Η Χαβάη Ακούει τα Καλά Νέα για έναν Παγγήινο Παράδεισο

ΓΟΥΑΚΙΚΙ Μπητς, Ντάιαμοντ Χεντ, Περλ Χάρμπορ. Τι σας θυμίζουν; Ο Μαρκ Τουαίν έδωσε την εξής περιγραφή: «Η πιο όμορφη ομάδα νησιών που βρίσκεται σε οποιονδήποτε ωκεανό.» Άλλοι έχουν χρησιμοποιήσει την έκφραση «ο παράδεισος του Ειρηνικού.» Ναι, τα Νησιά της Χαβάης είναι πολύ γνωστά για τη φυσική τους ομορφιά—παραλίες με λευκή και μαύρη άμμο, φοινικόδεντρα, εξωτικά λουλούδια, ηφαίστεια, καταρράκτες, και γραφικά ηλιοβασιλέματα.

Ενώ πολλοί νομίζουν ότι η Χαβάη βρίσκεται στις Νότιες Θάλασσες, στην πραγματικότητα βρίσκεται παραπάνω από 1.600 χιλιόμετρα (1.000 μίλια) βόρεια του Ισημερινού στον Ειρηνικό Ωκεανό. Ολόκληρο το αρχιπέλαγος της Χαβάης αποτελείται από 132 νησιά, σκοπέλους και βράχια, και η απόσταση που καλύπτει από τα βορειοδυτικά ως τα νοτιοανατολικά είναι περίπου 2.400 χιλιόμετρα (1.500 μίλια). Ο πολυφυλετικός πληθυσμός της που φτάνει τις 981.000, κατοικεί σε εφτά «από τα μεγαλύτερα νησιά—Νιιχάου, Καουάι, Οάχου, Μολοκάι, Λανάι, Μάουι και Χαβάη.

Πιστεύεται πως η Χαβάη πρωτοανακαλύφθηκε και κατοικήθηκε από ιθαγενείς της Πολυνησίας των Νήσων Μαρκέζας, και μετά από Ταϊτιανούς. Από τους Ταϊτιανούς προήλθε το όνομα Χαβάη, και στην αρχή δόθηκε στο μεγαλύτερο νησί της ομάδας, αλλά αργότερα ονομάστηκε έτσι ολόκληρη η αλυσίδα των νησιών. Κάποτε η κυβέρνησή της ήταν μοναρχία και ονομαζόταν το Βασίλειο της Χαβάης· τώρα είναι η 50ή πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Τα Καλά Νέα Φτάνουν στη Χαβάη

Τα καλά νέα για πρώτη φορά ακούστηκαν σ’ αυτά τα νησιά το 1915, όταν ήρθαν στη Χαβάη ο «πίλγκριμ» Γουώλτερ Μπάντυ μαζί με τη σύζυγό του και τον Έλλις Φοξ. Την πρώτη Κυριακή του Φεβρουαρίου 1915 έκαναν την πρώτη συνάθροιση οι Σπουδαστές της Γραφής (έτσι λέγονταν τότε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά) και οι παρευρισκόμενοι ήταν πέντε. Οι μεταγενέστερες επισκέψεις των πίλγκριμ στις αρχές της δεκαετίας του 1920 έπαιξαν το ρόλο τους στην επέκταση της αληθινής λατρείας στη Χαβάη. Το 1928 έγινε η πρώτη συνέλευση στη Χαβάη στην αίθουσα του Γυμνασίου ΜακΚίλνεϋ, με 150 παρευρισκόμενους.

Ένας άλλος σταθμός σημειώθηκε το 1935 με την επίσκεψη του Ι. Φ. Ρόδερφορδ, του τότε προέδρου της Εταιρίας Σκοπιά. Η Χαβάη τότε είχε μόνο 12 ευαγγελιζόμενους τη Βασιλεία. Ωστόσο, ο αδελφός Ρόδερφορδ ενέκρινε την αγορά του κτιρίου στις οδούς Πενζακόλα και Κινάου για την εγκατάσταση του νεοϊδρυθέντος τμήματος στη Χονολουλού. Το έργο κηρύγματος στη Χαβάη εξακολουθεί να κατευθύνεται απ’ αυτό το μέρος.

Ενόσω ήταν εδώ, ο αδελφός Ρόδερφορδ διευθέτησε και την κατασκευή μιας αίθουσας σε σχέση με το καινούργιο κτίριο του τμήματος. Ο χώρος αυτός συνάθροισης ονομάστηκε «Αίθουσα Βασιλείας,» και από το 1935 και μετά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σ’ όλο τον κόσμο ονομάζουν τους τόπους συνάθροισής τους Αίθουσες Βασιλείας.

Μετά από έξι χρόνια, η Χαβάη και οι Ηνωμένες Πολιτείες βυθίστηκαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σαν αποτέλεσμα της επίθεσης που έγινε στις 7 Δεκεμβρίου 1941 στο Περλ Χάρμπορ. Λίγες μέρες μετά το βομβαρδισμό, στρατιώτες ήρθαν στο τμήμα και πήραν τον Ντον Χάσλετ, τον πρώτο επίσκοπο τμήματος, για μακρά ανάκριση στα στρατιωτικά γραφεία. Αργότερα τον άφησαν ελεύθερο. Μολονότι τα καύσιμα δίνονταν τότε με δελτίο, η κυκλοφορία το βράδι απαγορευόταν και υπήρχαν δυσκολίες στην αποστολή πραγμάτων, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εξακολούθησαν να βάζουν πρώτα τα συμφέροντα της Βασιλείας. Το 1946 οι αδελφοί στη Χαβάη απαλλάχθηκαν από τον πολύχρονο στρατιωτικό νόμο και τις πολεμικές συνθήκες, και το ανώτατο όριο των ευαγγελιζόμενων ήταν 129.

Στα μεταπολεμικά χρόνια άρχισαν να έρχονται στη Χαβάη εκπαιδευμένοι ιεραπόστολοι στη Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς. Ο ζήλος τους και η ολόψυχη υπηρεσία τους έφερε θαυμάσιες αυξήσεις, και το 1957 η Χαβάη έφτασε τους 1.019 ευαγγελιζόμενους. Το ωραίο παράδειγμα των ιεραποστόλων έκανε επίσης πολλά για να διεγείρει και άλλους, ιδιαίτερα τους νεότερους, να αναλάβουν ολοχρόνιο έργο κηρύγματος. Ένας μεγάλος αριθμός σκαπανέων (ολοχρόνιων διαγγελέων της Βασιλείας) έχουν αφήσει τα νησιά για να υπηρετήσουν στο Μπέθελ του Μπρούκλυν, στα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας, και σε ιεραποστολικούς αγρούς στην Ιαπωνία, στην Ταϊβάν, στη Μικρονησία, στη Σαμόα, στην Αφρική και στη Νότια Αμερική.

Δίνοντας Πλήρη Μαρτυρία

Συχνά έλεγαν πως η Χαβάη είναι το χωνευτήρι πολλών φυλών. Σύμφωνα με την απογραφή του 1980, ο πληθυσμός αποτελείται από 26,3 τα εκατό Καυκασιανούς, 23,5 τα εκατό Ιαπωνέζους, 18,9 τα εκατό Χαβανέζους ή εν μέρει Χαβανέζους και 11,2 τα εκατό Φιλιππινέζους. Σ’ αυτόν τον ανάμικτο πληθυσμό περιλαμβάνονται και άλλοι, όπως Κινέζοι, Κορεάτες, Σαμοανοί, Πορτορικανοί, μαύροι και, πιο πρόσφατα, Βιετναμέζοι, Καμποτζιανοί και Λαοτιανοί.

Ιδιαίτερες προσπάθειες καταβάλλονται για να κηρυχτούν τα καλά νέα σ’ αυτές τις ομάδες που μιλάνε πολλές και διάφορες γλώσσες. Ήδη υπάρχουν Ιαπωνικές, Κορεάτικες, Ισπανικές και Σαμοανικές εκκλησίες, καθώς επίσης και οχτώ Φιλιππινέζικες εκκλησίες που μιλάνε τη διάλεκτο Ιλόκο. Όταν κάποιο άτομο που δεν μιλάει Αγγλικά δείξει ενδιαφέρον για τα καλά νέα, παραπέμπεται στην κατάλληλη εκκλησία. Μάλιστα χρησιμοποιείται και ο ντόπιος τηλεφωνικός κατάλογος για την εντόπιση των ξενόγλωσσων ανθρώπων. Μ’ αυτόν τον τρόπο, γίνεται κάθε δυνατή προσπάθεια για να φτάσει η αλήθεια της Βασιλείας σε ‘όλα τα είδη των ανθρώπων.’—1 Τιμόθεον 2:4.

Τα πρόσφατα χρόνια, για να καλυφθεί η αυξανόμενη ζήτηση για στέγαση, δημιουργήθηκαν πολυκατοικίες και ουρανοξύστες. Οι εκκλησίες χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουν διάφορες μεθόδους για να πλησιάσουν τους κατοίκους αυτούς που είναι δύσκολο να τους πλησιάσεις σ’ αυτά τα κτίρια, με σκοπό να λάβουν μαρτυρία. Μια τέτοια μέθοδος είναι το έργο περιοδικού στο δρόμο. Ορισμένα πρωινά της εβδομάδας, οι ευαγγελιζόμενοι στέκονται μπροστά από τις πολυκατοικίες στις έξι η ώρα το πρωί. Καθώς οι ένοικοι φεύγουν για τη δουλειά τους, τους προσφέρονται τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! Τα αποτελέσματα αυτής της δράσης είναι πολύ μεγάλα. Μια σκαπάνισσα αφηγείται πώς μια σύντομη πρωινή μαρτυρία οδήγησε σε μια οικιακή Γραφική μελέτη:

«Ένα ζευγάρι μαζί μ’ ένα μωρό βγήκαν από την πολυκατοικία τους και πήγαιναν να μπουν στο αυτοκίνητό τους. Πλησίασα το σύζυγο και άρχισα να του εξηγώ το σκοπό για τον οποίο βρισκόμαστε εκεί. Αυτός ήξερε τα περιοδικά μας και ένιωσε έκπληξη που κάνουμε το έργο αυτό με τα περιοδικά τόσο νωρίς το πρωί. Χάρηκε που είδε τα περιοδικά επειδή είχε να τα πάρει πολύ καιρό . . . Επωφελήθηκα από την ευκαιρία να προτείνω μια οικιακή Γραφική μελέτη στο ζευγάρι, την οποία αμέσως δέχτηκαν, και μου έδωσαν τον αριθμό του διαμερίσματός τους. Μολονότι δεν τους βρήκαμε σπίτι τους έξι φορές, τελικά μπόρεσα ν’ αρχίσω μελέτη μαζί τους. Τώρα, κάθε Κυριακή ο σύζυγος μου κι εγώ εξετάζουμε μαζί μ’ αυτό το ζευγάρι το βιβλίο Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή.»

Οι περισσότερες πολυκατοικίες έχουν θυροτηλέφωνο για να μπορεί ένας επισκέπτης να επικοινωνήσει μ’ έναν κάτοικο. Μερικοί ευαγγελιζόμενοι το χρησιμοποιούν αυτό για να κάνουν σύντομη παρουσίαση σε οποιονδήποτε απαντάει.

Ένας αδελφός αποφάσισε να χρησιμοποιήσει αυτή τη μέθοδο. Στο πρώτο διαμέρισμα που χτύπησε δεν απάντησε κανένας. Στο δεύτερο απάντησε κάποιος, και ο αδελφός είπε: «Καλημέρα σας, θα ήθελα να σας μεταδώσω ένα άγγελμα ελπίδας που βρίσκεται μέσα στη Βίβλο, και ψάχνω να βρω ανθρώπους που ενδιαφέρονται για τον Θεό και τη Βίβλο.» Ο άνθρωπος προσκάλεσε τον αδελφό στο διαμέρισμα του όπου επί μία ώρα και πλέον ο αδελφός απαντούσε σε ερωτήματά του.

Όταν ο αδελφός επέστρεψε την επόμενη εβδομάδα, ήταν εκεί και η σύζυγος αυτού του ανθρώπου με τις δικές της ερωτήσεις. Προτού συμφωνήσουν για μια οικιακή Γραφική μελέτη, το αντρόγυνο αποφάσισε να παρακολουθήσει μια συνάθροιση στην Αίθουσα Βασιλείας. Εκείνη την Κυριακή παρακολούθησαν τη δημόσια ομιλία και τη μελέτη Σκοπιάς. Όχι μόνο απόλαυσαν και τις δύο συναθροίσεις αλλά εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ από τη θέρμη και τη φιλικότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά που πρόθυμα δέχτηκαν να έχουν μια οικιακή Γραφική μελέτη. Προόδευσαν γρήγορα κι έκαναν αλλαγές στη ζωή τους. Μολονότι αργότερα μετακόμισαν αλλού, η μελέτη συνεχίστηκε και μέσα σ’ ένα χρόνο βαφτίστηκαν. Ο νεαρός αυτός άντρας είναι τώρα διακονικός υπηρέτης, και η σύζυγός του τακτική σκαπάνισσα.

Ανταμειφτικές πείρες σαν κι αυτές έχουν ενθαρρύνει τους αδελφούς να επιμένουν στη χρησιμοποίηση κάθε δυνατού τρόπου προκειμένου να δώσουν πλήρη μαρτυρία. Αυτό έχει συμβάλει σε μια θαυμάσια κάλυψη του τομέα. Κατά μέσο όρο, οι εκκλησίες εργάζονται τον ανατεθειμένο τομέα τους μια φορά κάθε τέσσερις με έξι εβδομάδες, ενώ μερικές το κάνουν αυτό κάθε δύο εβδομάδες.

Ανάπτυξη του «Σκαπανικού Πνεύματος»

Στο πέρασμα των χρόνων οι σκαπανείς βοήθησαν πάρα πολύ τις εκκλησίες. Μολονότι το κόστος της ζωής είναι μεγάλο και υπάρχουν κι άλλες οικονομικές δυσκολίες, άτομα με διαφορετική ανατροφή και ηλικία έχουν αναλάβει την ολοχρόνια υπηρεσία. Οι εκθέσεις του 1982 δείχνουν ότι ένας μέσος όρος από 20 τα εκατό των ευαγγελιζόμενων της Χαβάης έκαναν τακτικό ή βοηθητικό σκαπανικό έργο, συνεργαζόμενοι με όλα σχεδόν τα μέλη των 59 εκκλησιών της πολιτείας.

Μια απ’ αυτές τις εκκλησίες έχει 95 ευαγγελιζόμενους και 29 σκαπανείς. Ένας πρεσβύτερος σ’ αυτή την εκκλησία, ο οποίος κάνει σκαπανικό έργο 20 χρόνια (τα 17 απ’ αυτά εργάζεται σαν ειδικός σκαπανέας), λέει τα εξής σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο βοηθάει κι άλλους ν’ αναλάβουν το σκαπανικό έργο:

«Το πλεονέκτημα που υπάρχει στο να είμαι σκαπανέας καθώς και πρεσβύτερος είναι ότι μπορώ να συνεργάζομαι με τους ευαγγελιζόμενους στην υπηρεσία του αγρού κάθε μέρα και να γνωρίζομαι μαζί τους καθώς επίσης να γνωρίζω καλά και τις περιστάσεις τους . . . Αλλά προτού συνεργαστώ με κάποιον για να τον ενθαρρύνω να κάνει έργο σκαπανέα, προσεύχομαι πάντα για την κατεύθυνση του Ιεχωβά και την οδηγία του για να πω σωστά πράγματα και για να είναι το πνεύμα του Ιεχωβά πάνω στον ευαγγελιζόμενο ώστε να του ανοίξει την καρδιά. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά προσπαθώ να φτάνω στην καρδιά του ατόμου, εξηγώντας μέσα από τις Γραφές το επείγον των καιρών, τη σπουδαιότητα του έργου κηρύγματος, γιατί χρειάζεται να υπάρχουν σκαπανείς και πώς το έργο σκαπανέα θα ήταν μεγάλη βοήθεια γι’ αυτόν.

«Αν νομίζει πως δεν μπορεί να δαπανήσει 90 ώρες το μήνα στο έργο κηρύγματος, του προτείνω ένα πρακτικό πρόγραμμα, δείχνοντας πώς θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις 90 ώρες, και να του μένει χρόνος για τον εαυτό του και για άλλες ευθύνες που μπορεί να έχει.

«Αν δεν είναι βέβαιος ότι θα ανταποκριθεί σχετικά με την οικονομική του κατάσταση, του αναφέρω από τις εκδόσεις της Εταιρίας πείρες ατόμων που αντιμετώπιζαν παρόμοιες καταστάσεις και οι οποίοι είναι τώρα σκαπανείς. Ακόμη, χρησιμοποιώ εδάφια που τον βοηθούν να πλησιάσει πιο κοντά στον Ιεχωβά και του δίνουν την ενθάρρυνση που χρειάζεται για να δει το ζήτημα από τη θετική του πλευρά.

«Αν νομίζει πως δεν θα έχει μεταφορικό μέσο ή κάποια άλλη βοήθεια, τον βεβαιώνω ότι όλοι οι αδελφοί και αδελφές στην εκκλησία θα τον βοηθήσουν με όποιον τρόπο μπορούν για να απολαμβάνει την υπηρεσία σκαπανέα. Έτσι διώχνει την αρνητική του σκέψη αφού του προσφέρονται πρακτικές λύσεις.»

Από τους 90 τους οποίους ο πρεσβύτερος αυτός έχει βοηθήσει για να γίνουν σκαπανείς, υπάρχουν αδελφοί και αδελφές που υπηρετούν τώρα στο Μπέθελ του Μπρούκλυν και σαν ιεραπόστολοι στην Ιαπωνία και τη Μικρονησία. Τέλος, ο πρεσβύτερος κάνει την εξής παρατήρηση: «Το κύριο πράγμα είναι να συνεργάζεσαι με διαφορετικά άτομα στον αγρό και να ενσταλάζεις στην εκκλησία το ‘σκαπανικό πνεύμα’.»

Χαρούμενοι για την Πρόοδο

Πολλά έχουν επιτευχθεί από την πρώτη συνάθροιση που έγινε στη Χονολουλού το 1915. Στις 29 Μαρτίου του 1983, στην Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού, ο συνολικός αριθμός των παρευρεθέντων στα νησιά της Χαβάης ήταν 14.151, μία αύξηση κατά 9 τα εκατό από το 1982. Στη διάρκεια του Ιουλίου του 1983 ένας ανώτατος αριθμός από 4.937 ευαγγελιζόμενους τη Βασιλεία ασχολήθηκαν στον αγρό. Κάθε χρόνο στη Χριστιανική διακονία δαπανώνται πάνω από ένα εκατομμύριο ώρες. Το τμήμα της Χαβάης μπορεί τώρα να αναφέρει ότι η αναλογία των ευαγγελιζόμενων απέναντι στον πληθυσμό είναι περίπου 1 στα 200 άτομα. Η αύξηση δείχνει πραγματικά ότι ο Ιεχωβά επί 68 χρόνια ευλόγησε το έργο κηρύγματος.

Υπάρχουν ακόμη πολλά που πρέπει να γίνουν σ’ αυτά τα όμορφα νησιά. Ο αγρός είναι παραγωγικός. Με χαρά, οι διαγγελείς της Βασιλείας στα νησιά της Χαβάης προσκαλούν άλλους: «Έλθετε και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου, . . . και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού.» (Ησαΐας 2:3) Ελπίζεται ότι πολύ περισσότεροι θα ανταποκριθούν σ’ αυτή την πρόσκληση και θα έχουν έτσι το προνόμιο να ζήσουν τότε που όχι μόνο η Χαβάη αλλά ολόκληρη η γη θα μεταμορφωθεί σε Παράδεισο.

[Χάρτης/Εικόνα στη σελίδα 9]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΚΑΟΥΛΑ

ΝΙΙΧΑΟΥ

ΛΕΧΟΥΑ

ΚΑΟΥΑΪ

ΟΑΧΟΥ

ΜΟΛΟΚΑΪ

ΛΑΝΑΪ

ΜΑΟΥΙ

ΚΑΧΟΟΛΑΟΥΕ

ΧΑΒΑΗ