Η Χριστιανική Εκκλησία—Πηγή Ενισχυτικής Βοήθειας

Η ΠΟΠΗ, μια γυναίκα λίγο πάνω από 20 ετών, ένιωθε απογοητευμένη εξαιτίας μιας δυσάρεστης οικογενειακής κατάστασης που περιλάμβανε έλλειψη ανοιχτής επικοινωνίας με τους γονείς της.a Αφού άνοιξε την καρδιά της σε ένα Χριστιανό πρεσβύτερο και στη σύζυγό του, τους έγραψε: «Σας ευχαριστώ πολύ που δαπανήσατε το χρόνο να μου μιλήσετε. Δεν ξέρετε πόσο σημαντικό είναι για εμένα το ότι νοιάζεστε. Ευχαριστώ τον Ιεχωβά που μου έχει δώσει ανθρώπους τους οποίους μπορώ να εμπιστευτώ και στους οποίους μπορώ να μιλάω».

Η Τούλα, μια γυναίκα με δύο παιδιά εφηβικής ηλικίας η οποία πρόσφατα έμεινε χήρα, ένιωσε ότι βρέθηκε σε τέλμα εξαιτίας συναισθηματικών και οικονομικών δυσκολιών. Αυτή και τα παιδιά της δέχονταν τακτικά τις ενισχυτικές επισκέψεις ενός αντρογύνου Χριστιανών από την εκκλησία. Αφού αντιμετώπισε με επιτυχία την κατάστασή της, τους έστειλε μια κάρτα με τα λόγια: «Σας θυμάμαι πάντοτε στις προσευχές μου. Επίσης θυμάμαι τις πολυάριθμες φορές που μου σταθήκατε και με υποστηρίξατε».

Μήπως αισθάνεστε μερικές φορές ότι είστε «καταφορτωμένοι» από τις αυξανόμενες πιέσεις αυτού του κόσμου; (Ματθαίος 11:28) Μήπως η ζωή σας έχει σημαδευτεί από οδυνηρές εμπειρίες που οφείλονται σε “καιρό και απρόβλεπτη περίσταση”; (Εκκλησιαστής 9:11) Τότε δεν είστε οι μόνοι. Εντούτοις, όπως έχουν ήδη διαπιστώσει χιλιάδες άτομα που έχουν περάσει στενοχώριες, μπορείτε και εσείς να λάβετε ουσιαστική βοήθεια μέσα στη Χριστιανική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., ο απόστολος Παύλος διαπίστωσε ότι ορισμένοι ομόπιστοί του αποτελούσαν για αυτόν «ενισχυτική βοήθεια» με έναν ιδιαίτερο τρόπο. (Κολοσσαείς 4:10, 11) Μπορείτε και εσείς να έχετε αυτή την εμπειρία.

Υποστήριξη και Βοήθεια

Η λέξη εκκλησία, όπως συναντάται στο κείμενο των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, σημαίνει σύγκληση μιας ομάδας ανθρώπων. Αυτή η λέξη εμπεριέχει την έννοια της αλληλεγγύης και της αμοιβαίας υποστήριξης.

Η Χριστιανική εκκλησία υπερασπίζεται την αλήθεια του Λόγου του Θεού και διακηρύττει τα καλά νέα της Βασιλείας του. (1 Τιμόθεο 3:15· 1 Πέτρου 2:9) Ωστόσο, η εκκλησία παρέχει επίσης πνευματική υποστήριξη και βοήθεια σε εκείνους που είναι συνταυτισμένοι με αυτήν. Εκεί μπορεί κάποιος να βρει μια ομάδα στοργικών φίλων που νοιάζονται και ενδιαφέρονται για αυτόν, οι οποίοι είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να βοηθήσουν και να παρηγορήσουν τους άλλους σε καιρούς έντασης.—2 Κορινθίους 7:5-7.

Οι λάτρεις του Ιεχωβά ανέκαθεν έβρισκαν προστασία και ασφάλεια μέσα στην εκκλησία του. Ο ψαλμωδός έδειξε ότι ένιωθε χαρά και ένα αίσθημα ασφάλειας ανάμεσα στο συναθροισμένο λαό του Θεού. (Ψαλμός 27:4, 5· 55:14· 122:1) Παρόμοια και σήμερα, η Χριστιανική εκκλησία είναι ένα σύνολο ομοπίστων οι οποίοι εποικοδομούν και ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον.—Παροιμίες 13:20· Ρωμαίους 1:11, 12.

Τα μέλη της εκκλησίας διδάσκονται να “εργάζονται το καλό προς όλους αλλά κυρίως προς εκείνους με τους οποίους είναι συγγενείς στην πίστη”. (Γαλάτες 6:10) Η εκπαίδευση που λαβαίνουν με βάση την Αγία Γραφή τούς υποκινεί να εκδηλώνουν αδελφική αγάπη και τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον. (Ρωμαίους 12:10· 1 Πέτρου 3:8) Οι πνευματικοί αδελφοί και αδελφές στην εκκλησία υποκινούνται να είναι καλοσυνάτοι, ειρηνικοί και να δείχνουν τρυφερή συμπόνια. (Εφεσίους 4:3) Αντί να είναι απλώς τυπολάτρες, δείχνουν στοργικό ενδιαφέρον για τους άλλους.—Ιακώβου 1:27.

Επομένως, μέσα στην εκκλησία τα συντετριμμένα άτομα βρίσκουν τη θαλπωρή που υπάρχει σε ένα οικογενειακό περιβάλλον. (Μάρκος 10:29, 30) Το αίσθημα ότι ανήκουν σε μια στενά συνδεδεμένη ομάδα που δείχνει αγάπη τούς ενισχύει. (Ψαλμός 133:1-3) Μέσω της εκκλησίας, «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» παρέχει θρεπτική πνευματική “τροφή στον κατάλληλο καιρό”.—Ματθαίος 24:45.

Βοήθεια από Στοργικούς Επισκόπους

Τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας μπορούν να αναμένουν ότι σε αυτήν θα βρουν στοργικούς, συγκαταβατικούς και ικανούς ποιμένες οι οποίοι παρέχουν πνευματική υποστήριξη και ενθάρρυνση. Οι ποιμένες που έχουν τέτοιες ιδιότητες είναι σαν «καταφύγιο από τον άνεμο και κρυψώνα από την καταιγίδα». (Ησαΐας 32:1, 2) Οι διορισμένοι από το πνεύμα πρεσβύτεροι, ή αλλιώς επίσκοποι, ενδιαφέρονται για τον προβατοειδή λαό του Θεού, ενθαρρύνουν τους αρρώστους και τους καταθλιμμένους και επιδιώκουν να επαναφέρουν στην πρότερή τους κατάσταση αυτούς που έχουν σφάλει.—Ψαλμός 100:3· 1 Πέτρου 5:2, 3.

Ασφαλώς, το πρεσβυτέριο της εκκλησίας δεν είναι ένα επιτελείο από επαγγελματίες θεραπευτές ή γιατρούς οι οποίοι μπορούν να θεραπεύσουν τα σωματικά ή συναισθηματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομόπιστοί τους. Σε αυτό το σύστημα πραγμάτων, οι άρρωστοι εξακολουθούν να «χρειάζονται γιατρό». (Λουκάς 5:31) Ωστόσο, αυτοί οι ποιμένες μπορούν να βοηθήσουν εκείνους που βρίσκονται σε ανάγκη από πνευματική άποψη. (Ιακώβου 5:14, 15) Όταν είναι δυνατόν, οι πρεσβύτεροι φροντίζουν να παρέχεται και άλλου είδους βοήθεια.—Ιακώβου 2:15, 16.

Ποιος βρίσκεται πίσω από αυτή την τόσο στοργική διευθέτηση; Ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός! Ο προφήτης Ιεζεκιήλ παρουσιάζει τον Ιεχωβά να διακηρύττει: «Εγώ θα ψάξω για τα πρόβατά μου και θα τα φροντίσω. . . . Θα τα ελευθερώσω από όλα τα μέρη όπου έχουν διασκορπιστεί . . . Εγώ θα βοσκήσω τα πρόβατά μου και εγώ θα τα βάλω να ξαπλώσουν». Ο Θεός ενδιαφέρεται επίσης για τα αδύναμα και ασθενικά πρόβατα.—Ιεζεκιήλ 34:11, 12, 15, 16.

Αληθινή Βοήθεια στον Κατάλληλο Καιρό

Παρέχεται όντως ουσιαστική βοήθεια μέσα στη Χριστιανική εκκλησία; Ναι, και τα παραδείγματα που ακολουθούν δείχνουν χαρακτηριστικά την ποικιλία των περιστάσεων κάτω από τις οποίες η εκκλησία μπορεί να προσφέρει βοήθεια.

◆ Απώλεια κάποιου αγαπημένου προσώπου. Ο σύζυγος της Άννας πέθανε έπειτα από μια χρόνια ασθένεια. «Από τότε, δέχομαι τη θερμή αγάπη της Χριστιανικής αδελφότητας», λέει. «Τα συνεχή, καλοσυνάτα λόγια υποστήριξης και ενθάρρυνσης από τους ομοπίστους μου, καθώς και το θερμό αγκάλιασμά τους, έχουν κάνει την καρδιά μου να συνεχίσει να χτυπά αντί να σπάσει, και ευχαριστώ τον Ιεχωβά. Η αγάπη τους με κάνει να νιώθω μεγάλη υποστήριξη, τεράστια τόνωση και τρυφερή φροντίδα». Ίσως και εσείς να έχετε νιώσει την τραυματική εμπειρία της απώλειας κάποιου αγαπημένου σας προσώπου εξαιτίας του θανάτου. Τέτοιες στιγμές, τα μέλη της εκκλησίας μπορούν να παράσχουν την τόσο αναγκαία παρηγοριά και συναισθηματική υποστήριξη.

◆ Αρρώστια. Ο Άρθουρ, ένας περιοδεύων επίσκοπος από την Πολωνία, έκανε τακτικές επισκέψεις σε εκκλησίες της Κεντρικής Ασίας για να τις ενισχύσει πνευματικά. Σε κάποια από αυτές τις επισκέψεις αρρώστησε βαριά και στο διάστημα της αρρώστιας του παρουσιάστηκαν σοβαρές επιπλοκές. «Θέλω να σας πω πόσο ενδιαφέρον μου έδειξαν οι αδελφοί και οι αδελφές σε [μια πόλη στο Καζακστάν]», λέει ο Άρθουρ αναλογιζόμενος με βαθιά εκτίμηση το τι συνέβη. «Οι αδελφοί και οι αδελφές, πολλούς από τους οποίους δεν γνωρίζω—ακόμη και ενδιαφερόμενα άτομα—έφερναν χρήματα, τρόφιμα και φάρμακα. . . . Και το έκαναν με μεγάλη χαρά.

»Φανταστείτε πώς ένιωσα όταν έλαβα ένα φάκελο με λίγα χρήματα και την ακόλουθη επιστολή: “Αγαπητέ αδελφέ, σου στέλνω θερμούς χαιρετισμούς. Η μαμά μού έδωσε χρήματα να αγοράσω παγωτό, αλλά εγώ αποφάσισα να σου τα δώσω για να πάρεις φάρμακα. Σε παρακαλώ να γίνεις σύντομα καλά. Ο Ιεχωβά μάς χρειάζεται για πολύ καιρό. Σου στέλνω τις καλύτερες ευχές μου. Και να μας πεις και άλλες ωραίες, διδακτικές ιστορίες. Βόβα”». Ναι, όπως φάνηκε σε αυτή την περίπτωση, νεαρά και ηλικιωμένα μέλη της εκκλησίας μπορούν να παράσχουν ενισχυτική βοήθεια σε καιρούς αρρώστιας.—Φιλιππησίους 2:25-29.

◆ Κατάθλιψη. Η Τέρι είχε την εγκάρδια επιθυμία να υπηρετεί ως σκαπάνισσα, δηλαδή ολοχρόνια διαγγελέας της Βασιλείας. Εξαιτίας, όμως, διαφόρων δυσκολιών, αναγκάστηκε να σταματήσει το σκαπανικό. «Ένιωθα τρομερή ενοχή επειδή προσπάθησα να συμμετάσχω σε αυτή την υπηρεσία και δεν τα κατάφερα ούτε για ένα χρόνο», λέει. Η Τέρι έκανε το λάθος να νομίζει ότι η επιδοκιμασία του Ιεχωβά εξαρτόταν απλώς και μόνο από την ποσότητα της υπηρεσίας που πρόσφερε σε αυτόν. (Αντιπαράβαλε Μάρκος 12:41-44.) Νιώθοντας μεγάλη κατάθλιψη, απομονώθηκε. Αλλά τότε η εκκλησία τής πρόσφερε αναζωογονητική βοήθεια.

Η Τέρι θυμάται: «Μια μεγαλύτερη σκαπάνισσα μου πρόσφερε πρόθυμα τη βοήθειά της και με άκουσε όταν άνοιξα την καρδιά μου. Φεύγοντας από το σπίτι της, ένιωθα σαν να είχα βγάλει από πάνω μου ένα βάρος. Από τότε και έπειτα, αυτή η σκαπάνισσα και ο σύζυγός της, ο οποίος είναι πρεσβύτερος στην εκκλησία, μου πρόσφεραν πολύτιμη βοήθεια. Καθημερινά μου τηλεφωνούσαν για να ρωτήσουν πώς πάω. . . . Μερικές φορές μου δίνουν την ευκαιρία να παρευρίσκομαι στην οικογενειακή τους μελέτη, πράγμα που έχει εντυπώσει μέσα μου πόσο σπουδαίο είναι να παραμένουν οι οικογένειες συνδεδεμένες».

Για πολλούς—ακόμη και για αφιερωμένους Χριστιανούς—δεν είναι ασυνήθιστο να νιώθουν κατάθλιψη, αποθάρρυνση και μοναξιά. Πόσο ευγνώμονες μπορούμε να είμαστε για το γεγονός ότι στην εκκλησία του Θεού υπάρχει διαθέσιμη στοργική, ανιδιοτελής βοήθεια!—1 Θεσσαλονικείς 5:14.

◆ Καταστροφές και ατυχήματα. Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση μιας τετραμελούς οικογένειας η οποία έχασε όλα της τα υπάρχοντα όταν κάηκε το σπίτι τους. Σύντομα έζησαν αυτό που οι ίδιοι περιέγραψαν ως «μια ενθαρρυντική εμπειρία που θα μας συγκινεί πάντα και η οποία εντύπωσε μέσα μας την αληθινή αγάπη που υπάρχει ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά». Εξηγούν: «Σχεδόν αμέσως μας κατέκλυσαν τα ειλικρινή τηλεφωνήματα που έκαναν οι πνευματικοί αδελφοί και αδελφές μας για να μας στηρίξουν και να εκφράσουν τη συμπάθειά τους. Το τηλέφωνο χτυπούσε ασταμάτητα. Το γνήσιο ενδιαφέρον και η αγάπη όλων μάς συγκίνησαν τόσο ώστε χύναμε δάκρυα ευγνωμοσύνης».

Προτού περάσει καιρός, το πρεσβυτέριο της εκκλησίας οργάνωσε μια μεγάλη ομάδα αδελφών οι οποίοι, μέσα σε λίγες μέρες, έχτισαν ένα καινούριο σπίτι για αυτή την οικογένεια. Μια γειτόνισσα αναφώνησε: «Δεν πρέπει να χάσετε αυτό το θέαμα! Εκεί εργάζονται κάθε είδους άνθρωποι—άντρες, γυναίκες, μαύροι, ισπανόφωνοι!» Αυτό αποτέλεσε μια ξεκάθαρη απόδειξη αδελφικής αγάπης.—Ιωάννης 13:35.

Οι συγχριστιανοί τους έδωσαν επίσης σε αυτή την οικογένεια ρούχα, τρόφιμα και χρήματα. Ο πατέρας σχολιάζει: «Αυτά έγιναν τις μέρες των Χριστουγέννων, τότε που όλοι δίνουν δώρα, αλλά μπορούμε να πούμε με ειλικρίνεια ότι κανένας άλλος δεν απόλαυσε το είδος της γνήσιας, απεριόριστης γενναιοδωρίας που γευτήκαμε εμείς». Και προσθέτουν: «Οι αναμνήσεις από τη φωτιά σιγά-σιγά σβήνουν και τη θέση τους παίρνουν οι πολύτιμες αναμνήσεις των πράξεων καλοσύνης και των καλών φίλων. Ευχαριστούμε τον στοργικό ουράνιο Πατέρα μας, τον Ιεχωβά, για το γεγονός ότι έχουμε πάνω στη γη μια τόσο θαυμάσια, ενωμένη οικογένεια αδελφών, και είμαστε πολύ ευγνώμονες που αποτελούμε μέρος της!»

Ασφαλώς, τέτοιου είδους βοήθεια δεν είναι δυνατόν, ούτε και αναμένεται, να δοθεί σε κάθε παρόμοια τραγωδία. Εντούτοις, αυτό το περιστατικό δείχνει καθαρά την υποστήριξη που μπορεί να παράσχει η εκκλησία.

Σοφία που Κατεβαίνει από Πάνω

Πολλοί έχουν βρει μια άλλη πηγή βοήθειας και δύναμης μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Ποια είναι αυτή; Τα έντυπα που ετοιμάζει «ο πιστός και φρόνιμος δούλος». Μεταξύ αυτών, εξέχουσα θέση κατέχουν τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! Τα έντυπα αυτά, για να είναι σε θέση να προσφέρουν συμβουλές που διακρίνονται από ενόραση και πρακτική κατεύθυνση, βασίζονται πρωτίστως στη θεϊκή σοφία που περιέχεται στην Αγία Γραφή. (Ψαλμός 119:105) Οι Γραφικές πληροφορίες πλαισιώνονται από υπεύθυνη και εμπεριστατωμένη έρευνα γύρω από θέματα όπως η κατάθλιψη, η επούλωση των τραυμάτων που προξενεί η κακοποίηση, τα διάφορα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, οι προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζουν οι νέοι και οι ιδιάζουσες δυσκολίες που υπάρχουν στις αναπτυσσόμενες χώρες. Πάνω από όλα, αυτά τα έντυπα υποστηρίζουν ότι η θεϊκή οδός είναι η καλύτερη οδός ζωής.—Ησαΐας 30:20, 21.

Κάθε χρόνο, η Εταιρία Σκοπιά λαβαίνει χιλιάδες επιστολές εκτίμησης. Σχετικά με ένα άρθρο του Ξύπνα! που είχε ως θέμα την αυτοκτονία, λόγου χάρη, ένας νεαρός στη Ρωσία έγραψε: «Εξαιτίας της τάσης που έχω προς την κατάθλιψη, . . . έχω σκεφτεί πολλές φορές την αυτοκτονία. Αυτό το άρθρο ενίσχυσε την πίστη μου στο γεγονός ότι ο Θεός θα με βοηθήσει να αντιμετωπίσω τα προβλήματά μου. Αυτός θέλει να ζήσω. Τον ευχαριστώ για την υποστήριξη που μου παρείχε μέσω αυτού του άρθρου».

Αν τα μανιασμένα κύματα των προβλημάτων μέσα σε αυτόν τον κόσμο σάς φαίνονται ανυπέρβλητα, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι στη Χριστιανική εκκλησία υπάρχει ένα ασφαλές λιμάνι. Ναι, αν η άνυδρη έρημος αυτού του άστοργου συστήματος απομυζά τη δύναμή σας, μπορείτε να βρείτε μια αναζωογονητική όαση στην οργάνωση του Ιεχωβά. Όταν θα έχετε νιώσει αυτή την υποστήριξη, τότε μπορεί να συμμεριστείτε και εσείς τα αισθήματα μιας Χριστιανής η οποία κατάφερε να αντιμετωπίσει με επιτυχία τη σοβαρή αρρώστια του συζύγου της και έγραψε: «Χάρη στην αγάπη και στο ενδιαφέρον που μας έδειξαν, αισθάνομαι σαν να μας μετέφερε ο Ιεχωβά πάνω στην παλάμη του σε όλη τη διάρκεια αυτής της δοκιμασίας. Πόσο ευγνώμων είμαι που αποτελώ μέρος της μεγαλειώδους οργάνωσης του Ιεχωβά!»

[Υποσημείωση]

[Εικόνες στη σελίδα 26]

Μπορούμε να προσφέρουμε ενισχυτική βοήθεια σε αρρώστους, σε πενθούντες και σε άλλους