Πρέπει Όλοι οι Αληθινοί Χριστιανοί να Είναι Διάκονοι;
«Τα δε πάντα είναι εκ του Θεού, όστις διήλλαξεν ημάς προς εαυτόν δια του Ιησού Χριστού και έδωκεν εις ημάς την διακονίαν της διαλλαγής».—2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:18.
1. Ποια ήταν η κατάσταση ως προς την ύπαρξη μιας τάξης κληρικών στην εκκλησία στις μέρες του Παύλου;
«Δεν υπήρχε διαχωρισμός [στις μέρες του αποστόλου Παύλου] ανάμεσα σε κληρικούς και λαϊκούς γιατί απλούστατα δεν υπήρχαν κληρικοί». Αυτή η καταπληκτική δήλωση, η οποία εμφανίστηκε στους Τάιμς του Λονδίνου, εκφράζει μια βασική αλήθεια σχετικά με την πρώτη Χριστιανοσύνη. Δεν υπήρχε διαχωρισμός κληρικών-λαϊκών. Μήπως αυτό σημαίνει ότι η Χριστιανική εκκλησία ήταν χωρίς ορατή ηγεσία; Και δεν υπήρχαν διάκονοι με καμιά έννοια;
2. Τι είδος ηγεσίας υπήρχε στην πρώτη εκκλησία; (Φιλιππησίους 1:1)
2 Λίγο καιρό μετά την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., καθώς ο αριθμός των χρισμένων Χριστιανών αυξανόταν κατά χιλιάδες, κατέστη αναγκαίο να διοριστούν άντρες με προσόντα σε κάθε εκκλησία για να υπηρετούν σαν επίσκοποι και σαν διακονικοί υπηρέτες. Αλλά αυτοί δεν αποτέλεσαν μια τάξη κληρικών. Ο διορισμός τους δεν εξαρτιόταν από μια πανεπιστημιακή καριέρα ή από φοίτηση σε ιερατική σχολή. Δε λάβαιναν μισθό για τις υπηρεσίες τους. Ήταν άνθρωποι ταπεινοί με πνευματικά προσόντα, διορισμένοι από το άγιο πνεύμα για να φροντίζουν για το ποίμνιο. Μήπως, όμως, αυτοί ήταν οι μόνοι που κήρυτταν τα ‘καλά νέα της Βασιλείας’; Ήταν αυτοί οι μόνοι διάκονοι στην εκκλησία;—Ματθαίος 24:14· Πράξεις 20:17, 28· 1 Πέτρου 5:1-3· 1 Τιμόθεον 3:1-10.
3, 4. Σύμφωνα με τον Παύλο, ποιοι συμμετείχαν στη Χριστιανική διακονία;
3 Αυτές οι ερωτήσεις παίρνουν απάντηση από τη συμβουλή του Παύλου στην επιστολή του στους Χριστιανούς της Κορίνθου. Παρατηρήστε την εισαγωγή στη δεύτερη επιστολή του: «Παύλος . . . προς την εκκλησίαν του Θεού την ούσαν εν Κορίνθω μετά πάντων των αγίων των όντων εν όλη τη Αχαΐα». Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία γι’ αυτό—ο Παύλος έγραψε σ’ ολόκληρο το σώμα των χρισμένων Χριστιανών στην Κόρινθο και στην Αχαΐα, και όχι μόνο σ’ εκείνους που έπαιρναν την ηγεσία. Έτσι τα σχόλιά του για τη Χριστιανική διακονία είναι πολύ κατάλληλα για ‘όλους τους αγίους’. Βασιζόμενος στη δική του δράση και στου Τιμόθεου, έκανε τον εξής συλλογισμό: «Δια τούτο, έχοντες την διακονίαν ταύτην, καθώς ηλεήθημεν, δεν αποκάμνομεν». «Τα δε πάντα είναι εκ του Θεού, όστις διήλλαξεν ημάς προς εαυτόν διά του Ιησού Χριστού και έδωκεν εις ημάς την διακονίαν της διαλλαγής . . . Υπέρ του Χριστού λοιπόν είμεθα πρέσβεις, ως εάν σας παρεκάλει ο Θεός δι’ ημών». Και συνεχίζει: «Μη δίδοντες μηδέν πρόσκομμα κατ’ ουδέν, διά να μη προσαφθή μώμος εις την διακονίαν, αλλά εν παντί συνιστώντες εαυτούς ως υπηρέται Θεού, εν υπομονή πολλή».—2 Κορινθίους 1:1· 4:1· 5:18-20· 6:3, 4.
4 Τα λόγια αυτά υπονοούν ότι κάθε χρισμένος Χριστιανός πρέπει να είναι διάκονος και πρέσβης για το Χριστό. Για ποιο λόγο; Επειδή ο κόσμος, με την αμαρτία του, είναι ‘αποξενωμένος από τη ζωή του Θεού’ και χρειάζεται μια διακονία συνδιαλλαγής ώστε οι ευπειθείς και όσιοι άνθρωποι απ’ όλα τα έθνη να μπορούν να έχουν σχέση μέσω του Χριστού με τον Κυρίαρχο Ιεχωβά.—Εφεσίους 4:18· Ρωμαίους 5:1, 2.
5, 6. Πώς επιβεβαίωσε ο Παύλος αυτή την άποψη στην επιστολή του στους Ρωμαίους;
5 Στην εκκλησία στη Ρώμη, ο Παύλος έγραψε: «Αλλά τι λέγει [ο Λόγος του Θεού]; Πλησίον σου είναι ο λόγος, εν τω στόματί σου και εν τη καρδία σου· τουτέστιν ο λόγος της πίστεως, τον οποίον κηρύττομεν. Ότι εάν ομολογήσης [κηρύξεις δημόσια] διά του στόματός σου τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθή· διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν».—Ρωμαίους 10:8-10.
6 Μήπως ο Παύλος απηύθυνε αυτά τα λόγια σε λίγους διαλεχτούς; Η εισαγωγή του δείχνει το αντίθετο, γιατί έγραψε: «Προς πάντας τους όντας εν Ρώμη αγαπητούς του Θεού». Και πρόσθεσε: «Ευχαριστώ τον Θεόν μου διά Ιησού Χριστού υπέρ πάντων υμών, διότι η πίστις σας κηρύττεται εν όλω τω κόσμω». Είναι σαφές ότι ο Παύλος απηύθυνε τη συμβουλή του και την ενθάρρυνσή του, περιλαμβανομένου και του κεφαλαίου 10, σ’ ολόκληρη την εκκλησία. Το προνόμιο για δημόσιο κήρυγμα ήταν ανοιχτό σ’ όλους. Και μάλιστα, ενίσχυσε το επιχείρημά του προσθέτοντας; «Πώς λοιπόν θέλουσιν επικαλεσθή εκείνον, εις τον οποίον δεν επίστευσαν; και πώς θέλουσι πιστεύσει εις εκείνον, περί του οποίου δεν ήκουσαν; και πώς θέλουσιν ακούσει χωρίς να υπάρχη ο κηρύττων; Και πώς θέλουσι κηρύξει, εάν δεν αποσταλώσι; Καθώς είναι γεγραμμένον· Πόσον ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά»!—Ρωμαίους 1:7, 8· 10:14, 15.
7. Πώς η γνήσια Χριστιανοσύνη είναι διαφορετική από άλλες θρησκείες; (Λουκάς 19:36-40)
7 Πόσο ενθαρρυντικό είναι αυτό για κάθε χρισμένο Χριστιανό! Σημαίνει ότι όλοι τους πρέπει να έχουν τη χαρά να διαδίδουν το άγγελμα της Βασιλείας για σωτηρία σε άλλους. Ναι, στα μάτια του Θεού, τα πόδια τους μπορούν και πρέπει να είναι ‘ωραία’ με ένα συμβολικό τρόπο. Πώς συμβαίνει αυτό; Επειδή η γνήσια Χριστιανοσύνη δεν είναι μια εγωκεντρική θρησκεία που οδηγεί σε αυτοϊκανοποίηση, αποχωρισμό και ευχές σιωπής. Αντίθετα, προάγει μια δραστήρια Χριστιανική διακονία που εκφράζεται με λόγια και έργα! Το πόσο είχε συναίσθηση γι’ αυτό το γεγονός ο Παύλος φαίνεται από την αναφώνηση του: «Ουαί δε είναι εις εμέ εάν δεν κηρύττω»!—1 Κορινθίους 9:16· Ησαΐας 52:7.
8. Ποια ζωτικά ερωτήματα επηρεάζουν τώρα πολλούς;
8 Αλλά τι θα πούμε για τα εκατομμύρια των αληθινών Χριστιανών οι οποίοι δεν έχουν χρισθεί από το άγιο πνεύμα επειδή η ελπίδα τους είναι για αιώνια ζωή πάνω στη γη, και όχι στον ουρανό; Πρέπει να είναι και αυτοί διάκονοι;—Ψαλμός 37:29· 2 Πέτρου 3:13.
Είναι Όσοι Ανήκουν στον «Πολύ Όχλο» Διάκονοι;
9. Σε ποια δράση συμμετέχουν τώρα όσοι ανήκουν στον «πολύ όχλο»;
9 Το βιβλίο της Αποκάλυψης μάς δίνει εν μέρει την απάντηση σ’ αυτά τα ερωτήματα. Για παράδειγμα, αφού είχε δει σε όραση τη χρισμένη εκκλησία των 144.000, ο Ιωάννης λέει: «Μετά ταύτα είδον, και ιδού, όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών· και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης έλεγον· Η σωτηρία είναι του Θεού ημών, του καθήμενου επί του θρόνου, και του Αρνίου». Ασφαλώς αυτοί οι οποίοι τώρα συνάγονται για να επιζήσουν από τη μεγάλη θλίψη, δεν κρύβουν τη Χριστιανική τους ταυτότητα. Κηρύττουν «μετά φωνής μεγάλης» από πού έρχεται η σωτηρία τους. Πώς το κάνουν αυτό σήμερα; Εκτός από τα άλλα βοηθούν το μικρό υπόλοιπο των χρισμένων στην εκπλήρωση άλλων ζωτικών διακονικών προφητειών και εντολών.—Αποκάλυψις 7:9, 10, 14.
10, 11. (α) Ποια εντολή έδωσε ο Ιησούς στους ακολούθους του πριν από την ανάληψή του στον ουρανό; (β) Ποια προφητεία πρέπει να εκπληρωθεί στους καιρούς μας;
10 Για παράδειγμα, αυτό το αναρίθμητο πλήθος παίζει έναν σπουδαίο ρόλο στην εκτέλεση της εντολής του Ιησού για κήρυγμα και διδασκαλία, την οποία έδωσε στους πιστούς μαθητές του στη Γαλιλαία. Στην περίπτωση εκείνη ο Ιησούς είπε: «Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς». Εκείνη η εντολή δόθηκε σ’ όλους τους Χριστιανούς, και όχι σε μια διαλεχτή τάξη κληρικών.—Ματθαίος 28:18-20· 1 Κορινθίους 15:6.
11 Η εντολή του Ιησού συνδέεται επίσης στενά με την προφητεία που έδωσε σχετικά με ‘τη συντέλεια του συστήματος πραγμάτων’. Δήλωσε: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος». Πώς φέρθηκε σε πέρας αυτή η πρόκληση να κηρύξουν το άγγελμα της Βασιλείας σ’ όλο τον κόσμο μέσα σε μια γενιά; Ασφαλώς οι χιλιάδες των χρισμένων Χριστιανών που όλο και ελαττώνονται δε θα μπορούσαν να έχουν κάνει αυτό το ζωοσωτήριο έργο μόνοι τους. Θα ήταν ένα ακατόρθωτο έργο!—Ματθαίος 24:3, 14· Λουκάς 21:32.
12. Τι αναγνωρίζουν σήμερα με χαρά οι χρισμένοι;
12 Οι χρισμένοι ‘συγκληρονόμοι με το Χριστό’ χαίρονται να αναγνωρίζουν το μέρος που έπαιξαν οι πάνω από δύο εκατομμύρια διάκονοι του «πολλού όχλου» οι οποίοι έχουν διαδώσει το άγγελμα της Βασιλείας σ’ ολόκληρο τον κόσμο μέσα σ’ ένα τόσο σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Ακόμη και στη δεκαετία του 1930, πολλοί αληθινοί Χριστιανοί δέχτηκαν την ευθύνη της διακονίας σε άλλες χώρες και προσφέρθηκαν να υπηρετήσουν όπου η ανάγκη ήταν μεγαλύτερη. Χάρη στο αυτοθυσιαστικό παράδειγμα αυτών των αδελφών, αντρών και γυναικών, είτε της τάξης των χρισμένων είτε της τάξης των «άλλων προβάτων», το έργο τής Βασιλείας ρίζωσε πιο βαθιά σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Αφρικής, της Ασίας και της Βόρειας και Νότιας Αμερικής.—Ρωμαίους 8:17.
13. (α) Πώς επιτάχυνε ο Ιεχωβά το έργο από το 1943; (Ησαΐας 60:22) (β) Τι μέρος έχουν παίξει όσοι ανήκουν στον «πολύ όχλο» στην ιεραποστολική δράση;
13 Πριν από το 1943 η τάξη του «πιστού και φρονίμου δούλου» των χρισμένων Χριστιανών είδε την ανάγκη να ιδρύσουν μια ιεραποστολική σχολή ώστε οι Χριστιανοί διάκονοι να μπορούν να λάβουν πρόσθετη εκπαίδευση και προετοιμασία με σκοπό την έναρξη και την επιτάχυνση του έργου κηρύγματος σε πολλές άλλες χώρες. Από την εγκαινίασή της το 1943 και μέχρι τις 4 Μαρτίου 1984, αυτή η Σχολή Γαλαάδ («Γαλαάδ» στα Εβραϊκά σημαίνει «σωρός μαρτυρίας») έχει εκπαιδεύσει γύρω στους 6.100 αποφοίτους, οι περισσότεροι από τους οποίους στάλθηκαν σε διορισμούς σε ξένες χώρες σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Μόνο 292 (4,8 τα εκατό) απ’ αυτούς τους απόφοιτους της Γαλαάδ ομολογούσαν ότι ήταν από την κεχρισμένη τάξη, κι επομένως η πλειονότητα απ’ αυτούς τους ειδικά εκπαιδευμένους διακόνους ήταν από τον «πολύ όχλον». Όπως και οι άλλοι Μάρτυρες του Ιεχωβά σ’ όλο τον κόσμο, αυτοί δέχτηκαν τη Χριστιανική διακονία σαν αναπόσπαστο μέρος της Χριστιανικής ζωής όταν έκαναν την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά μέσω του Χριστού Ιησού.—Ματθαίος 24:45-47· Εβραίους 10:7.
Σε τι Βασίζεται η Από το Θεό Κλήση;
14, 15. Πάνω σε τι βασίζεται η κλήση του Χριστιανού στη διακονία; (Ματθαίος 22:37-40)
14 Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι Χριστιανοί έχουν μια προσωπική κλήση από το Θεό, για τη διακονία; Είναι αλήθεια ότι μερικοί στο λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο έχουν περιγράψει την «κλήση» τους σαν μια εξαιρετικά συναισθηματική εμπειρία, σαν ο Θεός να τους είχε καλέσει άμεσα στην υπηρεσία του. Αλλά βασίζεται η Χριστιανική διακονία κυρίως σε κάτι τόσο παροδικό όπως είναι το συναίσθημα;
15 Όταν ο απόστολος Παύλος μίλησε για την ιερή υπηρεσία στο Θεό, τι έδειξε ότι ήταν η βάση γι’ αυτή; Έγραψε: «Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, δια των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία [η ιερή υπηρεσία με τη δύναμη της λογικής, ΜΝΚ· σαν μια πράξη νοήμονας λατρείας, Φίλιπς]». Ναι, η ιερή υπηρεσία στο Θεό βασίζεται πάνω στη λογική. Πώς συμβαίνει αυτό; Γιατί η αφιέρωση και η προσωπική σχέση ενός ατόμου με τον Ιεχωβά είναι θεμελιωμένη πάνω στη γνώση του αληθινού Θεού. Έτσι η κλήση του Χριστιανού για τη διακονία, μολονότι από μόνη της είναι μια ευτυχισμένη εμπειρία, ωστόσο δεν είναι το αποτέλεσμα μιας συναισθηματικής αντίδρασης. Έχει στερεή υποκίνηση—την αγάπη για το Θεό και την αγάπη για τον πλησίον.—Ρωμαίους 12:1· Ιωάννης 17:3.
16. Μήπως η κοσμική εργασία πλήρους απασχόλησης αποκλείει να είναι κανείς διάκονος; (Πράξεις 18:1-5)
16 Αλλά ίσως να ρωτήσετε, Ήταν διάκονοι εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί εφόσον είχαν κοσμική εργασία πλήρους απασχόλησης ή ήταν νοικοκυρές; Βεβαίως ήταν. Ίσως να μπορούσαν να δαπανήσουν μόνο ένα μικρό μέρος του χρόνου τους στη Χριστιανική διακονία, κηρύττοντας και διδάσκοντας, αλλά αυτός ήταν ο κύριος σκοπός τους στη ζωή. Γνώριζαν ότι έπρεπε να ‘αφήσουν το φως τους να λάμπει’ σαν αληθινοί μαθητές του Χριστού. Στην πραγματικότητα ήταν εργάτες-διάκονοι πολύ πριν αποκτήσει ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος το κίνημα των εργατών-ιερέων.—Ματθαίος 5:16· 1 Πέτρου 2:9.
Απόδειξη της Διακονίας Τους
17, 18. (α) Ποια γενική αρχή έθεσε ο Χριστός για τους αληθινούς Χριστιανούς; (β) Ποια είναι η αληθινή σύσταση για ένα διάκονο;
17 Πώς αποδεικνύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ότι είναι διάκονοι αν δεν έχουν δίπλωμα ή πτυχίο πανεπιστημίου; Μα πώς αποδείκνυαν οι πρώτοι Χριστιανοί ότι ήταν διάκονοι; Ο ίδιος ο Χριστός μάς έδωσε τον τρόπο για να το διακρίνουμε: «Παν δένδρον καλόν κάμνει καλούς καρπούς». Οι Χριστιανοί διάκονοι πρέπει να παράγουν «καλούς καρπούς», πράγμα που περιλαμβάνει και το να μετέχουν στο έργο μαθήτευσης.—Ματθαίος 7:17.
18 Ο απόστολος Παύλος το εξήγησε μ’ αυτό τον τρόπο: «Αρχίζομεν πάλιν να συνιστώμεν εαυτούς; ή μήπως έχομεν χρείαν, καθώς τινές, συστατικών επιστολών προς εσάς ή συστατικών από σας; Σεις είσθε η επιστολή ημών, εγγεγραμμένη εν ταις καρδίαις ημών, γινωσκομένη και αναγινωσκομένη υπό πάντων ανθρώπων, και φανερόνεσθε ότι είσθε επιστολή Χριστού, γενομένη διά της διακονίας ημών, εγγεγραμμένη ουχί με μελάνην, αλλά με το Πνεύμα του Θεού του ζώντος, ουχί εις πλάκας λιθίνας, αλλ’ εις πλάκας σαρκίνας της καρδίας». Πώς γινόταν εκείνο το γράψιμο πάνω σε καρδιές; Με το κήρυγμα του όμοιου με σπόρο λόγου της πίστης που εμφυτεύθηκε στην καρδιά. Με τη σειρά του αυτός ο σπόρος υποκινούσε τον λήπτη να κηρύξει κι αυτός το ίδιο άγγελμα σωτηρίας σε άλλους.—2 Κορινθίους 3:1-3.
19. Ποια στερεή σύσταση ότι είναι διάκονοι έχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;
19 Έχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά απόδειξη κάποιας ‘επιστολής Χριστού γραμμένης απ’ αυτούς μέσω της διακονίας τους’; Τα γεγονότα μιλούν μόνα τους. Το 1931, όταν για πρώτη φορά δέχτηκαν το μοναδικό τους όνομα, υπήρχαν γύρω στους 50.000 Μάρτυρες που κήρυτταν σ’ όλο τον κόσμο. Η έκθεση για το 1983 δείχνει ένα ανώτατο όριο από 2.652.000 και πλέον διακόνους που κηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας συνταυτισμένους με 46.235 εκκλησίες. Ναι, τώρα υπάρχουν σχεδόν τόσες εκκλησίες όσοι ήταν οι Μάρτυρες το 1931! Η αλήθεια έχει πραγματικά γραφτεί πάνω σε εκατομμύρια καρδιές τις τελευταίες λίγες δεκαετίες—και αυτή είναι μια αδιάσειστη απόδειξη της διακονίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά.—Ησαΐας 43:10-12.
20. Σαν Χριστιανοί διάκονοι, τι χρειαζόμαστε σήμερα; Ποιες ερωτήσεις απομένουν να απαντηθούν;
20 Η ανάγκη για Χριστιανούς διακόνους είναι σήμερα πιο επείγουσα από κάθε άλλη φορά. Ο καιρός είναι σύντομος και ο θερισμός πολύς. Γι’ αυτό υπάρχει και μεγάλη ανάγκη να αποκτήσουμε τα προσόντα να είμαστε ικανοί διάκονοι ώστε να κηρύττουμε και να διδάσκουμε με παραγωγικό τρόπο. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Πώς μπορούμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί διάκονοι; Έχουν τα παραδείγματα του Χριστού και των αποστόλων πρακτική αξία για μας σήμερα;—Εφεσίους 5:15, 16· Ματθαίος 9:37, 38.
Σημεία για Ανασκόπηση
◻ Πώς γνωρίζουμε ότι όλοι οι χρισμένοι ακόλουθοι του Χριστού έπρεπε να είναι διάκονοι;
◻ Ποιο ρόλο έχει παίξει ο «πολύς όχλος» στη σύγχρονη διακονία;
◻ Πάνω σε τι βασίζεται η κλήση στη διακονία του Χριστιανού από το Θεό;
◻ Ποια απόδειξη της διακονίας τους έχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;
[Εικόνα στη σελίδα 11]
Υπήρχε τάξη Χριστιανών κληρικών στους αποστολικούς χρόνους;
[Εικόνες στη σελίδα 12]
Το 1943 άνοιξε η Σχολή Γαλαάδ στο Σάουθ Λάνσινγκ της Νέας Υόρκης. Η σχολή μεταφέρθηκε το 1961 στο Μπρούκλυν, της Νέας Υόρκης
[Εικόνες στη σελίδα 13]
Τώρα σε νέες εγκαταστάσεις κοντά στη Γέφυρα του Μπρούκλυν, η Σχολή Γαλαάδ εξακολουθεί να ετοιμάζει διακόνους για υπηρεσία σε ξένες χώρες