Να Είστε Ζηλωτές για την Αληθινή Λατρεία

«Ο μεν θερισμός είναι πολύς, αλλά οι εργάτες είναι λίγοι».​—ΜΑΤΘ. 9:37.

1. Πώς θα περιγράφατε το αίσθημα του επείγοντος;

ΑΝ ΕΧΕΤΕ ένα έγγραφο που πρέπει να διεκπεραιωθεί μέχρι το τέλος της ημέρας, τι κάνετε; Το σημειώνετε ως «ΕΠΕΙΓΟΝ!» Αν πηγαίνετε σε κάποιο σημαντικό ραντεβού και έχετε αργήσει, τι κάνετε; Λέτε στον ταξιτζή: «Βιαστείτε, σας παρακαλώ. Έχω ένα ΕΠΕΙΓΟΝ ραντεβού!» Ναι, όταν έχετε να κάνετε κάποια εργασία και ο χρόνος σάς πιέζει, νιώθετε άγχος και ένταση. Η αδρεναλίνη σας ανεβαίνει, και εργάζεστε όσο πιο γρήγορα και έντονα μπορείτε. Αυτό είναι το αίσθημα του επείγοντος!

2. Ποιο είναι το πιο επείγον έργο για τους αληθινούς Χριστιανούς σήμερα;

² Για τους αληθινούς Χριστιανούς σήμερα, τίποτα δεν είναι πιο επείγον από το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας και τη μαθήτευση ανθρώπων από όλα τα έθνη. (Ματθ. 24:14· 28:19, 20) Παραθέτοντας τα λόγια του Ιησού, ο μαθητής Μάρκος έγραψε ότι αυτό το έργο πρέπει να γίνει «πρώτα», δηλαδή πριν έρθει το τέλος. (Μάρκ. 13:10) Ασφαλώς, δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς. Ο Ιησούς είπε: «Ο μεν θερισμός είναι πολύς, αλλά οι εργάτες είναι λίγοι». Ο θερισμός δεν μπορεί να περιμένει​—πρέπει να ολοκληρωθεί προτού τελειώσει η εποχή του.​—Ματθ. 9:37.

3. Πώς έχουν ανταποκριθεί πολλοί στην επείγουσα ανάγκη για κήρυγμα;

³ Εφόσον το έργο κηρύγματος είναι τόσο σημαντικό για εμάς, αξίζει να αφιερώνουμε σε αυτό όσο περισσότερο μπορούμε από το χρόνο, τις δυνάμεις και την προσοχή μας. Πολλοί το κάνουν αυτό, και είναι αξιέπαινοι. Μερικοί έχουν απλοποιήσει τις προσωπικές τους υποθέσεις για να αναλάβουν την ολοχρόνια διακονία ως σκαπανείς ή ιεραπόστολοι ή για να υπηρετήσουν σε έναν από τους οίκους Μπέθελ που υπάρχουν ανά τον κόσμο. Η ζωή τους είναι πολυάσχολη. Ίσως έχουν κάνει πολλές θυσίες και αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες. Εντούτοις, ο Ιεχωβά τούς ευλογεί πλούσια. Χαιρόμαστε για αυτούς. (Διαβάστε Λουκάς 18:28-30) Κάποιοι άλλοι, μολονότι δεν είναι σε θέση να ενταχθούν στις τάξεις των ολοχρόνιων διαγγελέων, αφιερώνουν όσο περισσότερο χρόνο μπορούν σε αυτό το ζωοσωτήριο έργο, μέρος του οποίου είναι και το να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να σωθούν.​—Δευτ. 6:6, 7.

4. Γιατί ίσως τείνουν μερικοί να χάσουν το αίσθημα του επείγοντος;

⁴ Όπως έχουμε δει, το αίσθημα του επείγοντος συνδέεται συνήθως με ένα χρονικό όριο, μια προθεσμία, ένα τέλος. Ζούμε στον καιρό του τέλους, και υπάρχουν άφθονες αποδείξεις που το πιστοποιούν αυτό​—τόσο από τις Γραφές όσο και από την ιστορία. (Ματθ. 24:3, 33· 2 Τιμ. 3:1-5) Εντούτοις, κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει πότε ακριβώς θα έρθει το τέλος. Ο Ιησούς, περιγράφοντας τις λεπτομέρειες του “σημείου” που θα προσδιόριζε “την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων”, δήλωσε συγκεκριμένα: «Σχετικά με εκείνη την ημέρα και την ώρα κανείς δεν γνωρίζει, ούτε οι άγγελοι των ουρανών ούτε ο Γιος, παρά μόνο ο Πατέρας». (Ματθ. 24:36) Με αυτό το δεδομένο, μερικοί ίσως δυσκολεύονται να διατηρήσουν το αίσθημα του επείγοντος χρόνο με το χρόνο, ιδιαίτερα αν το κάνουν αυτό εδώ και πολύ καιρό. (Παρ. 13:12) Μήπως μερικές φορές νιώθετε και εσείς έτσι; Τι μπορεί να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε ή να διατηρήσουμε το αίσθημα του επείγοντος για το έργο που ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός θέλουν να κάνουμε σήμερα;

Σκεφτείτε το Υπόδειγμά μας, τον Ιησού

5. Με ποιους τρόπους επέδειξε ο Ιησούς το αίσθημα του επείγοντος στη διακονία;

⁵ Από όλους όσους εκδήλωσαν το αίσθημα του επείγοντος στην υπηρεσία τους προς τον Θεό, ο Ιησούς Χριστός είναι ασφαλώς το σημαντικότερο παράδειγμα. Ένας λόγος για τον οποίο διατηρούσε αυτό το αίσθημα ήταν ότι είχε πολλά να κάνει μέσα σε τριάμισι μόλις χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, ο Ιησούς επιτέλεσε περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον όσον αφορά την αληθινή λατρεία. Γνωστοποίησε το όνομα και το σκοπό του Πατέρα του, κήρυξε τα καλά νέα της Βασιλείας, εξέθεσε την υποκρισία και τις ψεύτικες διδασκαλίες των θρησκευτικών ηγετών και υποστήριξε την κυριαρχία του Ιεχωβά, ακόμη και μέχρι θανάτου. Δαπανήθηκε ακούραστα, διασχίζοντας όλη τη χώρα, για να διδάξει, να βοηθήσει και να θεραπεύσει τους ανθρώπους. (Ματθ. 9:35) Ποτέ δεν επιτέλεσε κανείς τόσο πολλά μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ο Ιησούς εργάστηκε τόσο σκληρά όσο κανένας άλλος.​—Ιωάν. 18:37.

6. Ποιο ήταν το επίκεντρο της ζωής του Ιησού;

⁶ Τι υποκινούσε τον Ιησού να εργάζεται άοκνα σε όλη τη διάρκεια της διακονίας του; Από την προφητεία του Δανιήλ, ο Ιησούς μπορούσε να γνωρίζει πού βρισκόταν σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα του Ιεχωβά. (Δαν. 9:27) Όπως λοιπόν είχε προσδιοριστεί, η επίγεια διακονία του επρόκειτο να τελειώσει «στο μισό της εβδομάδας», δηλαδή έπειτα από τριάμισι χρόνια. Λίγο μετά τη θριαμβευτική του είσοδο στην Ιερουσαλήμ την άνοιξη του 33 Κ.Χ., ο Ιησούς είπε: «Ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο Γιος του ανθρώπου». (Ιωάν. 12:23) Αν και ο Ιησούς γνώριζε ότι ο θάνατός του ήταν πολύ κοντά, δεν άφησε αυτό το γεγονός να γίνει το επίκεντρο της ζωής του, ο κύριος λόγος για τον οποίο εργαζόταν σκληρά. Απεναντίας, αξιοποιώντας κάθε ευκαιρία που του δινόταν, επικεντρώθηκε στην επιτέλεση του θελήματος του Πατέρα του και στην εκδήλωση αγάπης προς τους συνανθρώπους του. Αυτή η αγάπη τον υποκίνησε να συγκεντρώσει μαθητές και να τους εκπαιδεύσει, στέλνοντάς τους σε εκστρατείες κηρύγματος. Το έκανε αυτό ώστε να μπορέσουν εκείνοι να συνεχίσουν το έργο που είχε αρχίσει ο ίδιος και να επιτελέσουν ακόμη μεγαλύτερα έργα από τα δικά του.​—Διαβάστε Ιωάννης 14:12.

7, 8. Ποια εντύπωση σχημάτισαν οι μαθητές όταν ο Ιησούς καθάρισε το ναό, και γιατί ενήργησε έτσι ο Ιησούς;

⁷ Ένα περιστατικό στη ζωή του Ιησού κατέδειξε πολύ χαρακτηριστικά το ζήλο του. Συνέβη νωρίς στη διακονία του, την περίοδο του Πάσχα του 30 Κ.Χ. Ο Ιησούς και οι μαθητές του ήρθαν στην Ιερουσαλήμ και είδαν στο ναό «αυτούς που πουλούσαν βόδια και πρόβατα και περιστέρια, και τους νομισματοπώλες στα καθίσματά τους». Ποια ήταν η αντίδραση του Ιησού, και τι εντύπωση άφησε αυτή στους μαθητές του;​—Διαβάστε Ιωάννης 2:13-17.

⁸ Τα όσα είπε και έκανε ο Ιησούς σε εκείνη την περίπτωση θύμισαν πολύ κατάλληλα στους μαθητές του τα προφητικά λόγια ενός ψαλμού του Δαβίδ: «Ο ζήλος για τον οίκο σου με κατέφαγε». (Ψαλμ. 69:9) Γιατί; Επειδή οι ενέργειες του Ιησού εμπεριείχαν μεγάλο βαθμό κινδύνου, δεδομένου ότι πίσω από τις σκανδαλώδεις κερδοσκοπικές συναλλαγές που λάβαιναν χώρα στο ναό βρίσκονταν οι ιθύνοντες του ναού​—οι ιερείς, οι γραμματείς και άλλοι. Ο Ιησούς, εκθέτοντας και ανατρέποντας τα τεχνάσματά τους, τα έβαζε με το θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής του. Όπως ορθά αντιλήφθηκαν οι μαθητές, η ενέργεια του Ιησού ήταν μια ξεκάθαρη εκδήλωση “ζήλου για τον οίκο του Θεού”, ή αλλιώς ζήλου για την αληθινή λατρεία. Τι είναι, όμως, ο ζήλος; Διαφέρει από το αίσθημα του επείγοντος;

Το Αίσθημα του Επείγοντος σε Αντιπαραβολή με το Ζήλο

9. Πώς μπορούμε να περιγράψουμε το ζήλο;

⁹ Σύμφωνα με κάποιο λεξικό, ο ζήλος ορίζεται ως «προθυμία και ζωηρό ενδιαφέρον για την επίτευξη ενός στόχου», μερικά δε συνώνυμά του είναι οι λέξεις πάθος, ζέση, θέρμη και ενθουσιασμός. Ασφαλώς, όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί ταιριάζουν στη διακονία του Ιησού. Ως εκ τούτου, η Σημερινή Αγγλική Μετάφραση (Today’s English Version) αποδίδει το εδάφιο με τον εξής τρόπο: «Η αφοσίωσή μου για τον οίκο σου, Θεέ, καίει μέσα μου σαν φωτιά». Είναι ενδιαφέρον ότι σε κάποιες γλώσσες της Άπω Ανατολής η λέξη που χρησιμοποιείται για το «ζήλο» αποτελείται από δύο μέρη τα οποία στην κυριολεξία σημαίνουν «καυτή καρδιά», υποδηλώνοντας μια καρδιά που καίγεται. Δεν προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, το ότι οι μαθητές θυμήθηκαν τα λόγια του Δαβίδ όταν είδαν τις ενέργειες του Ιησού στο ναό. Τι έκανε, όμως, την καρδιά του Ιησού να φλέγεται, σαν να λέγαμε, ωθώντας τον να ενεργήσει με το συγκεκριμένο τρόπο;

10. Ποια είναι η έννοια του «ζήλου» όπως χρησιμοποιείται στη Γραφή;

¹⁰ Η λέξη που αποδίδεται «ζήλος» στον ψαλμό του Δαβίδ παράγεται από μια εβραϊκή λέξη η οποία μεταφράζεται συχνά με τους όρους «ζηλότυπος» ή «ζηλοτυπία» σε άλλα μέρη της Αγίας Γραφής. Η Μετάφραση Νέου Κόσμου την αποδίδει μερικές φορές με τη φράση «απαιτώ αποκλειστική αφοσίωση». (Διαβάστε Έξοδος 20:5· 34:14· Ιησούς του Ναυή 24:19) Ένα Βιβλικό λεξικό λέει για αυτή τη λέξη: «Χρησιμοποιείται συχνά σε σχέση με το γαμήλιο δεσμό . . . Όπως ακριβώς η ζηλοτυπία του συζύγου ή της συζύγου αποτελεί δυναμική διεκδίκηση του αποκλειστικού δικαιώματός τους, έτσι και ο Θεός διεκδικεί, και κατοχυρώνει, το δικαίωμά Του να λαβαίνει την αφοσίωση εκείνων που Του ανήκουν ολοκληρωτικά». Επομένως, ο ζήλος με τη Βιβλική έννοια είναι κάτι ανώτερο από το ζωηρό ενδιαφέρον ή τον ενθουσιασμό για την επίτευξη ενός στόχου, δηλαδή σαν αυτό που νιώθουν πολλοί φίλαθλοι για το αγαπημένο τους άθλημα. Ο ζήλος του Δαβίδ ήταν ζηλοτυπία με τη θετική έννοια, η οποία υποδηλώνει τη μη ανοχή ανταγωνισμού ή ονειδισμού, την ισχυρή παρόρμηση που νιώθει κάποιος να προστατέψει ένα καλό όνομα ή να διορθώσει μια βλάβη.

11. Τι υποκινούσε τον Ιησού να καταβάλλει σθεναρές προσπάθειες με ζήλο;

¹¹ Οι μαθητές του Ιησού δεν έκαναν λάθος που συσχέτισαν τα λόγια του Δαβίδ με ό,τι είδαν να κάνει ο Ιησούς στο ναό. Ο Ιησούς κατέβαλλε σθεναρές προσπάθειες, όχι απλώς επειδή είχε κάποια προθεσμία, αλλά επειδή ήταν ζηλωτής​—ή αλλιώς ζηλότυπος—​για το όνομα του Πατέρα του και για την αγνή λατρεία. Όταν είδε το όνειδος και τη βλασφημία που συσσωρεύονταν στο όνομα του Θεού, ένιωσε δικαιολογημένα ζήλο, ή ζηλοτυπία, και ανέλαβε δράση για να διορθώσει την κατάσταση. Όταν έβλεπε τους ταπεινούς ανθρώπους να υφίστανται καταπίεση και εκμετάλλευση από τους θρησκευτικούς ηγέτες, ο ζήλος του τον υποκινούσε να φέρνει ανακούφιση στους ανθρώπους και να καταγγέλλει δυναμικά τους καταπιεστικούς θρησκευτικούς ηγέτες.​—Ματθ. 9:36· 23:2, 4, 27, 28, 33.

Να Είστε Ζηλωτές για την Αληθινή Λατρεία

12, 13. Τι έχουν κάνει σήμερα οι θρησκευτικοί ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου όσον αφορά (α) το όνομα του Θεού; (β) τη Βασιλεία του Θεού;

¹² Το θρησκευτικό σκηνικό των ημερών μας είναι παρόμοιο με αυτό της εποχής του Ιησού​—αν όχι χειρότερο. Παραδείγματος χάρη, θυμηθείτε ότι το πρώτο πράγμα που δίδαξε ο Ιησούς τους ακολούθους του να προσεύχονται αφορούσε το όνομα του Θεού: «Ας αγιαστεί το όνομά σου». (Ματθ. 6:9) Βλέπουμε άραγε τους θρησκευτικούς ηγέτες, ιδίως τον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου, να διδάσκουν τους ανθρώπους ποιο είναι το όνομα του Θεού και πώς να το αγιάζουν, δηλαδή να το τιμούν; Τουναντίον, έχουν κακοπαραστήσει τον Θεό με ψεύτικες διδασκαλίες, όπως είναι η Τριάδα, η αθανασία της ανθρώπινης ψυχής και η κόλαση, κάνοντας τον Θεό να φαίνεται μυστηριώδης, ακατάληπτος, σκληρός, ακόμη και σαδιστικός. Έχουν φέρει επίσης όνειδος στον Θεό με τα σκάνδαλα και την υποκρισία τους. (Διαβάστε Ρωμαίους 2:21-24) Επιπλέον, έχουν κάνει τα πάντα για να αποκρύψουν το προσωπικό όνομα του Θεού, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να το αφαιρέσουν από τις Βιβλικές τους μεταφράσεις. Ως αποτέλεσμα, εμποδίζουν τους ανθρώπους να πλησιάσουν τον Θεό και να καλλιεργήσουν προσωπική σχέση μαζί του.​—Ιακ. 4:7, 8.

¹³ Ο Ιησούς δίδαξε επίσης τους ακολούθους του να προσεύχονται για τη Βασιλεία του Θεού: «Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και πάνω στη γη». (Ματθ. 6:10) Αν και οι θρησκευτικοί ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου επαναλαμβάνουν συχνά αυτή την προσευχή, παροτρύνουν τους ανθρώπους να υποστηρίζουν ανθρώπινους θεσμούς, είτε πολιτικούς είτε άλλου είδους. Επιπλέον, αντιμετωπίζουν υποτιμητικά εκείνους που προσπαθούν να κηρύξουν και να δώσουν μαρτυρία για αυτή τη Βασιλεία. Ως εκ τούτου, για πολλούς καθ’ ομολογία Χριστιανούς, η Βασιλεία του Θεού δεν αποτελεί πλέον θέμα συζήτησης, πόσο μάλλον ζήτημα πίστης.

14. Πώς έχουν νοθεύσει το Λόγο του Θεού οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου;

¹⁴ Προσευχόμενος στον Θεό, ο Ιησούς δήλωσε ρητά: «Ο λόγος σου είναι αλήθεια». (Ιωάν. 17:17) Και πριν αφήσει την επίγεια σκηνή, ο Ιησούς έδειξε ότι θα διόριζε “τον πιστό και φρόνιμο δούλο” για να προμηθεύει πνευματική τροφή στο λαό του Θεού. (Ματθ. 24:45) Ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου σπεύδει να αυτοαποκαλείται οικονόμος του Λόγου του Θεού, αλλά έχει άραγε αποδειχτεί άξιος της εμπιστοσύνης του Κυρίου; Όχι. Οι κληρικοί συχνά χαρακτηρίζουν τα λεγόμενα της Γραφής ως μύθους ή παραμύθια. Αντί να τρέφουν το ποίμνιό τους με πνευματική τροφή, παρέχοντας έτσι παρηγοριά και διαφώτιση, γαργαλούν τα αφτιά των θρησκευομένων με ανθρώπινες φιλοσοφίες. Επιπρόσθετα, έχουν νοθεύσει τους ηθικούς κανόνες του Θεού για να τους συμβιβάσουν με τη λεγόμενη νέα ηθική.​—2 Τιμ. 4:3, 4.

15. Πώς νιώθετε εσείς για όλα όσα έχει κάνει ο κλήρος στο όνομα του Θεού;

¹⁵ Εξαιτίας όλων όσων έχουν γίνει​—υποτίθεται στο όνομα του Θεού της Γραφής—​πολλοί ειλικρινείς άνθρωποι έχουν απογοητευτεί ή έχουν χάσει εντελώς την πίστη τους στον Θεό και στη Γραφή. Έχουν γίνει λεία του Σατανά και του πονηρού συστήματος πραγμάτων του. Όταν εσείς βλέπετε και ακούτε τέτοια πράγματα να συμβαίνουν σε καθημερινή βάση, πώς νιώθετε; Ως υπηρέτες του Ιεχωβά, όταν βλέπετε το όνειδος και τη βλασφημία που έχουν συσσωρευτεί στο όνομα του Θεού, δεν ωθείστε να κάνετε ό,τι μπορείτε για να διορθώσετε αυτή την αδικία; Όταν βλέπετε ειλικρινείς και έντιμους ανθρώπους να έχουν πέσει θύματα εξαπάτησης και εκμετάλλευσης, δεν υποκινείστε να προσφέρετε παρηγοριά στις καταπιεσμένες ψυχές; Όταν ο Ιησούς είδε τους ανθρώπους της εποχής του να είναι «γδαρμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα», όχι μόνο τους σπλαχνίστηκε, αλλά και «άρχισε να τους διδάσκει πολλά πράγματα». (Ματθ. 9:36· Μάρκ. 6:34) Εμείς έχουμε κάθε λόγο να είμαστε ζηλωτές για την αληθινή λατρεία, όπως ήταν και ο Ιησούς.

16, 17. (α) Τι πρέπει να μας ωθεί να καταβάλλουμε σθεναρές προσπάθειες στη διακονία; (β) Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

¹⁶ Όταν έχουμε αυτή την άποψη για τη διακονία μας, τα λόγια του αποστόλου Παύλου στα εδάφια 1 Τιμόθεο 2:3, 4 προσλαμβάνουν ιδιαίτερο νόημα. (Διαβάστε) Εργαζόμαστε σκληρά στη διακονία, όχι μόνο επειδή γνωρίζουμε ότι ζούμε στις τελευταίες ημέρες, αλλά και επειδή αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Εκείνος επιθυμεί να γνωρίσουν οι άνθρωποι την αλήθεια για να μάθουν και αυτοί να τον λατρεύουν και να τον υπηρετούν, και έτσι να ευλογηθούν. Ωθούμαστε να καταβάλλουμε σθεναρές προσπάθειες στη διακονία, κυρίως όχι λόγω κάποιας χρονικής προθεσμίας, αλλά επειδή θέλουμε να τιμούμε το όνομα του Θεού και να βοηθούμε τους ανθρώπους να γνωρίσουν το θέλημά του. Είμαστε ζηλωτές για την αληθινή λατρεία.​—1 Τιμ. 4:16.

¹⁷ Ως λαός του Ιεχωβά, έχουμε ευλογηθεί με τη γνώση της αλήθειας σχετικά με το σκοπό που έχει ο Θεός για την ανθρωπότητα και τη γη. Διαθέτουμε τα μέσα για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να βρουν την ευτυχία καθώς και μια βέβαιη ελπίδα για το μέλλον. Μπορούμε να τους δείξουμε πώς να μείνουν ασφαλείς όταν θα έρθει η καταστροφή του συστήματος πραγμάτων του Σατανά. (2 Θεσ. 1:7-9) Αντί να νιώθουμε απογοητευμένοι ή αποθαρρυμένοι επειδή η ημέρα του Ιεχωβά φαίνεται να καθυστερεί, πρέπει να είμαστε χαρούμενοι που υπάρχει ακόμη χρόνος ώστε να είμαστε ζηλωτές για την αληθινή λατρεία. (Μιχ. 7:7· Αββακ. 2:3) Πώς μπορούμε να αναπτύξουμε τέτοιον ζήλο; Θα το εξετάσουμε αυτό στο επόμενο άρθρο.

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

• Τι υποκινούσε τον Ιησού να εργάζεται άοκνα σε όλη τη διάρκεια της διακονίας του;

• Τι σημαίνει «ζήλος» με τη Βιβλική έννοια;

• Ποια πράγματα που βλέπουμε σήμερα πρέπει να μας υποκινούν να είμαστε ζηλωτές για την αληθινή λατρεία;

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Ο Ιησούς επικεντρώθηκε στην επιτέλεση του θελήματος του Πατέρα του και στην εκδήλωση αγάπης προς τους συνανθρώπους του

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Έχουμε κάθε λόγο να είμαστε ζηλωτές για την αληθινή λατρεία