Μπορείτε να Υπηρετήσετε Εκεί Όπου η Ανάγκη Είναι Μεγαλύτερη;

«Ζούσαμε μια άνετη ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά φοβόμασταν ότι το υλιστικό περιβάλλον εκεί θα μπορούσε τελικά να επιδράσει αρνητικά σε εμάς και στους δύο γιους μας. Η σύζυγός μου και εγώ είχαμε υπηρετήσει στο παρελθόν ως ιεραπόστολοι και θέλαμε να απολαύσουμε και πάλι εκείνο το απλό αλλά ευτυχισμένο είδος ζωής».

ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ από εκείνη την επιθυμία, το 1991 ο Ραλφ και η Παμ αποφάσισαν να γράψουν σε αρκετά γραφεία τμήματος για να εκφράσουν την επιθυμία τους να υπηρετήσουν εκεί όπου η ανάγκη για ευαγγελιζομένους της Βασιλείας είναι μεγαλύτερη. Το γραφείο τμήματος στο Μεξικό απάντησε ότι υπήρχε επείγουσα ανάγκη για ευαγγελιζομένους της Βασιλείας οι οποίοι μπορούσαν να κηρύξουν στον αγγλόφωνο πληθυσμό σε εκείνη τη χώρα. Στην πραγματικότητα, όπως παρατήρησε το γραφείο τμήματος, εκείνος ο αγρός ήταν “λευκός για θερισμό”. (Ιωάν. 4:35) Προτού περάσει πολύς καιρός, ο Ραλφ και η Παμ μαζί με τους γιους τους, ηλικίας 8 και 12 ετών τότε, δέχτηκαν την πρόσκληση και άρχισαν να κάνουν προετοιμασίες για να μετακομίσουν στο εξωτερικό.

Τεράστιος Τομέας

Ο Ραλφ αφηγείται: «Προτού φύγουμε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, κάποιοι καλοπροαίρετοι αδελφοί και αδελφές μάς έλεγαν: “Η μετακόμιση στο εξωτερικό εγκυμονεί πολλούς κινδύνους!” “Τι θα γίνει αν αρρωστήσετε;” “Γιατί να μετακομίσετε για να κηρύξετε σε αγγλόφωνο τομέα; Οι αγγλόφωνοι εκεί δεν θα ενδιαφέρονται για την αλήθεια!” Ωστόσο, το είχαμε αποφασίσει. Άλλωστε, η απόφαση που πήραμε να μετακομίσουμε δεν ήταν παρορμητική. Αυτό το σχεδιάζαμε χρόνια. Αποφεύγαμε να αναλάβουμε μακροπρόθεσμα χρέη, αποταμιεύαμε χρήματα και είχαμε κάνει πολλές οικογενειακές συζητήσεις για τις δυσκολίες που ίσως θα αντιμετωπίζαμε».

Αρχικά, ο Ραλφ και η οικογένειά του επισκέφτηκαν το γραφείο τμήματος του Μεξικού. Εκεί, οι αδελφοί έδειξαν στους νεοαφιχθέντες το χάρτη ολόκληρης της χώρας και τους είπαν: «Αυτός είναι ο τομέας σας!» Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Σαν Μιγκέλ ντε Αγιέντε, μια πόλη που έχει υπολογίσιμο ξενόγλωσσο πληθυσμό και βρίσκεται 240 περίπου χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Πόλης του Μεξικού. Τρία χρόνια μετά την άφιξή τους, μια αγγλόφωνη εκκλησία 19 ευαγγελιζομένων σχηματίστηκε σε εκείνη την πόλη. Επρόκειτο για την πρώτη αγγλόφωνη εκκλησία στο Μεξικό​—αλλά υπήρχε περισσότερο έργο να γίνει.

Υπολογίζεται ότι ένα εκατομμύριο πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών ζουν στο Μεξικό. Επιπρόσθετα, υπάρχουν πολλοί Μεξικανοί επαγγελματίες και φοιτητές οι οποίοι μιλούν την αγγλική ως δεύτερη γλώσσα. Ο Ραλφ εξηγεί: «Προσευχόμασταν για περισσότερους εργάτες. Πάντοτε είχαμε ένα επιπλέον υπνοδωμάτιο στο σπίτι μας διαθέσιμο για αδελφούς και αδελφές οι οποίοι έρχονταν στην περιοχή μας για να “κατασκοπεύσουν τη γη”, σαν να λέγαμε».​—Αριθ. 13:2.

Απλοποίησαν τη Ζωή τους για να Επεκτείνουν τη Διακονία Τους

Σύντομα κατέφθασαν και άλλοι αδελφοί και αδελφές που ήθελαν να επεκτείνουν τη διακονία τους. Ανάμεσά τους ήταν ο Μπιλ και η Κάθι από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτοί είχαν ήδη 25 χρόνια υπηρεσίας σε τομείς όπου η ανάγκη για ευαγγελιζομένους ήταν μεγάλη. Σκέφτονταν να μάθουν ισπανικά, αλλά τα σχέδιά τους άλλαξαν όταν μετακόμισαν στην πόλη Αχιχίκ στις όχθες της λίμνης Τσαπάλα, η οποία προσελκύει συνταξιούχους από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Μπιλ εξηγεί: «Στο Αχιχίκ επιδοθήκαμε περισσότερο από ποτέ στην αναζήτηση αγγλόφωνων ατόμων τα οποία ήθελαν να μάθουν την αλήθεια». Δύο χρόνια μετά την άφιξή τους σε εκείνη την πόλη, ο Μπιλ και η Κάθι είχαν τη χαρά να δουν την ίδρυση μιας εκκλησίας​—της δεύτερης αγγλόφωνης εκκλησίας στο Μεξικό.

Ο Κεν και η Τζοάν από τον Καναδά ήθελαν να απλοποιήσουν τη ζωή τους και να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο σε δραστηριότητες της Βασιλείας. Μετακόμισαν και εκείνοι στο Μεξικό. Ο Κεν αφηγείται: «Χρειάστηκε χρόνος για να συνηθίσουμε να ζούμε σε έναν τόπο όπου ενδέχεται να μην υπάρχει ζεστό νερό, ρεύμα ή τηλέφωνο επί μέρες». Εντούτοις, η συμμετοχή στο έργο κηρύγματος ήταν πηγή χαράς. Ο Κεν διορίστηκε σύντομα διακονικός υπηρέτης και δύο χρόνια αργότερα πρεσβύτερος. Στην αρχή, ήταν δύσκολο για την κόρη τους την Μπρίτανι να ανήκει σε μια μικρή αγγλόφωνη εκκλησία με λιγοστά νεαρά άτομα. Ωστόσο, όταν άρχισε να συμμετέχει σε προγράμματα οικοδόμησης Αιθουσών Βασιλείας, απέκτησε πολλές καλές φιλίες σε όλη τη χώρα.

Ο Πάτρικ και η Ροξάν από το Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών ενθουσιάστηκαν όταν έμαθαν για έναν ιεραποστολικό αγρό όχι πολύ μακριά τους, όπου οι άνθρωποι μιλούν αγγλικά. «Αφού επισκεφτήκαμε το Μοντερέι, μια πόλη στο βορειοανατολικό Μεξικό, αισθανθήκαμε ότι ο Ιεχωβά μάς κατηύθυνε να βοηθήσουμε εκεί», λέει ο Πάτρικ. Μέσα σε πέντε μέρες κατάφεραν να πουλήσουν το σπίτι τους στο Τέξας και να “περάσουν στη Μακεδονία”, μεταφορικά μιλώντας. (Πράξ. 16:9) Το να βγάζουν τα προς το ζην στο Μεξικό δεν είναι εύκολο, αλλά μέσα σε μόλις δύο χρόνια είχαν τη χαρά να δουν έναν μικρό όμιλο 17 Μαρτύρων να γίνεται εκκλησία 40 ευαγγελιζομένων.

Ο Τζεφ και η Ντεμπ είναι ένα ακόμη αντρόγυνο που απλοποίησαν τη ζωή τους για να επεκτείνουν τη διακονία τους. Πούλησαν το ευρύχωρο σπίτι τους στις Ηνωμένες Πολιτείες και μετακόμισαν σε ένα μικρό διαμέρισμα στην πόλη Κανκούν, στην ανατολική ακτή του Μεξικού. Στο παρελθόν, ήταν συνηθισμένοι να παρακολουθούν συνελεύσεις σε κλιματιζόμενους χώρους κοντά στο σπίτι τους. Τώρα, έπρεπε να ταξιδεύουν οχτώ ώρες για να παρευρεθούν στην πιο κοντινή αγγλική συνέλευση, η οποία διεξαγόταν σε υπαίθριες εγκαταστάσεις. Είχαν, όμως, τη βαθιά ικανοποίηση να δουν το σχηματισμό μιας εκκλησίας 50 περίπου ευαγγελιζομένων στο Κανκούν.

Μερικοί Μεξικανοί αδελφοί και αδελφές άρχισαν επίσης να βοηθούν στο έργο κηρύγματος στην αγγλική γλώσσα. Για παράδειγμα, όταν ο Ρουμπέν και η οικογένειά του άκουσαν ότι είχε ιδρυθεί η πρώτη αγγλόφωνη εκκλησία στο Σαν Μιγκέλ ντε Αγιέντε και ότι όλο το Μεξικό υπαγόταν στον τομέα εκείνης της εκκλησίας, αποφάσισαν αμέσως να βοηθήσουν. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να μάθουν αγγλικά, να συνηθίσουν σε έναν διαφορετικό πολιτισμό και να διανύουν μεγάλες αποστάσεις​—800 χιλιόμετρα κάθε εβδομάδα—​για να παρακολουθούν τις συναθροίσεις. Ο Ρουμπέν αφηγείται: «Είχαμε τη χαρά να δίνουμε μαρτυρία σε ξένους οι οποίοι ζούσαν χρόνια στο Μεξικό αλλά άκουγαν για πρώτη φορά το άγγελμα των καλών νέων στη δική τους γλώσσα. Μερικοί από αυτούς μας εξέφραζαν την εκτίμησή τους με δάκρυα στα μάτια». Ο Ρουμπέν και η οικογένειά του, αφού βοήθησαν την εκκλησία στο Σαν Μιγκέλ ντε Αγιέντε, υπηρέτησαν ως σκαπανείς στην πόλη Γκουαναχουάτο, στο κεντρικό Μεξικό, όπου βοήθησαν να σχηματιστεί μια αγγλόφωνη εκκλησία 30 και πλέον ευαγγελιζομένων. Σήμερα, υπηρετούν σε έναν αγγλόφωνο όμιλο στο Ιραπουάτο, μια πόλη κοντά στο Γκουαναχουάτο.

Προσεγγίζουν Άτομα που Είναι Δύσκολο να Προσεγγίσει Κανείς

Εκτός από τους ξένους, υπάρχουν και πολλοί Μεξικανοί οι οποίοι μιλούν αγγλικά. Συνήθως είναι δύσκολη η μετάδοση του αγγέλματος της Βασιλείας σε αυτούς επειδή ζουν σε εύπορες περιοχές όπου οικιακές βοηθοί ανοίγουν την πόρτα. Ή όταν οι οικοδεσπότες έρχονται στην πόρτα, ίσως να μη θέλουν να ακούσουν το άγγελμά μας επειδή πιστεύουν ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούν μια μικρή τοπική αίρεση. Ωστόσο, όταν τέτοιοι οικοδεσπότες προσεγγίζονται από Μάρτυρες που έχουν έρθει από το εξωτερικό, μερικές φορές αντιδρούν ευνοϊκά.

Προσέξτε το παράδειγμα της Γκλόρια στην πόλη Κερέταρο, στο κεντρικό Μεξικό. Η ίδια εξηγεί: «Ισπανόφωνοι Μάρτυρες είχαν έρθει σε επαφή μαζί μου στο παρελθόν αλλά δεν τους άκουγα. Εντούτοις, όταν η οικογένεια και οι φίλοι μου άρχισαν να έχουν προβλήματα, έπαθα κατάθλιψη και στράφηκα στον Θεό μέσω προσευχής, ικετεύοντάς τον να μου δείξει τη διέξοδο. Σύντομα ύστερα από αυτό, μια αγγλόφωνη γυναίκα χτύπησε την πόρτα μου. Ρώτησε αν υπήρχε κάποιος στο σπίτι που μιλούσε αγγλικά. Επειδή ήταν ξένη, εξάφθηκε η περιέργειά μου και της είπα ότι εγώ μιλούσα αγγλικά. Καθώς έκανε την παρουσίαση, σκεφτόμουν: “Τι θέλει αυτή η τρελοαμερικάνα στη γειτονιά μου;” Από την άλλη μεριά, όμως, είχα ζητήσει από τον Θεό ένα σημάδι. Ίσως, λοιπόν, αυτή η ξένη να ήταν η απάντηση του Θεού στην προσευχή μου». Η Γκλόρια δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη και προόδευσε πολύ γρήγορα ως το βάφτισμα, παρά την εναντίωση από την οικογένειά της. Σήμερα, η Γκλόρια υπηρετεί ως τακτική σκαπάνισσα, ενώ ο σύζυγός της και ο γιος της επίσης υπηρετούν τον Ιεχωβά.

Ανταμοιβές για Εκείνους που Επεκτείνουν τη Διακονία Τους

Η υπηρεσία εκεί όπου η ανάγκη για ευαγγελιζομένους της Βασιλείας είναι μεγαλύτερη έχει τις δυσκολίες της αλλά φέρνει και πολλές ανταμοιβές. Ο Ραλφ, ο οποίος αναφέρθηκε στην εισαγωγή του άρθρου, λέει: «Διεξήγαμε Γραφικές μελέτες με ανθρώπους από τη Βρετανία, την Κίνα, τη Σουηδία, την Τζαμάικα, ακόμη και με μέλη επιφανών οικογενειών από την Γκάνα. Μερικοί από αυτούς τους σπουδαστές της Γραφής ανέλαβαν και οι ίδιοι την ολοχρόνια υπηρεσία. Στα χρόνια που έχουν περάσει, η οικογένειά μας έχει ζήσει την ίδρυση εφτά αγγλικών εκκλησιών. Και οι δυο γιοι μας άρχισαν το σκαπανικό μαζί μας και τώρα υπηρετούν στο Μπέθελ των Ηνωμένων Πολιτειών».

Στο Μεξικό, υπάρχουν αυτή τη στιγμή 88 αγγλόφωνες εκκλησίες και αρκετοί όμιλοι. Πού οφείλεται αυτή η ραγδαία αύξηση; Πολλοί αγγλόφωνοι στο Μεξικό δεν είχαν έρθει ποτέ προηγουμένως σε επαφή με τους Μάρτυρες. Άλλοι ανταποκρίθηκαν ευνοϊκά επειδή δεν ένιωθαν την πίεση από τον περίγυρο που θα μπορούσε να τους παρεμποδίσει αν βρίσκονταν στην πατρίδα τους. Κάποιοι άλλοι δέχτηκαν την πρόσκληση να μελετήσουν τη Γραφή επειδή είχαν συνταξιοδοτηθεί και είχαν χρόνο για να ασχοληθούν με πνευματικά ενδιαφέροντα. Επιπλέον, το ένα τρίτο και πλέον των ευαγγελιζομένων στις αγγλόφωνες εκκλησίες υπηρετούν ως σκαπανείς, κάτι που συμβάλλει κατά πολύ στο ζήλο και στην αύξηση σε εκείνες τις εκκλησίες.

Σας Περιμένουν Ευλογίες

Αναμφίβολα ακόμη περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα ανταποκριθούν ευνοϊκά καθώς θα ακούν το άγγελμα της Βασιλείας να κηρύττεται στη γλώσσα τους. Ως εκ τούτου, είναι συγκινητικό να παρατηρούμε ότι πολλοί αδελφοί και αδελφές με πνευματικό φρόνημα​—νέοι και ηλικιωμένοι, άγαμοι και παντρεμένοι—​είναι πρόθυμοι να μετακομίσουν σε περιοχές όπου η ανάγκη για διαγγελείς της Βασιλείας είναι μεγάλη. Ίσως βέβαια αντιμετωπίζουν δυσκολίες, αλλά αυτές ωχριούν σε σύγκριση με την ευτυχία που νιώθουν καθώς βρίσκουν άτομα που έχουν ειλικρινή καρδιά και τα οποία ενστερνίζονται τις Γραφικές αλήθειες. Θα ήταν δυνατόν να κάνετε και εσείς προσαρμογές ώστε να μπορέσετε να μετακομίσετε σε έναν τομέα στη δική σας ή σε άλλη χώρα όπου η ανάγκη για κήρυκες της Βασιλείας είναι μεγαλύτερη;a (Λουκ. 14:28-30· 1 Κορ. 16:9) Αν ναι, τότε μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι σας περιμένουν πλούσιες ευλογίες.

[Υποσημείωση]

[Πλαίσιο στη σελίδα 21]

Ευτυχισμένοι Συνταξιούχοι Τραβούν την Προσοχή

Η Μπέριλ μετανάστευσε από τη Βρετανία στον Καναδά. Εκεί εργάστηκε ως διευθύντρια σε διάφορες διεθνείς εταιρίες. Επίσης, έγινε επιτυχημένη ιππεύτρια και μάλιστα επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει τον Καναδά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980. Όταν συνταξιοδοτήθηκε και εγκαταστάθηκε στην Τσαπάλα του Μεξικού, η Μπέριλ με το σύζυγό της έτρωγαν συχνά έξω σε εστιατόρια της περιοχής. Όταν η Μπέριλ παρατηρούσε αγγλόφωνους συνταξιούχους οι οποίοι φαίνονταν ευτυχισμένοι, τους συστηνόταν και ρωτούσε τι έκαναν στο Μεξικό. Οι ευτυχισμένοι πελάτες σχεδόν πάντα ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η Μπέριλ και ο σύζυγός της σκέφτηκαν ότι, αν η ευτυχία και ο σκοπός στη ζωή προέρχονται από το να γνωρίζει κάποιος τον Θεό, τότε ήθελαν να τον γνωρίσουν και εκείνοι. Αφού παρακολουθούσαν τις Χριστιανικές συναθροίσεις αρκετούς μήνες, η Μπέριλ συμφώνησε να κάνει Γραφική μελέτη και έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά. Επί χρόνια μάλιστα υπηρετούσε ως τακτική σκαπάνισσα.

[Πλαίσιο στη σελίδα 22]

«Είναι Ευλογία να τους Έχουμε Μαζί Μας»

Εκείνοι που μετακομίζουν σε χώρες όπου η ανάγκη για ευαγγελιζομένους της Βασιλείας είναι μεγαλύτερη, χαίρουν μεγάλης εκτίμησης από τους ντόπιους αδελφούς. Ένα γραφείο τμήματος στην Καραϊβική έγραψε: «Αν έφευγαν οι εκατοντάδες ξένοι που υπηρετούν εδώ, η σταθερότητα των εκκλησιών θα διαταρασσόταν. Είναι ευλογία να τους έχουμε μαζί μας».

Ο Λόγος του Θεού δηλώνει ότι «οι γυναίκες που λένε τα καλά νέα είναι μεγάλο στράτευμα». (Ψαλμ. 68:11) Έτσι λοιπόν, δεν αποτελεί έκπληξη που υπάρχουν πολλές άγαμες αδελφές ανάμεσα σε εκείνους που υπηρετούν στο εξωτερικό. Αυτές οι αυτοθυσιαστικές αδελφές παρέχουν σημαντική βοήθεια. Ένα γραφείο τμήματος στην Ανατολική Ευρώπη παρατήρησε: «Πολλές από τις εκκλησίες μας αποτελούνται σε μεγάλο ποσοστό από αδελφές—σε ορισμένες περιπτώσεις αυτές απαρτίζουν μέχρι και το 70 τοις εκατό. Οι περισσότερες είναι καινούριες στην αλήθεια, αλλά άγαμες σκαπάνισσες που έχουν έρθει από άλλες χώρες προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια εκπαιδεύοντας αυτά τα καινούρια άτομα. Αυτές οι αδελφές από το εξωτερικό αποτελούν αληθινό δώρο για εμάς!»

Πώς νιώθουν τέτοιες αδελφές για το ότι υπηρετούν σε ξένες χώρες; «Υπάρχουν πολλές προκλήσεις», λέει η Αντζέλικα, μια αδελφή γύρω στα 35, η οποία υπηρέτησε αρκετά χρόνια στο εξωτερικό ως άγαμη σκαπάνισσα. «Σε έναν διορισμό, κάθε μέρα περπατούσα σε λασπωμένους δρόμους εν μέσω καταθλιπτικών σκηνών ανθρώπινου πόνου. Ένιωθα, όμως, ικανοποίηση επειδή βοηθούσα ανθρώπους στη διακονία. Με συγκινούσαν επίσης οι πολλές εκφράσεις ευγνωμοσύνης από τις ντόπιες αδελφές οι οποίες με ευχαριστούσαν τακτικά επειδή είχα πάει για να τις βοηθήσω. Μια αδελφή μού είπε ότι το παράδειγμα που έθεσα εγώ όταν ήρθα στη χώρα της για να κάνω σκαπανικό την είχε υποκινήσει να αναλάβει και εκείνη την ολοχρόνια υπηρεσία».

Η Σου, μια σκαπάνισσα λίγο πάνω από 50 ετών, αναφέρει: «Οπωσδήποτε αντιμετωπίζεις δυσκολίες, αλλά αυτές δεν μπορούν να συγκριθούν με τις ευλογίες που αποκομίζεις. Η διακονία είναι συναρπαστική! Εφόσον περνώ πολλή ώρα στην υπηρεσία με νεαρές αδελφές, τους μεταδίδω αυτά που έχω μάθει από τη Γραφή και τα έντυπά μας σχετικά με το πώς να χειρίζονται τα διάφορα εμπόδια. Συχνά μου λένε ότι το παράδειγμά μου, όσον αφορά το πώς αντιμετωπίζω τα προβλήματα ενώ υπηρετώ πολλά χρόνια ως άγαμη σκαπάνισσα, τις βοηθάει να βλέπουν ότι μπορούν και αυτές να αντεπεξέρχονται στις προκλήσεις της ζωής τους. Το να βοηθάω αυτές τις αδελφές μού φέρνει ένα βαθύ αίσθημα ικανοποίησης».

[Χάρτης στη σελίδα 20]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΜΕΞΙΚΟ

Μοντερέι

Γκουαναχουάτο

Ιραπουάτο

Αχιχίκ

Τσαπάλα

Λίμνη Τσαπάλα

Σαν Μιγκέλ ντε Αγιέντε

Κερέταρο

ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ

Κανκούν

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Μερικοί έχουν τη χαρά να δίνουν μαρτυρία σε ξένους οι οποίοι ακούν τα καλά νέα για πρώτη φορά