Να Γιορτάζετε την Ανάμνηση Αντάξια

Ο ΙΗΣΟΥΣ θέσπισε την Ανάμνηση το βράδυ της 14ης Νισάν του 33 Κ.Χ.a Μόλις είχε ολοκληρώσει την τήρηση του εορτασμού του Ιουδαϊκού Πάσχα μαζί με τους 12 αποστόλους του, και έτσι μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την ημερομηνία. Αφού πρώτα έφυγε ο προδότης Ιούδας, ο Ιησούς «πήρε ένα ψωμί, είπε μια ευλογία, το έσπασε και τους το έδωσε, και είπε: ‘Πάρτε το, αυτό σημαίνει το σώμα μου’. Και αφού πήρε ένα ποτήρι, έκανε μια ευχαριστήρια προσευχή και τους το έδωσε και ήπιαν όλοι από αυτό. Και τους είπε: ‘Αυτό σημαίνει το «αίμα μου της διαθήκης», το οποίο θα χυθεί για χάρη πολλών’».—Μάρκος 14:22-24.

Ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του την εντολή να τηρούν την ανάμνηση του θανάτου του λόγω της σπουδαιότητας αυτού του θανάτου. (Λουκάς 22:19· 1 Κορινθίους 11:23-26) Η δική του θυσία ήταν η μόνη που θα μπορούσε να απολυτρώσει το ανθρώπινο γένος από την κατάρα της κληρονομημένης αμαρτίας και του θανάτου. (Ρωμαίους 5:12· 6:23) Το ψωμί και το κρασί που χρησιμοποίησε συμβόλιζαν το τέλειο σώμα του και το αίμα του. Εφόσον γνωρίζουμε την αρχική ημερομηνία, μπορούμε να γιορτάζουμε αυτή την περίσταση κατά την αντίστοιχη ημέρα κάθε έτους, όπως γινόταν και με το Ιουδαϊκό Πάσχα. Αλλά πρέπει να το κάνουμε αυτό αντάξια. Γιατί;

Ο απόστολος Παύλος είπε ότι εκείνοι που θα έπαιρναν από τα εμβλήματα, το ψωμί και το κρασί, θα ‘εξακολουθούσαν να εξαγγέλλουν το θάνατο του Κυρίου, ωσότου αυτός έρθει’. (1 Κορινθίους 11:26) Επομένως, το επίκεντρο του εορτασμού θα ήταν ο θάνατος του Ιησού και η σημασία που έχει αυτός ο θάνατος για την ανθρωπότητα. Αυτή θα ήταν σοβαρή περίσταση, ένας καιρός για να κάνουμε σκέψεις γύρω από την αγαθότητα του Θεού και την εκτίμηση που θα πρέπει να έχουμε για τον Ιεχωβά και τον Γιο του. (Ρωμαίους 5:8· Τίτο 2:14· 1 Ιωάννη 4:9, 10) Γι’ αυτό, ο Παύλος προειδοποίησε: «Συνεπώς, όποιος τρώει το ψωμί ή πίνει το ποτήρι του Κυρίου ανάξια θα είναι ένοχος όσον αφορά το σώμα και το αίμα του Κυρίου».—1 Κορινθίους 11:27.

Αντάξια—Πώς;

Προφανώς, ο Θεός δεν ευαρεστείται αν βεβηλώνουμε αυτή την περίσταση ακολουθώντας αμφισβητήσιμες συνήθειες ή υιοθετώντας ειδωλολατρικά έθιμα. (Ιακώβου 1:27· 4:3, 4) Έτσι, αποκλείονται τα δημοφιλή έθιμα της πασχαλινής περιόδου. Υπακούοντας στην εντολή του Ιησού να ‘εξακολουθήσουμε να το κάνουμε αυτό σε ανάμνησή του’, θα πρέπει να τηρούμε την Ανάμνηση όπως ακριβώς τη θέσπισε εκείνος. (Λουκάς 22:19· 1 Κορινθίους 11:24, 25) Αυτό αποκλείει τα περίτεχνα στοιχεία που πρόσθεσαν στη γιορτή οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (New Catholic Encyclopedia) παραδέχεται ότι «η σημερινή Θεία Λειτουργία διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από την πολύ απλή τελετή που διεξήγαγε ο Χριστός και οι Απόστολοί Του». Επιπλέον, τελώντας τη Θεία Λειτουργία συχνά, ακόμη και καθημερινά, ο Χριστιανικός κόσμος έχει απομακρυνθεί από αυτό που είχε υπόψη του ο Ιησούς, και την έχουν μετατρέψει σε συνηθισμένο γεγονός.

Ο Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς της Κορίνθου σχετικά με το ζήτημα της ανάξιας συμμετοχής επειδή είχε εγερθεί στην εκκλησία κάποιο πρόβλημα αναφορικά με το Δείπνο του Κυρίου. Μερικά άτομα δεν σέβονταν την ιερότητά του. Έφερναν μαζί το δείπνο τους και το έτρωγαν πριν από τη συνάθροιση ή κατά τη διάρκειά της. Συχνά έτρωγαν και έπιναν υπερβολικά. Αυτό τους έκανε να νυστάζουν και να είναι νωθροί στις αισθήσεις. Επειδή δεν ήταν άγρυπνοι από διανοητική και πνευματική άποψη, δεν μπορούσαν να ‘διακρίνουν το σώμα’ και έτσι γίνονταν ‘ένοχοι όσον αφορά το σώμα και το αίμα του Κυρίου’. Στο μεταξύ, εκείνοι που δεν είχαν φαγητό πεινούσαν και έτσι και αυτών η προσοχή ήταν αποσπασμένη. Ουσιαστικά κανένας τους δεν ήταν σε θέση να πάρει από τα εμβλήματα έχοντας εκτίμηση και πλήρη συναίσθηση της σοβαρότητας της περίστασης—ότι, δηλαδή, η γιορτή γινόταν σε ανάμνηση του θανάτου του Κυρίου. Αυτό κατέληξε σε κρίση εναντίον τους, διότι έδειχναν έλλειψη σεβασμού, ακόμη και περιφρόνηση, για αυτόν το θάνατο.—1 Κορινθίους 11:27-34.

Χρειάζεται Διάκριση

Μερικοί έχουν πάρει από τα εμβλήματα της Ανάμνησης μολονότι, αργότερα, αντιλήφθηκαν ότι δεν θα έπρεπε να το είχαν κάνει αυτό. Εκείνοι που παίρνουν δικαιωματικά από τα εμβλήματα της Ανάμνησης έχουν εκλεγεί από τον Θεό και έχουν τη μαρτυρία του πνεύματος του Θεού σχετικά με αυτό. (Ρωμαίους 8:15-17· 2 Κορινθίους 1:21, 22) Εκείνο που τους καθιστά άξιους δεν είναι η προσωπική τους απόφαση ή θέληση. Ο Θεός έχει περιορίσει τον αριθμό αυτών που θα συγκυβερνήσουν με τον Χριστό στους ουρανούς σε 144.000, ένας σχετικά μικρός αριθμός αν παραβληθεί με όλους όσους ωφελούνται από το λύτρο του Χριστού. (Αποκάλυψη 14:1, 3) Η εκλογή ξεκίνησε στις ημέρες του Ιησού, πράγμα που σημαίνει ότι σήμερα υπάρχουν λίγα μόνο άτομα που παίρνουν από τα εμβλήματα. Καθώς δε μερικοί από αυτούς πεθαίνουν, ο αριθμός τους θα πρέπει να μειώνεται.

Για ποιους εσφαλμένους λόγους θα μπορούσε να παίρνει κάποιος από τα εμβλήματα; Ίσως αυτό να οφείλεται σε προηγούμενες θρησκευτικές ιδέες—ότι όλοι οι πιστοί πηγαίνουν στον ουρανό. Ή θα μπορούσε να οφείλεται σε φιλοδοξία ή σε ιδιοτέλεια—στο αίσθημα ότι κάποιος αξίζει περισσότερο από ό,τι οι άλλοι—και στην επιθυμία για εξοχότητα. Πιθανώς να είναι το αποτέλεσμα ισχυρών συναισθημάτων που δημιουργούνται από σοβαρά προβλήματα ή μιας τραγωδίας η οποία κάνει κάποιον να χάσει το ενδιαφέρον του για ζωή στη γη. Μπορεί να συμβαίνει επίσης λόγω κάποιας στενής φιλίας με ένα άτομο που έχει την ουράνια κλήση. Όλοι χρειάζεται να θυμόμαστε ότι η απόφαση ανήκει αποκλειστικά στον Θεό, όχι σε εμάς. (Ρωμαίους 9:16) Συνεπώς, αν κάποιος, «ύστερα από λεπτομερή εξέταση», διαπιστώσει ότι στην πραγματικότητα δεν θα έπρεπε να παίρνει από τα εμβλήματα, θα πρέπει τώρα να απέχει.—1 Κορινθίους 11:28.

Ο Θεός έχει θέσει ενώπιον των περισσότερων ανθρώπων την ελπίδα της αιώνιας ζωής σε μια παραδεισένια γη. Αυτή είναι μια μεγαλειώδης ευλογία την οποία μπορούμε να προσδοκούμε και η οποία μας είναι πολύ ελκυστική. (Γένεσις 1:28· Ψαλμός 37:9, 11) Πάνω στη γη είναι που τα πιστά άτομα πρόκειται να ενωθούν και πάλι με τους προσφιλείς τους οι οποίοι θα αναστηθούν, καθώς και να συναντήσουν τους δίκαιους ανθρώπους της παλιάς εποχής, όπως είναι ο Αβραάμ, η Σάρρα, ο Μωυσής, η Ραάβ, ο Δαβίδ και ο Ιωάννης ο Βαφτιστής—οι οποίοι πέθαναν όλοι προτού ανοίξει ο Ιησούς την οδό για ουράνια ζωή.—Ματθαίος 11:11· παράβαλε 1 Κορινθίους 15:20-23.

Όσοι έχουν επίγεια ελπίδα γιορτάζουν το Δείπνο του Κυρίου αντάξια με το να παρευρίσκονται και να παρακολουθούν με προσοχή και σεβασμό, παρ’ όλο που δεν παίρνουν από το ψωμί και το κρασί. Και αυτοί ωφελούνται από τη θυσία του Χριστού, η οποία τους καθιστά ικανούς να έχουν ευνοημένη υπόσταση ενώπιον του Θεού. (Αποκάλυψη 7:14, 15) Καθώς ακούνε προσεκτικά την ομιλία που εκφωνείται, ενισχύεται η εκτίμησή τους για τα ιερά πράγματα και αυξάνει η επιθυμία τους να παραμένουν σε ενότητα με το λαό του Θεού παγκόσμια.

Φέτος, την Τρίτη 2 Απριλίου, μετά τη δύση του ήλιου, καθεμιά από τις 78.000 και πλέον εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλη τη γη θα τηρήσει την Ανάμνηση. Εσείς θα παρευρεθείτε;

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά γιορτάζουν την Ανάμνηση μία φορά το χρόνο