Χριστιανοί Ποιμένες, “Να Πλατύνετε την Καρδιά Σας”!

«Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι ο Ποιμένας μου. Δεν θα μου λείψει τίποτα». Με αυτά τα λόγια, ο Δαβίδ εξέφρασε την πλήρη εμπιστοσύνη του στον Θεό του. Ο Ιεχωβά τον οδηγούσε, από πνευματική άποψη, σε «χλοερά βοσκοτόπια» και σε «τόπους ανάπαυσης με άφθονα νερά», κατευθύνοντάς τον «στα μονοπάτια της δικαιοσύνης». Όταν ήταν περικυκλωμένος από εναντιουμένους, ο Δαβίδ λάβαινε υποστήριξη και ενθάρρυνση, πράγμα που τον υποκινούσε να λέει στον Ιεχωβά: «Δεν φοβάμαι κανένα κακό, γιατί εσύ είσαι μαζί μου». Έχοντας έναν τέτοιον Υπέρτατο Ποιμένα, ο Δαβίδ ήταν αποφασισμένος να “κατοικεί στον οίκο του Ιεχωβά σε μακρότητα ημερών”.​—Ψαλμός 23:1-6.

Ο μονογενής Γιος του Θεού υπήρξε και ο ίδιος αποδέκτης του στοργικού ενδιαφέροντος του Ιεχωβά και αντανακλούσε τέλεια αυτό το ενδιαφέρον στις σχέσεις του με τους μαθητές του στη διάρκεια της παραμονής του στη γη. Γι’ αυτό, οι Γραφές αναφέρονται σε εκείνον ως “τον καλό ποιμένα”, «το μεγάλο ποιμένα» και “τον αρχιποιμένα”.​—Ιωάννης 10:11· Εβραίους 13:20· 1 Πέτρου 5:2-4.

Ο Ιεχωβά και ο Ιησούς Χριστός συνεχίζουν να ποιμαίνουν όσους τους αγαπούν. Η ποίμανσή τους εκφράζεται, εν μέρει, με τη στοργική προμήθεια των υποποιμένων στην εκκλησία. Ο Παύλος απευθυνόταν σε τέτοιους υποποιμένες όταν είπε: «Προσέχετε τους εαυτούς σας και όλο το ποίμνιο, μέσα στο οποίο το άγιο πνεύμα σάς διόρισε επισκόπους, για να ποιμαίνετε την εκκλησία του Θεού την οποία αγόρασε με το αίμα του ίδιου του Γιου του».​—Πράξεις 20:28.

Η ποίμανση του ποιμνίου σύμφωνα με το υπόδειγμα που έθεσε ο Ιεχωβά και ο Χριστός Ιησούς δεν είναι εύκολο έργο, αλλά είναι ζωτικότερη τώρα από ποτέ προηγουμένως. Σκεφτείτε το ένα και πλέον εκατομμύριο των Μαρτύρων που έχουν βαφτιστεί μέσα στα περασμένα τρία χρόνια! Αυτά τα καινούρια άτομα δεν έχουν το πνευματικό υπόβαθρο που αποκτάται έπειτα από χρόνια δράσης. Σκεφτείτε, επίσης, τους Μάρτυρες που είναι ακόμη παιδιά ή έφηβοι. Χρειάζονται την προσοχή όχι μόνο των γονέων τους αλλά και των υποποιμένων της εκκλησίας.

Πράγματι, ο κάθε Χριστιανός υπόκειται σε εξωτερικές πιέσεις, περιλαμβανομένης και της πίεσης από τον περίγυρο. Όλοι πρέπει να αγωνιζόμαστε για να αντιστεκόμαστε στην ισχυρή επιρροή που δεχόμαστε να ακολουθήσουμε την κοσμική οδό της εντρύφησης στις απολαύσεις. Σε μερικές χώρες, οι διαγγελείς της Βασιλείας μπορεί να αποθαρρύνονται εξαιτίας της έλλειψης ανταπόκρισης στο άγγελμά τους. Πολλοί ευαγγελιζόμενοι έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Οικονομικές δυσχέρειες μπορεί να κάνουν άλλους να μη νιώθουν την υποκίνηση να επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία. Αληθινά, όλοι μας​—περιλαμβανομένων και εκείνων που είναι πολύ καιρό στην αλήθεια—​χρειαζόμαστε και αξίζουμε τη βοήθεια των στοργικών ποιμένων.

Κατάλληλη Υποκίνηση

Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα προτρέπονταν: “Πλατύνετε την καρδιά σας”! (2 Κορινθίους 6:11-13) Είναι καλό να ακολουθούν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι αυτή τη συμβουλή καθώς φροντίζουν για τα ποιμαντικά τους καθήκοντα. Πώς μπορούν να το κάνουν αυτό; Και τι θα λεχθεί για τους διακονικούς υπηρέτες, πολλοί από τους οποίους είναι μελλοντικοί ποιμένες;

Για να αποτελούν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι ευλογία για το ποίμνιο, δεν πρέπει να υποκινούνται απλώς από αίσθηση καθήκοντος. Τους δίνεται η συμβουλή: «Ποιμάνετε το ποίμνιο του Θεού που είναι στη φροντίδα σας, όχι αναγκαστικά, αλλά με τη θέλησή σας· ούτε από αγάπη για ανέντιμο κέρδος, αλλά πρόθυμα». (1 Πέτρου 5:2) Επομένως, η αποτελεσματική ποίμανση περιλαμβάνει το να έχουν τη θέληση και την προθυμία να υπηρετούν τους άλλους. (Ιωάννης 21:15-17) Αυτό σημαίνει να διακρίνουν τις ανάγκες των προβάτων και να ανταποκρίνονται γρήγορα σε αυτές. Σημαίνει να εκδηλώνουν στις σχέσεις τους με τους άλλους τις θαυμάσιες Χριστιανικές ιδιότητες που είναι γνωστές ως οι καρποί του πνεύματος του Θεού.​—Γαλάτες 5:22, 23.

Η ποίμανση μερικές φορές περιλαμβάνει το να επισκέπτονται τους αδελφούς στα σπίτια τους.a Αλλά οι ποιμένες που “πλατύνουν την καρδιά τους” δαπανούν τον εαυτό τους. Αυτό σημαίνει ότι δεν κάνουν απλώς περιστασιακές ποιμαντικές επισκέψεις. Επωφελούνται από κάθε ευκαιρία για να ποιμαίνουν τους άλλους στο ποίμνιο.

Εκπαιδεύοντας Άλλους για να Γίνουν Ποιμένες

Άσχετα με την ηλικία του, οποιοσδήποτε αδελφός «επιδιώκει θέση επισκόπου, επιθυμεί καλό έργο». (1 Τιμόθεο 3:1) Πολλοί διακονικοί υπηρέτες δείχνουν ότι έχουν την προθυμία να επιδιώκουν επιπρόσθετα προνόμια. Έτσι, οι πρεσβύτεροι βοηθούν με χαρά τέτοιους πρόθυμους αδελφούς να κάνουν αυτό το σημαντικό βήμα “επιδιώκοντας θέση επισκόπου”. Αυτό σημαίνει ότι τους εκπαιδεύουν ώστε να είναι αποτελεσματικοί ποιμένες.

Επειδή προσκολλάται στενά στους υψηλούς κανόνες του Θεού, η Χριστιανική εκκλησία του Ιεχωβά δεν έχει εξασθενήσει εξαιτίας ψευδοποιμένων σαν και εκείνους που περιγράφονται στα εδάφια Ιεζεκιήλ 34:2-6. Αυτοί ήταν αξιοκαταφρόνητοι στα μάτια του Ιεχωβά, και δικαιολογημένα. Αντί να βόσκουν το ποίμνιο, έβοσκαν τον εαυτό τους. Δεν ενίσχυαν τα άρρωστα πρόβατα ούτε γιάτρευαν τα ασθενή ούτε επέδεναν αυτά που είχαν σπασμένα κόκαλα ούτε έφερναν πίσω τα διεσπαρμένα ή τα χαμένα. Ενεργώντας περισσότερο σαν λύκοι παρά σαν ποιμένες, φέρονταν τυραννικά στα πρόβατα. Τα παραμελημένα πρόβατα ήταν διασκορπισμένα και περιφέρονταν άσκοπα χωρίς να έχουν κάποιον να τα φροντίσει.​—Ιερεμίας 23:1, 2· Ναούμ 3:18· Ματθαίος 9:36.

Ανόμοια με εκείνους τους άπιστους ποιμένες, οι Χριστιανοί ποιμένες ακολουθούν το παράδειγμα του Ιεχωβά. Συμβάλλουν στο να οδηγούνται τα πρόβατα σε «χλοερά», από πνευματική άποψη, «βοσκοτόπια» και σε «τόπους ανάπαυσης με άφθονα νερά». Προσπαθούν να τα κατευθύνουν «στα μονοπάτια της δικαιοσύνης» βοηθώντας τα να κατανοούν ορθά το Λόγο του Ιεχωβά και να τον εφαρμόζουν προσωπικά. Μπορούν να το κάνουν αυτό αποτελεσματικά επειδή έχουν “τα προσόντα να διδάσκουν”.​—1 Τιμόθεο 3:2.

Μεγάλο μέρος της διδασκαλίας των πρεσβυτέρων γίνεται από το βήμα στη διάρκεια των συναθροίσεων. Ωστόσο, οι πρεσβύτεροι διδάσκουν και σε προσωπικό επίπεδο. Ασφαλώς, μερικοί είναι καλύτεροι στο να διδάσκουν πρόσωπο με πρόσωπο, ενώ άλλοι είναι περισσότερο ικανοί στην εκφώνηση ομιλιών. Αλλά η μικρότερη ικανότητα σε μία πτυχή της διδασκαλίας δεν κάνει κατ’ ανάγκην ένα άτομο ακατάλληλο ως δάσκαλο. Οι πρεσβύτεροι διδάσκουν χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που έχουν στη διάθεσή τους, περιλαμβανομένης και της ποίμανσης. Κάποια ποίμανση γίνεται σε επίσημη βάση, όπως, για παράδειγμα, με οργανωμένες επισκέψεις. Αλλά μεγάλο μέρος της ποίμανσης μπορεί επίσης να γίνει με πιο ανεπίσημο τρόπο, ο οποίος επίσης παρέχει μεγάλα οφέλη.

Ποιμένες και Δάσκαλοι Κάθε Στιγμή

Ένας γιατρός χρειάζεται γνώση και πείρα για να εκτελεί το έργο του. Ωστόσο, οι ασθενείς του το εκτιμούν όταν δείχνει καλοσύνη, συμπόνια, φροντίδα και ειλικρινές ενδιαφέρον. Αυτές οι ιδιότητες πρέπει να αποτελούν μέρος της προσωπικότητάς του. Ανάλογες ιδιότητες πρέπει παρόμοια να γίνουν μέρος της προσωπικότητας ενός καλού δασκάλου και ποιμένα, μέρος του καθημερινού του εαυτού. Ο πραγματικός δάσκαλος θα είναι προετοιμασμένος να διδάσκει εκείνους που είναι γύρω του οποτεδήποτε παρίσταται ανάγκη. «Λόγος που λέγεται στην κατάλληλη στιγμή πόσο καλός είναι!» αναφέρει το εδάφιο Παροιμίες 15:23. Η «κατάλληλη στιγμή» μπορεί να είναι όταν μιλάει από το βήμα, όταν κηρύττει από σπίτι σε σπίτι ή όταν συνομιλεί με κάποιο άτομο στην Αίθουσα Βασιλείας ή στο τηλέφωνο. Παρόμοια, ο καλός ποιμένας προσπαθεί να εκδηλώνει θετικές, στοργικές ιδιότητες κάθε στιγμή, όχι μόνο όταν κάνει ποιμαντικές επισκέψεις. Έχοντας “πλατύνει την καρδιά του”, θα επωφελείται από κάθε ευκαιρία για να ποιμαίνει τα πρόβατα, παρέχοντάς τους τη φροντίδα που χρειάζονται στην κατάλληλη στιγμή. Αυτό είναι που τον κάνει αγαπητό στα μάτια των προβάτων.​—Μάρκος 10:43.

Ο Βόλφγκανγκ, ο οποίος τώρα είναι πρεσβύτερος, θυμάται μια κοινωνική επίσκεψη που έκανε στην οικογένειά του ένας διακονικός υπηρέτης με τη σύζυγό του, και λέει: «Τα παιδιά μας ενθουσιάστηκαν με την προσοχή που τους έδειξαν και τις ωραίες στιγμές που περάσαμε. Ακόμη μιλούν για αυτό». Ναι, εκείνος ο διακονικός υπηρέτης έδειξε ότι ενδιαφερόταν. “Πλάτυνε την καρδιά του”.

Μια άλλη ευκαιρία για να “πλατύνει κάποιος την καρδιά του” παρέχεται με το να επισκέπτεται τους ασθενείς, να τους στέλνει κάποιο σύντομο ενθαρρυντικό σημείωμα ή να τους τηλεφωνεί​—οτιδήποτε θα τους δείχνει ότι ενδιαφέρεται! Να προσφέρετε βοήθεια όταν υπάρχει ανάγκη. Αν θέλουν να μιλήσουν, να ακούτε με προσοχή. Να μιλάτε για θετικές, ενθουσιώδεις θεοκρατικές δραστηριότητες που λαβαίνουν χώρα στην τοπική εκκλησία και αλλού. Να τους βοηθάτε να συγκεντρώνουν την προσοχή τους στο ένδοξο μέλλον το οποίο επιφυλάσσεται σε όσους αγαπούν τον Ιεχωβά.​—2 Κορινθίους 4:16-18.

Εκτός από τις Ποιμαντικές Επισκέψεις

Έχοντας κατά νου το σκοπό της ποίμανσης, είναι προφανές ότι οι επίσημες ποιμαντικές επισκέψεις στα σπίτια των αδελφών, αν και σημαντικές, αποτελούν μέρος μόνο των όσων περιλαμβάνονται. Ο στοργικός ποιμένας “πλατύνει την καρδιά του” με το να είναι προσιτός κάτω από όλες τις περιστάσεις, κάθε στιγμή. Η θερμή σχέση που καλλιεργεί με τους αδελφούς του τους διαβεβαιώνει ότι, σε σκοτεινούς καιρούς, δεν έχουν να φοβηθούν κανένα κακό, εφόσον γνωρίζουν ότι ο στοργικός αδελφός τους, ο Χριστιανός ποιμένας, ενδιαφέρεται για αυτούς.​—Ψαλμός 23:4

Ναι, όλοι εσείς οι Χριστιανοί ποιμένες “να πλατύνετε την καρδιά σας”. Να δείχνετε ειλικρινή αγάπη για τους αδελφούς σας​—να τους ενθαρρύνετε, να τους αναζωογονείτε, να τους εποικοδομείτε πνευματικά με κάθε δυνατό τρόπο. Να τους βοηθάτε να μένουν σταθεροί στην πίστη. (Κολοσσαείς 1:23) Εφόσον τα πρόβατα θα έχουν ευλογηθεί με Χριστιανούς ποιμένες που “πλατύνουν την καρδιά τους”, δεν θα τους λείψει τίποτα. Θα είναι αποφασισμένα, όπως ήταν ο Δαβίδ, να κατοικούν στον οίκο του Ιεχωβά σε μακρότητα ημερών. (Ψαλμός 23:1, 6) Τι παραπάνω θα επιθυμούσε ένας στοργικός ποιμένας;

[Υποσημείωση]

[Πλαίσιο στη σελίδα 30]

Οι Χριστιανοί Ποιμένες

• Υπηρετούν πρόθυμα και με τη θέλησή τους

• Τρέφουν και φροντίζουν το ποίμνιο

• Βοηθούν άλλους να επιδιώκουν να γίνουν ποιμένες

• Επισκέπτονται τους ασθενείς και φροντίζουν για αυτούς

• Είναι άγρυπνοι να βοηθούν τους αδελφούς τους κάθε στιγμή

[Εικόνες στη σελίδα 31]

Είτε στην υπηρεσία αγρού είτε στις συναθροίσεις είτε σε κοινωνικές περιστάσεις, οι πρεσβύτεροι είναι πάντοτε ποιμένες