Στο Βάθος των Ειδήσεων
Ομοφυλόφιλοι—Ίσοι Μπροστά Στον Θεό;
Στην πολιτεία Κουήνσλαντ της Αυστραλίας, οι ομοφυλοφιλικές πράξεις—ακόμη και ιδιωτικά με αμοιβαία συγκατάθεση—είναι παράνομες. Πρόσφατα ένας σημαντικός εκκλησιαστικός όμιλος σ’ εκείνη την πολιτεία τάχθηκε αποφασιστικά εναντίον τέτοιων νόμων και απαιτεί να αποποινικοποιηθεί η ομοφυλοφιλία.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Δε Κούριερ-Μέιλ (The Courier-Mail) αυτός ο Όμιλος Ενωμένων Εκκλησιών για την Κοινωνική Δικαιοσύνη απαρτίζεται από μέλη της Αγγλικανικής Εκκλησίας, της Ρωμαιοκαθολικής, της Λουθηρανικής, της Βαπτιστικής, των Ενωμένων Εκκλησιών και από Κουάκερους (Εταιρία των Φίλων). Υποστηρίζοντας ότι οι ισχύοντες νόμοι κατά των ομοφυλοφίλων βασίζονται στην άγνοια και στην προκατάληψη, ο όμιλος δήλωσε: «Υποστηρίζουμε αυτή τη θέση βασισμένοι στην πεποίθηση ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι ενώπιον του Θεού και θα πρέπει να είναι ίσοι και ενώπιον του νόμου. Πιστεύουμε ότι ένα ομοφυλόφιλο άτομο δεν είναι ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο άνθρωπος από ένα ετεροφυλόφιλο άτομο».
Αν και είναι αλήθεια ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι, ποια είναι η άποψη του Θεού για την ομοφυλοφιλία; Στην Αγία Γραφή όλες οι ομοφυλοφιλικές πράξεις καταδικάζονται ως αφύσικες, ως πράξεις που αξίζουν την αποδοκιμασία του Θεού και οδηγούν στο θάνατο. Αυτό αλήθευε όχι μόνο στον αρχαίο Ισραήλ αλλά και στους Χριστιανικούς χρόνους επίσης. (Λευιτικόν 18:22· Ρωμαίους 1:26, 27) Η καταδίκη είναι σαφής και δεν χρειάζεται καμιά εξήγηση: «Ούτε πόρνοι . . . ούτε μαλακοί [άντρες που είναι φυλαγμένοι για αφύσικους σκοπούς, ΜΝΚ] ούτε αρσενοκοίται . . . θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού».—1 Κορινθίους 6:9, 10.
Αντί να κραυγάζουν για την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, οι αληθινοί Χριστιανοί ενθαρρύνουν αυτούς που είναι υποδουλωμένοι σ’ αυτή την ατιμωτική για τον Θεό συνήθεια να απελευθερωθούν απ’ αυτή με το να στραφούν στο Λόγο της αλήθειας του Θεού.
Οι Κίνδυνοι Από το Αίμα Συνεχίζονται
Μια πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε ότι έχουν γίνει εκατοντάδες λάθη από τον αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό στη διαχείριση μολυσμένου αίματος. Σχεδόν τις μισές από τις 12 με 15 εκατομμύρια μονάδες αίματος που χρησιμοποιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε χρόνο τις προμηθεύει ο αμερικανικός Ερυθρός Σταυρός. Όταν οποιεσδήποτε από τις μονάδες αίματος που ανοίγονται βρεθούν να είναι μολυσμένες, πρέπει να ειδοποιείται η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), ένας οργανισμός της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Ωστόσο, η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) αναφέρει πως ο ομοσπονδιακός ελεγκτής υποστηρίζει ότι ο Ερυθρός Σταυρός συχνά παραλείπει να το κάνει αυτό. Ισχυρίζεται ότι μια έρευνα στα αρχεία τους αποκάλυψε 380 περιπτώσεις στις οποίες η κακή μεταχείριση μολυσμένου αίματος ποτέ δεν αναφέρθηκε στην κυβέρνηση. Επιπρόσθετα, ο ελεγκτής ανακάλυψε ότι από 228 κρούσματα AIDS που πιθανόν να είχαν προκληθεί από μεταγγίσεις αίματος, ο Ερυθρός Σταυρός ανέφερε μόνο 4 στο FDA.
Αν και πολλοί εξακολουθούν να το βλέπουν σαν σωσίβιο, το αίμα από μετάγγιση ευθύνεται για το θάνατο χιλιάδων ατόμων κάθε χρόνο. Ωστόσο, οι αληθινοί λάτρεις του Θεού, με το να υπακούν στους νόμους του που αναφέρονται στο αίμα, προστατεύονται ταυτόχρονα και από τους κινδύνους της μετάγγισης. Ο Θεός διέταξε: ‘Δεν θέλεις τρώγει αυτό [το αίμα]· επί την γην θέλεις χύνει αυτό ως ύδωρ . . . δια να ευημερής, συ και τα τέκνα σου μετά σε, όταν πράττης το αρεστόν ενώπιον του Ιεχωβά’.—Δευτερονόμιον 12:23-25.
Ο Πάπας και η Στρατιωτική Θητεία
Τον περασμένο χρόνο ο πάπας συναντήθηκε με περισσότερους από 7.000 εκπαιδευόμενους στρατιώτες στο στρατόπεδο Σετσινιόλα στη Ρώμη. Σ’ εκείνη την περίσταση τέσσερις νεαροί αξιωματικοί, που εκπροσωπούσαν το στρατόπεδο, ρώτησαν τον πάπα αν η στρατιωτική υπηρεσία συμβιβάζεται με τη Χριστιανική συνείδηση. Ειδικότερα, σύμφωνα με την εφημερίδα της πόλης του Βατικανού Λ’Οσερβατόρε Ρομάνο (L’Osservatore Romano), ρώτησαν: «Μπορεί κάποιος να είναι πιστός Χριστιανός και ταυτόχρονα πιστός στρατιώτης;» Σε απάντηση ο πάπας είπε: «Δεν υπάρχει ουσιαστική δυσκολία ή αδυναμία στο να ενώσουμε το λειτούργημα του Χριστιανού με τη στρατιωτική υπηρεσία. Αν δούμε την τελευταία από θετική άποψη μπορεί να εκληφθεί ως κάτι όμορφο, αξιόλογο και υπέροχο».
Συμβιβάζεται, ωστόσο, μια τέτοια άποψη με την ουδετερότητα που διακρατούσαν οι πρώτοι Χριστιανοί; Στο βιβλίο του Η Θρησκεία Από την Άποψη Ενός Ιστορικού (An Historian’s Approach to Religion), ο Άρνολντ Τόινμπι αναφέρει την περίπτωση του Μαξιμιλιανού, ενός μάρτυρα του τρίτου αιώνα που, όταν απειλήθηκε με θάνατο από το ρωμαϊκό δικαστήριο επειδή αρνήθηκε να στρατευτεί, είπε: «Δεν θα υπηρετήσω. Μπορεί να με αποκεφαλίσετε, αλλά δεν θα υπηρετήσω τις δυνάμεις Αυτού του Κόσμου· Εγώ θα υπηρετώ τον Θεό μου». Γιατί, ενώ αντιμετώπιζε βέβαιο θάνατο, αρνήθηκε να έχει ανάμειξη στο στρατό; Επειδή πίστευε ότι οι αληθινοί ακόλουθοι του Ιησού ‘δεν είναι μέρος του κόσμου’ όπως ακριβώς ο Ιησούς δεν ήταν μέρος του κόσμου. Επιπλέον, θεωρούσε ότι ο πόλεμος του Χριστιανού είναι πνευματικός, σε αρμονία με τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «Δεν πολεμούμεν . . . κατά σάρκα· διότι τα όπλα του πολέμου ημών δεν είναι σαρκικά».—Ιωάννης 17:16· 2 Κορινθίους 10:3, 4.