Τυχικός—Ένας Έμπιστος Σύνδουλος

ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ περιπτώσεις, ο Τυχικός ταξίδευε με τον απόστολο Παύλο και ενεργούσε ως αγγελιοφόρος του. Ήταν ένα άτομο το οποίο μπορούσαν να αποστείλουν ως εκπρόσωπο και να του εμπιστευτούν χρήματα και ευθύνες επισκόπησης. Επειδή οι Γραφές τονίζουν την αξιοπιστία του—μια ιδιότητα απαραίτητη για όλους τους Χριστιανούς—ίσως θα θέλατε να μάθετε περισσότερα για αυτόν.

Ο Παύλος περιέγραψε τον Τυχικό ως “αγαπητό του αδελφό και πιστό διάκονο και σύνδουλο σε σχέση με τον Κύριο”. (Κολοσσαείς 4:7) Γιατί τον έβλεπε ο απόστολος με αυτόν τον τρόπο;

Η Αποστολή Βοήθειας στην Ιερουσαλήμ

Κάποια υλική ανάγκη παρουσιάστηκε ανάμεσα στους Χριστιανούς στην Ιουδαία περίπου το 55 Κ.Χ. Με τη βοήθεια των εκκλησιών της Ευρώπης και της Μικράς Ασίας, ο Παύλος έκανε διευθετήσεις ώστε να συλλέξουν κάποια συνεισφορά για να τους βοηθήσουν. Ο Τυχικός, ο οποίος καταγόταν από την περιφέρεια της Ασίας, έπαιξε κάποιο ρόλο στην αποστολή βοήθειας.

Αφού πρώτα έδωσε οδηγίες σχετικά με το πώς να χειριστούν αυτή τη συνεισφορά, ο Παύλος πρότεινε να σταλούν αξιόπιστοι άντρες στην Ιερουσαλήμ ή να πάνε εκεί μαζί του μεταφέροντας τα χρήματα. (1 Κορινθίους 16:1-4) Όταν ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι από την Ελλάδα για την Ιερουσαλήμ τον συνόδευαν αρκετοί άντρες, ένας από τους οποίους προφανώς ήταν ο Τυχικός. (Πράξεις 20:4) Μια τόσο μεγάλη ομάδα ίσως ήταν αναγκαία επειδή μετέφεραν χρήματα τα οποία τους είχαν εμπιστευτεί αρκετές εκκλησίες. Η ανάγκη για ασφάλεια ίσως ήταν σημαντικός παράγοντας, αφού οι ληστές αποτελούσαν απειλή για την ασφαλή μετάβαση.—2 Κορινθίους 11:26.

Εφόσον ο Αρίσταρχος και ο Τρόφιμος συνόδευσαν τον Παύλο ως την Ιερουσαλήμ, μερικοί θεωρούν πιθανό ότι ο Τυχικός και οι άλλοι έκαναν το ίδιο. (Πράξεις 21:29· 24:17· 27:1, 2) Επειδή ο Τυχικός περιλαμβανόταν σε αυτό το πρόγραμμα βοήθειας, είναι μεταξύ των ατόμων για τα οποία έχει διατυπωθεί η άποψη ότι ίσως είναι ο «αδελφός» που συνεργάστηκε με τον Τίτο στην Ελλάδα όσον αφορά τις διευθετήσεις για τη συνεισφορά και ο οποίος «διορίστηκε από τις εκκλησίες να είναι σύντροφος [του Παύλου] στο ταξίδι σε σχέση με αυτή τη δωρεά που προσφέρεται με καλοσύνη». (2 Κορινθίους 8:18, 19· 12:18) Αν η πρώτη αποστολή την οποία έφερε σε πέρας ο Τυχικός απαιτούσε υπευθυνότητα, το ίδιο συνέβαινε και με τη δεύτερη.

Από τη Ρώμη στις Κολοσσές

Πέντε ή έξι χρόνια αργότερα (60-61 Κ.Χ.), ο Παύλος έλπιζε ότι θα απελευθερωνόταν από την πρώτη φυλάκισή του στη Ρώμη. Ο Τυχικός ήταν μαζί του, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο του. Τώρα ο Τυχικός επέστρεφε στην Ασία. Αυτό έδωσε στον Παύλο τη δυνατότητα να αποστείλει επιστολές στις Χριστιανικές εκκλησίες σε εκείνη την περιοχή και επίσης να στείλει το δραπέτη δούλο τού Φιλήμονα, τον Ονήσιμο, πίσω στις Κολοσσές. Ο Τυχικός και ο Ονήσιμος μετέφεραν τουλάχιστον τρεις επιστολές οι οποίες περιλαμβάνονται τώρα στο Βιβλικό κανόνα—μία προς τους Εφεσίους, μία προς τους Κολοσσαείς και μία προς τον Φιλήμονα. Κάποια επιστολή ίσως επίσης να παραδόθηκε στην εκκλησία της Λαοδίκειας, μια πόλη που απείχε περίπου 18 χιλιόμετρα από τις Κολοσσές.—Εφεσίους 6:21· Κολοσσαείς 4:7-9, 16· Φιλήμονα 10-12.

Ο Τυχικός δεν ήταν ένας απλός ταχυδρόμος. Ήταν ένας έμπιστος προσωπικός αγγελιοφόρος, διότι ο Παύλος έγραψε: «Όλες τις υποθέσεις μου θα σας τις γνωστοποιήσει ο Τυχικός, ο αγαπητός μου αδελφός και πιστός διάκονος και σύνδουλος σε σχέση με τον Κύριο. Γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό, για να μάθετε όσα σχετίζονται με εμάς και για να παρηγορήσει τις καρδιές σας, τον στέλνω σε εσάς».—Κολοσσαείς 4:7, 8.

Ο λόγιος Ε. Ράντολφ Ρίτσαρντς τονίζει ότι ο κομιστής της επιστολής «ήταν πολλές φορές ο προσωπικός συνδετικός κρίκος ανάμεσα στον αποστολέα και στους παραλήπτες εκτός από το γραπτό συνδετικό κρίκο. . . . [Ένας λόγος] για τον οποίο ήταν αναγκαίος κάποιος αξιόπιστος κομιστής ήταν [ότι] εκείνος συχνά μετέφερε επιπρόσθετες πληροφορίες. Μια επιστολή μπορεί να περιγράψει κάποια κατάσταση σύντομα, συχνά με τις εκτιμήσεις του αποστολέα, αλλά ο κομιστής αναμένεται να αναπτύξει στον παραλήπτη όλες τις λεπτομέρειες». Μολονότι μια επιστολή θα μπορούσε να ασχολείται με διδασκαλία και επείγοντα ζητήματα, άλλα πράγματα θα μπορούσαν να μεταδοθούν προφορικά από έναν έμπιστο αγγελιοφόρο.

Οι επιστολές προς τους Εφεσίους, τους Κολοσσαείς και τον Φιλήμονα μιλούν ελάχιστα για το πώς τα πήγαινε ο Παύλος. Επομένως, ο Τυχικός έπρεπε να μεταδώσει προσωπικές πληροφορίες, να εξηγήσει τις περιστάσεις του Παύλου στη Ρώμη και να αντιληφθεί αρκετά καλά τις συνθήκες που υπήρχαν μέσα στις εκκλησίες ώστε να μπορεί να παράσχει ενθάρρυνση. Μηνύματα και ευθύνες αυτού του είδους τα εμπιστευόταν κάποιος αποστολέας μόνο σε εκείνους στους οποίους μπορούσε να βασιστεί ότι θα τον εκπροσωπούσαν πιστά. Ο Τυχικός ήταν ένας τέτοιος άντρας.

Επίσκοπος σε Μακρινούς Διορισμούς

Αφού απελευθερώθηκε από τον κατ’ οίκον περιορισμό στη Ρώμη, ο Παύλος σκεφτόταν να στείλει τον Τυχικό ή τον Αρτεμά στον Τίτο, στο νησί της Κρήτης. (Τίτο 1:5· 3:12) Στη διάρκεια της δεύτερης φυλάκισης του Παύλου στη Ρώμη (πιθανώς περίπου το 65 Κ.Χ.), ο απόστολος έστειλε ξανά τον Τυχικό στην Έφεσο, πιθανώς για να πάρει τη θέση του Τιμόθεου, ο οποίος θα μπορούσε τότε να ταξιδέψει για να βρίσκεται στο πλευρό του Παύλου.—2 Τιμόθεο 4:9, 12.

Το αν ο Τυχικός πήγε και στην Κρήτη και στην Έφεσο στη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν είναι ξεκάθαρο. Ωστόσο, αναφορές σαν και αυτές υποδηλώνουν ότι παρέμεινε ένας από τους στενούς συντρόφους του Παύλου μέχρι τα τελευταία χρόνια της διακονίας του αποστόλου. Αν ο Παύλος σκεφτόταν να τον στείλει σε υπεύθυνες και ίσως δύσκολες αποστολές στη θέση του Τιμόθεου και του Τίτου, τότε είναι φανερό ότι ο Τυχικός είχε γίνει ένας ώριμος Χριστιανός επίσκοπος. (Παράβαλε 1 Τιμόθεο 1:3· Τίτο 1:10-13.) Η προθυμία που έδειξε να ταξιδέψει και να χρησιμοποιηθεί σε μακρινούς διορισμούς τον έκανε χρήσιμο στον Παύλο και σε ολόκληρη τη Χριστιανική εκκλησία.

Σήμερα, αυτοθυσιαστικοί Χριστιανοί υπηρετούν πρόθυμα τον Θεό στις τοπικές εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά ή προσφέρουν τον εαυτό τους για να προωθήσουν τα συμφέροντα της Βασιλείας κάπου αλλού. Χιλιάδες έχουν δεχτεί με χαρά διορισμούς ως ιεραπόστολοι, περιοδεύοντες επίσκοποι, διεθνείς υπηρέτες σε προγράμματα οικοδόμησης, καθώς και διορισμούς στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία της Εταιρίας Σκοπιά ή σε κάποιο από τα τμήματά της. Όπως ο Τυχικός, δεν είναι άτομα που επιδιώκουν προβολή, αλλά είναι φιλόπονοι εργάτες, “πιστοί διάκονοι” οι οποίοι είναι πολύτιμοι για τον Θεό και αγαπητοί στους άλλους Χριστιανούς ως αξιόπιστοι “σύνδουλοι σε σχέση με τον Κύριο”.