Φροντίστε για τα Συμφέροντα των Ηλικιωμένων
«Ας μη φροντίζη ο καθένας μόνον δια τα δικά του συμφέροντα αλλά και δια τα συμφέροντα των άλλων».—ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:4 (Καινή Διαθήκη, «των Τεσσάρων Καθηγητών»).
1, 2. (α) Πώς έδειξε ενδιαφέρον το κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα για τις ανάγκες των ηλικιωμένων; (β) Ποια απόδειξη υπάρχει ότι το έργο κηρύγματος δεν παραμελήθηκε;
ΛΙΓΟ μετά την Πεντηκοστή του έτους 33 μ.Χ., «έγεινε γογγυσμός [στη χριστιανική εκκλησία], των Ελληνιστών κατά των Εβραίων, ότι αι χήραι αυτών παρεβλέποντο εν τη καθημερινή διακονία [διανομή τροφής σ’ αυτούς που είχαν ανάγκη]». Χωρίς αμφιβολία, πολλές απ’ αυτές τις χήρες ήταν ηλικιωμένες και δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα μόνες τους. Τελικά, παρενέβησαν οι ίδιοι οι απόστολοι, λέγοντας: «Να εκλέξητε εξ υμών επτά άνδρας μαρτυρουμένους, πλήρεις Πνεύματος Αγίου και σοφίας, τους οποίους ας καταστήσωμεν επί της χρείας ταύτης [σ’ αυτή την αναγκαία εργασία (ΜΝΚ)]».—Πράξεις 6:1-3.
2 Έτσι λοιπόν, οι πρώτοι χριστιανοί έβλεπαν τη φροντίδα για αυτούς που είχαν ανάγκη ως ‘αναγκαία εργασία’. Χρόνια αργότερα, ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε: «Θρησκεία καθαρά και αμίαντος ενώπιον του Θεού και Πατρός είναι αύτη, να επισκέπτηται τους ορφανούς και τας χήρας εν τη θλίψει αυτών». (Ιακώβου 1:27) Μήπως, όμως, αυτό σήμαινε ότι παραμελήθηκε το σπουδαιότατο έργο κηρύγματος; Όχι, επειδή το υπόμνημα στο βιβλίο των Πράξεων αναφέρει ότι αφού οργανώθηκε κατάλληλα το έργο περίθαλψης για τις χήρες, «ο λόγος του Θεού ηύξανε, και επληθύνετο ο αριθμός των μαθητών εν Ιερουσαλήμ σφόδρα».—Πράξεις 6:7.
3. Ποια ενθάρρυνση δίνεται στο εδάφιο Φιλιππησίους 2:4, και γιατί είναι κατάλληλη ειδικά σήμερα;
3 Σήμερα αντιμετωπίζουμε ‘κρίσιμους καιρούς δύσκολους στο χειρισμό τους’. (2 Τιμόθεον 3:1, ΜΝΚ) Η φροντίδα για τις απαιτήσεις της οικογενειακής ζωής και της κοσμικής εργασίας ίσως μας αφήνει ελάχιστη ενεργητικότητα—ή διάθεση—να ασχοληθούμε με τις ανάγκες των ηλικιωμένων. Κατάλληλα, λοιπόν, το εδάφιο Φιλιππησίους 2:4 (Καινή Διαθήκη, «των Τεσσάρων Καθηγητών») μας παροτρύνει να «μη φροντίζη ο καθένας μόνον δια τα δικά του συμφέροντα αλλά και δια τα συμφέροντα των άλλων». Πώς μπορεί να γίνει αυτό με έναν ισορροπημένο και πρακτικό τρόπο;
Αποδίδοντας Τιμή στις Χήρες
4. (α) Γιατί και πώς ‘τιμούσε’ τις χήρες η εκκλησία του πρώτου αιώνα; (β) Ήταν πάντοτε αναγκαίες τέτοιες παροχές;
4 Στην επιστολή 1 Τιμόθεον κεφάλαιο 5, ο Παύλος δείχνει τον τρόπο με τον οποίο οι πρώτοι χριστιανοί φρόντιζαν για τις ηλικιωμένες χήρες στην εκκλησία. Παρότρυνε τον Τιμόθεο: «Τας χήρας τίμα τας αληθώς χήρας». (Εδάφιο 3) Ορισμένες ηλικιωμένες χήρες ξεχωρίζονταν σαν περιπτώσεις που άξιζαν ιδιαίτερα να τιμηθούν με τη μορφή τακτικής οικονομικής βοήθειας. Αυτές δεν είχαν κανένα ορατό μέσο βοήθειας και μπορούσαν μόνο να ‘ελπίζουν στον Θεό και να εμμένουν στις δεήσεις και στις προσευχές νύχτα και μέρα’. (Εδάφιο 5) Πώς λάβαιναν απάντηση οι προσευχές τους για τα απαραίτητα μέσα συντήρησης; Μέσω της εκκλησίας. Με έναν οργανωμένο τρόπο, δινόταν κάποια απλή επιχορήγηση στις χήρες που την άξιζαν. Φυσικά, αν μια χήρα είχε οικονομικούς πόρους ή συγγενείς που μπορούσαν να τη βοηθήσουν, τέτοιες παροχές ήταν περιττές.—Εδάφια 4, 16.
5. (α) Με ποιο τρόπο μπορεί μερικές χήρες να ήταν ‘δεδομένες εις τας ηδονάς’; (β) Ήταν υποχρεωμένη η εκκλησία να βοηθάει τέτοιες χήρες;
5 «Η δεδομένη όμως [χήρα] εις τας ηδονάς», προειδοποίησε ο Παύλος, «ενώ ζη είναι νεκρά [με μια πνευματική έννοια]». (Εδάφιο 6) Ο Παύλος δεν μας εξηγεί πώς μερικές ήταν ‘δεδομένες στις ηδονές’. Μερικές ίσως έκαναν αγώνα ενάντια στις ‘σεξουαλικές τάσεις’ τους. (Εδάφιο 11, ΜΝΚ) Ωστόσο, το πρωτότυπο κείμενο μεταχειρίζεται τη λέξη «σπαταλώσα» (Kingdom Interlinear) και σύμφωνα με το Liddell & Scott’s Greek-English Lexicon, (Ελληνοαγγλικό Λεξικό των Λίντελ και Σκοτ), η λέξη αυτή θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει ‘το να ζει κάποιος μαλθακά, με υπερβολικές ανέσεις ή απολαύσεις’. Ίσως λοιπόν, μερικές να ήθελαν να πλουτίσουν από την εκκλησία, να χρηματοδοτεί η εκκλησία μια υπερβολικά σπάταλη και γεμάτη απολαύσεις ζωή. Οποιαδήποτε κι αν ήταν η περίπτωση, ο Παύλος δείχνει ότι τέτοια άτομα δεν εκπλήρωναν τις απαιτήσεις για να λάβουν βοήθεια από την εκκλησία.
6, 7, και υποσημείωση. (α) Τι ήταν ‘ο κατάλογος’; (β) Γιατί δεν εκπλήρωναν τις απαιτήσεις για να λάβουν βοήθεια οι χήρες που ήταν κάτω των 60 ετών; (γ) Πώς βοήθησε ο Παύλος τις νεαρές χήρες να αποφύγουν να λάβουν μια δυσμενή «καταδίκην»;
6 Ο Παύλος έπειτα είπε: «Ας καταγράφηται [στον κατάλογο εκείνων που λαβαίνουν οικονομική βοήθεια] χήρα ουχί ολιγώτερον των εξήκοντα ετών». Μια γυναίκα που είχε συμπληρώσει το εξηκοστό έτος της ηλικίας της θεωρούνταν προφανώς ως άτομο που δεν μπορούσε να συντηρηθεί μόνο του και ότι ήταν απίθανο να ξαναπαντρευτεί.a «Τας δε νεωτέρας χήρας», είπε ο Παύλος, «απόβαλλε [μην τις γράφεις στον κατάλογο (Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση)]· διότι αφού εντρυφήσωσι κατά του Χριστού [όταν οι επιθυμίες τους νικήσουν τον πόθο να υπηρετήσουν τον Χριστό (Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση)], θέλουσι να υπανδρεύωνται, έχουσαι την καταδίκην, διότι ηθέτησαν την πρώτην πίστιν».—Εδάφια 9, 11, 12.
7 Αν έγραφαν «στον κατάλογο» και τις νεώτερες χήρες, ίσως μερικές δήλωναν βιαστικά την πρόθεση να παραμείνουν ανύπαντρες. Όμως, καθώς περνούσε ο καιρός ίσως αυτές να δυσκολεύονταν να ελέγξουν τις ‘σεξουαλικές επιθυμίες’ τους και να επιθυμούσαν να ξαναπαντρευτούν «έχουσαι την καταδίκην, διότι ηθέτησαν την πρώτην πίστιν» να παραμείνουν ανύπαντρες. (Παράβαλε Εκκλησιαστής 5:2-6.) Ο Παύλος απότρεψε τον κίνδυνο τέτοιων προβλημάτων, δηλώνοντας παρακάτω, «θέλω λοιπόν αι νεώτεραι να υπανδρεύωνται, να τεκνοποιώσι».—Εδάφιο 14.
8. (α) Πώς προστάτευσαν την εκκλησία οι οδηγίες του Παύλου; (β) Λάβαιναν φροντίδα οι νεώτερες χήρες και οι ηλικιωμένοι άντρες που βρίσκονταν σε ανάγκη;
8 Ο απόστολος περιόρισε επίσης την εγγραφή σ’ εκείνες τις χήρες που είχαν μακρύ υπόμνημα καλών χριστιανικών έργων. (Εδάφιο 10) Έτσι, η εκκλησία δεν ήταν ‘ίδρυμα κοινωνικής πρόνοιας’ για τους οκνηρούς και τους άπληστους. (2 Θεσσαλονικείς 3:10, 11) Αλλά τι θα πούμε για τους ηλικιωμένους άντρες ή τις νεώτερες χήρες; Αν τέτοια άτομα βρίσκονταν κάποτε σε ανάγκη, η εκκλησία χωρίς αμφιβολία θα φρόντιζε γι’ αυτούς σε ατομική βάση.—Παράβαλε 1 Ιωάννου 3:17, 18.
9. (α) Γιατί θα διέφεραν σήμερα οι διευθετήσεις για τη φροντίδα των ηλικιωμένων από τις διευθετήσεις που έγιναν τον πρώτο αιώνα; (β) Τι μας βοηθάει να αντιληφθούμε σήμερα η εξέταση του θέματος για τις χήρες από τον Παύλο στο κεφάλαιο 1 Τιμόθεον 5;
9 Διευθετήσεις τέτοιου είδους πρέπει να ήταν αρκετά κατάλληλες για τις ανάγκες των εκκλησιών του πρώτου αιώνα. Αλλά, όπως The Expositor’s Bible Commentary (Το Σχολιολόγιο του Ερμηνευτή της Αγίας Γραφής) παρατηρεί: «Σήμερα, με το ασφαλιστικό εισόδημα, την κοινωνική ασφάλιση και τις ευκαιρίες για εργασία, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική». Σαν αποτέλεσμα της αλλαγμένης κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης, σπάνια υπάρχει ανάγκη να διατηρούν οι εκκλησίες καταλόγους ηλικιωμένων στους οποίους να δίνεται βοήθεια. Εντούτοις, τα λόγια του Παύλου στον Τιμόθεο μας βοηθούν να αντιληφθούμε ότι: (1) Όλοι στην εκκλησία πρέπει να ενδιαφέρονται για τα προβλήματα των ηλικιωμένων—ειδικά οι πρεσβύτεροι. (2) Η φροντίδα για τους ηλικιωμένους πρέπει να οργανώνεται κατάλληλα. (3) Αυτή η φροντίδα περιορίζεται σ’ εκείνους που βρίσκονται πραγματικά σε ανάγκη.
Φροντίστε για τα Συμφέροντά τους ως Πρεσβύτεροι
10. Πώς μπορούν να αναλάβουν σήμερα οι πρεσβύτεροι την ηγεσία στο να δείχνουν ενδιαφέρον για τους ηλικιωμένους;
10 Με ποιο τρόπο αναλαμβάνουν σήμερα την ηγεσία οι επίσκοποι στο να δείχνουν ενδιαφέρον για τους ηλικιωμένους; Κατά καιρούς, μπορεί οι ανάγκες των ηλικιωμένων να είναι ανάμεσα στα θέματα που συζητούν οι πρεσβύτεροι στις συναθροίσεις τους. Όταν παρουσιάζεται η ανάγκη να δοθεί ειδική βοήθεια, αυτοί μπορούν να διευθετήσουν ώστε να γίνει αυτό. Δεν είναι απαραίτητο να αναλάβουν οι ίδιοι προσωπικά τη φροντίδα, εφόσον συχνά υπάρχουν πολλά πρόθυμα άτομα στην εκκλησία—συμπεριλαμβανομένων και των νεαρών—που μπορούν να βοηθήσουν. Ωστόσο, οι πρεσβύτεροι μπορούν να επιβλέπουν στενά μια τέτοια φροντίδα, ίσως αναθέτοντας σε έναν αδελφό να συντονίσει τη φροντίδα που δίνεται σε ένα άτομο.
11. Πώς μπορούν να μάθουν οι πρεσβύτεροι τις ανάγκες των ηλικιωμένων;
11 Ο Σολομών συμβούλεψε: «Πρόσεχε να γνωρίζης την κατάστασιν των ποιμνίων σου». (Παροιμίαι 27:23) Γι’ αυτό, οι επίσκοποι μπορούν να επισκέπτονται προσωπικά τους ηλικιωμένους ώστε να καθορίσουν πώς μπορούν καλύτερα να ‘συμβάλουν . . . σύμφωνα με τις ανάγκες τους’. (Ρωμαίους 12:13, ΜΝΚ) Ένας περιοδεύων επίσκοπος έθεσε το ζήτημα ως εξής: «Μερικοί ηλικιωμένοι είναι κάπως ακατάδεχτοι, και το να τους ρωτάμε απλώς ποιες ανάγκες πρέπει να καλυφθούν, δεν ωφελεί. Το καλύτερο είναι να διακρίνουμε ποιες ανάγκες πρέπει να καλυφθούν και να αρχίσουμε αμέσως τη δουλειά!» Στην Ιαπωνία, μερικοί επίσκοποι ανακάλυψαν ότι μια αδελφή 80 ετών χρειαζόταν πολλή φροντίδα. Αναφέρουν: «Τώρα φροντίζουμε ώστε κάποιος να επικοινωνεί μαζί της δυο φορές τη μέρα, πρωί και βράδυ, είτε με μια επίσκεψη είτε με ένα τηλεφώνημα».—Παράβαλε Ματθαίος 25:36.
12. (α) Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να φροντίσουν ώστε να ωφελούνται οι ηλικιωμένοι από τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις; (β) Με ποιο καλό τρόπο μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι κασέτες της Εταιρίας;
12 Οι επίσκοποι επίσης φροντίζουν ώστε οι ηλικιωμένοι να ωφελούνται από τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις. (Εβραίους 10:24, 25) Μήπως μερικοί χρειάζονται μεταφορικό μέσο; Μήπως μερικοί απλώς δεν μπορούν να ‘ακούν και να εννοούν’ τα προγράμματα των συναθροίσεων, εξαιτίας της εξασθενημένης τους ακοής; (Ματθαίος 15:10) Ίσως θα ήταν πρακτικό να εγκαταστήσετε ειδικά ακουστικά γι’ αυτούς. Παρόμοια, πολλές εκκλησίες μεταδίδουν τώρα τηλεφωνικά τις συναθροίσεις έτσι ώστε να μπορούν να τις παρακολουθούν στο σπίτι αυτοί που είναι ανήμποροι. Άλλες εκκλησίες μαγνητοφωνούν τις συναθροίσεις σε κασέτες, για εκείνους που είναι αδύνατο λόγω αρρώστιας να τις παρακολουθήσουν—σε μερικές περιπτώσεις τους αγοράζουν και κασετόφωνα. Μια και μιλάμε για κασέτες, ένας πρεσβύτερος στη Γερμανία παρατήρησε: «Επισκέφθηκα μερικούς ηλικιωμένους, οι οποίοι κάθονταν απλώς μπροστά στην τηλεόραση και παρακολουθούσαν προγράμματα που δύσκολα θα μπορούσαν να περιγραφούν ως πνευματικώς εποικοδομητικά». Γιατί να μην τους ενθαρρύνουμε να ακούνε μάλλον κασέτες της Εταιρίας, όπως είναι για παράδειγμα οι μελωδίες της Βασιλείας;
13. Πώς μπορούν να βοηθηθούν οι ηλικιωμένοι να παραμείνουν δραστήριοι διαγγελείς της Βασιλείας;
13 Μερικά ηλικιωμένα μέλη της εκκλησίας έχουν γίνει μη τακτικοί ή αδρανείς κήρυκες. Η ηλικία, όμως, δεν αποτελεί απαραίτητα εμπόδιο σε κάποιον να διακηρύττει το «ευαγγέλιον της βασιλείας». (Ματθαίος 24:14) Μερικοί πιθανόν να ανταποκριθούν αν απλώς και μόνο τους προσκαλέσετε να εργαστούν μαζί σας στην υπηρεσία αγρού. Ίσως μπορέσετε να αναζωπυρώσετε την αγάπη τους για το κήρυγμα όταν μοιράζεστε μαζί τους πείρες από την υπηρεσία αγρού. Αν δυσκολεύονται να ανεβαίνουν σκάλες, διευθετήστε να εργαστούν σε πολυκατοικίες με ασανσέρ ή σε περιοχές που τα σπίτια δεν έχουν σκαλιά. Μερικοί ευαγγελιζόμενοι μπορούν επίσης να πάνε μαζί με κάποιον ηλικιωμένο στις Γραφικές τους μελέτες—ή να διεξάγουν τη μελέτη στο σπίτι του ηλικιωμένου ατόμου.
14 και πλαίσιο. (α) Τι μπορούν να κάνουν οι πρεσβύτεροι αν ένας ηλικιωμένος αδελφός ή αδελφή βρεθεί σε φοβερές οικονομικές δυσκολίες; (β) Πώς έχουν ανταποκριθεί μερικές εκκλησίες στις ανάγκες των ηλικιωμένων ευαγγελιζομένων;
14 ‘Το αργύριο είναι σκέπη’. (Εκκλησιαστής 7:12) Όμως, πολλοί από τους ηλικιωμένους αδελφούς και αδελφές έχουν φοβερές οικονομικές δυσκολίες και κανένας συγγενής τους δεν προθυμοποιείται να βοηθήσει. Άτομα μέσα στην εκκλησία, όμως, συνήθως βοηθούν με χαρά μόλις μάθουν ότι υπάρχει ανάγκη. (Ιακώβου 2:15-17) Οι πρεσβύτεροι μπορούν επίσης να ερευνήσουν τι κυβερνητικές ή κοινωνικές υπηρεσίες, ασφαλιστικά προγράμματα, συντάξεις και άλλα μέσα είναι διαθέσιμα. Ωστόσο, σε μερικές χώρες είναι δύσκολο να βρεθούν τέτοιες υπηρεσίες, και ίσως να μην υπάρχει άλλη εκλογή από το να ακολουθήσουν το υπόδειγμα που δίνεται στο κεφάλαιο 1 Τιμόθεον 5 και να διευθετήσουν ώστε η εκκλησία σαν σύνολο να προμηθεύσει περίθαλψη. (Βλέπε Οργανωμένοι για να Φέρουμε σε Πέρας τη Διακονία Μας, σελίδες 122, 123.)
Κάποιοι ευαγγελιζόμενοι στη Νιγηρία βοηθούσαν τακτικά έναν ολοχρόνιο σκαπανέα 82 ετών και τη σύζυγό του με υλικές προσφορές. Επειδή η κυβέρνηση σχεδίαζε να κατεδαφίσει το κτίριο στο οποίο ζούσαν, η εκκλησία τους προσκάλεσε να μετακομίσουν σε ένα δωμάτιο που συνδεόταν με την Αίθουσα Βασιλείας μέχρι να γίνουν άλλες διευθετήσεις για κατάλυμα.
Στη Βραζιλία, μια εκκλησία προσέλαβε μια νοσοκόμα να φροντίζει ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. Ταυτόχρονα ανατέθηκε σε μια αδελφή να καθαρίζει το σπίτι, να τους μαγειρεύει και να φροντίζει για άλλες φυσικές ανάγκες. Κάθε μήνα η εκκλησία τους διέθετε ορισμένα χρήματα για τα προσωπικά τους έξοδα.
15. (α) Υπάρχουν περιορισμοί στη βοήθεια που μπορεί να παρέχει η εκκλησία; (β) Πώς θα μπορούσε να είναι κατάλληλη η συμβουλή του εδαφίου Λουκάς 11:34 για ορισμένους που γίνονται υπερβολικά απαιτητικοί;
15 Όπως και στον πρώτο αιώνα, τέτοιες παροχές προορίζονται για αυτούς που αξίζουν, που πραγματικά τις έχουν ανάγκη. Οι επίσκοποι δεν είναι υποχρεωμένοι να ανταποκρίνονται σε δαπανηρές αξιώσεις ή να ικανοποιούν παράλογες απαιτήσεις στην παροχή φροντίδας. Και οι ηλικιωμένοι επίσης πρέπει να έχουν ‘απλό μάτι’.—Λουκάς 11:34, Κείμενον.
Φροντίστε για τα Συμφέροντά τους ως Άτομα
16, 17. (α) Γιατί είναι σπουδαίο να ενδιαφέρονται και άλλοι για τους ηλικιωμένους, εκτός από τους πρεσβυτέρους; (β) Πώς μπορούν πολυάσχολοι ευαγγελιζόμενοι να ‘εξαγοράσουν καιρό’ για τους ηλικιωμένους;
16 Πριν από λίγο καιρό, μια ηλικιωμένη αδελφή μπήκε στο νοσοκομείο. Η διάγνωση ήταν υποσιτισμός. «Αν είχαν ενδιαφερθεί γι’ αυτήν προσωπικά περισσότεροι μέσα στην εκκλησία», έγραψε ένας πρεσβύτερος, «ίσως αυτό δεν θα είχε συμβεί». Ναι, οι πρεσβύτεροι δεν είναι οι μόνοι που πρέπει να ενδιαφέρονται για τους ηλικιωμένους. Ο Παύλος είπε: «Είμεθα μέλη αλλήλων».—Εφεσίους 4:25.
17 Αναμφίβολα μερικοί από εσάς έχετε ήδη επιβαρυνθεί με ατομικές ευθύνες. Αλλά ‘να μη φροντίζετε μόνο για τα δικά σας συμφέροντα’. (Φιλιππησίους 2:4, Καινή Διαθήκη, «των Τεσσάρων Καθηγητών») Με κατάλληλη προσωπική οργάνωση, μπορείτε συχνά να ‘εξαγοράσετε καιρό’. (Εφεσίους 5:16) Για παράδειγμα, μήπως θα μπορούσατε να επισκεφθείτε έναν ηλικιωμένο μετά την υπηρεσία αγρού; Στις εργάσιμες μέρες μερικοί αισθάνονται μεγάλη μοναξιά. Και οι νεαροί επίσης μπορούν να επισκέπτονται τους ηλικιωμένους και να τους κάνουν μικροδουλειές. Μια αδελφή προσευχήθηκε για έναν νεαρό που τη βοήθησε: «Σε ευχαριστώ Ιεχωβά για τον νεαρό αδελφό Τζων. Τι καλός που είναι».
18. (α) Γιατί μπορεί σε μερικές περιπτώσεις να είναι δύσκολη η συζήτηση με έναν ηλικιωμένο; (β) Πώς μπορεί να κάνει κάποιος την επίσκεψη ή τη συζήτηση με ένα ηλικιωμένο άτομο να είναι εποικοδομητική και για τους δυο;
18 Στις συναθροίσεις, μήπως απλώς χαιρετάτε βιαστικά τους ηλικιωμένους; Βέβαια, μπορεί να μην είναι εύκολο να συζητήσετε με κάποιον που δεν ακούει καλά ή δυσκολεύεται να εκφραστεί. Και αφού η κλονισμένη υγεία τούς δημιουργεί προβλήματα, δεν έχουν χαρούμενη διάθεση όλοι οι ηλικιωμένοι. Εντούτοις, «καλήτερος ο μακρόθυμος [υπομονετικός (ΜΝΚ)]». (Εκκλησιαστής 7:8) Με λίγη προσπάθεια, μπορεί να προκύψει μια πραγματική ‘ανταλλαγή ενθάρρυνσης’. (Ρωμαίους 1:12, ΜΝΚ) Δοκιμάστε να αφηγηθείτε μια πείρα από την υπηρεσία αγρού. Συζητήστε ένα σημείο που διαβάσατε στη Σκοπιά ή στο Ξύπνα! Ή ακόμη καλύτερα, ακούστε τους. (Παράβαλε Ιώβ 32:7.) Οι ηλικιωμένοι έχουν πολλά να σας δώσουν αν τους το επιτρέψετε. Ένας πρεσβύτερος παραδέχτηκε: «Με ωφέλησαν πάρα πολύ οι επισκέψεις σ’ εκείνον τον ηλικιωμένο αδελφό».
19. (α) Ποιους ακόμα περιλαμβάνει το ενδιαφέρον μας για τους ηλικιωμένους; (β) Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να αποδειχτούμε χρήσιμοι σε οικογένειες που φροντίζουν ηλικιωμένους γονείς;
19 Δεν πρέπει επίσης το ενδιαφέρον σας για τους ηλικιωμένους να περιλάβει ακόμα και τις οικογένειες που τους φροντίζουν; Ένα ζευγάρι που φρόντιζε ηλικιωμένους γονείς ανάφερε: «Μερικοί στην εκκλησία, αντί να μας ενθαρρύνουν, έχουν γίνει αρκετά επικριτικοί. Μια αδελφή μάς είπε: ‘Αν συνεχίσετε να χάνετε συναθροίσεις, θα εξασθενήσετε πνευματικά!’ Αλλά δεν ήταν πρόθυμη να κάνει κάτι για να μας βοηθήσει να παρακολουθούμε περισσότερες συναθροίσεις». Το ίδιο αποθαρρυντικές είναι και οι αόριστες υποσχέσεις, όπως: ‘Αν ποτέ χρειαστείτε βοήθεια, πέστε μου’. Μ’ αυτές τις υποσχέσεις είναι σαν να λέμε στην πραγματικότητα, «Θερμαίνεσθε και χορτάζεσθε». (Ιακώβου 2:16) Πόσο καλύτερα είναι να αποδείξετε το ενδιαφέρον σας με πράξεις! Ένα ζευγάρι αναφέρει: «Οι φίλοι μας είναι θαυμάσιοι και μας υποστηρίζουν! Μερικοί φροντίζουν τη μαμά μια-δυο μέρες ο καθένας ώστε να μπορούμε κι εμείς να παίρνουμε πού και πού καμιά ανάσα. Άλλοι την παίρνουν σε Γραφικές μελέτες. Και πραγματικά ενθαρρυνόμαστε όταν άλλοι ζητούν να μάθουν για την υγεία της».
20, 21. Τι μπορούν να κάνουν οι ηλικιωμένοι για να βοηθήσουν εκείνους που τους φροντίζουν;
20 Γενικά τα ηλικιωμένα μας άτομα λαβαίνουν καλή φροντίδα. Ωστόσο, τι μπορούν να κάνουν οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι Μάρτυρες ώστε μια τέτοια εργασία να γίνεται με χαρά, και όχι με στεναχώρια; (Παράβαλε Εβραίους 13:17.) Να συνεργάζεστε με τις διευθετήσεις που κάνουν οι πρεσβύτεροι για την εξυπηρέτησή σας. Να εκφράζετε ευχαριστίες και εκτίμηση για οποιεσδήποτε πράξεις καλοσύνης γίνονται, και να αποφεύγετε να είστε υπερβολικά απαιτητικοί ή υπερβολικά επικριτικοί. Παρ’ όλο που οι πόνοι και οι δυσκολίες των γηρατειών είναι πράγματα αληθινά, προσπαθήστε να δείχνετε χαρούμενοι και με θετική διάθεση.—Παροιμίαι 15:13.
21 ‘Οι αδελφοί είναι θαυμάσιοι. Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτούς’, ακούμε να λένε πολλοί ηλικιωμένοι. Εντούτοις, την κύρια ευθύνη για τη φροντίδα των ηλικιωμένων την έχουν τα παιδιά τους. Τι περιλαμβάνει αυτό, και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η πρόκληση όσο γίνεται καλύτερα;
[Υποσημειώσεις]
a Τα εδάφια Λευιτικόν 27:1-7 αναφέρουν την εξαγορά ατόμων που ‘είχαν κάνει επίσημη ευχή’ (μέσω όρκου) να εργάζονται στο ναό. Η τιμή εξαγοράς ήταν ανάλογη με την ηλικία. Στην ηλικία των 60 ετών αυτή η τιμή έπεφτε απότομα, προφανώς επειδή ένα άτομο τέτοιας ηλικίας θεωρούνταν ότι δεν μπορούσε να εργάζεται τόσο σκληρά όσο ένας νεώτερος. Επιπλέον, The Encyclopædia Judaica (Η Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια) αναφέρει: «Σύμφωνα με το Ταλμούδ, τα γηρατειά . . . αρχίζουν από την ηλικία των 60 ετών».
Θυμάστε;
◻ Τι διευθετήσεις είχαν γίνει για τις ηλικιωμένες χήρες τον πρώτο αιώνα;
◻ Πώς μπορούν οι επίσκοποι να οργανώσουν τη φροντίδα για τους ηλικιωμένους στην εκκλησία;
◻ Πώς μπορούν τα άτομα μέσα στην εκκλησία να δείξουν ενδιαφέρον για τους ηλικιωμένους αδελφούς και αδελφές;
◻ Τι μπορούν να κάνουν οι ηλικιωμένοι για να βοηθήσουν εκείνους που τους φροντίζουν;
[Πλαίσιο στη σελίδα 11]
Βοήθεια στους Ηλικιωμένους—Τι Κάνουν Μερικοί
Μια εκκλησία στη Βραζιλία βρήκε έναν εύκολο τρόπο να φροντίζει για τις φυσικές ανάγκες ενός αδελφού που ζει κοντά στην Αίθουσα Βασιλείας τους: Ο όμιλος μελέτης βιβλίου που έχει διοριστεί να καθαρίζει την αίθουσα, καθαρίζει επίσης και το σπίτι του.
Στην ίδια χώρα, μια άλλη εκκλησία βρήκε έναν απλό τρόπο για να διατηρεί έναν ασθενή αδελφό δραστήριο στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. Όταν έρχεται η σειρά του να κάνει ομιλία, ένας αδελφός διορίζεται να τον επισκεφθεί μαζί με δύο-τρεις ευαγγελιζόμενους. Μια σύντομη συνάθροιση ανοίγει με προσευχή, και ο αδελφός κάνει την ομιλία του. Του δίνεται η αναγκαία συμβουλή. Τι θαυμάσια ενθάρρυνση έχει αποδειχτεί αυτή η επίσκεψη!
Περιοδεύοντες επίσκοποι έχουν θέσει ένα θαυμάσιο παράδειγμα στο να αναλαμβάνουν την ηγεσία. Σε μια εκκλησία ένας ηλικιωμένος αδελφός που ήταν καθηλωμένος σε αναπηρική καρέκλα έγινε αρκετά ευέξαπτος και σαν αποτέλεσμα σπάνια του έκαναν επισκέψεις. Ωστόσο, ένας περιοδεύων επίσκοπος διευθέτησε να παρουσιάσει στον αδελφό ιδιαιτέρως την ομιλία του με διαφάνειες (σλάιτς). Ο ηλικιωμένος αδελφός έκλαψε από συγκίνηση για όλα όσα είδε. Ο επίσκοπος λέει: «Ήταν μεγάλη ανταμοιβή για μένα να δω πώς λίγη προσοχή και αγάπη μπορούσαν να φέρουν τέτοια αποτελέσματα».
Μερικοί πρεσβύτεροι στη Νιγηρία έκαναν μια ποιμαντική επίσκεψη σε έναν ηλικιωμένο αδελφό και διαπίστωσαν ότι ήταν σοβαρά άρρωστος. Αμέσως μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Εκεί διαπιστώθηκε ότι ο ηλικιωμένος αδελφός χρειαζόταν εκτεταμένη ιατρική θεραπεία, αλλά δεν είχε τα χρήματα γι’ αυτήν. Όταν η εκκλησία πληροφορήθηκε για την ανάγκη του, οι ευαγγελιζόμενοι συγκέντρωσαν αρκετά χρήματα για να καλύψουν τα έξοδά του. Δυο πρεσβύτεροι εκ περιτροπής τον πήγαιναν και τον έφερναν στο νοσοκομείο, αν και αυτό απαιτούσε να παίρνουν άδεια από την εργασία τους. Όμως, είχαν τη χαρά να δουν τον αδελφό να αναρρώνει από την ασθένειά του και να υπηρετεί σαν βοηθητικός σκαπανέας μέχρι που πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα.
Στις Φιλιππίνες μια ηλικιωμένη αδελφή δεν είχε κανένα συγγενή. Η εκκλησία έκανε διευθετήσεις και τη φρόντιζε τρία χρόνια που ήταν άρρωστη. Της χορήγησαν ένα μικρό σπίτι να μένει, της έφερναν φαγητό κάθε μέρα και φρόντιζαν για την καθαριότητά της.
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Όλοι μπορούμε να συμμετέχουμε στο να τιμούμε τους ηλικιωμένους μας στην εκκλησία