Ο Παναμάς Χαίρεται για το Οικοδομικό Έργο Του

ΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ προγράμματα δεν είναι κάτι καινούριο για τον Παναμά. Γύρω στην αρχή αυτού του αιώνα, άρχισαν οι εργασίες στην τεράστια διώρυγα που κόβει στη μέση τη στενή χώρα-ισθμό και ενώνει τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό ωκεανό. Χάρη σ’ αυτό το πελώριο οικοδομικό πρόγραμμα η μικρή χώρα του Παναμά κέρδισε το όνομα «το σταυροδρόμι του κόσμου».

Στις 18 Ιανουαρίου 1986, αποκορυφώθηκε ένα οικοδομικό έργο άλλου είδους. Εκείνη τη μέρα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διεξήγαγαν ένα πρόγραμμα αφιέρωσης για τις νεόκτιστες εγκαταστάσεις του γραφείου τμήματος. Αν και μόνο 211 άτομα μπορούσαν να παραβρεθούν στο χώρο που γινόταν το πρόγραμμα αφιέρωσης, χιλιάδες άλλοι το άκουσαν μέσω τηλεφωνικής σύνδεσης. Το νέο κτίριο στεγάζει το προσωπικό του τμήματος, ιεραπόστολους και ένα τυπογραφείο.

Η κατασκευή των εγκαταστάσεων αυτών, όμως, δεν είναι παρά ένα μόνο μέρος του πνευματικού οικοδομικού προγράμματος που συνεχίζεται στον Παναμά από το τέλος του 19ου αιώνα. Τότε σπάρθηκαν σπόροι της αλήθειας της Βασιλείας εδώ. Το έτος 1957, υπήρχαν στον Παναμά περίπου χίλιοι που ευαγγελίζονταν τα ‘καλά νέα’. (Ματθαίος 24:14) Τους έφτανε, λοιπόν, το μικρό γραφείο τμήματος και ο ιεραποστολικός οίκος που χτίστηκαν εκείνη τη χρονιά. Αλλά μέσα σε 20 χρόνια ο αριθμός των Μαρτύρων είχε τριπλασιαστεί! Έτσι, το Σεπτέμβριο του 1982, το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά ενέκρινε την κατασκευή ενός νέου γραφείου τμήματος.

Και η τοποθεσία; Περίπου 19 χιλιόμετρα έξω από την Πόλη του Παναμά, σε ένα όμορφο μέρος με θέα μια λίμνη.

Οι Δυσκολίες της Οικοδόμησης

Αλλά, ποιος θα έκανε τα σχέδια για το κτίριο; Πώς θα χτιζόταν και από ποιους; Οι αδελφοί, έχοντας στο μυαλό τους τα λόγια του εδαφίου Ψαλμός 127:1, προχώρησαν, γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά θα τους βοηθούσε να υπερνικήσουν αυτά τα φαινομενικά αξεπέραστα εμπόδια.

Έγινε ένα προσχέδιο που έδειχνε πόση επιφάνεια χρειαζόταν για γραφεία, μια βιβλιοθήκη, χώρο αποθήκευσης εντύπων, ένα μικρό τυπογραφείο και κατοικίες για το προσωπικό του τμήματος. Στο σχέδιο αυτό περιλαμβανόταν και μια ευρύχωρη Αίθουσα Βασιλείας. Κατόπιν, το προσωπικό του αρχιτεκτονικού τμήματος των κεντρικών γραφείων της Εταιρίας Σκοπιά, στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης ανάλαβε να κάνει τα σχέδια ενός κτιρίου που να καλύπτει τις ανάγκες αυτές.

Η δυσκολία, στη συνέχεια, ήταν το χτίσιμο. Εκατοντάδες ντόπιοι Μάρτυρες προσφέρθηκαν εθελοντικά. Αδελφοί από τις Ηνωμένες Πολιτείες πρόσφεραν επίσης τις γνώσεις τους και τις υπηρεσίες τους. Σε έξι μόνο βδομάδες είχαν έρθει συνολικά 230 βοηθοί, συμπεριλαμβανομένων και μερικών από άλλες χώρες της κεντρικής Αμερικής.

Οι ντόπιοι αδελφοί άνοιξαν με χαρά τα σπίτια τους. Μια οικογένεια μάλιστα μετακόμισε προσωρινά σε σκηνή για να μείνουν στο σπίτι τους 11 εθελοντές. Μερικοί που είχαν μικρά σχολικά λεωφορεία τα χρησιμοποίησαν για τη διακίνηση των εργατών αυτών. Επιπλέον, άλλοι συνέβαλαν στη χορήγηση των 30.000 δωρεάν γευμάτων που σερβιρίστηκαν μέσα στο ίδιο το εργοτάξιο. Προσφέρονταν τακτικά αναψυκτικά από ανανά, πορτοκάλια, παπάγια και μάγκος, καθώς και γάλα καρύδας, για να σβήνουν τη δίψα τους όσοι κόπιαζαν κάτω από τον τροπικό ήλιο.

Δεν Ήταν Πύργος της Βαβέλ

Το έργο προχωρούσε γοργά. Μέσα σε δυο βδομάδες είχαν χτιστεί όλοι οι τοίχοι μέχρι το ύψος του δεύτερου ορόφου, είχαν μπει στη θέση τους μερικά σιδερένια δοκάρια και είχε χυθεί το μπετόν για το πάτωμα της Αίθουσας Βασιλείας στο δεύτερο όροφο. Τα υδραυλικά και τα ηλεκτρικά προχωρούσαν παράλληλα με το χτίσιμο των τούβλων, το σοβάτισμα και την τοποθέτηση παραθύρων και θυρών. Πριν περάσει ένας μήνας, είχε τοποθετηθεί και η στέγη, και έτσι πρόλαβαν ίσα-ίσα να προστατευτούν από μια καταρρακτώδη βροχή που κανείς δεν περίμενε τέτοια εποχή του χρόνου.

Υπήρχαν και μερικά προβλήματα. Μερικές φορές ήταν διαθέσιμοι μέχρι και 800 εθελοντές και χρειαζόταν πολύ καλή διοργάνωση για να μη μένει κανένας χωρίς δουλειά. Επιπλέον, οι περισσότεροι από τους επισκέπτες αδελφούς δεν ήξεραν ισπανικά. Αυτό δεν σταμάτησε το οικοδομικό έργο, όπως συνέβηκε στο διαβόητο Πύργο της Βαβέλ, αντίθετα οι αδελφοί εκδήλωσαν τους καρπούς του πνεύματος—και πήραν και μερικούς μεταφραστές για βοήθεια.—Γαλάτας 5:22, 23.

Όσο καιρό κράτησε το οικοδομικό έργο κατασκευής, δεν έπαψε να δίνεται η έμφαση στα πνευματικά ζητήματα. Οι αδελφοί συναθροίζονταν τακτικά μέσα στο εργοτάξιο και έβρισκαν χρόνο για να συμμετέχουν στη διακονία αγρού. Βρήκαν, επίσης, ώρα για να ψυχαγωγηθούν, να δουν τα αξιοθέατα και να κάνουν παρέα ο ένας με τον άλλον. Αλλά, επειδή πάνω απ’ όλα ήταν εκεί για να δουλέψουν, η κατασκευή τελείωσε γρήγορα!

Στην ομιλία αφιέρωσης, ο Τζων Μπουθ, μέλος του Κυβερνώντος Σώματος, συνόψισε το όλο ζήτημα όμορφα, λέγοντας: «Τι θα βγει απ’ όλη αυτή την οικοδομή που κάναμε; Λοιπόν, εμείς οικοδομούμε για το αιώνιο μέλλον. Όχι ότι η οικοδομή θα μείνει για πάντα, αλλά ότι αυτό που θα προκύψει από την οικοδομή αυτή και από το έργο των αδελφών σ’ ολόκληρη τη χώρα και σ’ ολόκληρο τον κόσμο θα είναι άνθρωποι που θα ζήσουν για πάντα». Δεν είναι, λοιπόν, να απορεί κανείς που οι Μάρτυρες στον Παναμά χαίρονται για το οικοδομικό τους έργο που ολοένα και επεκτείνεται!

[Χάρτες στη σελίδα 22]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Παναμάς

Πόλη του Παναμά