Άφησα Πολλά για Κάτι Μεγαλύτερο

ΟΠΩΣ ΤΟ ΑΦΗΓΗΘΗΚΕ Ο ΤΖΟΥΛΙΟΥΣ ΟΓΟ ΜΠΕΛΟ

Επί 32 χρόνια ήμουν Αλαντούρα.a Πίστευα ότι η θεραπεία μέσω πίστης και οι προσευχές θα έλυναν όλα μου τα προβλήματα και θα γιάτρευαν κάθε αρρώστια. Ποτέ δεν αγόρασα φάρμακα, ούτε καν παυσίπονα. Στη διάρκεια εκείνων των ετών, κανένας από την οικογένειά μου δεν μπήκε ποτέ σε νοσοκομείο. Οποτεδήποτε αρρώσταινε κάποιο από τα παιδιά μου, προσευχόμουν για αυτό μέρα νύχτα μέχρις ότου γινόταν καλά. Πίστευα ότι ο Θεός απαντούσε στις προσευχές μου και με ευλογούσε.

ΑΝΗΚΑ στο Έγκμπε Τζόλι, τη σημαντικότερη κοινωνική λέσχη στην Ακούρε, μια πόλη στη δυτική Νιγηρία. Οι φίλοι μου ήταν οι πλουσιότεροι και ισχυρότεροι άνθρωποι στην κοινωνία μας. Ο Ντέτζι, ο βασιλιάς της Ακούρε, με επισκεπτόταν συχνά στο σπίτι μου.

Ήμουν επίσης πολύγαμος, με έξι συζύγους και πολλές παλλακίδες. Η επιχείρησή μου άκμαζε. Όλα μού πήγαιναν καλά. Ωστόσο, όπως και ο περιοδεύων έμπορος στην παραβολή που είπε ο Ιησούς σχετικά με το μαργαριτάρι, βρήκα κάτι τόσο πολύτιμο ώστε άφησα τις πέντε από τις συζύγους μου, τις παλλακίδες μου, την εκκλησία, την κοινωνική λέσχη και την κοσμική εξοχότητα για να το αποκτήσω.—Ματθαίος 13:45, 46.

Πώς Έγινα Αλαντούρα

Άκουσα πρώτη φορά για τους Αλαντούρα το 1936, όταν ήμουν 13 ετών. Κάποιος φίλος μου ονόματι Γκάμπριελ μου είπε: «Αν έρθεις στην Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, θα ακούσεις τον Θεό να μιλάει».

«Πώς μιλάει ο Θεός;» τον ρώτησα.

Εκείνος είπε: «Έλα και θα δεις».

Ανυπομονούσα να ακούσω τον Θεό. Έτσι, εκείνο το βράδυ, πήγα μαζί με τον Γκάμπριελ στην εκκλησία. Το μικρό κτίριο ήταν γεμάτο από πιστούς. Το εκκλησίασμα άρχισε να ψάλλει: «Ελάτε! Εδώ βρίσκεται ο Ιησούς!»

Στη διάρκεια εκείνης της ψαλμωδίας, κάποιος φώναξε δυνατά: «Κατέβα, άγιο πνεύμα!» Κάποιος άλλος χτύπησε ένα κουδούνι, και το εκκλησίασμα σώπασε. Κατόπιν, μια γυναίκα άρχισε να μιλάει με ενθουσιασμό σε μια παράξενη γλώσσα. Ξαφνικά, φώναξε: «Ακούστε το άγγελμα του Θεού! Να τι λέει ο Θεός: ‘Προσευχηθείτε για τους κυνηγούς ώστε να μη σκοτώνουν ανθρώπους!’» Η ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη κατάνυξη.

Πίστεψα ότι ο Θεός είχε μιλήσει μέσω της γυναίκας, και έτσι την επόμενη χρονιά βαφτίστηκα ως μέλος της Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού.

Αρχική Επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά

Το 1951, δέχτηκα ένα αντίτυπο του περιοδικού Σκοπιά από κάποιο Μάρτυρα ονόματι Αντεντέτζι Μπομπόγιε. Το περιοδικό ήταν ενδιαφέρον, και έτσι έγινα συνδρομητής και το διάβαζα τακτικά. Το 1952, παρακολούθησα μια τετραήμερη συνέλευση περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Άντο Εκίτι.

Τα όσα είδα στη συνέλευση με εντυπωσίασαν. Σκέφτηκα σοβαρά να γίνω Μάρτυρας του Ιεχωβά αλλά έβγαλα από το μυαλό μου την ιδέα. Το πρόβλημά μου ήταν πως τότε είχα τρεις συζύγους και μια παλλακίδα. Πίστευα ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσα να ζήσω με μία μόνο σύζυγο.

Όταν επέστρεψα στην Ακούρε, είπα στον Αντεντέτζι να μη με επισκέπτεται και δεν ανανέωσα τη συνδρομή μου στη Σκοπιά. Έγινα πιο δραστήριος στην εκκλησία μου. Στο κάτω κάτω, ισχυριζόμουν, ο Θεός με είχε ευλογήσει από τότε που συνταυτίστηκα με την Αποστολική Εκκλησία του Χριστού. Είχα παντρευτεί τρεις συζύγους και είχα κάνει πολλά παιδιά. Είχα χτίσει δικό μου σπίτι. Δεν είχα μπει ποτέ σε νοσοκομείο. Εφόσον φαινόταν πως ο Θεός απαντούσε στις προσευχές μου, γιατί να άλλαζα τη θρησκεία μου;

Αυξάνεται η Εξοχότητα Αλλά και η Απογοήτευση

Άρχισα να δίνω πολλά χρήματα στην εκκλησία. Σύντομα, με έκαναν πρεσβύτερο στην εκκλησία, μια θέση η οποία μου έδωσε τη δυνατότητα να δω από πρώτο χέρι τις εσωτερικές υποθέσεις της εκκλησίας. Αυτά που είδα με ενόχλησαν. Ο πάστορας και οι «προφήτες» ήταν φιλάργυροι· η απληστία τους με αηδίασε.

Λόγου χάρη, το Μάρτιο του 1967 έγινα πατέρας τριών παιδιών από διαφορετικές συζύγους. Συνήθως γινόταν στην εκκλησία μια τελετή για την ονομασία του παιδιού. Έτσι, αγόρασα δώρα—ψάρια, λεμονάδες και άλλα αναψυκτικά—και τα πήγα στον πάστορα για να ετοιμάσει την τελετή.

Τη μέρα της λειτουργίας, ο πάστορας είπε ενώπιον όλης της εκκλησίας: «Ορισμένοι πλούσιοι άνθρωποι σε αυτή την εκκλησία με εκπλήσσουν. Θέλουν να γίνει τελετή ονομασίας και το μόνο που φέρνουν είναι ποτά και ψάρια. Καθόλου κρέας! Κανένα κατσίκι! Φανταστείτε! Ο Κάιν πρόσφερε στον Θεό θυσία από μεγάλες γλυκοπατάτες, και όμως ο Θεός δεν δέχτηκε αυτή τη θυσία εφόσον δεν περιείχε αίμα. Ο Θεός θέλει πράγματα που να έχουν αίμα. Ο Άβελ έφερε ένα ζώο, και η θυσία του έγινε δεκτή».

Ακούγοντας αυτά τα λόγια, σηκώθηκα και έφυγα έξω φρενών. Ωστόσο, εξακολούθησα να πηγαίνω στην εκκλησία. Διέθετα ολοένα και περισσότερο χρόνο στις κοινωνικές επαφές και στις συγκεντρώσεις που γίνονταν στη λέσχη μου. Πού και πού παρακολουθούσα συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας και ανανέωσα τη συνδρομή μου στη Σκοπιά. Εντούτοις, δεν ήμουν ακόμη έτοιμος να γίνω Μάρτυρας του Ιεχωβά.

Αποφασίζω να Υπηρετώ τον Ιεχωβά

Το σημείο στροφής έφτασε για εμένα το 1968. Μια μέρα, άρχισα να διαβάζω στη Σκοπιά ένα άρθρο που περιέγραφε τον κτηνώδη διωγμό τον οποίο υφίσταντο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Μαλάουι. Γινόταν αναφορά σε ένα 15χρονο κορίτσι που το έδεσαν σε ένα δέντρο και το βίασαν έξι φορές επειδή αρνιόταν να συμβιβάσει την πίστη της. Βαθιά συγκλονισμένος, άφησα το περιοδικό, αλλά συνέχισα να σκέφτομαι το ζήτημα. Συνειδητοποίησα ότι κανένα κορίτσι στην εκκλησία μου δεν θα έδειχνε αυτό το είδος πίστης. Αργότερα το ίδιο βράδυ, πήρα το περιοδικό και ξαναδιάβασα εκείνη τη σελίδα.

Άρχισα να μελετώ σοβαρά την Αγία Γραφή. Καθώς αυξανόταν η γνώση μου, άρχισα να βλέπω πόσο πολύ μας είχε παροδηγήσει η εκκλησία. Όπως συνέβαινε και στους αρχαίους χρόνους, οι ιερείς μας ‘έπρατταν αισχρά’. (Ωσηέ 6:9) Τέτοιοι άνθρωποι συμπεριλαμβάνονταν στους ψευδοπροφήτες για τους οποίους προειδοποίησε ο Ιησούς! (Ματθαίος 24:24) Έπαψα πια να θέτω πίστη στα οράματα και στα δυναμικά έργα τους. Αποφάσισα να απαλλαγώ από την ψεύτικη θρησκεία και να βοηθήσω και άλλους να κάνουν το ίδιο.

Προσπαθούν να με Κρατήσουν στην Εκκλησία

Όταν οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας κατάλαβαν ότι αποφάσισα να εγκαταλείψω την εκκλησία, έστειλαν μια αντιπροσωπεία να με παρακαλέσει να μείνω. Δεν ήθελαν να χάσουν μια σημαντική πηγή κέρδους. Προθυμοποιήθηκαν να με κάνουν Μπάμπα Έγκμπε, δηλαδή προστάτη μίας από τις Αποστολικές εκκλησίες του Χριστού στην Ακούρε.

Απέρριψα τις προτάσεις τους και τους εξήγησα το λόγο. «Η εκκλησία μάς λέει ψέματα», είπα. «Λέει ότι όλοι οι καλοί άνθρωποι θα πάνε στον ουρανό. Αλλά εγώ διάβασα την Αγία Γραφή, και είμαι βέβαιος ότι μόνο 144.000 θα πάνε στον ουρανό. Οι υπόλοιποι δίκαιοι άνθρωποι θα ζήσουν σε μια παραδεισένια γη».—Ματθαίος 5:5· Αποκάλυψη 14:1, 3.

Ο πάστορας της εκκλησίας προσπάθησε να στρέψει τις συζύγους μου εναντίον μου. Τους είπε να μην αφήνουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να έρχονται στο σπίτι μας. Μία από τις συζύγους μου δηλητηρίασε το φαγητό μου. Δύο σύζυγοί μου με προειδοποίησαν για ένα όραμα που είχαν δει στην εκκλησία. Το όραμα έδειχνε ότι θα πέθαινα αν εγκατέλειπα την εκκλησία. Παρ’ όλα αυτά, συνέχισα να δίνω μαρτυρία στις συζύγους μου, προσκαλώντας τες στις συναθροίσεις μαζί μου. «Θα βρείτε άλλους συζύγους εκεί», έλεγα. Ωστόσο, καμία δεν έδειχνε ενδιαφέρον και συνέχισαν τις προσπάθειές τους για να με αποθαρρύνουν.

Τελικά, στις 2 Φεβρουαρίου 1970, όταν επέστρεψα στο σπίτι από ένα ταξίδι σε μια γειτονική πόλη, βρήκα άδειο το σπίτι. Όλες οι σύζυγοί μου είχαν φύγει μαζί με τα παιδιά.

Προσκολλώμαι σε Μία Σύζυγο

‘Τώρα μπορώ να τακτοποιήσω την οικογενειακή μου κατάσταση’, σκέφτηκα. Προσκάλεσα την πρώτη μου σύζυγο, την Τζάνετ, να επιστρέψει. Εκείνη δέχτηκε. Η οικογένειά της, ωστόσο, είχε σοβαρότατες αντιρρήσεις. Όταν οι υπόλοιπες σύζυγοί μου έμαθαν ότι είχα ζητήσει από την Τζάνετ να επιστρέψει, πήγαν στο σπίτι του πατέρα της και προσπάθησαν να τη χτυπήσουν άσχημα. Τότε, η οικογένειά της με κάλεσε σε μια συνάντηση.

Στη συνάντηση παρευρέθηκαν περίπου 80 άτομα. Ο θείος της Τζάνετ, ο οποίος ήταν η κεφαλή της οικογένειας, είπε: «Αν θέλεις να ξαναπαντρευτείς την κόρη μας, τότε πρέπει να πάρεις και τις υπόλοιπες γυναίκες. Αν θέλεις όμως να ασκήσεις τη νέα σου θρησκεία και να έχεις μία μόνο σύζυγο, τότε πρέπει να βρεις άλλη γυναίκα. Αν ξαναπάρεις την Τζάνετ, οι υπόλοιπες σύζυγοί σου θα τη σκοτώσουν, και εμείς δεν θέλουμε να πεθάνει η κόρη μας».

Έπειτα από πολλή συζήτηση, η οικογένεια κατάλαβε ότι ήμουν αποφασισμένος να έχω μία μόνο σύζυγο. Τελικά, υποχώρησαν. Ο θείος είπε: «Δεν θα σου πάρουμε τη σύζυγό σου. Μπορείς να την πάρεις μαζί σου».

Στις 21 Μαΐου 1970 η Τζάνετ και εγώ παντρευτήκαμε με το νόμιμο τρόπο. Έπειτα από εννιά μέρες βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, βαφτίστηκε και η Τζάνετ.

Απολαμβάνω την Ευλογία του Ιεχωβά

Τα μέλη της προηγούμενης εκκλησίας μας είχαν προφητέψει ότι αν γινόμασταν Μάρτυρες θα πεθαίναμε. Αυτό συνέβη πριν από σχεδόν 30 χρόνια. Ακόμη και αν πεθάνω τώρα, μήπως αυτό θα συμβεί εξαιτίας του ότι έγινα Μάρτυρας του Ιεχωβά; Αν πεθάνει η σύζυγός μου τώρα, μπορεί κάποιος να πει ότι αυτό συνέβη εξαιτίας του ότι έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά;

Έχω αγωνιστεί για να δείξω στα 17 παιδιά μου την οδό της αλήθειας. Μολονότι πολλά από αυτά ήταν ενήλικοι όταν έγινα Μάρτυρας, τα ενθάρρυνα να μελετήσουν την Αγία Γραφή και τα έπαιρνα μαζί μου σε συναθροίσεις και συνελεύσεις. Είναι χαρά μου το ότι πέντε από αυτά υπηρετούν τον Ιεχωβά μαζί μου. Το ένα υπηρετεί ως συμπρεσβύτερός μου στην εκκλησία. Ένα άλλο είναι διακονικός υπηρέτης σε μια γειτονική εκκλησία. Δύο από τα παιδιά μου υπηρετούν ως τακτικοί σκαπανείς.

Όταν αναπολώ το παρελθόν, θαυμάζω την παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά η οποία με βοήθησε να γίνω υπηρέτης του. Πόσο αληθινά είναι τα λόγια του Ιησού: «Κανείς δεν μπορεί να έρθει σε εμένα αν ο Πατέρας, που με έστειλε, δεν τον ελκύσει»!—Ιωάννης 6:44.

[Υποσημείωση]