Πώς Μπορεί να μας Σώσει το Βάφτισμα
«Το βάπτισμα σώζει . . . ημάς».—1 ΠΕΤΡΟΥ 3:21.
1, 2. Τι απαιτείται προτού βαφτιστεί ένα άτομο στο νερό;
Ο ΙΕΧΩΒΑ έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις για εκείνους που επιδιώκουν τη σωτηρία. Αυτοί πρέπει να αποκτήσουν ακριβή γνώση, να ασκήσουν πίστη, να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους, να μεταστραφούν, να κάνουν αφιέρωση στον Θεό και να βαφτιστούν ως άτομα που έχουν πιστέψει. (Ιωάννης 3:16· 17:3· Πράξεις 3:19· 18:8) Οι υποψήφιοι για βάφτισμα πρέπει να αναγνωρίσουν δημόσια ότι, με βάση τη θυσία του Ιησού, έχουν μετανοήσει για τις αμαρτίες τους κι έχουν αφιερωθεί στον Ιεχωβά. Πρέπει επίσης να κατανοήσουν ότι η αφιέρωση και το βάφτισμα τους προσδιορίζει ως Μάρτυρες του Ιεχωβά.
2 Η όλη διευθέτηση του βαφτίσματος, περιλαμβανομένης και αυτής της δημόσιας έκφρασης πίστης, είναι ουσιώδης για σωτηρία. (Ρωμαίους 10:10, ΜΝΚ) Αυτό επιβεβαιώθηκε όταν ο απόστολος Πέτρος έγραψε τα εξής: «Το βάπτισμα σώζει . . . ημάς». (1 Πέτρου 3:21) Αλλά πώς ακριβώς θα πρέπει να κατανοήσουμε αυτά τα λόγια; Τι δείχνουν τα συμφραζόμενα;
Πώς Σώζει το Βάφτισμα
3. Πώς θα κάνατε με δικά σας λόγια μια περίληψη των εδαφίων 1 Πέτρου 3:18-21;
3 Ο Πέτρος έδειξε ότι ο Ιησούς, ως αναστημένο πνεύμα, κήρυξε ένα καταδικαστικό άγγελμα στα πονηρά πνεύματα στη φυλακή, στους δαίμονες που φυλάγονται με αιώνια δεσμά για την κρίση της μεγάλης ημέρας του Ιεχωβά. Αυτοί παρήκουσαν με το να υλοποιηθούν, παίρνοντας σάρκινα σώματα, και να συζήσουν με γυναίκες, «ότε η μακροθυμία του Θεού επρόσμενε ποτέ αυτούς εν ταις ημέραις του Νώε, ενώ κατεσκευάζετο η κιβωτός, εις ην ολίγαι, τουτέστιν οκτώ, ψυχαί [ο Νώε, η γυναίκα του, οι γιοι του και οι γυναίκες τους], διεσώθησαν δι’ ύδατος». Ο Πέτρος πρόσθεσε: ‘Εκείνο που αντιστοιχεί σ’ αυτό σώζει κι εσάς επίσης τώρα, συγκεκριμένα, το βάφτισμα (όχι [μόνο η απαραίτητη] αποβολή της ακαθαρσίας της σάρκας, αλλά η αίτηση που γίνεται στον Θεό για καλή συνείδηση,) μέσω της ανάστασης του Ιησού Χριστού’.—1 Πέτρου 3:18-20· 3:21, ΜΝΚ· Γένεσις 6:1, 2· 2 Πέτρου 2:4· 2 Κορινθίους 7:1.
4. Σε τι αναφερόταν ο Πέτρος όταν είπε, ‘Εκείνο που αντιστοιχεί σ’ αυτό’;
4 Τι εννοούσε ο Πέτρος όταν είπε, ‘Εκείνο που αντιστοιχεί σ’ αυτό’; Εννοούσε ότι το βάφτισμα που βασίζεται στην πίστη αντιστοιχεί στη διαφύλαξη του Νώε και της οικογένειάς του, οι οποίοι διασώθηκαν από τα νερά του κατακλυσμού που κατέστρεψαν όσους βρίσκονταν έξω από την κιβωτό. Όπως ο Νώε χρειαζόταν πίστη για να κατασκευάσει την κιβωτό, όλοι όσοι γίνονται βαφτισμένοι μαθητές του Ιησού Χριστού και μάρτυρες του Ιεχωβά πρέπει να έχουν πίστη προκειμένου να αντέξουν στις πιέσεις που υφίστανται απ’ αυτόν τον άπιστο κόσμο και το θεό του, τον Σατανά τον Διάβολο.—Εβραίους 11:6, 7· 1 Ιωάννου 5:19.
5. Πώς συμβαίνει να είναι η σωτηρία ‘μέσω της ανάστασης του Ιησού Χριστού’;
5 Δεν είναι το βάφτισμα αυτό καθαυτό που σώζει. Και μολονότι πρέπει να ‘αποβάλουμε την ακαθαρσία της σάρκας’, αυτό και μόνο δεν μας σώζει. Μάλλον, η σωτηρία είναι ‘μέσω της ανάστασης του Ιησού Χριστού’. Οι υποψήφιοι για βάφτισμα πρέπει να έχουν πίστη στο γεγονός ότι η σωτηρία είναι δυνατή μόνο επειδή ο Γιος του Θεού πέθανε θυσιαστικό θάνατο και αναστήθηκε. Πρέπει ακόμη να δεχτούν τον Ιησού ως τον Κύριό τους, που έχει εξουσία να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Αυτός «είναι εν τη δεξιά του Θεού», είπε ο Πέτρος, επειδή ‘πορεύθηκε στον ουρανό και σ’ αυτόν υποτάχθηκαν άγγελοι και εξουσίες και δυνάμεις’.—1 Πέτρου 3:22.
6. Για να αποκτήσει καλή συνείδηση, τι πρέπει να έχει κάνει ένας υποψήφιος για βάφτισμα;
6 Ο Πέτρος συνέδεσε επίσης το βάφτισμα με ‘την αίτηση που γίνεται στον Θεό για καλή συνείδηση’. Για να αποκτήσει καλή συνείδηση, ένας υποψήφιος για βάφτισμα πρέπει να μετανοήσει για τις αμαρτίες του, να μεταστραφεί από μια εσφαλμένη πορεία και να κάνει ανεπιφύλακτη αφιέρωση στον Ιεχωβά Θεό με προσευχή μέσω του Ιησού Χριστού. Αν ένα βαφτισμένο άτομο διακρατεί αυτή την καλή συνείδηση με το να συμμορφώνεται με τους κανόνες του Θεού, παραμένει σε μια σωσμένη κατάσταση η οποία δεν επισύρει την καταδικαστική κρίση του Ιεχωβά.
Απόκτηση των Προσόντων για Βάφτισμα
7. Σχετικά με το βάφτισμα, τι έχουν κάνει οι ιεραπόστολοι του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου;
7 Όταν ο Ιησούς έδωσε στους ακολούθους του την αποστολή να βαφτίζουν μαθητές, δεν τους είπε να ραντίζουν τους άπιστους κατά χιλιάδες. Αλλά τι έχουν κάνει οι ιεραπόστολοι του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου; Το 1545, ο Ιησουίτης Φράνσις Ξαβιέ έγραψε τα εξής, σχετικά με την Ινδία: «Στο βασίλειο του Τραβανκόρ . . . σε διάστημα λίγων μηνών, έχω βαφτίσει περισσότερους από δέκα χιλιάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά. . . . Πήγαινα από χωριό σε χωριό και τους έκανα Χριστιανούς». Αυτός δεν είναι ο τρόπος που χρησιμοποιούσε ο Ιησούς για να ‘κάνει Χριστιανούς’. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν τα προσόντα για βάφτισμα.
8. Τι λένε οι δήθεν κανόνες του Παύλου σχετικά μ’ εκείνους που παρουσιάζονται για βάφτισμα;
8 Ακόμη και μερικοί δήθεν Χριστιανοί της μεταποστολικής περιόδου πίστευαν ότι εκείνοι που παρουσιάζονταν για βάφτισμα έπρεπε να πληρούν αυστηρές απαιτήσεις. Ορισμένοι μη Βιβλικοί κανόνες, που εσφαλμένα αποδόθηκαν στον απόστολο Παύλο, λένε τα εξής σχετικά με τέτοιους υποψήφιους για βάφτισμα: «Ας εξετάζονται οι τρόποι τους και η ζωή τους . . . Αν είναι ανύπαντροι, ας μαθαίνουν να μη διαπράττουν πορνεία, αλλά να συνάπτουν νόμιμο γάμο. . . . Αν έρχεται μια πόρνη, ας εγκαταλείπει την πορνεία, αλλιώς να απορρίπτεται. Αν έρχεται ένας κατασκευαστής ειδώλων, ας εγκαταλείπει το επάγγελμά του, αλλιώς να απορρίπτεται. . . . Εκείνος που είναι ένοχος ακατονόμαστων αμαρτιών, . . . μάγος, γόης, αστρολόγος, μάντης, άτομο που χρησιμοποιεί μαγικά λόγια, . . . άτομο που φτιάχνει φυλαχτά, σαγηνευτής, χρησμολόγος, άτομο που λέει την τύχη, χειρομάντης . . . , αυτοί ας δοκιμάζονται για αρκετό καιρό . . . και αν εγκαταλείπουν αυτές τις συνήθειες ας γίνονται δεκτοί· αν δεν συμφωνούν σ’ αυτό, να απορρίπτονται».
9. Γιατί οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας κάνουν συζητήσεις μ’ ένα άτομο που επιθυμεί να βαφτιστεί;
9 Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ακολουθούν μη Γραφικά συγγράμματα, όπως αυτό από το οποίο μόλις παραθέσαμε, αλλά οι πρεσβύτεροι κάνουν συζητήσεις μ’ εκείνους που επιθυμούν να βαφτιστούν. Γιατί; Για να σιγουρευτούν ότι αυτά τα άτομα είναι πιστοί που πληρούν τις θεϊκές απαιτήσεις και έχουν κάνει αφιέρωση στον Ιεχωβά. (Πράξεις 4:4· 18:8· 2 Θεσσαλονικείς 3:2) Η συζήτηση των ερωτήσεων που υπάρχουν στο βιβλίο Οργανωμένοι για να Φέρουμε σε Πέρας τη Διακονία μας βοηθάει να καθοριστεί αν ένα άτομο έχει τα προσόντα για βάφτισμα. Αν μερικά σημεία δεν είναι σαφή γι’ αυτόν, ή αν δεν έχει εναρμονίσει τη ζωή του με τους θεϊκούς κανόνες, οι πρεσβύτεροι με χαρά θα προσφέρουν πνευματική βοήθεια.
10. Αν επιθυμούμε να βαφτιστούμε, ποια στάση θα πρέπει να έχουμε;
10 Αν εκτιμάμε την καλοσύνη που δείχνει ο Θεός καθώς μας βοηθάει να μαθαίνουμε για τους σκοπούς του, θα είμαστε σαν τους ανθρώπους στους οποίους κήρυξε ο Παύλος στην Αντιόχεια της Μικράς Ασίας. Παρά την εναντίωση από τους Ιουδαίους, ‘οι εθνικοί ακούσαντες [σχετικά με την ευκαιρία να γίνουν δεκτοί από τον Θεό] έχαιρον και εδόξαζον τον λόγον του Ιεχωβά, και επίστευσαν όσοι ήσαν ωρισμένοι [είχαν τη σωστή διάθεση, ΜΝΚ] δια την αιώνιον ζωήν’. (Πράξεις 13:48) Τέτοιοι πιστοί βαφτίζονταν.
Βάφτισμα στη Νεότητα
11. Είναι κατάλληλο να κάνει κάποιος αφιέρωση στον Θεό όταν είναι νεαρός, και γιατί απαντάτε έτσι;
11 Σ’ εκείνους ‘που έχουν τη σωστή διάθεση για αιώνια ζωή’ περιλαμβάνονται μερικοί νεαροί. Μπορεί να σημειωθεί ότι μολονότι ο Σαμουήλ και ο Ιωάννης ο Βαφτιστής ήταν αφιερωμένοι στον Θεό προτού γεννηθούν, οι γονείς δεν μπορούν να κάνουν αφιέρωση για τα παιδιά τους. (1 Σαμουήλ 1:11, 24-28· 2:11, 18, 19· Λουκάς 1:15, 66) Αλλά σαν αποτέλεσμα της καλής εκπαίδευσης από την Αγία Γραφή, πολλοί νεαροί προοδεύουν προς το βάφτισμα. Μια αδελφή που είναι ιεραπόστολος και βαφτίστηκε όταν ήταν έφηβη έγραψε τα εξής: «Μου φαίνεται ότι αφιερώθηκα να υπηρετώ τον Δημιουργό μου αμέσως μόλις συνειδητοποίησα ότι αυτός υπάρχει, αλλά όταν απέκτησα κάποια ακριβή γνώση γι’ αυτόν και για τους σκοπούς του, θέλησα να βαφτιστώ, δίνοντας εξωτερική μαρτυρία αυτού του γεγονότος. Ωστόσο, η μητέρα αμφέβαλλε για το αν ήξερα τι έκανα, κι έτσι πρότεινε να περιμένω ωσότου να είναι και κάποιος άλλος έτοιμος να βαφτιστεί». Βρέθηκε μια γυναίκα που επιθυμούσε να βαφτιστεί και η ίδια αδελφή προσθέτει: «Εκείνο τον καιρό, δεν υπήρχαν τάξεις ειδικής εκπαίδευσης για τους υποψήφιους, αν και ο Διευθυντής Υπηρεσίας που ήταν διορισμένος από την Εταιρία . . . μου μίλησε πράγματι με καλοσύνη σχετικά με τη σοβαρότητα του βήματος που έκανα. Συμφώνησα πρόθυμα με όλους τους όρους που τέθηκαν κι ένα ηλιόλουστο Κυριακάτικο πρωινό του Μαΐου του 1921 βαφτιστήκαμε [εκείνη η γυναίκα] κι εγώ».
12. Πώς θεωρούσε ο αδελφός Ρώσσελ το να αφιερωθεί ένας ανήλικος;
12 Το 1914, ο Κ. Τ. Ρώσσελ (ο τότε πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά) πήρε ένα γράμμα με το οποίο ένας συγχριστιανός ρωτούσε αν θα έπρεπε να παροτρύνει το 12χρονο γιο του να κάνει αφιέρωση στον Θεό. «Αν ήμουν στη θέση σου», απάντησε ο Ρώσσελ, «δεν θα τον πίεζα να κάνει την καθιέρωση [αφιέρωση], αλλά θα του έθετα υπόψη ότι αυτή είναι η μόνη κατάλληλη πορεία για όλους τους νοήμονες ανθρώπους που έχουν φτάσει στο σημείο να αποκτήσουν γνώση για τον Θεό και για τους φιλάγαθους σκοπούς του . . . Χωρίς καθιέρωση κανείς δεν θα κερδίσει αιώνια ζωή . . . Το γιο σου δεν μπορεί να τον βλάψει η καθιέρωση, αλλά μπορεί να τον βοηθήσει πολύ. . . . Ποιος είναι σε θέση να πει ότι ένα παιδί δέκα χρονών δεν μπορεί να φτάσει στο σημείο να εκτιμήσει πάρα πολύ και πλήρως την ολοκληρωτική καθιέρωση σ’ ό,τι αφορά τις σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις; Αναπολώντας τα περασμένα, μπορώ να θυμηθώ ότι έκανα αρχικά την ολοκληρωτική μου καθιέρωση όταν ήμουν λίγο μεγαλύτερος—λίγο μετά τα δώδεκα».
13. Τι έλεγε αυτό το περιοδικό στους νεαρούς, πριν από 94 περίπου χρόνια;
13 Το τεύχος 1 Ιουλίου 1894 της Σκοπιάς της Σιών, στην αγγλική, έλεγε τα εξής: «Η ΣΚΟΠΙΑ στέλνει το χαιρετισμό της σε όλα τα αγαπητά παιδιά και τους αγαπητούς νεαρούς που έχουν δώσει την καρδιά τους στον Θεό και προσπαθούν καθημερινά να ακολουθούν τον Ιησού. Ξέρουμε μερικούς από τους πολύ μικρούς που αγαπούν τον Ιησού και δεν ντρέπονται να παίρνουν το μέρος του Ιησού ανάμεσα στα άλλα παιδιά που δεν τον αγαπούν και δεν προσπαθούν να τον ευαρεστούν· και οι οποίοι είναι θαρραλέοι και ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, ακόμη κι όταν υφίστανται κοροϊδία και θεωρούνται παράξενοι από τους συμμαθητές τους, στους οποίους λένε τα καλά νέα της βασιλείας. Και χαιρόμαστε όταν, ανάμεσα στους πιο πιστούς από εκείνους που έχουν [αφιερώσει] τη ζωή τους στον Κύριο, βλέπουμε μερικούς νεαρούς, που έχουν αποκηρύξει θαρραλέα τον κόσμο, μαζί με τις φιλοδοξίες και τις απολαύσεις του. Μερικοί από τους βοηθούς μας στα γραφεία, καθώς και πολλοί επιτυχημένοι βιβλιοπώλες, είναι ακόμη σε νεαρή ηλικία». Έστω κι αν είστε ακόμη νεαρός, γιατί να μη μιλήσετε στους γονείς σας σχετικά με την αφιέρωση στον Ιεχωβά Θεό;
Ο Ρόλος των Γονέων
14. Ποια οφέλη απολαμβάνουν οι νεαροί που κάνουν αφιέρωση στον Ιεχωβά;
14 Αναλογιστείτε τα οφέλη που απολαμβάνουν τα παιδιά που λαβαίνουν από τους γονείς καθοδηγία η οποία οδηγεί στο βάφτισμα. (Εφεσίους 6:4) Το ότι σκέφτονται πνευματικά ζητήματα τα βοηθάει να ξεφεύγουν από τις παγίδες και τα μπλεξίματα του κόσμου. (1 Ιωάννου 2:15-17) Δεν θερίζουν την πικρή σοδειά που είναι αποτέλεσμα ‘της σποράς στη σάρκα’. (Γαλάτας 6:7, 8) Αφού έχουν διδαχτεί να ζουν θεοσεβή ζωή, εκδηλώνουν τους καρπούς του πνεύματος του Θεού. (Γαλάτας 5:22, 23) Αφού είναι αφιερωμένοι στον Θεό, απολαμβάνουν μια στενή σχέση μαζί του. Κι επειδή έχουν μάθει να ‘εμπιστεύονται στον Ιεχωβά’, καθοδηγούνται από ουράνια σοφία και περπατάνε σε οδούς ευχαρίστησης και ειρήνης.—Παροιμίαι 3:5, ΜΝΚ· 3:6, 13, 17.
15. Τι μπορούν να κάνουν οι Χριστιανοί γονείς για να διαμορφώσουν τη ζωή των παιδιών τους;
15 Αφού η αφιέρωση στον Ιεχωβά είναι τόσο ωφέλιμη για τους νεαρούς, οι Χριστιανοί γονείς θα πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να διαμορφώσουν τη ζωή των παιδιών τους. Σαν τον Τιμόθεο, οι νεαροί μπορούν να διδάσκονται τις Γραφές από τη βρεφική τους ηλικία κι έτσι να ‘μένουν σ’ εκείνα που έμαθαν και επιστώθηκαν [πείστηκαν να πιστεύουν, ΜΝΚ]’. (2 Τιμόθεον 3:14, 15) Οι θεοσεβείς γονείς μπορούν να περιβάλλουν τα παιδιά τους με την επιρροή που ασκεί η δική τους υποδειγματική ζωή, μεταδίδοντας έτσι στους νεαρούς τους τη γνώση που μπορεί να παράσχει η δική τους σχέση με τον Θεό, η πείρα τους και η ώριμη κρίση τους. Όταν κατευθύνονται κατάλληλα, αυτές οι προσπάθειες που καταβάλλονται για τους νεαρούς δεν πάνε χαμένες.—Παροιμίαι 22:6.
16. Τι θα πρέπει να διακρίνουν τα παιδιά σας στο παράδειγμα και στη διδασκαλία σας;
16 Με παράδειγμα και με διδασκαλία, βοηθήστε τα παιδιά σας να διακρίνουν πόσο ξεκάθαρη είναι η οριακή γραμμή που χωρίζει την οργάνωση του Ιεχωβά και την οργάνωση του Σατανά. Δείξτε τους ότι δεν μπορούν να γίνουν συμβιβασμοί μ’ αυτόν τον κόσμο, ότι οι Χριστιανοί πρέπει να απαρνηθούν τα ύπουλα πράγματα, τις ασεβείς απολαύσεις, φιλοδοξίες και συναναστροφές του. (1 Κορινθίους 15:33· 2 Κορινθίους 4:2) Με τη στάση σας, καθώς και με τη διδασκαλία και το παράδειγμά σας, κάντε τους νεαρούς σας να διακρίνουν πόσο απατηλές είναι οι κοσμικές απολαύσεις, πόσο παραπλανημένοι είναι οι άνθρωποι του κόσμου σε σύγκριση με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Εξηγήστε πώς σας έχει οδηγήσει ο Θεός μέσω του αγίου πνεύματός του, πώς σας φύλαξε από το να παροδηγηθείτε σε μονοπάτια που θα οδηγούσαν σε στενοχώριες, πώς σας στήριξε σε καιρούς ταλαιπωριών και λύπης. Ποτέ μην κάνετε το λάθος να σκεφτείτε ότι αν αφεθούν οι νεαροί σας να περπατήσουν σε κοσμικά μονοπάτια υπερηφάνειας, φιλοδοξίας, επιπολαιότητας και ανοησίας, θα γίνουν πιστοί. Προτού μπορέσει αυτός ο κόσμος να παγιδέψει τα παιδιά σας, περιφρουρήστε τα από τις αισχρές του επιρροές και βοηθήστε τα να συγκεντρώσουν τις αρέσκειες και τις ελπίδες τους γύρω από τον Ιεχωβά.
Βλέποντας Πέρα από το Βάφτισμα
17. (α) Γιατί μερικοί βαφτισμένοι Χριστιανοί παθαίνουν πνευματική υποτροπή; (β) Πώς θα πρέπει να θεωρούμε την αφιέρωσή μας;
17 Είτε μικρός είναι είτε μεγάλος, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένας υποψήφιος για βάφτισμα θέλει να παραμείνει πιστός στον Ιεχωβά. Γιατί λοιπόν μερικοί βαφτισμένοι Χριστιανοί παθαίνουν πνευματική υποτροπή; Μολονότι αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, φαίνεται πως υπάρχει μια θεμελιώδης αιτία—ότι τα άτομα δεν καταλαβαίνουν όλα όσα σημαίνει η αφιέρωση. Δεν πρόκειται για αφιέρωση του εαυτού μας σε κάποιο έργο. Αυτό θα μας κρατούσε πολυάσχολους, αλλά δεν θα μας έκανε πνευματικά άτομα. Χρειάζεται να θυμούμαστε ότι είμαστε αφιερωμένοι, όχι σε κάποιο έργο, αλλά σε κάποιο Πρόσωπο—στον Ιεχωβά Θεό. Αυτό μας βοηθάει να μην κάνουμε το λάθος να θεωρούμε την αφιέρωσή μας σαν κάποιο τυπικό βήμα που έπρεπε να κάνουμε προτού προχωρήσουμε στο έργο. Θα πρέπει να θεωρούμε ότι κάνοντας αφιέρωση δημιουργούμε μια ζωτική σχέση, που πρέπει πάντα να την περιφρουρούμε και να τη διακρατούμε. Σ’ αυτό, έχουμε το παράδειγμα του Ιησού Χριστού. Τα ακόλουθα προφητικά λόγια εκφράζουν την εγκάρδια στάση που είχε αυτός όταν παρουσιαζόταν στον Ιεχωβά: «Έρχομαι . . . Χαίρω, Θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου· και ο νόμος σου είναι εν τω μέσω της καρδίας μου [στα εσωτερικά μου μέλη, ΜΝΚ]».—Ψαλμός 40:6-8· Εβραίους 10:5-10.
18. Πώς ήταν ο νόμος του Θεού μέσα στα ‘εσωτερικά μέλη’ του Ιησού;
18 Πώς συνέβαινε να είναι ο νόμος του Ιεχωβά μέσα στα ‘εσωτερικά μέλη’ του Ιησού; Αυτός είπε σ’ έναν Ιουδαίο γραμματέα ότι ο Ιεχωβά ο Θεός μας είναι ένας και δεν υπάρχει άλλος, τονίζοντας έτσι ότι ο Ιεχωβά είναι υπέρτατος. Έπειτα, ο Ιησούς έδειξε ότι η ουσία του νόμου του Θεού είναι να αγαπάμε τον Ιεχωβά με όλη μας την καρδιά, την κατανόηση και τη δύναμη, ενώ αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας. (Μάρκος 12:28-34) Αυτός είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο μπορούσε ο Ιησούς να πει: ‘Χαίρομαι να κάνω το θέλημα του Θεού’. Αυτός μπορούσε να προσκολληθεί με πιστότητα στην πορεία του παρά τις πολύ μεγάλες δοκιμασίες και παθήματα, όχι απλώς επειδή το θεωρούσε αυτό ως ένα καλό έργο, αλλά επειδή είχε στενή σχέση με τον Ιεχωβά Θεό. Αν κι εμείς αναγνωρίζουμε με παρόμοιο τρόπο ότι ο Ιεχωβά είναι ο υπέρτατος και τον αγαπούμε με αδιάσπαστη προσήλωση, θα ζούμε σε αρμονία με την αφιέρωση και το βάφτισμά μας.
19. Πώς η σχέση μας με τον Ιεχωβά συνδέεται με το έργο που κάνουμε;
19 Φυσικά, η σχέση μας με τον Θεό συνδέεται με το έργο που κάνουμε. Εκδηλώνουμε αγάπη για τον Ιεχωβά κάνοντας το έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Σχετικά μ’ αυτό, ο Γκραντ Σούτερ, που ήταν μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά μέχρι που πέθανε, έγραψε κάποτε τα εξής: «Καθώς άκουγα [κάποιον περιοδεύοντα επίσκοπο] να μιλάει για τα προνόμια της υπηρεσίας του Ιεχωβά και την ευθύνη για να γίνει αυτή η υπηρεσία, κατάλαβα τι έπρεπε να κάνω και τι ήθελα να κάνω. Έτσι έκανα προσωπική αφιέρωση στον Ιεχωβά, και τον ίδιο περίπου καιρό έκαναν το ίδιο και τα άλλα μέλη της οικογένειάς μου. Στις 10 Οκτωβρίου 1926, στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνιας, όλοι μαζί συμβολίσαμε την αφιέρωσή μας στον Ιεχωβά Θεό με τη βύθισή μας στο νερό. . . . Μετά το βάφτισμα, . . . ο πατέρας μου είπε στον πρεσβύτερο που επέβλεπε το βάφτισμα: ‘Εσείς βγαίνετε με τα έντυπα, έτσι δεν είναι; Θέλουμε να κάνουμε κι εμείς, τώρα, αυτό το έργο’. Έτσι η οικογένειά μας άρχισε τη διακονία αγρού». Σήμερα, τα άτομα που έχουν τα προσόντα αρχίζουν να έχουν ουσιαστική συμμετοχή στην υπηρεσία αγρού ακόμη και προτού βαφτιστούν.
Το Βάφτισμα Μπορεί να Μας Σώσει
20, 21. (α) Με ποιο τρόπο λαβαίνουν το «σημείον» οι δούλοι του Ιεχωβά; (β) Τι είναι αυτό το «σημείον», και τι σημαίνει να το έχει κανείς;
20 Με τα έργα μας μπορούμε να δείξουμε ότι ‘ανήκουμε στον Ιεχωβά’. Η ίδια η σωτηρία εξαρτάται από το αν εργαζόμαστε πιστά ως αφιερωμένοι δούλοι του! (Ρωμαίους 6:20-23· 14:7, 8, ΜΝΚ) Στους αρχαίους χρόνους, οι δούλοι σημειώνονταν συχνά στο μέτωπο. Με το έργο κηρύγματος σήμερα, ο αντιτυπικός ‘άντρας που είναι ντυμένος με τα λινά’—το υπόλοιπο των χρισμένων ακολούθων του Ιησού—βάζει ένα «σημείον» σ’ εκείνους που θα επιζήσουν από το τέλος αυτού του συστήματος. Σ’ αυτό το έργο, οι χρισμένοι βοηθιούνται από τους συντρόφους τους, τα «άλλα πρόβατα». (Ιεζεκιήλ 9:1-7· Ιωάννης 10:16) Και ποιο είναι αυτό το «σημείον»; Είναι η απόδειξη ότι είμαστε αφιερωμένοι στον Ιεχωβά και είμαστε βαφτισμένοι μαθητές του Ιησού που έχουν Χριστοειδή προσωπικότητα.
21 Κυρίως τώρα, είναι ζωτικό να έχουμε το «σημείον» και να το διατηρήσουμε, γιατί βρισκόμαστε βαθιά μέσα ‘στον έσχατο καιρό’. (Δανιήλ 12:4) Για να σωθούμε, πρέπει να ‘υπομείνουμε μέχρι το τέλος’ της τωρινής ζωής μας ή αυτού του συστήματος. (Ματθαίος 24:13) Το βάφτισμα θα μας σώσει μονάχα αν παραμείνουμε μ’ αυτόν τον τρόπο πιστοί ως μάρτυρες του Ιεχωβά.
Ερωτήσεις για Ανασκόπηση
◻ Τι απαιτείται από εμάς για να σωθούμε;
◻ Γιατί κάνουν οι πρεσβύτεροι συζητήσεις μ’ εκείνους που επιθυμούν να βαφτιστούν;
◻ Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να δώσουν στα παιδιά τους πνευματική καθοδηγία που οδηγεί στο βάφτισμα;
◻ Μήπως κάνουμε αφιέρωση σε κάποιο έργο;
◻ Πώς μπορεί να μας σώσει το βάφτισμα;
[Εικόνα στη σελίδα 16]
Ξέρετε πώς το βάφτισμα αντιστοιχεί στη διαφύλαξη του Νώε και της οικογένειάς του στην κιβωτό;
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Η αφιέρωση και το βάφτισμα ωφελούν τους νεαρούς. Ξέρετε πώς;