Νέοι με Ασφαλές Μέλλον

«ΦΡΙΚΤΗ και απεχθής όσο θα ήταν και οποιαδήποτε άλλη [περίπτωση βιασμού]»—έτσι περιέγραψε το έγκλημα ο πρόεδρος του δικαστηρίου σε κάποια πρόσφατη δίκη. Μια συμμορία οχτώ εφήβων, ηλικίας από 14 ως 18 ετών, έστησαν ενέδρα σε μια τουρίστρια σε κάποια κεντρική περιοχή του Λονδίνου, την υπέβαλαν σε αλλεπάλληλες σεξουαλικές επιθέσεις και κατόπιν την πέταξαν σε ένα κανάλι εκεί κοντά παρ’ όλο που είπε ότι δεν ήξερε κολύμπι. Καταλαβαίνουμε γιατί η μητέρα ενός από τους εφήβους δήλωσε ότι αρρώστησε όταν είδε στις ειδήσεις αυτά που είχε κάνει ο γιος της.

Δυστυχώς, αυτό το περιστατικό είναι αντιπροσωπευτικό τού τι συμβαίνει στην κοινωνία σήμερα. Η βαρβαρότητα έχει γίνει το πρότυπο, είτε πρόκειται για εγκληματικές πράξεις είτε για οικογενειακές διαμάχες είτε για εθνικές συγκρούσεις στα Βαλκάνια, στην κεντρική και στη δυτική Αφρική και αλλού. Οι νέοι μεγαλώνουν μέσα σε τέτοιες συνθήκες ή ακούνε συχνά για αυτές. Επομένως, δεν είναι παράξενο που πολλοί διαμορφώνουν ένα σκληρό παρουσιαστικό, είναι «άστοργοι» και «χωρίς εγκράτεια».—2 Τιμόθεο 3:3.

«Άγριοι»

Όταν ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έγραψε τη δεύτερη επιστολή του στον συμπρεσβύτερό του Τιμόθεο, η Ρώμη ήταν η κυρίαρχη παγκόσμια δύναμη. Στις ρωμαϊκές αρένες επικρατούσε ωμότητα και κτηνωδία. Ωστόσο, ο Παύλος προειδοποίησε ότι, στο μέλλον, οι καιροί θα γίνονταν «δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους». (2 Τιμόθεο 3:1) Είναι ενδιαφέρον ότι η λέξη του Κειμένου η οποία περιγράφει αυτούς τους καιρούς ως “δύσκολους στην αντιμετώπισή τους” σημαίνει επίσης ότι αυτοί είναι «άγριοι». Ένα περιστατικό στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του Ιησού, 30 και πλέον χρόνια νωρίτερα, δείχνει πού οφειλόταν εν μέρει η αγριότητα που υπήρχε στην εποχή του.

Ο Ιησούς μόλις είχε φτάσει με πλοίο στην ανατολική ακτή της Θάλασσας της Γαλιλαίας. Καθώς βγήκε στην ακτή, τον συνάντησαν δύο άντρες. Η άγρια όψη τους και οι κραυγές τους έδειχναν καθαρά ότι τους συνέβαινε κάτι πολύ άσχημο. Ήταν «ασυνήθιστα άγριοι», στην πραγματικότητα δαιμονισμένοι.a Οι φωνές τους προέρχονταν από τα πονηρά πνεύματα τα οποία έλεγχαν τις βίαιες ενέργειές τους. «Τι σχέση έχουμε εμείς με εσένα, Γιε του Θεού;» κραύγασαν οι άντρες. «Ήρθες εδώ για να μας βασανίσεις πριν από τον προσδιορισμένο καιρό;» Τα πονηρά πνεύματα που είχαν καταλάβει τους δύο άντρες γνώριζαν πολύ καλά ότι ο Θεός είχε ήδη καθορίσει έναν καιρό για να εκτελέσει την κρίση του εναντίον των δαιμόνων. Αυτό θα σήμαινε την αιώνια καταστροφή τους. Αλλά μέχρι τότε θα χρησιμοποιούσαν τις υπερανθρώπινες ικανότητές τους για να προκαλούν άγρια βία. Μόνο η θαυματουργική ενέργεια με την οποία ο Ιησούς εξέβαλε εκείνους τους δαίμονες έφερε ανακούφιση στους δύο άντρες.—Ματθαίος 8:28-32· Ιούδα 6.

Όταν οι άνθρωποι σήμερα, περιλαμβανομένων και των νέων, ενεργούν με παράφρονα τρόπο, θα πρέπει να θυμόμαστε αυτό το περιστατικό. Γιατί; Επειδή σε αυτόν τον 20ό αιώνα αντιμετωπίζουμε ένα συναφή κίνδυνο, όπως εξηγεί το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, η Αποκάλυψη: «Αλίμονο στη γη και στη θάλασσα, επειδή ο Διάβολος κατέβηκε σε εσάς, έχοντας μεγάλο θυμό, καθώς γνωρίζει ότι έχει μικρό χρονικό διάστημα». (Αποκάλυψη 12:12) Προσέξτε, παρακαλούμε, ότι αυτή η ταπείνωση του Σατανά συνοδεύεται από «μεγάλο θυμό» επειδή γνωρίζει ότι του απομένει μικρό χρονικό διάστημα.

Δέχονται Επίθεση

Όπως αναφέρεται συχνά στις σελίδες αυτού του περιοδικού, το έτος 1914 έλαβε χώρα η ενθρόνιση του Χριστού Ιησού ως Βασιλιά της Βασιλείας του Θεού στον ουρανό. Ο Ιησούς ανέλαβε αμέσως δράση εναντίον του κυριότερου εχθρού του Θεού, του Σατανά. Έτσι, ο Διάβολος και οι δαίμονές του έχουν εκτοπιστεί από τον ουρανό και τώρα συγκεντρώνουν την προσοχή τους σε αυτή τη γη. (Αποκάλυψη 12:7-9) Έχοντας πολύ περιορισμένη σφαίρα επιρροής, ο Σατανάς «γυρίζει σαν λιοντάρι που βρυχιέται, ζητώντας να καταβροχθίσει κάποιον». (1 Πέτρου 5:8) Ποιοι αποτελούν εύκολη λεία για αυτόν; Δεν είναι ευνόητο ότι λεία του θα ήταν ιδιαίτερα τα άτομα που στερούνται πείρας στη ζωή και στις ανθρώπινες σχέσεις; Γι’ αυτό, οι νέοι σήμερα έχουν γίνει στόχος του Διαβόλου. Με ένα μεγάλο μέρος της μουσικής τους και με τις ασχολίες στις οποίες επιδίδονται στον ελεύθερο χρόνο τους, αποτελούν ένα καλό παιχνίδι στα χέρια αυτού του αόρατου δολοπλόκου.—Εφεσίους 6:11, 12.

Ακόμη και όταν οι νέοι προσπαθούν να πετύχουν στη ζωή τους, διαπιστώνουν ότι βρίσκονται σε μειονεκτική θέση. Από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και έπειτα, οι άνθρωποι που ζουν σε πολλές από τις χώρες οι οποίες είχαν εμπλακεί παλιότερα στον πόλεμο προσπαθούν να αναπληρώσουν τα όσα στερήθηκαν προσφέροντας στις οικογένειές τους έναν άνετο τρόπο ζωής. Τα υλικά αποκτήματα, η ξεκούραση χωρίς μέτρο και η ψυχαγωγία έχουν γίνει κύριοι στόχοι. Ως συνέπεια, πολλοί υποφέρουν. «Εκείνοι που είναι αποφασισμένοι να πλουτίσουν», προειδοποίησε ο Παύλος τον Τιμόθεο, «πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα και πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες . . . Διότι η φιλαργυρία είναι ρίζα κάθε είδους κακών πραγμάτων, και επιδιώκοντάς την μερικοί έχουν . . . μαχαιρώσει παντού τον εαυτό τους με πολλούς πόνους». (1 Τιμόθεο 6:9, 10) Γενικά, διαπιστώνουμε ότι οι άνθρωποι στη σημερινή υλιστική κοινωνία είναι μαχαιρωμένοι με πόνους οικονομικής και συναισθηματικής φύσης. Ανάμεσά τους υπάρχουν και πολλοί νέοι, θύματα αυτού του τεχνάσματος που χρησιμοποιεί ο κύριος εχθρός του Θεού.

Το ευχάριστο, όμως, είναι ότι υπάρχουν και καλά νέα. Και αυτά ενδιαφέρουν τους νέους, εκείνους για τους οποίους επιφυλάσσεται ένα ασφαλές μέλλον. Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό;

Να Ψάχνετε και θα Βρείτε

Πολλοί νέοι έχουν υψηλά ιδανικά. Απορρίπτουν τους εκφυλιζόμενους κανόνες που είναι κοινοί ανάμεσα στους ενηλίκους. Αποστρέφονται την αδικία και την πωρωμένη στάση των πολιτικών και των επιχειρηματιών που διψούν για δύναμη. Αν είστε νέος, ίσως να αισθάνεστε και εσείς έτσι.

Σκεφτείτε την περίπτωση του Σέντρικ, ενός νέου προς το τέλος της εφηβείας του, του οποίου η εμπειρία δεν είναι καθόλου σπάνια.b Όταν ήταν παιδί είχε πολλές φοβίες, μια από τις οποίες ήταν και ο φόβος του θανάτου. Αναρωτιόταν ποιος ήταν ο σκοπός της ζωής. Σε ηλικία 15 ετών και χωρίς να έχει βρει τις απαντήσεις στα ερωτήματά του, άρχισε να φιλοσοφεί τη ζωή μαζί με άλλους ιδεαλιστές νεαρούς. «Καπνίζαμε ναρκωτικά και καθόμασταν μαζί συζητώντας ώρες ατέλειωτες», θυμάται. «Νόμιζες ότι όλοι σκέφτονταν όπως εσύ, αλλά κανένας δεν είχε τις απαντήσεις».

Ο Σέντρικ, όπως και πολλοί νέοι, λαχταρούσε για συγκινήσεις. Τα ναρκωτικά που έπαιρνε δεν αρκούσαν για να του φέρουν ικανοποίηση. Σύντομα άρχισε να αναμειγνύεται σε κλοπές και σε διακίνηση ναρκωτικών. Και πάλι όμως αναζητούσε καινούριες προκλήσεις. Άρχισε να κλέβει κατά παραγγελία. «Το απολάμβανα», παραδέχεται ο ίδιος. «Ποτέ όμως δεν πήρα κάτι από τον απλό άνθρωπο. Όταν έκλεβα κάποιο αυτοκίνητο, το άφηνα σε καλή κατάσταση. Έκανα διάρρηξη σε κάποια επιχείρηση μόνο αν ήξερα ότι υπήρχε ασφαλιστική κάλυψη. Αυτό με βοηθούσε να δικαιολογώ τις πράξεις μου». Όπως θα περιμένατε, ο Σέντρικ κατέληξε στη φυλακή.

Ο Σέντρικ θυμάται: «Ο Μαρκ, ένας άλλος φυλακισμένος, μου μίλησε. Παρατηρώντας ένα τατουάζ, ένα μεγάλο σταυρό, που είχα στο μπράτσο μου, με ρώτησε γιατί το είχα. Πίστευε ότι θα πρέπει να είχε μεγάλη θρησκευτική σημασία για εμένα». Δυο εβδομάδες αργότερα, ο Μαρκ έδωσε στον Σέντρικ ένα αντίτυπο του βιβλίου Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη.c «“Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα”—εκείνες οι λίγες λέξεις μού έκαναν αμέσως εντύπωση. Αυτό ήταν το θέμα που συζητούσαμε ανέκαθεν, αλλά ποτέ δεν είχαμε καταφέρει να βρούμε την άκρη». Έπειτα από πολλές συζητήσεις με κάποιο Μάρτυρα του Ιεχωβά ο οποίος επισκεπτόταν τη φυλακή, ο Σέντρικ κατάλαβε ότι αυτό που επιζητούσε ήταν εφικτό—αλλά μόνο με τον τρόπο του Θεού.

«Μόλις σταμάτησα να συναναστρέφομαι τους πρώην φίλους μου, έκανα γρήγορη πρόοδο», παρατηρεί ο Σέντρικ. Η πρόοδός του προς την απόκτηση κατανόησης και την εξεύρεση ευτυχίας δεν ήταν εύκολη. «Ακόμη προσπαθώ», λέει ο ίδιος. «Πρέπει να είμαι προσεκτικός όσον αφορά το πώς σκέφτομαι». Ναι, ο Σέντρικ καταλαβαίνει τώρα ότι οι ιδεαλιστικές του τάσεις τον οδήγησαν στην παγίδα του Διαβόλου, εφόσον πίστευε ότι ο μόνος τρόπος για να πετύχει τους στόχους του ήταν να επιδίδεται σε ασχολίες που περιστρέφονταν γύρω από τη συγκίνηση.

Είναι ευχάριστο το ότι, εδώ και πολύ καιρό, ο Σέντρικ έχει βγει από τη φυλακή και απολαμβάνει τακτικά συναναστροφή με άλλα άτομα που έχουν βρει αυτό το οποίο έψαχναν. Τώρα είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά και έχει την ελπίδα που τρέφουν οι Μάρτυρες να ζήσουν στον Παράδεισο εδώ στη γη. Επίσης, αποβλέπει στον τερματισμό της σατανικής επιρροής, όποια μορφή και αν παίρνει αυτή.

Φυσικά η προοπτική για ένα ασφαλές μέλλον δεν επιφυλάσσεται μόνο για νέους όπως ο Σέντρικ· άλλοι έχουν ανατραφεί από θεοσεβείς γονείς, οι οποίοι ενστάλαξαν στα παιδιά τους αγάπη για την αλήθεια της Αγίας Γραφής.

Η Θεοσεβής Εκπαίδευση Φέρνει Ανταμοιβές

«Εκπαίδευσε το αγόρι σύμφωνα με την οδό που είναι κατάλληλη για αυτό· ακόμη και όταν γεράσει δεν θα απομακρυνθεί από αυτήν», έγραψε ο σοφός Βασιλιάς Σολομών της αρχαιότητας. (Παροιμίες 22:6) Αυτό έχει επαληθευτεί στην περίπτωση πολλών αφοσιωμένων νεαρών οι οποίοι προτίμησαν να ακολουθήσουν τους κανόνες της Αγίας Γραφής.

Η Σίλα, ο Γκόρντον και η Σάρα το έκαναν αυτό. Θυμούνται ότι οι γονείς τους θεωρούσαν πολύ σημαντική την υπακοή στην εντολή που έδωσε ο Χριστός να “πάμε και να κάνουμε μαθητές” κηρύττοντας τα καλά νέα της Βασιλείας. (Ματθαίος 24:14· 28:19, 20) «Όποτε έπρεπε να πάρουμε κάποια απόφαση, η μητέρα και εγώ λέγαμε η μία στην άλλη: “Πώς θα επηρεάσει αυτό το έργο κηρύγματος;”» θυμάται η Σίλα. «Παραιτηθήκαμε από πολλά σχέδια λόγω αυτού του τρόπου σκέψης», παραδέχεται, προσθέτοντας: «Αλλά τι ευλογίες είχαμε!» Ακόμη και όταν επέστρεφαν κουρασμένες έπειτα από μια ολόκληρη ημέρα την οποία είχαν δαπανήσει επισκεπτόμενες τα σπίτια των ανθρώπων με τα καλά νέα, η Σίλα και η μητέρα της έψαλλαν στο δρόμο. «Η χαρά μου ήταν πλήρης», λέει. «Μπορώ να την αισθανθώ ακόμη και τώρα».

Ο Γκόρντον θυμάται πολλά ευχάριστα σαββατόβραδα. «Οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας με προσκαλούσαν στο σπίτι τους, και εκεί απολαμβάναμε ωφέλιμα παιχνίδια και συζητήσεις. Μας ενθάρρυναν να μαθαίνουμε απέξω εδάφια από την Αγία Γραφή, να συζητάμε ελεύθερα διάφορα Γραφικά θέματα, να αφηγούμαστε κάποια εμπειρία από το έργο κηρύγματος και να μαθαίνουμε πώς επεκτεινόταν το έργο της Βασιλείας», θυμάται ο Γκόρντον. «Όλα αυτά τα πράγματα με βοήθησαν να θέσω καλό θεμέλιο και να καλλιεργήσω αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό».

Η Σάρα έχει ευχάριστες αναμνήσεις από τα βράδια που κυλούσαν με επισκέψεις Μαρτύρων στο σπίτι τους. «Τρώγαμε μαζί. Κατόπιν, στο τέλος της βραδιάς, παίζαμε πιάνο συνοδεύοντας εκείνους που έψαλλαν ύμνους για τη Βασιλεία του Θεού. Πραγματικά η μουσική μάς βοηθούσε πολύ, ιδιαίτερα στα σχολικά μας χρόνια, επειδή μας έδινε τη δυνατότητα να κάνουμε πράγματα μαζί ως οικογένεια».

Φυσικά, δεν είναι ιδεώδεις οι οικογενειακές περιστάσεις όλων των νέων που επιζητούν να ευαρεστούν τον Ιεχωβά. Εντούτοις, η στενή συναναστροφή με άλλες οικογένειες Μαρτύρων στην εκκλησία τούς προσφέρει ασφάλεια και το αίσθημα ότι ανήκουν κάπου.

Να Θησαυρίζετε ένα Ασφαλές Θεμέλιο για το Μέλλον

Οι νέοι σήμερα έχουν να κάνουν μια επιλογή. Μπορούν να συνεχίσουν να προχωρούν με τον πονηρό αυτόν κόσμο ο οποίος οδεύει ολοταχώς προς την καταστροφή στην επερχόμενη «μεγάλη θλίψη» που προείπε ο Ιησούς. Ή μπορούν να «θέσουν στον Θεό την πεποίθησή τους και να . . . τηρούν τις εντολές του», όπως έψαλε ο θεόπνευστος ψαλμωδός Ασάφ. Η υπακοή στον Θεό θα τους εμποδίσει να γίνουν «γενιά πεισματική και στασιαστική, γενιά που δεν ετοίμασε την καρδιά της και το πνεύμα της οποίας δεν ήταν αξιόπιστο απέναντι στον Θεό».—Ματθαίος 24:21· Ψαλμός 78:6-8.

Στις 80.000 και πλέον εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά παγκόσμια, θα βρείτε πολλούς νέους τους οποίους μπορείτε να θαυμάσετε. Αυτοί έχουν δώσει προσοχή στη συμβουλή που έγραψε ο Παύλος στον νεαρό Τιμόθεο, «να εργάζονται ό,τι είναι αγαθό, να είναι πλούσιοι σε καλά έργα, να είναι γενναιόδωροι, πρόθυμοι να δίνουν, θησαυρίζοντας για τον εαυτό τους με ασφάλεια ένα καλό θεμέλιο για το μέλλον». Ως αποτέλεσμα, τώρα “κρατούν γερά την πραγματική ζωή”. (1 Τιμόθεο 6:18, 19) Μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτούς τους γνήσιους Χριστιανούς παρακολουθώντας τις συναθροίσεις τους. Με αυτόν τον τρόπο, και εσείς θα μπορείτε να ελπίζετε σε ένα ασφαλές μέλλον.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Τα πονηρά πνεύματα βρίσκονταν πίσω από τους “ασυνήθιστα άγριους” άντρες τους οποίους θεράπευσε ο Ιησούς

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Οικοδομούν «ένα καλό θεμέλιο για το μέλλον»