Συνάγονται ‘τα Επιθυμητά Πράγματα’ στην Πολωνία

Η ΠΟΛΩΝΙΑ λέγεται ότι είναι Καθολική χώρα. Σύμφωνα με επίσημες στατιστικές, το 93 τοις εκατό του πληθυσμού ανήκει στην Καθολική Εκκλησία. Ωστόσο, οι πρόσφατες πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές που συμβαίνουν εκεί είχαν αξιοσημείωτη επίδραση στους ανθρώπους και στη θρησκευτική τους ζωή. Διάφορες έρευνες δείχνουν ότι μόνο το 50 περίπου τοις εκατό απ’ αυτούς που ρωτήθηκαν θεωρούν ότι είναι ενεργοί Καθολικοί.

Το Μάιο του 1989, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έλαβαν νομική αναγνώριση ως θρησκευτική οργάνωση στην Πολωνία. Από τότε, σχεδόν 11.000 καινούρια άτομα έχουν ενωθεί με τις τάξεις τους ως ευαγγελιζόμενοι των καλών νέων της Βασιλείας. Τώρα πάνω από 106.000 ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας είναι συνταυτισμένοι με 1.300 και πλέον εκκλησίες, και 200.422 άτομα παρακολούθησαν τον εορτασμό της Ανάμνησης του θανάτου του Χριστού το 1991. Έτσι, η προειπωμένη σύναξη ‘των επιθυμητών πραγμάτων από τα έθνη’ λαβαίνει χώρα στην Πολωνία. (Αγγαίος 2:7, ΜΝΚ) Πρόσφατα, διεξάχθηκαν στην Πολωνία διεθνείς συνελεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά οι οποίες αποτέλεσαν θέμα της επικαιρότητας. Αλλά μια ματιά σε μερικές από τις πιο μικρές κωμοπόλεις της χώρας θα μας δείξει ιδιαίτερα πώς προχωράει το έργο σύναξης σ’ αυτή τη χώρα.

Οι Σκαπανείς Ανοίγουν το Δρόμο

Το Στουμ είναι μια κωμόπολη 10.000 περίπου κατοίκων, η οποία βρίσκεται κοντά στο σημείο όπου ο ποταμός Βιστούλας εκβάλλει στη Βαλτική Θάλασσα. Αυτή η κωμόπολη θεωρούνταν επί μεγάλο χρονικό διάστημα δύσκολος τομέας όσον αφορά το έργο κηρύγματος. Το 1987 υπήρχαν μόνο οχτώ ευαγγελιζόμενοι στην περιοχή. Ωστόσο, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν όταν έφτασαν σκαπανείς, δηλαδή ολοχρόνιοι διαγγελείς της Βασιλείας. Στην πέμπτη συνάθροιση, η οποία διεξάχθηκε σε μια αίθουσα κινηματογράφου, 100 ενδιαφερόμενα άτομα ήταν παρόντα! Έπειτα από δυο χρόνια επιμελούς προσπάθειας σχηματίστηκε μια εκκλησία. Τώρα οι 90 ευαγγελιζόμενοι έχουν τη δική τους Αίθουσα Βασιλείας, και 150 άτομα παρακολουθούν τις συναθροίσεις τους τακτικά.

Όπως αναμενόταν, σύντομα άρχισε εναντίωση από μέρους της Καθολικής Εκκλησίας. Μια «ειδικευμένη» καλόγρια έκανε μερικές δυσφημιστικές ομιλίες για τους Μάρτυρες, κατηγορώντας τους ότι διδάσκουν ψεύτικες διδασκαλίες. Αλλά όπως συμβαίνει πολύ συχνά, αυτό στράφηκε εναντίον τους. Οι διαλέξεις της απλώς έκαναν τους ανθρώπους να θέλουν να εξακριβώσουν τα γεγονότα. Πολλοί απ’ αυτούς γνώρισαν την αλήθεια και τώρα είναι τακτικοί σκαπανείς! Αυτοί λένε: ‘Καθώς γνωρίζαμε την αλήθεια, πιστεύαμε ότι όποιος θέλει να είναι Μάρτυρας έπρεπε να είναι όπως ο δάσκαλός του, πράγμα που σήμαινε ότι έπρεπε να γίνει σκαπανέας’. Έτσι το σκαπανικό πνεύμα διαποτίζει όλη την εκκλησία.

Ως αποτέλεσμα, διεξάγονται 180 περίπου οικιακές Γραφικές μελέτες σ’ αυτή την περιοχή. Μέσω του βιβλίου Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη, μερικοί έμαθαν ακόμη και να διαβάζουν. Ταυτόχρονα, γνώρισαν την αλήθεια. Τακτικές δεκάλεπτες Γραφικές μελέτες διεξάγονται μ’ έναν όμιλο που αποτελείται από κρατούμενους της τοπικής φυλακής όταν εκείνοι βγαίνουν για να καθαρίσουν τους δρόμους. Κάποιος από αυτούς υπερασπίστηκε μια Μάρτυρα όταν μια περαστική άρχισε να τη βρίζει. Αυτός έτρεξε προς το μέρος της αδελφής, πήρε το βιβλίο Ζείτε για Πάντα από τα χέρια της, το σήκωσε ψηλά και ρώτησε τη γυναίκα που έβριζε: «Ξέρεις να διαβάζεις; Τι γράφει εδώ; Μπορείτε να ζείτε για πάντα στον Παράδεισο στη γη! Έχεις ξανακούσει κάτι τέτοιο; Γιατί προσβάλλεις τον Θεό και τους λάτρεις του;»

Το Θέμα Συζήτησης της Πόλης

Η Κρουσβίτσα, η άλλοτε θρυλική πρωτεύουσα της Πολωνίας, είναι ένα Καθολικό οχυρό. Ακόμη και μέχρι τα μέσα του 1990, υπήρχαν πολύ λίγοι Μάρτυρες ανάμεσα στους 9.300 κατοίκους της. Αλλά η πλούσια ευλογία του Ιεχωβά συνόδευε τις προσπάθειες των διαγγελέων της Βασιλείας.

Παρατηρώντας την υποκρισία των πνευματικών τους ηγετών, όλο και περισσότεροι άνθρωποι—ιδιαίτερα νέοι—στράφηκαν στους Μάρτυρες για απαντήσεις. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, άρχισαν 20 οικιακές Γραφικές μελέτες. Ο ενοριακός ιερέας έκανε μερικές εμπαθείς ομιλίες για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά αυτό δεν αποθάρρυνε τους ειλικρινείς ανθρώπους από το να παρακολουθούν τις συναθροίσεις τους. Οι Μάρτυρες έγιναν το κύριο θέμα συζήτησης στα καταστήματα και στα πάρκα, ακόμη και στην εκκλησία. Μισό χρόνο αργότερα, σχηματίστηκαν δυο μεγάλοι όμιλοι μελέτης βιβλίου. Τώρα, η Κρουσβίτσα έχει μια πολύ δραστήρια εκκλησία με 35 περίπου λάτρεις του Ιεχωβά. Διεξάγουν 75 οικιακές Γραφικές μελέτες και συγκεντρώνουν με δραστήριο τρόπο ‘τα επιθυμητά πράγματα’ που κάποτε τα κρατούσε αιχμάλωτα η ψεύτικη θρησκεία.

Μεταξύ αυτών ήταν ο 23χρονος Μπόγκνταν, μέλος μιας αφοσιωμένης Καθολικής οικογένειας. Αυτός θυμάται: «Έπινα, κάπνιζα και ζούσα ανήθικη ζωή. Ήμουν γνωστός ως πανκ και αναρχικός, αλλά κανένας δεν φαινόταν να νοιάζεται. Όμως, όταν άρχισα να μελετώ την Αγία Γραφή, η μητέρα μου απείλησε ότι θα πάρει δηλητήριο. Επειδή δεν μπορούσα να αντέξω την πίεση, διέκοψα κάθε επαφή με τους Μάρτυρες. Αργότερα, με τη στοργική βοήθεια που μου έδωσαν ειδικοί σκαπανείς, μπόρεσα να ελευθερωθώ απ’ όλες τις κακές συνήθειες. Αφού βαφτίστηκα στη Συνέλευση Περιφερείας του 1991, ‘Άνθρωποι που Αγαπούν την Ελευθερία’, διάλεξα την ολοχρόνια διακονία ως το στόχο μου στη ζωή και από τότε και στο εξής κάνω βοηθητικό σκαπανικό».

Ο 21χρονος Σλάβομιρ είχε εμπλακεί στον πνευματισμό και στο Σατανισμό, πράγματα τα οποία απέρριψε μόλις είδε ότι η Αγία Γραφή καταδικάζει αυτές τις συνήθειες. «Αλλά ο Σατανάς επέμενε», λέει. «Μια νύχτα άρχισε να παίζει το πικ απ χωρίς να το έχει ανοίξει κανείς, και άκουσα σατανική μουσική, αν και είχα πετάξει από το σπίτι οτιδήποτε σχετιζόταν με τη λατρεία του Διαβόλου. Προσευχήθηκα στον Ιεχωβά, και με βοήθησε να ξαναβρώ την πνευματική μου ισορροπία. Ένας ψυχίατρος, τον οποίο συμβουλευόμουν με την παρακίνηση των γονέων μου, διέκρινε ριζική βελτίωση στην κατάστασή μου και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήμουν υγιής. Έγραψε στο αρχείο μου: ‘Θεραπεύτηκε από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά’».

Αντιστέκονται στο Πνεύμα του Κόσμου

Νοτιοδυτικά της Κρουσβίτσα είναι η Σρόντα Σλόνσκα. ‘Τα επιθυμητά πράγματα’ κάνουν την εμφάνισή τους και σ’ αυτή τη μικρή κωμόπολη των 9.000 κατοίκων. Πριν από τέσσερα χρόνια, ζούσε εκεί μόνο μια πνευματική μας αδελφή. Τώρα, όμως, ο αριθμός των ευαγγελιζομένων της Βασιλείας έχει φτάσει τους 47. Πολλοί απ’ αυτούς που τώρα είναι Μάρτυρες ήταν κάποτε παγιδευμένοι στον πνευματισμό, στη χρήση ναρκωτικών και στην ανηθικότητα. Πιστεύουν ότι αυτό οφειλόταν κατά μεγάλο μέρος στο πνευματικό κενό που υπάρχει στην εκκλησία που το μόνο το οποίο μπορεί να κάνει είναι να καταδικάζει τους ανθρώπους πνευματικά, όχι να τους βοηθάει. Οι Μάρτυρες προσφέρουν στους ανθρώπους πραγματική ανακούφιση.

Οι νεαροί στην εκκλησία έχουν κάνει το σχολείο προσωπικό τους τομέα για το έργο κηρύγματος. «Οι συμμαθήτριές μου συχνά μου λένε: ‘Πάνε χαμένα τα νιάτα σου’», αναφέρει η 18χρονη Κάζια. «Αλλά έχω γλιτώσει από πολλά προβλήματα, και η ζωή μου έχει αποκτήσει νόημα. Διεξάγω αρκετές Γραφικές μελέτες στο σχολείο και δεν παραμελώ ούτε τη σχολική μου εργασία ούτε την προσωπική μου μελέτη. Οι κοπέλες που λένε ότι ‘πάνε χαμένα τα νιάτα μου’ είναι κιόλας μητέρες, αντιμετωπίζοντας τεράστια προβλήματα».

Οι εκδόσεις της Σκοπιάς έχουν γίνει πολύ δημοφιλείς στα τοπικά σχολεία. Για παράδειγμα, μια καθηγήτρια της πολωνικής γλώσσας είπε στους μαθητές της να ακολουθούν την απλή γλώσσα του περιοδικού μας Ξύπνα! ως υπόδειγμα για να γράφουν τις εκθέσεις τους. Η Εύα, η οποία είναι βοηθητική σκαπάνισσα, βρίσκει το ειδικό βιβλιάριο Το Σχολείο και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πολύ χρήσιμο. «Εκτιμώ πραγματικά αυτή την έκδοση. Οι καθηγητές μου είναι καλά εξοικειωμένοι μ’ αυτή. Δεν αντιμετώπισα ποτέ κανένα πρόβλημα στο να πάρω άδεια για να εξαιρεθώ από τα μαθήματα ώστε να παρακολουθήσω μεγάλες συνελεύσεις». Τέτοια θαυμάσια στάση από μέρους των νεαρών κάνει την καρδιά του Ιεχωβά να ευφραίνεται.—Παροιμίαι 27:11.

Πωρωμένοι Κατάδικοι Άλλαξαν

Ανατολικά της Σρόντα Σλόνσκα είναι το Στρέλτσε Οπόλσκιε όπου υπάρχουν δυο φυλακές. Η μια είναι φυλακή υψίστης ασφαλείας για παραβάτες που δεν επιδέχονται αναμόρφωση. Οι Μάρτυρες επισκέπτονται τακτικά αυτές τις δυο φυλακές για να φέρουν την αλήθεια στους φυλακισμένους, πολλοί από τους οποίους ήταν επίσης αιχμάλωτοι της Βαβυλώνας της Μεγάλης, της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας.—Αποκάλυψις 18:1-5.

Οι Μάρτυρες μελετούν την Αγία Γραφή με μεμονωμένους κρατούμενους, αλλά και με μικρές ομάδες φυλακισμένων, μερικοί από τους οποίους έχουν βαφτιστεί. Μολονότι πρέπει να εκτίσουν τις ποινές τους, κηρύττουν δραστήρια τα καλά νέα σε άλλους κρατούμενους. Ένας φυλακισμένος που ετοιμαζόταν να βαφτιστεί έκανε τόσο αξιοσημείωτες αλλαγές ώστε οι αρχές της φυλακής τού επέτρεψαν να πηγαίνει στο σπίτι του μια φορά την εβδομάδα. Άλλοι έχουν γράψει γράμματα στις οικογένειές τους εκφράζοντας την απόφασή τους να φύγουν από τη φυλακή, όχι ως εγκληματίες, αλλά ως Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Ο διευθυντής μιας από τις φυλακές παραπονέθηκε ότι συνήθιζαν να έρχονται Καθολικοί ιερείς, αλλά δεν κατάφεραν τίποτε. Ρώτησε τους Μάρτυρες: «Τι σας κάνει ικανούς να αλλάζετε και να αναμορφώνετε αυτούς τους ανθρώπους;» Το γράμμα κάποιου φυλακισμένου προς την οικογένειά του απαντάει: «Εδώ στη φυλακή, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μού μίλησαν για τη θαυμάσια υπόσχεση του Θεού σχετικά με τη νέα κυβέρνηση, τη Βασιλεία του Ιεχωβά, η οποία πρόκειται σύντομα να κυβερνήσει όλη τη γη. Εδώ είχα το χρόνο να αναλύσω τον προηγούμενο τρόπο της ζωής μου στο φως της Αγίας Γραφής. Αφού έβγαλα πικρά συμπεράσματα, με έχει καταλάβει η ισχυρή επιθυμία να γίνω ελεύθερος άνθρωπος και να γίνω υπήκοος της Βασιλείας του Θεού. Σήμερα είμαι βαφτισμένος Μάρτυρας του Ιεχωβά».

Στην άλλη φυλακή, πολλοί εκτίουν 25ετείς ποινές για φόνο. Διεξάγεται μια τακτική Γραφική μελέτη με 12 άντρες. Ένας απ’ αυτούς αφιέρωσε τη ζωή του στον Ιεχωβά και βαφτίστηκε, και άλλοι σχεδιάζουν να κάνουν αυτά τα βήματα. Εκτιμώντας τα καλά αποτελέσματα των εκπαιδευτικών μεθόδων που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, ο διευθυντής της φυλακής είπε: «Δεν έχω 12 κατάδικους. Έχω 600. Σας παρακαλώ βοηθήστε με να τους αναμορφώσουμε. Θα σας εφοδιάσω με ό,τι χρειάζεστε, αλλά παρακαλώ ετοιμάστε το πρόγραμμα. Φροντίστε γι’ αυτούς!»

Αυτό ακριβώς έκαναν οι αδελφοί. Παρουσίασαν ένα Γραφικό πρόγραμμα που ασχολούνταν με το σκοπό της ζωής, την ελπίδα για το μέλλον και τη σπουδαιότητα του να σταματήσει κανείς τις εσφαλμένες συνήθειες. Επίσης, αφηγήθηκαν τις εμπειρίες ενός πρώην φυλακισμένου ο οποίος έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά και με τον καιρό διορίστηκε πρεσβύτερος σε μια εκκλησία. Οι Μάρτυρες ανέφεραν επίσης τα κύρια σημεία από τη ζωή ενός κλέφτη διαμαντιών και ενός χρήστη ναρκωτικών οι οποίοι γνώρισαν την αλήθεια.a Οι 20 φυλακισμένοι που ήταν παρόντες βρήκαν το πρόγραμμα πάρα πολύ ενδιαφέρον και έκαναν πολλές ερωτήσεις, μάλιστα μερικοί ζήτησαν να κάνουν Γραφική μελέτη.

Η Πίστη και η Υπομονή Δοκιμάστηκαν

Το Λουμπάτσοφ είναι μια μικρή κωμόπολη με 12.000 κατοίκους κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία. Το ευαγγελιστικό έργο εκεί έλαβε ώθηση το 1988 όταν μετακόμισαν σκαπανείς για να βοηθήσουν τους 12 τοπικούς ευαγγελιζομένους. Τώρα υπάρχουν 72 δραστήριοι ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας, και 150 άτομα παρακολούθησαν τον εορτασμό της Ανάμνησης του 1991 στη νεόχτιστη Αίθουσα Βασιλείας.

Τον Ιούνιο του 1991, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ επισκέφτηκε το Λουμπάτσοφ. Αλλά αυτό δεν κατάφερε να ενισχύσει τη γνήσια πίστη ανάμεσα στους ανθρώπους. Πολλοί απ’ αυτούς προβληματίζονται από αμφιβολίες και ερωτήσεις σχετικά με το σκοπό της ζωής και την ελπίδα για το μέλλον. Όταν δεν μπορούν να βρουν ικανοποιητικές απαντήσεις από τον κλήρο, στρέφονται στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αν και οι άνθρωποι στην αρχή μπορεί να αισθάνονται τύψεις συνείδησης επειδή εγκαταλείπουν τη θρησκεία τους, η Γραφική αλήθεια που μαθαίνουν τους βοηθάει να διακρίνουν ότι πήραν τη σωστή απόφαση.

Χαρακτηριστική είναι η εμπειρία της Ονοράτα, η οποία είναι τώρα τακτική σκαπάνισσα. Πριν από ένα χρόνο περίπου, ρώτησε τον ιερέα στην εξομολόγηση ποιο είναι το όνομα του Θεού. «Ο Θεός είναι αγάπη—αυτό είναι το πιο όμορφο όνομά του», απάντησε ο ιερέας. Ύστερα από λίγο εκείνος πρόσθεσε: «Είσαι σαν ένας κουβάς με κρυστάλλινο, καθαρό νερό στο οποίο κάποιος έριξε μελάνι. Τα αποτελέσματα είναι αμετάκλητα». Έτσι πήρε την απάντησή της. «Τότε αποφάσισα ότι θα γινόμουν Μάρτυρας του Ιεχωβά», λέει η Ονοράτα. «Και αυτό επίσης είναι αμετάκλητο».

Σχεδόν όλοι όσοι γνώρισαν την αλήθεια στο Λουμπάτσοφ χρειάστηκε να υπομείνουν ισχυρή, ακόμη και φανατική, εναντίωση. Αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να ασπαστούν τη Γραφική αλήθεια και να λάβουν τη θέση τους για τον Ιεχωβά.

Η Ελζμπιέτα αναφέρει: «Στην αρχή οι γονείς μου με χτύπησαν στο σπίτι. Κατόπιν, η οικογένειά μου εισέβαλε στην Αίθουσα Βασιλείας. . . . Με πήραν στο σπίτι και άρχισαν να ‘απονέμουν δικαιοσύνη’ μ’ ένα ραβδί γεμάτο κόμπους. Με χτύπησαν από την κορυφή μέχρι τα νύχια απλώς και μόνο επειδή συναναστρεφόμουν με τους Μάρτυρες. Με χτύπησαν τόσο βάναυσα ώστε χρειάστηκα επείγουσα ιατρική περίθαλψη και με έστειλαν στο νοσοκομείο. Ο Ιεχωβά με βοήθησε, και ανέρρωσα. Η οικογένειά μου με έδιωξε. Όταν το ανέφερα αυτό στον ιερέα, εκείνος με υποτίμησε λέγοντας: ‘Ήρθες να παραπονεθείς μόνο και μόνο για μερικά χαστούκια;’»

Μια άλλη αδελφή θυμάται: «Κάθε χρόνο πήγαινα στην Τσεστόχοβα για να περπατήσω γονατιστή την Οδό του Σταυρού, πράγμα που θεωρούσα καθήκον κάθε ειλικρινούς Καθολικού. Ακόμη έχω ουλές στα γόνατά μου». Στα 18 γνώρισε την αλήθεια και είπε στον ιερέα και στην οικογένειά της ότι δεν θα επέστρεφε ξανά στην εκκλησία. Την χτύπησαν πάρα πολύ—«τόσο άσχημα που έπαθα εγκεφαλική διάσειση», αναφέρει. «Αλλά στο νοσοκομείο ανέρρωσα αρκετά ώστε να παρακολουθήσω τη Συνέλευση Περιφερείας ‘Άνθρωποι που Αγαπούν την Ελευθερία’. Έκλαψα από χαρά όταν είδα αληθινή ενότητα και αγάπη ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν είχαν φανατισμό—πράγματα που δεν είδα ποτέ στην Τσεστόχοβα. Πόσο ευτυχισμένη είμαι που δοκίμασα την αγαθότητα του Ιεχωβά και έμαθα να τον εμπιστεύομαι». Ο Ιεχωβά ενισχύει και στηρίζει εκείνους που επιρρίπτουν τα φορτία τους σ’ αυτόν.—Ψαλμός 55:22.

Πολλοί αιχμάλωτοι της Βαβυλώνας της Μεγάλης δίνουν τώρα προσοχή στην πρόσκληση να ‘εξέλθουν εξ αυτής’ σ’ αυτή την Καθολική χώρα, όπως κάνουν και αλλού. Αν είναι θέλημα του Ιεχωβά, ο άφοβος λαός του θα συνεχίσει να συνάγει ακόμα περισσότερα από ‘τα επιθυμητά πράγματα’ που είναι διασκορπισμένα σε όλη την Πολωνία. Σίγουρα, πολλοί ακόμη θα ανταποκριθούν στην πρόσκληση: «Ελθέ. Και όστις διψά, ας έλθη, και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής».—Αποκάλυψις 18:4· 22:17.

[Υποσημειώσεις]

[Χάρτης στη σελίδα 24]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΠΟΛΩΝΙΑ

Στουμ

Κρουσβίτσα

Πόζναν

Βαρσοβία

Σρόντα Σλόνσκα

Τσεστόχοβα

Στρέλτσε Οπόλσκιε

Λουμπάτσοφ

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Κηρύττοντας το άγγελμα της Βασιλείας στην Κρουσβίτσα της Πολωνίας