Στο Βάθος των Ειδήσεων
Υπέρ της Αγνότητας
Σαν φωνή στη σημερινή ερημιά της ανεκτικότητας, ο Δρ Τζ. Μόστυν Ντέιβις του Πανεπιστημίου της Πολιτείας της Πενσυλβανίας, μιλάει με θάρρος υπέρ της αγνότητας. Γράφοντας σ’ ένα τελευταίο τεύχος του περιοδικού Μέντικαλ Γουόρλντ Νιους, παρατηρεί ότι το ιατρικό επάγγελμα «έχει παραμείνει περίεργα σιωπηλό για τις παρενέργειες της σεξουαλικής επαναστάσεως.» Οι νεαροί που θέλουν να παραμείνουν αγνοί δεν βοηθούνται να το πετύχουν αυτό από τα μέσα ενημερώσεως, όπου «το σεξ χρησιμοποιείται για εμπορικές διαφημίσεις» ή από τους γονείς τους, που «σε μεγάλο βαθμό έχουν χάσει την ικανότητά τους για μια καλή, ειλικρινή» συνομιλία με τα παιδιά τους ή από τα σωματεία που δίνουν συμβουλές, στα οποία «μπορεί να διακρίνει κανείς μια ύπουλη προκατάληψη υπέρ των προγαμιαίων σεξουαλικών σχέσεων.»
Αντίθετα, ο Δρ Ντέιβις δείχνει πώς «η αγνότητα προσφέρει ένα είδος ελευθερίας που μπορεί εύκολα να συναγωνιστεί τις ελευθερίες που συνδέονται με το σεξ. Δεν χρειάζεται ν’ ανησυχείς για ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, για αφροδίσια νοσήματα, για παρενέργειες του αντισυλληπτικού χαπιού, και για επιπλοκές από έκτρωση,» και, προσθέτει, «είναι η πιο φτηνή μορφή ελέγχου των γεννήσεων που γνωρίζει ο άνθρωπος.» Επίσης αναφέρει ότι «δεν υπάρχει καμιά μελέτη που να δείχνει ότι το προγαμιαίο σεξ βελτιώνει το γάμο ή το γαμήλιο σεξ,» και, πάνω απ’ όλα, «η αγνότητα προάγει την αυτοπειθαρχία,» λέει ο γιατρός.
Η Βίβλος λέει ότι «η άνωθεν σοφία» είναι αγνή και ότι η αυτοπειθαρχία, ή η εγκράτεια, είναι ‘καρπός του πνεύματος’. (Ιακώβου 3:17· Γαλάτας 5:22, 23) Και νουθετεί τους νεαρούς να ‘αποφεύγουν τις νεανικές επιθυμίες και να επιδιώκουν δικαιοσύνη, πίστη, αγάπη, ειρήνη, μαζί μ’ εκείνους που επικαλούνται τον Κύριο από καθαρή καρδιά.’—2 Τιμόθεον 2:22.
Εύθραυστοι Γάμοι
Ένα βέβαιο σημάδι της εύθραυστης κατάστασης των σημερινών γάμων είναι η αυξανόμενη προτίμηση για τα προγαμιαία συμβόλαια. Πριν παντρευτεί ένα ζευγάρι, μπορεί να βάλει τους δικηγόρους του να συντάξουν ένα συμφωνητικό που να εκθέτει τις λεπτομέρειες για τη διαίρεση της περιουσίας, της επισκέψεως των παιδιών, την υποχρέωση διατροφής, και άλλα, σε περίπτωση διαζυγίου. Αυτά τα συμβόλαια τα υποστηρίζουν τώρα δεκατέσσερις πολιτείες στις ΗΠΑ, και από το 1980 έχουν πενταπλασιαστεί περίπου στη Νέα Υόρκη. Τα συμβαλλόμενα μέρη είναι κυρίως πρώην διαζευγμένα άτομα που έχουν χρήματα, ιδιοκτησία κι εμπορικά συμφέροντα που θέλουν να τα προστατεύσουν. «Κάηκαν μια φορά και τώρα θέλουν να τα περιλάβουν όλα μέσα σ’ ένα κομμάτι χαρτί,» λέει ο Λέστερ Γουώλλμαν της Αμερικανικής Ακαδημίας των Δικηγόρων του Γάμου.
Η αγάπη και το βαθύ ενδιαφέρον για τον γαμήλιο σύντροφο είναι η ραχοκοκαλιά για ένα μόνιμο γάμο. (Εφεσίους 5:28, 33) Αλλά όταν τα άτομα μπαίνουν στο γάμο με μοναδική σκέψη τη διατήρηση και προστασία των δικών τους συμφερόντων τότε αγαπούν, όχι τους γαμήλιους συντρόφους τους, αλλά ‘αγαπούν τους εαυτούς τους, τα χρήματα τους, . . . και είναι άσπλαχνοι,’ όπως προείπε η Γραφή. (2 Τιμόθεον 3:2, 3) Τα προγαμιαία συμβόλαιά τους μπορεί να σώσουν τα χρήματά τους και την περιουσία τους αλλά, ασφαλώς, δεν θα σώσουν το γάμο τους.
Επιστήμη και Θεός
Σ’ ένα άρθρο για τις εργασίες στα φημισμένα Εργαστήρια Μπελ, Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης έδωσαν μια εικόνα ενός μαθηματικού και ηλεκτρολόγου μηχανικού, του Μίσα Μπιούρικ, που ειδικεύεται στα μικροκυκλώματα που χρησιμοποιούνται σε προχωρημένους υπολογιστές.
«Πώς οργανώνω 17.000 τρανζίστορ [σ’ ένα «τσιπ» ενός τετάρτου της ίντσας] για να κάνω κάτι χρήσιμο;» ρωτάει ο Μπιούρικ. Μήπως θα μπορούσε να μάθει κάτι από τον εγκέφαλο; «Είναι εντελώς καταπληκτικός,» λέει. «Αναγνωρίζουμε την περιπλοκότητά του και ότι δεν τον καταλαβαίνουμε διόλου. . . . δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε έναν εγκέφαλο, διότι δεν γνωρίζουμε πώς να το κάνουμε αυτό.» Αυτό δεν ήταν όλο. «Έφτασε ν’ ανακαλύψει κάτι, που άλλοι επιστήμονες πιστεύουν, αλλά σπάνια συζητούν,» λέει το άρθρο. Ποιο είναι αυτό; Ο Μπιούρικ, που δεν υποστηρίζει ότι είναι θρησκευόμενος, σχολιάζει: «Πρέπει να ξέρουμε ότι η γνώμη πως μπορούμε να κάνουμε σχεδόν οτιδήποτε θέλουμε, είναι σφαλερή. Υπάρχουν μερικά πράγματα που δεν μπορούμε να τα κάνουμε τόσο ωραία όσο η φύση, ή όσο τα έχει κάνει ο Θεός.» Επομένως; «Διαπιστώνοντας ότι υπάρχει κάτι πιο δυνατό από μας,» ομολογεί, «πρέπει με κάποιο τρόπο να ζήσουμε ειρηνικά μαζί μ’ αυτό που υπάρχει.»
Εδώ μπορεί να διακρίνει κανείς μια πολύ αμυδρή σκέψη γι’ αυτά που έγραψε ο ψαλμωδός χιλιάδες χρόνια πριν: «Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην· θαυμάσια είναι τα έργα σου· και η ψυχή μου κάλλιστα γνωρίζει τούτο.»—Ψαλμός 139:14.