Ένας Υποδειγματικός Άνθρωπος που Δέχτηκε Διόρθωση

«ΟΙ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΙ της Ζάμπιας Τρώνε 30 Ανθρώπους Κάθε Μήνα». Αυτό έγραψε μια αφρικανική εφημερίδα πριν από μερικά χρόνια. Σύμφωνα με ένα ζωολόγο που αιχμαλώτισε αυτά τα ερπετά για να τα μελετήσει, «χρειάστηκαν 12 άνθρωποι για να συγκρατήσουν έναν κροκόδειλο». Με την ισχυρή ουρά και τα δυνατά σαγόνια του, ο κροκόδειλος μπορεί να είναι τρομακτικό ζώο!

Αναφερόμενος προφανώς στον κροκόδειλο ως «Λευιάθαν», ο Δημιουργός χρησιμοποίησε αυτόν το “βασιλιά όλων των μεγαλοπρεπών θηρίων” για να διδάξει στον υπηρέτη του τον Ιώβ ένα σπουδαίο μάθημα. (Ιώβ 41:1, 34) Αυτό συνέβη πριν από 3.500 χρόνια περίπου στη γη του Ουζ, πιθανώς κάπου στη βόρεια Αραβία. Περιγράφοντας αυτό το πλάσμα, ο Θεός είπε στον Ιώβ: «Κανείς δεν είναι τόσο παράτολμος που να τον ξεσηκώσει. Και ποιος μπορεί να μου αντισταθεί;» (Ιώβ 41:10) Πόσο αληθεύει αυτό! Αν φοβόμαστε τον κροκόδειλο, πόσο περισσότερο θα πρέπει να φοβόμαστε να μιλήσουμε εναντίον Εκείνου που τον έπλασε! Ο Ιώβ έδειξε ότι κατάλαβε αυτό το μάθημα με το να ομολογήσει το σφάλμα του.​—Ιώβ 42:1-6.

Όταν μνημονεύεται ο Ιώβ, ίσως θυμόμαστε το πιστό του παράδειγμα υπομονής υπό δοκιμασία. (Ιακώβου 5:11) Στην πραγματικότητα, ο Ιεχωβά ήταν ευχαριστημένος με τον Ιώβ προτού ακόμη δοκιμαστεί σοβαρά η πίστη του. Κατά την άποψη του Θεού, εκείνη την εποχή “δεν υπήρχε όμοιός του στη γη, άνθρωπος άμεμπτος και ευθύς, που να φοβάται τον Θεό και να απομακρύνεται από το κακό”. (Ιώβ 1:8) Αυτό θα πρέπει να μας υποκινεί να μάθουμε περισσότερα για τον Ιώβ, εφόσον έτσι θα βοηθηθούμε να διακρίνουμε πώς μπορούμε και εμείς να ευαρεστούμε τον Θεό.

Η Σχέση με τον Θεό Ερχόταν Πρώτη

Ο Ιώβ ήταν πλούσιος. Εκτός από χρυσάφι, είχε 7.000 πρόβατα, 3.000 καμήλες, 500 θηλυκά γαϊδούρια, 1.000 βόδια και πολύ μεγάλο υπηρετικό προσωπικό. (Ιώβ 1:3) Αλλά ο Ιώβ εμπιστευόταν στον Ιεχωβά, όχι στα πλούτη. Σκεφτόταν: «Αν έκανα το χρυσάφι πεποίθησή μου ή είπα στο χρυσάφι: “Σε εσένα εμπιστεύομαι!” Αν χαιρόμουν επειδή είχα μεγάλη περιουσία και επειδή το χέρι μου είχε βρει πολλά πράγματα . . ., και αυτό επίσης θα ήταν σφάλμα για να το χειριστούν οι δικαστές, γιατί θα είχα αρνηθεί τον αληθινό Θεό που είναι πάνω». (Ιώβ 31:24-28) Όπως ο Ιώβ, θα πρέπει και εμείς να θεωρούμε τη στενή σχέση με τον Ιεχωβά Θεό πολύ πιο πολύτιμη από τα υλικά πράγματα.

Συμπεριφερόταν Δίκαια στους Συνανθρώπους Του

Πώς συμπεριφερόταν ο Ιώβ στους υπηρέτες του; Το ότι τον θεωρούσαν δίκαιο και προσιτό φαίνεται από τα ίδια του τα λόγια: «Αν απέρριπτα την κρίση του δούλου μου ή της δούλης μου στη δικαστική υπόθεση που είχαν εναντίον μου, τότε τι μπορώ να κάνω όταν εγερθεί ο Θεός; Και όταν ζητήσει λογαριασμό, τι μπορώ να του απαντήσω;» (Ιώβ 31:13, 14) Ο Ιώβ εκτιμούσε το έλεος του Ιεχωβά και γι’ αυτό συμπεριφερόταν με έλεος στους δούλους του. Τι θαυμάσιο παράδειγμα, ιδιαίτερα για όσους έχουν θέσεις επίβλεψης μέσα στη Χριστιανική εκκλησία! Και αυτοί επίσης πρέπει να είναι δίκαιοι, αμερόληπτοι και προσιτοί.

Ο Ιώβ ενδιαφερόταν και για εκείνους που δεν ανήκαν στο σπιτικό του. Κάνοντας φανερό το ενδιαφέρον του για τους άλλους, είπε: «Αν εμπόδιζα τους ασήμαντους από ό,τι τους ευχαριστούσε και έκανα να σβήνουν τα μάτια της χήρας, . . . αν κουνούσα το χέρι μου ενάντια στο αγόρι που ήταν ορφανό από πατέρα, όταν έβλεπα ότι υπήρχε ανάγκη της βοήθειάς μου στην πύλη, η ωμοπλάτη μου να πέσει από τον ώμο της και το χέρι μου να σπάσει από την κορυφή του βραχίονα». (Ιώβ 31:16-22) Ας δείχνουμε και εμείς παρόμοια στοχαστικότητα σε άτομα μέσα στην εκκλησία τα οποία γνωρίζουμε ότι βρίσκονται σε μειονεκτική θέση.

Λόγω του ανιδιοτελούς του ενδιαφέροντος για το συνάνθρωπό του, ο Ιώβ ήταν φιλόξενος. Γι’ αυτό μπορούσε να πει: «Κανένας πάροικος δεν διανυκτέρευε έξω· τις πόρτες μου τις είχα ανοιχτές προς το μονοπάτι». (Ιώβ 31:32) Τι θαυμάσιο παράδειγμα για τους υπηρέτες του Θεού σήμερα! Όταν έρχονται στην Αίθουσα Βασιλείας άτομα που έδειξαν πρόσφατα ενδιαφέρον για τη Γραφική αλήθεια, το να τους δεχόμαστε φιλόξενα μπορεί να συμβάλει στην πνευματική τους πρόοδο. Ασφαλώς, οι περιοδεύοντες επίσκοποι και άλλοι Χριστιανοί χρειάζονται επίσης τη στοργική μας φιλοξενία.​—1 Πέτρου 4:9· 3 Ιωάννη 5-8.

Ο Ιώβ είχε ορθή στάση ακόμη και απέναντι στους εχθρούς του. Δεν χαιρόταν για τη συμφορά που μπορεί να έβρισκε κάποιον ο οποίος τον μισούσε. (Ιώβ 31:29, 30) Αντίθετα, ήταν πρόθυμος να κάνει το καλό σε τέτοια άτομα, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι ήταν διατεθειμένος να προσευχηθεί υπέρ των τριών ψευτοπαρηγορητών του.​—Ιώβ 16:2· 42:8, 9· παράβαλε Ματθαίος 5:43-48.

Σεξουαλικά Αγνός

Ο Ιώβ ήταν όσιος στη γαμήλια σύντροφό του, μη αφήνοντας ποτέ την καρδιά του να νιώσει ακατάλληλη έλξη για άλλη γυναίκα. Ο Ιώβ είπε: «Διαθήκη σύναψα με τα μάτια μου. Πώς, λοιπόν, να δώσω προσοχή σε παρθένα; Αν η καρδιά μου δελεάστηκε προς κάποια γυναίκα και παραμόνευσα στην είσοδο του συνανθρώπου μου, η γυναίκα μου να αλέσει για άλλον, και άλλοι να γονατίσουν από πάνω της. Διότι αυτό θα ήταν χαλαρή διαγωγή και θα ήταν σφάλμα για να το χειριστούν οι δικαστές».​—Ιώβ 31:1, 9-11.

Ο Ιώβ δεν άφησε τις ανήθικες επιθυμίες να διαφθείρουν την καρδιά του. Αντίθετα, ακολούθησε δίκαιη πορεία. Εύλογα ο Ιεχωβά Θεός ήταν ευχαριστημένος με αυτόν τον πιστό άντρα που καταπολεμούσε τα ανήθικα δελεάσματα!—Ματθαίος 5:27-30.

Ανησυχούσε για την Πνευματικότητα της Οικογένειάς Του

Μερικές φορές, οι γιοι του Ιώβ έκαναν συμπόσια στα οποία παρευρίσκονταν όλοι οι γιοι του και οι κόρες του. Όταν τελείωναν οι ημέρες του συμποσίου, ο Ιώβ ανησυχούσε πολύ μήπως τα παιδιά του είχαν αμαρτήσει με κάποιον τρόπο εναντίον του Ιεχωβά. Έτσι, ο Ιώβ αναλάμβανε δράση, διότι η αφήγηση της Γραφής λέει: «Αφού έκαναν τον κύκλο τους οι ημέρες του συμποσίου, έστελνε ο Ιώβ και τους αγίαζε· και σηκωνόταν νωρίς το πρωί και πρόσφερε ολοκαυτώματα σύμφωνα με τον αριθμό όλων τους· επειδή, έλεγε ο Ιώβ, “ίσως να αμάρτησαν οι γιοι μου και να καταράστηκαν τον Θεό μέσα στην καρδιά τους”». (Ιώβ 1:4, 5) Πόσο πρέπει να εντύπωνε αυτό στην οικογένεια του Ιώβ το μέγεθος της ανησυχίας του όσον αφορά το αν είχαν ευλαβικό φόβο για τον Ιεχωβά και αν περπατούσαν στις οδούς Του!

Σήμερα, οι Χριστιανοί οικογενειάρχες χρειάζεται να εκπαιδεύουν την οικογένειά τους στο Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. (1 Τιμόθεο 5:8) Ασφαλώς δε, είναι κατάλληλο να προσευχόμαστε για τα μέλη της οικογένειάς μας.​—Ρωμαίους 12:12.

Υπέμεινε Πιστά υπό Δοκιμασία

Οι περισσότεροι αναγνώστες της Γραφής γνωρίζουν τις σοβαρές δοκιμασίες που επήλθαν στον Ιώβ. Ο Σατανάς ο Διάβολος είχε ισχυριστεί ότι, υπό αντίξοες καταστάσεις, ο Ιώβ θα καταριόταν τον Θεό. Ο Ιεχωβά δέχτηκε αυτή την πρόκληση, και ο Σατανάς δεν άργησε να φέρει συμφορές στον Ιώβ. Ο Ιώβ έχασε όλα του τα ζώα. Ακόμη χειρότερα, έχασε όλα του τα παιδιά. Λίγο αργότερα, ο Σατανάς πάταξε τον Ιώβ με μεγάλα κακοήθη σπυριά από το κεφάλι ως τα πόδια.​—Ιώβ, κεφάλαια 1, 2.

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Όταν η σύζυγός του τον παρότρυνε να καταραστεί τον Θεό, ο Ιώβ είπε: «Μιλάς και εσύ όπως μιλάει μια ασύνετη γυναίκα. Μόνο τα καλά πράγματα θα δεχόμαστε από τον αληθινό Θεό, και δεν θα δεχόμαστε τα κακά πράγματα;» Το Γραφικό υπόμνημα προσθέτει: «Σε όλα αυτά, ο Ιώβ δεν αμάρτησε με τα χείλη του». (Ιώβ 2:10) Ναι, ο Ιώβ υπέμεινε πιστά και έτσι απέδειξε ότι ο Διάβολος είναι ψεύτης. Είθε και εμείς παρόμοια να υπομένουμε δοκιμασίες και να αποδεικνύουμε ότι η υπηρεσία μας στον Θεό υποκινείται από αγνή αγάπη για τον Ιεχωβά.​—Ματθαίος 22:36-38.

Δέχτηκε Διόρθωση Ταπεινά

Αν και ο Ιώβ ήταν υποδειγματικός από πολλές απόψεις, δεν ήταν τέλειος. Ο ίδιος είπε: «Ποιος μπορεί να βγάλει κάποιον καθαρό από κάποιον ακάθαρτο; Κανείς». (Ιώβ 14:4· Ρωμαίους 5:12) Έτσι, όταν ο Θεός είπε ότι ο Ιώβ ήταν άμεμπτος, αυτό αλήθευε με την έννοια ότι ζούσε σύμφωνα με όλα όσα ανέμενε ο Θεός από κάποιον ατελή και αμαρτωλό ανθρώπινο υπηρέτη του. Τι πηγή ενθάρρυνσης!

Ο Ιώβ υπέμεινε τη δοκιμασία του, η οποία όμως αποκάλυψε μια αδυναμία. Όταν άκουσαν για όλες τις συμφορές που τον είχαν βρει, τον επισκέφτηκαν τρεις υποτιθέμενοι παρηγορητές. (Ιώβ 2:11-13) Αυτοί τον κατηγόρησαν ότι ο Ιεχωβά τον τιμωρούσε επειδή διέπραξε χονδροειδείς αμαρτίες. Όπως είναι φυσικό, ο Ιώβ πληγώθηκε εξαιτίας αυτών των ψεύτικων κατηγοριών και προσπάθησε σθεναρά να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Αλλά στην προσπάθειά του να δικαιωθεί, έχασε την ισορροπία του. Υπαινίχθηκε μάλιστα ότι ήταν δικαιότερος από τον Θεό!​—Ιώβ 35:2, 3.

Επειδή ο Θεός αγαπούσε τον Ιώβ, χρησιμοποίησε ένα νεαρό για να του υποδείξει το σφάλμα του. Η αφήγηση λέει: «Άναψε . . . ο θυμός του Ελιού . . . Εναντίον του Ιώβ άναψε ο θυμός του, επειδή ανακήρυξε την ψυχή του δίκαιη αντί για τον Θεό». Όπως παρατήρησε ο Ελιού: «Ο Ιώβ είπε: “Σίγουρα έχω δίκιο, αλλά ο Θεός απομάκρυνε την κρίση από εμένα”». (Ιώβ 32:2· 34:5) Εντούτοις, ο Ελιού δεν συμφώνησε με τους τρεις «παρηγορητές» στο να συμπεράνει εσφαλμένα ότι ο Θεός τιμωρούσε τον Ιώβ για τις αμαρτίες του. Απεναντίας, ο Ελιού εξέφρασε την πεποίθησή του όσον αφορά την πιστότητα του Ιώβ και τον συμβούλεψε: «Η δικαστική υπόθεση είναι ενώπιον [του Ιεχωβά]· γι’ αυτό, πρέπει να τον προσμένεις με αγωνία». Πράγματι, ο Ιώβ έπρεπε να είχε προσμείνει τον Ιεχωβά αντί να βιαστεί να μιλήσει υπερασπιζόμενος τον εαυτό του. Ο Ελιού διαβεβαίωσε τον Ιώβ: «Την κρίση και την αφθονία της δικαιοσύνης [ο Θεός] δεν θα τις υποτιμήσει».​—Ιώβ 35:14· 37:23.

Ο τρόπος σκέψης του Ιώβ χρειαζόταν διόρθωση. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά τού έδωσε ένα μάθημα σχετικά με το πόσο μικρός είναι ο άνθρωπος σε σύγκριση με τη μεγαλοσύνη του Θεού. Ο Ιεχωβά έδειξε τη γη, τη θάλασσα, τους έναστρους ουρανούς, τα ζώα και πολλά άλλα θαύματα της δημιουργίας. Τελικά, ο Θεός μίλησε για τον Λευιάθαν​—τον κροκόδειλο. Ο Ιώβ δέχτηκε ταπεινά διόρθωση, θέτοντας το παράδειγμα και σε αυτόν τον τομέα.

Αν και μπορεί να τα πηγαίνουμε καλά στην υπηρεσία του Ιεχωβά, θα κάνουμε λάθη. Αν ένα λάθος είναι σοβαρό, ο Ιεχωβά μπορεί να μας διορθώσει με κάποιο μέσο. (Παροιμίες 3:11, 12) Ίσως θυμηθούμε κάποιο εδάφιο που θα κεντρίσει τη συνείδησή μας. Ίσως Η Σκοπιά ή κάποιο άλλο έντυπο της Εταιρίας Σκοπιά να αναφέρει κάτι που θα μας κάνει να καταλάβουμε ότι σφάλαμε. Ή ίσως κάποιος συγχριστιανός μάς υποδείξει με καλοσύνη μια Γραφική αρχή την οποία αποτύχαμε να εφαρμόσουμε. Πώς θα αντιδράσουμε σε αυτή τη διόρθωση; Ο Ιώβ εκδήλωσε συντετριμμένο πνεύμα, λέγοντας: «Ανακαλώ και μετανοώ με χώμα και στάχτη».​—Ιώβ 42:6.

Ανταμείφθηκε από τον Ιεχωβά

Ο Ιεχωβά αντάμειψε τον Ιώβ, αφήνοντας τον υπηρέτη του να ζήσει άλλα 140 χρόνια. Σε αυτό το διάστημα, έλαβε πολύ περισσότερα από όσα έχασε. Και μολονότι ο Ιώβ τελικά πέθανε, είναι βέβαιο ότι θα αναστηθεί στο νέο κόσμο του Θεού.​—Ιώβ 42:12-17· Ιεζεκιήλ 14:14· Ιωάννης 5:28, 29· 2 Πέτρου 3:13.

Και εμείς επίσης μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την εύνοια και την ευλογία του Θεού αν τον υπηρετούμε όσια και δεχόμαστε κάθε παρεχόμενη διόρθωση που είναι βασισμένη στη Γραφή. Ως αποτέλεσμα, θα έχουμε τη βέβαιη ελπίδα της ζωής στο νέο σύστημα πραγμάτων του Θεού. Ακόμη πιο σημαντικό είναι το ότι θα τιμάμε τον Θεό. Η πιστή μας διαγωγή θα ανταμειφθεί και θα παρέχει μια επιπρόσθετη απόδειξη ότι ο λαός του τον υπηρετεί, όχι για ιδιοτελείς λόγους, αλλά από ολόψυχη αγάπη. Τι προνόμιο έχουμε να κάνουμε την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται, όπως έκανε ο πιστός Ιώβ, ο οποίος δέχτηκε διόρθωση ταπεινά!​—Παροιμίες 27:11.

[Εικόνες στη σελίδα 26]

Ο Ιώβ έδειχνε στοργικό ενδιαφέρον για τα ορφανά, τις χήρες και άλλους

[Εικόνες στη σελίδα 28]

Ο Ιώβ ανταμείφθηκε πλούσια επειδή δέχτηκε ταπεινά διόρθωση