Μένετε Σταθεροί Υπέρ της Θεόδοτης Ελευθερίας!

‘Για τέτοια ελευθερία μάς ελευθέρωσε ο Χριστός. Συνεπώς, να μένετε σταθεροί και να μην αφήνετε τον εαυτό σας να περιορίζεται και πάλι σε ζυγό δουλείας’.—ΓΑΛΑΤΑΣ 5:1, ΜΝΚ.

 1, 2. Πώς χάθηκε η θεόδοτη ελευθερία;

ΕΚΕΙΝΟΙ που ανήκουν στο λαό του Ιεχωβά είναι ελεύθεροι. Όμως δεν ζητούν ανεξαρτησία από τον Θεό, επειδή αυτό θα σήμαινε υποδούλωση στον Σατανά. Θεωρούν πολύτιμη τη στενή σχέση που έχουν με τον Ιεχωβά και χαίρονται για την ελευθερία την οποία τους δίνει αυτός.

² Οι πρώτοι μας γονείς, ο Αδάμ και η Εύα, έχασαν τη θεόδοτη ελευθερία με το να αμαρτήσουν και να γίνουν δούλοι της αμαρτίας, του θανάτου και του Διαβόλου. (Γένεσις 3:1-19· Ρωμαίους 5:12) Έτσι, ο Σατανάς έβαλε ολόκληρο τον κόσμο στο δρόμο της αμαρτίας που οδηγεί στην καταστροφή! Αλλά εκείνοι οι οποίοι μένουν σταθεροί υπέρ της θεόδοτης ελευθερίας περπατούν στο δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή.—Ματθαίος 7:13, 14· 1 Ιωάννου 5:19, ΚΔΤΚ.

Ελευθερία από τη Δουλεία

 3. Στην Εδέμ, ποια ελπίδα έδωσε ο Θεός;

³ Σκοπός του Ιεχωβά ήταν οι άνθρωποι που τιμούν το όνομά του να είναι ελεύθεροι από τη δουλεία στον Σατανά, στην αμαρτία και στο θάνατο. Αυτή η ελπίδα δόθηκε όταν ο Θεός είπε στο φίδι που χρησιμοποίησε ο Σατανάς στην Εδέμ: «Έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σού και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού». (Γένεσις 3:14, 15) Ο Ιησούς Χριστός, το Σπέρμα από την ουράνια οργάνωση του Ιεχωβά, ‘κεντήθηκε’ στην ‘πτέρνα’ όταν πέθανε πάνω στον πάσσαλο, αλλά ο Θεός προμήθευσε έτσι μια λυτρωτική θυσία για να ελευθερώσει το πιστό ανθρώπινο γένος από την αμαρτία και το θάνατο. (Ματθαίος 20:28· Ιωάννης 3:16) Στον κατάλληλο καιρό, ο Ιησούς θα συντρίψει το κεφάλι του Σατανά, του αρχικού Φιδιού.—Αποκάλυψις 12:9.

 4. Τι ελευθερία απολάμβανε ο Αβραάμ, και τι του υποσχέθηκε ο Ιεχωβά;

⁴ Περίπου 2.000 χρόνια μετά την υπόσχεση που δόθηκε στην Εδέμ, ο ‘φίλος του Ιεχωβά’, ο Αβραάμ, υπάκουσε στον Θεό και άφησε την πόλη Ουρ για να πάει σε κάποιο άλλο μέρος. (Ιακώβου 2:23, ΜΝΚ· Εβραίους 11:8) Έτσι έλαβε θεόδοτη ελευθερία και δεν ζούσε πια ως δούλος του κόσμου του Σατανά με την ψεύτικη θρησκεία, τη διεφθαρμένη πολιτική και το άπληστο εμπόριό του. Στην Εδεμική προφητεία, ο Θεός πρόσθεσε υποσχέσεις που έλεγαν ότι όλες οι οικογένειες και τα έθνη θα ευλογούνταν μέσω του Αβραάμ και του Σπέρματός του. (Γένεσις 12:3· 22:17, 18) Ο Αβραάμ ήταν απαλλαγμένος από καταδίκη επειδή ‘έθεσε πίστη στον Ιεχωβά, ο οποίος του την καταλόγισε ως δικαιοσύνη’. (Γένεσις 15:6, ΜΝΚ) Σήμερα, η στενή σχέση με τον Ιεχωβά φέρνει με παρόμοιο τρόπο θεόδοτη ελευθερία από την καταδίκη και από τη δουλεία στον κόσμο ο οποίος βρίσκεται υπό την εξουσία του Σατανά.

Ένα Συναρπαστικό Συμβολικό Δράμα

 5. Με ποιες καταστάσεις σχετιζόταν η γέννηση του Ισαάκ;

⁵ Για να αποκτήσει σπέρμα ο Αβραάμ, η στείρα σύζυγός του, η Σάρρα, του πρόσφερε τη δούλη της, την Άγαρ, για να του γεννήσει παιδί. Μέσω αυτής, ο Αβραάμ έγινε πατέρας του Ισμαήλ, αλλά ο Θεός δεν διάλεξε αυτόν ως το υποσχεμένο Σπέρμα. Αντίθετα, όταν ο Αβραάμ ήταν 100 χρονών και η Σάρρα 90, ο Ιεχωβά τούς έδωσε την ικανότητα να αποκτήσουν ένα γιο που ονομάστηκε Ισαάκ. Όταν ο Ισμαήλ περιγέλασε τον Ισαάκ, η Άγαρ και ο γιος της διώχθηκαν, αφήνοντας το γιο του Αβραάμ που γεννήθηκε από την ελεύθερη γυναίκα, τη Σάρρα, ως το αδιαφιλονίκητο σπέρμα του Αβραάμ. Όπως κι ο Αβραάμ, έτσι κι ο Ισαάκ άσκησε πίστη και απόλαυσε θεόδοτη ελευθερία.—Γένεσις 16:1-16· 21:1-21· 25:5-11.

 6, 7. Για ποιο πράγμα είχαν πείσει ορισμένοι ψευδοδιδάσκαλοι μερικούς Γαλάτες Χριστιανούς, αλλά τι εξήγησε ο Παύλος;

⁶ Αυτά τα γεγονότα προσκίαζαν πολύ σημαντικά πράγματα για τους ανθρώπους οι οποίοι αγαπούν τη θεόδοτη ελευθερία. Αυτό αναφέρθηκε στην επιστολή που έγραψε ο απόστολος Παύλος στις εκκλησίες της Γαλατίας γύρω στο 50 με 52 Κ.Χ. Τότε το κυβερνών σώμα είχε ήδη αποφασίσει ότι η περιτομή δεν αποτελούσε απαίτηση για τους Χριστιανούς. Αλλά ορισμένοι ψευδοδιδάσκαλοι είχαν πείσει μερικούς από τους Γαλάτες ότι αυτή ήταν ένα ζωτικό χαρακτηριστικό της Χριστιανοσύνης.

⁷ Ο Παύλος είπε στους Γαλάτες: Ένα άτομο ανακηρύσσεται δίκαιο μέσω πίστης στον Χριστό, όχι μέσω έργων του Μωσαϊκού Νόμου. (1:1–3:14) Ο Νόμος δεν ακύρωσε την υπόσχεση που σχετιζόταν με την Αβραμιαία διαθήκη, αλλά έκανε φανερές τις παραβάσεις και χρησίμευσε σαν παιδαγωγός ο οποίος οδηγούσε στον Χριστό. (3:15-25) Με το θάνατό του, ο Ιησούς απελευθέρωσε εκείνους που ήταν υπό το Νόμο, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να γίνουν γιοι του Θεού. Συνεπώς, το να επιστρέψει κάποιος σε μια διευθέτηση η οποία περιλαμβάνει την τήρηση ημερών, μηνών, καιρών και ετών θα σήμαινε επιστροφή στη δουλεία. (4:1-20) Ο Παύλος έγραψε κατόπιν:

 8, 9. (α) Με δικά σας λόγια, εξηγήστε εν συντομία τι είπε ο Παύλος στα εδάφια Γαλάτας 4:21-26. (β) Σε αυτό το συμβολικό δράμα, ποιος ή τι εξεικονίστηκε από τον Αβραάμ και τη Σάρρα, και ποιος είναι το υποσχεμένο Σπέρμα;

⁸ «Είπατέ μοι οι θέλοντες να ήσθε υπό νόμον· τον νόμον δεν ακούετε; Διότι είναι γεγραμμένον ότι ο Αβραάμ εγέννησε δύο υιούς, ένα [τον Ισμαήλ] εκ της δούλης [της Άγαρ] και ένα [τον Ισαάκ] εκ της ελευθέρας [της Σάρρας]. Αλλ’ ο μεν εκ της δούλης εγεννήθη κατά σάρκα, ο δε εκ της ελευθέρας δια της επαγγελίας. Τα οποία είναι κατά αλληγορίαν [συμβολικό δράμα, ΜΝΚ]· διότι αύται είναι αι δύο διαθήκαι, μία μεν [η διαθήκη του Νόμου] από του όρους Σινά [όπου ο Θεός εγκαινίασε εκείνη τη διαθήκη με τους Ισραηλίτες], η γεννώσα προς δουλείαν, ήτις είναι η Άγαρ. [Η άλλη διαθήκη ήταν εκείνη που έγινε με τον Αβραάμ σχετικά με το Σπέρμα του.] Διότι το Άγαρ είναι το όρος Σινά εν τη Αραβία, και ταυτίζεται με την σημερινήν Ιερουσαλήμ, είναι δε εις δουλείαν μετά των τέκνων αυτής [τους απογόνους του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ]· η δε άνω Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα, ήτις είναι μήτηρ πάντων ημών».—Γαλάτας 4:21-26.

⁹ Σε αυτό το συμβολικό δράμα, ο Αβραάμ εξεικόνιζε τον Ιεχωβά. ‘Η ελευθέρα’, η Σάρρα, εξεικόνιζε τη «γυναίκα» του Θεού, δηλαδή την άγια παγκόσμια οργάνωση. Αυτή παρήγαγε τον Χριστό, το Σπέρμα εκείνης της συμβολικής γυναίκας και του Μεγαλύτερου Αβραάμ. (Γαλάτας 3:16) Για να δείξει στους ανθρώπους το δρόμο της απελευθέρωσης από την ακάθαρτη λατρεία, την αμαρτία και τον Σατανά, ο Ιησούς δίδαξε την αλήθεια και εξέθεσε την ψεύτικη θρησκεία, αλλά η Ιερουσαλήμ και τα παιδιά της παρέμειναν σε θρησκευτική δουλεία επειδή τον απέρριψαν. (Ματθαίος 23:37, 38) Οι Ιουδαίοι ακόλουθοι του Ιησού ελευθερώθηκαν από το Νόμο, ο οποίος αποκάλυπτε την υποδούλωσή τους στην ατέλεια, στην αμαρτία και στο θάνατο. Ελεύθεροι είναι πραγματικά όλοι οι άνθρωποι οι οποίοι δέχονται τον Ιησού ως Εκείνον τον οποίο γέννησε η «γυναίκα» του Θεού για να είναι ο Μεσσιανικός Βασιλιάς και ο Ελευθερωτής που ‘κηρύττει στους αιχμαλώτους ελευθερία’!—Ησαΐας 61:1, 2· Λουκάς 4:18, 19.

Αποφύγετε ένα Ζυγό Δουλείας

10, 11. Από ποιο ζυγό δουλείας ελευθέρωσε ο Χριστός τους ακολούθους του, και ποια παράλληλα μπορούμε να παρατηρήσουμε σήμερα;

¹⁰ Σε εκείνους που αποτελούν το σπέρμα του Αβραάμ μαζί με τον Χριστό, τον Μεγαλύτερο Ισαάκ, ο Παύλος λέει: «Η . . . άνω Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα, ήτις είναι μήτηρ πάντων ημών. . . . Ημείς δε, αδελφοί, καθώς ο Ισαάκ επαγγελίας τέκνα είμεθα. Αλλά καθώς τότε ο κατά σάρκα γεννηθείς [ο Ισμαήλ] εδίωκε τον κατά πνεύμα [τον Ισαάκ], ούτω και τώρα. . . . Δεν είμεθα της δούλης τέκνα, αλλά της ελευθέρας. Εν τη ελευθερία [από το Νόμο] λοιπόν, με την οποίαν ηλευθέρωσεν ημάς ο Χριστός, μένετε σταθεροί, και μη υποβληθήτε πάλιν εις ζυγόν δουλείας».—Γαλάτας 4:26–5:1.

¹¹ Όποιος ακόλουθος του Ιησού υποτασσόταν στο Νόμο θα υποβαλλόταν σε ζυγό δουλείας. Η ψεύτικη θρησκεία είναι ένας σύγχρονος ζυγός δουλείας, και ο Χριστιανικός κόσμος είναι το παράλληλο της αρχαίας Ιερουσαλήμ και των παιδιών της. Αλλά οι χρισμένοι είναι παιδιά τής άνω Ιερουσαλήμ, της ελεύθερης ουράνιας οργάνωσης του Θεού. Αυτοί και οι ομόπιστοί τους που έχουν επίγειες ελπίδες δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου και δεν είναι υπόδουλοι του Σατανά. (Ιωάννης 14:30, ΚΔΤΚ· 15:19· 17:14, 16) Εφόσον απελευθερωθήκαμε μέσω της αλήθειας και μέσω της θυσίας του Ιησού, ας μένουμε σταθεροί υπέρ της θεόδοτης ελευθερίας μας.

Πώς Μπορεί Κάποιος να Πάρει Θέση Υπέρ της Θεόδοτης Ελευθερίας

12. Ποια πορεία ακολουθούν εκείνοι που πιστεύουν, και τι θα εξεταστεί τώρα;

¹² Εκατομμύρια άνθρωποι απολαμβάνουν τώρα αληθινή ελευθερία ως Μάρτυρες του Ιεχωβά. Γραφικές μελέτες διεξάγονται με εκατομμύρια ακόμα ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους ‘έχουν τη σωστή διάθεση για την αιώνια ζωή’. Όταν πιστέψουν, αυτοί θα πάρουν θέση υπέρ της θεόδοτης ελευθερίας με το να βαφτιστούν. (Πράξεις 13:48, ΜΝΚ· 18:8) Αλλά ποια βήματα προηγούνται από το Χριστιανικό βάφτισμα;

13. Ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα στη γνώση και το βάφτισμα;

¹³ Πριν βαφτιστεί, ένα άτομο πρέπει να αποκτήσει ‘επίγνωση [ακριβή γνώση, ΜΝΚ]’ των Γραφών και να ενεργήσει με βάση αυτή τη γνώση. (Εφεσίους 4:13) Γι’ αυτό, ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του: «Πορευθέντες . . . μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς».—Ματθαίος 28:19, 20.

14. Ποια γνώση απαιτείται για να βαφτιστεί κάποιος στο όνομα του Πατέρα, του Γιου και του αγίου πνεύματος;

¹⁴ Το να βαφτιστεί κάποιος στο όνομα του Πατέρα σημαίνει να αναγνωρίσει τη θέση και την εξουσία του Ιεχωβά ως Θεού, Δημιουργού και Παγκόσμιου Κυρίαρχου. (Γένεσις 17:1· 2 Βασιλέων 19:15· Αποκάλυψις 4:11) Το βάφτισμα στο όνομα του Γιου απαιτεί να αναγνωρίσει κανείς τη θέση και την εξουσία του Χριστού ως εξυψωμένου πνευματικού πλάσματος, Μεσσιανικού Βασιλιά και εκείνου μέσω του οποίου ο Θεός έχει προμηθεύσει το «αντίλυτρον». (1 Τιμόθεον 2:5, 6· Δανιήλ 7:13, 14· Φιλιππησίους 2:9-11) Ένα άτομο το οποίο βαφτίζεται στο όνομα του αγίου πνεύματος αντιλαμβάνεται ότι αυτό είναι η ενεργή δύναμη του Θεού που χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά στη δημιουργία, για να εμπνεύσει τους Βιβλικούς συγγραφείς, καθώς και με άλλους τρόπους. (Γένεσις 1:2, ΜΝΚ· 2 Πέτρου 1:21) Φυσικά, υπάρχουν πολλά ακόμα πράγματα που πρέπει να μάθει κανείς σχετικά με τον Θεό, τον Χριστό και το άγιο πνεύμα.

15. Γιατί πρέπει ένα άτομο να ασκήσει πίστη πριν βαφτιστεί;

¹⁵ Πριν από το βάφτισμα, το άτομο πρέπει να ασκήσει πίστη βασισμένη σε ακριβή γνώση. «Χωρίς . . . πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις εις [τον Ιεχωβά]». (Εβραίους 11:6) Ένα άτομο που ασκεί πίστη στον Θεό, στον Χριστό και στο θείο σκοπό θα θέλει να είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά, να ζει σε αρμονία με το Λόγο του Θεού και να έχει ουσιαστική συμμετοχή στο κήρυγμα των καλών νέων. Θα μιλάει για τη δόξα της βασιλείας του Ιεχωβά.—Ψαλμός 145:10-13· Ματθαίος 24:14.

16. Τι είναι η μετάνοια, και πώς σχετίζεται με το Χριστιανικό βάφτισμα;

¹⁶ Η μετάνοια είναι μια ακόμα προϋπόθεση για το βάφτισμα. Μετανοώ σημαίνει «αλλάζω γνώμη σε σχέση με παρελθούσα (ή προτιθέμενη) πράξη ή διαγωγή λόγω μεταμέλειας ή δυσαρέσκειας γι’ αυτήν» ή «μεταμελούμαι, νιώθω συντριβή ή τύψεις για κάτι που έκανα ή που παρέλειψα να κάνω». Οι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα έπρεπε να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους εναντίον του Ιησού Χριστού. (Πράξεις 3:11-26) Μερικοί πιστοί στην Κόρινθο μετανόησαν για αμαρτήματα όπως η πορνεία, η ειδωλολατρία, η μοιχεία, η ομοφυλοφιλία, η κλοπή, η πλεονεξία, η μέθη, η ύβρη και η αρπαγή. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ‘απελούσθησαν’ με το αίμα του Ιησού, ‘ηγιάσθησαν’ ως άτομα ξεχωρισμένα για την υπηρεσία του Ιεχωβά και ‘εδικαιώθησαν [ανακηρύχθηκαν δίκαιοι, ΜΝΚ]’ στο όνομα του Ιησού Χριστού και με το πνεύμα του Θεού. (1 Κορινθίους 6:9-11) Η μετάνοια, λοιπόν, είναι ένα βήμα προς την απόκτηση καλής συνείδησης και θεόδοτης ελευθερίας από τη βασανιστική ενοχή λόγω αμαρτίας.—1 Πέτρου 3:21.

17. Τι σημαίνει η μεταστροφή, και τι απαιτεί αυτή από κάποιον που σκοπεύει να βαφτιστεί;

¹⁷ Η μεταστροφή είναι κάτι που επίσης πρέπει να γίνει πριν μπορέσει ένα άτομο να βαφτιστεί ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Η μεταστροφή ενός μετανοημένου ατόμου συμβαίνει αφού αυτό απορρίψει την εσφαλμένη του πορεία και αποφασίσει να κάνει αυτό που είναι σωστό. Τα εβραϊκά και ελληνικά ρήματα που σχετίζονται με τη μεταστροφή σημαίνουν «υποστρέφω, στρέφω ή επιστρέφω». Όταν χρησιμοποιείται με καλή πνευματική έννοια, αυτή αναφέρεται σε επιστροφή στον Θεό από μια εσφαλμένη πορεία. (1 Βασιλέων 8:33, 34) Η μεταστροφή απαιτεί «έργα άξια της μετανοίας», δηλαδή, να κάνουμε ό,τι προστάζει ο Θεός, να εγκαταλείψουμε την ψεύτικη θρησκεία και να κατευθύνουμε την καρδιά μας χωρίς παρέκκλιση στον Ιεχωβά για να υπηρετούμε μόνο αυτόν. (Πράξεις 26:20· Δευτερονόμιον 30:2, 8, 10· 1 Σαμουήλ 7:3) Για να γίνει αυτό χρειάζεται ‘νέα καρδιά και νέο πνεύμα’, αλλαγή στον τρόπο σκέψης, στη διάθεση και στο σκοπό της ζωής. (Ιεζεκιήλ 18:31) ‘Ο νέος άνθρωπος [Η νέα προσωπικότητα, ΜΝΚ]’ που προκύπτει αντικαθιστά τα ασεβή χαρακτηριστικά με θεοειδείς ιδιότητες. (Κολοσσαείς 3:5-14) Ναι, η αληθινή μετάνοια κάνει κάποιον να ‘μεταστραφεί’ πραγματικά.—Πράξεις 3:19, ΜΝΚ.

18. Γιατί πρέπει να κάνουμε αφιέρωση στον Θεό μέσω προσευχής, και ποια είναι η σημασία αυτού του βήματος;

¹⁸ Η αφιέρωση στον Θεό μέσω προσευχής πρέπει να προηγηθεί από το βάφτισμα. (Παράβαλε Λουκάς 3:21, 22.) Αφιέρωση σημαίνει αποχωρισμός για κάποιον ιερό σκοπό. Τόσο σημαντικό είναι αυτό το βήμα, ώστε θα πρέπει να εκφράσουμε με προσευχή στον Θεό την απόφασή μας να του δίνουμε αποκλειστική αφοσίωση και να τον υπηρετούμε για πάντα. (Δευτερονόμιον 5:8, 9, ΜΝΚ· 1 Χρονικών 29:10-13) Φυσικά, η αφιέρωσή μας δεν είναι σε κάποιο έργο αλλά στον ίδιο τον Θεό. Αυτό το σημείο διασαφηνίστηκε στην κηδεία του πρώτου πρόεδρου της Εταιρίας Σκοπιά, του Κάρολου Τέιζ Ρώσσελ. Σε εκείνη την περίπτωση, το 1916, ο γραμματέας-ταμίας της Εταιρίας, ο Γ. Ε. Βαν Άμπουργκ, είπε: «Το μεγάλο αυτό παγκόσμιο έργο δεν είναι έργο ενός ατόμου. Είναι πολύ μεγάλο για να είναι έργο ενός ατόμου. Είναι έργο του Θεού και είναι αναλλοίωτο. Ο Θεός χρησιμοποίησε πολλούς δούλους του στο παρελθόν και, αναμφίβολα, θα χρησιμοποιήσει πολλούς και στο μέλλον. Η καθιέρωσή [αφιέρωσή] μας δεν έγινε σε κάποιον άνθρωπο, ή στο έργο ενός ανθρώπου, αλλά στην επιτέλεση του θελήματος του Θεού, με τον τρόπο που Εκείνος θα μας το αποκαλύψει μέσα από το Λόγο Του και τη θεόσταλτη ηγεσία. Ο Θεός βρίσκεται ακόμη στο πηδάλιο». Όμως, τι άλλο πρέπει να γίνει όσον αφορά την αφιέρωση στον Θεό;

19. (α) Πώς δίνει κάποιος δημόσια απόδειξη της αφιέρωσής του στον Ιεχωβά; (β) Ποιου πράγματος είναι σύμβολο το βάφτισμα στο νερό;

¹⁹ Όταν ένα άτομο βαφτίζεται παρέχει δημόσια απόδειξη της αφιέρωσής του στον Ιεχωβά. Το βάφτισμα είναι ένα σύμβολο που δείχνει ότι το άτομο το οποίο βυθίζεται στο νερό έχει κάνει μια άνευ όρων αφιέρωση στον Ιεχωβά Θεό μέσω του Ιησού Χριστού. (Παράβαλε Ματθαίος 16:24.) Όταν ένας υποψήφιος για βάφτισμα «θάβεται» κάτω από το νερό και κατόπιν ανασύρεται, πεθαίνει με συμβολικό τρόπο ως προς την προηγούμενη πορεία της ζωής του και ανασταίνεται σε έναν καινούριο τρόπο ζωής, για να κάνει στο εξής το θέλημα του Θεού ανεπιφύλακτα. (Παράβαλε Ρωμαίους 6:4-6.) Όταν βαφτίστηκε ο Ιησούς, παρουσίασε τον εαυτό του στον ουράνιο Πατέρα του ανεπιφύλακτα. (Ματθαίος 3:13-17) Και οι Γραφές δείχνουν επανειλημμένα ότι οι πιστοί που έχουν τα προσόντα βαφτίζονται. (Πράξεις 8:13· 16:27-34· 18:8) Για να γίνει κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά σήμερα, συνεπώς, πρέπει να είναι ένας πιστός ο οποίος πραγματικά ασκεί πίστη και βαφτίζεται.—Παράβαλε Πράξεις 8:26-36, 38, 39.

Μένετε Σταθεροί!

20. Ποια είναι μερικά Βιβλικά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι θα ευλογηθούμε επειδή παίρνουμε θέση υπέρ της θεόδοτης ελευθερίας ως βαφτισμένοι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

²⁰ Αν έχετε πάρει σταθερή θέση υπέρ της θεόδοτης ελευθερίας με το να γίνετε βαφτισμένος Μάρτυρας του Ιεχωβά, αυτός θα σας ευλογήσει όπως έχει ευλογήσει τους δούλους του στο παρελθόν. Για παράδειγμα, ο Ιεχωβά ευλόγησε τον ηλικιωμένο Αβραάμ και τη Σάρρα με το να τους δώσει ένα θεοφοβούμενο γιο, τον Ισαάκ. Με πίστη ο προφήτης Μωυσής επέλεξε να κακουχείται με το λαό του Θεού ‘παρά να έχη πρόσκαιρον απόλαυσιν αμαρτίας, κρίνας τον ονειδισμόν υπέρ του [να είναι αρχαίος τύπος τού] Χριστού [ή του Χρισμένου τού Θεού] μεγαλήτερον πλούτον παρά τους εν Αιγύπτω θησαυρούς’. (Εβραίους 11:24-26) Ο Μωυσής είχε το προνόμιο να χρησιμοποιηθεί από τον Ιεχωβά για να οδηγήσει τους Ισραηλίτες έξω από την αιγυπτιακή δουλεία. Επιπλέον, επειδή υπηρέτησε πιστά τον Θεό, θα αναστηθεί και θα υπηρετήσει ως ένας από τους «άρχοντας επί πάσαν την γην» υπό τον Μεγαλύτερο Μωυσή, τον Ιησού Χριστό.—Ψαλμός 45:16· Δευτερονόμιον 18:17-19.

21. Ποια ενθαρρυντικά παραδείγματα δίνονται σχετικά με θεοσεβείς γυναίκες των αρχαίων χρόνων;

²¹ Οι αφιερωμένοι Χριστιανοί σήμερα μπορούν επίσης να ενθαρρυνθούν με το να συλλογίζονται γυναίκες που έγιναν πραγματικά ελεύθερες και χαρούμενες. Μια απ’ αυτές ήταν η Μωαβίτισσα Ρουθ, η οποία δοκίμασε τόσο τον πόνο της χηρείας όσο και τη χαρά της θεόδοτης ελευθερίας από την ψεύτικη θρησκεία. Εγκατέλειψε το λαό της και τους θεούς της και προσκολλήθηκε στη χήρα πεθερά της, τη Ναομί. «Όπου αν συ υπάγης, και εγώ θέλω υπάγει», είπε η Ρουθ, «και όπου αν συ παραμείνης, και εγώ θέλω παραμείνει· ο λαός σου, λαός μου, και ο Θεός σου, Θεός μου». (Ρουθ 1:16) Η Ρουθ, ως σύζυγος του Βοόζ, έγινε μητέρα του παππού τού Δαβίδ, του Ωβήδ. (Ρουθ 4:13-17) Μάλιστα, ο Ιεχωβά έδωσε σε αυτή την ταπεινή μη Ισραηλίτισσα ‘πλήρη μισθό’ επιτρέποντάς της να γίνει πρόγονος του Ιησού, του Μεσσία! (Ρουθ 2:12) Πόσο θα χαρεί η Ρουθ όταν αναστηθεί και μάθει ότι είχε αυτό το προνόμιο! Παρόμοια χαρά θα γεμίσει ασφαλώς την καρδιά της αναστημένης πρώην πόρνης Ραάβ, η οποία ελευθερώθηκε από την ανηθικότητα και την ψεύτικη θρησκεία, καθώς και της Βηθ-σαβεέ η οποία έσφαλε αλλά μετανόησε, επειδή κι αυτές θα μάθουν ότι ο Ιεχωβά επέτρεψε να γίνουν πρόγονοι του Ιησού Χριστού.—Ματθαίος 1:1-6, 16.

22. Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

²² Η συζήτηση σχετικά με αυτούς που έλαβαν θεόδοτη ελευθερία θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ. Για παράδειγμα, σε αυτούς περιλαμβάνονται οι άντρες και οι γυναίκες πίστης που αναφέρονται στο 11ο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής. Αυτοί υπέφεραν θλίψεις και κακουχίες, ‘και ο κόσμος δεν ήταν άξιος γι’ αυτούς’. Προσθέστε σε αυτούς και τους όσιους ακολούθους του Χριστού του πρώτου αιώνα και άλλους πιστούς ανθρώπους οι οποίοι έζησαν από τότε και μετά, περιλαμβανομένων και των εκατομμυρίων που υπηρετούν τώρα τον Ιεχωβά ως Μάρτυρές του. Όπως θα δούμε στη συνέχεια, αν έχετε πάρει θέση μαζί τους υπέρ της θεόδοτης ελευθερίας, έχετε πολλούς λόγους για χαρά.

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Ποια ελπίδα έδωσε ο Θεός όταν χάθηκε η θεόδοτη ελευθερία;

◻ Από ποιο «ζυγόν δουλείας» ελευθέρωσε ο Χριστός τους ακολούθους του;

◻ Ποια βήματα προηγούνται από το βάφτισμα κάποιου ως Μάρτυρα του Ιεχωβά;

◻ Ποια Γραφικά παραδείγματα αποδεικνύουν ότι θα ευλογηθούμε επειδή παίρνουμε θέση υπέρ της θεόδοτης ελευθερίας;

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Γνωρίζετε ποια βήματα προηγούνται από το βάφτισμα κάποιου ως Μάρτυρα του Ιεχωβά;