Λάμπουν ως Φωτοδότες στην Πόλη του Φωτός

Φλούκτουατ νεκ μέργκιτουρ, δηλαδή «Κλυδωνίζεται αλλά δεν βυθίζεται», είναι το έμβλημα του Παρισιού.

ΣΑΝ ένα καράβι, τα τελευταία 2.000 χρόνια, το Παρίσι έχει αντιμετωπίσει θαρραλέα αμέτρητες θύελλες «εκ των έξω» αλλά και ανταρσίες «εκ των έσω» προκειμένου να συνεχίσει να επιπλέει. Το Παρίσι είναι τώρα μια από τις ωραιότερες πόλεις του κόσμου, και οι άνθρωποι το έχουν αγαπήσει για τη μεγαλοπρεπή αρχιτεκτονική του, τις δεντρόφυτες λεωφόρους του και τα παγκοσμίου φήμης μουσεία του. Για μερικούς το Παρίσι είναι ένα μέρος όπου συχνάζουν ποιητές, ζωγράφοι και φιλόσοφοι. Άλλοι χαίρονται τις γαστριμαργικές του απολαύσεις και θαυμάζουν την υψηλή ραπτική του.

Όπως δείχνει η ιστορία, το Παρίσι υπήρξε προπύργιο του Καθολικισμού. Πριν από 200 χρόνια, λόγω του καθοριστικού ρόλου που έπαιξε σε ένα ευρωπαϊκό πνευματικό κίνημα γνωστό ως Διαφωτισμός, το Παρίσι ονομάστηκε Πόλη του Φωτός. Σήμερα, είτε το γνωρίζουν είτε όχι, οι περισσότεροι Παριζιάνοι επηρεάζονται περισσότερο από τη φιλοσοφία που ανάγεται σε εκείνη την περίοδο παρά από τη θρησκεία.

Ωστόσο, η ανθρώπινη σοφία δεν έχει διαφωτίσει τη ζωή των ανθρώπων όσο αναμενόταν. Πολλοί σήμερα αναζητούν διαφώτιση από άλλη πηγή. Εδώ και 90 περίπου χρόνια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά “λάμπουν ως φωτοδότες” στο Παρίσι. (Φιλιππησίους 2:15) Όπως οι επιδέξιοι ναυτικοί, αυτοί είναι αναγκασμένοι να προσαρμόζονται συνεχώς στα εναλλασσόμενα ρεύματα ή γεγονότα ώστε να βοηθήσουν «τα επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών» να ταξιδέψουν μαζί τους.​—Αγγαίος 2:7.

Πόλη Γεμάτη Προκλήσεις

Το 1850, το Παρίσι είχε 600.000 κατοίκους. Ο σημερινός πληθυσμός, συμπεριλαμβανομένων των προαστίων, ξεπερνάει κατά πολύ τα εννέα εκατομμύρια. Αυτή η αύξηση είχε ως αποτέλεσμα να γίνει το Παρίσι η πιο ποικιλόμορφη πόλη της Γαλλίας. Το Παρίσι είναι παγκόσμιο κέντρο ανώτερης εκπαίδευσης, έχει ένα από τα παλαιότερα πανεπιστήμια στον κόσμο και φιλοξενεί περίπου 250.000 φοιτητές. Μερικά προάστια της πόλης, με πολλές πανύψηλες πολυκατοικίες όπου υπάρχει μεγάλη εγκληματικότητα και ανεργία, αντικατοπτρίζουν τη σκοτεινή πλευρά του Παρισιού. Αναμφίβολα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χρειάζονται επιδεξιότητα και προσαρμοστικότητα για να παρουσιάζουν τα καλά νέα με ελκυστικό τρόπο σε κάθε είδους ανθρώπους.​—1 Τιμόθεο 4:10.

Πάνω από 20 εκατομμύρια τουρίστες επισκέπτονται το Παρίσι κάθε χρόνο. Ανεβαίνουν με ενθουσιασμό στον Πύργο του Άιφελ, περπατούν στις όχθες του ποταμού Σηκουάνα ή περνούν την ώρα τους απολαμβάνοντας το περιβάλλον στα γεμάτα τραπεζάκια πεζοδρόμια έξω από τα καφέ και τα μπιστρό. Εντούτοις, ο καθημερινός ρυθμός ζωής των Παριζιάνων μπορεί να είναι πραγματικά ξέφρενος. «Οι άνθρωποι είναι πάντοτε βιαστικοί», εξηγεί ο Κριστιάν, ένας ολοχρόνιος διάκονος. «Όταν επιστρέφουν από την εργασία τους, είναι εξαντλημένοι». Δεν είναι εύκολο να μιλήσει κάποιος σε αυτούς τους πολυάσχολους ανθρώπους.

Ωστόσο, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Παρίσι είναι το να έρχονται σε επαφή με τους ανθρώπους στα σπίτια τους. Κάποια κτίρια έχουν θυροτηλέφωνο. Με την αύξηση όμως της εγκληματικότητας, για να μπει κανείς σε μερικές πολυκατοικίες συχνά απαιτείται να πληκτρολογήσει κάποιον κωδικό, και έτσι η είσοδος σε αυτές καθίσταται αδύνατη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό συντελεί στο να υπάρχει μόνο 1 Μάρτυρας ανά 1.400 κατοίκους σε μερικές περιοχές. Γι’ αυτό, χρησιμοποιούν όλο και πιο πολύ τη μαρτυρία από τηλεφώνου και την ανεπίσημη μαρτυρία. Έχουν καταφέρει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά να αφήσουν “το φως τους να λάμψει” με άλλους τρόπους;​—Ματθαίος 5:16.

Υπάρχουν άφθονες ευκαιρίες και μέρη για ανεπίσημη μαρτυρία. Η Μαρτίν είδε κάποια προφανώς στενοχωρημένη γυναίκα να στέκεται σε μια στάση λεωφορείου. Η γυναίκα είχε χάσει τη μοναχοκόρη της πρόσφατα. Η Μαρτίν τής έδωσε ένα ειδικό βιβλιάριο που περιείχε την παρηγορητική υπόσχεση της Γραφής για την ελπίδα της ανάστασης. Έπειτα δεν είχε επαφή μαζί της για μερικούς μήνες. Όταν η Μαρτίν ξαναείδε αυτή την κυρία, μπόρεσε να αρχίσει μια Γραφική μελέτη μαζί της. Παρά την εναντίωση από το σύζυγό της, η γυναίκα έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά.

Παραγωγική Ανεπίσημη Μαρτυρία

Το δημόσιο συγκοινωνιακό δίκτυο του Παρισιού είναι από τα πιο λειτουργικά του κόσμου. Το ξακουστό Μετρό μεταφέρει καθημερινά 5.000.000 επιβάτες. Ο κεντρικός σταθμός του υπόγειου σιδηροδρόμου του Παρισιού, Σατλέ-Λε Αλ, λέγεται ότι είναι ο μεγαλύτερος και ο πιο πολυσύχναστος του κόσμου. Οι ευκαιρίες για να συναντήσει κάποιος ανθρώπους εκεί είναι αναρίθμητες. Η Αλεξάντρα χρησιμοποιεί το Μετρό καθημερινά για να πάει στην εργασία της. Μια μέρα έπιασε κουβέντα με έναν νέο άντρα ο οποίος βρισκόταν στα τελικά στάδια της λευχαιμίας. Η Αλεξάντρα τού έδωσε ένα φυλλάδιο σχετικά με την ελπίδα του Παραδείσου. Καθημερινά επί έξι εβδομάδες έκαναν Γραφικές συζητήσεις την ίδια ώρα και στο ίδιο μέρος. Κατόπιν, μια μέρα, αυτός δεν ξαναήρθε. Προτού περάσει πολύς καιρός, η σύζυγός του τηλεφώνησε στην Αλεξάντρα και της είπε να έρθει στο νοσοκομείο επειδή ο άντρας της βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση. Δυστυχώς, όταν έφτασε η Αλεξάντρα ήταν ήδη πολύ αργά. Μετά το θάνατό του, η σύζυγός του μετακόμισε στο Μπορντό, στη νοτιοδυτική Γαλλία, όπου την επισκέφτηκαν ντόπιοι Μάρτυρες. Πόσο χάρηκε η Αλεξάντρα όταν έπειτα από έναν χρόνο άκουσε ότι η χήρα είχε βαφτιστεί ως Χριστιανή Μάρτυρας του Ιεχωβά, έχοντας τώρα την ελπίδα να δει το σύζυγό της αναστημένο!​—Ιωάννης 5:28, 29.

Μια ηλικιωμένη Χριστιανή μίλησε στη Ρενάτα καθώς ταξίδευαν με το τρένο από το Παρίσι προς τη Λιμόζ, στην κεντρική Γαλλία. Όταν η Ρενάτα βρισκόταν στην πατρίδα της, την Πολωνία, είχε σπουδάσει πέντε χρόνια θεολογία, καθώς επίσης εβραϊκά και ελληνικά, αλλά είχε χάσει την πίστη της. Τρεις μήνες νωρίτερα είχε προσευχηθεί στον Θεό. Αν και δεν ενδιαφερόταν πραγματικά για όσα είχε να της πει η ηλικιωμένη αδελφή, και καθώς πίστευε ότι αυτή δεν θα επικοινωνούσε ξανά μαζί της, η Ρενάτα τής έδωσε τον αριθμό του τηλεφώνου της. Η αδελφή, όμως, έδειξε εμμονή και φρόντισε ώστε να γίνει σύντομα κάποια επίσκεψη στη Ρενάτα. Όταν ήρθε να τη δει ένα αντρόγυνο Μαρτύρων, η Ρενάτα σκέφτηκε: “Τι πρόκειται να μου διδάξουν αυτοί;” Παρά την εκπαίδευση που είχε λάβει στη θεολογική σχολή, η Ρενάτα ελκύστηκε ταπεινά από τη Γραφική αλήθεια. «Αμέσως κατάλαβα ότι ήταν η αλήθεια», εξηγεί. Τώρα μεταδίδει με χαρά το άγγελμα της Γραφής σε άλλους.

Η Μισέλ έπαιρνε μαθήματα οδήγησης. Κάποια άτομα που παρακολουθούσαν μαζί της τα θεωρητικά μαθήματα οδήγησης άρχισαν να συζητούν για το προγαμιαίο σεξ. Η Μισέλ εξέφρασε την αντίθεσή της. Έπειτα από μια εβδομάδα, η δασκάλα οδήγησης, η Σιλβί, τη ρώτησε: «Είσαι Μάρτυρας του Ιεχωβά;» Η Σιλβί εντυπωσιάστηκε από τη βασισμένη στη Γραφή άποψη της Μισέλ. Άρχισε η διεξαγωγή Γραφικής μελέτης και έπειτα από έναν χρόνο η Σιλβί βαφτίστηκε.

Τα πολυάριθμα πάρκα και οι κήποι στο Παρίσι προσφέρουν ένα όμορφο σκηνικό για συζητήσεις με τους ανθρώπους. Εκμεταλλευόμενη την ώρα του διαλείμματος, η Ζοζέτ πήγε στο πάρκο, όπου μια ηλικιωμένη κυρία, η Αλίν, έκανε περίπατο. Η Ζοζέτ εξήγησε τις θαυμάσιες υποσχέσεις που βρίσκονται στη Γραφή. Διευθετήθηκε Γραφική μελέτη και η Αλίν προόδευσε γρήγορα μέχρι το βάφτισμα. Τώρα, σε ηλικία 74 ετών, η Αλίν είναι μια πολύ παραγωγική τακτική σκαπάνισσα, η οποία μεταδίδει με χαρά τη Χριστιανική αλήθεια σε άλλους.

Φως για Όλα τα Έθνη

Οι Μάρτυρες στο Παρίσι δεν χρειάζεται να «αποπλεύσουν» για μακρινές χώρες ώστε να απολαύσουν μια πλούσια ποικιλία πολιτισμών. Σχεδόν το 20 τοις εκατό του πληθυσμού είναι αλλοδαποί. Υπάρχουν Χριστιανικές εκκλησίες και όμιλοι σε περίπου 25 διαφορετικές γλώσσες.

Η επιδεξιότητα και η φαντασία συμβάλλουν συχνά στην επίτευξη καλών αποτελεσμάτων σε αυτόν τον ειδικό ευαγγελιστικό διορισμό. Μια Φιλιππινέζα Μάρτυρας του Ιεχωβά δημιούργησε το δικό της ειδικό τομέα. Ενώ ψωνίζει, καταφέρνει να αρχίζει πολλές Γραφικές μελέτες ξεκινώντας συζητήσεις με άλλα άτομα από τις Φιλιππίνες που συναντάει στα καταστήματα.

Η ανάληψη πρωτοβουλίας στο κήρυγμα είναι αποδοτική. Το Δεκέμβριο του 1996, όταν έμαθαν πως ένα παγκοσμίου φήμης τσίρκο θα ερχόταν στην πόλη, οι Μάρτυρες μιας ξενόγλωσσης εκκλησίας αποφάσισαν να προσπαθήσουν να έρθουν σε επαφή με τους καλλιτέχνες. Ένα βράδυ, μετά την παράσταση, μπόρεσαν να τους μιλήσουν καθώς επέστρεφαν στο ξενοδοχείο τους. Ως αποτέλεσμα αυτής της πρωτοβουλίας δόθηκαν 28 Γραφές, 59 Χριστιανικά βιβλία, 131 ειδικά βιβλιάρια και 290 περιοδικά. Στο τέλος των τριών εβδομάδων της παραμονής του τσίρκου, ένας ακροβάτης ρώτησε: «Πώς μπορώ να γίνω Μάρτυρας του Ιεχωβά;» Ένας άλλος δήλωσε: «Θα κηρύξω στη χώρα μου!»

Κρυμμένοι Θησαυροί Περιμένουν να τους Ανακαλύψει Κάποιος

Όπου και αν κοιτάξουν στο Παρίσι, οι επισκέπτες ανακαλύπτουν μαγευτικούς αρχιτεκτονικούς θησαυρούς από παλιές εποχές. Ωστόσο, υπάρχουν πιο πολύτιμα πράγματα τα οποία δεν έχουν ακόμη ανακαλυφτεί. Η Ανίζα ήρθε στη Γαλλία μαζί με το θείο της, ο οποίος είναι διπλωμάτης. Διάβαζε τη Γραφή τακτικά στο σπίτι της. Μια μέρα καθώς έφευγε από το σπίτι βιαστικά, κάποια σκαπάνισσα της έδωσε το φυλλάδιο Γιατί Μπορείτε να Εμπιστευθείτε την Αγία Γραφή. Έκλεισαν ραντεβού για την επόμενη εβδομάδα και άρχισαν Γραφική μελέτη. Η Ανίζα αντιμετώπισε μεγάλη εναντίωση από την οικογένειά της. Προόδευσε όμως στη μελέτη της μέχρι το βάφτισμα. Πώς θεωρεί το προνόμιο που έχει να μεταδίδει την αλήθεια σε άλλους; «Στην αρχή το έργο κηρύγματος ήταν δύσκολο επειδή είμαι ντροπαλή. Εντούτοις, όταν διαβάζω τη Γραφή ενθαρρύνομαι. Δεν μπορώ να ησυχάσω όταν δεν κάνω τίποτε». Αυτή η στάση χαρακτηρίζει πολλούς Μάρτυρες στο Παρίσι, οι οποίοι έχουν “πολλά να κάνουν στο έργο του Κυρίου”.​—1 Κορινθίους 15:58.

Η Γραφική αλήθεια λάμπει επίσης στις οικιστικές περιοχές γύρω από το Παρίσι, αποκαλύπτοντας και άλλα «πετράδια». Ο Μπρους πήγε να δανειστεί μερικούς δίσκους από έναν φίλο του, ο οποίος είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά μόλις πρόσφατα. Βρίσκοντας το φίλο του να συζητάει γύρω από τη Γραφή με μερικά άτομα που ήταν και δικοί του γνωστοί, ο Μπρους άκουσε τη συνομιλία. Αποδέχτηκε την προσφορά για Γραφική μελέτη αλλά είχε κάποια προβλήματα. «Ήμουν πασίγνωστος στην περιοχή. Ο μεγαλύτερος αδελφός μου μπλεκόταν σε καβγάδες μονίμως, και εγώ οργάνωνα θορυβώδη χορευτικά πάρτι. Πώς θα αποδέχονταν οι άλλοι το ότι θα γινόμουν Μάρτυρας;» Παρά τις επίμονες παρακλήσεις να οργανώσει πάρτι, ο Μπρους σταμάτησε να ασχολείται με αυτά. Ύστερα από έναν μήνα άρχισε να κηρύττει: «Όλοι στην περιοχή ήθελαν να μάθουν γιατί έγινα Μάρτυρας». Έπειτα από λίγο καιρό βαφτίστηκε. Αργότερα είχε το προνόμιο να παρακολουθήσει τη Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης.

Η αναζήτηση θησαυρών μπορεί να απαιτήσει μεγάλη προσπάθεια. Αλλά πόση χαρά νιώθει κάποιος όταν οι κόποι του αποδίδουν! Ο Ζάκι, ο Μπρονό και ο Νταμιάν εργάζονταν ως αρτοποιοί στο Παρίσι. «Ήταν αδύνατον να μας βρει κανείς εφόσον εργαζόμασταν συνεχώς και ποτέ δεν ήμασταν στο σπίτι», εξηγεί ο Ζάκι. Ο Πατρίκ, ένας τακτικός σκαπανέας, παρατήρησε ότι υπήρχαν μερικά μικρά δωμάτια στον τελευταίο όροφο ενός κτιρίου, και συμπέρανε ότι τουλάχιστον ένα από αυτά θα κατοικούνταν. Οι επίμονες προσπάθειές του να βρει τους ενοίκους ανταμείφθηκαν όταν ένα απόγευμα βρήκε τελικά τον Ζάκι, ο οποίος έμενε εκεί προσωρινά. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Οι τρεις φίλοι έγιναν Μάρτυρες και κατάφεραν να βρουν εργασία που τους επέτρεπε να συμμετέχουν πληρέστερα σε θεοκρατικές δραστηριότητες.

Καταλαγιάζουν τη Θύελλα

Πρόσφατα, μερικά μέσα μαζικής επικοινωνίας στη Γαλλία έχουν παρουσιάσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ως επικίνδυνη θρησκευτική αίρεση. Το 1996, οι Μάρτυρες συμμετείχαν ολόκαρδα στη διανομή εννιά και πλέον εκατομμυρίων αντιτύπων ενός ειδικού ενημερωτικού φυλλαδίου με τίτλο Μάρτυρες του Ιεχωβά​—Τι Χρειάζεται να Γνωρίζετε. Υπήρξαν πολύ θετικά αποτελέσματα.

Έγινε ειδική προσπάθεια να δοθεί αυτό το φυλλάδιο σε κάθε άτομο. Πολλοί αξιωματούχοι εξέφρασαν την εκτίμησή τους για τους Μάρτυρες. Ένας δημοτικός σύμβουλος έγραψε: «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έκαναν καλά που διένειμαν αυτό το φυλλάδιο. Πρόκειται για ένα έντυπο που βάζει τα πράγματα στη θέση τους». Κάποιος γιατρός σχολίασε: «Το περίμενα αυτό εδώ και πολύ καιρό!» Ένα άτομο στην περιοχή του Παρισιού έγραψε: «Διάβασα τυχαία το φυλλάδιο Μάρτυρες του Ιεχωβά​—Τι Χρειάζεται να Γνωρίζετε. Θα ήθελα να μάθω περισσότερα και να επωφεληθώ από την προσφορά για δωρεάν οικιακή Γραφική μελέτη». Μια γυναίκα έγραψε: «Σας ευχαριστώ για την ειλικρίνειά σας». Κάποια κυρία που είναι Καθολική είπε στους Μάρτυρες: «Επιτέλους! Απαντήσατε σε αυτά τα ψέματα!»

Ιδιαίτερη χαρά πρόσφερε σε πολλούς νεαρούς Μάρτυρες στην περιοχή του Παρισιού η εκστρατεία κηρύγματος η οποία οργανώθηκε με την ευκαιρία των Παγκόσμιων Ημερών των Νέων που γιόρτασαν οι Καθολικοί το 1997. Μολονότι η θερμοκρασία υπερέβαινε τους 35 βαθμούς Κελσίου, έλαβαν μέρος περίπου 2.500 Μάρτυρες. Μέσα σε λίγες μόνο μέρες, διένειμαν 18.000 αντίτυπα του ειδικού βιβλιαρίου Ένα Βιβλίο για Όλους τους Ανθρώπους σε νεαρούς από όλα τα μέρη της γης. Εκτός του ότι δόθηκε εξαιρετική μαρτυρία για το όνομα του Ιεχωβά και σπάρθηκαν σπόροι της αλήθειας, η εκστρατεία ενθουσίασε τους νεαρούς Μάρτυρες. Μια νεαρή αδελφή, η οποία συντόμευσε τις διακοπές της ώστε να συμμετάσχει πληρέστερα σε αυτή την ειδική προσπάθεια, έγραψε: «Ο Ιεχωβά έχει έναν ευτυχισμένο λαό στη γη που χρησιμοποιεί τη δύναμή του για να αινεί το όνομά Του. Αυτές οι δυο μέρες, οι οποίες ήταν τόσο πλήρεις και πλούσιες, άξιζαν πράγματι τις διακοπές μιας ολόκληρης ζωής! (Ψαλμός 84:10)»

Η 28η Φεβρουαρίου 1998 ήταν η 65η επέτειος ενός διατάγματος που εξέδωσε ο Χίτλερ και το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να τεθούν υπό απαγόρευση οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γερμανία. Οι Μάρτυρες στη Γαλλία χρησιμοποίησαν εκείνη τη μέρα για να προβάλουν δημόσια σε νοικιασμένες αίθουσες τη βιντεοταινία Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά Μένουν Σταθεροί Απέναντι στην Επίθεση των Ναζί, η οποία παρουσιάζει με λεπτομέρειες το διωγμό που υπέμεινε ο λαός του Ιεχωβά. Διανεμήθηκαν εφτά και πλέον εκατομμύρια προσκλήσεις. Ακούστηκαν συγκινητικές μαρτυρίες από ιστορικούς και πρώην κρατουμένους των στρατοπέδων. Στην περιοχή του Παρισιού, οι παρόντες έφτασαν σχεδόν τους 5.000, μεταξύ αυτών και ένας σημαντικός αριθμός ατόμων που δεν ήταν Μάρτυρες.

Πολλοί στο Παρίσι εκτιμούν βαθιά το πνευματικό φως και είναι χαρούμενοι που οι ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας ακτινοβολούν ως φωτοδότες. Συμβαίνει αυτό που δήλωσε ο Ιησούς: «Ο μεν θερισμός είναι πολύς, αλλά οι εργάτες είναι λίγοι». (Ματθαίος 9:37) Η αποφασιστικότητα την οποία δείχνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ώστε να υπερνικούν τις προκλήσεις που συνεπάγεται το κήρυγμά τους σε αυτή την πόλη έχει κάνει το Παρίσι Πόλη του Φωτός με ιδιαίτερη έννοια, προς αίνο του Ιεχωβά.

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Δημαρχείο

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Όπερα Γκαρνιέ

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Μουσείο του Λούβρου

[Εικόνες στη σελίδα 10]

Μεταδίδουν το άγγελμα της Γραφής στους πολυάσχολους ανθρώπους οπουδήποτε μπορούν αυτοί να βρεθούν