Συνεχίστε να Κηρύττετε τη Βασιλεία
«Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος».—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 24:14.
1, 2. (α) Ποιο είναι το πιο σημαντικό έργο αυτού του αιώνα, και σε ποια έκταση εκτελείται; (β) Πώς αποδεικνύεται ότι ο Ιεχωβά ευλογεί αυτό το έργο;
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού είναι το πιο σημαντικό έργο αυτού του αιώνα. Είναι αυτό που ο Παντοδύναμος Θεός θέλει να γίνει τώρα, και που επιτελείται σε εκπλήρωση του προφητικού του Λόγου. Το πώς ανταποκρίνεστε σ’ αυτό θα επηρεάσει το αιώνιο μέλλον σας.—1 Κορινθίους 9:16, 23.
2 Είναι συγκινητικό να βλέπει κανείς να αυξάνει ολοένα ο αριθμός αυτών που συμμετέχουν σ’ αυτό το έργο κηρύγματος, και τώρα πάνω από τρία εκατομμύρια άνθρωποι να λαβαίνουν μέρος σ’ αυτό. Περισσότερα άτομα από ποτέ αρχίζουν την ολοχρόνια διακονία. Και όλο και περισσότερα ενδιαφερόμενα άτομα δέχονται να αρχίσουν Γραφική μελέτη και κάνουν προσπάθειες για να μάθουν να εκτελούν το θέλημα του Θεού.
3. Τι μπορεί να λένε μερικοί για το αν υπάρχει λόγος να συνεχίζουμε να κηρύττουμε τα καλά νέα;
3 Πού και πού όμως, μερικοί μπορεί ‘να αποκάνουν πράττοντες το καλόν’ αναφορικά με το έργο κηρύγματος. (Γαλάτας 6:9· Εβραίους 12:3) Μπορεί να λένε ότι τα καλά νέα έχουν ήδη κηρυχτεί εκτεταμένα στον τομέα τους και ότι οι άνθρωποι έχουν πάρει τη στάση τους και ότι τώρα ενοχλούνται όταν τους επισκεπτόμαστε στα σπίτια τους. Όσοι κάνουν έργο κηρύγματος εκεί έχουν ελάχιστα, αν όχι καθόλου, αποτελέσματα. Νομίζουν λοιπόν, ότι ίσως το έργο να έχει γίνει σε γενικές γραμμές και ότι δεν υπάρχει λόγος να συνεχίζουμε. Σε ποιο σημείο είναι λανθασμένος αυτός ο τρόπος σκέψης;
Γιατί Πρέπει να Εμμένουμε;
4. Τι πρέπει να μας ωθεί να συνεχίζουμε να κηρύττουμε ακόμα και σε τομείς όπου υπάρχει ελάχιστη ανταπόκριση;
4 Πρώτα-πρώτα, το αν θα υπομένουμε πιστά στο έργο κηρύγματος δεν πρέπει να εξαρτάται από το αν οι άνθρωποι μας ακούν ή όχι. Ο Ιερεμίας κήρυττε 40 ολόκληρα χρόνια στην Ιερουσαλήμ παρ’ όλο που ελάχιστοι τον άκουσαν και πολλοί του εναντιώθηκαν βίαια. Γιατί ενέμενε; Γιατί έκανε το έργο που τον είχε προστάξει ο Ιεχωβά να κάνει και γιατί όλα όσα γνώριζε ως προφήτης ότι επρόκειτο να συμβούν στην Ιερουσαλήμ τον ανάγκαζαν να συνεχίζει να μιλάει. (Ιερεμίας 1:17-19) Ο ίδιος είπε: «Ο λόγος αυτού ήτο εν τη καρδία μου ως καιόμενον πυρ περικεκλεισμένον εν τοις οστέοις μου, και απέκαμον χαλινόνων εμαυτόν και δεν ηδυνάμην [να αντέξω (ΜΝΚ)] πλέον». (Ιερεμίας 20:7-10) Έτσι έχει και η δική μας κατάσταση. Ο Ιεχωβά είναι αυτός που, μέσω του Ιησού Χριστού, πρόσταξε να κηρυχτούν ‘τα καλά νέα’ σε όλη την οικουμένη. (Ματθαίος 24:14) Όταν οι άνθρωποι αρνούνται να ακούσουν, μας δίνεται η ευκαιρία να δείξουμε το βάθος της αγάπης και της αφοσίωσης που νιώθουμε για τον Ιεχωβά με την εμμονή μας στην εκτέλεση του σωστού. (1 Ιωάννου 5:3) Εκτός αυτού, όταν αναλογιζόμαστε τι επιφυλάσσει το προσεχές μέλλον για την ανθρωπότητα, πώς είναι δυνατόν να συγκρατούμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας και να μην προσπαθούμε να προειδοποιήσουμε τον πλησίον μας;—2 Τιμόθεον 4:2.
5. (α) Για ποιον άλλο λόγο πρέπει να εγκαρτερούμε στο έργο κηρύγματος; (β) Πώς το έργο κηρύγματος αποτελεί τη βάση για την κρίση;
5 Επιπλέον, το κήρυγμα του Ιερεμία ήταν στην ουσία έργο κρίσης. Το 607 π.Χ. που έπεσε η Ιερουσαλήμ, ούτε ένας απ’ αυτούς που θανατώθηκαν ή υποδουλώθηκαν δεν μπορούσε να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε γιατί το πάθαινε αυτό. Σαράντα χρόνια νωρίτερα, ο Ιερεμίας είχε αρχίσει να τους προειδοποιεί λέγοντάς τους ότι θα είχαν ακριβώς αυτή την κατάληξη, αν συνέχιζαν να στασιάζουν ενάντια στον Ιεχωβά. (Παράβαλε Ιεζεκιήλ 2:5.) Έτσι και σήμερα, το κήρυγμα των καλών νέων ‘για μαρτυρία σε όλα τα έθνη’ αποτελεί τη βάση για την κρίση. Ο απόστολος Παύλος το κάνει σαφές αυτό όταν δηλώνει ότι ο Χριστός Ιησούς θα φέρει εκδίκηση «εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού». (2 Θεσσαλονικείς 1:8, 9) Οι άνθρωποι θα κριθούν ανάλογα με το πώς ανταποκρίνονται στα καλά νέα. Επομένως, το έργο κηρύγματος πρέπει να συνεχίσει να αντηχεί ξεκάθαρα μέχρι το τέλος. (Αποκάλυψις 14:6, 7) Τίποτα δεν πρέπει να εμποδίζει αυτό το ζωτικό άγγελμα να παρουσιάζεται όσο το δυνατόν συχνότερα στους ανθρώπους. Αυτό εναποθέτει μεγάλη ευθύνη σε όλους τους αφιερωμένους δούλους του Ιεχωβά.
6. Εφόσον το άγγελμά μας είναι πλατιά γνωστό, γιατί είναι αναγκαίο να συνεχίσουμε να κηρύττουμε;
6 Μπορεί βέβαια να έχουμε ήδη κηρύξει πολύ εκτεταμένα τα καλά νέα στην περιοχή μας. Αλλά γίνονται τόσα πολλά στον κόσμο που, αν και πολλοί έχουν ακούσει το άγγελμά μας, θα το ξεχάσουν σε λίγο, αν εμείς σταματήσουμε να κηρύττουμε. Σκεφτείτε τις επαναστάσεις, τις τρομοκρατικές ενέργειες, τις απεργίες, τα σκάνδαλα και τα άλλα συμβάντα που απασχολούν σε μεγάλο βαθμό τη δημοσιότητα. Έπειτα είναι και οι πολλές και διάφορες δημοφιλείς μορφές ψυχαγωγίας και άλλοι περισπασμοί. Πρέπει να συνεχίσουμε να κηρύττουμε για να έχουν υπόψη τους οι άνθρωποι το άγγελμά μας, παρ’ όλα αυτά που τραβάνε την προσοχή τους.
7. Πώς η αντίδραση πολλών σήμερα είναι παρόμοια μ’ εκείνη των Ισραηλιτών στο προφητικό κήρυγμα του Ησαΐα, αλλά γιατί δεν πρέπει αυτό να μας αποτρέψει από το να κηρύττουμε;
7 Όταν πολλοί προσπαθούν να μας αγνοήσουν, πρέπει να θυμούμαστε σε τι λογής ανθρώπους είχε να κηρύξει ο προφήτης Ησαΐας. Ο Ιεχωβά του είπε: «Είναι λαός απειθής, ψευδείς υιοί, υιοί μη θέλοντες να ακούσωσι τον νόμον του Κυρίου· οίτινες λέγουσι προς τους βλέποντας, Μη βλέπετε· και προς τους προφήτας, Μη προφητεύετε εις ημάς τα ορθά, λαλείτε προς ημάς κολακευτικά, προφητεύετε απατηλά· αποσύρθητε από της οδού, εκκλίνατε από της τρίβου, σηκώσατε απ’ έμπροσθεν ημών τον Άγιον του Ισραήλ». Εντούτοις, ο Ησαΐας με πίστη είπε στο λαό: «Ο Κύριος [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] είναι Θεός κρίσεως· μακάριοι πάντες οι προσμένοντες αυτόν». (Ησαΐας 30:9-11, 18) Και εμείς πρέπει να κάνουμε το ίδιο. Αν εμμένουμε, το άγγελμά μας κάπως θα εισχωρεί. Κάποιοι θα το δεχτούν και κάποιοι άλλοι όχι. Αλλά όλοι θα έχουν την ευκαιρία να το ακούσουν.
«Πώς Θέλουσιν Ακούσει;»
8. Αν και φαινομενικά οι άνθρωποι μπορεί να έχουν πάρει στάση ενάντια στην αλήθεια, ποιοι παράγοντες ίσως αλλάξουν την άποψή τους;
8 Ίσως να νομίζουμε ότι οι άνθρωποι σ’ έναν συγκεκριμένο τομέα έχουν πάρει κατηγορηματική στάση και είναι αποφασισμένοι να απορρίπτουν το άγγελμά μας ή και να του εναντιώνονται ακόμα. Αλλά να θυμάστε ότι οι συνθήκες διαρκώς αλλάζουν στη ζωή των ανθρώπων. Μπορεί, αύριο, την άλλη βδομάδα ή τον άλλο μήνα, να αντιμετωπίσουν καινούρια προβλήματα ή καινούριες συνθήκες που θα τους κάνουν δεκτικούς στην αλήθεια. Μπορεί να ακούσουν ανησυχητικά γεγονότα στον κόσμο ή ίσως να υποφέρουν από οικονομικές αντιξοότητες, από αρρώστιες ή από κάποιο θάνατο στην οικογένεια. Τέτοια πράγματα μπορεί να τους κάνουν να ξυπνήσουν και να θελήσουν να μάθουν για ποιο λόγο υποφέρουν. Αν εμείς συνεχίζουμε να κηρύττουμε, θα μάθουν πού να στραφούν.
9. Πώς μπορούμε να παρομοιάσουμε το έργο κηρύγματος με το έργο που κάνουν τα συνεργεία διάσωσης σε μια καταστραμμένη περιοχή;
9 Μπορούμε να παρομοιάσουμε την περίπτωσή μας μ’ αυτή των συνεργείων διάσωσης που βρίσκονται σε μια καταστραμμένη περιοχή, λόγου χάρη μετά από ένα σεισμό. Μερικοί μπορεί να εργάζονται σε μια περιοχή όπου βρίσκουν λιγότερους επιζώντες αλλά το γεγονός ότι οι συνάδελφοί τους βρίσκουν περισσότερους επιζώντες, σε κάποια άλλη περιοχή δεν θα τους κάνει να ατονήσουν και να τα παρατήσουν. Αντίθετα, όλοι των συνεργείων διάσωσης συνεχίζουν ακούραστα τις προσπάθειες, ακόμα κι όταν νομίζουν ότι μπορεί και να μην υπάρχουν άλλοι επιζώντες στην περιοχή που τους έχουν αναθέσει να εργαστούν. Και να που, μερικές φορές, βρίσκουν και άλλον έναν ζωντανό. Η έρευνα θα σταματήσει μόνο αφού περάσει αρκετός καιρός και γίνει φανερό ότι δεν υπάρχουν πια ελπίδες. Η δική μας έρευνα δεν έχει ακόμα σταματήσει και βρίσκουμε συνέχεια εκατοντάδες χιλιάδες άτομα που θέλουν να σωθούν από τον παλιό κόσμο και να επιζήσουν από ‘τη μεγάλη θλίψη’. (Αποκάλυψις 7:9, 14) Ακόμα και σε περιοχές που τις έχουμε επεξεργαστεί απ’ άκρη σε άκρη και όπου οι περισσότεροι δεν ανταποκρίνονται, ακόμα και εκεί έχουμε κάποια αποτελέσματα. Εξάλλου έχουμε και άλλους λόγους για να συνεχίζουμε να κηρύττουμε.
10. Ποιος είναι ο μόνος τρόπος για να μάθουν οι άνθρωποι πού να στραφούν, αν θελήσουν να επιζητήσουν την αλήθεια, σύμφωνα με τα εδάφια Ρωμαίους 10:13, 14;
10 Χρειάζεται συνέχεια να υπενθυμίζουμε στους ανθρώπους ότι ‘όποιος επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά θα σωθεί’. Ωστόσο, όπως λέει στη συνέχεια ο Παύλος στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, «πώς λοιπόν θέλουσιν επικαλεσθή εκείνον, εις τον οποίον δεν επίστευσαν; και πώς θέλουσι πιστεύσει εις εκείνον, περί του οποίου δεν ήκουσαν; και πώς θέλουσιν ακούσει χωρίς να υπάρχη ο κηρύττων;» (Ρωμαίους 10:13, 14) Αυτά τα λόγια πρέπει να εντυπώσουν στον καθένα μας την ανάγκη που υπάρχει να εμμένουμε στο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού.
11. Ποια ευθύνη έχουμε απέναντι στους νεαρούς που προχωρούν προς την ενηλικίωση;
11 Καθώς ο καιρός του τέλους συνεχίζεται, γεννιούνται παιδιά και φτάνουν στην ενηλικίωση ή στην ηλικία που αναλαμβάνουν οι ίδιοι τις ευθύνες τους. Συχνά αυτά τα νεαρά άτομα δεν έχουν δώσει καμιά σημασία στην αλήθεια. Οι γονείς τους μπορεί να έχουν απορρίψει το άγγελμα ή και να μιλούν εναντίον του. Αλλά τώρα η ηλικία αυτών των νεαρών ατόμων τους επιτρέπει να κάνουν οι ίδιοι σοβαρές σκέψεις για τις συνθήκες του κόσμου, για το μέλλον και για το σκοπό τους στη ζωή. Και αυτοί πρέπει να επικαλεστούν το όνομα του Ιεχωβά, αν θέλουν να σωθούν. Αλλά «πώς θέλουσι πιστεύσει εις εκείνον, περί του οποίου δεν ήκουσαν;» (Ρωμαίους 10:14) Σε πολλές περιπτώσεις αυτοί οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικοι είναι ευνοϊκά διακείμενοι προς την αλήθεια, άρα αυτό που χρειάζεται είναι να ψάξουμε να τους βρούμε και να τους κηρύξουμε.
12. Πώς το ότι συνεχίζουμε το έργο κηρύγματος αποτελεί εκδήλωση του ελέους του Ιεχωβά;
12 Το γεγονός ότι ο δρόμος είναι ακόμη ανοιχτός για το κήρυγμα αποτελεί εκδήλωση του ελέους του Ιεχωβά. Ο απόστολος Πέτρος γράφει: «Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσί τινες, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν, και νομίζετε σωτηρίαν την μακροθυμίαν του Κυρίου ημών». (2 Πέτρου 3:9, 15) Η επιθυμία του Ιεχωβά να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, δεν εκδηλώνεται μόνο από το γεγονός ότι υπομονετικά αφήνει χρόνο πριν εκτελέσει την κρίση, αλλά και από το ότι συνεχίζει να κάνει έκκληση στους ανθρώπους να στραφούν σ’ αυτόν και να σωθούν. (1 Τιμόθεον 2:4) Καθώς συνεχίζουμε να κηρύττουμε τα καλά νέα, τονίζουμε το έλεος του Θεού, και μ’ αυτόν τον τρόπο τον αινούμε.
Αποφυγή Ενοχής Αίματος
13, 14. (α) Πώς το έργο κηρύγματος που κάνουμε μπορεί να παρομοιαστεί με το έργο του φύλακα που αναφέρεται στην προφητεία του Ιεζεκιήλ; (β) Γιατί ο Παύλος ήταν σε θέση να λέει ότι ήταν «καθαρός από του αίματος πάντων», και τι πρέπει να κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα για να μπορέσουν να πουν και αυτοί το ίδιο;
13 Η ευθύνη που έχουν οι αφιερωμένοι Μάρτυρες του Ιεχωβά να προειδοποιήσουν για την επικείμενη κρίση του Θεού μπορεί να παρομοιαστεί μ’ εκείνην που είχε ο Ιεζεκιήλ στην εποχή του. Ο Ιεζεκιήλ είχε οριστεί να είναι φύλακας στον οίκο του Ισραήλ. Ο διορισμός του ήταν να προειδοποιήσει τους Ισραηλίτες ότι θα ερχόταν κρίση επάνω τους, αν δεν απομακρύνονταν από τις κακές τους οδούς. Αν αυτός, που ήταν φύλακας, δεν διασάλπιζε την προειδοποίηση, θα ερχόταν βέβαια η κρίση πάνω στους ασεβείς, αλλά το αίμα τους θα ήταν στο κεφάλι του φύλακα, ενός φύλακα που είχε δείξει αμέλεια. Ο Ιεχωβά έδειξε ποια στάση είχε απέναντι στην εκτέλεση κρίσης με τα εξής λόγια: «Δεν θέλω τον θάνατον του αμαρτωλού, αλλά να επιστρέψη ο ασεβής από της οδού αυτού και να ζη· επιστρέψατε, επιστρέψατε από των οδών υμών των πονηρών· δια τι να αποθάνητε, οίκος Ισραήλ;»—Ιεζεκιήλ 33:1-11.
14 Ο απόστολος Παύλος αναγνώρισε την ευθύνη που είχε ως φύλακας, όταν είπε στους πρεσβυτέρους της Εφέσου: «Όθεν μαρτύρομαι προς εσάς εν τη σήμερον ημέρα, ότι εγώ είμαι καθαρός από του αίματος πάντων». Γιατί ήταν σε θέση να το λέει αυτό; Ο ίδιος συνεχίζει: «Διότι δεν συνεστάλην να αναγγείλω προς εσάς πάσαν την βουλήν του Θεού». (Πράξεις 20:26, 27) Έτσι έχουν τα πράγματα και με την τάξη του φύλακα σήμερα, το υπόλοιπο των χρισμένων ακολούθων του Ιησού Χριστού. Όλοι αυτοί, καθώς και οι σύντροφοί τους που αριθμούν τρία και πλέον εκατομμύρια, και οι οποίοι έχουν την ελπίδα να επιβιώσουν από το τέλος του συστήματος πραγμάτων και να λάβουν ατελεύτητη ζωή εδώ στη γη, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να ατονήσουν στο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού και στην επίδοση της προειδοποίησης για την επικείμενη εκτέλεση της κρίσης του. Έτσι αποφεύγουν την ενοχή αίματος.
15. Σύμφωνα με το 9 κεφάλαιο του Ιεζεκιήλ, ποιοι σημειώνονται και ποιος τους βάζει το σημάδι;
15 Το σημερινό έργο κηρύγματος περιγράφεται προφητικά στο 9 κεφάλαιο του Ιεζεκιήλ: Ο Ιεχωβά έχει βγάλει την απόφαση να τιμωρήσει την πόλη της Ιερουσαλήμ. Πριν εκτελεστεί αυτή η κρίση, ένας άντρας, που είναι ντυμένος με λινά και έχει καλαμάρι γραμματέα στη μέση του, λαβαίνει εντολή να περάσει μέσα από την πόλη και να βάλει ένα σημάδι στα μέτωπα όλων όσων στενάζουν για τα βδελυκτά πράγματα που γίνονται εκεί. Όταν αυτό το έργο σημειώματος θα φτάσει στο τέλος του, όλοι όσοι βρίσκονται στην πόλη, εκτός από εκείνους που έχουν σημειωθεί για επιβίωση, θα εκτελεστούν. Μόλις τελειώνει με επιτυχία το έργο σημειώματος που έκανε, ο άντρας αναφέρει: «Έκαμον καθώς προσέταξας εις εμέ». (Ιεζεκιήλ 9:11) Έφερε σε πέρας πιστά το διορισμό του.
16. (α) Ποιον εξεικονίζει σήμερα ο άντρας με τα λινά; (β) Πώς το ζήτημα της δικαίωσης της κυριαρχίας του Ιεχωβά μάς ωθεί να συνεχίζουμε να κηρύττουμε;
16 Ο άντρας με τα λινά εξεικονίζει το χρισμένο υπόλοιπο των ακολούθων του Χριστού, και αυτοί τώρα συνεργάζονται με ‘τον πολύ όχλο’ ‘των άλλων προβάτων’. Το σοβαρότερο ζήτημα σήμερα είναι, όπως και στις μέρες του Ιεζεκιήλ, η δικαίωση της κυριαρχίας του Ιεχωβά. Σχετικά με το τέλος του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων στον πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορα, ο Ιεχωβά λέει: ‘Και τα έθνη θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά’. (Αποκάλυψις 7:9· Ιωάννης 10:16· Ιεζεκιήλ 39:7, ΜΝΚ) Για να το μάθουν αυτό τα έθνη, επιβάλλεται να συνεχίσουν οι δούλοι που έχει ο Ιεχωβά εδώ πάνω στη γη, να κηρύττουν το όνομά του και το σκοπό του για μαρτυρία σε όλα τα έθνη.
17, 18. (α) Πώς μας βοηθάει να αγρυπνούμε το ότι συνεχίζουμε να κηρύττουμε; (β) Τι θέλουμε όλοι μας να αναφέρουμε στον Ιεχωβά όταν εκείνος σημάνει το τέλος του έργου κηρύγματος, και ποιος είναι ο μοναδικός τρόπος για να το πετύχουμε αυτό;
17 Εξακολουθώντας να κηρύττουμε τα καλά νέα της Βασιλείας, συνεχίζουμε να βρισκόμαστε σε ετοιμότητα. Εξακολουθούμε να έχουμε επίγνωση της σημασίας που έχει το όνομα του Ιεχωβά και ο σκοπός του. Αν ατονήσουμε, είναι δυνατόν να εξασθενήσει η ελπίδα που έχουμε στη Βασιλεία και είναι δυνατόν να παρασυρθούμε από ‘τις μέριμνες και τα πλούτη και τις ηδονές αυτής της ζωής και να μην τελεσφορήσουμε’. (Λουκάς 8:14) Όταν εμμένουμε με ζήλο στη διακήρυξη ‘των καλών νέων’, ακολουθούμε πιστά τις εντολές του Κυρίου μας, του Ιησού Χριστού: «Προσέχετε, αγρυπνείτε· γιατί δεν ξέρετε πότε θα έρθει ο καιρός. Αυτό που σας λέω το λέω σε όλους: αγρυπνείτε!»—Μάρκος 13:10, 33, 37, ΝΔΜ.
18 Όλοι μας λοιπόν ας εξακολουθούμε να ψάχνουμε να βρούμε ‘αυτούς που στενάζουν’ όσο καιρό ο Ιεχωβά το επιτρέπει. Είθε όλοι μας, είτε είμαστε από το χρισμένο υπόλοιπο είτε από τα «άλλα πρόβατα», να φέρουμε σε πέρας πιστά το διορισμό που έχουμε να κηρύξουμε τα καλά νέα της Βασιλείας σε όλη την οικουμένη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη. (Ματθαίος 24:14) Και όταν ο Ιεχωβά σημάνει το τέλος αυτού του έργου με την έναρξη ‘της μεγάλης θλίψης’, είθε ο καθένας μας να είναι σε θέση να πει στον Ιεχωβά: «Έκαμον καθώς προσέταξας εις εμέ».
Θυμάστε;
◻ Τι δείχνουν τα αποτελέσματα σχετικά με το κήρυγμά μας;
◻ Για ποιους άλλους λόγους πρέπει να συνεχίζουμε να κηρύττουμε;
◻ Με ποιο τρόπο το κήρυγμά μας αποτελεί εκδήλωση του ελέους του Ιεχωβά;
◻ Πώς είναι δυνατόν να μείνουμε καθαροί από το αίμα όλων των ανθρώπων;
◻ Πώς το κήρυγμα που κάνουμε μας βοηθάει να αγρυπνούμε;
[Πίνακας στη σελίδα 28]
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΕΠΤΑ ΕΤΩΝ
Αριθμός Βαφτισθέντων Παραβρέθηκαν στην Ανάμνηση Αριθμός Γραφικών Μελετών
1981 119.836 5.987.893 1.475.177
1982 138.540 6.252.787 1.586.293
1983 161.896 6.767.707 1.797.112
1984 179.421 7.416.974 2.047.113
1985 189.800 7.792.109 2.379.146
1986 225.868 8.160.597 2.726.252
1987 230.843 8.965.221 3.005.048