Η Γεωγραφία της Αγίας Γραφής—Είναι Ακριβής;
Ο ΗΛΙΟΣ έχει μόλις βασιλέψει στην Παλαιστίνη. Βρισκόμαστε στο έτος 1799. Ύστερα από μια μέρα πορείας μέσα στη ζέστη, ο Γαλλικός Στρατός στρατοπεδεύει, και ο Ναπολέων, ο αρχιστράτηγος, ξεκουράζεται στη σκηνή του. Στο τρεμουλιαστό φως του κεριού, ένας από τους υπηρέτες του διαβάζει δυνατά από μια γαλλική Αγία Γραφή.
Από ό,τι φαίνεται αυτό συνέβαινε συχνά στις εκστρατείες του Ναπολέοντα στην Παλαιστίνη. «Όταν στρατοπεδεύαμε στα ερείπια εκείνων των αρχαίων πόλεων», κατέγραψε αργότερα στα απομνημονεύματά του, «διάβαζαν δυνατά τη Γραφή κάθε βράδυ . . . Η ομοιότητα και η αλήθεια των περιγραφών ήταν καταπληκτική: ταιριάζουν ακόμα με αυτή τη χώρα έπειτα από τόσους αιώνες και τόσες αλλαγές που έχουν γίνει».
Πράγματι, οι περιηγητές της Μέσης Ανατολής μπορούν εύκολα να ταιριάξουν τα γεγονότα που αναφέρονται στην Αγία Γραφή με τις σημερινές τοποθεσίες. Προτού ο Γαλλικός Στρατός κατακτήσει την Αίγυπτο, λίγα ήταν γνωστά στους ξένους για αυτή την αρχαία χώρα. Κατόπιν, οι επιστήμονες και οι λόγιοι, τους οποίους είχε φέρει στην Αίγυπτο ο Ναπολέων, άρχισαν να αποκαλύπτουν στο κοινό λεπτομέρειες από το περασμένο μεγαλείο της Αιγύπτου. Έτσι έγινε πιο εύκολο το να οραματιστεί κανείς τη ‘σκληρή δουλεία’ στην οποία είχαν υποβληθεί κάποτε οι Ισραηλίτες.—Έξοδος 1:13, 14.
Τη νύχτα της απελευθέρωσής τους από την Αίγυπτο, οι Ισραηλίτες συγκεντρώθηκαν στη Ραμεσσή και κατόπιν βάδισαν προς «τα άκρα της ερήμου». (Έξοδος 12:37· 13:20) Σε αυτό το σημείο, ο Θεός τους διέταξε ‘να στρέψουν και να στρατοπεδεύσουν κοντά στη θάλασσα’. Αυτός ο παράξενος ελιγμός θεωρήθηκε ως ‘περιπλάνηση [σε σύγχυση, ΜΝΚ]’, και ο βασιλιάς της Αιγύπτου ξεκίνησε μαζί με το στρατό του και 600 πολεμικά άρματα για να συλλάβει ξανά τους πρώην δούλους του.—Έξοδος 14:1-9.
Η Έξοδος
Σύμφωνα με τον Ιώσηπο, έναν ιστορικό του πρώτου αιώνα Κ.Χ., ο αιγυπτιακός στρατός ανάγκασε τους Ισραηλίτες να μπουν «σε ένα στενό μέρος» και τους παγίδεψε «ανάμεσα σε απροσπέλαστους γκρεμούς και στη θάλασσα». Το ακριβές μέρος όπου διέσχισαν οι Ισραηλίτες την Ερυθρά Θάλασσα δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα σήμερα. Ωστόσο, είναι εύκολο να οραματιστούμε το γεγονός αν βρεθούμε στην κορυφή κάποιας οροσειράς η οποία έχει θέα προς το βορειότερο άκρο της Ερυθράς Θάλασσας. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό το βουνό λέγεται Τζεμπέλ Ατακά, που σημαίνει «Βουνό της Απελευθέρωσης». Ανάμεσα σε αυτή την οροσειρά και στην Ερυθρά Θάλασσα βρίσκεται μια μικρή πεδιάδα η οποία στενεύει σε ένα σημείο στο οποίο οι χαμηλοί λόφοι σχεδόν εισχωρούν στη θάλασσα. Στην απέναντι πλευρά της Ερυθράς Θάλασσας βρίσκεται μια όαση, με πολλές πηγές, η οποία ονομάζεται Αγιούν Μούσα, που σημαίνει «πηγάδια του Μωυσή». Ο βυθός της θάλασσας ανάμεσα σε αυτά τα δυο σημεία βαθαίνει σιγά-σιγά, ενώ σε άλλα σημεία κατεβαίνει απότομα σε βάθος 9 έως 18 μέτρων.
Οι άπιστοι θεολόγοι του Χριστιανικού κόσμου έχουν προσπαθήσει να μικροποιήσουν το θαύμα που έκανε ο Θεός όταν χώρισε τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας και έδωσε τη δυνατότητα στους Ισραηλίτες να διαφύγουν περνώντας μέσα από ξηρά. Αυτοί επανατοποθετούν το γεγονός σε ένα ρηχό βάλτο ή έλος βόρεια της Ερυθράς Θάλασσας. Αλλά αυτό δεν ταιριάζει με το Βιβλικό υπόμνημα, το οποίο δηλώνει επανειλημμένα ότι η διάβαση έλαβε χώρα στην Ερυθρά Θάλασσα, σε ένα μέρος όπου υπήρχε αρκετό νερό για να πνίξει τον Φαραώ και ολόκληρο το στρατό του, ναι, να τους καταποντίσει.—Έξοδος 14:26-31· Ψαλμός 136:13-15· Εβραίους 11:29.
Η Έρημος του Σινά
Οι σκληρές συνθήκες που υπάρχουν στη χερσόνησο του Σινά απεικονίζονται ολοζώντανα στη Βιβλική αφήγηση των περιπλανήσεων του Ισραήλ. (Δευτερονόμιον 8:15) Θα μπορούσε, λοιπόν, ένα ολόκληρο έθνος να συγκεντρωθεί στη βάση του όρους Σινά για να λάβει το Νόμο του Θεού και αργότερα να αποσυρθεί και να σταθεί «μακρόθεν»; (Έξοδος 19:1, 2· 20:18) Υπάρχει κάποιος αρκετά μεγάλος χώρος που να επιτρέπει να κινηθεί με τέτοιον τρόπο ένα πλήθος το οποίο σύμφωνα με υπολογισμούς αριθμούσε τρία εκατομμύρια;
Ένας περιηγητής και Βιβλικός λόγιος του 19ου αιώνα, ο Άρθουρ Στάνλεϊ, επισκέφτηκε την περιοχή του όρους Σινά και περιέγραψε το θέαμα που αντίκρισε η ομάδα του αφού σκαρφάλωσε στο Ρας Σαφσάφα: «Η επίδραση που είχε πάνω μας, όπως και σε καθέναν που το έχει δει και το έχει περιγράψει, ήταν άμεση. . . . Εδώ βρισκόταν η βαθιά, πλατιά κίτρινη πεδιάδα η οποία κατηφόριζε μέχρι τη βάση των βράχων . . . Αναλογιζόμενοι τη σχεδόν παντελή έλλειψη τέτοιων συνδυασμών πεδιάδας και βουνού σε αυτή την περιοχή, αποτελεί πραγματικά σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο για την αλήθεια της αφήγησης το γεγονός ότι μπορεί να βρεθεί ένας τέτοιος συνδυασμός, και μάλιστα στα περίχωρα του παραδοσιακού Σινά».
Η Γη της Επαγγελίας
Ο Μωυσής, στο 40ό έτος της περιπλάνησης του Ισραήλ στην έρημο, έδωσε την παρακάτω περιγραφή των χαρακτηριστικών της γης στην οποία ετοιμάζονταν να μπουν: ‘Ιεχωβά ο Θεός σου σε φέρει εις γην αγαθήν, γην ποταμών υδάτων, πηγών και αβύσσων, αίτινες αναβλύζουσιν από κοιλάδων και ορέων’.—Δευτερονόμιον 8:7.
Ολόκληρο το έθνος διαπίστωσε σύντομα την ακρίβεια αυτής της υπόσχεσης όταν συγκεντρώθηκαν όλοι μαζί—άντρες, γυναίκες, παιδιά και ξένοι—στην κοιλάδα Συχέμ η οποία είχε πολλά νερά και βρισκόταν μεταξύ του όρους Εβάλ και του όρους Γαριζίν. Στους πρόποδες του όρους Γαριζίν στάθηκαν οι έξι φυλές. Οι άλλες έξι φυλές συγκεντρώθηκαν στην απέναντι πλευρά της κοιλάδας στους πρόποδες του όρους Εβάλ για να ακούσουν τις θεϊκές ευλογίες που θα απολάμβανε το έθνος αν υπάκουαν στο Νόμο του Ιεχωβά καθώς επίσης τις κατάρες που θα έρχονταν αν δεν τηρούσαν το Νόμο του Θεού. (Ιησούς του Ναυή 8:33-35) Αλλά υπήρχε αρκετός χώρος για να σταθεί το έθνος σε αυτή τη στενή κοιλάδα; Επίσης, πώς άκουγαν όλοι αυτοί χωρίς τη βοήθεια των σύγχρονων συσκευών ενίσχυσης του ήχου;
Ο Ιεχωβά Θεός θα μπορούσε να ενισχύσει θαυματουργικά τις φωνές των Λευιτών. Ωστόσο, φαίνεται πως δεν ήταν αναγκαίο να γίνει ένα τέτοιο θαύμα. Η ακουστική σε αυτή την κοιλάδα είναι εξαιρετική. «Όλοι οι περιηγητές», έγραψε ο Βιβλικός λόγιος του 19ου αιώνα Άλφρεντ Έντερσχαϊμ, «συμφωνούν σε δυο σημεία: 1. Ότι δεν μπορεί να υπήρχε καμιά απολύτως δυσκολία στο να ακούσουν καθαρά, τόσο από το Εβάλ όσο και από το Γαριζίν, τα όσα λέγονταν στην κοιλάδα. 2. Ότι αυτά τα δυο βουνά παρείχαν αρκετό χώρο για να σταθεί όλος ο Ισραήλ».
Άλλος ένας Βιβλικός λόγιος του 19ου αιώνα, ο Γουίλιαμ Τόμσον, περιέγραψε την εμπειρία που είχε σε εκείνη την κοιλάδα στο βιβλίο του Η Γη και το Βιβλίο (The Land and the Book): «Φώναξα για να ακούσω την ηχώ, και κατόπιν φαντάστηκα πώς πρέπει να ήταν όταν οι βροντόφωνοι Λευίτες διακήρυξαν . . . ‘Καταραμένος να είναι ο άνθρωπος που φτιάχνει οποιαδήποτε γλυπτή εικόνα, βδέλυγμα στον Ιεχωβά’. Και στη συνέχεια το συγκλονιστικό ΑΜΗΝ! δέκα φορές πιο δυνατό, καθώς προερχόταν από τη μεγάλη συναγωγή, να αυξάνει και να δυναμώνει και να αντηχεί από το Εβάλ στο Γαριζίν και από το Γαριζίν στο Εβάλ».—Παράβαλε Δευτερονόμιον 27:11-15.
Η Κοιλάδα της Ιεζραέλ
Βόρεια της Συχέμ, σε υψόμετρο χαμηλότερο από την επιφάνεια της θάλασσας, βρίσκεται κάποια άλλη εύφορη κοιλάδα, η οποία ανηφορίζοντας διευρύνεται μέχρι του σημείου να γίνει αχανής πεδιάδα. Ολόκληρη αυτή η περιοχή ονομάζεται κοιλάδα της Ιεζραέλ, και έχει πάρει το όνομά της από την πόλη της Ιεζραέλ. Βόρεια της κοιλάδας είναι οι λόφοι της Γαλιλαίας όπου βρισκόταν η πατρίδα του Ιησού, η Ναζαρέτ. «Η Ναζαρέτ», εξηγεί ο Τζορτζ Σμιθ στο βιβλίο του Η Ιστορική Γεωγραφία της Άγιας Γης (The Historical Geography of the Holy Land), «βρίσκεται σε ένα λεκανοπέδιο, ανάμεσα σε λόφους· αλλά μόλις σκαρφαλώσετε στην άκρη αυτού του λεκανοπέδιου, . . . τι θέα είναι αυτή που έχετε! [Η κοιλάδα της Ιεζραέλ] βρίσκεται μπροστά σας, με τα . . . πεδία των μαχών της . . . Είναι ένας χάρτης της ιστορίας της Παλαιάς Διαθήκης».
Σε αυτή τη μεγάλη κοιλάδα, οι αρχαιολόγοι έχουν ανασκάψει τα ερείπια πόλεων-κρατών που είχαν κατακτηθεί από τον Ισραήλ την εποχή του Ιησού του Ναυή, συγκεκριμένα τη Θαανάχ, τη Μεγιδδώ, την Ιοκνεάμ και πιθανότατα την Κέδες. (Ιησούς του Ναυή 12:7, 21, 22) Στην ίδια περιοχή, την εποχή του κριτή Βαράκ και του κριτή Γεδεών, ο Ιεχωβά απελευθέρωσε θαυματουργικά το λαό του από εξαιρετικά ισχυρά εχθρικά έθνη.—Κριταί 5:1, 19-21· 6:33· 7:22.
Αιώνες αργότερα, ο Βασιλιάς Ιηού διέσχισε έφιππος την κοιλάδα και έφτασε στην πόλη της Ιεζραέλ για να εκτελέσει την κρίση του Ιεχωβά εναντίον της Ιεζάβελ και του αποστατικού οίκου του Αχαάβ. Από τη σκοπιά που υπήρχε στην Ιεζραέλ θα ήταν εύκολο να δουν προς την ανατολή τα στρατεύματα του Ιηού να πλησιάζουν από απόσταση 19 χιλιομέτρων. Συνεπώς, ο Βασιλιάς Ιωράμ θα είχε αρκετό χρόνο για να στείλει έναν και στη συνέχεια και δεύτερο έφιππο αγγελιοφόρο, και, τελικά, θα υπήρχε χρόνος για να ετοιμάσουν οι βασιλιάδες Ιωράμ του Ισραήλ και Οχοζίας του Ιούδα τα άρματά τους και να συναντήσουν τον Ιηού προτού εκείνος φτάσει στην πόλη της Ιεζραέλ. Ο Ιηού εκτέλεσε αμέσως τον Ιωράμ. Ο Οχοζίας τράπηκε σε φυγή, αλλά αργότερα τραυματίστηκε και πέθανε στη Μεγιδδώ. (2 Βασιλέων 9:16-27) Σχετικά με τοποθεσίες μάχης όπως είναι η παραπάνω, ο Τζορτζ Σμιθ γράφει: «Είναι εντυπωσιακό ότι σε καμιά από τις αφηγήσεις . . . δεν υπάρχει κάποια γεωγραφική ασυμβατότητα».
Αναμφίβολα ο Ιησούς θα κοίταζε συχνά προς τα κάτω την κοιλάδα της Ιεζραέλ και θα έκανε στοχασμούς γύρω από τις συγκλονιστικές νίκες που είχαν λάβει χώρα εκεί, γνωρίζοντας ότι, εκείνος, ως ο υποσχεμένος Μεσσίας, επρόκειτο να εκπληρώσει το ρόλο του Μεγαλύτερου Ιησού του Ναυή, του Μεγαλύτερου Βαράκ, του Μεγαλύτερου Γεδεών και του Μεγαλύτερου Ιηού δικαιώνοντας έτσι την κυριαρχία του Ιεχωβά. Μάλιστα η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί τη Μεγιδδώ, την πιο στρατηγική πόλη αυτής της μεγάλης κοιλάδας, ως σύμβολο της τοποθεσίας του πολέμου του Θεού, του Αρμαγεδδώνα (που σημαίνει «Όρος της Μεγιδδώ»). Αυτή θα είναι μια παγγήινη μάχη στην οποία ο Ιησούς Χριστός, ως ο Βασιλιάς των βασιλιάδων, θα καταστρέψει όλους τους εχθρούς του Θεού και της Χριστιανικής εκκλησίας, η οποία αποτελεί τον αληθινό λαό του Θεού.—Αποκάλυψις 16:16· 17:14.
Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι θυμωμένοι Ιουδαίοι που κατοικούσαν στη Ναζαρέτ αποπειράθηκαν κάποτε να θανατώσουν τον Ιησού ρίχνοντάς τον από «την άκρη του βουνού, πάνω στο οποίο ήταν χτισμένη η πόλη τους». (Λουκάς 4:29, ΝΔΜ) Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι νοτιοδυτικά της σύγχρονης πόλης της Ναζαρέτ υπάρχει ένας βράχος ύψους 12 μέτρων στον οποίο μπορεί να είχε συμβεί αυτό το περιστατικό. Ο Ιησούς ξέφυγε από τους εχθρούς του, και η Αγία Γραφή προσθέτει ότι «κατέβη εις Καπερναούμ». (Λουκάς 4:30, 31) Πραγματικά η Καπερναούμ, η οποία είναι πάνω στη Θάλασσα της Γαλιλαίας, βρίσκεται σε πολύ πιο χαμηλό υψόμετρο.
Αυτές και πολλές άλλες λεπτομέρειες έχουν κάνει και άλλα άτομα εκτός από τον Ναπολέοντα να εκφράζουν κατάπληξη για το πόσο ακριβής γεωγραφικά είναι η Αγία Γραφή. «Οι αναφορές [της Αγίας Γραφής] σε ζητήματα σχετικά με την τοπογραφία είναι πολυάριθμες και άκρως ικανοποιητικές», έγραψε ο Τόμσον στο έργο του Η Γη και το Βιβλίο. «Είναι αδύνατον να μην εντυπωσιαστεί κάποιος από τη συνεχή συμφωνία που υπάρχει μεταξύ της καταγραμμένης ιστορίας και της φυσικής γεωγραφίας τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης», σχολιάζει ο Στάνλεϊ στο βιβλίο Σινά και Παλαιστίνη (Sinai and Palestine).
Η εκπληκτική ακρίβεια της Αγίας Γραφής όσον αφορά γεωγραφικά θέματα αποτελεί μια μόνο απόδειξη του γεγονότος ότι αυτή δεν είναι ένα βιβλίο απλώς ανθρώπινης προέλευσης. Τα προηγούμενα τρία τεύχη της Σκοπιάς περιείχαν συναφή άρθρα σχετικά με την Αγία Γραφή. Σας προσκαλούμε να τα προμηθευτείτε και να απολαύσετε τα άλλα τρία μέρη αυτής της σειράς.
[Χάρτης στη σελίδα 7]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΗΣ ΙΕΖΡΑΕΛ
Ιεζραέλ
Ναζαρέτ
Θαανάχ
Μεγιδδώ
Ιοκνεάμ
Κέδες
Β
ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΣ ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ
ΜΕΓΑΛΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
μίλια
χιλιόμετρα
5
10
10
20
[Ευχαριστίες]
Based on a map copyrighted by Pictorial Archive (Near Eastern History) Est. and Survey of Israel.
[Εικόνα στη σελίδα 5]
Ο Ισραήλ έλαβε το Νόμο στο όρος Σινά
[Ευχαριστίες]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.