Ιησούς—Ο Άρχοντας «του Οποίου η Αρχή Είναι από Παλιούς Καιρούς»

Ο ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ κλιμακώνεται καθώς περιμένετε την άφιξη ενός συγγενή του οποίου τα ίχνη έχετε χάσει εδώ και πολύ καιρό. Τελικά, τον συναντάτε και τον χαιρετάτε θερμά. Ακούτε προσεκτικά καθώς σας λέει για ποιο λόγο τον έστειλε ο πατέρας του να σας επισκεφτεί. Στη συνέχεια, φτάνει σύντομα η ώρα της επιστροφής του. Με λύπη τον αποχαιρετάτε. Το αίσθημα της απώλειας που νιώθετε λόγω της αναχώρησής του ελαττώνεται όταν μαθαίνετε ότι έφτασε στο σπίτι με ασφάλεια.

Αργότερα, καθώς ψάχνετε μερικά παλιά έγγραφα, βρίσκετε κάποιες επιστολές οι οποίες κάνουν σύντομες αναφορές στα επιτεύγματα του συγγενή σας πολύ προτού αυτός ξεκινήσει το ταξίδι του για να σας συναντήσει. Το περιεχόμενο αυτών των επιστολών σάς παρέχει ενδιαφέρουσα ενόραση στο παρελθόν του και αυξάνει την εκτίμησή σας τόσο για την επίσκεψή του όσο και για το έργο που επιτελεί τώρα.

«Από Παλιούς Καιρούς»

Ανάμεσα στα παλιά έγγραφα που είχαν στη διάθεσή τους οι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα ήταν και τα συγγράμματα ενός προφήτη του Θεού, του Μιχαία, τα οποία είχαν καταγραφεί περίπου εφτακόσια χρόνια νωρίτερα. Αυτά υποδεικνύουν τον τόπο γέννησης του Μεσσία. «Εσύ, Βηθλεέμ Εφραθά, που είσαι πολύ μικρή για να συγκαταλεχθείς ανάμεσα στις χιλιάδες του Ιούδα, από εσένα θα βγει για εμένα αυτός που θα γίνει άρχοντας στον Ισραήλ, του οποίου η αρχή είναι από παλιούς καιρούς, από τις ημέρες των αιώνων». (Μιχαίας 5:2) Σε εκπλήρωση αυτών των λόγων, ο Ιησούς γεννήθηκε στο χωριό Βηθλεέμ της Ιουδαίας το έτος που σήμερα αποκαλούμε 2 Π.Κ.Χ. Αλλά πώς θα μπορούσε η αρχή του να είναι «από παλιούς καιρούς»;

Ο Ιησούς είχε προανθρώπινη ύπαρξη. Στην επιστολή του προς τους Χριστιανούς στις Κολοσσές, ο απόστολος Παύλος περιέγραψε τον Ιησού ως την “εικόνα του αόρατου Θεού, τον πρωτότοκο όλης της δημιουργίας”.—Κολοσσαείς 1:15.

Ο Ιεχωβά, η Πηγή της σοφίας, δημιούργησε τον πρώτο του Γιο ως το “πρώτο επίτευγμά” του, για να χρησιμοποιήσουμε τη θεόπνευστη έκφραση που κατέγραψε ο Βασιλιάς Σολομών στο βιβλίο των Παροιμιών. Έπειτα από το ταξίδι του Ιησού στη γη και την επιστροφή του στον ουρανό, ο ίδιος πιστοποίησε ότι πράγματι ήταν «η αρχή της δημιουργίας του Θεού». Ως προσωποποιημένη σοφία, ο προανθρώπινος Ιησούς διακήρυξε: «Όταν [ο Ιεχωβά] ετοίμαζε τους ουρανούς, εγώ ήμουν εκεί».—Παροιμίες 8:22, 23, 27· Αποκάλυψη 3:14.

Από την αρχή, ο Γιος του Θεού έλαβε ένα μοναδικό διορισμό, δηλαδή να είναι «δεξιοτέχνης εργάτης» δίπλα στον Πατέρα του. Πόση χαρά έφερε αυτό στον Ιεχωβά! «Για εμένα έτρεφε [ο Ιεχωβά] ιδιαίτερη συμπάθεια τη μια ημέρα μετά την άλλη», παρατηρεί το εδάφιο Παροιμίες 8:30, προσθέτοντας: «ενώ εγώ ευφραινόμουν πάντοτε ενώπιόν του».

Ο Ιεχωβά προσκάλεσε αργότερα τον πρωτότοκο Γιο του να συμμετάσχει στη δημιουργία του ανθρωπίνου γένους. «Ας κάνουμε άνθρωπο κατά την εικόνα μας», δήλωσε, «σύμφωνα με την ομοίωσή μας». (Γένεση 1:26) Ως αποτέλεσμα, αναπτύχθηκε μια άλλη συμπάθεια. «Τα πράγματα για τα οποία έτρεφα συμπάθεια», εξήγησε ο προανθρώπινος Ιησούς, «αφορούσαν τους γιους των ανθρώπων». (Παροιμίες 8:31) Στην αρχή του Ευαγγελίου του, ο απόστολος Ιωάννης αναγνώρισε τον προανθρώπινο ρόλο του Ιησού στη δημιουργία: «Τα πάντα ήρθαν σε ύπαρξη μέσω αυτού, και χωρίς αυτόν δεν ήρθε σε ύπαρξη ούτε ένα πράγμα».—Ιωάννης 1:3.

Εκπρόσωπος του Ιεχωβά

Τα λόγια του Ιωάννη εφιστούν την προσοχή σε ένα άλλο προνόμιο το οποίο απόλαυσε ο Γιος του Θεού, δηλαδή το να είναι εκπρόσωπος. Από την αρχή, υπηρέτησε ως ο Λόγος. Έτσι, όταν ο Ιεχωβά μίλησε στον Αδάμ, και αργότερα όταν απευθύνθηκε στον Αδάμ και στην Εύα, το έκανε αυτό πιθανώς μέσω του Λόγου. Και ποιος θα μπορούσε να μεταδώσει τις οδηγίες του Θεού για την ευημερία των ανθρώπων καλύτερα από εκείνον ο οποίος έτρεφε συμπάθεια για αυτούς;—Ιωάννης 1:1, 2.

Πόσο θα πρέπει να λυπήθηκε ο Λόγος όταν είδε την Εύα και κατόπιν τον Αδάμ να δείχνουν ανυπακοή στον Δημιουργό τους! Και πόσο θα πρέπει να λαχταρούσε να απομακρύνει τα δεινά που επέφερε η ανυπακοή τους στους απογόνους τους! (Γένεση 2:15-17· 3:6, 8· Ρωμαίους 5:12) Απευθυνόμενος στον Σατανά, ο οποίος είχε ενθαρρύνει την Εύα να στασιάσει, ο Ιεχωβά διακήρυξε: «Θα βάλω έχθρα ανάμεσα σε εσένα και στη γυναίκα και ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της». (Γένεση 3:15) Έχοντας παραστεί μάρτυρας των γεγονότων στην Εδέμ, ο Λόγος αντιλαμβανόταν ότι, ως το πρωτεύον μέρος του “σπέρματος” της γυναίκας, θα γινόταν στόχος μοχθηρού μίσους. Γνώριζε ότι ο Σατανάς ήταν ανθρωποκτόνος.—Ιωάννης 8:44.

Όταν αργότερα ο Σατανάς αμφισβήτησε την ακεραιότητα του πιστού Ιώβ, ο Λόγος πρέπει να ένιωσε αγανάκτηση ακούγοντας τις συκοφαντικές κατηγορίες που εξαπέλυσε εκείνος εναντίον του Πατέρα του. (Ιώβ 1:6-10· 2:1-4) Μάλιστα, στο ρόλο του ως αρχαγγέλου, ο Λόγος είναι γνωστός με το όνομα Μιχαήλ, το οποίο σημαίνει «Ποιος Είναι Όμοιος με τον Θεό;» και δείχνει πώς εκείνος υπερασπίζεται τον Ιεχωβά απέναντι σε όλους όσους επιζητούν να σφετεριστούν την κυριαρχία του Θεού.—Δανιήλ 12:1· Αποκάλυψη 12:7-10.

Καθώς εξελισσόταν η ιστορία του Ισραήλ, ο Λόγος παρατηρούσε τις προσπάθειες που κατέβαλλε ο Σατανάς για να απομακρύνει τους ανθρώπους από την αγνή λατρεία. Μετά την Έξοδο από την Αίγυπτο, ο Θεός είπε στον Ισραήλ μέσω του Μωυσή: «Δες! Εγώ στέλνω έναν άγγελο μπροστά σου για να σε φυλάει στο δρόμο και να σε φέρει στον τόπο που έχω ετοιμάσει. Να προσέχεις λόγω του αγγέλου και να υπακούς στη φωνή του. Μη συμπεριφέρεσαι στασιαστικά εναντίον του, γιατί δεν θα συγχωρήσει την παράβασή σας· επειδή το όνομά μου είναι σε αυτόν». (Έξοδος 23:20, 21) Ποιος ήταν αυτός ο άγγελος; Πιθανώς, ο προανθρώπινος Ιησούς.

Πιστή Υποταγή

Ο Μωυσής πέθανε το 1473 Π.Κ.Χ. και το σώμα του θάφτηκε «στην κοιλάδα της γης του Μωάβ, μπροστά από τη Βαιθ-φεγώρ». (Δευτερονόμιο 34:5, 6) Προφανώς, ο Σατανάς ήθελε να χρησιμοποιήσει το πτώμα, ίσως για να προαγάγει την ειδωλολατρία. Ο Μιχαήλ εναντιώθηκε σε αυτό αλλά, δείχνοντας υπακοή, υποτάχθηκε στην εξουσία του Πατέρα του, του Ιεχωβά. “Μη τολμώντας να επιφέρει εναντίον του Σατανά κρίση με υβριστικά λόγια”, ο Μιχαήλ προειδοποίησε τον Σατανά: «Ο Ιεχωβά ας σε επιπλήξει».—Ιούδα 9.

Στη συνέχεια, ο Ισραήλ ξεκίνησε για να κατακτήσει την Υποσχεμένη Γη της Χαναάν. Κοντά στην πόλη της Ιεριχώς, ο Ιησούς του Ναυή έλαβε τη διαβεβαίωση ότι ο Λόγος εξακολουθούσε να ασκεί επίβλεψη στο έθνος. Εκεί συνάντησε έναν άντρα με γυμνό σπαθί. Ο Ιησούς του Ναυή πλησίασε τον ξένο και ρώτησε: «Είσαι με εμάς ή με τους αντιδίκους μας;» Φανταστείτε την έκπληξη του Ιησού του Ναυή όταν ο ξένος αποκάλυψε την ταυτότητά του, λέγοντας: «Όχι! Εγώ ως άρχοντας του στρατεύματος του Ιεχωβά ήρθα τώρα». Δεν είναι παράξενο το ότι ο Ιησούς του Ναυή έπεσε με το πρόσωπο κάτω μπροστά σε αυτόν τον εξυψωμένο εκπρόσωπο του Ιεχωβά, ο οποίος αναμφίβολα ήταν ο προανθρώπινος Ιησούς που έγινε αργότερα “ο Μεσσίας ο Ηγέτης”.—Ιησούς του Ναυή 5:13-15· Δανιήλ 9:25.

Μια άλλη αντιπαράθεση με τον Σατανά έλαβε χώρα στις ημέρες του Δανιήλ, ενός προφήτη του Θεού. Σε αυτή την περίπτωση ο Μιχαήλ υποστήριξε έναν άλλον άγγελο όταν ο δαίμονας που ήταν άρχοντας της Περσίας “στεκόταν και εναντιωνόταν” τρεις εβδομάδες. Ο άγγελος εξήγησε: «Ορίστε! ο Μιχαήλ, ένας από τους κορυφαίους άρχοντες, ήρθε να με βοηθήσει· και εγώ παρέμεινα εκεί δίπλα στους βασιλιάδες της Περσίας».—Δανιήλ 10:13, 21.

Προανθρώπινη και Ανθρώπινη Δόξα

Το 778 Π.Κ.Χ., το έτος κατά το οποίο πέθανε ο Βασιλιάς Οζίας του Ιούδα, κάποιος προφήτης του Θεού, ο Ησαΐας, είδε σε όραμα τον Ιεχωβά στον υψηλό θρόνο του. «Ποιον θα στείλω, και ποιος θα πάει για εμάς;» ρώτησε ο Ιεχωβά. Ο Ησαΐας προσφέρθηκε, αλλά ο Ιεχωβά τον προειδοποίησε ότι οι συμπατριώτες του, οι Ισραηλίτες, δεν θα δέχονταν τις διακηρύξεις του. Ο απόστολος Ιωάννης παρέβαλε τους άπιστους Ιουδαίους του πρώτου αιώνα με τους ανθρώπους των ημερών του Ησαΐα, και παρατήρησε: «Ο Ησαΐας τα είπε αυτά επειδή είδε τη δόξα του». Τη δόξα τίνος; Τη δόξα του Ιεχωβά και του προανθρώπινου Ιησού που ήταν δίπλα του στις ουράνιες αυλές.—Ησαΐας 6:1, 8-10· Ιωάννης 12:37-41.

Μερικούς αιώνες αργότερα, ο Ιησούς έλαβε το μεγαλύτερο μέχρι τότε διορισμό του. Ο Ιεχωβά μετέφερε τη δύναμη της ζωής του αγαπητού Γιου του από τον ουρανό στην κοιλιά της Μαρίας. Έπειτα από εννιά μήνες, εκείνη γέννησε ένα αγοράκι, τον Ιησού. (Λουκάς 2:1-7, 21) Όπως είπε ο απόστολος Παύλος: «Όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός απέστειλε τον Γιο του, ο οποίος γεννήθηκε από γυναίκα». (Γαλάτες 4:4) Παρόμοια, ο απόστολος Ιωάννης αναγνώρισε: «Ο Λόγος . . . έγινε σάρκα και κατοίκησε ανάμεσά μας, και πήραμε μια άποψη της δόξας του, δόξας σαν και αυτήν που έχει ένας μονογενής γιος από τον πατέρα του· και αυτός ήταν πλήρης παρ’ αξία καλοσύνης και αλήθειας».—Ιωάννης 1:14.

Εμφανίζεται ο Μεσσίας

Τουλάχιστον από την ηλικία των 12 ετών, ο νεαρός Ιησούς είχε αντιληφθεί ότι έπρεπε να είναι απασχολημένος με την εκτέλεση του έργου του ουράνιου Πατέρα του. (Λουκάς 2:48, 49) Περίπου 18 χρόνια αργότερα, ο Ιησούς πήγε στον Ιωάννη τον Βαφτιστή, στον Ιορδάνη Ποταμό, και βαφτίστηκε. Ενώ ο Ιησούς προσευχόταν, άνοιξαν οι ουρανοί και κατέβηκε το άγιο πνεύμα πάνω του. Φανταστείτε την πληθώρα των αναμνήσεων που κατέκλυσαν το μυαλό του όταν επανήλθαν στη μνήμη του οι αναρίθμητες χιλιετίες κατά τις οποίες είχε υπηρετήσει δίπλα στον Πατέρα του ως δεξιοτέχνης εργάτης, εκπρόσωπος, άρχοντας του στρατεύματος του Θεού και ως ο αρχάγγελος, ο Μιχαήλ. Κατόπιν, ένιωσε συγκίνηση ακούγοντας τη φωνή του Πατέρα του να λέει στον Ιωάννη τον Βαφτιστή: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει».—Ματθαίος 3:16, 17· Λουκάς 3:21, 22.

Ασφαλώς, ο Ιωάννης ο Βαφτιστής δεν αμφέβαλλε για την προανθρώπινη ύπαρξη του Ιησού. Καθώς ο Ιησούς τον πλησίαζε, ο Ιωάννης διακήρυξε: «Να το Αρνί του Θεού το οποίο αφαιρεί την αμαρτία του κόσμου!» Και πρόσθεσε: «Αυτός είναι για τον οποίο είπα: Πίσω μου έρχεται ένας άντρας που έχει προχωρήσει μπροστά μου, επειδή υπήρχε πριν από εμένα». (Ιωάννης 1:15, 29, 30) Και ο απόστολος Ιωάννης γνώριζε επίσης ότι ο Ιησούς προϋπήρχε. «Αυτός που έρχεται από πάνω είναι υπεράνω όλων των άλλων», έγραψε, και «αυτός που έρχεται από τον ουρανό είναι υπεράνω όλων των άλλων. Αυτό που είδε και άκουσε, για αυτό δίνει μαρτυρία».—Ιωάννης 3:31, 32.

Περίπου το έτος 61 Κ.Χ., ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους Εβραίους Χριστιανούς να εκτιμήσουν την πλήρη σημασία της άφιξης του Μεσσία πάνω στη γη καθώς και του έργου του ως Αρχιερέα. Εφιστώντας την προσοχή στο ρόλο του Ιησού ως Εκπροσώπου, ο Παύλος έγραψε: «Ο Θεός . . . στο τέλος αυτών των ημερών έχει μιλήσει σε εμάς μέσω ενός Γιου, . . . διαμέσου του οποίου έκανε τα συστήματα πραγμάτων». Είτε αυτό αναφέρεται στο ρόλο του Ιησού ως “δεξιοτέχνη εργάτη” κατά τη δημιουργία είτε στην ανάμειξή του στις προοδευτικές διευθετήσεις που έκανε ο Θεός για τη συμφιλίωση του ανθρώπου μαζί του, ο Παύλος προσθέτει εδώ τη δική του μαρτυρία σχετικά με την προανθρώπινη ύπαρξη του Ιησού.—Εβραίους 1:1-6· 2:9.

Οσιότητα από «Παλιούς Καιρούς»

Στους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα που βρίσκονταν στους Φιλίππους, ο Παύλος απηύθυνε την εξής προτροπή: «Να διατηρείτε αυτή τη διανοητική στάση μέσα σας η οποία ήταν και μέσα στον Χριστό Ιησού, ο οποίος, αν και υπήρχε με μορφή Θεού, δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή το να είναι ίσος με τον Θεό. Όχι! Αλλά άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου και έγινε όμοιος με τους ανθρώπους. Και όταν βρέθηκε ως άνθρωπος κατά το σχήμα, ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου, ναι, θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού». (Φιλιππησίους 2:5-8) Ο Ιεχωβά ανταποκρίθηκε με αγάπη στην όσια πορεία του Ιησού ανασταίνοντάς τον και κατόπιν καλωσορίζοντάς τον πίσω στον ουρανό. Τι λαμπρό παράδειγμα ακεραιότητας άφησε για εμάς ο Ιησούς ανά τους αιώνες!—1 Πέτρου 2:21.

Πόσο ευγνώμονες είμαστε για το ότι η Αγία Γραφή κάνει μνεία στην προανθρώπινη ύπαρξη του Ιησού! Αυτό ασφαλώς ενισχύει την απόφασή μας να μιμηθούμε το παράδειγμα όσιας υπηρεσίας που έθεσε, ιδιαίτερα τώρα που κυβερνάει ως Βασιλιάς της Μεσσιανικής Βασιλείας του Θεού. Ας χαιρετίσουμε τον “Άρχοντα Ειρήνης”, τον Χριστό Ιησού, τον Κυβερνήτη και Άρχοντά μας, «του οποίου η αρχή είναι από παλιούς καιρούς»!—Ησαΐας 9:6· Μιχαίας 5:2.

[Πλαίσιο στη σελίδα 24]

Μαρτυρίες που Πιστοποιούν την Προανθρώπινη Ύπαρξη

Τα λόγια του ίδιου του Ιησού, τα οποία αναφέρονται παρακάτω, παρέχουν άφθονες αποδείξεις που πιστοποιούν την προανθρώπινη ύπαρξή του:

◻ «Κανείς δεν έχει ανεβεί στον ουρανό εκτός από αυτόν που κατέβηκε από τον ουρανό, τον Γιο του ανθρώπου».—Ιωάννης 3:13.

◻ «Δεν σας έδωσε ο Μωυσής το ψωμί από τον ουρανό, αλλά ο Πατέρας μου σας δίνει το αληθινό ψωμί από τον ουρανό. Επειδή το ψωμί του Θεού είναι αυτός που κατεβαίνει από τον ουρανό και δίνει ζωή στον κόσμο. . . . Έχω κατεβεί από τον ουρανό για να κάνω, όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το θέλημα εκείνου που με έστειλε».—Ιωάννης 6:32, 33, 38.

◻ «Αυτό είναι το ψωμί που κατεβαίνει από τον ουρανό, ώστε να μπορεί να φάει κανείς από αυτό και να μην πεθάνει. Εγώ είμαι το ζωντανό ψωμί που κατέβηκε από τον ουρανό· αν κανείς φάει από αυτό το ψωμί θα ζήσει για πάντα».—Ιωάννης 6:50, 51.

◻ «Τότε τι θα γίνει αν δείτε τον Γιο του ανθρώπου να ανεβαίνει εκεί που ήταν πριν;»—Ιωάννης 6:62.

◻ «Η μαρτυρία μου είναι αληθινή, επειδή γνωρίζω από πού ήρθα και πού πηγαίνω. . . . Εσείς είστε από τα κάτω μέρη· εγώ είμαι από τα πάνω μέρη. Εσείς είστε από αυτόν τον κόσμο· εγώ δεν είμαι από αυτόν τον κόσμο».—Ιωάννης 8:14, 23.

◻ «Αν ο Θεός ήταν Πατέρας σας, θα με αγαπούσατε, γιατί εγώ από τον Θεό ήρθα και είμαι εδώ. Ούτε έχω έρθει με δική μου πρωτοβουλία, αλλά Εκείνος με απέστειλε».—Ιωάννης 8:42.

◻ «Αληθινά, αληθινά σας λέω: Πριν ο Αβραάμ έρθει σε ύπαρξη, εγώ υπάρχω».—Ιωάννης 8:58.

◻ «Δόξασέ με εσύ, Πατέρα, δίπλα σε εσένα με τη δόξα που είχα δίπλα σου προτού υπάρξει ο κόσμος. Πατέρα, όσο για αυτό που μου έδωσες, θέλω όπου είμαι εγώ να είναι και αυτοί μαζί μου, για να βλέπουν τη δόξα μου την οποία μου έδωσες, επειδή με αγάπησες πριν από τη θεμελίωση του κόσμου».—Ιωάννης 17:5, 24.

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Ο Ιησούς του Ναυή συναντάει τον άρχοντα του στρατεύματος του Ιεχωβά