Στο Βάθος των Ειδήσεων
Οι Δότες Ωφελούνται
«Αν και στις μέρες του Άγιου Λουκά δεν υπήρχε στρες και ηλεκτροκαρδιογραφήματα, ο Άγιος Λουκάς ήταν ιατρικά ακριβής όταν έγραψε [παραθέτοντας τα λόγια του Ιησού, Πράξεις 20:35], ‘Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη’», αναφέρει η Ντενίς Φόλευ στο περιοδικό Προστασία. «Πάντα ξέραμε ότι οι άνθρωποι που έχουν γενναιόδωρο πνεύμα έχουν την τάση να είναι πιο ευτυχείς, αλλά τώρα οι γιατροί λένε ότι είναι πιο υγιείς και ζουν περισσότερο».
Γιατί συμβαίνει αυτό; Ένας λόγος που προτάθηκε είναι ότι η γενναιόδωρη προσφορά κάποιου σε άλλους είναι αποτελεσματικό αντίδοτο για το στρες—που είναι παράγοντας σε πολλές αρρώστιες, περιλαμβανομένης της πίεσης και της στεφανιαίας ανεπάρκειας της καρδιάς. Επίσης, μελέτες έχουν δείξει ότι η μοναξιά είναι βασική αιτία πρόωρου θανάτου. «Η εντολή να ‘αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου’ δεν είναι μόνο ηθική εντολή», λέει ο Δρ Τζέημς Ληντς της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Μαίρυλαντ. «Επηρεάζει τη φυσιολογία του ανθρώπου. Η φροντίδα για τους άλλους είναι ζήτημα βιολογικό. Όταν φροντίζεις άλλους δεν νιώθεις μοναξιά. Και όσο πιο συνδεδεμένος είσαι με τη ζωή, τόσο πιο υγιής είσαι». Αλλά, όπως λένε οι ερευνητές, οφέλη προκύπτουν μόνο όταν ο δότης προσφέρει πραγματικά από την καλοσύνη της καρδιάς του και όχι απλώς για να πάρει κάτι σε ανταπόδοση ή για να καλύψει κάποια ανάγκη.
Η γενναιοδωρία αυτή όχι μόνο φέρνει σωματικά οφέλη, αλλά κερδίζει επίσης και την επιδοκιμασία του Θεού. «Τον ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός», λέει το εδάφιο 2 Κορινθίους 9:7. Γι’ αυτούς που εκδηλώνουν τέτοιο γενναιόδωρο ενδιαφέρον για τους «αδελφούς» του, ο Βασιλιάς Ιησούς Χριστός λέει: «Έλθετε . . . κληρονομήσατε την ητοιμασμένην εις εσάς βασιλείαν από καταβολής κόσμου». (Ματθαίος 25:34-40) Και αυτό που υποκινεί τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να κηρύττουν τα «καλά νέα» της Βασιλείας του Θεού είναι το γνήσιο και στοργικό ενδιαφέρον για τον πλησίον τους.—Ματθαίος 24:14.
«Από Κατάσταση Αμηχανίας μέχρι Καταστροφικότητα»
Τον περασμένο Μάιο, λέγεται ότι πέντε άτομα που αντιπροσώπευαν το Μέτωπο της Απελευθέρωσης Ζώων εισέβαλαν σ’ ένα εργαστήρι της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας και έκλεψαν 33 βιντεοκασέτες που αποδείκνυαν ότι είχαν γίνει πειράματα σε μπαμπουίνους και πιθήκους τα οποία έβλαψαν τον εγκέφαλο τους. Η διάρρηξη, ένα άλλο κεφάλαιο μακράς αντιλογίας ανάμεσα στους ερευνητές και στις ομάδες ευημερίας των ζώων, ανάγκασε τους υπεύθυνους του πανεπιστημίου να δώσουν επί ώρες εξηγήσεις προκειμένου να δικαιολογήσουν τα πειράματα.
«Από την άποψη των δημόσιων σχέσεων», λέει το περιοδικό Επιστήμη, «μερικές σκηνές των ταινιών—οι οποίες έγιναν με σκοπό την τεκμηρίωση της έρευνας και όχι για να παρουσιαστούν στο κοινό—κυμαίνονται από ενοχλητικές μέχρι καταστροφικές». Οι ομάδες για την ευημερία των ζώων ισχυρίστηκαν ότι τα πειράματα ήταν σκληρά. Αλλά οι ερευνητές, εκτός του ότι κατάγγειλαν τη διάρρηξη, υπερασπίστηκαν τα πειράματα, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι μπορούσαν να οδηγήσουν σε ανακούφιση των ανθρώπων από πολλά παθήματα.
Αν και πειράματα που έχουν καλό σκοπό μπορεί να ωφελούν άμεσα τους ανθρώπους, η Βίβλος δεν αγνοεί την ευημερία των ζώων. Ο Μωσαϊκός Νόμος λάβαινε πρόνοια για την ελεήμονα μεταχείριση των ζώων, ορίζοντας μάλιστα ρητά να αναπαύονται το Σάββατο. (Δευτερονόμιον 22:10 Έξοδος 23:12) Και μια παροιμία της Βίβλου δηλώνει: «Ο δίκαιος επιμελείται την ζωήν του κτήνους αυτού». — Παροιμίαι 12:10.
«Δίκαιοι» Πόλεμοι—Πόσο Δίκαιοι Είναι;
«Κατά τη γνώμη αυτών που διεξάγουν πολέμους, κάθε πόλεμος είναι δίκαιος», γράφει ο Γκουίν Ντάιερ στο περιοδικό Δη Γκαζέτ του Μοντρεάλ, στο Κεμπέκ του Καναδά. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ακόμη και οι Ναζί ισχυρίζονταν ότι διεξήγαν έναν δίκαιο πόλεμο για να αποκαταστήσουν τις απώλειες που είχε ο Γερμανικός λαός στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Αλλά, ο Ντάιερ ρωτάει, «δεδομένου ότι οι Ναζί ήταν άδικοι και κακοί—και επίσης πολύ δυνατοί και επικίνδυνοι—διεξήγαν πραγματικά οι αντίπαλοι τους δίκαιο πόλεμο;»
Όχι, απαντά, γιατί υποστηρίζει ότι ο πόλεμος ενάντια στο Τρίτο Ράιχ δεν άρχισε εξαιτίας της ηθικής οργής για «τα φριχτά πράγματα που γίνονταν σε χώρες που βρίσκονταν κάτω από τον έλεγχο του Χίτλερ. . . . Το χειρότερο από αυτά τα πράγματα, όπως τα στρατόπεδα εξόντωσης», γράφει ο Ντάιερ, «έγινε όταν ο πόλεμος είχε πια προχωρήσει». Προσθέτει ότι ο πόλεμος «έγινε για όλες τις κλασικές αιτίες: Για επέκταση . . . και ειδικά για την εξουσία. . . . Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μόνο ένας ακόμη γύρος στον ατέλειωτο συναγωνισμό των κυρίαρχων κρατών για εξουσία και ασφάλεια, μέσα σ’ ένα αναρχικό σύστημα που διέπεται τελικά από τη στρατιωτική βία».
Τα σχόλια του Ντάιερ φέρνουν στο νου τη συμβολική αναπαράσταση της Βίβλου που παριστάνει τις παγκόσμιες δυνάμεις σαν θηρία. (Δανιήλ, κεφάλαια 7, 8· Αποκάλυψις, κεφάλαια 13, 17) Πόσο κατάλληλο είναι λοιπόν για τους Χριστιανούς να τηρούν ουδετερότητα! Κατανοούν ότι η απληστία και η ιδιοτέλεια, και όχι η ηθικότητα, τροφοδοτούν τους πολέμους.—Ιωάννης 17:16· 18:36.