Ανακάλυψη Πραγματικού Πλούτου στο Χονγκ Κονγκ

ΤΟ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ είναι ένα μέρος όπου μπορεί να κερδίσει κανείς πολλά χρήματα σε λίγο χρόνο—αν όλοι οι παράγοντες είναι με το μέρος του. Στα τελευταία 40 χρόνια περίπου, αυτή η βρετανική αποικία έχει μετατραπεί από αδρανές λιμάνι σε υπολογίσιμη οικονομική δύναμη όχι μόνο στη νοτιοανατολική Ασία αλλά επίσης στην παγκόσμια σκηνή των επιχειρήσεων.

Η χαμηλή φορολογία ελκύει τους ξένους επενδυτές και παρέχει κίνητρα για το φιλόπονο εργατικό δυναμικό που βρίσκεται ανάμεσα στους έξι εκατομμύρια κατοίκους του Χονγκ Κονγκ. Η χώρα βρίσκεται επίσης σε πλεονεκτική θέση, καθώς αποτελεί την είσοδο για τη νότια Κίνα και την περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού και ακόμα παραπέρα. Εφόσον έχει σύγχρονα μέσα μεταφοράς και συστήματα επικοινωνίας, καθώς και ένα καλά αναπτυγμένο δίκτυο χονδρικού και λιανικού εμπορίου, το Χονγκ Κονγκ προσαρμόζεται ώστε να ανταποκρίνεται γρήγορα στις απαιτήσεις της διεθνούς αγοράς.

Η οικονομική επιτυχία έχει δώσει στο Χονγκ Κονγκ ένα από τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα στον κόσμο. Ωστόσο, έχει φέρει όλη αυτή η υλική ευημερία ικανοποίηση και διαρκή ευτυχία στους κατοίκους του Χονγκ Κονγκ; Όχι, αλλά μερικοί έχουν ζητήσει και έχουν βρει πλούτη ενός πολύ καλύτερου είδους.

Βρήκαν Πνευματικά Πλούτη

Ανάμεσα σε αυτούς που έχουν βρει ανεκτίμητα πνευματικά πλούτη είναι ο Άλφρεντ, ο οποίος έχει γεννηθεί στο Χονγκ Κονγκ. Αυτός είχε επιτυχημένη σταδιοδρομία ως διευθυντής μιας πολυεθνικής επιχείρησης, η οποία είχε την έδρα της στη Βρετανία. Στόχος του στη ζωή, όπως και πολλών άλλων στο Χονγκ Κονγκ, ήταν να κερδίσει πολλά χρήματα, να αποκτήσει δικό του σπίτι, να τρώει καλά και να ζει μια καλή ζωή. Με τη θέση και με το εισόδημα που είχε φαινόταν ότι τα είχε κατορθώσει όλα αυτά. Αλλά ήταν ευτυχισμένος; «Έμαθα εκ πείρας ότι τα χρήματα έχουν πράγματι τους περιορισμούς τους», θρήνησε ο Άλφρεντ. Ανησυχούσε διαρκώς για το πόσο θα διαρκούσαν οι οικονομίες του αν έχανε τη δουλειά του. Όταν αφιέρωσε περισσότερο χρόνο στη δουλειά του, άρχισαν να αναπτύσσονται οικογενειακά προβλήματα. Η σύζυγός του, η Έμιλι, λυπήθηκε βαθιά όταν ο γιος τους πέθανε ξαφνικά. «Ήθελα να μάθω πού ήταν ώστε να κάνω κάτι για να τον βοηθήσω», είπε. Εφόσον δεν μπορούσε να κάνει τίποτα ήταν πολύ καταθλιμμένη.

Η Τζαστίνα έχασε τον πατέρα της όταν ήταν μικρή. Αλλά καταβάλλοντας μεγάλες προσπάθειες αποφοίτησε από το φημισμένο Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ. Αυτό τη βοήθησε να πιάσει δουλειά σε κρατική υπηρεσία. Στην καντονεζική γλώσσα αυτό ονομάζεται γκαμ φαν γουν, μια χρυσή κούπα ρυζιού—επαγγελματική εξασφάλιση και καλός μισθός. Όμως η Τζαστίνα δεν ήταν ούτε ευτυχισμένη ούτε ικανοποιημένη. Συχνά αναρωτιόταν ποιος ήταν ο σκοπός της ζωής και τι επιφύλασσε το μέλλον. Ο σύζυγός της, ο Φράνσις, ένιωθε επίσης ότι η ζωή δεν είχε σκοπό. Ένιωθε σαν ένα γρανάζι σε μια γιγαντιαία μηχανή, ένα τίποτα, παγιδευμένος σε μια αέναη ρουτίνα.

Κατόπιν υπάρχει ο Ρίκι, ο διευθυντής κάποιας επιχείρησης. Μολονότι έβγαζε πολλά χρήματα, άρχισε να βλέπει μια άλλη πλευρά της ζωής—τον ανηλεή ανταγωνισμό ανάμεσα στους συνεργάτες και τα προβλήματα στο γάμο του. Τα χρήματα δεν μπορούσαν να τον βοηθήσουν να λύσει αυτά τα προβλήματα. Για τη σύζυγό του, τη Γουέντι, η σεβαστή σταδιοδρομία, τα πολλά λεφτά και το να ζει σε μια πολιτικά σταθερή κοινωνία σήμαιναν ασφάλεια. Αλλά πόσο θα διαρκούσε η φαινομενικά ασφαλής ζωή της; Αυτό την ανησυχούσε επειδή η πραγματικότητα του θανάτου την έκανε να αισθάνεται ότι η ζωή της δεν είχε νόημα και σκοπό.

Ο Ντέιβιντ έχει τη δική του ιστορία. Η πανεπιστημιακή του εκπαίδευση του εξασφάλισε καλή δουλειά και οικονομική σιγουριά, αλλά δεν έβρισκε ικανοποίηση. Γιατί; Είχε διαποτιστεί από την εξέλιξη και τη φιλοσοφία, και πίστευε ότι στη ζωή δεν υπήρχε τίποτα άλλο πέρα από την τωρινή ύπαρξη. Ο Ντέιβιντ ένιωθε ότι δεν είχε τίποτα στο οποίο να αποβλέπει, και όλα τα υλικά του πλούτη δεν τον εμπόδιζαν από το να νιώθει αβοήθητος.

Μολονότι αυτά τα άτομα είχαν αρκετά διαφορετικό παρελθόν, είχαν ένα πράγμα κοινό. Όλοι τους είχαν αποκτήσει αυτό που νόμιζαν ότι θα τους έφερνε ευτυχία και ικανοποίηση στη ζωή. Ωστόσο, όταν έφτασαν στο σημείο όπου νόμιζαν ότι τα όνειρά τους θα εκπληρώνονταν, η ζωή τους ήταν άδεια.

Πώς Έγιναν Πλούσιοι ως Προς τον Θεό

Η κατάσταση του Άλφρεντ, της Τζαστίνα και των άλλων που μόλις αναφέρθηκαν έμοιαζε πολύ με εκείνη του πλούσιου άντρα στην παραβολή του Ιησού. Εκείνος ‘θησαύριζε για τον εαυτό του και δεν πλούτιζε ως προς τον Θεό’. (Λουκάς 12:21) Ωστόσο, μας χαροποιεί το γεγονός ότι αυτοί βρήκαν κάτι καλύτερο—μια ζωή γεμάτη αληθινά πλούτη. Εκείνοι που επιθυμούν αληθινή ευτυχία και ικανοποίηση δεν πρέπει να «ελπίζωσιν επί την αδηλότητα του πλούτου [σε αβέβαιο πλούτο, ΜΝΚ], αλλ’ επί τον Θεόν τον ζώντα, όστις δίδει εις ημάς πλουσίως πάντα εις απόλαυσιν». (1 Τιμόθεον 6:17) Ναι, το ότι έφτασαν στο σημείο να γνωρίσουν τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά, και να θέσουν την εμπιστοσύνη τους σε αυτόν άλλαξε τη ζωή του καθενός από αυτούς τους ανθρώπους. Ας δούμε πώς έγιναν όλα αυτά.

Ο Άλφρεντ και η Έμιλι ένιωθαν συντριμμένοι όταν ο γιος τους πέθανε ξαφνικά, και όλα τα υλικά πράγματα που είχαν δεν μπορούσαν να ανακουφίσουν τον πόνο τους. Πήγαιναν στην εκκλησία αλλά εξακολουθούσαν να νιώθουν άδειοι και ανικανοποίητοι. Τότε ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά ήρθε στην πόρτα τους και ρώτησε: «Ποια είναι η ελπίδα του ανθρώπου για το μέλλον;» Ο Άλφρεντ απάντησε σύμφωνα με όσα του είχαν πει στην εκκλησία σχετικά με τον ουρανό και την κόλαση. Εντούτοις, είδε από την Αγία Γραφή ότι οι νεκροί «δεν γνωρίζουσιν ουδέν» και ότι εκείνοι που είναι στη μνήμη του Θεού βρίσκονται στον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους περιμένοντας την ανάσταση. (Εκκλησιαστής 9:5, 10· Ιωάννης 5:28, 29) Αυτό φάνηκε λογικό και δίκαιο στον Άλφρεντ. Τώρα συνειδητοποιούσε ότι ο γιος του δεν υπέφερε κάπου αλλά κοιμόταν στο θάνατο, με την ελπίδα να ενωθεί πιθανόν ξανά με την οικογένειά του μέσω της ανάστασης. Τι παρηγοριά και ανακούφιση! Με τον καιρό ο Άλφρεντ και η σύζυγός του δέχτηκαν να κάνουν μια οικιακή Γραφική μελέτη και άρχισαν να μαθαίνουν πώς να κρατούν γερά τα αληθινά πλούτη που προσφέρει η Αγία Γραφή.

Η Τζαστίνα απογοητεύτηκε όταν διαπίστωσε ότι οι συνεργάτες της δεν ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν και να ενδιαφερθούν για άλλους ανθρώπους. Πιστή Καθολική καθώς ήταν, αναστατώθηκε όταν παρατήρησε ότι ο ιερέας κάπνιζε και χόρευε ακριβώς όπως οι άλλοι άντρες. Κατόπιν ήρθε σε επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και άρχισε να παίρνει ικανοποιητικές Γραφικές απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα. Ο ιερέας δεν της είχε πει τίποτα άλλο παρά την προσωπική του άποψη, και εκείνη δεν είχε ανοίξει την Αγία Γραφή επί 16 χρόνια, παρ’ όλο που εκκλησιαζόταν τακτικά και ήταν δραστήριο μέλος της θρησκευτικής της κοινότητας επί 10 χρόνια.

Καθώς οι Μάρτυρες μελετούσαν την Αγία Γραφή με την Τζαστίνα και το σύζυγό της, τον Φράνσις, εκείνος εντυπωσιάστηκε από την παγκόσμια ενότητα που τους χαρακτήριζε στις πεποιθήσεις και στην πράξη. Ο Φράνσις πείστηκε ότι ο Θεός είναι πραγματικός. Στο κάτω-κάτω, μόνο ένας ζωντανός, αληθινός Θεός μπορεί να ασκήσει τέτοια επιρροή σε μια διεθνή ομάδα ανθρώπων. Πόσο ευτυχισμένο είναι αυτό το αντρόγυνο που έχει βρει πραγματικά πλούτη!

Ο Ρίκι και η Γουέντι ήξεραν ότι έπρεπε να κάνουν κάτι όταν κατάλαβαν ότι σταδιακά βυθίζονταν σε σοβαρά προσωπικά προβλήματα. Εφόσον και οι δυο τους είχαν έρθει σε επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στο παρελθόν, πήραν χωριστά την πρωτοβουλία να τους βρουν ξανά. Καταβάλλοντας ειλικρινή προσπάθεια, ο Ρίκι και η Γουέντι βρήκαν όχι μόνο πρακτικές λύσεις στα προβλήματά τους αλλά επίσης και αληθινά πλούτη σε μια προσωπική σχέση με ‘τον μακάριο Θεό’, τον Ιεχωβά.—1 Τιμόθεον 1:11.

Επίσης, η ζωή του Ντέιβιντ άλλαξε όταν τον επισκέφτηκαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αυτός συμφώνησε να τον επισκεφτούν και πάλι, έχοντας υπόψη του να ξεσκεπάσει τα λάθη τους. Αργότερα, ωστόσο, τα μάτια του άνοιξαν, επειδή άρχισε να βλέπει ότι η Αγία Γραφή είναι ακριβής επιστημονικά, ιστορικά και από άλλες απόψεις. Όλα αυτά βοήθησαν τον Ντέιβιντ να δει την Αγία Γραφή ως ένα βιβλίο αλήθειας που του έδωσε αληθινό σκοπό στη ζωή. Τι χαρωπή και γεμάτη πλούτη μεταμόρφωση για αυτόν!

Βοηθούν Πολλούς Άλλους να Βρουν Πραγματικά Πλούτη

Στο πυκνοκατοικημένο Χονγκ Κονγκ, ο Άλφρεντ, η Έμιλι, η Τζαστίνα, ο Φράνσις και οι άλλοι που αναφέρθηκαν εδώ είναι μόνο λίγοι από εκείνους που έχουν βρει τα πραγματικά πλούτη της Βιβλικής αλήθειας και της πίστης στον Ιεχωβά Θεό. Το 1992 περίπου 2.600 Μάρτυρες του Ιεχωβά δαπάνησαν ένα σύνολο σχεδόν 900.000 ωρών επισκεπτόμενοι τους ανθρώπους στο Χονγκ Κονγκ και διεξάγοντας 3.800 και πλέον οικιακές Γραφικές μελέτες μαζί τους. Ωστόσο, ο ρυθμός της ζωής στο Χονγκ Κονγκ είναι γρήγορος, και οι άνθρωποι είναι απασχολημένοι. Έτσι, εκτός από τις επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι, οι διαγγελείς της Βασιλείας έχουν μεγάλη επιτυχία στο έργο δρόμου. Επίσης έρχονται σε επαφή με τους ανθρώπους στο χώρο της εργασίας τους με το να επισκέπτονται υπαλλήλους γραφείου, καταστηματάρχες, αγρότες και ανθρώπους που επιστρέφουν από αλιευτικά ταξίδια στη θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Μπορεί στ’ αλήθεια να ειπωθεί ότι ‘ο θερισμός είναι πολύς, αλλά οι εργάτες είναι λίγοι’ στο Χονγκ Κονγκ. (Ματθαίος 9:37) Προς το παρόν, η αναλογία των Μαρτύρων σε σχέση με τον πληθυσμό είναι 1 στα 2.300 άτομα. Εκτιμώντας το επείγον του έργου θερισμού, σχεδόν 600 από τους 2.600 ευαγγελιζομένους της Βασιλείας είναι σκαπανείς, δηλαδή ολοχρόνιοι κήρυκες των καλών νέων. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Χονγκ Κονγκ, όπως και εκείνοι που βρίσκονται σε άλλα μέρη, συνειδητοποιούν ότι ‘η ευλογία του Ιεχωβά πλουτίζει’. (Παροιμίαι 10:22) Συνεπώς, εργάζονται πολύ σκληρά για να βοηθήσουν πολύ περισσότερους ανθρώπους σε αυτή την ευημερούσα κοινότητα να βρουν πραγματικά πλούτη.

[Χάρτης στη σελίδα 23]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΚΙΝΑΣ

ΚΙΝΑ

Χονγκ Κονγκ

Χιλιόμετρα

Μίλια

15

15