πρόσεξαν το θείο αυτό μήνυμα ο Ιωανάν και οι ακόλουθοί του; Όχι! Το χαρακτήρισαν ψευδές. Απεκάλεσαν τον Ιερεμία ψεύστη.—Ιερ. 42:1-43:3.
14. Ποιοι αποδείχθηκε ότι ήσαν εκείνοι που δεν κρατούσαν το λόγο τους, και γιατί η εορτή της συγκομιδής δεν εωρτάσθηκε το έτος 607 π.Χ.;
14 Εν τούτοις ποιος ήταν ο ψεύστης, αν όχι ο καθένας από όλους αυτούς, διότι είχαν υποσχεθή ν’ ακολουθήσουν το μήνυμα που θα τους έδινε ο Ιερεμίας, έστω κι’ αν δεν θα τους ήταν αρεστό; Κατευθύνοντο ήδη νότια προς την Αίγυπτο, και ήσαν τώρα αποφασισμένοι να προχωρήσουν ώσπου να φθάσουν στη γη του Νείλου. Δεν ήθελαν να υποταχθούν στην κυριαρχία της Τρίτης Παγκοσμίου Δυνάμεως, της Βαβυλώνος. Άλλοτε, η Αίγυπτος υπήρξε σύμμαχός τους εναντίον της επεκτεινομένης παγκοσμίου δυνάμεως της Βαβυλώνος. Τώρα, λοιπόν, που η γη του Ιούδα ήλθε κάτω από την κυριαρχία της Βαβυλώνος, αποφάσισαν να μην αφήσουν κανέναν άλλο στη γη για να προσφέρη υποταγή στη Βαβυλώνα. Οι συνήγοροι της υποταγής στη Βαβυλώνα, δηλαδή, ο Ιερεμίας και ο γραμματεύς του Βαρούχ, δεν έπρεπε να αφεθούν πίσω. Έσυραν, λοιπόν, αυτούς τους δούλους του Ιεχωβά μαζί τους. Χωρίς οι ίδιοι να καθορίσουν το χρόνο όμως, τον καιρό ακριβώς που η γη του Ιούδα θα τελούσε την εορτή της συγκομιδής, ή σκηνοπηγίας, με ευφροσύνη, στις 15-21 του μηνός Τισρί, του έτους 607 π.Χ., αυτοί οι στασιαστές κατά του θελήματος του Ιεχωβά άφησαν τη γη, ακριβώς όπως εκείνος είχε προείπει, έρημη από κάτοικο και κατοικίδιο ζώο.—Ιερ. 43:4-7.
15. Πώς τα γεγονότα εκείνα των ημερών του Ιερεμία συνδέονται με τις υποθέσεις των ημερών μας και αποδεικνύονται ενδιαφέροντα για εμάς;
15 Ποτέ δεν μπορεί να καταπνιγή επιτυχώς το θέλημα του Παντοδυνάμου Θεού. Ποτέ δεν μπορεί ο λόγος της προφητείας του ν’ αποδειχθή ανακριβής. Με την έξοδο των ανυπότακτων Ιουδαίων από τη γη του Ιούδα, άρχισαν τα προειπωμένα 70 χρόνια ερημώσεως της γης, χωρίς Ισραηλίτη κάτοικο και χωρίς κατοικίδιο ζώο. Τότε, επίσης, άρχισαν να μετρώνται οι συμβολικοί «επτά καιροί από 2.520 χρόνια» σχετικά με τους οποίους ο Ιεχωβά έκανε τον Βασιλέα Ναβουχοδονόσορ να δη ενύπνιο και τον προφήτη Δανιήλ να το ερμηνεύση. (Δαν. 4:13-27· Λουκ. 21:24) Δεν ήταν, λοιπόν, τυχαίο το ότι ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος εξερράγη πάνω σ’ έναν ειρηνικό κόσμο, για να σημάνη το τέλος αυτών των ‘επτά καιρών’ στο σεληνιακό μήνα Τισρί, το έτος 1914 μ.Χ. Αληθινά, λοιπόν, τα γεγονότα των ημερών του Ιερεμία είχαν πράγματι συσχέτισι με τους καιρούς μας. Η σημασία των γεγονότων αυτών έχει βαθειά σημασία για μας τώρα!
16. Γιατί η φυγή των απίστων εκείνων Ιουδαίων στην Αίγυπτο δεν αποδείχθηκε η ορθή οδός, και σε τι μας κάνει ν’ αποβλέπωμε η πορεία εκείνων των Ιουδαίων;
16 Αφού η θρησκεία που είχε οργανωθή από τους Ιουδαίους της Ιερουσαλήμ, που περιφρονούσαν το Νόμο, έπεσε στο έτος 607 π.Χ., μήπως οι Ιουδαίοι εκείνοι που έφυγαν στην Αίγυπτο απέφυγαν αυτό που απεστρέφοντο; Μήπως εξέλεξαν την καλύτερη οδό, την ορθή οδό; Ασφαλώς όχι, εφόσον έγιναν ένα τρομακτικό παράδειγμα του τι συμβαίνει στον θρησκευτικό λαό ο οποίος αρνείται να υπακούση στο Λόγο του Ιεχωβά. Ο Ιερεμίας, αν και ήταν αναγκασμένος να διαμείνη στην Αίγυπτο, δεν έπαυσε τις προφητεύσεις του εκεί κάτω. Το πνεύμα του Ιεχωβά εξακολουθούσε να υποκινή τον Ιερεμία να προφητεύη, και στους απίστους Ιουδαίους πρόσφυγες και εναντίον του εκλεκτού τους τόπου διαμονής. Τα θεόπνευστα συγγράμματά του επιζούν ως αυτό τον κρίσιμο καιρό. Χρησιμεύουν ως προειδοποίησι στα σύγχρονα αντίστοιχα των στασιαστικών εκείνων Ιουδαίων των ημερών του Ιερεμία. Έχοντας υπ’ όψιν όλα αυτά, τι μπορούμε ν’ αναμένωμε στις αμέσως προσεχείς ημέρες;
17. Ποια ενέργεια δεν μπορούμε ν’ αναμένωμε από τους επιζώντες αυτόπτες μάρτυρες της καταστροφής του Χριστιανικού κόσμου, και γιατί;
17 Πρέπει ν’ αναμένωμε την καταστροφή του πιο σημαντικού τμήματος της Ωργανωμένης Θρησκείας, δηλαδή, του Χριστιανικού κόσμου με όλες τις βαβυλωνιακές θρησκευτικές του αιρέσεις και αποχρώσεις. Αυτό θα συμβή στον αμετάβλητο καιρό του Ιεχωβά. Επομένως, το ερώτημα είναι, Όταν αυτό συμβή, τότε ποια πορεία θα ακολουθήσουν όλοι οι μάρτυρες του εκπληκτικού αυτού γεγονότος; Σύμφωνα με το πρότυπο που ετέθη το έτος 607 π.Χ. από τον Ισμαήλ, τον Ιωανάν και τους ακολούθους τους, που αρνήθηκαν να προσέξουν τη συμβουλή του Ιεχωβά, δεν θα μπορούσαμε ν’ αναμένωμε από ένα αναρίθμητο πλήθος τέτοιων αυτοπτών μαρτύρων να στραφή προς την αληθινή Χριστιανοσύνη που ασκείται από τη σύγχρονη τάξι του Ιερεμία και τους πιστούς συντρόφους τους. Η αληθινή Χριστιανοσύνη λαμβάνει υπ’ όψι τη λατρεία του Θεού του Ιερεμία, του Ιεχωβά, του ουρανίου Πατέρα του Ιησού Χριστού. Αυτός μίλησε για τη λατρεία του Ιεχωβά όταν είπε στη γυναίκα εκείνη στο πηγάδι της Σαμάρειας: «Πλην έρχεται ώρα, και ήδη είναι, ότε οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία· διότι ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν. Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι.»—Ιωάν. 4:23, 24.
18. Τίνος μάρτυς ήταν ο Ιησούς Χριστός όταν ήταν στη γη, και ποιοι πρέπει τώρα να είναι μάρτυρες όπως εκείνος;
18 Και ένας Χριστιανός ακόμη δεν μπορεί να παραμερίση τη λατρεία του Ιεχωβά ως Θεού. Στην Αποκάλυψι 1:5, ο Υιός του Θεού αυτοκαλείται ‘Ιησούς Χριστός, ο μάρτυς ο πιστός.’ Ο Ιησούς, όταν ήταν στη γη ως άνθρωπος, ήταν Ιουδαίος, Ισραηλίτης, στου οποίου το έθνος είχαν γραφή τα λόγια του Ησαΐα 43:10, (ΜΝΚ) : «Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει ο Ιεχωβά, και ο δούλος μου, τον οποίον εξέλεξα.» Ο Ιησούς κατέδειξε ότι ήταν ένας πιστός και αληθινός μάρτυς του Ιεχωβά Θεού. Οι γνήσιοι μαθητές του σήμερα πρέπει να είναι του ιδίου είδους μάρτυρες, του Ιεχωβά.
19. Μετά την πτώσι του Χριστιανικού κόσμου, θα προστρέξουν στους Μάρτυρες του Ιεχωβά οι επιζώντες αυτόπτες μάρτυρες, και ποια ελπίδα παρέχουν τα άλλα θρησκευτικά συστήματα για τους επιζώντες;
19 Δεν μπορούμε ν’ αναφερθούμε σε καμμιά προφητική Βιβλική περικοπή για να δείξωμε ότι, αφού το σύγχρονο αντίστοιχο της αρχαίας Ιερουσαλήμ καταστραφή στην επικείμενη ‘μεγάλη θλίψι,’ αναρίθμητοι πρώην οπαδοί του Χριστιανικού κόσμου θα μεταστραφούν και θα ταχθούν μ’ εκείνους τους διωκομένους Χριστιανούς που είναι γνωστοί ως Μάρτυρες του Ιεχωβά. Πολλά άτομα μπορεί να θρηνήσουν για τα πλεονεκτήματα που έχασαν ένεκα της πύρινης καταστροφής του υλιστικού Χριστιανικού κόσμου, όπως εκείνοι οι έμποροι τους οποίους η Αποκάλυψις, κεφάλαιο 18, παριστάνει να θρηνούν για την πυρπόλησι της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Αυτοί είχαν χάσει το προσοδοφόρο εμπόριό τους μαζί της. Ίσως μερικά θρησκευόμενα άτομα συρρεύσουν σε οποιεσδήποτε μη Χριστιανικές θρησκείες που για ένα βραχύ χρονικό διάστημα συμβή να επιζήσουν από τον Χριστιανικό κόσμο. Αυτά τα άτομα, θα πάνε απλώς σ’ ένα άλλο θρησκευτικό σύστημα που είναι καταδικασμένο να καταστραφή, διότι όλα ανήκουν στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας. Όλα τα μέρη της προορίζονται για καταστροφή!
20. Πώς μπορούμε να μάθωμε τι πορεία θα ακολουθήσουν όσοι επιζήσουν από την καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης;
20 Πού ή ποια οδό θα ακολουθήσουν οι επιζώντες από την καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης; Τι δείχνουν οι θεόπνευστες προφητικές Γραφές; Θα πάνε, μπορούν να πάνε, με το μέρος εκείνων που εξεικονίσθηκαν από τον Ιερεμία και τον γραμματέα του Βαρούχ; Τα προφητικά γεγονότα των τελευταίων ημερών εκείνων των λάτρεων του Ιεχωβά δίνουν απάντησι.
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Ας μην είμεθα σαν τους Ιουδαίους της εποχής του Ιερεμία, που περιφρονούσαν τον νόμο