Παρηγοριά και Ενθάρρυνση—Πετράδια με Πολλές Έδρες

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ από εμάς έχουμε περάσει περιόδους κατά τις οποίες νιώθαμε υπερβολικά φτωχοί—όχι απαραίτητα με την έννοια τού ότι μας έλειπαν τα χρήματα αλλά το κουράγιο. Νιώθαμε απελπισμένοι, ίσως και βαθιά καταθλιμμένοι. Και όμως, σε τέτοιες περιόδους, μπορεί κάλλιστα να είχαμε ήδη στη διάθεσή μας κάτι πολύτιμο που θα μας έκανε πολύ καλό. Αυτό το «πετράδι» είναι η ενθάρρυνση.

Στο Κείμενο χρησιμοποιείται η ίδια λέξη τόσο για την «ενθάρρυνση» όσο και για την «παρηγοριά». Και οι δύο λέξεις μεταφέρουν την έννοια της μετάδοσης θάρρους, δύναμης ή ελπίδας. Είναι σαφές λοιπόν πως, όταν αισθανόμαστε αδύναμοι ή καταβεβλημένοι, η παρηγοριά και η ενθάρρυνση είναι ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε. Πού μπορούμε να τις βρούμε;

Η Αγία Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι ο Ιεχωβά είναι «ο Θεός κάθε παρηγοριάς». (2 Κορινθίους 1:3) Μας λέει επίσης ότι «αυτός δεν είναι μακριά από τον καθένα μας». (Πράξεις 17:27) Έτσι, η παρηγοριά και η ενθάρρυνση είναι διαθέσιμες. Ας εξετάσουμε τέσσερις γενικούς τρόπους με τους οποίους παρέχει ο Ιεχωβά ενθάρρυνση.

Μέσω Προσωπικής Σχέσης με τον Θεό

Η μεγαλύτερη πηγή παρηγοριάς είναι η προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά Θεό. Το γεγονός και μόνο ότι μια τέτοια σχέση είναι εφικτή προσφέρει ενθάρρυνση. Στο κάτω κάτω, ποιος άρχοντας του κόσμου θα δεχόταν τα τηλεφωνήματά μας ή θα έδειχνε προσωπικό ενδιαφέρον για τα προβλήματά μας; Ο Ιεχωβά είναι ασύγκριτα ισχυρότερος από ό,τι αυτοί οι άνθρωποι. Ωστόσο, είναι ταπεινός—όχι απλώς πρόθυμος να ασχολείται με κατώτερους, ατελείς ανθρώπους. (Ψαλμός 18:35, ΜΝΚ) Μάλιστα ο Ιεχωβά έχει πάρει την πρωτοβουλία στην εκδήλωση αγάπης προς εμάς. Το εδάφιο 1 Ιωάννη 4:10 αναφέρει: «Η αγάπη συνίσταται σε αυτό: Όχι ότι εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, αλλά ότι εκείνος αγάπησε εμάς και απέστειλε τον Γιο του ως εξιλεωτική θυσία για τις αμαρτίες μας». Επιπλέον, ο Ιεχωβά μάς ελκύει στοργικά στον Γιο του.—Ιωάννης 6:44.

Εσείς έχετε ανταποκριθεί αναζητώντας παρηγοριά στη φιλία με τον Θεό; (Παράβαλε Ιακώβου 2:23). Για παράδειγμα, αν έχετε έναν αγαπημένο, στενό φίλο, δεν είναι ευχάριστο να διαθέτετε λίγο χρόνο για να βρεθείτε μόνοι μαζί του, μιλώντας ανοιχτά για τις ανησυχίες και τις στενοχώριες σας, για τις ελπίδες και τις χαρές σας; Ο Ιεχωβά σάς προσκαλεί να κάνετε το ίδιο μαζί του. Δεν θέτει όρια όσον αφορά το πόση ώρα μπορείτε να του μιλήσετε στην προσευχή—και ακούει πραγματικά. (Ψαλμός 65:2· 1 Θεσσαλονικείς 5:17) Ο Ιησούς προσευχόταν τακτικά και ένθερμα. Στην πραγματικότητα, προτού διαλέξει τους 12 αποστόλους του, πέρασε όλη τη νύχτα προσευχόμενος.—Λουκάς 6:12-16· Εβραίους 5:7.

Από καιρό σε καιρό, ο καθένας μας μπορεί να φροντίζει να μένει μόνος με τον Ιεχωβά. Απλώς και μόνο το να καθόμαστε ήσυχα στο παράθυρο ή να κάνουμε μια ήρεμη βόλτα μπορεί να μας προσφέρει μια καλή ευκαιρία για να ανοίξουμε την καρδιά μας με προσευχή στον Ιεχωβά. Αυτό μπορεί να αποτελέσει πηγή μεγάλης ανακούφισης και παρηγοριάς. Αν παρατηρούμε κάποια πτυχή της δημιουργίας του Ιεχωβά ενώ στοχαζόμαστε—απλώς ένα κομμάτι ουρανό, μερικά δέντρα ή πουλιά—μπορεί να βρούμε σε αυτήν κάποιες παρηγορητικές υπενθυμίσεις της αγάπης και του ενδιαφέροντος που έχει ο Ιεχωβά για εμάς.—Ρωμαίους 1:20.

Μέσω Προσωπικής Μελέτης του Λόγου του Θεού

Ωστόσο, οι ιδιότητες του Ιεχωβά μάς αποκαλύπτονται πραγματικά μέσω προσωπικής μελέτης της Αγίας Γραφής. Η Αγία Γραφή επανειλημμένα φανερώνει ότι ο Ιεχωβά είναι «Θεός, οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος». (Έξοδος 34:6· Νεεμίας 9:17· Ψαλμός 86:15) Η επιθυμία που έχει να παρηγορεί τους επίγειους υπηρέτες του αποτελεί αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας του Ιεχωβά.

Εξετάστε, για παράδειγμα, τα λόγια του Ιεχωβά στο εδάφιο Ησαΐας 66:13: «Ως παιδίον, το οποίον παρηγορεί η μήτηρ αυτού, ούτως εγώ θέλω σας παρηγορήσει». Ο Ιεχωβά διευθέτησε ώστε η αγάπη που τρέφει η μητέρα για τα παιδιά της να είναι αυτοθυσιαστική και όσια. Αν έχετε δει ποτέ κάποια στοργική μητέρα να παρηγορεί το τραυματισμένο της παιδί, τότε καταλαβαίνετε τι εννοεί ο Ιεχωβά όταν λέει ότι θα παρηγορήσει το λαό του.

Πολλές Γραφικές αφηγήσεις παρουσιάζουν αυτή την παρηγοριά στην πράξη. Όταν η ασεβής Βασίλισσα Ιεζάβελ απείλησε με θάνατο τον προφήτη Ηλία, αυτός έχασε το θάρρος του και έφυγε για να σώσει τη ζωή του. Ήταν τόσο απελπισμένος ώστε περπατούσε στην έρημο μία ολόκληρη ημέρα, προφανώς μη έχοντας μαζί του νερό ή εφόδια. Ο Ηλίας είπε στον Ιεχωβά με αγωνία ότι ήθελε να πεθάνει. (1 Βασιλέων 19:1-4) Τι έκανε ο Ιεχωβά για να παρηγορήσει και να ενθαρρύνει τον προφήτη του;

Ο Ιεχωβά δεν επέπληξε τον Ηλία για το ότι ένιωθε μόνος, ανάξιος και φοβισμένος. Αντίθετα, ο προφήτης άκουσε ‘μια ήρεμη, χαμηλή φωνή’. (1 Βασιλέων 19:12, ΜΝΚ) Αν διαβάσετε το 19ο κεφάλαιο του βιβλίου 1 Βασιλέων, θα παρατηρήσετε τον τρόπο με τον οποίο ο Ιεχωβά παρηγόρησε τον Ηλία, τον καθησύχασε, και επίσης εποικοδόμησε την πίστη του. Αυτή η παρηγοριά δεν ήταν επιφανειακή. Άγγιξε απευθείας την ταραγμένη καρδιά του Ηλία, ενθαρρύνοντας τον προφήτη να συνεχίσει. (Παράβαλε Ησαΐας 40:1, 2). Σύντομα, αυτός επέστρεψε στο έργο του.

Ο Ιησούς Χριστός παρηγορεί και ενθαρρύνει με παρόμοιο τρόπο τους όσιους ακολούθους του. Στην πραγματικότητα, ο Ησαΐας προφήτεψε σχετικά με τον Μεσσία: ‘Ο Ιεχωβά . . . με απέστειλε δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, . . . δια να παρηγορήσω πάντας τους πενθούντας’. (Ησαΐας 61:1-3) Στη διάρκεια της ζωής του, ο Ιησούς δεν άφησε καμιά αμφιβολία για το ότι αυτά τα λόγια εφαρμόζονταν σε εκείνον. (Λουκάς 4:17-21) Αν νιώθετε ότι χρειάζεστε παρηγοριά, τότε να κάνετε στοχασμούς γύρω από τον ήπιο, στοργικό τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόταν ο Ιησούς στους ανθρώπους που ήταν πληγωμένοι και βρίσκονταν σε ανάγκη. Πράγματι, η προσεκτική μελέτη της Αγίας Γραφής είναι μεγάλη πηγή παρηγοριάς και ενθάρρυνσης.

Μέσω της Εκκλησίας

Στη Χριστιανική εκκλησία, λαμπυρίζουν οι πολλές έδρες που έχουν τα πετράδια της παρηγοριάς και της ενθάρρυνσης. Ο απόστολος Παύλος έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση: «Εξακολουθήστε να παρηγορείτε ο ένας τον άλλον και να εποικοδομείτε ο ένας τον άλλον». (1 Θεσσαλονικείς 5:11) Πώς μπορεί να βρεθεί παρηγοριά και ενθάρρυνση στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις;

Ασφαλώς, παρακολουθούμε τις Χριστιανικές συναθροίσεις κυρίως για να ‘διδαχτούμε από τον Ιεχωβά’, να λάβουμε εκπαίδευση γύρω από αυτόν και τις οδούς του. (Ιωάννης 6:45) Αυτή η εκπαίδευση προορίζεται να είναι ενθαρρυντική και παρηγορητική. Στο εδάφιο Πράξεις 15:32, διαβάζουμε: «Ο Ιούδας και ο Σίλας . . . ενθάρρυναν τους αδελφούς με πολλές ομιλίες και τους ενίσχυσαν».

Σας συνέβη ποτέ να πάτε σε κάποια Χριστιανική συνάθροιση ενώ ήσασταν απελπισμένοι και να επιστρέψετε νιώθοντας πολύ καλύτερα; Ίσως κάτι που ειπώθηκε σε κάποια ομιλία, σε κάποιο σχόλιο ή στην προσευχή άγγιξε την καρδιά σας και σας έδωσε την αναγκαία παρηγοριά και ενθάρρυνση. Γι’ αυτό, να μη λείπετε από τις Χριστιανικές συναθροίσεις.—Εβραίους 10:24, 25.

Η συναναστροφή με τους αδελφούς και τις αδελφές μας στη διακονία και σε άλλες περιστάσεις μπορεί να έχει παρόμοια επίδραση. Στην εβραϊκή, αρκετά ρήματα που σημαίνουν «συνδέω» έχουν επίσης την έννοια της «δύναμης» ή του «ενδυναμώνω»—κάτι που προφανώς δείχνει ότι διάφορα πράγματα γίνονται ισχυρότερα όταν είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους. Αυτή η αρχή ισχύει στην εκκλησία. Παρηγορούμαστε, ενθαρρυνόμαστε, ναι, ενδυναμωνόμαστε, μέσω συναναστροφής. Μάλιστα συνδεόμαστε με την αγάπη, τον ισχυρότερο από όλους τους δεσμούς.—Κολοσσαείς 3:14.

Κάποιες φορές αυτό που μας ενθαρρύνει είναι η πιστότητα των πνευματικών αδελφών μας, αντρών ή γυναικών. (1 Θεσσαλονικείς 3:7, 8) Μερικές φορές είναι η αγάπη που εκδηλώνουν. (Φιλήμονα 7) Μερικές φορές δε, είναι απλώς το γεγονός ότι συνεργαζόμαστε, ώμο προς ώμο, μιλώντας σε άλλους για τη Βασιλεία του Θεού. Αν αισθάνεστε ότι είστε αδύναμοι και ότι χρειάζεστε ενθάρρυνση όσον αφορά τη διακονία, γιατί να μη διευθετήσετε ώστε να συνεργαστείτε με κάποιο μεγαλύτερο ή πιο έμπειρο ευαγγελιζόμενο της Βασιλείας; Είναι πολύ πιθανό ότι θα βρείτε μεγάλη παρηγοριά κάνοντάς το αυτό.—Εκκλησιαστής 4:9-12· Φιλιππησίους 1:27.

Μέσω ‘του Πιστού και Φρόνιμου Δούλου’

Ποιος οργανώνει τις διάφορες παρηγορητικές πλευρές της λατρείας μας; Ο Ιησούς διόρισε μια τάξη στην οποία ανέθεσε το ρόλο ‘του πιστού και φρόνιμου δούλου’ προκειμένου να διανέμει την πνευματική ‘τροφή στον κατάλληλο καιρό’. (Ματθαίος 24:45) Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., αυτό το σώμα των χρισμένων με το πνεύμα Χριστιανών είχε ήδη αναλάβει το διορισμό του. Το κυβερνών σώμα των πρεσβυτέρων στην Ιερουσαλήμ έστελνε επιστολές που παρείχαν οδηγίες και κατεύθυνση στις εκκλησίες. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η Αγία Γραφή καταγράφει τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίθηκαν οι εκκλησίες σε μια τέτοια επιστολή: «Αφού τη διάβασαν, χάρηκαν με την ενθάρρυνση».—Πράξεις 15:23-31.

Παρόμοια, σε αυτές τις κρίσιμες τελευταίες ημέρες, ο πιστός και φρόνιμος δούλος διανέμει πνευματική τροφή η οποία δίνει μεγάλη παρηγοριά και ενθάρρυνση στο λαό του Ιεχωβά. Λαβαίνετε εσείς αυτή την τροφή; Αυτή γίνεται προσιτή μέσω της έντυπης ύλης που η τάξη του δούλου κάνει διαθέσιμη σε όλο τον κόσμο. Τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα!, καθώς και τα βιβλία, τα ειδικά βιβλιάρια και τα φυλλάδια που εκδίδει η Εταιρία Σκοπιά, φέρνουν παρηγοριά σε αναρίθμητους αναγνώστες.

Κάποιος περιοδεύων επίσκοπος έγραψε: «Οι περισσότεροι αδελφοί και αδελφές μας θέλουν να κάνουν το σωστό, αλλά συχνά παλεύουν με τις απογοητεύσεις, τους φόβους και το αίσθημα ότι είναι ανήμποροι να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Τα άρθρα των περιοδικών μας βοηθούν πολλά άτομα να ανακτήσουν τον έλεγχο της ζωής τους και των συναισθημάτων τους. Τα άρθρα δίνουν επίσης στους πρεσβυτέρους τη δυνατότητα να προσφέρουν κάτι περισσότερο από επιφανειακή ενθάρρυνση».

Να χρησιμοποιείτε στο πλήρες τα έντυπα που προσφέρει η τάξη του πιστού δούλου. Τα επίκαιρα περιοδικά, βιβλία και άλλα έντυπα μπορούν να μας βοηθήσουν να βρούμε παρηγοριά σε δύσκολους καιρούς. Από την άλλη μεριά, αν η θέση σας είναι τέτοια ώστε χρειάζεται να προσφέρετε ενθάρρυνση σε κάποιον καταθλιμμένο, να χρησιμοποιείτε τις Γραφικές πληροφορίες που παρουσιάζονται σε αυτά τα περιοδικά. Τα άρθρα γράφονται με μεγάλη προσοχή, συνήθως έπειτα από πολλές εβδομάδες ή μήνες επιμελούς έρευνας, μελέτης και προσευχής. Οι συμβουλές βασίζονται στην Αγία Γραφή και είναι δοκιμασμένες και αληθινές. Μερικοί το έχουν βρει πολύ υποβοηθητικό να διαβάζουν ένα ή δυο κατάλληλα άρθρα μαζί με κάποιον που αισθάνεται καταβεβλημένος. Αυτό μπορεί να φέρει πολλή παρηγοριά και ενθάρρυνση.

Αν βρίσκατε πολύτιμα πετράδια, θα τα κρατούσατε για τον εαυτό σας ή θα μοιραζόσασταν με γενναιοδωρία κάποιο μέρος του πλούτου με άλλους; Θέστε ως στόχο σας να είστε πηγή παρηγοριάς και ενθάρρυνσης για τους αδελφούς και τις αδελφές σας στην εκκλησία. Αν εποικοδομείτε αντί να κατεδαφίζετε, αν επαινείτε αντί να επικρίνετε, αν μιλάτε με τη ‘γλώσσα των διδαγμένων’ αντί με τα ‘απερίσκεπτα χτυπήματα του σπαθιού’, ίσως μπορέσετε να ωφελήσετε σε μεγάλο βαθμό τη ζωή των άλλων. (Ησαΐας 50:4, ΜΝΚ· Παροιμίαι 12:18, ΜΝΚ) Πράγματι, μπορεί να σας θεωρούν πετράδι—πηγή γνήσιας παρηγοριάς και ενθάρρυνσης!

[Πλαίσιο στη σελίδα 20]

Παρηγοριά για Εκείνους που Βρίσκονται σε Ανάγκη

ΠΟΛΛΟΙ έχουν κάνει σχόλια γύρω από το πώς ορισμένα άρθρα της Σκοπιάς ή του Ξύπνα! έχουν βαθύνει την προσωπική τους σχέση με τον Ιεχωβά. Κάποια γυναίκα είπε: «Όταν διάβασα αυτό το άρθρο, αισθάνθηκα ότι ο Ιεχωβά, με όλη την κραταιότητα και τη μεγαλειότητά του, βρισκόταν πολύ κοντά μου. Αισθάνθηκα ότι είναι πραγματικό πρόσωπο». Κάποιο άλλο γράμμα ανέφερε: «Η άποψη που είχαμε για τον Ιεχωβά στη διάνοια και στην καρδιά μας άλλαξε τόσο δραστικά ώστε δεν είμαστε πια οι ίδιοι. Είναι σαν να καθάρισε κάποιος τα γυαλιά μας, και τώρα μπορούμε να βλέπουμε τα πάντα καθαρά».

Μερικοί γράφουν για να πουν πώς τους βοήθησαν τα περιοδικά να αντιμετωπίσουν συγκεκριμένα προβλήματα ή δυσκολίες, παρέχοντάς τους έτσι επιβεβαίωση για το προσωπικό ενδιαφέρον που έχει ο Ιεχωβά για αυτούς. Κάποια αναγνώστρια το έθεσε ως εξής: «Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ επειδή για μια ακόμη φορά μας βοηθήσατε να δούμε πόσο πολύ ενδιαφέρεται ο Ιεχωβά για το λαό του και πόσο τον αγαπάει». Μια γυναίκα στην Ιαπωνία, της οποίας το παιδί πέθανε, είπε τα εξής σχετικά με άρθρα του Ξύπνα! που πραγματεύονταν αυτό το ζήτημα: «Το βάθος του ελέους του Θεού ξεχείλιζε από τις σελίδες, και εγώ έκλαιγα ασταμάτητα. Έχω βάλει αυτά τα άρθρα σε τέτοιο μέρος ώστε να μπορώ να ανατρέχω αμέσως σε αυτά οποτεδήποτε αισθάνομαι δυστυχισμένη και μόνη». Μια άλλη γυναίκα που πενθούσε έγραψε: «Τα άρθρα της Σκοπιάς και του Ξύπνα!, καθώς και το ειδικό βιβλιάριο Όταν Πεθαίνει Κάποιος που Αγαπάτε, μου έδωσαν τη δύναμη που χρειαζόμουν για να υπομένω τις περιόδους θλίψης που περνάω».

Οι Άγιες Γραφές είναι η πρωταρχική πηγή παρηγοριάς. (Ρωμαίους 15:4) Η Σκοπιά προσκολλάται στην Αγία Γραφή ως αυθεντία της, και το ίδιο συμβαίνει με το συνοδευτικό της περιοδικό, το Ξύπνα! Έτσι, αυτά τα περιοδικά έχουν αποδειχτεί παρηγορητικά και ενθαρρυντικά για τους αναγνώστες τους.

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Ο Θεός κάθε παρηγοριάς είναι επίσης Αυτός που ακούει προσευχή