Πώς θα Πρέπει να Θεωρούν οι Χριστιανοί την Απελευθέρωση
ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ είναι ενάντιοι στην «απελευθέρωση» που απορρίπτει την εξουσία που ασκείται κατάλληλα. Γιατί; Γιατί στην πραγματικότητα αυτή δεν απελευθερώνει—υποδουλώνει. Ένα απλό παράδειγμα μπορεί να μας το διευκρινίσει αυτό.
Ένα νεαρό άτομο δυσανασχετεί κάτω από την εξουσία των γονέων του που του απαγορεύουν να καπνίζει και να πίνει οινοπνευματώδη ποτά. Επειδή δεν εκτιμά ότι αυτοί ασκούν την εξουσία τους για το καλό του, λαχταράει την απελευθέρωση. Αφού ενηλικιωθεί και φύγει από το σπίτι, τελικά πετυχαίνει την απελευθέρωση που πάντοτε ήθελε. Αλλά έπειτα από χρόνια, αφού έχει φτάσει να καπνίζει το ένα τσιγάρο μετά το άλλο κι έχει γίνει σχεδόν αλκοολικός, ο γιατρός του λέει ότι για λόγους υγείας θα πρέπει να παρατήσει και το κάπνισμα και το ποτό. Το βρίσκει δύσκολο να γίνει αυτό. Η απελευθέρωσή του τον έχει οδηγήσει σε μια ακατανίκητη έξη, σε υποδούλωση.
Απελευθέρωση από Απόλυτη Εξουσία
Η εξουσία του Θεού είναι απόλυτη και βασίζεται στο γεγονός ότι αυτός είναι ο Δημιουργός. Αυτό του παρέχει το δικαίωμα να καθορίσει ποια είναι η κατάλληλη διαγωγή για τα πλάσματά του, τι είναι ηθικό και τι είναι ανήθικο. Αυτοί οι κανόνες, που έχουν καθιερωθεί για το καλό των ανθρώπων, έχουν εκτεθεί σαφώς στη Βίβλο. «Μη πλανάσθε», λέει. «Ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται ούτε κλέπται ούτε πλεονέκται ούτε μέθυσοι ούτε λοίδοροι ούτε άρπαγες θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού».—1 Κορινθίους 6:9, 10.
Ειδικά σ’ αυτόν τον γεμάτο κοσμική σοφία, εξεζητημένο 20ό αιώνα, ο άνθρωπος έχει προσπαθήσει να απελευθερωθεί από τέτοιες ηθικές κατευθυντήριες γραμμές. Εντούτοις, όση κατ’ όνομα απελευθέρωση και να ’χει πετύχει, δεν μπορεί να απελευθερωθεί από τις συνέπειες που προκαλεί η διάπραξη εκείνου που ο Θεός καθορίζει ως αμαρτία. Αντί να είναι ελεύθερα τέτοια άτομα έχουν γίνει δούλοι στις επιθυμίες τους, τις ορέξεις και τα πάθη τους, όπως ο Ιησούς έδειξε καθαρά όταν είπε: «Πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας».—Ιωάννης 8:34· δείτε επίσης Ρωμαίους 6:16.
Απελευθέρωση από τη Σχετική Εξουσία
Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν το δικαίωμα να ασκούν εξουσία μέσα στο κράτος, οι γονείς μέσα στην οικογένεια, οι δάσκαλοι μέσα στα σχολεία, και οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι μέσα στην εκκλησία. Φυσικά, η εξουσία είναι μόνο σχετική. Για παράδειγμα, η απόλυτη εξουσία του Ιεχωβά, που προστάζει τους δούλους του να διαβάζουν το Λόγο του και να συναναστρέφονται με τους συγχριστιανούς τους, θα πρέπει να λάβει προτεραιότητα αν συγκριθεί με τη σχετική εξουσία του συζύγου που απαιτεί από τη σύζυγό του να μην κάνει κανένα από αυτά τα πράγματα.—Πράξεις 5:29.
Αναγνωρίζοντας τη σχετική εξουσία του κράτους, ωστόσο, οι Χριστιανοί δεν θα μπορούσαν να λάβουν μέρος σε απελευθερωτικά κινήματα για να ανατρέψουν μια τέτοια εξουσία. Δεν θα μπορούσαν να συμφωνήσουν με την απείθεια κατά της αρχής, απλώς επειδή διαφωνούν με την τακτική της κυβέρνησης, ούτε θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν την κατακράτηση των φόρων σαν μέθοδο διαμαρτυρίας εναντίον ορισμένων τρόπων ενέργειας. «Ο εναντιούμενος εις την εξουσίαν εναντιούται εις την διαταγήν του Θεού», είπε ο απόστολος Παύλος, προσθέτοντας: «Οι δε εναντιούμενοι θέλουσι λάβει εις εαυτούς καταδίκην».—Ρωμαίους 13:1-4.
Αλλά τι συμβαίνει όταν ένας κυβερνητικός αξιωματούχος είναι άδικος και κάνει κατάχρηση της εξουσίας του; Τι συμβαίνει αν κάνει διάκριση ενάντια σε άτομα ή σε μη δημοφιλείς μειονότητες; Η συμβουλή της Βίβλου είναι: «Εάν ίδης κατάθλιψιν πένητος και παραβίασιν κρίσεως και δικαιοσύνης εν τη χώρα, μη θαυμάσης δια τούτο· διότι ο επί τον υψηλόν υψηλότερος επιτηρεί». (Εκκλησιαστής 5:8) Ίσως να είναι δυνατόν να γίνει έκκληση σε μια ανώτερη κυβερνητική εξουσία ή δικαστήριο. Αλλά ακόμη και αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη με αυτά τα μέσα, οι δούλοι του Θεού μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη ότι, «οι οφθαλμοί του Κυρίου περιτρέχουσι δια πάσης της γης, δια να δειχθή δυνατός υπέρ των εχόντων την καρδίαν αυτών τελείαν προς αυτόν».—2 Χρονικών 16:9.
Η κατάσταση μοιάζει με μια οικογένεια. Εάν οι σύζυγοι ή οι πατέρες κάνουν κατάχρηση της εξουσίας τους, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός τελικά θα διορθώσει τέτοια ζητήματα, μη επιτρέποντας να υπάρχουν τέτοιες αδικίες στο δίκαιο νέο σύστημά του που έρχεται σύντομα. Στο μεταξύ, οι Χριστιανές γυναίκες και τα παιδιά συνεχίζουν να σέβονται την αρχή της Χριστιανικής αρχηγίας, ακόμη κι αν μερικές φορές της γίνεται κατάχρηση. Εκτιμούν ότι αυτή δεν έχει σκοπό να υποτιμήσει, αλλά είναι σχεδιασμένη να εξασφαλίσει ειρήνη και ενότητα μέσα στην οικογένεια και στη Χριστιανική εκκλησία.—1 Κορινθίους 11:3.
«Απελευθέρωση» Από την Εξουσία Μέσα στην Εκκλησία
Σχετικά με την αρχηγία στη Χριστιανική εκκλησία, ο Λόγος του Θεού δηλώνει: «Πείθεσθε εις τους προεστώτας σας και υπακούετε· διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών σας ως μέλλοντες να αποδώσωσι λόγον». (Εβραίους 13:17) Αν και αυτή η εξουσία των πρεσβυτέρων είναι σχετική, ωστόσο τους έχει δοθεί από τον Θεό μέσω του αγίου του πνεύματος. Έτσι έχει παραχωρηθεί με πιο άμεσο τρόπο από τη σχετική εξουσία που έχει παραχωρηθεί, για παράδειγμα, στους κυβερνητικούς αξιωματούχους.—Πράξεις 20:28.
Μερικοί είναι της γνώμης ότι οι κανονισμοί και οι οδηγίες που δίνονται από την ορατή οργάνωση του Θεού είναι πολύ περιοριστικοί και δεν επιτρέπουν αρκετή ατομική ελευθερία. Αυτό τους έχει κάνει να σταματήσουν να συναναστρέφονται με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, επειδή δεν είναι πια πρόθυμοι να υποτάσσονται σ’ εκείνους οι οποίοι φροντίζουν για τις ψυχές τους. Αν και τέτοια άτομα μπορεί πιθανόν να θεωρούν τους εαυτούς τους απελευθερωμένους, η «απελευθέρωσή» τους στην πραγματικότητα, τους έχει υποδουλώσει για μια ακόμη φορά σε ψεύτικες θρησκευτικές δοξασίες και πράξεις.
Οι αληθινοί Χριστιανοί σέβονται την εξουσία, και την απόλυτη εξουσία του Θεού και τη σχετική εξουσία των ανθρώπων. Αυτή η κατάλληλη άποψη για την εξουσία τους εμποδίζει από το να κάνουν κατάχρηση της Χριστιανικής ελευθερίας που τους έδωσε η γνώση της αλήθειας.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 6]
Η εξουσία του Θεού είναι απόλυτη και βασίζεται στο γεγονός ότι αυτός είναι ο Δημιουργός
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 6]
Οι Χριστιανοί δεν επαναστατούν εναντίον του κράτους εξαιτίας των ενεργειών του για τις οποίες θα χρειαστεί να δώσει λογαριασμό στον Θεό
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 7]
Οι αληθινοί Χριστιανοί σέβονται την εξουσία, και την απόλυτη εξουσία του Θεού και τη σχετική εξουσία των ανθρώπων
[Εικόνες στη σελίδα 7]
Αποδίδοντας τα οφειλόμενα στην κοσμική εξουσία
Αναγνωρίζοντας τη σχετική εξουσία μέσα στην εκκλησία
Εκτιμώντας την Υπέρτατη Εξουσία, τον Ιεχωβά Θεό